Έχετε ακούσει το όνομα Αλμπέρτο Φουτζιμόρι;
Το θέμα όμως δεν είναι αν το έχετε ακούσει, αλλά από δω και πέρα να μην το αγνοήσετε ανοήτως.
Ο Φουτζιμόρι, εκτός από πρόεδρος του Περού, ήταν για μια ολόκληρη δεκαετία το «πρότυπο ηγέτη» του μεγάλου αφεντικού της Γής και το «αγαπημένο παιδί» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ τα φιλελεύθερα προγράμματα δομικής προσαρμογής που εφάρμοζε προκαλούσαν ρίγη σεβασμού σε όλα τα τσιράκια των «ελεύθερων αγορών». Ο ίδιος ο Φουτζιμόρι δήλωνε πως «Η χώρα μου είναι ένα προϊόν, προσφέρω ένα προϊόν που λέγεται Περού».(Εντουάρτο Γκαλεάνο: «Ένας Κόσμος Ανάποδα», σελ. 178 Εκδόσεις Πιρόγα). Έτσι, κατάφερε να ιδιωτικοποιήσει όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις και να θέσει τα θεμέλια για την «ελεύθερη αγορά».
Συμμετοχή σε αυτήν την φιλελεύθερη μεταμόρφωση μιας χώρας σε προϊόν των αγορών είχε η πρώην βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ και εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Έλενα Παναρίτη. Η εξαιρετική κυρία Παναρίτη ως εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Τράπεζας πρωτοστάτησε σε σειρά θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως η μεταρρύθμιση του Δημόσιου Τομέα και των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Περού, εργασία για την οποία της απονεμήθη η διάκριση της διεθνούς βέλτιστης πρακτικής και καινοτομίας. Η γεννημένη μέσα στην φιλελεύθερη αριστεία και στις νεοφιλελεύθερες δοξασίες Έλενα Παναρίτη κατέκτησε την παγκόσμια διάκριση, γιατί εργάστηκε με ζήλο για την δημιουργία «ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος», δημιουργώντας κτηματολόγιο και επίσημους τίτλους ιδιοκτησίας στο Περού.
Καθώς οι φτωχοί κάτοικοι του Περού δεν διέθεταν τίτλους ιδιοκτησίας στη γη που καλλιεργούσαν, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι συνέβη όταν ένα πρόγραμμα δομικής προσαρμογής μετέτρεψε την περιουσία των φτωχών σε εμπορευματικό αγαθό. Μια από τις πρώτες εταιρείες που επένδυσαν στο «προϊόν Περού» ήταν η εταιρεία της Παναρίτη «Panel Group», η οποία «επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση, της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας». (Το Ποντίκι «Η γυναίκα-αλεξίπτωτο» http://www.topontiki.gr/article/15822/i-gynaika-alexiptoto)
Μα ας αφήσουμε το προσωπικό Success Story της Παναρίτη, η οποία εξυμνεί την καπιταλιστική ελεύθερη αγορά, ενώ τρώει από την δημόσια ταγίστα, και ας γυρίσουμε στον Φουτζιμόρι και στα φιλελεύθερα προγράμματα δομικής προσαρμογής, τα οποία συνέδεσαν την χώρα με παγκόσμια χρηματοοικονομικά και μαφιόζικα συμφέροντα.