Ένα πολύ ακραίο και ανάλγητο
τρόπο επιλέγει να ξεκαθαρίσει το σύστημα τους λογαριασμούς του με τους
αναρχικούς και τις όποιες επιλογές τους. Η διαρκής τμηματική εκδίκαση
παρόμοιων υποθέσεων με κατηγορούμενους τους ίδιους νεαρούς σε αλυσίδα
δικών, που ακόμα και εφέτες εισαγγελείς και δικαστικοί αμφισβήτησαν αλλά
και ο εξοπλισμός της ειδικής φυλακής με όπλα και συνθήκες «πολέμου»
φυλακών, δεν φαίνεται να αρκούν για το κράτος Δικαίου !
Τώρα παίζεται η ζωή ενός ανθρώπου κορώνα γράμματα σε μια πολύ δύσκολη
συγκυρία για την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα που εξωθεί στα άκρα
την όποια αίσθηση δικαίου. Ο νεαρός Νίκος Ρωμανός, αργοπεθαίνει επειδή
δεν του επιτρέπουν να κάνει χρήση του νόμιμου δικαιώματός του να
παραστεί στη σχολή του.
Αν έμπαιναν οι αρμόδιοι στον κόπο να διαβάσουν την αγόρευση του εισαγγελέα και του δικαστηρίου που τον καταδίκασε στη δίκη για τη ληστεία στο Βελβεντό θα σχημάτιζε ορθότερη εικόνα για το πόσο μη βίαια ήταν η ληστεία και πόσο μέσα από κείμενα, καταθέσεις αλλά και δημόσιες τοποθετήσεις είναι σαφές ότι το κράτος δεν έχει απέναντί του ένα «επικίνδυνο μανιακό εγκληματία». Η αδυναμία και η απόλυτη απροθυμία του Υπουργείου να δώσει άμεσα λύση στο θέμα οδηγούν στο θάνατο ένα πολύ νέο άνθρωπο άσχετα από το αδίκημα του ή από το πόσο και το πώς έσφαλε.
Είναι λογικό να πεθαίνει κάποιος στην Ελλάδα το 2014 επειδή ζητάει
ισονομία, επειδή ζητάει να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά του στη φυλακή;
Πριν είναι αργά και πριν τα πράγματα φτάσουν στα άκρα ο υπουργός οφείλει άμεσα, σήμερα κιόλας να δώσει λύση.
Στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» παραμένει ο Νίκος Ρωμανός
που βρίσκεται σε απεργία πείνας για 19η μέρα, διαμαρτυρόμενος για το
γεγονός ότι παρόλο που πέρασε στις πανελλαδικές εξετάσεις, δεν του
χορηγείται άδεια προκειμένου να παρακολουθήσει τα μαθήματά του.
Ο δικηγόρος του Ρωμανού, Φραγκίσκος Ραγκούσης, αναφέρει σε ανακοίνωσή που εξέδωσε την Παρασκευή:
«O Nίκος Ρωμανός κρατούμενος και απεργός πείνας από τις 10 Νοεμβρίου
δίνει στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς την πιο οδυνηρή μάχη απέναντι στην
αναλγησία της κρατικής εξουσίας που τόσο πολέμησε ενάντιά της.
Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή
δυστυχώς είναι αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το
φωνάζουν.
Το κείμενο αυτό δεν έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα, δεν θα ζητιανέψει
εκφράσεις λύπης και συμπαράστασης. Δεν ταιριάζουν άλλωστε στον χαρακτήρα
του Ρωμανού.
Είναι διαμαρτυρία και κάλεσμα. Ο Ρωμανός θα χάσει τη μάχη για τη ζωή
όχι γιατί είναι αυτοκαταστροφικός, αλλά επειδή κάποιοι τον εξαναγκάζουν
να διεκδικήσει μ΄αυτόν τον τρόπο δύο από τα πολυτιμότερα αγαθά του
ανθρώπου: Την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Στην πολυήμερη και επικίνδυνη απεργία πείνας αντί για δικαίωση ήρθε η
σκληρή εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση,
παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του
βασανισμού κρατουμένου, αφού από την πρώτη στιγμή με θάρρος και παρρησία
ο Νίκος Ρωμανός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη λήψη τροφής καθ’
οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας έστω και αν
βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Προς τιμήν τους οι θεράποντες γιατροί ασκούν τα καθήκοντά τους με
ποιότητα και ευαισθησία κάτω από την εποπτεία και το αμέριστο ενδιαφέρον
του Διοικητή του Νοσοκομείου για να τον σώσουν και να τον στηρίξουν στη
σκληρή αυτή δοκιμασία του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου