Τι προβλέπει η νέα σύμβαση παραχώρησης μεταξύ δημοσίου και ΟΛΠ που προωθεί άρον-άρον το ΤΑΙΠΕΔ – Προκλητικά χαριστικές ρυθμίσεις για τον επενδυτή – Δεν κάλεσαν του υπουργείο Πολιτισμού στη διαβούλευση
Με ημερομηνία 28 Σεπτεμβρίου και την επισήμανση «Αυστηρά Απόρρητο & Εμπιστευτικό» παραδόθηκε από τη Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ στο υπ. Ναυτιλίας και στον ΟΛΠ το Προσχέδιο της αναθεωρημένης Σύμβασης Παραχώρησης του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας. Το Προσχέδιο της Σύμβασης όπου περιγράφονται οι όροι λειτουργίας του ΟΛΠ, όπως είναι αυτή τη στιγμή, αλλά και όπως…. θα βολεύει στο μέλλον τον εκάστοτε αγοραστή, βρίσκεται στη διάθεση της εφημερίδας μας.
Στη συνέχεια παρουσιάζουμε τα βασικά του σημεία με τη δέσμευση ότι στο επόμενα φύλλα θα υπάρξει συνέχει της έρευνάς μας συνολικά για τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες απειλούν να μετατρέψουν τη χώρα κυριολεκτικά σε κουφάρι.
Όπως πολύ συγκεκριμένα αναφέρεται στο κείμενο (σελ. 12 παρ.4 Αντικείμενο Παραχώρησης) «το Ελληνικό Δημόσιο εκχωρεί στον ΟΛΠ (που σημαίνει και σε όποιον τον αγοράσει) το αποκλειστικό δικαίωμα κατοχής, χρήσης, διαχείρισης, διατήρησης, βελτίωσης και εκμετάλλευσης των Στοιχείων της Παραχώρησης, καθ’ όλη τη Διάρκεια της Παραχώρησης». Και ο πιο ανίδεος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει η φράση πως ο διαχειριστής «επιτρέπεται να αποκτήσει τη φυσική κατοχή και να ασκεί πρωταρχικό φυσικό δικαίωμα διάθεσης επί των Στοιχείων Παραχώρησης» (η επισήμανση δική μας), ενώ την ίδια στιγμή σπεύδει να διευκρινίσει ότι δεν υπάρχει δικαίωμα εκμετάλλευσης του χώρου του λιμένα για δραστηριότητες που δεν σχετίζονται άμεσα με λιμενική βιομηχανική ή εμπορική αξιοποίηση, πολιτιστικές δραστηριότητες ή γενικού τουρισμού.
Μάλλον για να τηρήσει τα προσχήματα ή για να «ανακουφίσει» τα ώτα των φορέων που άμεσα πλήττονται, διευκρινίζει σε άλλο σημείο της σύμβασης (σελ. 55 παρ. 21) πως «Το Δημόσιο διατηρεί το δικαίωμα πρόσβασης στα Στοιχεία Παραχώρησης, μετά από την παροχή εύλογης προηγούμενης ειδοποίησης». Αφού, λοιπόν, οι Έλληνες ιθαγενείς οι οποίοι θα καταλήξουν να ζουν σε μια χώρα με ξεπουλημένες υποδομές, ενημερώσουν το νέο ιδιοκτήτη θα έχουν ίσως τη δυνατότητα να παρέμβουν για κάποιες… μικρο-υποθέσεις όπως:
Ζητήματα εθνικής ασφάλειας και στρατιωτικά ζητήματα (εγκατάσταση ή ανάπτυξη μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων).
Έλεγχος τελωνείων και επιβολή φόρων(!).
Αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων που έχουν επιφέρει ουσιαστική ρύπανση, που δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς.
Φυσικές καταστροφές και απόκριση σε κρίσεις.
Εκδήλωση δημόσιων υποχρεώσεων.
Διάθεση χώρων για κοινωνικούς ή πολιτιστικούς σκοπούς (και με επισήμανση σε άλλο σημείο, για περιορισμένο χρόνο και όσο δεν ενοχλεί την κύρια δραστηριότητα του λιμένα).
Το Δημόσιο θα συνεχίζει να πληρώνει, ο αγοραστής όχι
Και σαν να μην έφτανε αυτό, περιγράφεται πως με ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου «θα συντηρούνται οι πλωτές οδοί που οδηγούν στη θαλάσσια ζώνη λιμένα με τρόπο που να αποφεύγει κάθε παρεμβολή και να στηρίζει τη λειτουργία, χρήση και εκμετάλλευση του Λιμένα Πειραιά και του Δικαιώματος (σ.σ. του εκμεταλλευτή εννοεί)». Αντίστοιχη υποχρέωση προκύπτει για το Δημόσιο, τον Έλληνα φορολογούμενο δηλαδή, για τη συντήρηση της υποδομής εντός της Χερσαίας Ζώνης Λιμένα, εφόσον αυτή δεν είναι απαραίτητη για την κύρια χρήση του, από τον ιδιοκτήτη. Ουσιαστικά, λοιπόν, οι φορολογούμενοι καλούνται να συνεχίσουν να πληρώνουν φόρους για ένα λιμάνι, από το οποίο θα προκύπτει καθαρό και μετρήσιμο οικονομικό όφελος για τον Ιδιώτη. Και δεν φρόντισαν καν αυτό ως δαπάνη να συμπεριληφθεί σε οποιοδήποτε αντισταθμιστικό κονδύλι κ.λπ.
Όσο για τα λοιπά κρυμμένα οφέλη, αν και δεν γίνεται σαφής προσδιορισμός στο κείμενο της Σύμβασης, αποτελεί ακόμη «γκρίζο σημείο» εάν όντως θα υπάρξουν φορο-απαλλαγές για το νέο αγοραστή… Ίσως γιατί, προκειμένου να μη χαρακτηριστεί κραυγαλέα αυτή η Σύμβαση και να αποτραπεί ο κίνδυνος να προσβληθεί από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο φορέα, η κυβέρνηση φρόντισε να περάσει σε άλλο νόμο την αντίστοιχη πρόθεσή της.
Έτσι, το άρθρο 10 του κεφαλαίου «Διατάξεις αρμοδιότητας υπουργείου Εσωτερικών» του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε μόλις την Παρασκευή το βράδυ, ο επίδοξος αγοραστής του ΟΛΠ λαμβάνει δύο σημαντικά «δώρα»: αφενός την απαλλαγή και προστασία από κάθε είδους δημοτικά τέλη και φόρους, αφετέρου τη διαγραφή -λόγω αναδρομικότητας- των χρεών του ΟΛΠ προς τους Δήμους.
Και αυτό την ώρα που τουλάχιστον 6 εκατομμύρια ευρώ των χρεών του ΟΛΠ προς τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας έχουν τελεσιδικήσει στα ελληνικά δικαστήρια και δεν υπάρχει άλλος τρόπος αποφυγής πληρωμής τους.
Τι παραχωρείται
Ο χάρτης που δημοσιεύεται εδώ αυτούσιος, δείχνει ξεκάθαρα τι εντάσσεται και τι όχι στη Σύμβαση Παραχώρησης, αν και οι «ροζ» ζώνες έχουν αρκετά αδιευκρίνιστα σημεία.
Όπως φαίνεται, ένα από τα σημεία που είχαν δημιουργήσει προστριβές με την ίδια την κοινωνία του Πειραιά, η Ζώνη Λιπασμάτων Δραπετσώνας μέχρι τον όρμο των Σφαγείων, θα επανεξεταστεί.
Εξαιρούνται, επίσης, τα κτίρια Λιμενοφυλάκων και της Πλοηγικής Υπηρεσίας, ενώ για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ορίζεται σε ειδικό σημείο της Σύμβασης (Υπο-Παραχωρήσεις) ότι θα πρέπει να υπάρξει αναλυτικό εγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα που να την περιλαμβάνει, ενώ αφήνεται ανοιχτό το θέμα η διαχείρισή τους να ελέγχεται από τη Δημόσια Αρχή Λιμένος, που θα δημιουργηθεί και θα «τρέξει» το πρόγραμμα.
Υπάρχουν, ωστόσο, μια σειρά παραβλέψεων που αφορούν σε χαρακτηρισμένους αρχαιολογικούς ζώρους, τους οποίους παρουσιάζουμε αναλυτικά με βάση το έγγραφο (Α.Π.: ΥΠΠΟΑ/ΓΓ/275829/6129) του υπ. Πολιτισμού που ο Δρόμος έχει στη διάθεσή του.
Έτοιμοι οι «μνηστήρες»
Το ΤΑΙΠΕΔ ήδη «διαμήνυσε» τα χρονοδιαγράμματα
Σε σύσκεψη ΤΑΙΠΕΔ-στελεχών των Δημόσιων Οργανισμών δόθηκε deadline για το λιμάνι η ημερομηνία 5/12/2015.
Οι ξένοι και όχι μόνο «μνηστήρες» είναι ήδη έτοιμοι. Οι τρεις της αρχικής διαγωνιστικής διαδικασίας επιβεβαίωσαν το ενδιαφέρον τους. Αυτοί είναι η κινεζική Cosco, τη δανέζικη Maersk και η ICTS από τις Φιλιππίνες.
Στην ίδια σύσκεψη του ΤΑΙΠΕΔ με τους επικεφαλής των Οργανισμών ανακοινώθηκε ότι μέσα στον Οκτώβριο επαναπροκηρύσσεται ο διαγωνισμός της ΓΑΙΟΣΕ για το Θριάσιο Πεδίο. Καταληκτικό χρονοδιάγραμμα ορίστηκε το 1ο εξάμηνο 2016
ΕΕΣΤΥ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Μέχρι 12/12 ζητήθηκε να έχουν περάσει σε φάση δεσμευτικών προσφορών. Οι τωρινές διοικήσεις «οφείλουν» ένα μήνα πριν να έχουν ξεκαθαρίσει τις διεταιρικές τους συμβάσεις ώστε να μην πληρώσει ο αγοραστής χρέη στο Δημόσιο.
Περιφερειακά αεροδρόμια: Στις 14 Οκτωβρίου ο προτιμητέος επενδυτής Fraport AG – Slentel Ltd και οι αναπληρωματικοί υποψήφιοι CASA (Corporation America S.A.) – METKA Α.Ε. και Vinci Airports SAS – Αktor Παραχωρήσεις Α.Ε. ανανέωσαν τις προσφορές τους. Αν και η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων έχει εξαγγείλει ηλεκτρονικό δημοψήφισμα για τα αεροδρόμια που την αφορούν, το ΤΑΙΠΕΔ θεωρεί ότι το θέμα θα έχει λήξει έως τέλος του έτους.
Έγγραφο του υπουργείου Πολιτισμού αποκαλύπτει το μέγεθος του σχεδιαζόμενου εγκλήματος
Αλγεινές εντυπώσεις και πολλά ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι στη διαβούλευση για τη νέα Σύμβαση παραχώρησης του ΟΛΠ δεν εκκλήθη το υπουργείο Πολιτισμού, αν και πρόκειται για μια περιοχή με πολλά κηρυγμένα αρχαία αλλά και νεότερα μνημεία, τα οποία τίθενται ευθέως σε κίνδυνο.
Ωστόσο, παρά την απαράδεκτη εξαίρεση του υπουργείου Πολιτισμού από τη διαδικασία «διαβούλευσης» -έστω και εάν αυτή γίνεται με διαδικασίες fast track- οι αρμόδιες υπηρεσίες του με επίσημο έγγραφό τους (Α.Π.: ΥΠΠΟΑ/ΓΓ/275829/6129) ενημερώνουν τόσο το ΤΑΙΠΕΔ, όσο και τα υπουργεία Ναυτιλίας και Επικρατείας, καθώς και την Περιφέρεια Αττικής και τους παράκτιους δήμους για την εντελώς αντισυνταγματική απόφαση να παραχωρηθούν αρχαιολογικοί χώροι.
Όπως αναφέρουν στο έγγραφο τόσο η γενική γραμματέας του υπουργείου, όσο και η προϊσταμένη του Τμήματος Γραμματείας, Αρχείου & Ενημέρωσης Κοινού, «στη ζώνη αυτή περιλαμβάνονται αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι και αρχαία μνημεία, καθώς και μνημεία της νεότερης πολιτιστικής κληρονομιάς, που προστατεύονται από τις διατάξεις του Ν. 3028/2002, κατά συνταγματική επιταγή σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος και παράλληλα υπάγονται στις αρχές των Διεθνών Συμβάσεων Προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς».
Το υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει στο έγγραφό του το οφθαλμοφανές και λογικό: «Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας ως δημόσιου κοινωνικού αγαθού σχετίζεται με τον ευρύτερο εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η ανάπτυξη ενός αστικού υπαίθριου δημόσιου χώρου με ταυτότητα μέσα στην καρδιά του λιμανιού, πυρήνα παιδείας, τέχνης και αναψυχής σε διασύνδεση με τον αστικό ιστό και τους πολίτες» και καταλήγει επισημαίνοντας: «Μετά τα ανωτέρω στην υπό κατάρτιση νέα σύμβαση παραχώρησης μεταξύ ΟΛΠ Α.Ε. και ΤΑΙΠΕΔ θα πρέπει να προβλεφθούν τα εξής:
Να εξαιρεθούν της όποιας συναλλαγής τα αρχαία μνημεία που βρίσκονται εντός των ορίων της χερσαίας ζώνης του λιμένα.
Να εξαιρεθεί της συναλλαγής η περιοχή της Πολιτιστικής Ακτής, στο σύνολό της.
Οποιαδήποτε δραστηριότητα εντός της χερσαίας ζώνης του λιμένα εμπίπτει στις διατάξεις του Ν. 3028/2002 και θα πρέπει να τύχει έγκρισης του ΥΠΠΟΑ, ως προαπαιτούμενης οποιασδήποτε άλλης έγκρισης.
Στη ζώνη παραχώρησης περιλαμβάνονται οι κάτωθι χαρακτηρισμένοι χώροι:
Α. Στην επίμαχη περιοχή βρίσκονται οι κάτωθι αρχαιολογικοί χώροι και αρχαία μνημεία:
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ηετιώνειας Πύλης μαζί με τη θέση Καστράκι (ΦΕΚ 527/Β/24-8-1967). Η Ηετιώνια Πύλη είναι μία από τις πύλες της Πειραϊκής οχύρωσης και διατηρείται σε καλή κατάσταση, ενώ προσφάτως διαμορφώθηκε και αναδείχθηκε σε έναν από τους επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους της πόλης του Πειραιά.
Τμήματα του αρχαίου τείχους του Πειραιά (Κονώνειο) κηρυγμένο με την ΥΑ ΥΠΠΕ/Α1/Φ02/22293/866/29-4-1982 -ΦΕΚ 414/Β/24-6-1982. Επισημαίνεται ότι τμήματα της οχύρωσης έρχονται στο φως κατα τις ανασκαφές του μετρό στην πόλη του Πειραιά. Τμήματα του αρχαίου τείχους βρίσκονται τόσο εντός, όσο και πλησίον της Χερσαίας Ζώνης ΟΛΠ.
Ο αρχαιολογικός χώρος Αμπελακίων και Κυνόσουρας, όπου βρίσκονται τα κατάλοιπα της αρχαίας πόλης της Σαλαμίνας, ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων, η περιοχή γνωστή ως Τροπαία Άκρα, όπου στήθηκε το τρόπαιο της νίκης των Ελλήνων. Εντός της κήρυξης περιλαμβάνεται και ο ιστορικός τόπος της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, τόπος εμβληματικός για τη ευρωπαϊκή Ιστορία, ο όρμος των Σεληνίων και οι νησίδες Αγ. Γεώργιος και Ψυττάλεια (ΥΠΠΕ/Α1/Φ02/16973/665/26-3-1982 – ΦΕΚ 305/Β/26-5-1982, ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/47502/2913/18-9-2001 – ΦΕΚ 1324/Β/11-10-2001). Επισημαίνεται ότι με την υπ΄ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ02/54404/3270/17-10-2001 – ΦΕΚ 1459/Β/26-10-2001 στην περιοχή της Κυνόσουρας καθορίστηκε Ζώνη Α΄ Απολύτου Προστασίας, στην οποία μεταξύ άλλων και κυρίως «απαγορεύεται η δόμηση και η οποιαδήποτε αλλοίωση του εδάφους, η λειτουργία ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων, η κατασκευή λιμενικών έργων, καθώς και οποιαδήποτε κατασκευή για την οποία απαιτείται ή δεν απαιτείται έγκριση της αρμόδιας πολεοδομικής Αρχής».
Το φερόμενο ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή, μνημείο προστατευόμενο αυτοδικαίως.
Β. Εντός της εν λόγω περιοχής, καθώς και σε άμεση γειτνίαση με αυτήν εντοπίζονται νεότερα μνημεία που αποτελούν τοπόσημα για την πόλη, διαμορφώνουν το πολιτιστικό περιβάλλον στο θαλάσσιο μέτωπο και έχουν συνδεθεί με τις ιστορικές μνήμες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής:
Τα κτίρια του ιστορικού συγκροτήματος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, που ιδρύθηκε το 1845.
Τα κατάλοιπα του πρώτου Φάρου των νεότερων χρόνων, γνωστού ως Φάρος του τάφου του Θεμιστοκλέους που λειτούργησε το 1837.
Το κυνηγητικό περίπτερο γνωστό ως Παλατάκι (ΥΑ ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΙΝΕΣΑΚ/99496/14642/990/11-09-2013, ΦΕΚ 350/ΑΑΠ/4-10-2013).
Κτιριακές εγκαταστάσεις που χαρακτηρίστηκαν ως νεότερα μνημεία με την ΥΑ ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΙΝΕΣΑΚ/99496/14642/990/11-09-2013, ΦΕΚ 350/ΑΑΠ/4-10-2013 και συγκεκριμένα α) το κεντρικό κτίριο του Σταθμού Επιβατών του ΟΛΠ (γνωστό ως Παγόδα) εξέχον δείγμα του μοντερνισμού (1962-1969) και β) τα κελύφη του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά και του Τελωνείου που αποτελούν τα μόνα σωζόμενα κτίρια από τις πρώτες εγκαταστάσεις του λιμένος του 19ου αι.
Ο Ναός του Αγίου Νικολάου, στον ελεύθερο περιβάλλοντα χώρο του οποίου σώζονται και τα κατάλοιπα του αρχαίου τείχους.
Οι Αποθήκες του Τελωνείου, που αποτελούν από τα παλαιότερα σωζόμενα κτήρια του 19ου αι. και αποδίδονται στον αρχιτέκτονα Κλεάνθη, (Υ.Α. Φ31/54038/4067/16-3-1974, ΦΕΚ 340/Β/21-3-1974).
Κτίριο επί της Ακτής Μιαούλη 45 & Σκουζέ, πρώην Ξενοδοχείο «Μυκήναι» (ΥΑ ΥΠΠΕ/ΓΔΠΑ/ΥΑΠΑ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1653/66777/7-10-1981, ΦΕΚ 675/Β/4-11-1981 , ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3556/2692/16-1-1990 ΦΕΚ 52/Β/30-1-1990).
Κτίριο επί της Ακτής Μιαούλη 15, Μπουμπουλίνας 2 και Αγ. Σπυρίδωνος
Κτίριο επί της Ακτής Μιαούλη 13, Μπουμπουλίνας 1 και Αγ. Σπυρίδωνος 10, πρώην Ξενοδοχείο «Πειραιεύς» (ΥΑ. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1959/55303/19-9-1984, ΦΕΚ759/Β/26-10-1984, ΥΑ. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2015/35747/12-6-2002, ΦΕΚ 520/Β/29-4-2002).
Η Πλατεία Καραϊσκάκη, διαμορφωμένη επάνω στον υπόγειο σταθμό του ΟΛΠ, χαρακτηριζόμενη από τον υπερκείμενο έφιππο ανδριάντα του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Πρόκειται για την παλαιότερη πλατεία του Πειραιά, διαμορφώθηκε περί το 1836
Το κτίριο ΝΑΤ επί της Ακτής Μιαούλη, Εθνικής Αντιστάσεως 1 και Βασιλέως Γεωργίου Α΄ έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο (ΥΠΠΕ/ΓΔΠΑ/ΥΑΠΑ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2510/66228/30-11-1978, ΦΕΚ 1125/Β/20-12-1978)
Η σημερινή Πλατεία Θεμιστοκλέους γνωστή ως Τινάνειος Κήπος, δημιουργήθηκε γύρω στο 1854 ή 1855 από τον Γάλλο ναύαρχο Τινάν, επικεφαλής του αποβατικού σώματος που κατέλαβε το 1854 τον Πειραιά, κατά την διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, στον οποίο οφείλει και το όνομά του.
Το επιβλητικό εκλεκτικιστικό κτίριο του τερματικού σταθμού ΗΣΑΠ επί της Ακτής Καλλιμασιώτη και επί της Πλατείας Οδησσού, έργο σταθμός για την εποχή του, κτίστηκε την περίοδο 1926-1929, σε σχέδια δύο διακεκριμένων αδερφών μηχανικών, του αρχιτέκτονα Ιωάννη Αξελού (1874-1940) και του Μιλτιάδη Αξελού, πολιτικού μηχανικού.
Η Πλατεία Οδησσού, ή πλατεία Ρούσβελτ ή Πλατεία Λουδοβίκου.
Το κτίριο του Σιδηροδρομικού Σταθμού ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών- Πελοποννήσου) γνωστό ως Σταθμός Πελοποννήσου που εγκαινιάστηκε το 1884.
Το κτίριο επί των οδών επί της Ακτής Κονδύλη και Θερμοπυλών 2-4, χαρακτηρισμένο ως μνημείο (ΦΕΚ 358/Β/ 21-03-2005).
Το κτίριο του παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού του Αγίου Διονυσίου, από τα σημαντικότερα νεότερα μνημεία του Πειραιά που κτίστηκε στα τέλη του 19ου αι. και (ΥΠΠΟ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΠΑΝΣΜ/291328/32698/198/29/12-11-2014 και ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΜΤΕ/ΔΝΣΑΚ/179411/20309/1077/7-8-2014, ΦΕΚ 275/ΑΑΠ/2014)
Τα επί του παραλιακού μετώπου του Πειραιά κατάλοιπα των λιθόκτιστων τοίχων αντιστήριξης του πρανούς, από την Ακτή Πρωτοψάλτη έως τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Το Συγκρότημα του Εργοστασίου Λιπασμάτων και Χημικών Προϊόντων Λιπάσματα Δραπετσώνας, με συνεχή λειτουργία από το 1909 έως το 1980. (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3025/63938/3-10-2002, ΦΕΚ 1417/Β/7-11-2002
Ο επιβλητικός πέτρινος Φάρος επί της νήσου Ψυτάλειας, που κατασκευάστηκε το 1856
Τα τελευταία ναυπηγοξυλουργεία (καρνάγια) κατασκευής και επισκευής παραδοσιακών ξύλινων σκαριών, που διασώζονται στην παράλια περιοχή του Περάματος και στην απέναντι περιοχή του όρμου των Αμπελακίων Σαλαμίνας (το καρνάγιο του Ψιλοπάτη, στην Γλώσσα του Καματερού Σαλαμίνας, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο μαζί με τον μηχανικό και τεχνικό του εξοπλισμό ΥΑ ΔΙΛΑΠ/Γ/3679/50215/30-10-1991, ΦΕΚ 943/Β/14-11-1991) και στην περιοχή του Περάματος το καρνάγιο Ψαρρός).
Το συγκρότημα του κτιρίων και εγκαταστάσεων του παλιού Λοιμοκαθαρτηρίου του 19ου αι. επί της νησίδας «Άγιος Γεώργιος», στην είσοδο του Ναυστάθμου Σαλαμίνας.
Τα ιστορικά κτίρια και εγκαταστάσεις του 19ου αι. του Ναυστάθμου του Πολεμικού Ναυτικού στη θέση Αράπη Σαλαμίνας.
Γ. Εντός την χερσαίας ζώνης του Λιμένα του Πειραιά βρίσκεται η ονομαζόμενη Πολιτιστική Ακτή Πειραιά, έκτασης 180.000τ.μ. στην οποία βρίσκονται βιομηχανικές εγκαταστάσεις με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, μαρτυρίες της ανάπτυξης του λιμανιού στους σύγχρονους χρόνους. Η Πολιτιστική Ακτή συντίθεται από τα κτίρια του Silo, κατασκευές της εποχής του Μεσοπολέμου (1936-1938), που αποτελούν μια ενότητα με τον παρακείμενο ταινιόδρομο, τις πενταόροφες αποθήκες του ΟΛΠ, τις μόνιμες δεξαμενές, γνωστές ως Δεξαμενές Βασιλειάδη (1898-1912) και την πέτρινη αποθήκη. Ο όρος Πολιτιστική Ακτή αφορά το πρόγραμμα δημιουργίας ενός πρωτότυπου κέντρου πολιτισμού στην περιοχή, που αποτελεί πύλη εισόδου για τη χώρα. Εντός του κτιρίου του Silo έχει προγραμματιστεί η ίδρυση του μοναδικού, εξειδικευμένου-μονοθεματικού Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων, αντιπροσωπευτικού της μοναδικής σε ποσότητα και σε βάθος χρόνου ναυτικής ζωής της χώρας. Για την ίδρυση του μουσείου έχει εγκριθεί το κτιριολογικό πρόγραμμα (ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΔΜΜΠΚ/74699/973/1-8-2011), έχει ετοιμαστεί από τις υπηρεσίες του ΥΠΠΟ η μουσειολογική μελέτη, έχει διεξαχθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, στον οποίο περιλαμβάνεται η ανάπλαση της Παράκτιας Ζώνης του ΟΛΠ και η μετατροπή της σε ελεύθερο ανοιχτό χώρο υπαίθριας ψυχαγωγίας (ΦΕΚ 392/16-8-2012. Επιπλέον, εντός της Πολιτιστικής Ακτής προβλέπεται η ίδρυση Μουσείου Μετανάστευσης και Ιστορικού Αρχείου του ΟΛΠ. Σημειώνουμε ότι η Πολιτιστική Ακτή, όπως περιληπτικά αναφέρεται ανωτέρω, έχει καταγραφεί στην από 13/2/2014 Απόφαση της ΕΣΑΛ, ενώ περιλαμβάνεται και στο Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής (Ν.4277-ΦΕΚ 156/Α/2014).
Δεν κάλεσαν τΟ υπουργείο Πολιτισμού στη διαβούλευση
ΑπάντησηΔιαγραφήΑίσχος και πάλι αίσχος! Ξεφτιλισμένοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή