Αναρτούμε άρθρο του Κ. Λαπαβίτσα από το Blog του
Το
κύριο πρόβλημα που σήμερα αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι να χαράξει
πορεία που θα τη βγάλει από την καταστροφή των τεσσάρων τελευταίων ετών,
αναπληρώνοντας τις απώλειες εισοδήματος και ενισχύοντας τα λαϊκά και
εργατικά στρώματα. Για να γίνει αυτό είναι ανάγκη να λυθούν επιτακτικά
προβλήματα όπως:
• Το τεράστιο δημόσιο χρέος σε δημόσιους δανειστές του εξωτερικού
• Η πρωτοφανής συρρίκνωση της παραγωγής
• Τα γιγαντιαία μεγέθη της ανεργίας
• Η κατάρρευση του εισοδήματος και η συνεχής πτώση της κατανάλωσης
• Η περικοπή μισθών και συντάξεων στο όριο της επιβίωσης
• Η αποδιάρθρωση του κράτους πρόνοιας
• Η εκτίναξη της φορολογίας
• Η απαξίωση της ακίνητης περιουσίας
• Η διάλυση του κρατικού μηχανισμού
• Το έλλειμμα δημοκρατίας
• Η απώλεια εθνικής αξιοπρέπειας
• Η έλλειψη αυτοπεποίθησης των λαϊκών στρωμάτων
Οι
κυβερνώντες είναι παντελώς ανίκανοι να το κάνουν, όπως αποδεικνύει και η
πρόσφατη ‘έξοδος στις αγορές’; Σπατάλησαν εκατοντάδες εκατομμυρίων
δανειζόμενοι 3δις με υψηλό επιτόκιο, μόνο και μόνο για να λένε
προεκλογικά “σκίζουμε τα Μνημόνια”, χωρίς καμία “τεχνική” βεβαιότητα
ότι η έκδοση πενταετών ομολόγων θα μειώσει τα επιτόκια του
βραχυπρόθεσμου δανεισμού.
Το
μνημονιακό στρατόπεδο γνωρίζει πολύ καλά ότι ούτε τα Μνημόνια
καταργούνται, ούτε μπαίνουμε στην ανάπτυξη, αλλά απλώς ρηχαίνει η ύφεση.
Γνωρίζει ακόμη καλύτερα ότι το μόνο σχέδιο ανάπτυξης που έχει είναι
αυτό της Τρόικας: κόβουμε μισθούς, ιδιωτικοποιούμε τη δημόσια περιουσία,
απορρυθμίζουμε τις αγορές και περιμένουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία να
κάνει το θαύμα της.
Πραγματικά όμως ζητείται θαύμα δεδομένου ότι:
• Η
εγχώρια ζήτηση είναι εξαιρετικά αδύναμη καθώς η κατανάλωση πέφτει και
το δημόσιο εφαρμόζει αυστηρή περιοριστική πολιτική για να πετύχει
πρωτογενή πλεονάσματα και να εξυπηρετεί το χρέος.
• Οι
εξαγωγές μειώνονται ταχέως γιατί η οικονομία της Ευρωζώνης λιμνάζει,
ενώ η εξωτερική ισοτιμία του ευρώ παραμένει εξαιρετικά ισχυρή.
• Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν κατακρεουργηθεί υποσκάπτοντας το πλαίσιο και των ιδιωτικών επενδύσεων.
• Ο παραγωγικός ιστός είναι βαρύτατα τραυματισμένος και έχει χαθεί δια παντός μεγάλο κομμάτι του παραγωγικού δυναμικού.
• Οι
τράπεζες παραμένουν ασταθέστατες, συνεχίζουν να ελαττώνουν τις
πιστώσεις προς την πραγματική οικονομία και τα επιτόκια δανεισμού είναι
πολύ υψηλά.
Η
Ελλάδα δε μπορεί να βαδίζει προς το μέλλον και να κυβερνάται από
ανθρώπους που προσβλέπουν σε θαύματα. Για ανορθωθεί η χώρα και να μην
καταλήξει να είναι μια φτωχή, άνιση και ασήμαντη γωνιά της Ευρώπης
χρειάζεται αριστερή κυβέρνηση που θα κάνει ριζοσπαστικές τομές στην
οικονομία και στην κοινωνία. Πιο συγκεκριμένα: