Για τις εκλογές των πειθαρχικών συμβουλίων
Ο ρόλος που είχαν οι μηχανικοί στο σχεδιασμό και τη διεύθυνση της παραγωγικής διαδικασίας επί δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία, συνοδεύτηκε από αντίστοιχη κοινωνική αναγνώριση. Αυτή η συνθήκη, σε συνδυασμό με την ανάγκη των ίδιων των μηχανικών να περιφρουρήσουν το κοινωνικό τους στάτους, αλλά και να πείσουν την κοινωνία ότι ως ανώτερο, κοινωνικά, στρώμα δεν θα εκμεταλλεύονται τους υπόλοιπους και θα απομονώνουν όσα από τα μέλη του ΤΕΕ δεν τηρούν τους “κανόνες” του επαγγέλματος, οδήγησε πρακτικά στην δημιουργία των πειθαρχικών συμβουλίων. Η παραπάνω ανάγκη συνδυάστηκε προφανώς και με την ανάγκη του ΤΕΕ, όπως και κάθε συλλογικού φορέα, να έχει ελεγκτικά όργανα που θα ελέγχουν την τήρηση του πλαισίου του από τα μέλη του.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, και εξαιτίας του γεγονότος ότι ιδιαίτερα τα ανώτερα στρώματα των μηχανικών είχαν ενεργό ρόλο στα δίκτυα εξουσίας στην ελληνική κοινωνία, τα πειθαρχικά συμβούλια, τουλάχιστον τα τελευταία πολλά χρόνια, δεν διαδραμάτισαν το ρόλο που θα ανέμενε κανείς. Ελάχιστες περιπτώσεις παραπέμπονταν στα πειθαρχικά, σχεδόν ποτέ αυτές που αφορούσαν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του κλάδου, και το “σύστημα ΤΕΕ” είχε τη δυνατότητα να επηρεάζει τις αποφάσεις στην κατεύθυνση που επιθυμούσε. Μια από τις πιο τρανταχτές δυνατότητες παρέμβασης είναι η δυνατότητα του εκάστοτε προέδρου του ΤΕΕ να εφεσιβάλλει τις πρωτόδικες αποφάσεις των πειθαρχικών χωρίς καν αιτιολογικό διαφωνίας με την πρωτόδικη απόφαση. Την ίδια στιγμή, υπήρχαν από την άλλη πλευρά περιπτώσεις που συνάδελφοι παραπέμπονταν λόγω καταγγελίας “μη καλής διαγωγής”, γιατί οι μηχανικοί ως κοινωνική ελίτ, θεωρείτο ότι πρέπει να συμπεριφέρονται στη βάση ενός απροσδιόριστου καθωσπρεπισμού.
Η προβληματική λειτουργία των πειθαρχικών, που στην πράξη δεν λειτουργούσαν ως ελεγκτικός μηχανισμός που θα προστάτευε τους κοινωνικά αδύναμους – αφού οι ισχυρότεροι πάντα έχουν περισσότερες, και κυρίως τις νομικές, οδούς για να αυτοπροστατευτούν – από την ασυδοσία συγκεκριμένων περιπτώσεων μηχανικών, αλλά ως μανδύας συγκάλυψης για τον κλάδο, δεν αναιρεί την ανάγκη να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν θεωρούμε, και δεν τοποθετούμαστε έτσι και συνολικότερα στην παρέμβασή μας στον κλάδο, αλλά και στο ΤΕΕ, ότι είμαστε συνάδελφοι με τους μηχανικούς που εκμεταλλεύονται τις γνώσεις, τη θέση και την ισχύ τους εις βάρος των πιο αδύναμων. Από τους μεγαλοκαρχαρίες “εθνικούς εργολάβους” των μεγάλων έργων υποδομής, ως αυτούς που προωθούν περιβαλλοντικά και κοινωνικά επιζήμια έργα για να πλουτίσουν, αλλά και τους “μικρότερους” που κλέβουν τους πελάτες τους, εισπράττοντας προκαταβολές για να εξαφανιστούν στη συνέχεια. Υπερασπιζόμαστε την κοινωνική ευθύνη των μηχανικών και έναν ρόλο τους με συγκεκριμένο πρόσημο, στο πλευρό της κοινωνίας και ειδικά των ασθενέστερων, και δεν ασπαζόμαστε οπτικές συντεχνιασμού που ευδοκιμούσαν στον κλάδο, τουλάχιστον ως το ξέσπασμα της κρίσης.
Υπό αυτή την οπτική, θεωρούμε ότι τόσο η ύπαρξη των πειθαρχικών, όσο και η παρέμβαση της Αριστεράς σε αυτά, αλλά κυρίως ο αγώνας για να αποκτήσουν διαφορετικό περιεχόμενο, έχουν σημασία, ειδικά σε μια συγκυρία που περιοδικά επανέρχεται στη συζήτηση η αναμόρφωση των πειθαρχικών, και ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν, έχουν εμφανιστεί και έγγραφα που ζητούσαν από συναδέλφους “Βεβαιώσεις περί επαγγελματικής διαγωγής”.
Για να υπάρχουν και κάποιοι εκτός του “συστήματος ΤΕΕ” παρόντες, που θα βάζουν φρένο στον συντεχνιασμό που θα προστατεύει τους ασύδοτους στο όνομα του ότι είναι “συνάδελφοι” ή θα προστατεύει τον ασθενέστερο σε μια πιθανή διαμάχη.
Για να καταγράφεται η διαφωνία και μια διαφορετική φωνή που μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη σε αυτόν που ψάχνει να βρει το δίκιο του
Για να προτείνονται συνολικότερες αλλαγές στη λειτουργία από καλύτερες θέσεις, όπως
η καλύτερη λειτουργία της “προανακριτικής” διαδικασίας ώστε να μην παραπέμπονται συνάδελφοι για ασήμαντους λόγους όπως η μη τήρηση ενός υποτιθέμενου “καθωσπρεπισμού”
η κατάργηση της δυνατότητας εφέσεων από τον εκάστοτε πρόεδρο του ΤΕΕ, αντί για τα εμπλεκόμενα μέρη, και μάλιστα χωρίς καν κατάθεση σκεπτικού
η πιθανότητα ένα μέρος του πειθαρχικού να προκύπτει από διαδικασία κλήρωσης από τα μέλη του ΤΕΕ που συγκεντρώνουν μια εμπειρία και όχι μόνο από τις εκλογές.
Για να διεκδικήσουμε την αναβάθμιση και την συμπερίληψη καταπατήσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, και ειδικά όταν πρόκειται για περιπτώσεις συναδέλφων που τα δικαιώματά τους καταπατώνται από εργοδότες επίσης μέλη του ΤΕΕ
Για να επιχειρήσουμε και το ακόμα πιο δύσκολο έργο του να αρχίσουμε στον κλάδο να μιλάμε και για τις μεγάλες υποθέσεις που συνήθως δεν αγγίζει κανείς.
Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο
Α/ΑEΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΠΑΤΡΩΝΥΜΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
1 ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α
2 ΚΑΤΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ Α
3 ΜΟΥΖΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Η
4 ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α
Πειθαρχικό Συμβούλιο Αθήνας
Α/ΑEΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΠΑΤΡΩΝΥΜΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
1 ΒΑΛΛΙΑΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΔΑΜ Χ
2 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΙΟΥΛΙΑ ΜΙΧΑΗΛ Π
3 ΖΟΥΛΑΜΟΓΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΟΡΕΣΤΗΣ Α
4 ΙΩΑΚΕΙΜ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Π
5 ΚΑΡΑΔΕΛΟΓΛΟΥ ΑΓΑΠΙΟΣ (ΠΑΚΗΣ) ΠΑΥΛΟΣ Α
6 ΚΑΡΑΣΣΑΒΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ Π
7 ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ
8 ΤΟΥΡΓΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΗΜ
9 ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου