Δημόσιο Σχολείο: Αρχιτεκτονική και Αρχιτέκτονες Υπό Διωγμό

από τη συσπείρωση αριστερών αρχιτεκτόνων

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΛΥΣΗ*

Οι κυρίαρχες πολιτικές υλοποιούν την απόλυτη συρρίκνωση και υποβάθμιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας στο φάντασμα ενός Δημόσιου Σχολείο που θα λειτουργεί υποτυπωδώς και προσχηματικά.

Σε αυτό το σχολείο ο δάσκαλος είναι αναλώσιμος, ελαστικά απασχολούμενος, εξευτελιστικά αμειβόμενος, χειραγωγήσιμος, εκβιαζόμενος και ελεγχόμενος, ενώ οι μαθητές στοιβάζονται σε εγκαταλειμμένες κτηριακές εγκαταστάσεις χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και ένας μεγάλος αριθμός παιδιών σπρώχνεται ουσιαστικά από νωρίς εκτός σχολείου για να συνθλιβεί στο κοινωνικό περιθώριο.

Τα δημόσια κονδύλια για την Παιδεία βαίνουν μηδενικά ωθώντας σχεδιασμένα τα σχολεία σε αναζήτηση οικονομικών πόρων από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή στην απόλυτη εξάρτηση και στην υπαγωγή σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, μέσω της λεγόμενης «αξιολόγησης» καλλιεργείται ο ανταγωνισμός, τόσο μεταξύ των δασκάλων, όσο και μεταξύ των σχολικών μονάδων για επιδόσεις διδασκόντων και μαθητών, με αποτέλεσμα αφενός το χυδαίο πνεύμα της «αγοράς» και του κέρδους να «μολύνει» καθοριστικά το σχολείο και αφετέρου η δήθεν αξιολόγηση να καθίσταται το βολικό άλλοθι και το όχημα για απολύσεις και περαιτέρω συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων.

Το περιεχόμενο του σχολείου συρρικνώνεται στα στοιχειώδη όπου οι Τέχνες αποτελούν περιττή πολυτέλεια, καθώς τα παιδιά των κοινωνικών στρωμάτων που δεν μπορούν να πληρώσουν, δεν πρέπει να μορφώνονται σφαιρικά, αφού προορίζονται για αναλώσιμοι, εκβιαζόμενοι εργάτες εγκλωβισμένοι στην «τάξη» τους, χωρίς εναλλακτικές δυνατότητες αξιοπρεπούς και δημιουργικής εργασίας. Εκεί εντάσσεται και η κατάργηση των μαθημάτων του Ελεύθερου και Γραμμικού Σχεδίου.

Οι τομείς και ειδικότητες της Τεχνικής Εκπαίδευσης που μπορούν να παρέχονται από επιχειρηματικούς ομίλους χωρίς ιδιαίτερες υποδομές, καταργούνται στέλνοντας έτσι μαζικά πελατεία σε ιδιωτικά συμφέροντα «ημετέρων». Κυρίως όμως εκχωρούνται στην ιδιωτική κατάρτιση οι τομείς όλων των δεξιοτήτων ελεύθερου επαγγέλματος, αλλά και οι τομείς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη συνέχεια σε ανώτατες σπουδές και ίσως σε ταξική διαπίδυση προς τα μεσαία στρώματα, ενώ αναδιαμορφώνονται και παραμένουν υπό τη ευθύνη του κράτους ειδικότητες που αφορούν αυστηρά σε εξειδικευμένες δεξιότητες εργατών που προορίζονται αποκλειστικά για τους νέους, απʼ ό,τι φαίνεται, τομείς του σχεδιαζόμενου πλιάτσικου της χώρας από μεγάλες αποκλειστικά εταιρίες και ομίλους: Τομείς δικτύων, ενέργειας, διαχείρισης φυσικών πόρων, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, αντιμετώπιση ρύπανσης από εξορύξεις, βιομηχανοποιημένη αγροτική παραγωγή κλπ.

Η Μέση Εκπαίδευση προορίζεται να λειτουργεί απροσχημάτιστα και ανελέητα ως το κύριο φίλτρο «διαλογής» των πολλών που προορίζονται για το στρατό των εξαθλιωμένων που θα παρακαλάνε για μια εξευτελιστική και εφήμερη θέση εργασίας, από τους λίγους και εκλεκτούς των μεσαίων και ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Γι αυτό κατεδαφίζονται όλες οι κατακτήσεις περασμένων δεκαετιών που άμβλυναν τους ταξικούς διαχωρισμούς.

Σε αυτό το «Νέο Λύκειο» δεν έχει φυσικά θέση ούτε η Αρχιτεκτονική με τα ειδικά μαθήματα που άπτονται του αντικειμένου της, ούτε οι αρχιτέκτονες! Εξάλλου, όσοι βρέθηκαν εργαζόμενοι στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, ανήκουν στο προλεταριάτο της Αρχιτεκτονικής, μαζί με τους μπλοκάκηδες, τους χιλιάδες άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μισθωτούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με τις εξευτελιστικές αμοιβές που πρέπει να εξοντωθούν.

Οραματιζόμαστε ένα Δημόσιο και Δωρεάν Σχολείο για όλους. Ένα σχολείο μόρφωσης, ελευθερίας, δημιουργίας, όπου η Τέχνη και η Τεχνική συνυπάρχουν και συνομιλούν αρμονικά με το Λόγο και τη Θεωρία. Ένα σχολείο στην υπηρεσία της Κοινωνίας και των λαϊκών αναγκών, ένα σχολείο ισότητας, αξιοπρέπειας, αλληλοσεβασμού, ένα σχολείο στην υπηρεσία των ανθρώπων και όχι στην υπηρεσία του κεφαλαίου, της αγοράς και του κέρδους.

* Κείμενο συμβολής συναδέλφων αρχιτεκτόνων, εκπαιδευτικών - μελών της συσπείρωσης - απέναντι στην έως τώρα ανύπαρκτη παρέμβαση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ στον κρίσιμο χώρο της μέσης εκπαίδευσης.