Δύο πρόσφατα περιστατικά που μας θυμίζουν ότι το αστυνομικό κράτος παραμένει αλώβητο

Κερατσίνι : ΜΑΤ εισβάλλουν σε κατοικία στην πορεία για τον Παύλο Φύσσα (βίντεο)

ΜΑΤ εισβάλλουν σε κατοικία στο Κερατσίνι, κατά τη διάρκεια της αντιφασιστικής πορείας για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Και πάλι άγριοι βασανισμοί από την Ελληνική Αστυνομία

Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου

Σπασμένα χέρια από γκλομπ, σπασμένα δάχτυλα ποδιών από μηχανή της ομάδας ΔΕΛΤΑ που περνούσε σαδιστικά ξανά και ξανά από πάνω τους, σπασμένα δόντια από μπουνιές. Αυτές τις εικόνες μεταφέρουν οι τρεις δικηγόροι Αντωνία Λεγάκη, Άννυ Παπαρούσου και Χρύσα Πετσιμέρη που βρίσκονται αυτή την ώρα στο πλευρό των εννέα συλληφθέντων που κατηγορούνται για την χθεσινοβραδινή επίθεση με μολότοφ στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Πλην δύο γυναικών και ενός 19χρονου, οι υπόλοιποι είναι όλοι ανήλικοι.

Φωτογραφία: Λευτέρης Πατσαλής / SOOC

«Έχουν βασανιστεί μετά τη σύλληψη. Έχουν βασανιστεί μεθοδικά. Έχουν βασανιστεί με τρόπους που πληρούν απολύτως την έννοια των κακουργηματικών βασανιστηρίων κατά το νόμο. Πρόκειται για μεθοδευμένα χτυπήματα στο ίδιο σημείο προκειμένου να προκαλέσουν βλάβη» καταγγέλλει η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη έχοντας δίπλα της την ώρα που μιλάμε έναν 19χρονο συλληφθέντα ο οποίος της μεταφέρει: «με πλησίασε μια ομάδα ΔΕΛΤΑ σε ένα στενό των Εξαρχείων, έπεσαν πάνω μου για να με συλλάβουν, με πέταξαν στην άσφαλτο και άρχισαν να με χτυπούν με γκλοπ στο κεφάλι. Στον δρόμο για το τμήμα, ένας μου έκανε λαβή στον λαιμό και με κρατούσε όσο περπατούσα και ένας άλλος άρχισε να περνάει από πάνω μου με το μηχανάκι πατώντας μου τα πόδια. Έπεφτα και αυτός που με κρατούσε με σήκωνε και με χτυπούσε επειδή δεν άντεχα τον πόνο στα δάχτυλα των ποδιών μου, τα οποία τελικά έσπασαν».

Για την «αόρατη γενιά» που πρέπει να γίνει ορατή, για τη γενιά της ανατροπής

Κείμενο στήριξης της Λαϊκής Ενότητας από αγωνιστές-τριες των κινημάτων νεολαίας των προηγούμενων χρόνων (μεταξύ αυτών και πολλά μέλη της συσπείρωσης)

Αν υπάρχει μία γενιά που έχει πληγεί περισσότερο από τις πολιτικές των μνημονίων και της λιτότητας, από τη φυλακή του ευρώ και τις ασφυκτικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι νέοι και νέες. Η ανεργία ξεπερνά το 50% σε αυτή τη γενιά. Η επισφάλεια, η ετεροαπασχόληση και η δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο και με «μαύρα» είναι ο κανόνας. Οι σπουδές έχουν καταλήξει χαρτιά χωρίς αντίκρισμα με τόση ανεργία, αλλά και λόγω της επίθεσης τόσων χρόνων (ήδη και πριν από τα μνημόνια) στα επαγγελματικά δικαιώματα που κατοχυρώνουν τα πτυχία. Και η φοίτηση ολοένα κοστίζει περισσότερο στο σχολείο (φροντιστήρια, κλείσιμο-συγχωνεύσεις σχολείων σε επαρχιακές περιοχές) όσο και σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ (μείωση ή κατάργηση των δημόσιων και δωρεάν παροχών σε βιβλία, σίτιση, στέγαση). Όλοι πλέον έχουμε αρκετούς γνωστούς/ες που έχουν πάρει το δρόμο της ξενιτιάς για εργασία ή σπουδές. 

Αλλά το χειρότερο είναι ότι είμαστε σχεδόν οι σύγχρονοι «αόρατοι». Αυτοί που είναι παντού δίπλα και όμως σχεδόν δεν υπάρχουν και δεν «φαίνονται» στο επίσημο πολιτικό σύστημα, στον κυρίαρχο δημόσιο λόγο, στην «εικόνα» της κοινωνίας και τον mainstream «πολιτισμό». Καμία κυβερνητική πολιτική δε νοιάζεται για αυτούς και τα προβλήματά τους, δεν παίρνει μέτρα ανάσχεσης και ανατροπής αυτής της κατάστασης. Αντιθέτως, κάθε νέα μνημονιακή πολιτική ολοένα χειροτερεύει την προοπτική τους να δουλέψουν, να σπουδάσουν, να κάνουν οικογένεια, να ονειρευτούν…Και συνεχώς τους σπρώχνει να γίνουν γενιά της υποταγής, της απογοήτευσης, του επιβιωτισμού και της μετανάστευσης. 

Κι όμως, την ίδια στιγμή είναι η γενιά που όλα τα μνημονιακά κόμματα και οι επικοινωνιολόγοι τους επιχειρούν να κολακέψουν και σε αυτή την εκλογική μάχη. Η γενιά για την οποία όλοι οι «φανταχτεροί» πολιτικοί του μνημονιακού συστήματος θέλουν να μιλήσουν, θέλουν να τη βάλουν στο προφίλ και την «εικόνα» τους ενώ φροντίζουν η ίδια να παραμένει συνεχώς αόρατη. Λες και δεν έχουν ευθύνες για την κατάσταση στην οποία μας έχουν φέρει. Λες και τα κόμματα που ψήφισαν και στηρίζουν τα παλιά μνημόνια (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) δεν φέρουν την κύρια ευθύνη για αυτά γιατί δήθεν «όλοι μαζί τα φάγαμε». Λες και τα κόμματα που ψήφισαν και στηρίζουν το νέο μνημόνιο (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι) είναι αθώα γιατί δεν «ήθελαν» και «αναγκάστηκαν» να το ψηφίσουν. Ε, λοιπόν και εμείς λέμε ότι η γενιά μας ούτε θέλει ούτε είμαστε αναγκασμένοι να δεχτούμε αυτό το παραμύθι που επιχειρεί να νομιμοποιήσει το νέο μνημόνιο όπως το «όλοι μαζί τα φάγαμε» επιχείρησε να νομιμοποιήσει τα προηγούμενα. 

Πιστεύουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς μνημόνια, λιτότητα, χρέος και το μονόδρομο του ευρώ όσο και αν θέλουν να μας πείσουν ότι πλέον «δεν υπάρχει εναλλακτική». Δεν πιστεύουμε ότι είναι εύκολος, ούτε πιστεύουμε σε πολιτικούς «σωτήρες» και «σοφούς». Από αυτά έχουμε χορτάσει τόσα χρόνια. Πιστεύουμε όμως στις δυνάμεις μας, πιστεύουμε στις δυνατότητές μας, πιστεύουμε και εμπνεόμαστε από την ιστορία αντίστασης και αγώνων του λαού μας. 

Αυτός ο δρόμος δεν μπορεί παρά να είναι αγωνιστικός, συγκρουσιακός, δρόμος ρήξεων και ανατροπών. Γιατί ακριβώς απ’τα τσακάλια δε γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια… Αυτό έδειξε όλη η πενταετία αγώνων που μέσα από την εμπειρία μας μάθαμε ότι κάθε φορά πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Να απεργήσουμε, να διαδηλώσουμε, να συγκρουστούμε, να κατεβούμε σε πλατείες και παρελάσεις, να κινητοποιηθούμε πολιτικά, να δώσουμε τη μεγάλη μάχη για αυτό το συγκλονιστικό 62% του ΟΧΙ που συντάραξε την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Εκλογές με χιούμορ

Δεν υπάρχουν αθώοι …αλλά δεν είναι όλοι εξίσου ένοχοι

της συναδέλφου Τόνιας Κατερίνη από εδώ

Λίγες μόνο μέρες έχουν μείνει ως την Κυριακή των εκλογών και δεκάδες κείμενα από ανθρώπους που εμπλέκονται περισσότερο ή λιγότερο στο ιστορικό εγχείρημα μιας για πρώτη φορά «αριστερής» κυβέρνησης, επιστρατεύονται για να υπερασπίσουν και να στοιχειοθετήσουν, στις πιο φιλόδοξες εκδοχές, την υπόθεση της συνέχειας της προσπάθειας για μια κοινωνική αλλαγή. 

Δεν θα μιλήσω για όσα γράφονται με ορίζοντα μια ευτελή αντιπαράθεση στο πλαίσιο αφορισμών ή συνθημάτων τύπου «ψηφίζουμε πρωθυπουργό» , «δεν ρίχνουμε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση», «όσοι κάνουν κριτική και αποχωρούν είναι προδότες» και άλλα τέτοια ευτράπελα που δίνουν τροφή σε μια φτηνή αντιπαράθεση στα social media.

Δεν θα μιλήσω για όσους, αφελώς ή ηθελημένα, βλέπουν ως ορίζοντα της πολιτικής την «άμβλυνση» των επιπτώσεων της εφαρμογής του μνημονίου, ως την ημέρα όπου, αφού θα έχουμε υλοποιήσει, υποταγμένοι, τα κελεύσματα ενός σχεδίου που δεν είναι δικό μας, θα αρχίσει να έρχεται, δωράκι στους πειθαρχημένους, μια μικρή δόση ανάκαμψης.

Δεν θα μιλήσω καν γι αυτούς που, είτε από άγνοια είτε από έπαρση, είτε πλήρως σχεδιασμένα, μας διαβεβαίωσαν και συνεχίζουν να μας διαβεβαιώνουν μέσα στη στιγμή της πιο άγριας και οδυνηρής συνθηκολόγησης, πως υπάρχει ένα άλλο σχέδιο και αυτό το σχέδιο είναι δυνατόν να εφαρμοστεί.

Θα μιλήσω γι’ αυτούς, για όλες και όλους εμάς, που ξέρουμε ότι κάναμε λάθη και ότι χρειαζόμαστε πολλή δουλειά μέσα στην κοινωνία, μαζί με κάθε ενεργή συλλογικότητα, για να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα εναλλακτικό σχέδιο. Γι’ αυτούς που είναι έτοιμοι να μιλήσουν γι’ αυτά τα λάθη αλλά και να βάλουν, έμπρακτα, φραγμούς σε καταστροφικές διαδρομές. Όμως μια τέτοια προσέγγιση έχει τρεις βασικές προϋποθέσεις:

Να είναι ξεκάθαρο ότι ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό σχέδιο δεν έχει συμμετρικά οφέλη για όλους. Περνά μέσα από συγκρούσεις και οφείλουμε να είμαστε σαφείς με ποιες δυνάμεις και για ποια κοινωνικά συμφέροντα αγωνιζόμαστε. 

Ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό σχέδιο προϋποθέτει δημοκρατικές λειτουργίες, δομικά συνδεδεμένες με το ίδιο το σχέδιο, και δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά με προϋπόθεση την ουσιαστική συμμετοχή όσων στρατεύονται σ’ αυτό και τη μεταβίβαση ισχύος αποφάσεων και ελέγχου στις κοινωνικές συλλογικότητες. 

Ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό σχέδιο δεν αναβάλλεται. Χτίζεται εδώ και τώρα απαντώντας στις προκλήσεις της ιστορικής στιγμής και στα πραγματικά δεδομένα. 

Όσοι λοιπόν επιχειρηματολογούν γι’ αυτό το εναλλακτικό σχέδιο και βλέπουν την υλοποίηση του να περνάει μέσα από το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, παρακάμπτουν όλες τις παραπάνω απαιτήσεις, κάνοντας παραδοχές καλών προθέσεων. Κι ακόμα κι αν θελήσουμε να είμαστε επιεικείς στο πολιτικό άλμα μιας τέτοιας παραδοχής, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι καλύτερες θεωρίες κατέρρευσαν γιατί βασίστηκαν σε μια λάθος υπόθεση. Στην επιστήμη κάτι τέτοιο διορθώνεται. Στον κοινωνικό και πολιτικό στίβο μπορεί να συνοδεύεται από χιλιάδες θύματα.

Το δικαίωμα να μιλάμε σήμερα για ένα εναλλακτικό σχέδιο περνάει μέσα από την έμπρακτη καταδίκη όσων ολιγώρησαν, είπαν ψέματα, χλεύασαν τις δημοκρατικές διαδικασίες και συνεχίζουν να το κάνουν. Αυτή η καταδίκη δεν είναι τεκμήριο αθωότητας για τους υπόλοιπους. Είναι ένα πρώτο βήμα για να μπορούμε να μιλήσουμε αξιόπιστα για όλα, τα επείγοντα και τα μελλοντικά.

«Λευκοπλάστης για μικρές και μεγάλες αντινομίες»* που αντιμετωπίζουμε μπροστά στις εκλογές

Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ* από εδώ

Στην έρημο της κυρίαρχης πολιτικής, η οποία διαρκώς αποκαλύπτεται ως τεχνική της εξουσίας, οι μειοψηφίες που επιμένουν ότι η ιστορία δεν ανήκει στους ισχυρούς «σκαρφαλώνουν», όπως θα έλεγε ο Σαββόπουλος της νιότης μας, «σε σκοτάδια απόλυτα». Το «νέο» που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέροντας πολύ καλά πώς να μεταμορφώνεται για να παραμένει ισχυρός πόλος στο διπολισμό της ενιαίας σκέψης των μνημονίων, είναι μια μετωνυμία του «παλιού».

Βιώνουμε ένα συλλογικό και ατομικό τραύμα με ανάμεικτα αισθήματα απογοήτευσης, οργής και επιθυμίας να συνεχίσουμε. Ο αναστοχασμός, οι ατομικές αναζητήσεις και τα συλλογικά εγχειρήματα χρειάζονται χρόνο για να γίνουν σωστά. Αυτό τον χρόνο μας κλέβει το μνημονιακό σύστημα. Προκηρύσσει εκλογές εξπρές για να περιορίσει το κοινοβουλευτικό ΟΧΙ, που εκδηλώθηκε δυναμικά στις τρεις ψηφοφορίες και συνεχίζει με τη Λαϊκή Ενότητα, και για να αποκρύψει, όσο μπορεί, το έργο της επόμενης ημέρας - δηλαδή την απαρέγκλιτη εφαρμογή των συμφωνηθέντων με τους δανειστές.

Ποιοτικές έρευνες καταγράφουν ότι ο φόβος καθορίζει κυρίαρχα τις επιλογές του λαϊκού κόσμου που θα ανακάμψει στις μνημονιακές εστίες, κατά κύριο λόγο στο ΣΥΡΙΖΑ. Φόβος για την άτακτη χρεοκοπία την οποία εξακολουθούν να εκστομίζουν ως μέγιστη απειλή σε χιλιάδες ανθρώπους που αδυνατούν να επιβιώσουν. Φόβος για την αστάθεια που θα επικρατήσει αν οι πολίτες απειθήσουν στην κάλπη ψηφίζοντας αντιμνημονιακά, αν οι μελλοντικές πράξεις ανυπακοής αποσταθεροποιήσουν το σύστημα. Πρέπει να νικήσουμε τον φόβο. Η σταθερότητα της μνημονιακής συμμαχίας των προθύμων και η μεγάλη εκλογική της δύναμη θα σημάνουν για την κοινωνία σιγή νεκροταφείου. Η αστάθεια, που μπορούν να επιφέρουν τα κοινωνικά κινήματα και οι αντιμνημονιακές ρωγμές στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, είναι ο δικός τους φόβος. Να τον ενισχύσουμε !

Στους μαζικούς αντιμνημονιακούς λαϊκούς αγώνες και στη σύντομη αλλά αυθεντική εξέγερση του ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου, οι κυρίαρχες τάξεις και τα μνημονιακά κόμματα απαντούν με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα για να επιβάλλουν το δικό τους there is no alternative. Αλλά, κάθε πράξη αντίστασης διαρκεί στην ατομική και συλλογική μνήμη όσων έπραξαν στο όνομα της τάξης τους. Είναι πιο δυνατή από το «ναι» που επιβλήθηκε πάνω από τη λαϊκή θέληση του 61,3%. Οι αγώνες των λαών δεν είναι ληξιπρόθεσμες καταθέσεις στην ιστορία. Το ΟΧΙ και το μέλλον διαρκούν πολύ γι’ αυτό τα βήματά μας πρέπει να οδηγούν ο λογισμός και το όνειρο.

Να μην ολοκληρωθεί η αντιστροφή της λαϊκής βούλησης που ανέδειξε το λαϊκό, ταξικό 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα

Πέντε χρόνια μετά το πρώτο Μνημόνιο το προεκλογικό σκηνικό θυμίζει εντυπωσιακά την προ-μνημονιακή εποχή. Τα δυο μεγάλα κόμματα διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ο λόγος περί διαφθοράς και κάθαρσης είναι το κέντρο της κομματικής αντιπάραθεσης και τα ΜΜΕ παλεύουν με νύχια και με δόντια να καναλιζάρουν τις προεκλογική διαμάχη γύρω από την πιστή υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης, όταν ο κόσμος της δουλειάς και η νεολαία, παρακολουθούν με αδιαφορία μια στημένη κοκορομαχία για ζητήματα που καμία σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Επιχειρείται σε αυτές τις εκλογές η πλήρης ανατροπή των ρήξεων και των μετατοπίσεων που συνέβησαν τα πέντε χρόνια της κρίσης και της μνημονιακής πολιτικής. Επιχειρείται μέσα από την μνημονιακή αντιδραστική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, (είναι πλέον σαφές εξάλλου ότι το μνημόνιο καταπίνει και μεταλλάσει  κόμματα) να επικυρωθεί με την ψήφο του λαού η συναίνεση στην υλοποίηση των μνημονίων και η αναγνώριση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από την νεοφιλελεύθερη αντιδραστική αναδιάρθρωση.

Και σε αυτό το τοπίο διαγράφεται, ξανά  μετά το 2010, ο ισχυρότατος  κίνδυνος  να καταφέρουν οι «από πάνω» να σχηματίσουν μια Βουλή όπου η συντριπτική πλειοψηφία θα στηρίζει τα σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα του μνημονίου. Και δεν έχει σημασία αν ο ένας θα το κάνει γκρινιάζοντας και παλεύοντας για φιλολαϊκά ισοδύναμα (μπορεί να βρεθεί άραγε ισοδύναμο στην πώληση του ΑΔΜΗΕ, στις ομαδικές απολύσεις, στην κατάργηση των επικουρικών και στον εργασιακό μεσαίωνα;), ενώ ο άλλος θα το υλοποιεί με σταθερότητα, «μαγκιά» και συνέπεια. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Πέντε χρόνια μνημονιακής πραγματικότητας και θα απουσιάζει από τη Βουλή η αντιπολίτευση εκείνη η οποία, όχι μόνο θα καταψηφίζει μέτρα και ντιρεκτίβες των θεσμών, αλλά θα τροφοδοτεί και τους αγώνες στην κοινωνία.

