Τυπικότητες και «ανάδοχοι»: Αποχαιρέτησε τα δάση που χάνεις

Η θέα των καμμένων εκτάσεων στη Δαδιά από το Ύψωμα Κάψαλο, έπειτα από το πέρασμα της πυρκαγιάς του Αυγούστου 2023. Πηγή: Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης

Τυπικότητες και «ανάδοχοι»: Αποχαιρέτησε τα δάση που χάνεις

30/08/2023

του Ανδρέα Κοσιάρη

Ενώ η πυρκαγιά στον Έβρο καίει για 12η ημέρα, ξεπερνώντας σε καμένη έκταση το μέγεθος της Κεφαλλονιάς και προσεγγίζοντας αυτό της Χίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε χθες δύο «αποφάσεις»: η μία αποτελεί τυπική της υποχρέωση και η άλλη επανάληψη ενός εφιαλτικού σεναρίου.

«Αποφάσεις» έλαβε η κυβερνητική σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη χθες Τρίτη 29 Αυγούστου, καθώς η απροθυμία της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών έχει οδηγήσει στη μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε ένα καλοκαίρι με ρεκόρ καμμένων εκτάσεων.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος Θ. Σκυλακάκης, η σύσκεψη αποφάσισε αφενός την άμεση κήρυξη ως αναδασωτέων των εκτάσεων στην Πάρνηθα και τον Έβρο και αφετέρου την άμεση ενεργοποίηση του θεσμού των «αναδόχων αποκατάστασης» για τις καμένες δασικές εκτάσεις.

Η πρώτη απόφαση αποτελεί τυπική υποχρέωση των αρχών, σύμφωνα με το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος — δεν πρόκειται δηλαδή για κυβερνητική πρωτοβουλία αλλά για κάτι που δεν επιτρέπεται να μην κάνει. Βέβαια, από μόνος του αυτός ο χαρακτηρισμός δεν αποτελεί εγγύηση. Η διαβόητη απόφαση 2499/2012 της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με εισηγήτρια τη σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, επικαλούμενη εκτελεστικό του Συντάγματος νόμο από το 1979, έχει επιτρέψει την «επέμβαση σε έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, ακόμη και πριν ανακτήσει τη δασική μορφή της (…) προκειμένου να εκτελεστεί έργο, το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία, εφόσον η εκτέλεση του υπόψη έργου στην έκταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία και επιτακτική». Αυτό, παρά το γεγονός πως το προαναφερθέν άρθρο του Συντάγματος τονίζει ρητά πως οι αναδασωτέες εκτάσεις «αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό».

Η δεύτερη απόφαση αφορά την παραχώρηση των αναδασωτέων εκτάσεων σε ιδιώτες, που είχε εφαρμοστεί από την κυβέρνηση και το 2021 έπειτα από τις πυρκαγιές στη Βόρεια Εύβοια. Τα προβλήματα εδώ είναι δύο: αφενός, οι εταιρείες έχουν σκοπό τους το κέρδος, και η αναγέννηση των δασών δεν ενέχει κέρδος. Κέρδος έχει μονάχα η εκμετάλλευσή τους.

Αφετέρου, υποτίθεται πως σύμφωνα με την ΠΝΠ που εισήγαγε τον «θεσμό» το 2021, η θεώρηση και έγκριση των σχετικών μελετών, καθώς και η επίβλεψη εκτέλεσης των έργων γίνονται από την οικεία δασική υπηρεσία. Με τα Δασαρχεία και τις λοιπές δασικές υπηρεσίες υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτημένες σε απόλυτο βαθμό, είναι εξαιρετικά αμφίβολη η εφαρμογή αυτής της διάταξης. Στη χώρα που ο κάθε επιχειρηματίας μπορεί να καταθέσει αμφιβόλου αξίας περιβαλλοντικές μελέτες για μία «επένδυσή» του, και όπου η ΕΛ.ΑΣ. παρεμποδίζει τον υπεύθυνο από τον νόμο δασάρχη να επιβλέψει έργα (δείτε βίντεο παρακάτω), μόνο αφελείς θα πίστευαν πως οι διατάξεις ελέγχου για τους «ανάδοχους» θα εφαρμοστούν.

Το τι ακριβώς έγινε με τα έργα αναδάσωσης στη Βόρεια Εύβοια από το 2021, μπορούν να το πιστοποιήσουν οι κάτοικοι της περιοχής. Το κράτος, με επιλογή της κυβέρνησης, αρνείται να ξοδέψει χρήματα όχι μόνο για την πρόληψη της καταστροφής, αλλά και για την επανόρθωσή της. Εκχωρεί τη «σπατάλη» σε ιδιώτες, οι οποίοι συνήθως υπόσχονται πολλά κι έπειτα γίνονται «Λούης».

Και όταν δεν εξαφανίζονται, οι ιδιώτες «ανάδοχοι» συχνά κάνουν μάλλον… αντιπεριβαλλοντικές επιλογές στην εφαρμογή της αναδάσωσης. Όπως τονίζει μεγάλος αριθμός σχετικών επιστημόνων, τα δάση έχουν σε μεγάλο βαθμό δυνατότητες αναγέννησης, με την ανθρώπινη παρέμβαση να απαιτείται σε ελάχιστο βαθμό, κι αυτό κυρίως με αντιπλημμυρικά έργα ώστε να μην καταστρέφεται από τις νεροποντές το ανώτερο στρώμα του εδάφους στο οποίο έχουν ριζώσει τα νέα φυτά. Μια άλλη απαραίτητη ανθρώπινη παρέμβαση είναι να μην πραγματοποιείται βοσκή σε δάση υπό αναγέννηση, ώστε να μην τρώγονται τα νεαρά δέντρα.

Στην πλειοψηφία τους, οι οργανωμένες αναδασώσεις, όπως αυτές που διοργάνωνε παλιότερα όμιλος ΜΜΕ, δεν προσφέρουν τα απαιτούμενα καθώς περιλαμβάνουν δια χειρός φυτεύσεις που μπορεί να καταστρέψουν τη φυσική αναγέννηση. Πιθανή είναι επίσης η φύτευση ξενικών προς την τοπική χλωρίδα ειδών. Η οργανωμένη δενδροφύτευση (και μονάχα ειδών συμβατών με την τοπική βιοποικιλότητα) κρίνεται από τους δασολόγους απαραίτητη μονάχα σε εκτάσεις που αποδεδειγμένα δεν έχουν τη δυνατότητα φυσικής αναγέννησης. Για να εξαχθεί ένα τέτοιο συμπέρασμα, θα πρέπει πρώτα να περάσει κάποιος χρόνος.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση επιμένει στις ιδεολογικές της εμμονές, που προδιαθέτουν πως το δημόσιο δεν έχει (δηλαδή δεν επιθυμεί να διαθέσει) τους πόρους για την κοινωνικά απαραίτητη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και πως κατάλληλοι για να χρηματοδοτήσουν και να εκτελέσουν μια εκ των πραγμάτων μη κερδοφόρα κοινωνική λειτουργία, είναι οι κερδοσκόποι ιδιώτες. Αποχαιρετήστε τα δάση που χάνεις.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Συμμετοχή στο Συλλαλητήριο με αφορμή τη ΔΕΘ – Σαββάτο 9/9/2023

 

Συμμετοχή στο Συλλαλητήριο με αφορμή τη ΔΕΘ – Σαββάτο 9/9/2023

 

Το ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ αποφάσισε, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, να συμμετάσχει στο συλλαλητήριο μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους το Σάββατο, 9 του Σεπτέμβρη του 2023, ώρα 18:00, στο άγαλμα Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη για την ανάδειξη των αιτημάτων μας και τη διεκδίκηση λύσεων σε αυτά. Διεκδικούμε:

· Δημιουργία Κλαδικού Μισθολογίου που να αποτυπώνει τις ιδιαιτερότητες του κλάδου μας (αυξημένες ποινικές ευθύνες, υποχρεωτική εγγραφή σε Επαγγελματικό Επιμελητήριο και αποκλειστική χρήση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων από το Δημόσιο, Πενταετείς σπουδές κλπ).Να θεσμοθετηθεί ξανά το πρόσθετο Κλιμάκιο για τις Πενταετείς σπουδές, ως ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, όπως σε όλα τα προγενέστερα Μισθολόγια.

· Επαναφορά κλαδικού επιδόματος, κατ’ αντιστοιχία του παλιού 7ο/οο

· Μισθολογική Αναγνώριση των Integrated Master σύμφωνα με τις προτάσεις μας.

· Να προσμετρηθεί κανονικά ο εργασιακός χρόνος της διετίας 2016- 2017 στη μισθολογική ωρίμανση

· Αφορολόγητο στις 12.000 ευρώ

· Κατάργηση όλων των μη ανταποδοτικών κρατήσεων (2% υπέρ ΟΑΕΔ).

· Επαναφορά 13ου – 14ου μισθού

· Αύξηση και επέκταση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Καμία περικοπή του

· Αυξήσεις στις εκτός έδρας αποζημιώσεις σύμφωνα με τις προτάσεις μας

· Υπογραφή Ειδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Ε.Σ.Σ.Ε.)

· Άμεση υλοποίηση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν στο Δημόσιο και ειδικά για τον κλάδο μας για ουσιαστική ενίσχυση των ΥΔΟΜ και των Τεχνικών υπηρεσιών.

· Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη (Ν4808/21) για τα εργασιακά και τα συνδικαλιστικά, καθώς και κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

· Απόσυρση και του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου που κατέθεσε η κυβέρνηση που επικυρώνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, που εντατικοποιεί την εργασία και αυξάνει κατ’ ουσία τις ώρες απασχόλησης αντί να αυξάνει τις αποδοχές

· Ταυτόχρονα, λέμε όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Να επανέλθει ο Δημόσιος χαρακτήρας και ο Δημόσιος έλεγχος σε όλες τις κρίσιμες Υποδομές, για να προστατευθούν αποτελεσματικά το περιβάλλον και οι Δημόσιες Υποδομές.

 

    Οι μηχανικοί μαζί με το κίνημα των εργαζομένων οφείλουμε να βάλουμε ένα τέλος στις πολιτικές που υποτιμούν συστηματικά τους εργαζόμενους και ενισχύουν την κερδοφορία ιδιωτικών συμφερόντων.

Να νομοθετήσει η Βουλή. Όχι “έργα” στα καμμένα. Πραγματική αναδάσωση τώρα

Να νομοθετήσει η Βουλή. Όχι “έργα” στα καμμένα. Πραγματική αναδάσωση τώρα.

Sign this petition

Επιμελητήριο Π. started this petition to
Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Βουλή των Ελλήνων
Και τώρα που κάηκαν τα δάση, πού θα μπουν οι ανεμογεννήτριες και οι άλλες επενδύσεις; Μα φυσικά ΚΑΙ στα καμμένα δάση, οπουδήποτε έχουν αδειοδοτηθεί ή πρόκειται να αδειοδοτηθούν. Το επιτρέπει το νομικό πλαίσιο όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό πρέπει να αλλάξει τώρα.

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι το άλλοθι για την απραξία μας ούτε η αιτία των συμφορών μας. Είναι απλά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ένα από τα πολλά, της διατάραξης που εμείς οι ίδιοι προκαλούμε στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη. Στην άμυνα της φύσης απέναντι στις επιθέσεις μας τα δάση παίζουν πρωταρχικό ρόλο, αφού αποτελούν τις καλύτερες φυσικές «καταβόθρες» του διοξειδίου του άνθρακα και των αερίων του θερμοκηπίου.

Η αναζήτηση τεχνικών λύσεων με τη μορφή ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι εύλογη. Όχι όμως σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων που κάνουν από μόνα τους, και μάλιστα καλύτερα και ανέξοδα, την ίδια δουλειά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το καμμένο δάσος εκτός από το ίδιο δάσος που θα του δοθεί ο χρόνος και η ευκαιρία να ξαναγεννηθεί. Τη δυνατότητα αυτή είχε εξασφαλίσει στα δάση το Σύνταγμα του 1975 (άρθ. 117 παρ. 3). Τους τη στέρησαν όμως τα δασικά νομοθετήματα της τελευταίας 15ετίας με αποκορύφωμα την γνωστή απόφαση 2499/2012 του Συμβουλίου της Επικρατείας .

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν σήμερα από τα πιο απλά. Μια ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΘΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣ για να επαναφέρει, χωρίς νομικά παράθυρα και εξαιρέσεις, την απόλυτη απαγόρευση στα αναδασωτέα κάθε άλλης χρήσης ή δραστηριότητας εκτός από την αναδάσωση. Ούτε ανεμογεννήτριες ούτε φωτοβολταϊκά ούτε τουριστικές εγκαταστάσεις ούτε οποιοδήποτε άλλο «έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία» . Η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία γ ιατί η απλή και μόνο κήρυξη της αναδάσωσης δεν διασφαλίζει πλέον τίποτα στην ουσία. Θα πρέπει ακόμα να προβλέπει όχι απλώς την προσωρινή αναστολή αλλά την ανάκληση όλων των αδειών που έχουν δοθεί για οποιαδήποτε χρήση μέσα στα αναδασωτέα μέχρι την πραγματική ολοκλήρωση της αναδάσωσης.

Το αίτημα για τη νομοθετική αυτή ρύθμιση δεν είναι πρόταση ούτε παράκληση. Είναι απαίτηση και πρόκληση από όλους και προς όλους. Ο φόρος τιμής στους πεσόντες, τα δάκρυα για τα θύματα, οι ευχαριστίες σε πυροσβέστες και εθελοντές και τα συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τα πάντα δεν αρκούν. Οι φετινές καταστροφές, όπως οι περσινές, οι προπέρσινες και όλες οι προηγούμενες, δεν αποτελούν «ευκαιρίες» για επανίδρυση της χώρας μας με άλλο πρόσωπο. Το πρόσωπο της Ελλάδας είναι η φύση της και ο πολιτισμός που οικοδομήθηκε στη σταθερή και αδιατάρακτη σχέση του ανθρώπου με αυτήν.

Για μην γίνουμε εμείς η γενιά που άφησε το πρόσωπο αυτό να χαθεί, υπογράφουμε το παρόν ψήφισμα και ζητάμε από τον Πρωθυπουργό της χώρας να καταθέσει και από τη Βουλή να ψηφίσει την ακόλουθη νομοθετική διάταξη.
===========================================
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ
«Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο σκοπό. *
Η απαγόρευση διάθεσης και χρήσης περιλαμβάνει και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κάθε μορφής (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.λπ.), καθώς και οποιοδήποτε άλλο έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία.
Με τη δημοσίευση του παρόντος, οι κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές ανακαλούν υποχρεωτικά τις άδειες κατασκευής έργων καθώς και τις άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δραστηριοτήτων σε περιοχές που έχουν ήδη κηρυχθεί αναδασωτέες ή παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της πρώτης παραγράφου και οφείλουν να κηρυχθούν αναδασωτέες για το λόγο αυτό.
Οποιαδήποτε διάταξη αντίθετη προς τις ρυθμίσεις του παρόντος καταργείται».

* Επαναλαμβάνεται αυτούσιο το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος
===========================================
Οι πράξεις και παραλείψεις των λίγων επέτρεψαν την καταστροφή. Η φωνή των πολλών ας την εμποδίσει να ολοκληρωθεί. Να γίνουν οι υπογραφές μας τόσες πολλές όσα και τα δέντρα που έγιναν στάχτη, μια κραυγή για τους ανθρώπους, τους κόπους τους, τα ζώα, τα πουλιά, τα μνημεία και την ομορφιά που χάθηκαν για πάντα.

Τι δεν γίνεται σωστά με τη δασοπροστασία στην Ελλάδα

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

AP Photo / EUROKINISSI

Τι δεν γίνεται σωστά με τη δασοπροστασία στην Ελλάδα

ΚΟΙΝΩΝΙΑ 26.08.23 15:32Κώστας Ζαφειρόπουλος

Μπορεί στη χώρα μας να ξοδεύουμε περισσότερα χρήματα ανά κάτοικο για την καταστολή των πυρκαγιών και να διαθέτουμε αναλογικά μεγαλύτερο αριθμό πυροσβεστών και εναέριων μέσων, όμως αλλού τα δάση προστατεύονται πολύ καλύτερα ● Ειδικοί επιστήμονες εξηγούν γιατί είναι λάθος να γίνεται σύγκριση με τη Χαβάη ή τον Καναδά ● Πώς έχουν πετύχει καλύτερα αποτελέσματα σε Πορτογαλία, Γαλλία και Κόστα Ρίκα.

«Φωτιές είχαμε και θα έχουμε», «αυτά είναι τα αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης», «ο μηχανισμός κάνει το καλύτερο δυνατό» είναι μερικές από τις φράσεις που επαναλαμβάνονται από κρατικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους το φετινό καλοκαίρι. Ωστόσο η θλιβερή πρωτιά της Ελλάδας ως προς τις φετινές καταστροφικές πυρκαγιές δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, η δε σύγκριση με το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών φέρνει την Ελλάδα ουραγό στη δασοπυροπροστασία. Μέσα σε μία χρονιά έχει υπερτριπλασιαστεί το μέγεθος των καμένων εκτάσεων σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο, ενώ η φωτιά στον Εβρο είναι η χειρότερη εδώ και δεκαετίες όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο αρμόδιος υπουργός Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κικίλιας, ανέφερε την Τετάρτη πως «κάποιες πυρκαγιές ό,τι κι αν κάνουμε μπορεί να ξεφύγουν. Το είδαμε στο Μάουι με πάνω από 1.000 αγνοουμένους. Στον Καναδά με πάνω από 140 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα καμένα, όσο είναι η έκταση της Ελλάδας». Πράγματι οι πυρκαγιές συχνά θα ξεφεύγουν, όμως όταν φτάνεις στη Χαβάη για να βρεις δικαιολογίες κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

«Είναι εντελώς ατυχής η σύγκριση με το Μάουι, που δεν έχει καμία σχέση με τα δικά μας οικοσυστήματα, ούτε καν με αυτά της Βόρειας Αμερικής. Η βλάστηση εκεί είναι τελείως διαφορετική. Τα ευρωπαϊκά μεσογειακά οικοσυστήματα έχουν "μάθει" να ζουν με τη φωτιά. Μια φωτιά στη Χαβάη έχει πολύ διαφορετικές επιπτώσεις από αυτές στη Μεσόγειο. Δεν έχουν αναπτυχθεί εκεί τα οικοσυστήματα για να μπορούν να "αμυνθούν" σε τέτοιες φωτιές», ξεκαθαρίζει στην «Εφ.Συν.» ο επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παλαιολόγος Παλαιολόγου. «Φωτιές υπάρχουν και αλλού, αλλά δεν γίνεται αναλογικά η καταστροφή που συμβαίνει σε μας.

Στον Καναδά έχουν μια τέτοια μεγάλη πυρκαγιά μία φορά στα 100 χρόνια, έχουν όμως 4.000 φορές περισσότερα δάση από την Ελλάδα, δεν υπάρχει καμία σύγκριση», είναι κατηγορηματικός και ο δασολόγος-περιβαλλοντολόγος Λευτέρης Σταματόπουλος.

Από την πλευρά του και ο διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος, συμφωνεί (24/8/2023, ΕΡΤ) πως η σύγκριση με άλλες πυρκαγιές, όπως αυτή στο Μάουι, «δείχνει λάθος προσέγγιση του προβλήματος. [...] Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, οι καύσωνες είναι συχνότεροι πλέον. Δεν πρέπει να παραδώσουμε τα όπλα και να πούμε “ωραία, θα καούν τα πάντα λόγω της κλιματικής αλλαγής". Είναι προφανές ότι κάτι δεν κάνουμε καλά. Τέτοιες συνθήκες έχουν κι άλλες χώρες της Μεσογείου. Ειδικά φέτος, για παράδειγμα, και αν κοιτάξουμε τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τις Δασικές Πυρκαγιές, δεν έχουμε τις αντίστοιχες αναλογίες. Η δε Νότια Ιταλία και η Σικελία είχαν ρεκόρ θερμοκρασιών και το 2022 και το 2023».

Το βαρέλι με τη βενζίνη

AP Photos

Η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο εναέριων μέσων αναλογικά με τον πληθυσμό της παγκοσμίως και το μεγαλύτερο -κατά αναλογία- Πυροσβεστικό Σώμα στον κόσμο, ενώ ξοδεύει και τα περισσότερα χρήματα ανά κάτοικο στην καταστολή των πυρκαγιών. Τι κάνουμε λοιπόν τόσο λάθος; Πιθανότατα οι πολιτικές ηγεσίες δεν θέλουν να αντιληφθούν πως όταν λέμε πυροπροστασία και αντιπυρικά σχέδια κυρίως πρέπει να εννοούμε διαχείριση δασών. Στις περισσότερες χώρες (π.χ. ΗΠΑ-Καλιφόρνια, Τουρκία, Βουλγαρία, Κύπρο, Μάλτα, Γαλλία, Πολωνία, Σκανδιναβικές χώρες) η δασική υπηρεσία έχει τον καθοριστικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα. Ο δε προτεινόμενος από δασολόγους Ενιαίος Φορέας Δασοπροστασίας λειτουργεί με παραλλαγές σε όλες τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες, εκτός από τη δική μας.

Ο καθηγητής κ. Παλαιολόγου, ερευνητής στην αμερικανική υπηρεσία δασών U.S. Forest Service, συνηθίζει να λέει πως «κάθε μέρα μπαίνουν χιλιάδες πυρκαγιές που δεν τις μαθαίνετε ποτέ, γιατί απλά σβήνονται γρήγορα. Το 1-2% που ξεφεύγει δημιουργεί το πρόβλημα. Είναι σαν να πετάνε 10 άτομα αναμμένα σπίρτα σε ένα βαρέλι με βενζίνη, κάποιο θα πέσει μέσα και θα προκαλέσει ανάφλεξη. Τι σημασία έχει ποιο από αυτά θα πέσει μέσα; Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει το βαρέλι με τη βενζίνη».

Στην Ελλάδα, ένας συνδυασμός πολλών και διαφορετικών παραγόντων (αποδιοργάνωση Δασικής Υπηρεσίας επί 25 χρόνια, υπερσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων και κονδυλίων σε Πυροσβεστική και ΓΓΠΠ, εγκατάλειψη υπαίθρου, ελάχιστη διαχείριση στο δάσος, χωροταξικό με ιδιαιτερότητες με πολλές διαφορετικές χρήσεις γης και κατακερματισμό ιδιοκτησιών και αρμοδιοτήτων, έλλειψη μικρών «αναζωογονητικών» πυρκαγιών κ.ά.) έχει δημιουργήσει μια εκρηκτική συνθήκη κατά την οποία η συγκέντρωση της καύσιμης ύλης (φυσική βιομάζα) στα δάση, σε συνδυασμό με την ξηρασία, τους ανέμους και τις υψηλές θερμοκρασίες, είναι τόσο μεγάλη που πλέον μπορεί να δώσει μεγα-πυρκαγιές (με πάνω από 400.000 καμένα στρέμματα), κάτι που έγινε αντιληπτό από το 2021 με τη φωτιά της Εύβοιας, παρότι τόσο στην Εύβοια όσο και στον Εβρο φέτος, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες, παρότι δυσμενείς, δεν θεωρούνται από τους ειδικούς τόσο ακραίες όσο στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι.

Οι δασολόγοι επισημαίνουν πως μετά την πυρκαγιά -τομή στην Ιστορία- του Εβρου η χώρα πρέπει να αλλάξει επιτέλους σελίδα στη δασοπυροπροστασία. «Μετά την πυρκαγιά στον Εβρο έχω αρχίσει να αμφιβάλλω πάρα πολύ και για τις ικανότητες που έχουμε ως χώρα στην πυρόσβεση, στην αντίληψη της νέας πραγματικότητας και γενικότερα στη διαχείριση», υπογραμμίζει ο καθηγητής Παλαιολόγος Παλαιολόγου και εξηγεί: «Ο Εβρος είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση στην οποία έχουμε από το καλύτερο δίκτυο αντιπυρικών ζωνών σε όλη την Ελλάδα. Δεν είναι μια αντιπυρική ζώνη ξεκομμένη η οποία δεν συνδέεται με το οδικό δίκτυο, έχουμε μια σειρά από αντιπυρικές ζώνες σε δίκτυα, είχαμε διαφορετικές γραμμές άμυνας. Επίσης εκεί γινόταν και εκτεταμένη διαχείριση της καύσιμης ύλης, υπάρχει εργοστάσιο ξυλείας, υπήρχε μια αγορά για τη βιομάζα και την ξυλεία. Και επίσης είχαμε εκτεταμένες εκτάσεις οι οποίες διέκοπταν τη συνέχεια του δάσους με καλλιέργειες οι οποίες ήταν επίπεδες. Παρ' όλα αυτά τα πλεονεκτήματα είδαμε μια μεγα-πυρκαγιά που ξεπερνά τα 700.000 καμένα στρέμματα. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Μόνη επιλογή είναι τι είδους φωτιά θα έχουμε και πότε θα την έχουμε. Τον χειμώνα με μικρές, χαμηλής έντασης πυρκαγιές προδιαγεγραμμένης καύσης ή το καλοκαίρι με μεγα-πυρκαγιές».

Σε ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα αναζητούμε απαντήσεις στον τρόπο αντιμετώπισης των πυρκαγιών σε διαφορετικές χώρες.

Το παράδειγμα της Πορτογαλίας

Αριστερά, φωτογραφία από την καταστροφική πυρκαγιά του 2017 στην κεντρική Πορτογαλία. Δεξιά, δάσος στη Serra do Caldeirao στη νότια Πορτογαλία. Ενα χρόνο αργότερα, αρχές καλοκαιριού 2018, οι αρχές κινητοποίησαν τους κτηνοτρόφους για την φύλαξη και τον "καθαρισμό" των δασών με τα κοπάδια τους. | AP Photos

Στα μέσα Ιουνίου του 2017 μια σειρά δασικών πυρκαγιών που ξέσπασαν στην κεντρική Πορτογαλία στοίχισε τη ζωή 66 ανθρώπων και προκάλεσε τον τραυματισμό 204, καταστρέφοντας 450.000 στρέμματα δάσους. Ηταν η χειρότερη δασική πυρκαγιά στην Πορτογαλία επί δεκαετίες, σε μια χώρα που έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο ετήσιων καμένων εκτάσεων τα τελευταία 20 χρόνια στην Ευρώπη. Εκείνη η καταστροφή έκανε την Πορτογαλία να αλλάξει μοντέλο δασοπυροπροστασίας. Από τότε παρουσιάζει μια θεαματική βελτίωση.

Η Πορτογαλία τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, μείωσε τις δαπάνες στην πυρόσβεση και σχεδόν διπλασίασε αυτές για την πρόληψη. Επικεφαλής αυτής της προσπάθειας, η οποία είχε διακομματική συναίνεση, είναι ο Τιάγκο Ολιβέιρα ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Πυρκαγιών (AGIF – Agencia para Gestao Integrada de Fogos rurais), του οργανισμού που ιδρύθηκε το 2019 για να συντονίσει την εφαρμογή της νέας στρατηγικής.

Στην Πορτογαλία, έδωσαν την αρμοδιότητα της διαχείρισης σε έναν άνθρωπο με ακαδημαϊκή γνώση και με διεθνή εμπειρία στη διαχείριση δασικών πυρκαγιών. Το μοντέλο χαρακτηρίζεται συγκεντρωτικό αλλά αποτελεσματικό. Η Πορτογαλία προχώρησε στην αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών, οι οποίες είχαν αποδυναμωθεί κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Προσλήφθηκαν και εκπαιδεύτηκαν τουλάχιστον 60 ειδικοί σε διαχείριση δασικών πυρκαγιών, που εργάζονται κάτω από την ομπρέλα του AGIF και οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε δασικές υπηρεσίες σε όλη τη χώρα για να τις οργανώσουν.

Επιπλέον ενισχύθηκε σημαντικά ο ρόλος των εθελοντών πυροσβεστών. Το σημαντικότερο όμως δεν ήταν αυτό αλλά η κεντρική ιδέα πως πρέπει να δημιουργηθεί μια ύπαιθρος στην οποία οι δασικές πυρκαγιές να είναι διαχειρίσιμες. Επιπλέον τέθηκαν περιορισμοί στα είδη που οι άνθρωποι φυτεύουν – για παράδειγμα, απαγορεύτηκαν οι δασοκαλλιέργειες ευκαλύπτων, που ήταν πολύ διαδεδομένες λόγω των εσόδων που απέφεραν από την πώληση της ξυλείας.

Στην Πορτογαλία δημιουργήθηκε ένα πρόγραμμα (Condominio de Aldeia) που χρηματοδοτεί τη διαχείριση της βιομάζας γύρω από περιουσίες και οικισμούς και συγχρηματοδοτεί τα μέτρα προστασίας που λαμβάνουν οι κάτοικοι.

Πλέον, όπως αναφέρει πρόσφατη διεπιστημονική έκθεση του ΟΟΣΑ, στην Πορτογαλία (όπως και στην Αυστραλία) δημιουργούνται οι λεγόμενες «στεγασμένες ζώνες», περιοχές όπου αραιώνεται η κόμη των δέντρων και αφαιρείται η χαμηλή βλάστηση, ώστε το δάσος να μην είναι ομοιογενές (όπως είναι τα περισσότερα ελληνικά), αλλά να υπάρχει διαφοροποίηση η οποία κάνει δυσκολότερη την εξάπλωση μιας πυρκαγιάς. Το 2021 η χώρα κατέγραψε τον χαμηλότερο αριθμό πυρκαγιών την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με στοιχεία από το Σύστημα Διαχείρισης Πληροφοριών Δασικών Πυρκαγιών (SGIF) στην Πορτογαλία. Παρά την πρόοδο η μακροχρόνια εγκατάλειψη της αγροτικής γης (πάνω από 30% των αγροτικών ιδιοκτησιών είναι εγκαταλελειμμένο) παραμένει μεγάλη πρόκληση για τους Πορτογάλους για το μέλλον.

To γαλλικό μοντέλο πυροπροστασίας

AP Photos

Στη Γαλλία υπάρχουν 440 εκατομμύρια στρέμματα δάσους, ενώ στην Ελλάδα μόλις 33 εκατομμύρια. Η χώρα διαθέτει 64 δημόσια εναέρια μέσα πυρόσβεσης, ενώ η Ελλάδα 92, πολλά από τα οποία, όπως εξηγεί ο ερευνητής δασολόγος Λευτέρης Σταματόπουλος, τα νοικιάζει η Ελλάδα. Οι δύο χώρες, σύμφωνα με τον ίδιο, διαθέτουν περίπου τον ίδιο αριθμό πυροσβεστικών οχημάτων.

Ενώ στη Γαλλία αντιστοιχεί ένας πυροσβέστης ανά 1.644 κατοίκους, στη χώρα μας αντιστοιχεί ένας ανά 453 κατοίκους. Στη Γαλλία αντιστοιχεί ένας πυροσβέστης ανά 15,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στην Ελλάδα 1 ανά 6,16 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Θα περίμενε κάποιος να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Παρ' όλα αυτά, η μέση έκταση των δασών της Γαλλίας που έχουν καεί ετησίως τα τελευταία 10 χρόνια είναι περίπου 160.000 στρέμματα.

Στην Ελλάδα ο αριθμός αυτός είναι τουλάχιστον τετραπλάσιος. Και όλα αυτά ενώ η Γαλλία έχει τετραπλάσιες εκτάσεις μεσογειακών –άρα πιο εκτεθειμένων σε δασική πυρκαγιά– οικοσυστημάτων.

Ο λόγος της χαώδους διαφοράς, σύμφωνα με τους δασολόγους, είναι απλός και ακούει στο όνομα ONF, που δεν είναι άλλο από το Εθνικό Δασικό Γραφείο της Γαλλίας, την αντίστοιχη δασική υπηρεσία, που απασχολεί 9.500 άτομα (στοιχεία 2021), συμπεριλαμβανομένων δασολόγων μηχανικών, δασοπόνων, δασοφυλάκων, διοικητικού και βοηθητικού προσωπικού και εξειδικευμένων ομάδων πυρόσβεσης. Η ONF έχει τον πρωταρχικό ρόλο στην κατάσβεση και καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών. Οταν ανιχνεύεται μια δασική πυρκαγιά, η δασική υπηρεσία είναι αυτή που συντονίζει την αντίδραση και κινητοποιεί το απαραίτητο προσωπικό και μέσα,για να περιορίσει και να σβήσει τη φωτιά. Σε αντίθεση με την Ελλάδα που «συντονίζει» η Πυροσβεστική.

Η Γαλλία, που έχει κατά μέσο όρο κάθε χρόνο τετραπλάσια περιστατικά έκρηξης πυρκαγιάς από την Ελλάδα, ξοδεύει κατά μέσο όρο περίπου 140 εκατ. ευρώ. Επίσημη καταγραφή για το συνολικό ετήσιο κόστος δασοπυροπροστασίας στην Ελλάδα (πρόληψη και καταστολή) δεν υπάρχει. Ο δασολόγος Λευτέρης Σταματόπουλος εκτιμά πως συνυπολογίζοντας το σύνολο των δαπανών εξοπλισμού και τις δαπάνες ενοικίασης των πολυάριθμων εναέριων μέσων, η Ελλάδα ξοδεύει κατά μέσο όρο 1-1,5 δισ. ευρώ τον χρόνο, πάνω από 10 φορές από ό,τι ξοδεύει η Γαλλία. Σύμφωνα δε με έρευνα του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (ΜΙΙR) σε συνεργασία με τη WWF, στην Ελλάδα το 83,95% των συνολικών κρατικών πόρων κατευθύνεται προς την καταστολή και μόλις το 16,05% προς την πρόληψη.

Το μοντέλο της Κόστα Ρίκα και οι προδιαγεγραμμένες πυρκαγιές

Η Κόστα Ρίκα, χώρα πρωτοπόρος στην οικολογία, αναγνωρίζεται παγκοσμίως για το εθνικό της σύστημα προστατευόμενων περιοχών και φυσικών πάρκων, που καλύπτουν πάνω από το 25% της ηπειρωτικής της επικράτειας. Σε αυτές τις περιοχές, το Εθνικό Σύστημα Περιοχών Διατήρησης (SINAC) –δηλαδή ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή εθνικών στρατηγικών και έργων σε προστατευόμενες περιοχές– προωθεί την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών ενθαρρύνοντας την ενεργό διαχείριση των οικοσυστημάτων.

Στο Εθνικό Πάρκο Palo Verde, οι παρεμβάσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα περιλαμβάνουν τη διαχείριση της συσσώρευσης καυσίμων μέσω ελεγχόμενων πυρκαγιών, εκτεταμένης βόσκησης και μείωσης της βλάστησης.

Οπως αναφέρει ο ΟΟΣΑ, οι προδιαγεγραμμένες πυρκαγιές χρησιμοποιούνται επίσης κάθε χρόνο στο Εθνικό Πάρκο Santa Rosa ως μέρος του τοπικού προγράμματος προστασίας από τις πυρκαγιές. Σε ορισμένες προστατευόμενες περιοχές, πραγματοποιούνται επίσης δραστηριότητες για την ανάκτηση υδάτινων σωμάτων, εκβολών ποταμών και εποχικών υγροτόπων.

Ελλάδα 2023: 52% λιγότερες μεγάλες δασικές πυρκαγιές και 195% αύξηση των καμένων εκτάσεων

Επικαιροποίηση μετρήσεων: Το 33% των δασών της Αττικής κάηκε μέσα στα 7 τελευταία χρόνια

Σύνταξη άρθρου: Κ. Λαγουβάρδος, Β. Κοτρώνη, Θ. Γιάνναρος και Γ. Κύρος

Ε.Α.Α – Πεντέλη, Κυριακή 26 Αυγούστου 2023, 13:30

 

Εντυπωσιακά αποτελέσματα προκύπτουν από την επικαιροποιημένη ανάλυση των καμένων εκτάσεων από τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων επτά ετών (2017-σήμερα) στην Περιφέρεια Αττικής.
Από το 2017 μέχρι και τις 25 Αυγούστου 2023, 12 μεγάλες πυρκαγιές έχουν κάψει περισσότερα από 600.000 στρέμματα σύμφωνα με τις αναφορές από την Υπηρεσία Ταχείας Χαρτογράφησης Copernicus και το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Η περίμετρος των καμένων εκτάσεων δίνεται στο χάρτη που ακολουθεί.

Εικόνα 1. Περίμετρος των καμένων εκτάσεων στην Περιφέρεια Αττικής από το 2017 ως σήμερα. Με κόκκινο σημειώνονται οι εκτάσεις που έχουν καεί το 2023 (ως τις 25/8) και με κίτρινα και πορτοκαλί χρώματα οι εκτάσεις που κάηκαν τα προηγούμενα 7 έτη. Με γκρι χρώμα σημειώνεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου Αττικής.

 

Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τον αριθμό των καμένων στρεμμάτων ανά έτος από το 2017.

Πίνακας 1. Συνολικές καμένες εκτάσεις κατά τα έτη 2017-2023 στην περιοχή της Αττικής.

 

Η συνολική επιφάνεια της Περιφέρειας Αττικής (χωρίς την περιοχή της Τροιζηνίας, των νησιών και του Λεκανοπεδίου) είναι 2.500.000 στρέμματα, οπότε τα τελευταία 7 έτη το 25% της συνολικής επιφάνειας έχει καεί από δασικές πυρκαγιές. Στην Περιφέρεια Αττικής η επιφάνεια των δασικών εκτάσεων είναι περίπου 1.230.000 στρέμματα και τα τελευταία 7 χρόνια έχουν καεί 405.000 στρέμματα δάσους, δηλαδή το 33% της επιφάνειας των δασών.

 

Τα παραπάνω ανησυχητικά στοιχεία για την Αττική υπογραμμίζουν την ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Ειδικότερα, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών απαιτεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα ενσωματώνει γνώση αιχμής από διαφορετικές επιστήμες, μεταξύ αυτών και η πυρομετεωρολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως η εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών περιλαμβάνει τη σύζευξη, την αλληλεπίδραση φωτιάς και ατμόσφαιρας, οπότε είναι αδύνατο να χαραχθεί οποιαδήποτε στρατηγική διαχείρισης δίχως την ενεργό συνεισφορά της μετεωρολογικής γνώσης. Επιπροσθέτως, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες καθορίζουν εάν και πότε τα δασικά καύσιμα θα καταστούν εύφλεκτα, επηρεάζοντας επίσης τα χαρακτηριστικά της εξάπλωσης και της συμπεριφοράς της φωτιάς. Παρατηρησιακά δίκτυα όπως το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών της μονάδας ΜΕΤΕΟ/Ε.Α.Α μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά στην κατεύθυνση μιας ολοκληρωμένης, επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας.

Ελλάδα 2023: 52% λιγότερες μεγάλες δασικές πυρκαγιές και 195% αύξηση των καμένων εκτάσεων

Σύνταξη ανακοίνωσης: Θ.Μ. Γιάνναρος, Κ. Λαγουβάρδος
ΕΑΑ - Πεντέλη, Παρασκευή 25 Αυγούστου 2023, 13:00

Αρνητικά είναι τα στατιστικά στοιχεία (Εικόνες 1 - 3) για την πορεία της φετινής (2023) αντιπυρικής περιόδου στη χώρα μας, όπως αυτά προκύπτουν από την ανάλυση των δεδομένων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για Δασικές Πυρκαγιές (https://effis.jrc.ec.europa.eu) που επεξεργάστηκε η Πυρομετεωρολογική Ομάδα FLAME της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ). Ειδικότερα:

🔥Η αθροιστικά καμένη έκταση στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Πέμπτη 24.08.2023, καταγράφει αύξηση +195% σε σύγκριση με την έκταση που κατά μέσο όρο (2002 - 2022) καίγεται ετησίως στη χώρα μας.

🔥Καταγράφοντας 1.281.480 στρέμματα καμένων εκτάσεων έως την Πέμπτη 24.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ 20 Μεσογειακών χωρών. Δεύτερη έρχεται η Ισπανία με 824.640 στρέμματα και τρίτη η Ιταλία με 595.330 στρέμματα. Αύξηση των καμένων εκτάσεων καταγράφουν επίσης η Γαλλία (+66%) και το Μαρόκο (+30%), ενώ μείωση καταγράφεται στις υπόλοιπες χώρες.

🔥Ο αθροιστικός αριθμός των μεγάλων δασικών πυρκαγιών (>300 στρέμματα) στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Πέμπτη 24.08.2023, καταγράφει μείωση -52% σε σύγκριση με τον αριθμό μεγάλων δασικών πυρκαγιών που κατά μέσο όρο (2002 - 2022) εκδηλώνονται στη χώρα μας σε ετήσια κλίμακα. Αύξηση του αριθμού των δασικών πυρκαγιών καταγράφεται σε Ισπανία (+78%), Γαλλία (+194%), Μαρόκο (+51%), Κύπρο (+2%), Λιβύη (+3%) και Σλοβενία (+14%). 

🔥Καταγράφοντας 27 μεγάλες δασικές πυρκαγιές (>300 στρέμματα) έως την Πέμπτη 24.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται έβδομη μεταξύ 20 Μεσογειακών χωρών. Στην πρώτη θέση βρίσκεται η Ισπανία με 340 δασικές πυρκαγιές κατά τη διάρκεια του 2023. 

🔥Η μέση καμένη έκταση ανά μεγάλη δασική πυρκαγιά στην Ελλάδα, από την αρχή του έτους έως και την Πέμπτη 24.08.2023, σημειώνει αύξηση +517% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο της περιόδου 2002 - 2022.

🔥Καταγράφοντας, κατά μέσο όρο, 47.462 στρέμματα ανά δασική πυρκαγιά εώς την Πέμπτη 24.08.2023, η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη μεταξύ 20 Μεσογειακών χωρών, με τεράστια μάλιστα διαφορά. Δεύτερη έρχεται η Αλγερία με μέσο όρο 10.517 ανά δασική πυρκαγιά και τρίτη η Συρία με μέσο όρο 6.053 στρέμματα ανά δασική πυρκαγιά. Αυξήσεις καταγράφονται επίσης σε Τυνησία (+1%) και Ιταλία (+35%), με τις υπόλοιπες χώρες να παρουσιάζουν μείωση στον μέσο όρο των στρεμμάτων ανά δασική πυρκαγιά. 

Εικόνα 1. Συνολική καμένη έκταση στις χώρες της Μεσογείου έως την Πέμπτη 24 Αυγούστου 2023. 

Εικόνα 2. Συνολικός αριθμός μεγάλων δασικών πυρκαγιών (>300 στρέμματα) στις χώρες της Μεσογείου έως την Πέμπτη 24 Αυγούστου 2023. 

Εικόνα 3. Μέση καμένη έκταση ανά μεγάλη δασική πυρκαγιά στις χώρες της Μεσογείου έως την Πέμπτη 24 Αυγούστου 2023. 

Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν ότι απαιτείται μια άμεση, δραστική αλλαγή προς ολοκληρωμένες λύσεις διαχείρισης και αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Σε αυτή την κατεύθυνση, η μονάδα ΜΕΤΕΟ/ΕΑΑ μπορεί να συνεισφέρει με εργαλεία και υπηρεσίες όπως ενδεικτικά είναι (1) το εκτεταμένο και πιο πυκνό δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών στην Ελλάδα, (2) το προηγμένο προγνωστικό σύστημα ταχείας απόκρισης IRIS 2.0, και (3) οι υψηλής ανάλυσης μετεωρολογικές και πυρομετεωρολογικές προγνώσεις.