Είμαστε κι εμείς εδώ!
…λίγα λόγια για τους νέους συναδέλφους μας
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές του Τεχνικού Επιμελητηρίου γίνεται η προσπάθεια (παρά την σιωπή των καθεστωτικών δυνάμεων και την ανεπαρκή έως μηδαμινή ενημέρωση της διοίκησης του ΤΕΕ), να ξεκινήσει η συζήτηση για το μέλλον των μηχανικών, τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και τους όρους με τους οποίους θα ασκούμε και αν θα ασκούμε το επάγγελμα. Σ’ αυτό το τοπίο φαίνεται να υπάρχει ένας μεγάλος απών, και δεν είναι άλλος από τους ίδιους τους νέους σε ηλικία συναδέλφους.
Από την μία πλευρά, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την γενικότερη κατάσταση την οποία διαμόρφωσαν οι πολιτικές των μνημονίων, με την συνολική υποτίμηση του επαγγέλματος του μηχανικού που οδήγησαν και συνεχίζουν να στρέφουν τεράστιο κομμάτι νέων μηχανικών στην μετανάστευση. Και όλα αυτά παρά τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας όπως αυτή εκφράζεται από φορείς όπως ο ΣΕΒ για αποτροπή του “brain-drain”. Οι ίδιες αυτές επιχειρήσεις όμως, αρνούνται πεισματικά να αποφασίσουν μια δραστική (ή έστω και μικρή) αύξηση μισθών ειδικά προς τους νεότερους συναδέλφους και να εγγυηθούν τους όρους μιας αξιοπρεπέστερης εισαγωγής στο επάγγελμα δίνοντας και ένα παραπάνω κίνητρο στους ίδιους του νέους εργαζόμενους. Παράλληλα με αυτό, για την πλειοψηφία των νέων συναδέλφων που επιμένουν να παλέψουν στον τόπο τους, έχουμε την απορρόφηση σε θέσεις εργασίας που ριζικά απέχουν από τον παραδοσιακό ρόλο και αντικείμενο του μηχανικού (πχ τεχνική υποστήριξη στο εμπόριο, πληροφορική, νέες τεχνολογίες, τακτοποίηση ημιυπαίθιριωνκλπ).
Από την άλλη πλευρά, έχουμε τους νέους συναδέλφους μας να πασχίζουν μέσα σε μια ασφυκτική καθημερινότητα, στο τρέξιμο για να βγει(αν βγαίνει τελικά) οικονομικά ο μήνας, στον υπολογισμό των εισφορών τους, στο καθεστώς μισθωτού με μπλοκάκι, στον αυταρχισμό μέσα στους χώρους δουλειάς, στην απαξίωση, στο καθημερινό 8ωρο (10ωρο, 12ωρο, κτλ.), στην επισφάλεια, στις δουλειές του ποδαριού και κυρίως στην ανυπαρξία προοπτικής.
Στις 3 Νοεμβρίου, καλούνται να έρθουν μία ακόμα φορά να συμμετάσχουν στις εκλογές. Όμως ο φορέας, τη διοίκηση του οποίου καλούνται, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, να εκλέξουν τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν στεκόταν δίπλα τους, όχι μόνο απουσίαζε η έμπρακτη στήριξη και τα λόγια -μία ανακοίνωση, ένα ψήφισμά, μια υποψία διάθεσης «ξεκουνήματος» από τις καρέκλες- αλλά αντίθετα παίρνει θέση ανοιχτά και με συνέπεια εναντίον τους, ενάντια στα δικαιώματά τους, ενάντια στη ζωή τους.
Το ΤΕΕ τα τελευταία χρόνια όπως αυτό ορίστικε μέσα από τις πολιτικές των κυρίαρχων παρατάξεων, όχι μόνο δεν αναζήτησε τρόπο να εκφράσει τα συμφέροντα των νέων μηχανικών και να κοιτάξει κατάματα τον τρόπο με τον οποίο στις σημερινές συνθήκες εντάσσονται στο επάγγελμα, αλλά δείχνει διαρκώς στους νέους συναδέλφους την πλήρη αδιαφορία του έως και εχθρότητα. Κάθε πρόταση που εξέφρασε τα προηγούμενα χρόνια ως δήθεν αντίσταση στα μνημόνια αφορούσε την «διάσωση» συγκεκριμένων ελιτ μερίδων μηχανικών και κατά κύριο λόγο μεγαλύτερων σε ηλικία συναδέλφων εις βάρος των νεότερων. Τα επαγγελματικά δικαιώματα και το ασφαλιστικό είναι δύο ζητήματα στα οποία οι προτεραιότητες αυτές είναι ανάγλυφες στις αποφάσεις τους. Όλα αυτά με την σειρά τους ,αντικειμενικά, οδηγούν στην αποστροφή ενός δυναμικού από την εγγραφή και την παρακολούθηση των τεκταινόμενων στο επιμελητήριο και εν τέλει την αδυναμία παρέμβασης στην πορεία των πραγμάτων.
Ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα ποια είναι η κατάσταση στους εργαζόμενους νέους μηχανικούς τα τελευταία χρόνια:
Παγίωση του μοντέλου συνεργάτη-ελεύθερου απασχολούμενου, ο οποίος όμως μόνο συνεργάτης δεν είναι. Το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών ή κοινώς «μπλοκάκι», έχει γίνει ο κανόνας, φέρνοντας την μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια και αφανίζοντας κάθε εργασιακό δικαίωμα του μισθωτού(ασφάλιση, άδειες, κτλ). Δίνεται έτσι στις επιχειρήσεις του κλάδου ένα άλλοθι, που μαζί με την γενικότερη κρίση, οδηγεί σε ένα σπιράλ συνεχών μειώσεων μισθών, εντατικοποίηση της εργασίας και γενικότερης ασυδοσίας προς τον εργαζόμενο.
Ο συνδυασμός του ΔΠΥ και των χαμηλότερων μισθών για τους νέους μηχανικούς, δημιουργεί μια ασφυκτική οικονομικά κατάσταση για την μεγάλη πλειοψηφία των νέων συναδέλφων μας. Κομβικό ρόλο σε αυτή την πραγματικότητα, παίζουν και οι ισχύουσες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό αλλά και ο νόμος για το φορολογικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά καθιστούν τις απολαβές μηδαμινές και οδηγούν πολλούς στην ¨λύση¨ της ανασφάλιστης εργασίας.
Αδυναμία να ασκηθεί το ελεύθερο επάγγελμα, ειδικά για τους νέους συναδέλφους της επαρχίας που δεν έχουν και άλλη διέξοδο. Πέρα από το ζήτημα των εισφορών και των απολαβών, η δημιουργία μηχανικών πολλών ταχυτήτων αλλά και οι μνημονιακές πολιτικές οδηγούν σε συγκεντροποίηση της παραγωγής σε λίγες εταιρίες και αδυναμίας άσκησης του ελευθέρου επαγγέλματος με τον τυπικό του τρόπο.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την μεγάλη ανεργία, την υποαπασχόληση και το –εδώ και δέκα ολόκληρα χρόνια- σταμάτημα των προσλήψεων στο Δημόσιο, έχουν οδηγήσει χιλιάδες συναδέλφων μας –κυρίως νεότερων γενιών- στο εξωτερικό. Λόγια παχιά για το brain drain αλλά το αδιέξοδο συνεχίζεται.
Σαν να μην έφτανε αυτό οι νέοι συνάδελφοι αποτελούμε πειραματόζωο στην συνεχόμενη αναδιάρθρωση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων:
Με την δημιουργία Μητρώων Τεχνικών Έργων στον ιδιωτικό τομέα, εγκαθιδρύεται ένα καθεστώς μαθητείας που για να μπορεί ο νέος μηχανικός να έχει υπογραφή για ιδιωτικό έργο θα πρέπει να περάσουν 4 χρόνια.
Με την αναγνώριση/ισοτίμηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και κολλεγίων (πρόσφατος νόμος ΝΔ και Ν.4254/14), ανοίγεται η πόρτα στην άσκηση του επαγγέλματος από πτυχιούχους 3ούς διάρκειας σπουδών σε συνδυασμό με την συνεχόμενη ρευστοποίηση και τους κινδύνους από την ανωτατοποίηση των ΤΕΙ.
Με τις πιστοποιήσεις για την άσκηση ενεργειακών επιθεωρήσεων ή επιθεωρήσεων δόμησης.
Με το Π.Δ 99/18, που έγινε το κρισιμότερο βήμα για το «άνοιγμα» των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων, στην κατεύθυνση του κατακερματισμού και της υποβάθμισής τους σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος:απαξιώνει την επιστημονική γνώση και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενός άκρατου ανταγωνισμού προς όφελος της «αγοράς» αλλά και νέων φραγμών στο επάγγελμα.
Με την συνεχόμενη εφαρμογή των ευρωπαϊκών επιταγών στην εκπαίδευση, την ρευστοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των σχολών, τον ατομικό φάκελο προσόντων, τις διασπάσεις των πτυχίων σε 2 κύκλους και τις πιστωτικές μονάδες.
Όμως η κρίση στους νέους μηχανικούς δεν ξεκίνησε μία ωραία πρωία. Είναι γέννημα θρέμμα των προηγούμενων δεκαετιών της ανάπτυξης, που δεν υπήρξε πρόνοια των διοικήσεων του ΤΕΕ για να φτιαχτεί μια ομπρέλα προστασίας των δικαιωμάτων των νέων μηχανικών. Είναι αποτέλεσμα των συνεπών πολιτικών υποταγής στο κεφάλαιο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, του βαθέματος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών , της απαρέγκλιτης εφαρμογής των συνταγών των μνημονίων από μαθητευόμενους μάγους του εμπαιγμού και της απαξίωσης μίας ολόκληρης γενιάς.
Η κατάσταση που βρίσκουμε στο ΤΕΕ σήμερα:
Η διοίκηση/πλειοψηφία του επιμελητηρίου σήμερα αποτελείται από το πιο ξεπουλημένο, φιλοκυβερνητικό και φιλοεργοδοτικόκομμάτι των μηχανικών και λειτουργεί με απολύτως αντιδημοκρατικό τρόπο έχοντας απομακρυνθεί από την πλειοψηφία των συναδέλφων και παραλύοντας κάθε διαδικασία/παροχή του επιμελητηρίου.
Δεν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των νέων και της πλειοψηφίας των συναδέλφων μηχανικών. Η διοίκηση του ΤΕΕ αντί να σκύψει πάνω από τα προβλήματα επιβίωσης και επαγγελματικής κατοχύρωσης των μηχανικών φιλοδοξεί να αποτελεί βασικό δίαυλο υλοποίησης κάθε αντιλαϊκής πολιτικής.
Το ΤΕΕ λειτουργεί ως φορέας εξυπηρέτησης των μεγάλων εταιριών, του ξεπουλήματος του δημοσίου και της συναίνεσης στην καταστροφή του περιβάλλοντος, αντί να είναι η φωνή που με τον θεσμικό και επιστημονικό της ρόλο θα αποτρέπει αυτή την πολιτική.
Φαίνεται για την ώρα να συναινεί (και αυτό πρέπει να το εμποδίσουμε) με την κυβερνητική πολιτική που θέλει την μεταβίβαση της επικουρικής ασφάλισης σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείας βάζοντας εμάς όλους τους νέους συναδέλφους να αναλαμβάνουμε ένα τεράστιο ρίσκο χωρίς καμία διασφάλιση.
Για να την διασφάλισή μας σαν νέοι μηχανικοί χρειαζόμαστε ένα επιμελητήριο που:
Θα ιεραρχεί τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των νέων και των χαμηλά αμειβόμενων μηχανικών στην πρώτη θέση των θεσμικών του κινήσεων και των διεκδικήσεών του.
Θα παλεύει για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και δεν θα υλοποιεί της πολιτικές ρευστότητας και κατακερματισμού τους.
Θα έχει μια ζωντανή λειτουργία με ουσιαστική-δημοκρατική λειτουργία του οργάνου της Αντιπροσωπείας, θα ενημερώνει τους συναδέλφους και θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια.
Θα τάσσεται με τα συμφέροντα των πολλών για την υπεράσπιση του δημοσίου πλούτου και του περιβάλλοντος και όχι για τα συμφέροντα του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου και των μεγαλοεργολάβων.
Για να αλλάξουν όλα αυτά πρέπει να συμμετέχουμε!
Η κατάσταση στο ΤΕΕ και κατ’ επέκταση στο επάγγελμα και στη ζωή μας μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει με την αδιαφορία μας. Μπορεί η λογική που καθορίζει τα πράγματα και διοικεί τα τελυταία χρόνια και ιδιαίτερα μέσα στην περίοδο της κρίσης να φαίνεται μακριά από τις ανάγκες μας, αλλά είναι καθήκον και η ευκαιρία για εμάς τη νέα γενιά να αλλάξουμε τα πράγματα. Από την επόμενη των εκλογών του ΤΕΕ να περάσει μήνυμα ότι όλα μπορούν να γυρίσουν τούμπα στο ΤΕΕ και στις ζωές μας!
Για να αλλάξουν όλα αυτά στηρίζουμε ΑΡΑΓΕΣ:
Για μια συλλογική μορφή εκπροσώπησης των μηχανικών που δεν θα είναι σύμβουλος του κράτους αλλά σύμβουλος των εργαζομένων και των κινημάτων. Για να μπει τέρμα στην επιχειρηματικοποίηση του Επιμελητηρίου και την μετατροπή του σε εξάρτημα ή υποκατάστατο των υπουργείων των μνημονίων και της επισφάλειας.
Για να ακουστεί η φωνή των νέων μηχανικών και όχι των βολεμένων πολιτικών στελεχών των κομμάτων της κοινωνικής καταστροφής.
Για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, κόντρα σε κάθε λογική «ανοίγματος» του επαγγέλματος και αποστοίχισής του από τα πτυχία.
Για να επιβάλλουμε μια δημοκρατικότερη λειτουργία στο ΤΕΕ, με τη συμμετοχή των συναδέλφων σε αυτό. Για να ανοίξει η ενημέρωση στους συναδέλφους για όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Για να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή όσων πιστεύουμε ότι τα πράγματα μπορούν “να πάνε αλλιώς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου