Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα τών Συντακτών
Οι πρώτες εκατό μέρες της νέας κυβέρνησης πέρασαν, αλλά κάποια ουσιαστική αλλαγή δεν είδαμε. Να αρχίσουμε από το χρέος και την κατάργηση των Μνημονίων. Δεν έγινε τίποτα. Το χρέος εξυπηρετείται κανονικά και, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του καθηγητή Γ. Μαργαρίτη («Εφ.Συν.» 6.4.15), μέχρι τον Αύγουστο θα έχουμε πληρώσει 15 δισ. ευρώ.
Πού είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους αφού πληρώνουμε τοκοχρεολύσια που ουσιαστικά επικυρώνουν το χρέος;
Οι εφαρμοστικοί νόμοι έχουν την ίδια ισχύ όπως και με την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. «Η δημόσια κοινή περιουσία αυτού του λαού δεν ξεπουλιέται» μας είχαν υποσχεθεί.
Αλλά το ΤΑΙΠΕΔ δεν καταργήθηκε και δουλεύει κανονικά. Αν το βαφτίσουμε σε αριστερά νερά, πάλι την ίδια δουλειά δεν θα κάνει;
Τι γίνεται με τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το νερό; Αν πάνε σε κοινοπραξίες, δεν είναι ιδιωτικοποίηση;
Τον ΕΝΦΙΑ τον πληρώνουμε κανονικά και ο ΦΠΑ δεν μειώθηκε.
Αυτά ενδεικτικά. Μοιάζει η πολιτική Σαμαρά-Βενιζέλου να έχει επιβιώσει, αλλά με άλλη ρητορική και διαφορετική επικοινωνιακή τακτική. Τι να συμβαίνει άραγε;
Ο χαρισματικός Τσίπρας να δημαγωγούσε ασυστόλως για να πάρει την εξουσία για την εξουσία, όπως ο αντίστοιχος συνάδελφός του Α. Παπανδρέου, ή απλά το αρχηγικό επιτελείο -για κόμμα και όργανα δεν μιλάμε βέβαια- είχε τις καλύτερες δυνατές προθέσεις, πίστευαν σε αυτά που έλεγαν και νόμιζαν πως αυτά μπορούν να εφαρμοστούν;
Πιστεύω στη δεύτερη εκδοχή, όσο και αν υπήρχαν δημαγωγικά στοιχεία, που είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Και εδώ μια μικρή παρένθεση για την αριστερή πολιτική σκέψη στην Ελλάδα. Αυτή διαμορφώνεται από τον οδοστρωτήρα του σταλινισμού και όποια άλλη άποψη είναι ρεφορμιστική, οπορτουνιστική, άρα ο διάλογος ήταν αδύνατος.
Οι άλλες απόψεις ήταν στην υπηρεσία της «αντίδρασης», άρα του ταξικού εχθρού. Γι’ αυτό έπρεπε να πολεμηθούν μέχρι θανάτου. Και όχι σπάνια, μαζί με τις απόψεις πέθαινε και ο άνθρωπος που τις εξέφραζε.
Τελικός σκοπός ήταν η εξουσία, που σήμαινε πως η γραφειοκρατία του κόμματος θα θρονιαζόταν στο κράτος και, στο όνομα του λαού, θα υπηρετούσαν τα δικά της συμφέροντα.
Μόνο σύμπτωση δεν είναι πως οι σημερινοί ολιγάρχες της Ρωσίας ήταν οι πρώην μεγαλογραφειοκράτες του Κ.Κ. της ΕΣΣΔ.
Αρα η εξουσία για την εξουσία προς ίδιον όφελος είναι στο DNA κάθε στελέχους του εξουσιαστικού σοσιαλισμού. Και αυτό δημιουργεί τύφλωση και απογείωση από την πραγματικότητα.
Η σημερινή Ε.Ε. δεν είναι ανεξάρτητη πολιτική οντότητα και κανένα κράτος-μέλος δεν μπορεί να έχει τη δική του πολιτική.
Βρίσκεται κάτω από μια διπλή κυριαρχία. Ιδεολογικά, πολιτικά και πολιτιστικά είναι υπό την κηδεμονία των ΗΠΑ και οικονομικά είναι στην υπηρεσία του παγκόσμιου κεφαλαίου. Γι’ αυτό και παραμένει μια οικονομική ένωση και αρνείται να γίνει μια Ευρώπη των λαών, όπως ήταν οι αρχικές προσδοκίες, και να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης.
Ζούμε σε μια Ε.Ε. υποταγμένη, με ομοιόμορφα καθεστώτα που δεν παρεκκλίνουν από τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Οποια χώρα προτείνει έναν δικό της δρόμο θα την τσακίσουν.
Στις διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους-εταίρους μας δεν βλέπω τη δυνατότητα κανενός έντιμου συμβιβασμού. Και δυστυχώς δεν είμαι ο μόνος που τα διαπιστώνει. Αν δεν υποταχτούμε πλήρως, θα μας συντρίψουν. Και μια ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα δεν μπορεί να αποκλειστεί από τους σχεδιασμούς τους.
Η δεύτερη εκδοχή είναι να προσαρμοστούμε πλήρως προς τας υποδείξεις και να υπογράψουμε ένα τρίτο Μνημόνιο, που μπορεί να ονομαστεί «αντιμνημόνιο» που θα καταργεί τα προηγούμενα, ενσωματώνοντάς τα. Στην πολιτική όλα παίζονται και όλα επιτρέπονται.
ΤΟ οικοδόμημα της Ε.Ε., όπως είναι χτισμένο, είναι θέμα χρόνου πότε θα καταρρεύσει. Και εδώ ήταν το δικό μας διαπραγματευτικό χαρτί: η ρωγμή, η όποια ρωγμή μπορούσε να επιφέρει η Ελλάδα και ίσως ενεργοποιούσε το φαινόμενο του ντόμινο. Και αρχή θα είναι η παύση πληρωμής των τοκοχρεολυσίων.
Αν κάθε πέντε μήνες ρίχναμε 15 δισ. στην κοινωνία, κάτι δεν θα γινόταν; Τώρα αυτά χάνονται, το χρέος κάθε χρόνο μεγαλώνει. Και με αυτήν τη λογική το μόνο που θα αναπτύσσεται θα είναι η ανθρωπιστική κρίση που μπορεί να καταπιεί και την επόμενη γενιά.
Και αυτά όλα πρέπει να τα πούμε καθαρά στον λαό.
Και κάτι τελευταίο. Κακές υπηρεσίες προσφέρουν στην κυβέρνηση οι προπαγανδιστές σοβιετικού τύπου. Μόνο η αλήθεια βοηθάει, όσο πικρή και αν είναι.
* Αρχαιοελληνική λέξη. Κατά το λεξικό του Σταματάκου σημαίνει μικρόν και ανάξιον λόγου υπούργημα ή αξίωμα. Και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας θα αναφερθούμε και στον έγκριτο BAILLY: CHARGE SUBALTERNE, που συμφωνεί με το ελληνικό λεξικό χωρίς διαπραγματεύσεις.
Πού είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους αφού πληρώνουμε τοκοχρεολύσια που ουσιαστικά επικυρώνουν το χρέος;
Οι εφαρμοστικοί νόμοι έχουν την ίδια ισχύ όπως και με την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. «Η δημόσια κοινή περιουσία αυτού του λαού δεν ξεπουλιέται» μας είχαν υποσχεθεί.
Αλλά το ΤΑΙΠΕΔ δεν καταργήθηκε και δουλεύει κανονικά. Αν το βαφτίσουμε σε αριστερά νερά, πάλι την ίδια δουλειά δεν θα κάνει;
Τι γίνεται με τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, το νερό; Αν πάνε σε κοινοπραξίες, δεν είναι ιδιωτικοποίηση;
Τον ΕΝΦΙΑ τον πληρώνουμε κανονικά και ο ΦΠΑ δεν μειώθηκε.
Αυτά ενδεικτικά. Μοιάζει η πολιτική Σαμαρά-Βενιζέλου να έχει επιβιώσει, αλλά με άλλη ρητορική και διαφορετική επικοινωνιακή τακτική. Τι να συμβαίνει άραγε;
Ο χαρισματικός Τσίπρας να δημαγωγούσε ασυστόλως για να πάρει την εξουσία για την εξουσία, όπως ο αντίστοιχος συνάδελφός του Α. Παπανδρέου, ή απλά το αρχηγικό επιτελείο -για κόμμα και όργανα δεν μιλάμε βέβαια- είχε τις καλύτερες δυνατές προθέσεις, πίστευαν σε αυτά που έλεγαν και νόμιζαν πως αυτά μπορούν να εφαρμοστούν;
Πιστεύω στη δεύτερη εκδοχή, όσο και αν υπήρχαν δημαγωγικά στοιχεία, που είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Και εδώ μια μικρή παρένθεση για την αριστερή πολιτική σκέψη στην Ελλάδα. Αυτή διαμορφώνεται από τον οδοστρωτήρα του σταλινισμού και όποια άλλη άποψη είναι ρεφορμιστική, οπορτουνιστική, άρα ο διάλογος ήταν αδύνατος.
Οι άλλες απόψεις ήταν στην υπηρεσία της «αντίδρασης», άρα του ταξικού εχθρού. Γι’ αυτό έπρεπε να πολεμηθούν μέχρι θανάτου. Και όχι σπάνια, μαζί με τις απόψεις πέθαινε και ο άνθρωπος που τις εξέφραζε.
Τελικός σκοπός ήταν η εξουσία, που σήμαινε πως η γραφειοκρατία του κόμματος θα θρονιαζόταν στο κράτος και, στο όνομα του λαού, θα υπηρετούσαν τα δικά της συμφέροντα.
Μόνο σύμπτωση δεν είναι πως οι σημερινοί ολιγάρχες της Ρωσίας ήταν οι πρώην μεγαλογραφειοκράτες του Κ.Κ. της ΕΣΣΔ.
Αρα η εξουσία για την εξουσία προς ίδιον όφελος είναι στο DNA κάθε στελέχους του εξουσιαστικού σοσιαλισμού. Και αυτό δημιουργεί τύφλωση και απογείωση από την πραγματικότητα.
Η σημερινή Ε.Ε. δεν είναι ανεξάρτητη πολιτική οντότητα και κανένα κράτος-μέλος δεν μπορεί να έχει τη δική του πολιτική.
Βρίσκεται κάτω από μια διπλή κυριαρχία. Ιδεολογικά, πολιτικά και πολιτιστικά είναι υπό την κηδεμονία των ΗΠΑ και οικονομικά είναι στην υπηρεσία του παγκόσμιου κεφαλαίου. Γι’ αυτό και παραμένει μια οικονομική ένωση και αρνείται να γίνει μια Ευρώπη των λαών, όπως ήταν οι αρχικές προσδοκίες, και να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης.
Ζούμε σε μια Ε.Ε. υποταγμένη, με ομοιόμορφα καθεστώτα που δεν παρεκκλίνουν από τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Οποια χώρα προτείνει έναν δικό της δρόμο θα την τσακίσουν.
Στις διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους-εταίρους μας δεν βλέπω τη δυνατότητα κανενός έντιμου συμβιβασμού. Και δυστυχώς δεν είμαι ο μόνος που τα διαπιστώνει. Αν δεν υποταχτούμε πλήρως, θα μας συντρίψουν. Και μια ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα δεν μπορεί να αποκλειστεί από τους σχεδιασμούς τους.
Η δεύτερη εκδοχή είναι να προσαρμοστούμε πλήρως προς τας υποδείξεις και να υπογράψουμε ένα τρίτο Μνημόνιο, που μπορεί να ονομαστεί «αντιμνημόνιο» που θα καταργεί τα προηγούμενα, ενσωματώνοντάς τα. Στην πολιτική όλα παίζονται και όλα επιτρέπονται.
ΤΟ οικοδόμημα της Ε.Ε., όπως είναι χτισμένο, είναι θέμα χρόνου πότε θα καταρρεύσει. Και εδώ ήταν το δικό μας διαπραγματευτικό χαρτί: η ρωγμή, η όποια ρωγμή μπορούσε να επιφέρει η Ελλάδα και ίσως ενεργοποιούσε το φαινόμενο του ντόμινο. Και αρχή θα είναι η παύση πληρωμής των τοκοχρεολυσίων.
Αν κάθε πέντε μήνες ρίχναμε 15 δισ. στην κοινωνία, κάτι δεν θα γινόταν; Τώρα αυτά χάνονται, το χρέος κάθε χρόνο μεγαλώνει. Και με αυτήν τη λογική το μόνο που θα αναπτύσσεται θα είναι η ανθρωπιστική κρίση που μπορεί να καταπιεί και την επόμενη γενιά.
Και αυτά όλα πρέπει να τα πούμε καθαρά στον λαό.
Και κάτι τελευταίο. Κακές υπηρεσίες προσφέρουν στην κυβέρνηση οι προπαγανδιστές σοβιετικού τύπου. Μόνο η αλήθεια βοηθάει, όσο πικρή και αν είναι.
* Αρχαιοελληνική λέξη. Κατά το λεξικό του Σταματάκου σημαίνει μικρόν και ανάξιον λόγου υπούργημα ή αξίωμα. Και για τους Ευρωπαίους εταίρους μας θα αναφερθούμε και στον έγκριτο BAILLY: CHARGE SUBALTERNE, που συμφωνεί με το ελληνικό λεξικό χωρίς διαπραγματεύσεις.
Τίποτε δεν ειναι αληθινό,όλα επιτρέπονται.
ΑπάντησηΔιαγραφή