Σάββατο 13 Ιουλίου 2024

Ξενοδοχεία σε προστατευόμενες περιοχές και ακατοίκητη νησιά (!) προβλέπει το Νέο Χωροταξικό για τον Τουρισμό


Ξενοδοχεία σε προστατευόμενες περιοχές και ακατοίκητη νησιά (!) προβλέπει το Νέο Χωροταξικό για τον Τουρισμό

ΑΠΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024

Σε διαβούλευση μέχρι τις 15 Σεπτέμβρη το σχετικό νομοσχέδιο

Το «πράσινο φως» για την ανάπτυξη μεγάλων τουριστικών εγκαταστάσεων με ξενοδοχεία και τουριστικά χωριά με βίλες, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές και ακατοίκητες νησίδες, δίνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για το νέο Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό, που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με όσα καταγράφονται στο νομοσχέδιο, δεν προβλέπεται κανένας ουσιαστικός περιορισμός στη δημιουργία νέων τουριστικών μονάδων στις κορεσμένες τουριστικά περιοχές, ενώ οι ποσοστώσεις που υπήρχαν για τις μεγάλες τουριστικές μονάδες στα νησιά έχουν «εξαφανιστεί». Βέβαια, ήδη υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο ιδιαίτερα ευνοϊκό για τις τουριστικές επενδύσεις και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να φέρει τις απαραίτητες προσαρμογές για να ικανοποιήσει τις νέες ανάγκες των ομίλων του Τουρισμού και των επενδυτών.

Το νέο χωροταξικό χωρίζει την Ελλάδα σε πέντε κατηγορίες, ανάλογα με την τουριστική ανάπτυξη. Η κατηγοριοποίηση γίνεται μόνο στη βάση της σχέσης τουριστικών κλινών προς μόνιμο πληθυσμό, χωρίς δηλαδή να συνυπολογίζονται οι βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου AirBnb. Γίνεται σε επίπεδο δημοτικής ενότητας και χωρίζεται σε: Κορεσμένες περιοχές, ανεπτυγμένες, αναπτυσσόμενες, περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης και τις μη ανεπτυγμένες.

Στο νέο πλαίσιο, κορεσμένες τουριστικά χαρακτηρίζονται ελάχιστες περιοχές. Για παράδειγμα, στις Κυκλάδες ολόκληρη η Μύκονος και η Σαντορίνη, δύο μικρές ενότητες στη Σύρο και στην Τήνο, αλλά όχι η Πάρος, η Αντίπαρος και το Κουφονήσι. Στα Δωδεκάνησα, μόνο δύο δημοτικές ενότητες στη Ρόδο και μία στην Κω. Σε όλη την Κεντρική Μακεδονία μόνο η δημοτική ενότητα Παραλίας Κατερίνης, αλλά όχι σημεία της Χαλκιδικής. Σε όλη την Κρήτη μόνο δύο ενότητες στο Ηράκλειο και μία στα Χανιά. Επίσης, ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι στην Πελοπόννησο όχι μόνο δεν υπάρχουν «κόκκινες» περιοχές, αλλά και οι ανεπτυγμένες είναι ελάχιστες (γύρω από το Ναύπλιο), ενώ η περιοχή της Μεσσηνίας δείχνει παρθένα (με την Καλαμάτα και τη Μεθώνη στις αναπτυσσόμενες περιοχές και την Πύλο στις μη ανεπτυγμένες)!

Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας (δηλαδή στις περιοχές που έχουν τοποθετηθεί στην τελευταία κατηγορία, τις μη ανεπτυγμένες) προτείνεται όχι μόνο να ενισχυθούν οι οργανωμένες τουριστικές αναπτύξεις, αλλά και να δοθούν ευνοϊκοί όροι δόμησης.

Τα νησιά (πλην Κρήτης και Εύβοιας) χωρίζονται σε τρεις ομάδες: Η πρώτη περιλαμβάνει σχεδόν όλα τα μεσαία νησιά (46 στον αριθμό) και δεν περιέχει κανέναν περιορισμό πλην μιας αόριστης αναφοράς, υπέρ του καθορισμού ζωνών τουριστικών αναπτύξεων ή ζωνών προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και του τοπίου. Αντιθέτως, επιτρέπονται μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις (αλλά «ήπιας ανάπτυξης») σε όλα τα νησιά, πλην Κέρκυρας και Ρόδου.

Τέλος, μεγάλες τουριστικές μονάδες επιτρέπονται και σε ακατοίκητα νησιά, άνω των 300 στρεμμάτων («ήπιας ανάπτυξης») και εφόσον βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ν.μ. από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας. Η μόνη κατηγορία στην οποία απαγορεύεται ρητώς η τουριστική ανάπτυξη είναι οι βραχονησίδες. Τέλος, μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις (ξενοδοχεία με τουριστικά χωριά κ.ο.κ.) επιτρέπονται και σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές, αλλά αφού ολοκληρωθούν τα σχέδια διαχείρισής τους (τα οποία καρκινοβατούν εδώ και μία πενταετία).

ΠΗΓΗ: 902.gr

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2024

Ο μαρτυρικός τόπος της Γυάρου

Ο μαρτυρικός τόπος της Γυάρου

του Τάση Παπαϊωάννου
(Αρχιτέκτων, ομότιμος καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ)

[10.7.2024]

Οι τόποι έχουν μνήμη. Θραύσματα αυτής της μνήμης βρίσκονται θαρρείς διάσπαρτα πάνω στους τοίχους των κτιρίων, πάνω σε βράχια, σε πέτρες, σε μονοπάτια, πλάι στο κύμα. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις έναν τόπο από τις μνήμες που αυτός εμπεριέχει, οι οποίες αποτελούν αλληλένδετο και αναπόσπαστο στοιχείο της υπόστασής του. Συμβάντα του παρελθόντος σφραγίζουν μια για πάντα τη φυσιογνωμία των τόπων. Δεν είναι μόνο οι προσωπικές μνήμες όσων έζησαν στον καιρό τους τα γεγονότα, αλλά κι εκείνες που «αιωρούνται» στο χώρο και στο χρόνο και στοιχειώνουν ένα τόπο μ’ αυτά που συνέβησαν εκεί στο παρελθόν. Κι όσο πιο τραγικές και συγκλονιστικές είναι οι στιγμές αυτές τόσο πιο βαθιά είναι ριζωμένες στη συλλογική μνήμη μιας κοινωνίας. Ρίζες που όσο κι αν κάποιοι κάθε τόσο επιχειρούν μάταια να τις κόψουν, αυτές θα πολλαπλασιάζονται και θα συνεχίζουν να τροφοδοτούν με τις ιστορικές αλήθειες το παρόν.

Ο διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός που διοργανώθηκε πρόσφατα από ιδιωτική εταιρεία, υπό την εποπτεία του ΤΕΕ(!), για την «αναβίωση και αξιοποίηση» του μαρτυρικού τόπου της Γυάρου, κινδυνεύει να οδηγήσει στην αλλοίωση της ιστορικής, πολιτικής και συμβολικής φυσιογνωμίας του ερημικού νησιού, όπως αυτή έχει καταγραφεί –δεκαετίες τώρα- στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Στόχος των διοργανωτών είναι «ένα βιώσιμο μέλλον και η δημιουργία νέας ζωής(;)», στο εγκαταλελειμμένο και ανεμοδαρμένο ξερονήσι των Κυκλάδων. Μια πραγματικά προκλητική ενέργεια της “ιδιωτικής πρωτοβουλίας” που τόσο προπαγανδίζεται και πριμοδοτείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, λες και θέλει μ’ αυτόν τον τρόπο να ξεπλύνει το ένοχο παρελθόν της. Ενέργεια η οποία δικαίως ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων, με πρώτη αυτή του ΣΦΕΑ, ο οποίος κατήγγειλε ευθύς εξ αρχής τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις.

[Λάδι σε καμβά]

Οι αγωνιστές που “πέρασαν” μέσα από το κολαστήριο της Γυάρου, αλλά και της Μακρονήσου που κυνηγήθηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, από τα φασιστικά καθεστώτα στα πιο σκοτεινά και στυγνά χρόνια της σύγχρονης ιστορίας μας, στάθηκαν οι ίδιοι, άντρες και γυναίκες, μπροστά από το Μέγαρο Μουσικής. Στάθηκαν με τα σώματά τους, ως άλλο τείχος απέναντι στις επικίνδυνες προσπάθειες παραχάραξης και νόθευσης του μαρτυρικού τόπου, εκεί όπου έγινε με κάθε επισημότητα και πρωτοφανή δημοσιότητα, η ημερίδα ανακοίνωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας,. Κι έτσι όπως στάθηκαν έξω από το κτίριο, κρατώντας το πανό που έγραφε «Κάτω τα χέρια από τη Γυάρο» ήταν σαν να μας έλεγαν: είμαστε ακόμη εδώ, να σας διηγηθούμε εμείς τι σημαίνει η Γυάρος!

Η Γυάρος, η Μακρόνησος και τα χτίσματα της φρίκης που βρίσκονται πάνω τους, είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες των εγκλημάτων και των διώξεων που υπέστη ένα τμήμα του ελληνικού λαού για τις δράσεις και τις πολιτικές πεποιθήσεις του. Είναι τόποι “προσκυνήματος” και απόδοσης τιμής στη μνήμη εκείνων που έφυγαν από τη ζωή κι ως τέτοιους οφείλουμε να τους προστατεύουμε και να τους διατηρούμε μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Για να θυμίζουν στις επερχόμενες γενιές τον αγώνα για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη. Κανείς, μα κανείς δεν δικαιούται να ακουμπήσει, πόσο μάλλον να αλλοιώσει ή να “ωραιοποιήσει” τον ιστορικό και πολιτικό χαρακτήρα τους!

Η αρχιτεκτονική δε μπορεί να γίνεται το όχημα νομιμοποίησης της αλλοίωσης της φυσιογνωμίας των τόπων, ιδίως των ιστορικών τόπων. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική αντλεί από τη μνήμη και την ιστορία του κάθε τόπου τα στοιχεία εκείνα πάνω στα οποία θα βασιστεί για να υπάρξει. Όμως σε κάποιους άλλους τόπους, φορτισμένους με μνήμες, η αρχιτεκτονική οφείλει να σκύψει με σεβασμό και να “υποχωρήσει” διακριτικά μπροστά στον συμβολισμό που εμπεριέχει ο μνημειακός ή ο μαρτυρικός χαρακτήρας τους. Ο διαγωνισμός που προκηρύχτηκε, παρά τις όποιες προθέσεις (σκόπιμες ή όχι) των διοργανωτών του, παραβλέπει (παρά τις -εκ των υστέρων- συμπληρωματικές “προσθήκες”) ακριβώς το πιο σημαντικό και κύριο στοιχείο του χαρακτήρα του νησιού: το τι πραγματικά ήταν η Γυάρος και πως πρέπει σήμερα –αλλά και πάντα- να σταθούμε απέναντι στην ιστορική μνήμη της.

Με πρόσχημα τον ευπρεπισμό, την ανάδειξη και την αξιοποίηση και με οικολογικές –τάχατες-πρωτοβουλίες αναβάθμισης(;) του φυσικού προστατευόμενου περιβάλλοντος, επιχειρείται μέσω του ιδιωτικού διαγωνισμού και με τις ευλογίες φυσικά της κυβέρνησης, η απονεύρωση του τόπου, η πλήρης αποϊδεολογικοποίησή του, η διαστρέβλωση της ιστορίας και η λήθη. Αντιθέτως, απέναντι στην συνειδητή εγκατάλειψή του όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα έπρεπε να συντηρηθούν προσεκτικά, ως σημαντικά μνημεία της νεοελληνικής ιστορίας, και να γίνουν επισκέψιμοι δημόσιοι χώροι για όλες και όλους, μακριά από κάθε μορφή τουριστικής και κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης. Τόσα νησιά κατέστρεψε το αδηφάγο real estate. Τώρα οι “ευαίσθητοι επενδυτές” θέλουν να “βάλουν χέρι” και στη Γυάρο, να βεβηλώσουν τον τόπο της, να φυτέψουν κι εδώ ανεμογεννήτριες (;), στο όνομα πάντα της “πράσινης ανάπτυξης”. Ας αφήσουμε, λοιπόν, ήσυχα τα “Γιούρα”, με τις διαχρονικές εφιαλτικές τους μνήμες να τριγυρνάνε σαν φαντάσματα μέσα στα στοιχειωμένα σκονισμένα κελιά και τους σκοτεινούς διαδρόμους της “πειθαρχημένης διαβίωσης”. Ο άνυδρος, άγονος, πυρωμένος βραχότοπος, μαζί με τα κτίρια της ντροπής, πρέπει να παραμείνουν ανέγγιχτα εκεί, in situ, ως άλλα μνημεία της φασιστικής θηριωδίας, για να θυμίζουν στις νεότερες γενιές, τις συνθήκες ζωής των πολιτικών κρατούμενων της επτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας (κι όχι μόνο).

Ο λαός που ξεχνάει την ιστορία του και λησμονά τις πιο τραυματικές στιγμές της, κινδυνεύει να ξαναζήσει στο μέλλον τις ίδιες ή και χειρότερες τραγωδίες που πέρασε στο παρελθόν. Τα κτίρια και τα ντουβάρια που στέκουν ακόμη όρθια από το στρατόπεδο-φυλακή-κάτεργο της ανθρώπινης εξαθλίωσης και του θανάτου, έχουμε ιστορικό χρέος να τα διατηρήσουμε ως έχουν, μαζί με ολόκληρο το φυσικό περιβάλλον (στεριανό και θαλάσσιο), ως χώρους εγκλεισμού και βασανισμού ανθρώπων που οραματίστηκαν, πάλεψαν και πολλοί έδωσαν και τη ζωή τους ακόμη, για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Αυτό το όραμα για έναν άλλο κόσμο, με καλύτερες συνθήκες ζωής για τους πολλούς και τους αδύναμους, με άλλες αξίες και αρχές, προσπαθούν χρόνια τώρα, (ιδίως τα τελευταία), να το σβήσουν από τη συλλογική μνήμη. Να το ταυτίσουν με την ουτοπία επιχειρώντας να μας πείσουν ότι ένας τέτοιος κόσμος είναι ανέφικτος. Η Γυάρος, η Μακρόνησος, η Λέρος, αλλά και ο Αη Στράτης, η Ικαρία, η Φολέγανδρος, η Ανάφη…, θα στέκουν όμως για πάντα εκεί, καταμεσής στο Αιγαίο, να μνημονεύουν εσαεί τον ακατάβλητο αγώνα του ανθρώπου για ένα καλύτερο αύριο. Τα νησιά της εξορίας είναι ένας ύμνος για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και για την αντίστασή του απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης. Η λήθη δεν θα μπορέσει εδώ να σκεπάσει τη μνήμη!

Τρίτη 9 Ιουλίου 2024

Η ιστορία εξαπάτησης ενός διαμερίσματος Golden Visa


09 / 07 / 2024
Η ιστορία εξαπάτησης ενός διαμερίσματος Golden Visa

Ένα ζευγάρι Κινέζων αγόρασε ένα διαμέρισμα στην Καλλιθέα. Ήρθαν αντιμέτωποι με μια μεσιτική εταιρεία που έχει κατηγορηθεί για απάτες και μια αμφιλεγόμενη ΜΚΟ.

Credits

Εικονογράφηση:Γαλάτεια Ιατράκη


Ήθελαν να ζήσουν στην Ελλάδα. Πίστευαν πως θα μπορούν να έχουν μια ευχάριστη ζωή, να ταξιδεύουν με ευκολία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, πούλησαν το διαμέρισμά τους στην Κίνα για να συγκεντρώσουν τα χρήματα.

Στο Πεκίνο, ήρθαν σε επαφή με μια εταιρεία που λειτουργούσε ως αντιπρόσωπος ελληνικής εταιρείας ακινήτων. Έκαναν μαζί τους μια συνάντηση και εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την αγορά ενός διαμερίσματος στην Αθήνα.

Οι Κινέζοι αντιπρόσωποι τους έδειξαν φωτογραφίες διαμερισμάτων που πρόσφερε η ελληνική εταιρεία. Μια μοντέρνα κουζίνα. Μια άνετη κρεβατοκάμαρα. Ένα μπάνιο στο οποίο οι μαρμάρινες επιφάνειες έλαμπαν. Έτσι θα ήταν και το δικό τους διαμέρισμα!Φωτογραφίες από διαμερίσματα που επιδεικνύουν οι αντιπρόσωποι της DESTINY στην Κίνα.

Τον Αύγουστο του 2018, το ζευγάρι υπέγραψε την αγορά ενός διαμερίσματος τριών υπνοδωματίων στην Καλλιθέα έναντι ποσού άνω των 330.000 ευρώ.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: «Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του άρθρου 18 του ν. 4354/2015 (Α’ 176) των υπαλλήλων των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας»

https://www.emdydas.gr/ekdothike-i-kya-kathorismos-epidomatos-epikindynis-kai-anthygieinis-ergasias-tou-arthrou-18-tou-n-4354-2015-a-176-ton-ypallilon-ton-ypiresion-tou-ypourgeiou-ethnikis-amynas/

Εκδόθηκε η ΚΥΑ «Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του άρθρου 18 του ν. 4354/2015 (Α’  176) των υπαλλήλων των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας»

 


Συνάδελφοι/σες

Ενημερώνουμε ότι την 5/7/2024 εκδόθηκε η ΚΥΑ Υπ’ Αριθμ. 2/58469/ΔΕΠ με τίτλο «Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του άρθρου 18 του ν. 4354/2015 (Α’  176) των υπαλλήλων των Υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού (Ν.Ι.Μ.Τ.Σ.) και της Δημόσιας Επιχείρησης «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Α.Β.Ε.Ε.», την οποία και αναρτούμε.

Η ΚΥΑ εν μέρει αποκαθιστά την άδικη εξαίρεση του κλάδου των Διπλωματούχων Μηχανικών από την καταβολή του εν λόγω επιδόματος, η οποία μάλιστα έφτανε στο σημείο στα Εργοστάσια, Ναυστάθμους και Αεροδρόμια οι Μηχανικοί να είναι οι μόνοι Υπάλληλοι που δεν ήταν δικαιούχοι του εν λόγω επιδόματος.

Η Ομοσπονδία μας αλλά και το Τμήμα Εθνικής Άμυνας της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής εδώ και χρόνια, είχαν αναδείξει το τεράστιο αυτό ζήτημα, διεκδικώντας την ισότιμη αντιμετώπιση κλάδων και ειδικοτήτων, τη διεύρυνση του καταλόγου των δικαιούχων και την αύξηση των σχετικών αποζημιώσεων.

  • Υπόμνημα σχετικά με την Γνωμοδότηση της Διυπουργικής Επιτροπής για την ”Μεταρρύθμιση καθεστώτος χορήγησης επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας”  .pdf
  • ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής Τμήμα Εθνικής Άμυνας : Επίδομα Ανθυγιεινής Εργασίας  .pdf
  • Επανυποβολή αιτημάτων σχετικά με το Επίδομα Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας στο Υπ. Υγείας – Αίτηση Θεραπείας  .pdf
  • Διαβίβαση Πινάκων με τη Βαθμολόγηση Ειδικοτήτων ανά Φορέα για τη χορήγηση Επιδόματος Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας  .pdf
  • Δε θα ανεχθούμε άλλη άδικη εξαίρεση κατηγοριών Διπλωματούχων Μηχανικών από το Ανθυγιεινό Επίδομα  .pdf
  • ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής / Τμήμα Υπ. Εθνικής Άμυνας – Επίδομα Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας.pdf

Αυτό επετεύχθη εν μέρει μόνο, για συγκεκριμένες ειδικότητες και συγκεκριμένους χώρους. Δυστυχώς συνεχίζεται η εσφαλμένη λογική που ακολούθησε και η ΚΥΑ του Υπουργείου Υγείας για τα Νοσοκομεία, όπου εξαιρούνται οι Πολιτικοί, Μηχανικοί, Αρχιτέκτονες, Τοπογράφοι, Μεταλλειολόγοι, ενώ εντάσσονται οι υπόλοιπες ειδικότητες. Οι δικαιούχοι εντάσσονται αναδρομικά από 1/1/204 στη Γ’ κατηγορία Επιδόματος (150 € το μήνα), πλην του ΣΔΑΜ (Στρατηγείο Διοικήσεως Ανατολικής Μεσογείου), όπου αδικαιολόγητα εντάσσονται στην Ε’ Κατηγορία (70 € το μήνα).

Επίσης δίχως καμία επιστημονική τεκμηρίωση διαχωρίζει τους τεχνικά εργαζόμενους σε χώρους ως εξής: «Υπάλληλοι που απασχολούνται στα στρατιωτικά εργοστάσια, στρατιωτικά αεροδρόμια και ελικοδρόμια, στους ναυστάθμους, στο Στρατηγείο Διοικήσεως Ανατολικής Μεσογείου (ΣΔΑΜ), στα συνεργεία επισκευής εγκαταστάσεων, στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και σχηματισμούς, στα πλωτά μέσα και λιμενικές εγκαταστάσεις.» που αφορά όλους τους Κλάδους και ειδικότητες του Υπουργείου και σε «Υπάλληλοι των παρακάτω Κλάδων και Ειδικοτήτων που απασχολούνται στα στρατιωτικά εργοστάσια, στρατιωτικά αεροδρόμια και ελικοδρόμια, στους ναυστάθμους και εργαστήρια των υπηρεσιών Χημείου των Ενόπλων Δυνάμεων», που αφορά μόνο τους Διπλωματούχους Μηχανικούς. Βάσιμα φοβόμαστε ότι η διάκριση αυτή θα οδηγήσει ξανά σε διακριτή αντιμετώπιση Υπαλλήλων που εργάζονται ακριβώς στις ίδιες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και σχηματισμούς, όπως συνέβαινε έως και σήμερα. Επίσης με τον τρόπο αυτό χωρίς καμία τεκμηρίωση εξαιρούν το σύνολο των Διπλωματούχων Μηχανικών που  ασχολούνται με την Επίβλεψη, Έργων και Μελετών από τη χορήγηση του Ανθυγιεινού επιδόματος, έστω σε χαμηλότερη κατηγορία. H πρόταση μας ήταν για όλους όσους απασχολούνται σε «έλεγχος και καταγραφή επικίνδυνων κατασκευών, επιβλέψεις και αυτοψίες εργολαβικών έργων, επιβλέψεις αυτεπιστασίας έργων οδοποιίας (πλακοστρώσεις, κατασκευές πεζοδρομίων, ασφαλτοστρώσεις, διαγραμμίσεις κλπ), έργων ηλεκτροφωτισμού και εκτάκτων συμβάντων, Πολιτική Προστασία, διαχείριση Φυσικών Καταστροφών, Τοπογραφικές εργασίες στο πεδίο». Για τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία συνεχίζεται η εξαίρεση των Μηχανικών Πληροφορικής, όπως ακριβώς και στην ΚΥΑ του Υπ. Υγείας.

Καλούμε τους συναδέλφους μας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να στείλουν σχετικές παρατηρήσεις μέχρι την Παρασκευή 12/7, ώστε εμπρόθεσμα η Ομοσπονδία μας να καταθέσει Αίτηση Θεραπείας προς τα Συναρμόδια Υπουργεία (Άμυνας, Οικονομικών, Εργασίας). Αν δεν υπάρξουν οι αναγκαίες διορθώσεις, θα εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο να καταθέσουμε Αίτηση Ακυρώσεως στο ΣτΕ, όπως ακριβώς κάναμε και για αυτή του Υγείας.


Δευτέρα 8 Ιουλίου 2024

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Αλληλεγγύη στους συναδέλφους μας για τη δίκη της Μάνδρας









«Οι περίπου 2.000.000 υπαγωγές στο Σύστημα Αυθαιρέτων του ΤΕΕ έχουν μείνει ανέλεγκτες μια και ουδέποτε εκδόθηκε η προβλεπόμενη ΚΥΑ για δειγματοληπτικό έλεγχο στο 10% αυτών».


Το επιχείρημα αυτό, μεταξύ πολλών άλλων για να καταδείξει ότι οι υπάλληλοι στις Υπηρεσίες Δόμησης επωμίζονται ευθύνες που δεν τους αναλογούν ανέφερε στο δικαστήριο την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024, ο πρόεδρος της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ Δημήτρης Πετρόπουλος, στη δίκη για τις φονικές πλημμύρες της Μάνδρας του 2017, υπερασπιζόμενος τους κατηγορούμενους στελέχη και υπαλλήλους στην ΥΔΟΜ Δ. Ελευσίνας και στη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής.

Πρωτόδικα στη δίκη του Σεπτεμβρίου 2021 αθωώθηκαν οι μηχανικοί δημόσιοι υπάλληλοι και καταδικάστηκαν οι δύο διευθυντές των σχετικών υπηρεσιών. Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο, στις 3/7/2024 ο πρό­εδρος ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ παρέστη ως μάρτυρας υπεράσπισης του Διευθυντή της ΥΔΟΜ Ελευσίνας και μετέτρεψε την κατάθεση του σε δριμύ κατηγορώ κατά του κράτους και των αρμοδίων υπουργείων, για τη διάλυση και αποδιοργάνωση των Υπηρεσιών Δόμησης και των Τεχνικών Υπηρεσιών.

Δριμύ κατηγορώ στο δικαστήριο για τη διάλυση ΥΔΟΜ και τεχνικών υπηρεσιών

Συγκεκριμένα σε ανακοίνωση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, σημειώνεται ότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δ. Πετρόπουλος στη δίκη για τις φονικές πλημμύρες της Μάνδρας, ως μάρτυρας υπεράσπισης του Διευθυντή της ΥΔΟΜ Ελευσίνας τόνισε ότι εδώ και 11 χρόνια αδυναμία ορθής λειτουργίας του Υ­ΔΟΜ από τον Ν.3852/10 και έκτοτε:

-Από τους 332 Δήμους της Χώρας (μέσω της Ε.Ε.Τ.Α.Α.), οι 168 μόλις Δήμοι (51%) διαθέτουν Υπηρεσία Δόμησης ενώ οι 164 (49%) όχι. Από τις 168 ΥΔΟΜ, οι 16 (10%) λειτουργούν μερικώς, λαμβάνοντας υποστήριξη από άλλες ΥΔΟΜ. Από αυτές (168) 4 δε διαθέτουν καθόλου προσωπικό, 22 δεν έχουν καθόλου 2 Μηχανικό ΠΕ, 28 απασχολούν μόνο 1 μηχανικό ΠΕ ή ΤΕ, άλλες 28 μονάχα 2 και 16 απασχολούν 3. Οι 96 από τις 168 (ποσοστό μεγαλύτερο του 57%) δηλαδή λειτουργούν με ελλιπέστατο προσωπικό πολύ κάτω ακόμη και από τα ελάχιστα κριτήρια του Νόμου.

-Η Διοικητική Υποστήριξη των υπολοίπων Δήμων παρατείνεται στο διηνεκές (είναι ενδεικτικό ότι σήμερα 1/1/2021 λήγει ακόμη μία προθεσμία).

-Απουσιάζουν από τις ΥΔΟΜ και οι απαιτούμενες ειδικότητες καθώς 20 από αυτές δεν διαθέτουν Πολιτικό Μηχανικό, 76 δεν διαθέτουν Αρχιτέκτονα Μηχανικό, 74 δεν διαθέτουν Τοπογράφο Μηχανικό και 94 δεν διαθέτουν Ηλεκτρολόγο ή Μηχανολόγο Μηχανικό.

-Τα Παρατηρητήρια Δόμησης τα οποία ακόμη αγνοείται η τύχη τους (και πρόσφατα καταργήθηκαν πριν καν συσταθούν)

-Η Νομοθεσία σε όλα τα επίπεδα αλλάζει με τρομακτικούς ρυθμούς.

-Οι περίπου 2.000.000 υπαγωγές στο Σύστημα Αυθαιρέτων του ΤΕΕ έχουν μείνει ανέλεγκτες μια και ουδέποτε εκδόθηκε η προβλεπόμενη ΚΥΑ για δειγματοληπτικό έλεγχο στο 10% αυτών.

-Τα ρέματα που η Περιφέρεια Δυτικής Αττικής έχει στην αρμοδιότητα της ανέρχονται στα περίπου 500 χιλιόμετρα, με απουσία οριοθέτησης τους, χωρίς Μητρώο και μέσα για την αστυνόμευση τους και όλα αυτά με ελάχιστους Υπαλλήλους.

-Οι Τεχνικές Υπηρεσίες και οι ελάχιστοι εναπομείναντες μηχανικοί που εργάζονται σε αυτές, καλούνται να εκτελέσουν μια πληθώρα καθηκόντων (συντήρηση, εποπτεία, μελέτη, επίβλεψη, αστυνόμευση, σχεδίαση ΟΛΩΝ των τεχνικών έργων, στελέχωση πάσης φύσεως επιτροπών, εξυπηρέτηση κοινού, αυτοψίες, εισηγήσεις, κλπ), που αντικειμενικά, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν σε όλες και ολοκληρωμένα.

-Οι συνάδελφοι μας με ευσυνειδησία ανταποκρίθηκαν στις εκατοντάδες καταγγελιών για αυθαίρετα που ήρθαν στην Υπηρεσία, συντάσσοντας περίπου 700 εκθέσεις αυτοψίας.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: μόνιμα εξι­λαστήρια θύματα οι μηχανικοί του δημοσίου

-«Το ΔΣ της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ από την πρώτη στιγμή είχε εκφράσει την συμπαράστασή του, αλλά και την έντονη διαμαρτυρία του για τις ποινικές ευθύνες που αποδίδονται στους συνάδελφους εργα­ζόμενους στην ΥΔΟΜ Δ. Ελευσίνας και στη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής, που ως εξιλαστήρια θύματα διώκονται για τις πλημμύρες του 2017 στη Μάνδρα Ατ­τικής. Για το λόγο αυτό και είχε προκηρύξει Παναττική Στάση Εργασίας την Παρασκευή 24/1/2021, όπου ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης και πρωτόδικα παρεστήκαμε το Σεπτέμβριο 2021 στο σχετι­κό δικαστήριο προς υπεράσπιση των κατηγορούμενων συναδέλφων μας» τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση και σημειώνεται ότι:

-«Η τραγική υποστελέχωση την οποία έχουμε αναδείξει πολλαπλά, η υποχρηματοδότηση των ΟΤΑ Α’ και Β’, ο τεράστιος όγκος δουλειάς που έχουν να υλοποιήσουν, οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας από τον ελλιπή εξοπλισμό και την απαρχαιωμένη νομοθεσία, κλπ, είναι η καθημερινότητά τους, στην οποία περιλαμβάνεται και η υποχρέωση να καλούνται συνεχώς σε απολογία – και τις πε­ρισσότερες φορές χωρίς νομική κάλυψη από την υπηρεσία τους – για όλα αυτά που εκ των πραγμά­των δεν είναι στο χέρι τους να υλοποιήσουν, αλλά διατηρούν όλο το μερίδιο ευθυνών για την πραγ­ματοποίησή τους. Οι Μηχανικοί των Υπηρεσιών πρέπει να σταματήσουν να αποτελούν τα μόνιμα εξι­λαστήρια θύματα για ότι συμβεί και να πληρώνουν την αδράνεια και τις ελλείψεις της Πολιτείας».

Συμπαράσταση από τη Διοικούσας Επιτροπή ΤΕΕ

Σημειώνεται ότι συμπαράσταση στους κατηγορούμενους μηχανικούς του δημοσίου για τις πλημμύρες στη Μάνδρα έχει εκφράσει η Διοικούσας Επιτροπή του ΤΕΕ, σε παλαιότερη ανακοίνωση της, τονίζοντας ότι:

-«Με απόφασή της, η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ εκφράζει τη συμπαράστασή της στους συναδέλφους μηχανικούς εργαζόμενους στην ΥΔΟΜ Δ. Ελευσίνας και στη Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής, για τις ποινικές ευθύνες που διερευνώνται από τη δικαιοσύνη και τους αποδίδονται για τις πλημμύρες του 2017 στη Μάνδρα Αττικής.

Η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ιδίως στις τεχνικές υπηρεσίες, αλλά και ο τεράστιος όγκος δουλειάς που καλούνται να εκτελέσουν οι μηχανικοί του δημοσίου, αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι ευθύνες για τις δυσλειτουργίες είναι επιτελικές, διαχρονικές και σε υψηλότερο επίπεδο από τους υπαλλήλους.

Οι Τεχνικές Υπηρεσίες και οι ελάχιστοι εναπομείναντες τεχνικοί υπάλληλοι που εργάζονται σε αυτές, καλούνται να εκτελέσουν μια πληθώρα καθηκόντων (συντήρηση, εποπτεία, μελέτη, επίβλεψη, αστυνόμευση, σχεδίαση των τεχνικών έργων, στελέχωση πάσης φύσεως επιτροπών, εξυπηρέτηση κοινού, αυτοψίες, εισηγήσεις, κλπ), που αντικειμενικά, είναι αδύνατον να ανταπεξέλθουν σε όλες και ολοκληρωμένα. Το ΤΕΕ έχει καταθέσει πληθώρα προτάσεων για να βελτιωθούν οι συνθήκες άσκησης του επαγγέλματος στη δημόσια διοίκηση αλλά και για τη γενικότερη βελτίωση του συστήματος παραγωγής έργων – μελετών αλλά και ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων από το ελληνικό κράτος.

Οι υπάλληλοι των υπηρεσιών δεν μπορούν να αποτελέσουν εξιλαστήρια θύματα για τις ανεπάρκειες της Πολιτείας. Το ΤΕΕ συμπαρίσταται στους διωκόμενους συνάδελφους για τις πλημμύρες στη Μάνδρα».