Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων θα ολοκληρωθεί το 2017

Παράλληλα με τις πιστοποιήσεις προχωρά και το "Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων", το οποίο θα ολοκληρώσει την ισοπέδωση των Πολυτεχνείων με την κατάταξη τους στην ίδια βαθμίδα μαζί με τα κολέγια και τα ΤΕΙ - Επίπεδο 6 (BACHELOR'S DEGREE) -Πτυχίο Πανεπιστημίου - Πτυχίο ΤΕΙ. - Πτυχίο Ανώτατης Εκπαίδευσης (πολυτεχνικές, γεωπονικές σχολές).
 

Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, θα ολοκληρωθεί το 2017, είναι δέσμευσή μας, απάντησε ο πρόεδρος του ΕΟΠΠΕΠ Γ. Τυπάς στη Βουλευτή Μ. Ρεπούση, κατά τη σημερινή συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, για το έργο του CEDEFOP, και σημείωσε:

Α. Ο ΕΟΠΠΕΠ έχει ολοκληρώσει ένα πρώτο κείμενο που αφορά την κατηγοριοποίηση και ταξινόμηση σε επίπεδα τίτλων που αφορούν κυρίως και λέω «κυρίως», γιατί υπάρχει κάποια σχετική αναντιστοιχία τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα και σε αντίστοιχα κράτη της Ε.Ε.

Β. Εχουμε την έγκριση με ορισμένες προϋποθέσεις που θα ολοκληρωθούν, πιστεύω και ελπίζω στις αρχές του Δεκεμβρίου, όπου θα συνεδριάσει το AdvisoryGroup στην Ε.Ε. και θα ολοκληρωθεί η διαδικασία. Παρ' όλα αυτά, όμως, το κομμάτι που αφορά στην ένταξη της καταγραφής, της ταξινόμησης, της κατηγοριοποίησης και της κλιμάκωσης των τίτλων που αφορούν τη δια βίου μάθηση, είναι ένα σημείο που εξελίσσεται, προϋποθέτει μια σειρά έκδοσης κανονιστικών διατάξεων, όπως ορίζουν οι νόμοι που εξουσιοδοτούν τη διαδικασία (ν. 4115 και ν. 4186). Ελπίζουμε ότι μέχρι το 2017 θα είμαστε σε ένα σημείο να έχουμε ολοκληρώσει  αυτή τη διαδικασία.

Γ. Το θέμα της κατηγοριοποίησης των τίτλων θα πρέπει να είναι σε συνύφανση με τα σύγχρονα προγράμματα σπουδών που διαμορφώνονται και για το Επαγγελματικό Λύκειο, αλλά κυρίως και για τα εκσυγχρονισμένα προγράμματα σπουδών που θα αναφέρονται κυρίως στα ΙΕΚ και ΣΕΚ, στη δια βίου μάθηση γενικότερα και το σύστημα ποιότητας που πρέπει να εγκαθιδρυθεί σε αυτό το κομμάτι της δια βίου μάθησης.

Δ.  Κατά συνέπεια, είναι ανοιχτά τα θέματα όσον αφορά το δεύτερο μεγάλο μέρος της κατηγοριοποίησης και κλιμάκωσης των τίτλων που αφορούν την μη τυπική και άτυπη μάθηση, γιατί οι διαδρομές εκπαίδευσης, όπως ακούστηκε προηγουμένως και οι διαδρομές δημιουργίας και προσδιορισμού προσόντων είναι και από την πλευρά της απασχόλησης, της εμπειρίας και από την πλευρά της εκπαίδευσης.

ΛΟΥΚΑΣ ΖΑΧΕΙΛΑΣ (Υπηρεσιακός Επικεφαλής Τομέα ECVL του CEDEFOP):  

Η κυρία Ρεπούση αναφέρθηκε –και έχει απόλυτο δίκιο- στις προγνώσεις που κάνουμε με ορίζοντα το 2020 και το 2025, όπου βλέπω να υπάρχει μια ανάγκη για αυξημένης εξειδίκευσης στελέχη. Συμφωνούμε σε αυτό, από την άλλη, όμως, παρατηρούμε ότι διαχρονικά, δηλαδή, σε μια 25ετία, η ανάγκη για μεσαία προσόντα συνεχίζει να παραμένει στο επίπεδο του 40%, το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Αυτό που είναι μια καλή πρακτική θα λέγαμε, είναι τα προσόντα ή η κατάρτιση που λαμβάνουν κάποιοι σε εκείνο το μεσαίο επίπεδο προσόντων, θα πρέπει να δώσει έμφαση και σε δεξιότητες υψηλής εξειδίκευσης, έτσι ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας στα χρόνια που θα έρθουν.

Σχετικά με το αν μπορεί η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση να επιλύσει την κρίση, φυσικά όχι. Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Είναι γνωστό ότι αυτό που δείχνουν οι μελέτες είναι ότι παρέχοντας καλύτερης ποιότητας επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, ουσιαστικά δίνουμε μεγαλύτερες δυνατότητες στα άτομα που ολοκληρώνουν αυτή την περίοδο μάθησης, να έχουν καλύτερες προοπτικές στην αγορά εργασίας. Φυσικά δεν μπορεί να επιλυθεί η κρίση μόνο με τη βελτίωση των συστημάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Είναι απόλυτα κατανοητό, αλλά σίγουρα τα στοιχεία παρουσιάζουν ότι η βελτίωση της ποιότητας παρεχόμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι ένας από τους παράγοντες που θα μας βοηθήσουν για την επίλυση των προβλημάτων.

Τέθηκε ένα εξειδικευμένο θέμα σχετικά με τα επίπεδα που θα πρέπει να έχουν οι απόφοιτοι ΕΠΑΛ, το επίπεδο 5. Εδώ θα ήθελα να σας πω ότι -είναι αρκετά εξειδικευμένη η ερώτηση- ένα μεγάλο θέμα έχει να κάνει με την επικοινωνία των επιπέδων 6, 7, 8, που είναι η ανώτατη εκπαίδευση, με τα επίπεδα 5 και κάτω, από το 1 έως το 5. Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχουν δύο διαδικασίες. Η μία ονομάζεται «διαδικασία της Μπολόνιας», η άλλη ονομάζεται «διαδικασία της Κοπεγχάγης». Οι σχέσεις ανάμεσα σε αυτές τις διαδικασίες σε άλλα κράτη δεν έχουν κανένα πρόβλημα, σε άλλες περιπτώσεις είναι αρκετά προβληματικές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το επίπεδο 5 είναι ίσως το επίπεδο εκείνο, το οποίο θέτει τα κρίσιμα ερωτήματα, γιατί είναι το επίπεδο εκείνο που ουσιαστικά δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον που ολοκληρώνει μια πορεία μη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να αναγνωρίσει, να μπορέσει να συνεχίσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εδώ φυσικά δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις, υπάρχουν καλές πρακτικές και αυτό που κάνει το CEDEFOP στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι να προτείνει -όχι σε συγκεκριμένα κράτη- με τις εκδόσεις του, με τα συνέδρια που κάνουμε, καλές πρακτικές. Ειδικά για τη μαθητεία -μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο διευθυντής- αυτό που ξεκινήσαμε με μεγάλη επιτυχία αυτή τη χρονιά ήταν να φέρνουμε παραδείγματα καλών χωρών κοντά σε χώρες που θέλουν να αναπτύξουν συστήματα μαθητείας. Στόχος μας είναι και στην προσπάθεια να βοηθήσουμε την Ελλάδα, το 2015 η Ελλάδα να είναι μια από τις χώρες στις οποίες θα προσφερθεί η τεχνογνωσία του CEDEFOP στην προσπάθεια να βελτιωθεί το σύστημα μαθητείας, αφού έχει αναχθεί πλέον σε θέμα πρώτης προτεραιότητας. Ενδιαφέροντα στοιχεία παροσυίασε στους Βουλευτές ο  Εμπειρογνώμονας του CEDEFOP Κώστας Πουλιάκας, ο ποίος μεταξύ άλλων είπε:

1. Η πρώτη πτυχή, όπως φαίνεται και από το μοντέλο προσφοράς και ζήτησης δεξιοτήτων του CEDEFOP, σημαντικές πηγές νέων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, όχι μόνο σήμερα αλλά και μέχρι το πέρας της δεκαετίας, θα είναι τους κλάδους του λιανικού και χονδρικού εμπορίου, οι μεταφορές, τα τρόφιμα και η εστίαση, καθώς και ο πρωτογενής τομέας. Αυτό θα προκύψει όχι τόσο λόγω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αλλά κυρίως λόγω της ανάγκης αντικατάστασης του απερχόμενου εργατικού δυναμικού. Οι κλάδοι αυτοί είναι άμεσα εξαρτώμενοι από επαγγέλματα που σχετίζονται με την παροχή υπηρεσιών και πωλήσεων, αλλά και από την προσφορά εξειδικευμένων τεχνικών, γεωργών, κτηνοτρόφων και συναφών επαγγελμάτων. Μπορείτε να δείτε στη διαφάνεια τις προβλέψεις του CEDEFOP για την ελληνική αγορά εργασίας από σήμερα και μέχρι το 2025. Θα ήθελα να τονίσω φυσικά, ότι αυτές οι προβλέψεις δεν σημαίνει ότι απαραίτητα θα αποτυπωθούν κατά αυτό τον τρόπο. Αυτές οι προβλέψεις, συνοψίζουν κατά κάποιον τρόπο το τι θα γίνει εάν οι παρελθοντικές τάσεις της απασχόλησης στην Ελλάδα συνεχιστούν και στο μέλλον. Εδώ φυσικά ο δικός σας ρόλος είναι ο πιο σημαντικός, διότι είναι στα δικά σας χέρια να μπορέσετε να αλλάξετε αυτή την πραγματικότητα, όπως απεικονίζεται σε αυτήν τη διαφάνεια.

2. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη μια ανεπτυγμένη και στοχευμένη μια επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, η οποία να ανταποκρίνεται στις ποικίλες ανάγκες των κλάδων της ελληνικής οικονομίας. Η αδυναμία όμως του συστήματος της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, να αποτελέσει ισχυρό πυλώνα του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας, καθιστά αδύνατη την μείωση της υψηλής ανεργίας, ειδικότερα για τα άτομα με μεσαίες και χαμηλές δεξιότητες. Επίσης, όπως μπορείτε να δείτε και στη διαφάνεια, λιγότεροι από έναν στους πέντε νέους στην χώρα μας επιλέγει σήμερα την οδό της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης κατά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση τους, εν αντιθέσει με περισσότερους από έναν στους τρεις στην Ε.Ε., επιδεινώνοντας έτσι την αδυναμία πλήρωσης όλων των αναγκών της αγοράς εργασίας μας.

3. Η δεύτερη πτυχή του προβλήματος είναι το φαινόμενο της τοποθέτησης νέων ατόμων με υψηλές δεξιότητες σε θέσεις εργασίας που απαιτούν χαμηλότερα προσόντα, το λεγόμενο overqualification. Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της αυξανόμενης προσφοράς προσόντων των νεοεισερχόμενων αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην ελληνική αγορά εργασίας σε συνδυασμό με την ελλιπή επένδυση σε καινοτόμους τομείς της οικονομίας. Το πρόβλημα αυτό επηρεάζει σήμερα περίπου τρεις στους δέκα νέους εργαζόμενους και σημείωσε αισθητή αύξηση κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ειδικότερα, εάν συνεχιστεί αυτή η ιστορική τάση αύξησης της μεταχείρισης των ατόμων της στα ανώτερα κλιμάκια της εκπαίδευσης, οι προβλέψεις του CEDEFOP δείχνουν ότι περισσότερο από έναν στους τρεις ενεργούς πολίτες θα είναι κάτοχοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέχρι το έτος 2020. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να σταματήσουμε την συνεχή αυξητική τάση των ατόμων που αποκτούν ολοένα και περισσότερη εκπαίδευση, αλλά είναι προφανές ότι αν ταυτοχρόνως δεν επενδύσουμε σε μια οικονομία, η οποία θα επενδυθεί σε κλάδους υψηλής παραγωγικότητας, τότε ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε διαχρονικά προβλήματα απορρόφησης αυτών των υψηλά καταρτισμένων νέων στην αγορά εργασίας.

4. Η τρίτη πτυχή του προβλήματος του skillmismatch, είναι ότι παρά την ύπαρξη άνω του 1,3 εκατομμυρίων ανέργων στην Ελλάδα, ακόμα και το έτος 2013 περίπου ο ένας στους πέντε Έλληνες εργοδότες ισχυρίστηκε ότι δυσκολεύεται να εντοπίσει εργατικό δυναμικό με τις σωστές δεξιότητες. Οι έρευνες του CEDEFOP συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης πιλοτικής έρευνας των αναγκών επιχειρήσεων για δεξιότητες, υποδηλώνει ότι μέρος των δυσκολιών αυτών προκύπτει επειδή οι επιχειρήσεις αναζητούν ένα μείγμα άριστων τεχνικών δεξιοτήτων, αλλά ταυτοχρόνως αυτές οι τεχνικές δεξιότητες πρέπει να συνδυάζονται και με τις λεγόμενες οριζόντιες δεξιότητες. Δηλαδή, την ικανότητα ομαδικής εργασίας, την προσαρμοστικότητα σε νέες τεχνολογίες και στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της αγοράς, την αυτονομία, τη χρήση νέων τεχνολογιών και καινοτομίας. Δεδομένου όμως, ότι στην Ελλάδα σχεδόν το 1/5 του ενεργού εργατικού δυναμικού σήμερα και άνω του 60% του συνολικού αριθμού των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι, η πιθανότητα εύρεσης κατάλληλου προσωπικού για τις επιχειρήσεις, καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής. Ως γνωστόν οι μακροχρόνια άνεργοι υποφέρουν από μια σημαντική απαξίωση των δεξιοτήτων τους και από μια γενικευμένη αποθάρρυνση και απομάκρυνση, όχι μόνο από την αγορά εργασίας, αλλά γενικότερα από τα οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα. Εν μέσω μιας περιόδου υψηλής ανεργίας, λοιπόν, η επιτυχής σύζευξη των δεξιοτήτων του ελληνικού εργατικού δυναμικού με τις ανάγκες εργασίας, προϋποθέτει άμεσες αποτελεσματικές και στοχευμένες πολιτικές ενεργητικής απασχόλησης.

5. Η Ελλάδα καλείται σήμερα, όπως γνωρίζουμε όλοι, να αντιμετωπίσει βαθιές διαχρονικές παθογένειες στην αγορά εργασίας και καλείται να τις αντιμετωπίσει ταχύτατα. Μία εξ αυτών είναι η αδυναμία σύνδεσης των παρεχόμενων δεξιοτήτων με τις παρούσες, αλλά και τις μελλοντικές ανάγκες της αγοράς εργασίας της. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να γίνουν σταθερά βήματα προς την ανάπτυξη εργαλείων διάγνωσης και κατανόησης των αναγκών της αγοράς εργασίας. Είναι επίσης απαραίτητη η ισχυροποίηση των θεσμών και των μηχανισμών εκείνων που δύναται να συντελέσουν στην αποτελεσματικότερη επικοινωνία μεταξύ των εκπαιδευτικών και των λοιπών δυνάμεων της οικονομίας και της κοινωνίας.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ:  Στις τελευταίες αναφορές για την Ελλάδα, απ’ ό,τι ακούσαμε και απ’ ό,τι γνωρίζουμε, το 2014 το CEDEFOP, διαπιστώνει ότι η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην Ελλάδα είναι υποβαθμισμένη, ότι υπάρχει αναντιστοιχία δεξιοτήτων, ότι σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα που έχουν υψηλότερα προσόντα πηγαίνουν σε θέσεις που απαιτούν λιγότερα προσόντα και ότι στην κοινωνική συνείδηση των Ελλήνων είναι υποβαθμισμένη η έννοια της επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης, δεν επιλέγεται και υπάρχει μεγαλύτερη επιθυμία επιστροφή της ελληνικής κοινωνίας προς την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Επειδή, όμως, γνωρίζετε ή θα έπρεπε να γνωρίζετε, ότι έχουν γίνει ουσιαστικές αλλαγές στο θέμα της εκπαίδευσης όσον αφορά την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, όπου είχαμε «εν μια νυκτί» πλήρη κατάργηση της τυπικής τεχνικής εκπαίδευσης, είχαμε απόλυση όλων των καθηγητών σε καίριους τομείς- 1800 εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί βρέθηκαν σε διαθεσιμότητα- δεν λέω σε απόλυση, γιατί πάρα πολλοί από αυτούς, πιθανότητα να μην είναι σε απόλυση, και σύμφωνα με την βεβαίωση του Υπουργού, μπορεί και να είναι όμως, βρέθηκαν σε άλλες θέσεις που δεν είχαν καμία σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία.

Το γεγονός, δηλαδή, ότι υπήρχαν καθηγητές, αναφέρω ένα κλάδο ο οποίος «κατεδαφίστηκε» πλήρως, αυτός που είχε σχέση με τα ιατρικά επαγγέλματα, και οι καθηγητές εξειδικευμένοι δίδασκαν αντικείμενα πάνω σε αυτό τον τομέα και τους υποσχέθηκαν ότι θα τους στείλουν στα νοσοκομεία, καταλαβαίνετε ότι είναι κάτι το οποίο καταστρέφει ανθρώπους, καταστρέφει και το δυναμικό τους. Και την άλλη αφήνει 20.000 μαθητές έξω από μια διαδικασία και σε μια πορεία. Στη θέση τους έβαλε σε ορισμένα αντικείμενα άτυπες μορφές εκπαίδευσης.

Η πρώτη, λοιπόν, και ουσιαστική ερώτηση είναι: Σε αυτόν τον σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας, ρωτήθηκε ο Οργανισμός σας; Έγινε συζήτηση επ’ αυτού, ο σκοπεύουμε να κάνουμε αυτό; Εμάς δεν μας αναφέρθηκε ούτε σε μια στιγμή, ότι υπάρχει, όχι σύμφωνη, ούτε καν γνώμη στη διαβούλευση ή και σε αυτήν εδώ την αίθουσα, για το ότι σχεδιάζεται μια τόσο τεράστιας σημασίας και κλίμακας αλλαγή, αλλά βεβαίως, πώς να ερωτηθείτε εσείς και ένα σωρό άλλοι Οργανισμοί, και τα Πανεπιστήμια, και τα ΤΕΙ όταν εδώ  είχαμε την μνημονιακή επιλογή σε «μια νύχτα» να φύγουν τόσοι καθηγητές. Χωρίς κανένα άλλο σχέδιο από πίσω! Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή την τεράστια σημασία που δίνετε στη διασύνδεση της εκπαίδευσης, βεβαίως με την εργασία, βεβαίως με τις επιχειρήσεις, με η απόκτηση των προσόντων να αντιστοιχείται με τις κοινωνικές ανάγκες.

Όσον αφορά τη μαθητεία. Η μαθητεία, όταν αυτή τη στιγμή έχουν αλλάξει και τα εκπαιδευτικά προγράμματα, με αποτέλεσμα να δίνεται σημασία στην κατάρτιση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι όχι στην απόκτηση προσόντων που θα μπορούν και να είναι σε θέση να αφομοιώνουν τις συνεχώς καινούργιες εξελίξεις της επιστήμης, καταλαβαίνετε ότι τροφοδοτούν την αγορά, εν γένει την κοινωνία, με ημι-ειδίκευτους ανθρώπους οι οποίοι μπορούν να κάνουν πάρα πολύ λίγα πράγματα. Εδώ, έρχεται να μπει και η μαθητεία στην οποία δεν είμαστε αντίθετοι, φτάνει να γίνεται με ορισμένους όρους. Αυτή τη στιγμή η μαθητεία όπως γίνεται, π.χ. βλ. Τουριστικά Επαγγέλματα, γίνεται με, όρους δουλοπαροικίας, ανειδίκευτοι νέοι με χαμηλά προσόντα, ανασφάλιστοι, πληρώνονται ελάχιστα ή καθόλου ή χαρτζιλίκι, για να εξυπηρετηθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις.Υπάρχει καμία εποπτεία αν αυτό που κάνουν συνδέεται με μια μαθησιακή διδασκαλία, όπως πολύ ορθά είπατε, ότι βεβαίως χρειάζεται και η πρακτική άσκηση και όλα αυτά τα πράγματα; Ποια είναι η άποψή σας σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα; Θα ήθελα πάρα πολύ, πέρα από τις γενικές διαπιστώσεις που μπορεί κανείς να τις βρει εξαιρετικά χρήσιμες και για τους δείκτες και όλα, αλλά απλώς επειδή το αντικείμενο σας είναι πολύ πιο εξειδικευμένο και έχετε μεγαλύτερη δυνατότητα και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο να ασχολείστε και να τα λέτε, θα θέλαμε να έχετε μια κριτική αποτίμηση για το τι στην πράξη συμβαίνει σήμερα εδώ. Δηλαδή, ποια είναι η χρηματοδότηση που η ελληνική πολιτεία αυτή τη στιγμή αφιερώνει; Γνωρίζετε βέβαια ότι η χρηματοδότηση στη μέση εκπαίδευση - γενικότερα στην εκπαίδευση - έχει μειωθεί τραγικά, έχουν απαξιωθεί εργαστήρια, έχουν απαξιωθεί ολόκληρα τμήματα ειδικοτήτων με απολυμένους καθηγητές και πολλά πολλά άλλα. Σε αυτά θα μιλήσουμε;

Τέλος, θα ήθελα να πω ότι όλη αυτή η διαδικασία της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης θα έπρεπε να συνδέεται με την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Αυτή η αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας είναι διαφορετική από του Βελγίου, της Γερμανίας, της Γαλλίας και ούτω καθεξής. Αυτή η αναπτυξιακή πορεία, η οποία χαράσσεται σε αντικείμενα που έχουν σχέση με τα ιδιαίτερα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας ή τις ανάγκες, να μη συνδέεται η μαθησιακή διδασκαλία αλλά και η σύνδεση με την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση με αυτούς τους στόχους; Πώς τοποθετείστε πάνω σε όλα αυτά και πως αυτό το ευρωπαϊκό κέντρο μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στα προβλήματα που έχουμε, αλλά και στην κατεύθυνση για να πάει μπροστά η χώρα μας;

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ:  Γνωρίζουμε σήμερα ότι οι πολίτες αποκτούν γνώσεις και δεξιότητες σε ένα σύνολο πεδίων που δεν μπορούν να χωριστούν στη βάση αυτού του τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος που γνωρίζαμε και του υπόλοιπου. Επομένως και τα τρία αυτά στοιχεία της λογικής στη βάση της οποίας εργάζεται το CEDEFOP, τα θεωρώ πάρα πολύ σημαντικά.

Πιο συγκεκριμένα, έχετε μια εκτίμηση ότι το 2020 οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη θα απαιτούν υψηλή εξειδίκευση. Πως αυτή τη γενική εκτίμηση την υλοποιείτε στις προτάσεις που κάνετε σε ό,τι αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση; Δηλαδή, τι προτείνετε στην ευρωπαϊκή επιτροπή έτσι ώστε η επαγγελματική κατάρτιση και εκπαίδευση να συνομιλήσει με αυτή την υψηλή εξειδίκευση που θα ζητιέται το 2020; Γνωρίζουμε ότι οι πολιτικές αποφάσεις για την επαγγελματική κατάρτιση και εκπαίδευση εξακολουθούν να είναι ευθύνη των κρατών - μελών. Δυστυχώς, το CEDEFOP, όχι μόνο δεν ενημερώνεται, αλλά δεν του ζητείται και η γνώμη για τις αλλαγές που έχουν γίνει στα θέματα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και στη χώρα μας, που ήταν δραματικές αλλαγές, αλλά και στα άλλα κράτη - μέλη. Δηλαδή, έχουμε το εξής οξύμωρο: Εσείς, σχεδιάζετε μια πολιτική, την προτείνετε και από κάτω έχουμε τα κράτη - μέλη, τα οποία ακολουθούν την δική τους πολιτική στα θέματα της επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης, χωρίς αυτή η πολιτική να συνάδει με την πολιτική που προτείνετε εσείς. Αυτό, είναι μια θεμελιώδης αντίφαση στα θέματα της επαγγελματικής κατάρτισης και θα ήθελα το σχόλιό σας, τη γνώμη σας, πώς σκέπτεστε να αντιμετωπίσετε αυτή τη θέση ανάμεσα στις προτάσεις και στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Ως άξονα δράσης έχετε για την υιοθέτηση του ευρωπαϊκού πλαισίου επαγγελματικών προσόντων. Στην Ελλάδα, τι γίνεται με αυτό; Πού βρισκόμαστε σε σχέση με το εθνικό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων; Επίσης, σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση ευρωπαϊκής πολιτικής για την επαγγελματικ εκπαίδευση και κατάρτιση, έχετε θέσει ως στόχο είναι την βελτίωση του επαγγελματικού προσανατολισμού, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Εδώ έχουμε και εκπρόσωπο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου παιδείας. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός στην χώρα μας είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Υπάρχει ένα μάθημα στο λύκειο, το περιεχόμενο του οποίου δεν γνωρίζω αν έχει τεθεί υπ' όψιν των εμπειρογνωμόνων του CEDEFOP, αλλά στην ουσία δεν έχουμε επαγγελματικό προσανατολισμό. Αυτός ο επαγγελματικός προσανατολισμός ορίζεται ως καθοριστικός για  τα ζητήματα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Σε ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές τάσεις στις επαγγελματικές δεξιότητες, γνωρίζω ότι το CEDEFOP παράγει τακτικές προγνώσεις της προσφοράς και ζήτησης δεξιοτήτων ανά τομέα της οικονομίας και ανά επάγγελμα. Θα ήθελα να ξέρω, αν αυτό το εξειδικεύετε κατά κάποιον τρόπο, δηλαδή περνάτε από το επίπεδο της Ευρώπης στο επίπεδο του κράτους μέλους και αν το εξειδικεύετε κατά εθνική περίπτωση. Θα ήθελα να γνωρίζω εάν στην περίπτωση της Ελλάδας αυτές οι προγνώσεις της προσφοράς και ζήτησης δεξιοτήτων συνάδουν με τις γενικότερες προγνώσεις στο επίπεδο της Ε.Ε. ή υπάρχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής αγοράς εργασίας και της ελληνικής οικονομίας που επηρεάζουν αυτές τις προγνώσεις και κατά πόσον αυτά τα προβλέπετε, έτσι ώστε ενδεχομένως να αντιστοιχηθεί το περιεχόμενο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και στη δική μας περίπτωση.

http://www.esos.gr/