Να ενώσουμε βλέμματα και φωνές ενάντια στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία στην Ελλάδα
ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ
Η αστυνομική αυθαιρεσία και στην Ελλάδα είναι πρόβλημα υπαρκτό και σοβαρό.
Εξίσου πραγματική είναι και η έξαρση του φαινομένου αυτού κατά την περίοδο της πανδημίας. Σε αντίθεση με τη δικαιολογία που συχνά προβάλλεται από κυβερνήσεις και διαδίδεται από τα ΜΜΕ, τα περιστατικά αυθαιρεσίας και βίας δεν είναι μεμονωμένα, αλλά αποτελούν έκφραση ενός προβλήματος με συστημικό χαρακτήρα, ιστορικές ρίζες και χρονικό βάθος. Η έξαρση του προβλήματος στην τρέχουσα περίοδο μας φέρνει σε ένα οριακό σημείο κατά το οποίο οι υπερβάσεις της εξουσίας και η άσκηση της αστυνομικής βίας ανοιχτά πλέον απειλούν τα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες:
Η Ελληνική Αστυνομία εξοπλίζεται με υπερεξουσίες και αναδεικνύεται πλέον σε βασικό μηχανισμό ρύθμισης της κοινωνικής και πολιτικής ζωής σε μια σειρά πεδία, από την κοινωνική διαμαρτυρία μέχρι το πανεπιστήμιο και τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας. Οι αναίτιοι ξυλοδαρμοί πολιτών, ακόμη και ανηλίκων, όπως στη Ν. Σμύρνη, τη Λάρισα, την Κατερίνη, το Βόλο, στα νησιά της Λέσβου και της Χίου, είναι το αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών επιλογών που επενδύουν στην ανεξέλεγκτη επέμβαση της αστυνομίας και την καταστολή. Στο ίδιο πλαίσιο, πλάι σε μια σειρά άλλες ειδικές μονάδες που στοχοποιούν την συλλογική έκφραση στο δημόσιο χώρο και την κοινωνική διαμαρτυρία, εντάσσεται η συγκρότηση ειδικού σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας, για την αστυνόμευση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δραστηριότητας του φοιτητικού κινήματος και την παράκαμψη του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων.
Η χρόνια συντήρηση του δομικού χαρακτήρα της αστυνομικής αυθαιρεσίας, σήμερα, με την στήριξη, αν όχι την προτροπή της κυβέρνησης, οδηγεί σε σημείo μη επιστροφής για τις θεμελιώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα στη χώρα μας. Πληθαίνουν οι καταγγελίες για τα σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια σε κρατητήρια αλλά και σε ανοιχτούς χώρους, για τους αυθαίρετους σωματικούς και άλλους ελέγχους στα όρια της παρενόχλησης και προσβολής της αξιοπρέπειας, ενώ γενικεύεται και διευρύνεται η ανάπτυξη και χρήση των μηχανισμών ηλεκτρονικής και άλλης παρακολούθησης πολιτών με ελάχιστες και αμφίβολες εγγυήσεις τήρησης της νομιμότητας.
Με τις εξουσίες που παρέχει στην ΕΛ.ΑΣ. ο αντισυνταγματικός νόμος απαγόρευσης των διαδηλώσεων ν. 4703/2020, αλλά και καθ’ υπέρβαση και αυτού ακόμη, η αστυνομία διαλύει συστηματικά και με βία ειρηνικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Οι άγριοι ξυλοδαρμοί και η καταδίωξη διαδηλωτών αποτελούν τη συνήθη πλέον κατάληξη διαδηλώσεων. Στο ίδιο πλαίσιο, φαίνεται να έχει στηθεί μια βιομηχανία αυθαίρετων διώξεων και συλλήψεων διαδηλωτών, νεολαίων, συνδικαλιστών, με βάση σαθρά κατηγορητήρια και πανομοιότυπες «μαρτυρίες» αστυνομικών, με βασικό σκοπό την κατατρομοκράτηση και την αποτροπή της άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος στη διαμαρτυρία.
Αντιδραστικοί νόμοι που περιστέλλουν δικαιώματα συσσωρεύονται επί χρόνια, αλλά σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί ένα ποιοτικό άλμα εγκαθίδρυσης ενός ασφυκτικού πλαισίου καταστολής που δεν αφήνει κανέναν και καμία έξω από την ανεξέλεγκτη δράση του πιο αδιαφανούς κρατικού μηχανισμού στη χώρα μας, της ΕΛ.ΑΣ. Στο σημείο καμπής στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα, κανείς δεν μπορεί πλέον να μένει σιωπηλός απέναντι στο αυξανόμενο αυταρχισμό, και κανένας δεν πρέπει να μείνει μόνος μπροστά στην αστυνομική αυθαιρεσία και τη βία.



την κατάργηση των διευρυμένων εξουσιών και της στρατιωτικοποίησης των σωμάτων ασφαλείας,



Παράλληλα, ως Δίκτυο θα δράσουμε για την έμπρακτη στήριξη στα θύματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, πολιτικά, ηθικά, ενδεχομένως και νομικά ιδίως σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία Δικηγόρων και Νομικών για τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος ενάντια στον αυταρχισμό, την παραβίαση δικαιωμάτων και την αστυνομοκρατία αποτέλεσαν μια ανάσα δημοκρατικού αγώνα σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση αδίστακτα εκμεταλλεύεται τον κίνδυνο της πανδημίας για να περιορίσει θεμελιώδη δικαιώματα. Οι κινητοποιήσεις αυτές άσκησαν σημαντική πίεση στην κυβέρνηση και την οδήγησαν έστω για ένα προσωρινό διάστημα να απέχει ως ένα βαθμό από πρακτικές ακραίας καταστολής και οφθαλμοφανείς παραβάσεις. Είναι αυτές οι διεκδικήσεις, των εργαζομένων, της νεολαίας, που αποτελούν ασπίδα για τις κατακτημένες ελευθερίες του λαού. Στην ανάπτυξη και νίκη αυτών των αγώνων θέλουμε να συμβάλλουμε μέσα από τη φωνή μας από κάθε κοινωνικό χώρο.
22/4/2021

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου