Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

Οι νόμοι για τις ακτές που έμειναν στα χαρτιά



Είναι τραγικό ότι ζούμε σε μια χώρα που χρειάζεται να θρηνήσουμε θύματα από κάθε είδους καταστροφές ή δυστυχήματα προκειμένου να εφαρμόσουμε υπάρχοντες για δεκαετίες νόμους και να υλοποιήσουμε σχετικές δράσεις και προγράμματα.

Ο νόμος Τρίτση (1337/83), που περιλαμβάνει διατάξεις για την προστασία και την απελευθέρωση των ακτών, πρωταρχικός σκοπός του οποίου ήταν η δυνατότητα απόλαυσης του κοινόχρηστου - κοινωνικού αγαθού του αιγιαλού και της παραλίας, θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί σωτήριος στο Μάτι, με τον επικίνδυνο συνδυασμό πυρκαγιάς και κατοικημένων ακτών.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, με 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής, η πρόσβαση στις ακτές έχει πολλαπλή χρησιμότητα. Επομένως, το γεγονός ότι στην εκτεταμένη αυτή παράκτια ζώνη δεν έχουν γίνει τα εντελώς στοιχειώδη, όπως π.χ. η χάραξη αιγιαλού και παραλίας, που από το 1940 έχει υλοποιηθεί μόνο στο 10%-12%(!), δείχνει τη σοβαρή ανεπάρκεια (διοικητική, πολιτική, κοινωνική) που χαρακτηρίζει την ελληνική πραγματικότητα.

Ας σημειωθεί ότι και το περίφημο πρωτόκολλο της σύμβασης της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου, με στόχο την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ), δεν έχει ακόμα επικυρωθεί από τη Βουλή, παρότι έχει περάσει μία δεκαετία από την υπογραφή του (2008) και παρόλο που το έχουν επικυρώσει πολλές άλλες μεσογειακές αλλά και βαλκανικές χώρες!

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Η ώρα της απόδοσης ευθυνών για την τραγωδία


italy-gefira.jpg

AP Photo
Υπό ασφυκτική πίεση βρίσκονται, πλέον, τα στελέχη της Atlantia, της εταιρείας που ελέγχει πολλούς από τους αυτοκινητόδρομους της Ιταλίας, καθώς κορυφαίοι Ιταλοί αξιωματούχοι τους βάζουν στο κάδρο των ευθυνών για την τραγωδία με τους δεκάδες νεκρούς στη Γένοβα.
Ο υπουργός Μεταφορών της χώρας, Ντανίλο Τονινέλι δήλωσε ότι οι διευθυντές της εταιρείας θα πρέπει να παραιτηθούν, ενώ ανακοίνωσε ότι, λόγω σημαντικών λαθών, το υπουργείο έχει ξεκινήσει διαδικασίες για την ανάκληση της άδειας λειτουργίας των αυτοκινητόδρομων που έχει η Atlantia.
Προανήγγειλε, μάλιστα, και πρόστιμα που μπορούν να φθάσουν έως και τα 150 εκατ. ευρώ.
AP Photo
Η Atlantia, η εταιρεία που ελέγχει την Autostrade SRL, δέχθηκε ισχυρά πλήγματα την Τρίτη στο χρηματιστήριο με τη μετοχή της να κλείνει στο -5,4% και τη ζημία να ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ σε κεφάλαιο. 
Από την πλευρά της η εταιρεία έχει ανακοινώσει ότι θα συνεργαστεί με τις ιταλικές αρχές για να διευκρινιστούν τα αίτια της κατάρρευσης της γέφυρας, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 39 ανθρώπων. 
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Λουίτζι ντι Μάιο, κατηγορεί την εταιρεία για ελλιπή συντήρηση της γέφυρας σημειώνοντας «αντί να επενδύουν χρήματα στη συντήρηση μοιράζουν τα κέρδη και για τον λόγο αυτό έπεσε η γέφυρα». 
AP Photo
Η Autostrade ελέγχει περίπου 3.020 χλμ ιταλικών αυτοκινητόδρομων. 
Παράλληλα, ο εισαγγελέας της Γένοβας ανακοίνωσε ότι η έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη επικεντρώνεται στην συντήρηση της γέφυρας, ενώ απέφυγε να χαρακτηρίσει την τραγωδία ως ατύχημα. 

Ετοιμάζονται κατεδαφίσεις κτιρίων

Οι εργασίες των σωστικών συνεργείων ξεκίνησαν εκ νέου το μεσημέρι της Τετάρτης, όμως, ο υπουργός Υποδομών της χώρας εξέφρασε την άποψη ότι ίσως χρειαστεί να κατεδαφιστούν και σπίτια που βρίσκονται στο σημείο όπου κατέρρευσε η γέφυρα.
Υπολογίζεται ότι περίπου 630 άνθρωποι ζουν σε διαμερίσματα που, ουσιαστικά, βρίσκονται κάτω ή δίπλα στην οδογέφυρα και έχουν ήδη εγκαταλείψει τα σπίτια τους. 
Ο Ντάριο Τονινέλι ανακοίνωσε ότι θα βρεθούν άμεσα καταλύματα για τους ανθρώπους αυτούς, όμως τα σπίτια τους αναμένεται να κατεδαφιστούν, ενώ η επανακατασκευή της κεντρικής αρτηρίας θα ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό.

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

Εξορυκτική αποικιοκρατία στην Ευρώπη: η περίπτωση της Ελλάδας


Στο εισαγωγικό σημείωμα διαβάζουμε:

«Ενώ θεωρούνταν οτι έχουν κλείσει και οτι ανήκουν οριστικά στην οικονομική και κοινωνική ιστορία των περιφερειών μας, ξαναπαίρνουν τα μεταλλεία στην Ευρώπη μια εξέχουσα θέση στην ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αφού προτίμησαν την αποικιοκρατική εκμετάλλευση (σ.σ. για την εξεύρεση ορυκτών πόρων), οι Ευρωπαίοι βιομηχάνοι θέλουν να αναβιώσουν τη μεταλλευτική βιομηχανία, μέσω ενός από τους άξονες της πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις πρώτες ύλες. Αποκωδικοποίηση του διακυβεύματος και των δυναμικών αυτού του σχεδίου με τους Raf Custers, Μαρία Κάδογλου και Romain Gelin.”

Εξορυκτική αποικιοκρατία στην Ευρώπη: η περίπτωση της Ελλάδας

Από τη δεκαετία του 1970, ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας προβλήθηκε από τη χώρα προκειμένου να εξασφαλίσει την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια πολιτικών λιτότητας, η Ελλάδα, όπως και οι χώρες του Νότου πριν από αυτήν, βιώνει την κατάρα των ορυκτών πόρων. Λεόντειες συμβάσεις, ένα μοντέλο εξορυκτισμού προσανατολισμένο στην εξαγωγή, οι ορυκτοί πόροι της χώρας φέρνουν κέρδη στην παγκόσμια οικονομία αλλά όχι τους Έλληνες.


Όταν η Ελλάδα έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1981, ο τότε πρόεδρος της Επιτροπής είπε ότι η Ελλάδα εισερχόταν στην Κοινότητα με τον ορυκτό της πλούτο ως ένα από τα κύρια οικονομικά της πλεονεκτήματα. Κατά την πολυετή περίοδο των διαπραγματεύσεων που προηγήθηκαν της τελικής ένταξης, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προωθούσαν τον ορυκτό πλούτο [1] ως μέρος της προίκας της χώρας, ιδιαίτερα τα μεταλλικά ορυκτά τα οποία ήταν περιζήτητα αλλά σε ανεπάρκεια στον βιομηχανοποιημένο ευρωπαϊκό βορρά. Αυτό οδήγησε τους FINANCIAL TIMES το 1977 να γράψουν: «Όταν η Ελλάδα γίνει το 10ο μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο εκτεταμένος ορυκτός πλούτος της θα προσφέρει στην Κοινή Αγορά μια μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών που θα βοηθήσουν την Κοινή Αγορά να γίνει αυτάρκης σε πολλά προϊόντα”. [2]

Φαινόταν να είναι ένα τέλειο πάντρεμα. Αλλά οι πρώιμες προσπάθειες πολυεθνικών εταιρειών, στη δεκαετία του 1990 και του 2000, να εκμεταλλευτούν τα πολυπόθητα κοιτάσματα πολυτίμων μετάλλων της Ελλάδας, στο βορρά της χώρας, απέτυχαν η μία μετά την άλλη. Τα εμπόδια περιλάμβαναν την εθνική και την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία και, κυρίως, την αντίσταση της κοινωνίας. Οι τοπικές κοινότητες της Χαλκιδικής και της Θράκης, έχοντας ενημερωθεί για τις επιπτώσεις της μεγάλης κλίμακας εξόρυξης, συνειδητοποίησαν ότι τα προτεινόμενα έργα αποτελούσαν άμεση απειλή για το περιβάλλον και τη διαβίωσή τους και αντιστάθηκαν σθεναρά. Τα σχέδια αυτά ακυρώθηκαν τελικά από το Ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας και ήταν αρκετά χρόνια πριν το διεθνές εξορυκτικό κεφάλαιο εξαπολύσει δεύτερη επίθεση.

Μπαίνει στη σκηνή η οικονομική κρίση. Το 2010 η Ελλάδα αποδέχτηκε ένα τεράστιο δάνειο «διάσωσης”, το πρώτο μιας σειράς τριών μέχρι τώρα, που είχαν στόχο τη διασφάλιση της ικανότητας της χώρας να αποπληρώνει τα προηγούμενα δάνεια και έτσι τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Η Τρόικα των πιστωτών (ΕΚ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) επέβαλε μια σειρά σκληρών μέτρων λιτότητας που βύθισαν την Ελλάδα σε βαθιά ύφεση, καθώς και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας και ορυκτών πόρων.

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

«Ο συνεργατισμός δεν είναι “μπάλωμα” στον καπιταλισμό»


festival-synergatismou.jpg

1o CO OPEN AIR FESTIVAL«Ο καλύτερος τρόπος για να πεις κάτι, είναι να το κάνεις». Με τα λόγια του κουβανού ποιητή Jose Marti συνεργατικά εγχειρήματα από όλη την Ελλάδα συνδιοργανώνουν το 1ο Ανοιχτό Φεστιβάλ Συνεργατισμού στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, 12-14 Οκτωβρίου
«Δεν θα γίνουμε τα μπαλώματα στο καλοραμμένο κοστούμι του καπιταλισμού που ξεθωριάζει και φθείρεται και στην προσπάθειά του να αφομοιώσει καθετί ριζοσπαστικό και δημιουργικό αφήνει πίσω του κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική καταστροφή και θύματα. Θα σταθούμε απέναντί του -έτοιμοι- με πολεμοφόδια τις ζωές, τις δομές, τα προτάγματά μας και θα τον αντιμετωπίσουμε».
ΓΙΑ ΚΑΛΟ
Με αυτήν την εισαγωγή προαναγγέλλεται το 1ο Ανοιχτό Φεστιβάλ Συνεργατισμού - CO OPEN Air Festival το τριήμερο 12 ώς 14 Οκτωβρίου στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ. Η φορτισμένη αυτή ανακοίνωση γράφτηκε πολύ πριν από την εκατόμβη νεκρών από τις πυρκαγιές στην Αττική αλλά μοιάζει σαν να γράφτηκε μόλις χθες.
Οι εργάτες και εργάτριες της ΒΙΟΜΕ, του εργοστασίου που εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και από το 2013 λειτουργεί υπό εργατικό έλεγχο, δεν έχουν καμία διάθεση να γίνουν το «αλληλέγγυο» άλλοθι άλλης μιας νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, που ποντάρει σε αριστερή φρασεολογία.
Εξάλλου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις του σημερινού πρωθυπουργού, δεν έκανε τίποτα για να θωρακίσει τη συνεταιριστική λειτουργία του εργοστασίου.
Οχι με «παραχωρήσεις» αλλά εφαρμόζοντας αυτό που στα χαρτιά υποστήριζε, ότι τα χρεοκοπημένα εργοστάσια θα μπορούν να περάσουν στα χέρια των εργαζομένων τους, έναντι των ποσών που τους οφείλονται.

Στην πρώτη γραμμή

ΚΕΑΟ και ΑΑΔΕ κατάσχεσαν χιλιάδες λογαριασμούς στις 30 και 31 Ιουλίου


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης, medlabnews.gr
Την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη 30 και 31 Ιουλίου εστάλησαν προς τις τράπεζες χιλιάδες εντολές κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών, χωρίς καμία ενημέρωση ούτε από το ΚΕΑΟ και ΑΑΔΕ αλλά ούτε και από τις τράπεζες που προβαίνουν αρχικά σε δέσμευση όποιου ποσού βρίσκεται στους λογαριασμούς. Ο λόγος της επίσπευσης ήταν επειδή δεν γίνονται κατασχέσεις τον Αύγουστο οπότε έσπευσαν να προλάβουν τα έσοδα του Αυγούστου. 

Όπως καταλαβαίνετε το πρόβλημα που δημιούργησαν σε χιλιάδες ανθρώπους και εταιρείες ήταν τεράστιο λαμβάνοντας υπόψη ότι ήταν στο τέλος του Ιουλίου και με το μπλοκάρισμα των λογαριασμών, δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν σε τρέχουσες υποχρεώσεις που είχαν προγραμματίσει για το τέλος του μήνα όπως πληρωμές ρυθμίσεων, λογαριασμών και φυσικά μισθοδοσίας.

Εννοείται ότι δεν υπάρχουν ενημερώσεις ούτε από τις τράπεζες ότι ο λογαριασμός έχει δεσμευτεί, οπότε το αντιλαμβάνεται κανείς μόνο όταν πάει να χρησιμοποιήσει από τα διαθέσιμά του και βλέπει ότι το υπόλοιπο είναι μηδενικό. 
Για να ενημερωθεί κάποιος γιατί το υπόλοιπο του λογαριασμού τους είναι μηδενικό θα πρέπει ο παθών να πάει ο ίδιος στην τράπεζα για να τον ενημερώσει ότι η εντολή είναι από το ΚΕΑΟ ή από την ΑΑΔΕ και για το ύψος του ποσού που έχει γίνει κατάσχεση. 

Κυριακή 12 Αυγούστου 2018

Διεκδικήσεις της επιτροπής πυρόπληκτων κάτοικων Ραφήνας – Μαραθώνα

Διεκδικήσεις της επιτροπής πυρόπληκτων κάτοικων Ραφήνας – Μαραθώνα

*την πρωτοβουλία στηρίζουν σωματεία εργαζομένων από όλη την Αττική

Επιτροπή πυρόπληκτων κατοίκων Ραφήνας – Μαραθώνα

Εμείς οι κάτοικοι των περιοχών Μάτι, Νέος Βουτζάς, Κόκκινο Λιμανάκι, κλπ. είδαμε μέσα σε λίγες ώρες να χάνονται άδικα ανθρώπινες ζωές . Είδαμε τα σπίτια μας να καταστρέφονται. Είδαμε το καταπράσινο τοπίο που με φροντίδα συντηρούσαμε να γίνεται στάχτη. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι οι περισσότερες κατοικίες είχαν γίνει με τους κόπους και τη δουλειά μιας ολόκληρης ζωής που για πολλούς τελείωσε άδοξα, η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη. Μια καταστροφή που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την βλέπουμε να επαναλαμβάνεται, κάθε καλοκαίρι, σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας.


Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι φταίει η άτυχη στιγμή, ότι φταίει ο «Στρατηγός Άνεμος», ότι φταίνε απλά δυο-τρεις.

Η επιστήμη και η τεχνολογία μπορεί να προβλέπει και να αντιμετωπίζει τέτοια φαινόμενα με ανάλογα μέσα, προσωπικό, υποδομές, σχέδιο, ενημέρωση, προετοιμασία.

Όμως τις ανάγκες και την προστασία της ζωής του λαού οι κυβερνήσεις τις θεωρούν κόστος.

Τον χειμώνα συνάνθρωποι μας πλημμύρισαν και πνίγηκαν στη Μάνδρα, τώρα καήκαμε στο Μάτι, στο Κόκκινο Λιμανάκι και στο Νέο Βουτζά, αύριο κάπου αλλού. Στις φωτιές καμένοι, στις βροχές πνιγμένοι… ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Το κράτος έχει δείξει τεράστια ικανότητα να μας φορολογεί, να φορολογεί τις κατοικίες μας και τώρα μας εγκαλεί γιατί δεν είχαμε τα χρήματα να πάμε εντός σχεδίου πόλεως και με πολλαπλάσιο κόστος να στήσουμε το νοικοκυριό μας ή την εξοχική μας κατοικία.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ – ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ ΞΑΝΑ

Πρέπει άμεσα να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε τις ζωές μας πίσω, να μην τσιμπήσουμε σε υποσχέσεις «κάτω από το τραπέζι» που θάβονται και εξαφανίζονται την επόμενη μέρα. Τα μέτρα που εξήγγειλε και υλοποιεί η κυβέρνηση για την στήριξή μας δεν φτάνουν ούτε στο ελάχιστο, δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί.

Καλούμε τώρα όλους τους πυρόπληκτους των περιοχών μας, τα σωματεία, τους συλλόγους και τους φορείς των περιοχών μας να στηρίξουν τις παρακάτω διεκδικήσεις και να τις καταθέσουμε στις 20 Αυγούστου στη Βουλή και στην Περιφέρεια Αττικής με μαζική κάθοδο και συμμετοχή των κατοίκων:
Άμεση αποζημίωση κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής στο 100% της συνολικής ζημιάς