Νέα Δημοκρατία: άκρως νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ : ΑΚΡΩΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

Ελένη Πορτάλιου, 19/06/2019

Η Νέα Δημοκρατία διέγραψε στη μεταπολίτευση μια πολιτική πορεία ανανέωσης σε σχέση με την προδικτατορική Δεξιά, για να καταλήξει - μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία του κόμματος - στην πιο συντηρητική πτέρυγα της ομάδας των λαϊκών κομμάτων της Ευρώπης. Η εξέλιξη αυτή, που έχει περιθωριοποιήσει πολιτικά την κεντροδεξιά της τάση, είναι αποτέλεσμα και της υποστήριξης του Κυριάκου Μητσοτάκη στο δεύτερο γύρο της εσωκομματικής αναμέτρησης από τους συνυποψηφίους του Άδωνι Γεωργιάδη και Απόστολο Τζιτζικώστα, ώστε να υπερισχύσει του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Στη Νέα Δημοκρατία έχει δημιουργηθεί έκτοτε ένα εκρηκτικό μείγμα πολιτικής. Από τη μια, ο κ. Μητσοτάκης και τα θεωρούμενα ως σοβαρά στελέχη του κόμματος, όπως ο κ. Χατζηδάκης, είναι φορείς του πιο ακραίου οικονομικά και κοινωνικά νεοφιλελευθερισμού ενώ οι εξ ίσου νεοφιλελεύθεροι Βορίδης και Γεωργιάδης είναι εκπρόσωποι του πιο ακροδεξιού αυταρχισμού. Σε ανάλογες ακρότητες κινείται ο Αντώνης Σαμαράς.

Laisser faire της πρώτης εποχής του καπιταλισμού

Ο νεοφιλελευθερισμός της ΝΔ είναι επανέκδοση του laisser faire της πρώτης εποχής του καπιταλισμού και σημαίνει στα καθ’ ημάς προσέλκυση και ενδυνάμωση επιχειρήσεων με το δέλεαρ της απόλυτης ελευθερίας από νομικούς, περιβαλλοντικούς, φορολογικούς και εργασιακούς περιορισμούς. Έτσι προπαγανδίζεται ότι θα ανοίξουν «δουλειές» (του ποδαριού) για όλους στα σύγχρονα εργασιακά σκλαβοπάζαρα.

Η κατάργηση της φορολογίας των πολυεθνικών και μεγάλων εγχώριων επιχειρήσεων και οποιουδήποτε ελέγχου φορολογικής νομιμότητας της επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας, εκτός του ότι δημιουργεί μια ζούγκλα αυθαιρεσίας θα οδηγήσει σε ριζικές περικοπές στο κοινωνικό κράτος : υγεία, παιδεία και τους άλλους σημαντικούς τομείς κοινωνικής αλληλεγγύης, που προφύλαξαν εκατομμύρια ανθρώπους από την απόλυτη φτώχεια και περιθωριοποίηση. Πολλαπλάσια κέρδη της «επιχειρηματικότητας» θα προκύψουν από τους μισθούς πείνας, την εβδομάδα επτά ημερών, την κατάργηση εν ολίγοις όλων των θεσμικών εγγυήσεων της εργασίας που κατακτήθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ και των νέων που εξαγγέλλονται (συλλογικές συμβάσεις σε αρκετούς κλάδους, κατάργηση υποκατώτατου και αύξηση κατώτατου μισθού, παρεμβάσεις τους Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας κ.λπ.).

Ακροδεξιές μεθοδεύσεις

για ν’ αποκλειστεί η επάνοδος της αριστεράς στην κυβέρνηση

Ακραίοι νεοφιλελεύθεροι είναι βέβαια και οι Βορίδης και Γεωργιάδης που εκφράζουν την ακροδεξιά του εθνικού διχασμού και της θεσμικής θωράκισης / ανατροπής δημοκρατικών θεσμών ώστε να αποκλειστεί η επάνοδος της αριστεράς στην κυβέρνηση, όπως δηλώνουν.

Ο Σκαλούμπακας, γιος του αρχιβασανιστή της Μακρονήσου, που υπόσχεται ότι «η ΝΔ θα γαμήσει κομμουνιστικές κωλοτρυπίδες», μπορεί να διαγράφτηκε αλλά η ρεβανσιστική επάνοδος της άκρας δεξιάς εναρμονίζεται πλήρως με το πνεύμα του. Οι Βορίδης και Γεωργιάδης δεν έχουν απωθήσει στο ασυνείδητο το παρελθόν τους. Είναι απειλητικοί για τη δημοκρατία και την αριστερά στη βάση όσων διέπραξαν στο παρελθόν και τα οποία ουδέποτε αποδοκίμασαν.

Μια αναδρομή είναι χρήσιμη για την ανάκληση της δημοκρατικής μνήμης.

Ο Μαυρουδής (Μάκης) Βορίδης εμπλέκεται, ήδη από μαθητής, σε ακραίες δεξιές οργανώσεις που εφάπτονται και της εγκληματικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής, σήμερα υπόδικης. Πρωτοστατεί στους «Ελεύθερους Μαθητές» του Κολλεγίου Αθηνών, οργάνωση με έντονα εθνικιστικά και ελιτίστικα χαρακτηριστικά. Το Documento, επικαλούμενο δημοσίευμα της εφημερίδας «τα Νέα» της εποχής, υπενθυμίζει τις σχέσεις του Μάκη Βορίδη και του αδελφού του με σβάστικες, στιλέτα, τσεκούρια και εκφοβισμούς σε εβραίους συμμαθητές τους αλλά και τη δικαστική απόφαση που καταμαρτυρεί τα παραπάνω.

Το Μάρτιο του 1985, όταν ο Μιχαλολιάκος αποχώρησε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Νεολαίας της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως (ΕΠΕΝ) που είχε ιδρύσει μέσα από τη φυλακή ο έγκλειστος επικεφαλής της Χούντας των Συνταγματαρχών Γεώργιος Παπαδόπουλος, στη θέση του διορίστηκε ο Βορίδης, γνωστός από τη δράση του στους Ελεύθερους Μαθητές.

Στις 14 Μαρτίου 1985 ο Βορίδης διαγράφεται παμψηφεί από το Σύλλογο Φοιτητών Νομικής λόγω φασιστικής δράσης. Είχε προηγηθεί αιματηρή επίθεση των ΕΠΕΝιτών στη Νομική με στιλέτα και λοστούς. Ενδεικτική της δράσης του είναι και το πρωτοσέλιδο των Νέων στις 13 Μαρτίου 1985 με τίτλο «Επίθεση Φασιστών», που περιγράφει επεισόδια της ΕΠΕΝ στα Εξάρχεια. Φορώντας μαύρα κράνη και κρατώντας ασπίδες επιτέθηκαν εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την αστυνομική βία στα Εξάρχεια, μετά τις κινητοποιήσεις για τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά στο Πολυτεχνείο. Εκεί τον συλλαμβάνει ο φωτογραφικός φακός με δερμάτινο μπουφάν και τσεκούρι ανά χείρας.

Την επόμενη δεκαετία επιστρέφει στην πολιτική ως επικεφαλής του «Ελληνικού Μετώπου» που εκφράζει τον επιθετικό λόγο μιας «σύγχρονης ακροδεξιάς». Συμμαχεί με τον πατέρα Πλεύρη και αναλαμβάνει διεθνείς πρωτοβουλίες με τον ακροδεξιό Γάλλο Ζαν Μαρί Λεπέν. Εκφράζει την άποψη για «τη Σκύλλα του φιλελευθερισμού και τη Χάρυβδη του μαρξισμού». Βρίσκεται στα ίδια ψηφοδέλτια με μέλη της Χρυσής Αυγής όταν κατεβαίνει ως υποψήφιος βουλευτής στην «Πρώτη Γραμμή», το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Κ. Πλεύρη που είχε συμμαχήσει με τη Χ.Α.

Περνά στο ΛΑΟΣ και εκλέγεται το 2007 βουλευτής Αττικής. Επανεκλέγεται το 2009. Ορίζεται υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου όπου συμμετέχει το ΛΑΟΣ. Διαγράφεται από το κόμμα αυτό λόγω υπερψήφισης του δεύτερου μνημονίου και εντάσσεται στη Νέα Δημοκρατία. Επανεκλέγεται βουλευτής το 2012 και το 2014 διορίζεται υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Στις 22 Αυγούστου 2018 δηλώνει :

Η τραγωδία που ζούμε τα 4 τελευταία χρόνια τελειώνει σύντομα και αφήνει μόνο ένα καλό : όλοι κατάλαβαν τι είναι η Αριστερά, πόσο καταστρεπτικές και αναχρονιστικές είναι οι ιδέες της. Γι’ αυτό ο λαός μας θα ψηφίσει ώστε να μην υπάρχει ποτέ ξανά αριστερά στη διακυβέρνηση της χώρας.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης φοίτησε στο Δημοτικό και το Λύκειο της Νέας Ερυθραίας και στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οργανώθηκε αρχικά στη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και μετά στους «Νέους Ορίζοντες», οργάνωση νεολαίας της Πολιτικής Άνοιξης. Πολιτεύτηκε με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, στο οποίο εντάχθηκε το 2003 και εκλέχθηκε βουλευτής της Περιφέρειας Αθηνών στις εκλογές 2007 και 2009. Το 2011 ορίστηκε υφυπουργός Ανάπτυξης στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Το 2012 προσχώρησε στη ΝΔ μετά από τη διαγραφή του από το ΛΑΟΣ επειδή υπερψήφισε το δεύτερο μνημόνιο, αντίθετα με τη γραμμή του κόμματος. Το 2013 ορίστηκε υπουργός Υγείας στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και το 2014 κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ. Στις εκλογές Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου του 2015 επανεξελέγη βουλευτής με τη ΝΔ. Έλαβε μέρος στις εσωκομματικές διαδικασίες για τη θέση του προέδρου και στο δεύτερο γύρο υποστήριξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Είναι γνωστός για τις αντιδραστικές του απόψεις σε θέματα δικαιωμάτων, τις οποίες προπαγανδίζει από τηλεοράσεως και με βιβλία εξ αντιγραφής ή πρωτότυπα, απερίγραπτου επιστημονικά περιεχομένου. Υποστηρίζει, επίσης, το αντισημιτικό βιβλίο του Κ. Πλεύρη «Εβραίοι : όλη η αλήθεια». Έχει δηλώσει ότι δεν υπήρξαν θύματα στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Διακρίνεται για τις αντιμεταναστευτικές του θέσεις και την ξενοφοβική του προπαγάνδα. Αντέδρασε στη δημιουργία μουσουλμανικού τεμένους στον Ελαιώνα - ευτυχώς η κατασκευή του έχει ολοκληρωθεί.

Η σύγκρουση με τη νέα Δεξιά στη Συμφωνία των Πρεσπών

Η Νέα Δημοκρατία ανέκαμψε με όχημα την Συμφωνία των Πρεσπών. Σε αγαστή σύμπνοια με το ακροδεξιό κόμμα της Βόρειας Μακεδονίας και την ομολογημένη επιθυμία διάλυσης της γειτονικής βαλκανικής χώρας (τζάμπα μάγκες σε πιο αδύναμες χώρες, πειθήνιοι στους ισχυρούς πάτρονες) στήριζε συλλαλητήρια και πάσης φύσεως επιθετικές εκδηλώσεις όπου τον τόνο έδιδαν η ακραία εθνικοφροσύνη και η παραχάραξη της ιστορίας που πλήγωσε βαριά τους λαούς εκατέρωθεν των συνόρων.

Τα ταραγμένα Βαλκάνια με εθνοτικές συγκρούσεις, προβλήματα διακυβέρνησης και ασθενείς οικονομίες δεν μπορούν να επιβιώσουν και ν’ αναπτυχθούν χωρίς διαβαλκανικές συνεργασίες που προϋποθέτουν σχέσεις καλής γειτονίας. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να διαμορφώνεται η εθνική γραμμή, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδίδει ήδη καρπούς μετά την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών και τις δημοκρατικές εξελίξεις - βουλευτικές και προεδρικές εκλογές - στη Βόρεια Μακεδονία. Είναι προς τιμήν της κυβέρνησης που δεν οπισθοχώρησε σ’ αυτή τη μάχη επενδύοντας σ’ ένα στρατηγικό σχέδιο για τα Βαλκάνια.

Όπως το διατυπώνει η Σία Αναγνωστοπούλου (αν. υπουργός Εξωτερικών, Ευρωπαϊκών Υποθέσεων) : « Η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί στο εξής το παράδειγμα των πλέον νεοφιλελεύθερων, συντηρητικών, εθνικιστικών δεξιών δυνάμεων της Ευρώπης. Αυτών των δυνάμεων που υιοθετούν και απενοχοποιούν μέρος της ακροδεξιάς ρητορικής και εργαλειοποιούν το συναίσθημα, τον φόβο και την ανασφάλεια για να κρύψουν μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία πλήττει τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα, τις κατακτήσεις των πολλών και ευνοεί τους “άριστους”. Το παράδειγμα κυβερνήσεων όπως της Αυστρίας ή της Ουγγαρίας είναι χαρακτηριστικό. Αυτή η νέα Δεξιά της ΝΔ που μετατοπίζει τον ακροδεξιό χώρο προς τη συντηρητική Δεξιά, δεν είναι ούτε νέα ούτε άγνωστη. Σήμερα ωστόσο εμφανίζεται απενοχοποιημένη ».