«Στο σφυρί», οι αμυντικές βιομηχανίες, σε… ατομικά μνημόνια τα εργασιακά δικαιώματα

http://ergasianet.gr/2017/11/19/στο-σφυρί-οι-αμυντικές-βιομηχανίες/

Για το μέλλον των αμυντικών βιομηχανιών, των ΕΑΒ, της ΕΑΣ και της ΕΛΒΟ, μιλούν στην εκπομπή στην εκπομπή «Στη δουλειά & στον αγώνα», που μεταδίδεται από το ραδιόφωνο της ΕΡΤopen, τρεις εργαζόμενοι σε αυτές: η Κατερίνα Ρούμπου από τα ΕΑΒ, ο Δημήτρης Ξούλος από τα ΕΑΣ και ο Κώστας Σιτέλας από την ΕΛΒΟ.

Οι εργαζόμενοι σε αυτές τις βιομηχανίες, ημέρα με την ημέρα, βλέπουν να εργασιακά τους δικαιώματα να περνούν από… ατομικά μνημόνια και τις εταιρείες να «τεμαχίζονται», προκειμένου να δοθούν βορά σε ιδιώτες. Η κυβέρνηση, και σε αυτήν την περίπτωση, εφαρμόζει μνημόνια και τις εντολές των δανειστών, μην ακούγοντας τις φωνές των εργαζομένων που ζητούν Ενιαίο Αμυντικό Φορέα.

Όπως σημειώνουν και οι τρεις, η πλήρης λειτουργία των παραπάνω βιομηχανιών όχι μόνον θα συνεισφέρει στην ανασυγκρότηση της χώρας, θα φέρει συνάλλαγμα αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας.

ΚΩΣΤΑ ΣΙΤΕΛΑΣ

Ο Κώστας Σιτέλας υπογραμμίζει ότι και οι τρεις εταιρείες καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, τόσο της άμυνας της χώρας (ΕΑΒ, ΕΑΣ) όσο και των μέσων μαζικής μεταφοράς (ΕΛΒΟ), για παράδειγμα τα τρόλει, τα αστικά λεωφορεία, τα πυροσβεστικά οχήματα, τα ασθενοφόρα κτλ. «Αυτό που διαφαίνεται, τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι ότι σκόπιμα με εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτές οι τρεις εταιρείες πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν, κι όλες αυτές οι ανάγκες που είναι υπαρκτές για το ελληνικό δημόσιο να τις αναλάβουν τα ιδιωτικά κεφάλαια», υπογραμμίζει.

Την ερχόμενη εβδομάδα, σημειώνει ο Κ. Σιτέλας, οι εργαζόμενοι της ΕΛΒΟ κατεβαίνουν στην Αθήνα, προκειμένου να συναντηθούν με τους αρμοδίους του ΥΠΟΙΚ (σ.σ.: έχουν κάνει σχετικό αίτημα) για «προβλήματα που μας ταλαιπωρούν τα τελευταία 7 χρόνια και αφορούν στο ξεπούλημα της εταιρείας, αλλά και ζητήματα μισθοδοσίας, καθώς είμαστε απλήρωτοι τους τελευταίους μήνες».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΥΜΠΟΥ

Στα ΕΑΒ, καταγγέλλει η Κατερίνα Ρούμπου, παρά το ότι υπάρχει ΣΣΕ που προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων, εντούτοις, «η διοίκηση δεν την εφαρμόζει, διότι λέει πως ο νόμος “απαιτεί” και την έγκριση του υπουργείου Οικονομικών. Έχουμε κάνει συνάντηση με παράγοντες του υπουργείου, αλλά πάντα εμπόδιο μπαίνει η τρόικα και η βούλησή της».

Τα ΕΑΒ, τονίζει, απαξιώνονται και από αυτήν την κυβέρνηση και οδηγούνται σε οικονομική ασφυξία «με σκοπό να μπουν μέσα οι δουλέμποροι, όπως τους λέμε εμείς, δηλαδή αυτοί που ενοικιάζουν εργαζομένους στην εταιρεία, αλλά και οι ιδιωτικές εταιρείες, μέσω ΣΔΙΤ».

Οι εργαζόμενοι στα ΕΑΒ, επισημαίνει, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους και τη Δευτέρα 20 Νοέμβρη πραγματοποιούν στάση εργασίας και γενική συνέλευση για αποφασίσουν την ένταση του αγώνα τους, με 24ωρες, 48ωρες απεργίες κτλ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΞΟΥΛΟΣ

Ο Δημήτρης Ξούλος, τέλος, επισημαίνει πως ήδη τα ΕΑΣ ξεπουλούν περιουσία τους, προκειμένου να επιβιώσουν. «Σήμερα υπάρχουμε και συνεχίζουμε να πληρωνόμαστε, με τον τρόπο που πληρωνόμαστε, επειδή πέρυσι εκποιήσαμε ένα οικόπεδο στην Ελευσίνα τα οποία δόθηκε στα ΕΛΠΕ έναντι 25 εκατ. ευρώ. Φέτος, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, χρειάζονται περίπου 30 εκατ. ευρώ για να τα λειτουργικά τους έξοδα, τα οποία δεν μπορούν να τα παράξουν».

Η εταιρεία θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια κέρδη, αλλά λόγω ΝΑΤΟ και οικονομικώνσυμφερόντων μπλοκάρεται το έργο και η παραγωγή των ΕΑΣ, με αποτέλεσμα «διαρκώς ναβυθιζόμαστε στα χρέη».

Σχολιάζοντας το αίτημα των εργαζομένων για Ενιαίο Αμυντικό Φορέα, με λίγα λόγια έναν κεντρικό συγκεντρωτικό και οικονομικό σχεδιασμό από το Δημόσιο, ο Δ. Ξούλος σημειώνει ότι «θα μπορούσε, σε επίπεδο στόχων και αλληλοσυμπλήρωσης των αμυντικών βιομηχανιών αλλά και εξωστρεφούς λειτουργίας, να είναι ένας “πνεύμονας”, μια “ανάσα” για την ελληνική οικονομία. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει πολιτική βούληση».

Ταξική αντεπίθεση και σύγκρουση

Πώς μπορεί, όμως, να αποτραπεί το ξεπούλημα και η απαξίωση των δημόσιων παραγωγικών βιομηχανιών της χώρας μας, όπως είναι οι αμυντικές βιομηχανίες και τα ναυπηγεία; Την απάντηση τη δίνει ο Κ. Σιτέλας: «Το ζητούμενο και το “μπαλάκι” βρίσκεται στο κίνημα, στους εργαζομένους και στην κοινωνία. Εκεί είναι η λύση του προβλήματος. Σε συναντήσεις μας, η κυβέρνηση λέει ότι είναι “αναγκασμένη” να υλοποιήσει μνημόνια, αλλά εμείς δε συμφωνούμε. Και για αυτό οι ταξικές δυνάμεις πρέπει να αντιδράσουμε και να συγκρουστούμε με αυτές τις πολιτικές και με αυτούς που τις υλοποιούν».

Ακούστε αναλυτικότερα στο οπτικοποιημένο απόσπασμα από την εκπομπή «Στη δουλειά & στον αγώνα» τι λένε οι τρεις εργαζόμενοι στις αμυντικές βιομηχανίες. Η εκπομπή μεταδόθηκε στις 18-11-17.