Ολοταχώς συγχωνεύσεις τμημάτων στα ΑΕΙ και πτυχία «λίγο απ’ όλα»
Με απόλυτη συμβατότητα με την έκθεση Πισσαρίδη ο ανασχεδιασμός του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και των προγραμμάτων σπουδών, με το βλέμμα στην αγορά εργασίας. ● Προτείνεται να είναι αρμοδιότητα των Πανεπιστημίων τα κριτήρια εισαγωγής των υποψηφίων και ο αριθμός εισακτέων, να υπάρχουν δίδακτρα για όσους φοιτητές παρατείνουν τις σπουδές τους και συγκέντρωση των Πανεπιστημίων σε μεγαλύτερες μονάδες.
Ενα «Σχέδιο δράσης» στα ΑΕΙ το οποίο ετοίμασε μια «Επιστημονική Επιτροπή», με συντάκτες ανάμεσα σε άλλους τη Βάσω Κιντή, καθηγήτρια ΕΚΠΑ, και τον Στάθη Καλύβα, με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μποδοσάκη, είναι ο «οδηγός» του υπουργείου Παιδείας για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει για τα ΑΕΙ.
Ουσιαστικά έρχεται για να «πιλοτάρει» τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες του κυβερνώντος κόμματος, κοντολογίς δεν είναι παρά μια προσπάθεια νομιμοποίησης και πριμοδότησης των κατευθύνσεων και των προτεραιοτήτων του ΥΠΑΙΘ.
Το «Σχέδιο δράσης για το Πανεπιστήμιο του 2030» της Επιστημονικής Επιτροπής, το οποίο πρόκειται να ανακοινωθεί σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση ώς τις 22 Δεκεμβρίου, αξιοποιεί τη φιλοσοφία και τις κατευθύνσεις της γνωστής έκθεσης Πισσαρίδη.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο Ιδρυμα Μποδοσάκη, το οποίο, όπως σημειώνουν οι συντάκτες του «Σχεδίου δράσης», «προκειμένου να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση σημαντικών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας, ανέλαβε την κατάρτιση τεσσάρων ολοκληρωμένων σχεδίων δράσης για την εξέλιξη του ελληνικού Πανεπιστημίου, την αναβάθμιση της δημόσιας Υγείας, την αντιμετώπιση βασικών περιβαλλοντικών προκλήσεων και την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών στη χώρα μας, τομείς που αποτελούν και τους πυλώνες δράσης του».
Να σημειώσουμε την απόλυτη συγγένεια του «Σχεδίου δράσης για το Πανεπιστήμιο του 2030» και της έκθεσης Πισσαρίδη στην οποία, όσον αφορά την Ανώτατη Εκπαίδευση, προτείνεται ανασχεδιασμός του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και των προγραμμάτων σπουδών, «με ενίσχυση κατευθύνσεων και ειδικοτήτων σε γνωστικά αντικείμενα όπου αναμένεται σημαντική αύξηση της ζήτησης στην αγορά εργασίας», χρηματοδότηση ΑΕΙ με ανταποδοτικά κριτήρια και στροφή των ΑΕΙ σε προγράμματα διά βίου μάθησης σε συνεργασία με την επιχειρηματική κοινότητα.
Παράλληλα προτείνεται να είναι αρμοδιότητα των Πανεπιστημίων τα κριτήρια εισαγωγής των υποψηφίων και ο αριθμός εισακτέων, να υπάρχει τέλος επανεγγραφής (δίδακτρα) για όσους φοιτητές παρατείνουν τις σπουδές τους και συγκέντρωση των Πανεπιστημίων σε μεγαλύτερες μονάδες.
Ενα από τα σημεία που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η μεθόδευση και η επιχειρηματολογία του «Σχεδίου Αλλαγών» για την αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη ή αλλιώς των μαζικών συγχωνεύσεων, καταργήσεων και υποβιβασμών τμημάτων που ετοιμάζει το υπουργείο Παιδείας.
Μετά την εκκένωση… έρχεται η συρρίκνωση! Η υπουργός Παιδείας έχει ήδη ανακοινώσει αναδιάρθρωση του ακαδημαϊκού χάρτη στη βάση α) των αποτελεσμάτων της ΕΒΕ, β) των προτάσεων των ίδιων των ΑΕΙ, γ) της εισήγησης της ΕΘΑΑΕ που λαμβάνει υπ’ όψιν της και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Είναι γνωστό ότι το υπουργείο Παιδείας έχει δρομολογήσει, εδώ και αρκετό καιρό, την «αναδιάταξη» του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κοντολογίς τη δραστική μείωση τμημάτων και σχολών αλλά και την αλλαγή του περιεχομένου και της κατεύθυνσής τους. Κατεύθυνση που οφείλουμε να επισημάνουμε πως δεν είναι ξένη από την ιδεολογική και πολιτική «γραμμή» της κυβέρνησης, όπως έχει διατυπωθεί στο προεκλογικό της πρόγραμμα.
