Απολογισμός δράσης ΑΡΑΓέΣ 2016-2019
Την τριετία που πέρασε, στο επιμελητήριο έλαβαν χώρα εξελίξεις που επηρεάζουν όλους μας, και ταυτόχρονα αλλάζουν το ρόλο του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Οι εξελίξεις αυτές δεν έγιναν ιδιαίτερα γνωστές στο μεγαλύτερο μέρος των συναδέλφων, πράγμα που είναι λογικό, καθώς στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισαν όλα τα χρόνια της κρίσης, το ΤΕΕ απουσίαζε ή αντιδρούσε για το «φαίνεσθαι», εκπροσωπώντας τελικά τους «λίγους», τους εργολάβους και τα μεγάλα γραφεία, και όχι την πλειοψηφία των συναδέλφων – μισθωτών και αυταπασχολούμενων – που ζουν από τη δουλειά τους. Εκτός αυτού, έχουμε χάσει εδώ και χρόνια (μετά και την κατάργηση του «Ενημερωτικού Δελτίου» ακόμα περισσότερο), την αίσθηση ότι το ΤΕΕ μας προσφέρει κάτι ως επιμελητήριο.
Η πολιτική κατάσταση στο ΤΕΕ ήταν επίσης εξαιρετικά αρνητική, αφού πέραν της γνωστής πολιτικής της παράταξης ΔΚΜ (ΝΔ), με την οποία η ΔΗΣΥΜ(ΠΑΣΟΚ) συνέπραττε στα πάντα, συγκυβερνώντας ουσιαστικά και στην Αντιπροσωπεία μαζί με την παράταξη Μοροπούλου (ΔΗΠΑΜ), δεν υπήρχε πρακτικά αντίσταση και από τις άλλες δυνάμεις. Η ΡΠΜ (ΣΥΡΙΖΑ) που τώρα αναβαπτίζεται σε «Προοδευτική Συμμαχία» υποστήριζε αναφανδόν τις κυβερνητικές πολιτικές της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και η ΕλΕΜ είχε κατά κανόνα μετριοπαθή στάση. Οι ψηφοφορίες στη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ είναι αποκαλυπτικές, αφού η συντριπτική πλειονότητα των αποφάσεων παιρνόταν με καθολική συναίνεση πλην των εκπροσώπων ΑΡΑΓέΣ-#blockTEE και Πανεπιστημονικής.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, επιχειρήσαμε να αποτρέψουμε τις αρνητικές αλλαγές, να προτείνουμε το ΤΕΕ να δράσει υπέρ της πλειοψηφίας των συναδέλφων, και να ενημερώνουμε τους συναδέλφους για τις εξελίξεις
Συγκεκριμένα:
Προσπαθήσαμε επί 3 χρόνια να συζητηθεί το ασφαλιστικό στην Αντιπροσωπεία, και ενώ δεν ερχόταν κεντρική εισήγηση από τις παρατάξεις της πλειοψηφίας. Έφτασε να συζητηθεί στην τελευταία Αντιπροσωπεία, και χωρίς να γίνει κουβέντα για το φλέγον ζήτημα της περιόδου, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης.
Επιχειρήσαμε να διευρυνθεί ο αγώνας ενάντια στον νόμο Κατρούγκαλου με σειρά παρεμβάσεων, επιχειρώντας να φέρουμε και την πίεση των σωματείων του κλάδου αλλά και της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών στα όργανα του ΤΕΕ.
Είχαμε συναδέλφους που είχαν ποινικές διώξεις λόγω κινητοποιήσεων προηγούμενων ετών, ενώ οι συνάδελφοι μέλη μας παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους [1][2] όταν εφαρμόστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου και το ΤΣΜΕΔΕ έπαψε να υπάρχει ως αυτόνομο ταμείο.
Επιχειρήσαμε να αποτρέψουμε την μετατροπή της συζήτησης για τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αρένα συντεχνιακής διαμάχης, υπερασπιζόμενη την αξία του να απορρέουν από τα πτυχία τα επαγγελματικά δικαιώματα και να μην κατακερματιστούν σε «δυνατότητες
Στο ζήτημα αυτό, συμπαρασταθήκαμε στους αγωνιζόμενους φοιτητές που κινητοποιήθηκαν για να μην εφαρμοστούν οι «κλάσεις», που θα ανάγκαζαν τους νέους μηχανικούς να μην μπορούν να υπογράψουν τίποτα και να δουλεύουν πάντα για να κερδίζουν άλλοι.
Πιέσαμε το ΤΕΕ να παίρνει θέση υπέρ των εργαζόμενων μηχανικών (κατορθώνοντας να πάρει η Διοικούσα Επιτροπή απόφαση υπέρ της σύναψης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους), και συνολικά υπέρ των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων (η Αντιπροσωπεία πήρε απόφαση ενάντια στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς κατοικιών).
Αγωνιστήκαμε για να σταματήσει ο αποκλεισμός συναδέλφων από υπηρεσίες του ΤΕΕ, είτε όσον αφορά τα ηλεκτρονικά συστήματα, είτε όσον αφορά βεβαιώσεις. Είναι αδιανόητο το ΤΕΕ να εκβιάζει τα μέλη του για να εισπράξει τις εισφορές.
Στηλιτεύσαμε τις πρακτικές υποβάθμισης του επαγγέλματος, και μάλιστα από διακεκριμένα μέλη του ΤΕΕ, που συμπιέζουν κι άλλο τις αμοιβές των μηχανικών, αντιμετωπίζοντας το αντικείμενο της δουλειάς τους σαν κάτι ευτελές, μετατρέποντάς τους τελικά σε εισπράκτορες του κράτους.
Αγωνιστήκαμε απέναντι στις «επενδύσεις» της εκποίησης του δημοσίου πλούτου (από το Υπερταμείο ως το Ξεπούλημα της ΔΕΗ), της περιβαλλοντικής καταστροφής και της υφαρπαγής του δημοσίου χώρου (με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα γήπεδα Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών). Αναδείξαμε τη συνέχιση των αμαρτωλών συμβάσεων παραχώρησης, αναδείξαμε τις ευθύνες του σημερινού προέδρου του ΤΕΕ που ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος της κυβέρνησης για το Ελληνικό, χωρίς να υπάρχει καμιά συλλογική απόφαση του ΤΕΕ για την «επένδυση» των καζίνο.
Υπερασπιστήκαμε τη δημόσια εκπαίδευση, απέναντι στην ισοτίμηση των κολλεγίων, τη δημιουργία «τμήματος ΤΕΙ» στο ΤΕΕ, που προετοίμαζε την «πολυτεχνιοποίηση» των ΤΕΙ χωρίς υποδομές
Προσπαθήσαμε να συμβάλλουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας στην ανάδειξη των ευθυνών για τις καταστροφές στην Μάνδρα και στο Μάτι. Καταστροφές που μπορούν να αποτραπούν, εάν οι μηχανικοί και κυρίως οι φορείς τους αναλάβουν τις ευθύνες του κοινωνικού τους ρόλου.
Αναδείξαμε και επιχειρήσαμε να δοθούν λύσεις σ ζητήματα της καθημερινότητας των μηχανικών που προέκυπταν στο περιθώριο της εφαρμογής των μνημονιακών κυβερνητικών πολιτικών, από το χάος του «Εξοικονομώ», ως την υποχρεωτική επιβολή του POS, και μέχρι τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι στρατευμένοι,
Αντιδράσαμε και συμμετείχαμε στις κινητοποιήσεις [1], [2] ενάντια στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου του ΤΕΕ, που θα οδηγούσε σε ένα ακόμα πιο κλειστό σύστημα ΤΕΕ, προσαρμοσμένου στον νέο ρόλο που σχεδιάζουν για το επιμελητήριο: να γίνει τεχνικό παράρτημα των κρατικών μηχανισμών, υποκαθιστώντας το δημόσιο στην τήρηση των ηλεκτρονικών συστημάτων, σε μια συνολικότερη λογική «ανάπτυξης» χωρίς ελέγχους και όρια.
Ενημερώναμε δημόσια τους συναδέλφους μετά από κάθε συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ για τα τεκταινόμενα [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8] θεωρώντας ότι χωρίς ενημέρωση οι συνάδελφοι δεν μπορούν να διαμορφώσουν άποψη για το τι συμβαίνει στο ΤΕΕ, και αισθάνονται – λογικά – αποκλεισμένοι από ένα «σύστημα» που αποφασίζει για αυτούς χωρίς αυτούς.
Θέσαμε ζητήματα δημοκρατικής λειτουργίας, η οποία πέρασε τα πάνδεινα στη μέγγενη του διδύμου Στασινού – Μοροπούλου, αλλά και διαφάνειας στη διαχείριση των οικονομικών, όχι μόνο όσον αφορά την υπόθεση ΙΕΚΕΜ – ΤΕΕ, αλλά και γενικότερα, καθώς σήμερα, με τον τρόπο που γίνεται η συζήτηση στις συνεδριάσεις της Αντιπροσωπείας για τον Προϋπολογισμό με τα ασαφή κονδύλια, και στις συνεδριάσεις της Διοικούσας Επιτροπής με τα οικονομικά ζητήματα να μη συζητούνται σχεδόν ποτέ, είναι πρακτικά αδύνατο να υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος στη διαχείριση.
Για τους παραπάνω λόγους, διεκδικούμε την ψήφο των συναδέλφων στις επερχόμενες εκλογές στις 3 Νοεμβρίου. Ενισχυμένοι, μπορούμε να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε περισσότερα, μπορούμε όμως – κυρίως – να συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση του κινήματος των μηχανικών και τη συμμετοχή τους στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους.
Να αποδράσουμε από τον ατομισμό, να ξαναβρούμε τη συλλογική μας αξιοπρέπεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου