Σ υ σ π ε ί ρ ω σ η Α ρ ι σ τ ε ρ ώ ν Τ Ο π ο γ ρ ά φ ω ν

Όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί θα μοιραστεί την ήττα…

Συνάδελφε/ισα,

Στις 26 Μαΐου ψηφίζουμε για να εκλέξουμε το νέο ΔΣ του συλλόγου. Σε μια Ελλάδα όπου η τρικομματική κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα προκαλεί όλο και μεγαλύτερη κοινωνική καταστροφή: τρομακτική αύξηση της ανεργίας, τεράστιες περικοπές μισθών συντάξεων και κοινωνικών δαπανών κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων δεκαετιών, παράδοση του πλούτου της χώρας και του περιβάλλοντος στις ορέξεις των «επενδυτών». Για να επιβάλει αυτή την πολιτική καταφεύγει σ’ ένα παροξυσμό αυταρχισμού, με επιστρατεύσεις, με νομοθετικά πραξικοπήματα, καταστολή κάθε κινητοποίησης, περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Εκβιάζει με το «ΕΕ ή χάος» όταν πια είναι φανερό πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι παρά ένα πραγματικό σφαγείο των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, που επιβάλει δέσμευση κάθε πόρου για την αποπληρωμή του χρέους, συνταγματική κατοχύρωση του Μνημονίου, κινεζοποίηση των μισθών, χιλιάδες απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, πρωτοφανή έκρηξη της ανεργίας, ξεπούλημα κάθε δημόσιας περιουσίας. Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε στα 309 δισ. ευρώ, στο τέλος Μαρτίου, δηλαδή 29 δισ. τον τελευταίο χρόνο, ενώ στις 31 Μαρτίου του 2010, λίγο πριν από την προσφυγή στο Μνημόνιο, το χρέος ήταν 310 δισ. ευρώ, με βάση το επίσημο Δελτίο Δημοσίου Χρέους του υπουργείο Οικονομικών.

Οι μηχανικοί οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην τυπική και ουσιαστική έξοδο από το επάγγελμα. Με την εκτίναξη της ανεργίας σε ποσοστά 30%, τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και την τεράστια μείωση των αμοιβών, τις χιλιάδες απολύσεις, τη διάλυση και καταλήστευση του πλέον εύρωστου ασφαλιστικού ταμείου, τη κατάρρευση του δημόσιου τομέα μέσα από συγχωνεύσεις, απολύσεις και «εφεδρείες», τη διάλυση οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη φορολογική επιδρομή με φορολόγηση από το πρώτο ευρώ , την έκτακτη εισφορά, το ταμείο αλληλεγγύης κλπ. Τα αποθεματικά των ταμείων μετατρέπονται σε αντικείμενο λεηλασίας από τις τράπεζες, με την συνένοχη στάση του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΕΕ. Ταυτόχρονα το Ελληνικό δημόσιο χρηματοδοτεί τους μεγαλοεργολάβους για να αποπερατώσουν τα «αυτοχρηματοδοτούμενα» έργα, χωρίς να περνούν στην κυριότητα του δημοσίου, ενώ παράλληλα ο Σύνδεσμος Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειών διαπιστώνει ότι η ελληνική αγορά τεχνικών έργων θεωρείται «τελειωμένη» και ξεκινά για την κατάκτηση των αγορών τεχνικών έργων στο εξωτερικό, αφού πλέον έχουν προκαλέσει την ολοσχερή «ερήμωση» της εσωτερικής αγοράς.

Η εκπόνηση των μελετών του Κτηματολόγιου «κολλάει» κατά πρώτον στην τεράστια καθυστέρηση της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ, που γεννά πολλά ερωτηματικά, ολοκλήρωσης των διαδικασιών των διαγωνισμών και κατά δεύτερον στον αθέμιτο ανταγωνισμό των εταιρειών– συμπράξεων, που οδηγεί στην συγγραφή κειμένων ενστάσεων, προσφυγών και ασφαλιστικών μέτρων που έχουν σαν αποτέλεσμα, την μη ανάθεση των μελετών. Στα παραπάνω αν προσθέσουμε τα εμπόδια του νομικού πλαισίου ανάθεσης των μελετών, την προκήρυξη ολοένα και μικρότερου αριθμού μελετών, που καταλαμβάνουν μεγαλύτερες κτηματογραφούμενες εκτάσεις η κάθε μια, άρα και μεγαλύτερους προϋπολογισμούς, οδηγούν όλο και λιγότερα γραφεία να μπορούν να εκπονήσουν μελέτες κτηματολογίου, οι νεότεροι συνάδελφοι να συμμετέχουν όχι με την ιδιότητα του Αναδόχου αλλά του υπαλλήλου – συνεργάτη, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αμοιβή τους. Τελικά να «συγκεντρώνονται» οι μελέτες σε λιγότερα γραφεία με συνέπειες και στην ίδια την ποιότητα του έργου.