Η «αναδιάρθρωση» made by Κεραμέως εκτός από λουκέτα και συγχωνεύσεις σημαίνει και δημιουργία τμημάτων δύο ταχυτήτων. Να τι προβλέπει το Σχέδιο Κυβερνητικής Πολιτικής 2021: «Στο πλαίσιο διασύνδεσης με την αγορά εργασίας, δημιουργούνται προγράμματα σπουδών τριετούς διάρκειας, με προσανατολισμό στις εφαρμογές των επιστημών και της τεχνολογίας και στην ενίσχυση του θεσμού της πρακτικής άσκησης». Είναι φανερό ότι σε αυτή την κατηγορία θα ενταχθούν, σταδιακά, τμήματα που δεν θα έχουν φοιτητές, εξαιτίας της θεσμοθέτησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Να τι λέει το «Σχέδιο Αλλαγών» για το θέμα: «…η ανάγκη αναδιάταξης/κατάργησης ή/και σύμπτυξης τμημάτων και σχολών, εκεί όπου αυτό είναι ακαδημαϊκά ενδεδειγμένο και μπορεί να συμβάλει στην πρόοδο, την παραγωγικότητα και την καινοτομία, έχει γίνει εμφανής εδώ και χρόνια.
Ο αριθμός ομοειδών τμημάτων είναι υπερβολικά μεγάλος. Τμήματα με χαρακτήρα μεταπτυχιακής εξειδίκευσης ή επαγγελματικής κατάρτισης πρέπει να ενσωματωθούν σε συγγενή τους τμήματα ή να καταργηθούν μετά από εξωτερική αξιολόγηση…».
Η μεθόδευση του ΥΠΑΙΘ
EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣΤην αναγκαιότητα του «επανασχεδιασμού» του ακαδημαϊκού χάρτη με τη μέθοδο της «λιποαναρρόφησης» ήρθε σαν από μηχανής - Κεραμέως θεός να την επικαιροποιήσει ο μεγάλος αριθμός κενών θέσεων λόγω της θεσμοθέτησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) που αποψιλώνει περίπου 100 πανεπιστημιακά τμήματα.
Ηδη, το ΥΠΑΙΘ, επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια του τακτοποιημένου λόγου μιας νέας (;) μεταρρυθμιστικής σταυροφορίας, όπου σκόπιμα έχει υποκατασταθεί η αναζήτηση των αιτιών από τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων, οδηγεί τον προβληματισμό της κοινής γνώμης να μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη, όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα Θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων: Οσα τμήματα δεν έχουν «φοιτητές-πελάτες» πρέπει να κλείσουν ή να αναμορφωθούν.
Ετσι το ΥΠΑΙΘ νομιμοποιημένα θα σύρει τα «κενά» τμήματα στον «ανακριτικό» φακό της Εθνικής Αρχής για την Ανώτατη Εκπαίδευση (ΕΘΑΑΕ), η οποία, σαν έτοιμη από καιρό, αναμένεται να εισηγηθεί μείωση των πανεπιστημιακών τμημάτων της χώρας. Είναι εξάλλου γνωστό ότι το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του ακαδημαϊκού χάρτη, θα έχουμε «ζυμώσεις» μεταξύ της Ν. Κεραμέως και πρυτάνεων για τα τμήματα που «καίγονται» από την ΕΒΕ και τα 37 τμήματα του Γαβρόγλου που κρατιούνται στο «μούσκιο».
Επαγγελματικά δικαιώματα στο... περίπου
Οι συντάκτες της έκθεσης προτείνουν πτυχία «διεπιστημονικά και συνδυαστικά», χωρίς να συνδέονται με «λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα»! Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Τα προγράμματα σπουδών στα ελληνικά Πανεπιστήμια πρέπει να διευκολύνουν την εξοικείωση και την επικοινωνία ανάμεσα σε ακαδημαϊκά πεδία. Υπ’ αυτή την έννοια, πρέπει να οδηγούν σε πτυχία που μπορούν να είναι και διεπιστημονικά και συνδυαστικά.
Επίσης, τα πτυχία δεν πρέπει να συνδέονται με λεπτομερή επαγγελματικά δικαιώματα. Τα προγράμματα σπουδών πρέπει να είναι ευέλικτα, να μπορούν εύκολα να ανανεώνονται, να συμπληρώνονται και να ευνοούν την προσαρμοστικότητα στις αλλαγές.
Προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθούσε να δημιουργηθούν ενότητες μαθημάτων (modules), π.χ. μαθηματικά, οικονομικά, ανθρωπιστικές επιστήμες, τέχνες, υπολογιστές, επιστήμες μηχανικού κ.λπ., οι οποίες θα μπορούν να ενσωματώνονται σε διαφορετικές διαδρομές σπουδών που θα επιλέγουν οι φοιτητές. Οι ενότητες μαθημάτων και τα προγράμματα σπουδών να ανήκουν στις σχολές και όχι στα τμήματα. Η εισαγωγή των φοιτητών να γίνεται, επίσης, σε σχολές».
Ουσιαστικά οι απόφοιτοι θα εξαναγκάζονται σε ένα αέναο κυνήγι προσόντων, με αποσπασματικές και επιφανειακές γνώσεις που θα καθορίζονται από «ενότητες μαθημάτων».
Μια αιγίδα-παγίδα
Η άλλη πλευρά είναι ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέτει υπό την αιγίδα της το συνέδριο προώθησης του «Σχεδίου δράσης» πάνω στο οποίο θα «πατήσει» η κυβέρνηση για να αιτιολογήσει νομοθετικές πρωτοβουλίες της.
Να σημειώσουμε ότι, πέρα από τα παραπάνω, το «Σχέδιο» διαφημίζει τον «δυναμισμό» που δήθεν θα προσδώσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων, ενώ παράλληλα προτείνει την κατάργηση της δημοκρατικής διοίκησης στα ΑΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου