Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2021

ΜΕΤΑ: Ανακοίνωση – κάλεσμα για τις κινητοποιήσεις στην 85η ΔΕΘ | Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2021

ΜΕΤΑ: Ανακοίνωση – κάλεσμα για τις κινητοποιήσεις στην 85η ΔΕΘ | Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2021
5 Σεπτεμβρίου 2021


Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι άνεργοι και οι άνεργες, οι νέοι και οι νέες, οι συνταξιούχοι, έχουμε απέναντί μας μία κυβέρνηση, την πιο ταξική από τη μεταπολίτευση και μετά. Μία κυβέρνηση που εξελέγη πατώντας πάνω στα ιδεολογικά συντρίμμια, που παρήγαγε η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και η επικράτηση του δόγματος ΤΙΝΑ, υποσχόμενη “λιγότερο αλλά αποτελεσματικό κράτος”, λιγότερα βάρη και προκοπή για τους “άξιους”. Η μετάφραση των νεοφιλελεύθερων διακηρύξεων αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο στα μάτια των “από κάτω”: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Η επίκληση της ατομικής ευθύνης χρησιμοποιείται για να αποκρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης: από τη διαχείριση της πανδημίας και τους 14.000 νεκρούς, παρά τη φοβερή λαϊκή συμμόρφωση με τα μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης και τον κερδισμένο χρόνο στην πρώτη φάση, μέχρι τις παραινέσεις για ιδιωτική ασφάλιση (!) στα σπίτια που θα καίγονται στις φωτιές.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αυτές τις παρακαταθήκες, έρχεται να “υποσχεθεί” από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης τη συνέχιση της πολιτικής της. Έχει όμως ήδη αφήσει το στίγμα της στις ζωές και το μέλλον μας.

Στο μέτωπο των εργασιακών, βάθυνε σημαντικά την αποδιάρθρωση του εναπομείναντος εργατικού δικαίου και των κατακτήσεων των εργαζομένες, την ώρα που – λόγω της διαχείρισης της πανδημίας – πολλοί/ές εργαζόμενοι/ες έχασαν τις δουλειές τους ή βρέθηκαν σε αναστολή εργασίας και με μειωμένα εισοδήματα. Κατάργησε στην πράξη το 8ωρο με τον νόμο Χατζηδάκη, μείωσε σημαντικά τις υπερωριακές αμοιβές, έκανε την Κυριακή εργάσιμη ημέρα για περισσότερους κλάδους. Σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο τις συνδικαλιστικές εστίες αντίστασης, δυσχεραίνει την απόφαση για απεργία, και την υπονομεύει με τα υψηλά ποσοστά προσωπικού ασφαλείας και απαγόρευση της απεργιακής περιφρούρησης. Επιπλέον, πέρασε το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα για την επικουρική ασφάλιση, που την μετατρέπει σε χρηματιστηριακή επένδυση, προχωρώντας στο δρόμο που άνοιξε ο νόμος Κατρούγκαλου για το “σύστημα 3 πυλώνων”. Και σχεδιάζει. από το βήμα της ΔΕΘ. να εξαγγείλει νέα μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες.

Στο μέτωπο των δημοκρατικών δικαιωμάτων, έχει προλάβει να καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο το καλοκαίρι του 2019, να επιχειρήσει να περιστείλει την ελευθερία της διαδήλωσης με το διαβόητο νόμο Χρυσοχοΐδη το καλοκαίρι του 2020, και επιχειρεί να βάλει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια με το νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη για την εκπαίδευση, αν και η εγκαθίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας καθυστέρησε μπροστά στις τεράστιες κινητοποιήσεις των φοιτητ(ρι)ών και την αντίσταση της πλειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Συνεχίζει να διαχειρίζεται την πανδημία με όρους αστυνόμου και όχι γιατρού. Πέρα από τα αναγκαία μέτρα φυσικής αποστασιοποίησης, όσο περνούσε ο καιρός, το δόγμα της περιστρεφόταν μόνο γύρω από τα οριζόντια μέτρα, που περιλάμβαναν την απαγόρευση κυκλοφορίας μόνο τις ώρες της ψυχαγωγίας, την ώρα που οι εργαζόμενοι στοιβάζονταν κάθε πρωί σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και χώρους δουλειάς. Δεν ενίσχυσε ποτέ σοβαρά το ΕΣΥ (σήμερα δουλεύουν λιγότεροι εργαζόμενοι στην υγεία από ό,τι πριν την πανδημία), δεν οργάνωσε σοβαρά την ιχνηλάτηση, δεν επέβαλε στοιχειώδη μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς αλλά και δεν προέβη σε ελέγχους των εργοδοτών. Οι παλινωδίες της, όπως και η αφωνία της “επιτροπής ειδικών” απέναντι στις επιλογές της, έχουν δημιουργήσει τεράστιο ζήτημα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας. Έτσι, σήμερα, η Ελλάδα έχει πολύ μεγάλο αριθμό απωλειών συγκριτικά με τον πληθυσμό της, και αρκετά χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Το αναγκαίο όπλο του καθολικού εμβολιασμού – που προστατεύει σε πολύ μεγάλα ποσοστά από τη σοβαρή νόσηση και περιορίζει τη διασπορά – αξιοποιείται για μια σειρά αντεργατικών μεθοδεύσεων (όπως οι αναστολές εργασίας και η είσοδος εργολαβικών εργαζομένων, μαζί με ιδιωτικοποιήσεις) οδηγώντας τελικά στην ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση για τη χρησιμότητά του. Λειτουργεί τελικά ως ο μεγαλύτερος σπόνσορας των αντιεμβολιαστών και του ακροδεξιού πυρήνα τους, τους οποίους αναδεικνύει και σε προνομιακό της πολιτικό αντίπαλο, για να μην απολογείται για τις δικές της σοβαρότατες ευθύνες. Και σαν αποκορύφωμα, τοποθέτησε τον φασίστα Θ. Πλεύρη ως υπουργό Υγείας.

Έχει τσακίσει κυριολεκτικά την εκπαίδευση. Πέραν της συνεχιζόμενης υποχρηματοδότησης, που εκτός των άλλων ακύρωσε και κάθε δυνατότητα αντιμετώπισης της πανδημίας με ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, απέκλεισε χιλιάδες επιπλέον φοιτητές από την τριτοβάθμια εκπαίδευση με το νέο σύστημα πρόσβασης και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, μεθόδευση για την υλοποίηση της οποίας φέρουν ευθύνη και ορισμένες διοικήσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Οι αποκλεισμένοι υποψήφιοι προσφέρονται ως πελατεία στα ιδιωτικά κολέγια, των οποίων τα πτυχία φρόντισε να εξισώσει με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ ως προς τα επαγγελματικά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή τα πανεπιστήμια παραμένουν κλειστά για πάνω από 1,5 χρόνο, ενώ υπήρχαν τρόποι να μπορέσουν να ανοίξουν ασφαλώς, εάν καταβάλλονταν τα απαιτούμενα χρηματικά ποσά για προσωπικό, αίθουσες και διαγνωστικούς ελέγχους. Η λογική της εμπορευματοποίησης και της “αυτονομίας” – δηλαδή της προσπάθειας για εξεύρεση πόρων – τόσο σε επίπεδο ανώτατων ιδρυμάτων όσο και στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, προωθείται μεθοδικά, δημιουργώντας την πιο ταξική και λιγότερο δημοκρατική παιδεία της μεταπολίτευσης.

Κατάφερε να κάψει τη χώρα, σε πρωτοφανή έκταση τις τελευταίες δεκαετίες. Πιστή στο δόγμα να μην επενδύει στην πρόληψη, με τις δασικές υπηρεσίες πρακτικά διαλυμένες από την υποστελέχωση και ασύνδετες, περίμενε τις φωτιές να σβήσουν στη θάλασσα, επιτρέποντας τρομακτική περιβαλλοντική καταστροφή. Μαζί με το περιβάλλον όμως κινδυνεύουν να καταστραφούν και οι ζωές πολλών κοινοτήτων που ζούσαν από τη σχέση τους με τη φύση, και να συμπιεστούν για να στραφούν και αυτές στην τουριστική βιομηχανία. Η υπαρκτή κλιματική κρίση χρησιμοποιήθηκε ως δικαιολογία για τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής, και προβάλλεται πλέον για να δικαιολογήσει τις “πράσινες επενδύσεις” που σκοπεύουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε “ενεργειακή μπαταρία”, αντί να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός για την εξοικονόμηση ενέργειας και την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών με τρόπο αναλογικό, και τη συμμετοχή των κοινοτήτων στις αποφάσεις. Αυτά είναι βέβαια ψιλά γράμματα, όταν την κυβερνητική πολιτική υπαγορεύουν οι όμιλοι παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Τέλος, ο κυνισμός της κυβέρνησης αποτυπώνεται και στον προσφυγικό / μεταναστευτικό ζήτημα. Λίγες μέρες μετά τα κροκοδείλια δάκρυα για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, που οφείλονται εν πολλοίς και στην παρέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) στην περιοχή, εκδηλώνεται ο νέος αντιπροσφυγικός οίστρος τους, με τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Μηταράκη να δηλώνει περιχαρής ότι οι πρόσφυγες, οι ίδιοι άνθρωποι που θα τρέξουν να ξεφύγουν από τους Ταλιμπάν, δεν θα μπορούν να βρουν καταφύγιο στη χώρα μας.

Όσο για την πολιτική ισότητας των γυναικών, η κυβέρνηση καταγράφει ιδεολογική και πολιτική οπισθοδρόμηση, στέλνοντας τις γυναίκες στο σπίτι, με ευελιξία και τηλεργασία, δημιουργώντας πολίτες «βοηθητικής κατηγορίας», την ώρα που η μία γυναικοκτονία διαδέχεται την άλλη, «συναγωνιζόμενες» σε βαρβαρότητα και αγριότητα!

Την ίδια περίοδο, όμως, αποδείχτηκε ότι οι συλλογικοί αγώνες ανθίζουν ακόμα και στις πιο δύσκολες συγκυρίες. Χιλιάδες νέοι/ες εργαζόμενοι/ες απήργησαν για πρώτη φορά στις επαναλαμβανόμενες απεργίες του Μαΐου – Ιουνίου, αφού οργανώθηκαν στους χώρους δουλειάς τους, δείχνοντας ότι ο κόσμος της εργασίας συνεχίζει να πιστεύει στη δυνατότητα των συλλογικών αγώνων να κερδίζουν, με την απεργία της 10ης Ιούνη να είναι από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που έχουν γίνει μετά το 2015. Παρά την απογοήτευση που έχει σπείρει η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος με ευθύνη κυρίαρχα της γραφειοκρατικής και εργοδοτικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η οποία στη ΔΕΘ θα οργανώσει «εκδήλωση δημοσίων σχέσεων» αντί για διαδήλωση.

Την περασμένη άνοιξη, χιλιάδες πολίτες, με τη νεολαία να συμμετέχει μαζικά, διαδήλωσαν σε κάθε πόλη και γειτονιά ενάντια στην αστυνομική καταστολή, με αφορμή τα περιστατικά της Νέας Σμύρνης. Το κίνημα του ελληνικού #metoo έφερε στην επιφάνεια τον σεξισμό και τη βία που υφίστανται οι γυναίκες, και μάλιστα κυρίως στο πλαίσιο εξουσιαστικών σχέσεων στους χώρους εργασίας – χωρίς να υποτιμάται η πατριαρχική/σεξιστική βία και σε άλλα πλαίσια. Μαζικές συνεχόμενες κινητοποιήσεις έγιναν για να έχει ο απεργός πείνας, Δ. Κουφοντίνας, πρόσβαση στα στοιχειώδη δικαιώματά του ως φυλακισμένου. Χιλιάδες φοιτητές βγήκαν στους δρόμους ξανά και ξανά, σπάζοντας τις απαγορεύσεις, για να βάλουν φραγμό στα κυβερνητικά σχέδια.

Όλοι αυτοί οι μικροί και μεγάλοι αγώνες είναι η υπόσχεση ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς. Ότι πρέπει να ξεμπερδεύουμε με αυτή την κυβέρνηση, που τάζει “επιτελικό κράτος” και με τις πολιτικές της μας καίει, μας σκοτώνει, μας φτωχοποιεί. Γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια οι κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, δίνουν την εικόνα μιας εθιμοτυπικής διαδικασίας, στην οποία δεν συμμετέχουν μαζικά αγωνιζόμενοι κλάδοι, αλλά κυρίως λίγοι συνδικαλιστές. Η ίδια η βιωμένη εμπειρία όμως αποδεικνύει ότι τα τελευταία δύο χρόνια έχουν σημαντικές διαφορές από τα προηγούμενα. Και οι πρόσφατοι αγώνες δείχνουν ότι οι κινητοποιήσεις στη φετινή ΔΕΘ μπορούν να αποτελέσουν την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση της ΝΔ. Εμείς, από τη μεριά μας, θα βάλουμε το χέρι μας.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους/ες τους εργαζόμενους/ες να συμμετάσχουν μαζικά και ενωτικά στις κινητοποιήσεις, με αφορμή τα εγκαίνια της 85ης ΔΕΘ, το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη 2021. Στη συγκέντρωση Σωματείων, Συνδικαλιστικών και Αυτοδιοικητικών Κινήσεων, Φοιτητικών Συλλόγων και Σχημάτων, στην πλατεία Συντριβανίου, ώρα 5μμ., και στην ενιαία πορεία με τα Συνδικάτα και όλους τους διαδηλωτές προς το χώρο εγκαινίων της ΔΕΘ.

05-09-2021
Από το ΜΕΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου