Αναδημοσιεύουμε κείμενο που λάβαμε σχετικά με την επερχόμενη δίκη του Άρη Σειρηνίδη. Προσυπογράφουμε την εκτίμηση ότι "η μάχη για την απόσπαση του από τα χέρια του κράτους έχει πρακτική αξία για ολόκληρο το κίνημα και όχι μόνο για τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει."
Ο πλούτος των καπιταλιστών είναι κεφάλαιο, ο δικός μας πλούτος είναι οι σχέσεις μας
Σε λίγες μέρες ξεκινάει η δίκη του Άρη Σειρηνίδη. Η υπόθεση του Άρη Σειρηνίδη είναι μία από αυτές που σηματοδοτούν την ποιοτική αναβάθμιση της κρατικής καταστολής καθώς δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει τις κατηγορίες εναντίον του και πρόκειται για φρονηματική δίωξη και προφυλάκιση. Πριν από μερικούς μήνες όλοι οι αλληλέγγυοι στα κείμενα τους ανέλυαν τα γεγονότα και αποκάλυπτε ο καθένας με το δικό του τρόπο τη σκευωρία που στήθηκε σε βάρος του. Γράφαμε τότε: Όλα αυτά δείχνουν ότι η σκευωρία θα προκαλέσει θυμηδία στο κρατικό δικαστήριο για το χονδροειδές της προσέγγισης των μπάτσων, των άλλων οργάνων του κράτους.
Πολλά έχουν αλλάξει όμως από τότε. Οι εξελίξεις στο μέτωπο της καταστολής αναλύονται με γλαφυρό τρόπο από τον ίδιο τον Άρη Σειρηνίδη στο γράμμα που έστειλε από τη φυλακή που τον έχουν κλείσει εδώ και 10 μήνες: «…Την ίδια στιγμή που το ΔΝΤ, η ΕΕ και οι εγχώριοι εκπρόσωποι τους επιβάλλουν καθεστώς καπιταλιστικού οικονομικού ολοκληρωτισμού, την ίδια στιγμή ο μανδύας της δημοκρατίας πέφτει. Τότε οι φάκελοι των κοινωνικών φρονημάτων ανοίγουν και τα αντάξια μετεμφυλιακής χωροφυλακής σενάρια «δένονται» με την αδιάσειστη έρευνα DNA στα εργαστήρια της ΓΑΔΑ. Είναι η στιγμή που η δύσοσμη παράδοση της εγχώριας κρατικής καταστολής συναντά τον ολοκληρωτισμό του μέλλοντος...».
Οι εξελίξεις αυτές έχουν όνομα, σάρκα και οστά: λέγονται Σαράντος Νικητόπουλος, Άρης Σειρηνίδης, Φαίη Μέγιερ, Χρήστος Πολίτης και όλοι οι άλλοι αγωνιστές που είναι στη φυλακή χωρίς το κράτος να λαμβάνει την παραμικρή μέριμνα για να μη γίνεται κάθε φορά ρεζίλι από την παντελή έλλειψη στοιχείων για όσα τους καταλογίζει. Εδώ βρισκόμαστε: το κράτος έχει τελειώσει πλέον με την αθωότητα και την ενοχή. Ο Άρης όπως και κάθε ένας που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις, που συμμετέχει στο κίνημα, είναι εκ των πραγμάτων ένοχος για το κράτος. Το «κάθε ένας» δεν αφορά μόνο τους αναρχικούς, αφορά κυριολεκτικά όλο τον κόσμο που συμμετέχει στο κίνημα. Οι οργανώσεις της αριστεράς πολύ σύντομα θα είναι κι αυτές στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Τα προεόρτια ήταν οι διώξεις που ασκήθηκαν για το θέμα των μεταναστών. Σε επόμενη φάση η ποινικοποίηση των συντροφικών και προσωπικών σχέσεων δε θα περιορίζεται μόνο στους αναρχικούς. Σήμερα, καθώς μαζεύονται τα σύννεφα που προμηνύουν την ολοκληρωτική καταστολή, η μάχη για την απόσπαση του Άρη Σειρηνίδη από τα χέρια του κράτους έχει πρακτική αξία για ολόκληρο το κίνημα και όχι μόνο για τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει. Πρόκειται για μια κρίσιμη απάντηση στο κράτος του οποίου ο ρόλος σ’αυτή τη φάση είναι να καταστέλλει ενεργά κάθε κίνηση, και να προσπαθεί να επιβραδύνει την ιστορική διαδικασία που παράγει την εξέγερση.
Βρισκόμαστε στο ιστορικό σημείο στο οποίο η φωτιά έχει ξεκινήσει. Οι σπίθες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής δείχνουν ότι τελειώνουν οι διαμεσολαβήσεις, γκρεμίζονται ένα ένα όλα τα αναχώματα, έρχεται η ώρα της ωμής σύγκρουσης. Το κεφάλαιο και ο πιο βασικός μηχανισμός της αναπαραγωγής του, το κράτος, το ξέρουν και προετοιμάζονται. Χτίζουν τις φυλακές του αύριο για τους διαδηλωτές του σήμερα. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να αφήσουν ελεύθερο τον Άρη Σειρηνίδη ούτε κανέναν άλλο όμηρο επειδή είναι «καταφανώς αθώος». Είναι λογικό να θέλουν τα πιο δυναμικά κομμάτια του κινήματος έγκλειστα και περιορισμένα (και σαφώς αυτό δεν αφορά μόνο τους αναρχικούς). Αν μπορούσαν θα έκλειναν στη φυλακή όλο τον κόσμο που διαδηλώνει, σ’αυτή την κατάσταση βρίσκονται. Εκεί ακριβώς είναι το ζήτημα. Ότι δεν μπορούν. Ξέρουν ότι όπως γι’ αυτούς ο πλούτος είναι κεφάλαιο που μετριέται σε λεφτά, για μας ο πλούτος είναι οι σχέσεις μας και είναι ανεκτίμητες. Όπως αυτοί μας λένε ότι για να συνεχίσουν να υπάρχουν πρέπει να μας εκμεταλλευτούν ακόμη περισσότερο και μας απειλούν ότι αν δεν υποκύψουμε τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα για μας, ποντάροντας στο φόβο μας, έτσι κι εμείς ποντάρουμε στο δικό τους φόβο (ο οποίος απεικονίζεται στην τελευταία εξέλιξη της υπόθεσης Μέγερ). Και στην περίπτωση του Άρη και σε κάθε άλλη δίκη που έρχεται οι διαδηλώσεις μας και η έκφραση αλληλεγγύης μας με τον τρόπο που έχει και μπορεί ο καθένας είναι τα όπλα που θα πετύχουν την απελευθέρωση. Στο διάλογο που αναγκαστικά έχουμε με το κράτος σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε μόνο το εξής: Ελευθερώστε τον γιατί δε σας παίρνει να τον κρατήσετε άλλο όμηρο στη φυλακή.
ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 3/3 6μ.μ. ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΡΗ ΣΕΙΡΗΝΙΔΗ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου