Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022
Απόφαση 1886/2022 ΣτΕ: Μια ακόμα σπουδαία και όμορφη μέρα για το κίνημα του δημόσιου νερού
Ανακοίνωση του Συλλόγου Μηχανικών Δήμου Αθήνας
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Τα μέλη του ΔΣ του Συλλόγου μας με έκπληξη παρακολουθούμε όλα όσα συμβαίνουν στην περιοχή των Εξαρχείων τους τελευταίους μήνες, με αφορμή τις περιφράξεις τεχνικών έργων. Σε μια περιοχή, με λιγοστούς κοινόχρηστους χώρους, είναι -τουλάχιστον- πολύ ατυχής σχεδιασμός δημοσίων έργων, τα εργοτάξια δύο εντελώς διαφορετικών έργων (μετρό στην πλατεία Εξαρχείων και ανάπλαση λόφου του Στρέφη από ιδιώτη) να στήνονται την ίδια χρονική περίοδο (Αύγουστο κλείστηκε η πλατεία και Οκτώβριο ο Στρέφης), στερώντας από τους κατοίκους μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής, το δικαίωμα στο δημόσιο χώρο.
Στην ασφυκτική αυτή κατάσταση έρχεται να προστεθεί από την σύσταση του κάθε εργοταξίου, η καθημερινή παρουσία των ΜΑΤ και των δυνάμεων καταστολής στις περιφράξεις των έργων. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τον Αύγουστο, που στήθηκε η περίφραξη του μετρό, οι κάτοικοι διαμαρτύρονται με ειρηνικές διαδηλώσεις και πορείες, αλλά όχι με σωματική βία. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν την Τρίτη, 4/10 να ξυλοκοπηθεί από τις δυνάμεις καταστολής ένας πατέρας μπροστά στα παιδιά του, στο μπασκετάκι του λόφου του Στρέφη, επειδή τόλμησε να υπερασπιστεί το δικαίωμα μιας κοπέλας να παίξει μπάσκετ.[1]
Συγκεκριμένα, ο χώρος του μπάσκετ είναι εκτός της περιοχής της δωρεάς της prodea investment και των τεχνικών έργων που υλοποιούνται από ιδιωτική εργολαβία. Γιατί να απαγορεύεται η χρήση του; Ως μηχανικοί δημοσίων έργων, ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι απαραίτητο σε έργα που γίνονται σε χώρους πρασίνου, τα έργα και οι περιφράξεις τους να εκτελούνται τμηματικά (π.χ. στο έργο του Εθνικού Κήπου), ώστε να μη στερούνται οι κάτοικοι τους χώρους πρασίνου κατά την περίοδο κατασκευής. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν εφαρμόστηκε κάτι τέτοιο από τον ιδιώτη; Γιατί η δημοτική αρχή δέχεται να στερεί ο «δωρητής» το δημόσιο χώρο από τους κατοίκους;
Αναφορικά με την πλατεία, οι κάτοικοι θέλουν να σώσουν τα δένδρα της και το χαρακτήρα της, έχοντας καταφέρει, μετά την πανδημία να την επανοικιοποιηθούν από τους εμπόρους ναρκωτικών. Από τεχνική άποψη, το όρυγμα του εργοταξίου θα μπορούσε άνετα να περιοριστεί στο κέντρο του, για να σωθούν τα δένδρα. Από αρχιτεκτονική άποψη, οι κλίμακες των εξόδων του μετρό μπορούν να βγουν στα πεζοδρόμια της οδού Στουρνάρη, για να σωθεί ο κοινωνικός χαρακτήρας της πλατείας και να μην εκπέσει σε πέρασμα. Από πολεοδομική άποψη, η πρόταση καθηγητών του ΕΜΠ για μεταφορά του σταθμού του μετρό στην οδό Τοσίτσα, προς εξυπηρέτηση του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Πολυτεχνείου έχει πιο πολύ νόημα, από την ύπαρξη σταθμού – περάσματος στη συγκεκριμένη πλατεία. Κι ενώ ο σχεδιασμός του μετρό μετακινείται εύκολα εκατοντάδες μέτρα για την εξυπηρέτηση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, δεν μετακινείται λίγες δεκάδες μέτρα για την εξυπηρέτηση του Αρχαιολογικού Μουσείου και των αιτημάτων των κατοίκων.
Στη στέρηση αυτή του κοινόχρηστου χώρου έρχεται να προστεθεί και η ισχυρή ύπαρξη δυνάμεων καταστολής, ακόμα και έξω από δημοτικό σχολείο, την ώρα του σχολάσματος.[2] Πρώτη φορά βλέπουμε τέτοια αστυνομική κινητοποίηση για τη φύλαξη εργοταξίων, όταν μάλιστα δεν έχουν προϋπάρξει περιστατικά βίας από τους κατοίκους. Πρόκειται για γενική και αδικαιολόγητη κορύφωση της αστυνομικής βίας.
Την ίδια μέρα, που ο πατέρας ξυλοκοπήθηκε από δυνάμεις καταστολής μπροστά στα παιδιά του στο λόφο του Στρέφη, ο Δήμαρχος καλούσε το Δημοτικό Συμβούλιο στις 4.10.2022 να καταδικάσει τη βία απ’όπου κι αν προέρχεται. Αυτή τη βία, που βιώνουν οι κάτοικοι μιας γειτονιάς του κέντρου της Αθήνας, ο κος Μπακογιάννης, πότε θα την καταδικάσει;
ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ
Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2022
Aντιφασιστική συγκέντρωση στο Εφετείο (7/10, 8.30πμ.), ημέρα που καταθέτει η Μάγδα Φύσσα
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 7/10 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ, 9πμ
Δύο χρόνια μετά την ιστορική ημέρα καταδίκης της ως εγκληματική οργάνωση. Δύο χρόνια μετά τη στιγμή που το αντιφασιστικό, δημοκρατικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας, έστειλαν ηχηρό μήνυμα, ότι η θέση των φασιστών είναι στη φυλακή και στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Λίγες μέρες πριν, στις 30/9, γίναμε μάρτυρες της προκλητικής εμφάνισης και παρουσίας οπαδών και συνηγόρων της Χρυσής Αυγής που επευφημούσαν Κασιδιάρη και Λαγό και χαιρετούσαν ναζιστικά.
Την Παρασκευή, ημέρα που καταθέτει η Μάγδα Φύσσα, χρειάζεται να δείξουμε ότι οι ομάδες αυτές ήταν, είναι και θα είναι στο περιθώριο.
Η προκλητική παρουσία των νεοναζί της Χρυσής Αυγής και των διάδοχων κομμάτων της ( Έλληνες για την πατρίδα κλπ ), αναδεικνύουν ότι ο αγώνας ενάντια στου φασίστες και στον φασισμό, δεν εξαντλείται και δεν ολοκληρώνεται στις δικαστικές αίθουσες. Χρειάζεται μαζική δράση του λαού και της νεολαίας απέναντι στη φασιστική απειλή και μπροστά στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Ειδικά σε μία περίοδο που αυτά πλήττονται βάναυσα, όπως χαρακτηριστικά και με κυνικό τρόπο μαρτυρά η ασκούμενη πολιτική της ΝΔ στην Ελλάδα αλλά και όλων των αστικών κυβερνητικών πολιτικών διεθνώς.
Από την άγρια καταστολή των ημερών της πανδημίας και τη ψήφιση των νόμων για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την εγκαθίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας μέχρι την ωμή βία απέναντι σε όποιον και όποια αγωνίζεται και την εκδικητική και άνευ προηγουμένου στοχοποίηση της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος φαίνεται ότι το τσάκισμα των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών βρίσκεται στο επίκεντρο για την κυβέρνηση.
Την ίδια στιγμή μεγάλα θεσμικά ζητήματα, όπως το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων και της λογοκρισίας των ΜΜΕ, αναδεικνύουν τη συνεχή αντιδημοκρατική εκτροπή των ημερών μας, εκθέτοντας τη χώρα μας διεθνώς.
Σε αυτές τις συνθήκες ο αγώνας υπεράσπισης και διεύρυνσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών, απέναντι στην καταστολή και τη φασιστική απειλή, πρέπει να αποτελέσει βασικό στοιχείο του αγώνα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας και κάθε δημοκρατικού ανθρώπου σήμερα.
Δίκτυο Υπεράσπισης Δημοκρατικών ΕλευθεριώνΗ εκτίμηση για τις νέες αυξημένες εισφορές

ΣΜΤ: Διαδηλώνουμε την Παρασκευή 7/10 – ημέρα της συνόδου κορυφής για την ενέργεια. ΝΑ ΠΑΓΩΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2022
Δικαίωση του αγώνα στην Μαλαματίνα – Να παρθούν πίσω οι απολύσεις!

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022
Κάνουν τα Φαλάσαρνα… ξενοδοχείο
Περισσότεροι από 1000 απόφοιτοι-ες των Πολυτεχνείων υπογράφουν ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία

Ξεπέρασαν τις 1000 οι υπογραφές αποφοίτων των Πολυτεχνείων και των Πολυτεχνικών Σχολών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία στα ιδρύματα.
«Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν έχει καμία απολύτως θέση στα πανεπιστήμια. Ούτε στα αμφιθέατρα στα οποία συζητήσαμε για τις σπουδές μας, τις αγωνίες και το μέλλον το δικό μας και της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ούτε στις αίθουσες που παρακολουθήσαμε μαθήματα, άλλες ομιλίες και εκδηλώσεις. Ούτε στα εργαστήρια που πειραματιστήκαμε. Ούτε στις βιβλιοθήκες και στις αίθουσες όπου κάναμε τις διπλωματικές μας εργασίες. Ούτε στις Εστίες που μείναμε οι πλέον οικονομικά αδύναμοι και αδύναμες από εμάς. Ούτε στις λέσχες, στα κυλικεία και στα προαύλια όπου κοινωνικοποιηθήκαμε και πήραμε δύναμη να συνεχίσουμε για να κατανοήσουμε και να αμφισβητήσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει» σημειώνουν μεταξύ άλλων στο κάλεσμά τους και καλούν παράλληλα σε συλλογή υπογραφών και κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια στο πλευρό των φοιτητών-τριών.
Η ηλεκτρονική πλατφόρμα βρίσκεται εδώ
Στο τέλος του κειμένου ακολουθούν οι υπογραφές.
Το κείμενο των υπογραφών των αποφοίτων των Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών της χώρας αναφέρει:
Έξω η αστυνομία από όλες τις σχολές !
Παλιοί και παλιές φοιτητές και φοιτήτριες πολυτεχνικών σχολών καλούμε στις κινητοποιήσεις ενάντια στην είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Όλοι και όλες στον αγώνα!
Εμείς που σπουδάσαμε, είτε στο κοντινό είτε στο μακρινό παρελθόν, στα Πολυτεχνεία και τις Πολυτεχνικές Σχολές της χώρας, ενώνουμε τη φωνή μας με το φοιτητικό κίνημα του σήμερα, που το ημερολόγιο γράφει Σεπτέμβρης του 2022 και ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων για συμπαράσταση και κοινό αγώνα.
Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν έχει καμία απολύτως θέση στα πανεπιστήμια. Ούτε στα αμφιθέατρα στα οποία συζητήσαμε για τις σπουδές μας, τις αγωνίες και το μέλλον το δικό μας και της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ούτε στις αίθουσες που παρακολουθήσαμε μαθήματα, άλλες ομιλίες και εκδηλώσεις. Ούτε στα εργαστήρια που πειραματιστήκαμε. Ούτε στις βιβλιοθήκες και στις αίθουσες όπου κάναμε τις διπλωματικές μας εργασίες. Ούτε στις Εστίες που μείναμε οι πλέον οικονομικά αδύναμοι και αδύναμες από εμάς. Ούτε στις λέσχες, στα κυλικεία και στα προαύλια όπου κοινωνικοποιηθήκαμε και πήραμε δύναμη να συνεχίσουμε για να κατανοήσουμε και να αμφισβητήσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει.