Οι νέες ρυθμίσεις που προωθεί το ΥΠΕΚΑ, σε συνδυασμό με τις τεράστιες εκπτώσεις που δίνονται στους όποιους διαγωνισμούς μελετών, οδηγούν σε νέο άνευ όρων πόλεμο συμφερόντων μεταξύ των εταιρειών, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ολοκλήρωση του έργου και για άλλη μία φορά να τιναχθεί στον αέρα. Ταυτόχρονα το «μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα» βρίσκεται στο στόχαστρο του ελέγχου της τρόικας των δανειστών, της ευρωπαϊκής task force αλλά και ειδικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων που ήδη κάνουν λόγω για «εκπτώσεις» στην διασφάλιση της δημόσιας περιουσίας.

Σήμερα είναι επίκαιρη όσο ποτέ η θέση, της όσο δυνατόν μεγαλύτερης διασποράς μελετών, της δυνατότητας συμμετοχής περισσότερων μελετητών με την ιδιότητα του αναδόχου στην εκπόνηση του προγράμματος, να εξασφαλίζεται αξιοπρεπής αμοιβή για όλους τους τεχνικούς που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, και αυτή να διασφαλίζεται με διεκδίκηση από κάθε συλλογικό φορέα. Το Κτηματολόγιο μπορεί και πρέπει να το εκπονήσει όλος ο κλάδος.

Η διοίκηση του συλλόγου έχει επιλέξει το δρόμο του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συνδιαλλαγής. Ενώ επαίρονται για την «κατάκτηση» της επιστημονικής αναγκαιότητας του «εξαρτημένου τοπογραφικού» το έτος 2013, που μάλιστα αμείβεται λιγότερο από το «ανεξάρτητο τοπογραφικό», ταυτόχρονα προωθούν εν κρυπτό τον «διαπιστευμένο τοπογράφο» που θα δίνει διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα μεταξύ των τοπογράφων μηχανικών.

Η εμπειρία στα χρόνια της κρίσης μας διδάσκει ότι ο συνδικαλισμός όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα έχει πεθάνει. Σήμερα ή θα συγκρουστείς για να ανατρέψεις αυτό που σου ετοιμάζουν ή θα περιμένεις να νιώσεις τα αποτελέσματα της ήττας. Είναι πλέον φανερό ότι δεν θα απολυθεί ο διπλανός σου αλλά εσύ, είτε δουλεύεις στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, τις υπέρογκες εισφορές και τη φορολογία δεν μπορείς κι εσύ να τις πληρώσεις όπως και ο συνάδελφος που είναι δίπλα σου.

Από τον πρόσφατο αγώνα στο ΕΤΑΑ βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα. Η ηγεσία του Τεε πήγε στο ΕΤΑΑ ένα χρόνο μετά τον αποφασιστικό αγώνα της συνέλευσης των μηχανικών που κατάφερε έστω να σφραγίζονται τα βιβλιάρια υγείας των ανέργων συναδέλφων με πολύ μικρό εισόδημα εδώ και ένα χρόνο. Η πρόσφατη απόφαση του ΕΤΑΑ δεν κερδήθηκε επειδή στη συνεδρίαση του ΔΣ ήταν ο Σπρίτζης. Κερδήθηκε γιατί κάθε Πέμπτη στο ΕΤΑΑ ήταν μηχανικοί, έστω και λίγοι σε σχέση με το σύνολο του κλάδου, που δεν δίστασαν να συγκρουστούν με τα ΜΑΤ κι ας πλησίαζαν τα 50 τους χρόνια, κι όλοι μαζί με το δίκιο των αιτημάτων τους, «κατέλυσαν την τάξη της συνεδρίασης του ΔΣ».

Ο κλάδος είναι μικρός και όλοι λίγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Σήμερα δεν πρέπει να ψηφίσουμε με γνώμονα την όποια προσωπική μας σχέση, αλλά την πολιτική που ο καθένας εκφράζει.

Μαύρο στους εκφραστές της μαύρης πολιτικής. Η συνεργασία ΔΚΜ-ΔΑΠ είναι το δεξί χέρι της κυβέρνησης και βασικός εγγυητής της «ομαλότητας» στο σύλλογο. Είναι η παράταξη του ακροδεξιού Δένδια που ρίχνει χημικά στα σχολεία και κάνει εφόδους στα σπίτια των αγωνιστών στις Σκουριές. Η ΠΑΣΚ η παράταξη του προέδρου και πρόσφατα μέλους της κεντρικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ όσο και να προσπαθεί δεν μπορεί να μας πείσει ότι είναι ανεξάρτητη. Είναι η παράταξη του ΓΑΠ, του Βενιζέλου του Παπακωνσταντίνου κι όλου αυτού του βρωμερού μηχανισμού που ασκώντας κρατική εξουσία κατέστρεψε τη χώρα. Ψήφος σε Συνεργασία ΔΚΜ-ΔΑΠ και ΠΑΣΠ σημαίνει στήριξη των μνημονίων και της πολιτικής που θέλει τους εργαζόμενους θύματα της κρίσης. Ψηφίζοντας τους δίνουμε στην κυβέρνηση το δικαίωμα να μιλάει στο όνομά μας με το επιχείρημα ότι οι μηχανικοί επικροτούν την πολιτική της. Θα είναι ένα ακόμη βέλος στη φαρέτρα τους για να συνεχιστούν και να ενταθούν οι πολιτικές των μνημονίων, η διάλυση της κοινωνίας, οι απολύσεις εργαζομένων, το σχέδιο Αθηνά στα πανεπιστήμια, των πιστοποιήσεων-διαβατηρίων για την ανεργία.

Η Αριστερά (;) του συμβιβασμού και των μηχανισμών… Το Δημοκρατικό Κίνημα και όψιμα η ΑΛΛΗΕΓΓΥΗ αδυνατεί να διαμορφώσει μια πολιτική πρόταση και να συγκροτήσει ένα αγωνιστικό ρεύμα. Ίσως επειδή στα ψηφοδέλτιά τους βρίσκονται και οπαδοί της «κυβερνώσας αριστεράς». Αντιλήψεις που θεωρούν ότι σήμερα το ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μπορούν να δώσουν λύσεις δεν είναι απλά αστείες, είναι ακόμα περισσότερο γάγγραινα που πρέπει να κοπεί ώστε να μη δηλητηριάσει το σώμα των εργαζόμενων μηχανικών που σήμερα ψηλαφούν εκ νέου μία αγωνιστική τοποθέτηση.

…και της ηττοπάθειας. Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ, πέρα από τις αγωνιστικές της κορώνες, δεν μπορεί να πιστέψει ότι στο σήμερα μπορούν να υπάρξουν υλικές νίκες και δε θέλει να συμβάλλει στη δημιουργία ενός πραγματικά επικίνδυνου κινήματος. Αυτό δείχνει και η συνεχής άρνηση της για κοινή δράση με άλλες αριστερές δυνάμεις που δεν μπορεί να αποτελεί απλά λάθος τακτική αλλά στρατηγική επιλογή. Αντιμετώπισε το κίνημα σαν μέσο αναπαραγωγής και συσπείρωσης γύρω από το ΠΑΜΕ. Κάθε πολιτική της πρόταση αδυνατεί να απαντήσει στα πραγματικά ερωτήματα που έμπαιναν απ την ίδια την πραγματικότητα. Είναι γεγονός ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ δεν μπορούν να συγκροτήσουν ένα αντίπαλο δέος απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές. Κάθε κίνηση τους διαπνέεται από την ηττοπάθεια και την αδυναμία συνολικής ρήξης και ανατροπής του υπάρχοντος συστήματος.

Το επόμενο διάστημα ξέρουμε καλά πως η μάχη που πρέπει να δώσουμε είναι πρωτίστως πολιτική. Δεν μπορούμε να βελτιώσουμε, να εκσυγχρονίσουμε την πολιτική των μνημονίων, των επιταγών της τρόικα και της ΕΕ. Πρέπει να την ανατρέψουμε. Ψηφίζουμε την αριστερά των αγώνων. Με υποψηφίους από τον αντιδικτατορικό αγώνα την ΑΝΤΙΕΦΕΕ και την Πανσπουδαστική έως τα Ε.Α.Α.Κ τη σύγχρονη ριζοσπαστική ανεξάρτητη αριστερά των πανεπιστημίων σήμερα.

Στις 26 Μαΐου ψηφίζουμε – στηρίζουμε

Σ υ σ π ε ί ρ ω σ η Α ρ ι σ τ ε ρ ώ ν Τ Ο π ο γ ρ ά φ ω ν