Μέσα σε αυτό το τοπίο οι αναντιστοιχίες της Αριστεράς διαφαίνονται καθοριστικές. Ο πάταγος από την κατάρρευση των μύθων που οικοδόμησε ο ΣΥΡΙΖΑ και αφόπλισαν τον λαό είναι τόσο εκκωφαντικός, που μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς αδυνατεί ακόμα και να ψιλαφήσει το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών, που δεν είναι άλλο από το να μην ολοκληρωθεί η αντιστροφή της λαϊκής βούλησης που ανέδειξε το λαϊκό, ταξικό 62% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Να μην γίνει πραγματικότητα η νεοφιλελεύθερη ΤΙΝΑ.

Αντιφασιστική Συγκέντρωση – Πορεία για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη, 18:00 μμ στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, Π. Τσαλδάρη 60.

Παύλο, Σαχζάντ δε σας ξεχνάμε… 

Δε θα περάσει ο φασισμός. 

Αντιφασιστική Συγκέντρωση – Πορεία για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη, 18:00 μμ στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, Π. Τσαλδάρη 60.

Δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό . Η δολοφονία του Παύλου ήταν η κορύφωση της δίχρονης δράσης των νεοναζί η οποία περιελάμβανε πογκρόμ και δολοφονίες μεταναστών (Σαχζάντ Λουκμάν), επιθέσεις σε αγωνιστές του κινήματος, οργάνωση ταγμάτων εφόδου για την κατάληψη των γειτονιών και τη μετατροπή τους σε χώρους κυριαρχίας του ρατσιστικού μίσους. Την ίδια περίοδο η Χρυσή Αυγή ανέπτυξε σχέσεις με το κράτος αλλά και με καπιταλιστές προσπαθώντας να συγκροτήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν φθηνά εργατικά χέρια για τους εργοδότες (εργασία μόνο για έλληνες με φθηνά μεροκάματα), ενώ παράλληλα κατάφερε να αποτελεί έναν βασικό συνομιλητή για κυβερνητικά σενάρια. 

Το αντιφασιστικό κίνημα με την δυναμική του παρουσία κατάφερε να ανακόψει την δράση των νεοναζί και να εμποδίσει την εμφάνιση τους στο δρόμο και τις γειτονιές. Οι μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις μετά τη δολοφονία του Παύλου υποχρέωσαν τη κυβέρνηση της ΝΔ να ξεκινήσει τις ποινικές διώξεις παρότι αυτό δεν ήταν στις προθέσεις της.

Σήμερα δυο χρόνια μετά ο κίνδυνος του φασισμού συνεχίζει να υπάρχει. Η οικονομική κρίση εξακολουθεί να βυθίζει στην εξαθλίωση και την απελπισία εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων οι προσδοκίες των οποίων προδόθηκαν από την κυβέρνηση την οποία στήριξαν για να διώξει υποτίθεται τα μνημόνια. Σε αυτές τις συνθήκες η Χρυσή Αυγή φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο της αντιπολίτευσης στον μνημονιακά μεταλλαγμένο συριζα. Η υιοθέτηση ή η ανοχή του νέου 3ου μνημονίου τριετούς λιτότητας από σημαντικό τμήμα της μέχρι πρότινος αντιμνημονιακής αριστεράς επιχειρείται να αξιοποιηθεί από τους νεοναζί που παριστάνουν τους γνήσιους αντιμνημονιακούς εκφραστές των λαϊκών στρωμάτων. Στη πραγματικότητα βέβαια οι χρυσαυγίτες δεν έχουν σκοπό και δεν πρόκειται ποτέ να συγκρουστούν με τα μνημόνια και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Αυτό που κάνουν κατά κύριο λόγο και με συστηματικό τρόπο είναι ότι επιχειρούν να στρέψουν τον λαϊκό θυμό ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Η παρουσία τους στην Μυτιλήνη και στη Κω που προσπάθησαν να οργανώσουν πογκρόμ εναντίον των προσφύγων, αλλά και η επανεμφάνιση τους σε μια σειρά γειτονιές αποδεικνύουν πως οι φασίστες επιχειρούν να ανακάμψουν και να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους. Παράλληλα η εξέλιξη της δίκης δείχνει ότι το κράτος δεν έχει σκοπό να αντιμετωπίσει στα σοβαρά τη ΧΑ. Πέντε μήνες μετά την έναρξη της δίκης δεν έχει εξασφαλιστεί ο δημόσιος και ανοιχτός χαρακτήρας της και δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η ουσιαστική της διαδικασία ενώ όλη η ηγετική ομάδα βρίσκεται εκτός φυλακής ( πλην του Λαγού που ξαναμπήκε φυλακή λόγω παραβίασης των περιοριστικών όρων).

Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες το αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί δυναμικά στο δρόμο. Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι παράλληλα αγώνας ενάντια στη φτώχεια και τα μνημόνια, τον αυταρχισμό και την καταστολή. Είναι αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των καταπιεσμένων. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό έχει σαν βασική και απαραίτητη προϋπόθεση τη σύγκρουση με τον ρατσισμό και την υπεράσπιση των προσφύγων και των μεταναστών. 

Η 18 του Σεπτέμβρη πρέπει να αποτελέσει το μαζικό και αποφασιστικό ξεκίνημα για την ανάπτυξη ενός αντιφασιστικού κινήματος το οποίο με κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και με δράσεις στις γειτονιές και τους κοινωνικούς χώρους δεν θα αφήσει τους φασίστες να σηκώσουν κεφάλι και να ξαναβγούν στο δρόμο. 

Όλοι και όλες την Παρασκευή 18 Σεπτέμβρη στις 18:00 στην Αντιφασιστική Συγκέντρωση και Πορεία στο Κερατσίνι, στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, Π. Τσαλδάρη 60.

Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας – Πειραιά

Το τρίτο Μνημόνιο περιλαμβάνει 223 προαπαιτούμενα

Κάντε ένα κόπο και διαβάστε το πριν πάτε να ψηφίσετε...

Η «ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ» ΤΩΝ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Το τρίτο Μνημόνιο περιλαμβάνει 223 προαπαιτούμενα, δηλαδή νομοθετικές δράσεις από τις οποίες εξαρτώνται οι περιοδικές αξιολογήσεις της «τερατόικας» και η εκταμίευση των δόσεων του νέου δανείου, σύμφωνα με τα μνημονιακά «έθιμα» που έχουν καθιερωθεί από τον Μάιο του 2010.

Αριθμητικά τα προαπαιτούμενα κατανέμονται ως εξής στην τετραετία:

127 το 2015

81 το 2016

12 το 2017

3 το 2018

Από το σύνολο αυτών των προαπαιτούμενων, 51 πρέπει να νομοθετηθούν-εφαρμοστούν εντός του Οκτωβρίου προκειμένου να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου. Στο χρονοδιάγραμμα που έχουν επιβάλει οι δανειστές, και που ουσιαστικά αποτελεί το πρόγραμμα οποιασδήποτε κυβέρνησης αναδειχθεί, υπάρχουν μέτρα διοικητικού-γραφειοκρατικού χαρακτήρα, μέτρα εκ πρώτης όψεως «ουδέτερα» και μέτρα που συνιστούν κυριολεκτικά μια «Μαύρη Βίβλο» λιτότητας, απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, κατεδάφισης του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Είναι να μέτρα που έχουν εξαφανιστεί από την προεκλογική καμπάνια των μνημονιομάχων, ή προβάλλονται, επιλεκτικά, εξωραϊστικά και παραπλανητικά. Σταχυολογούμε τα πιο σημαντικά όπως αναφέρονται στο χρονοδιάγραμμα του Μνημονίου, από τον τρέχοντα μήνα μέχρι και τον Δεκέμβριο 2018:

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 

Δέσμευση και κατάσχεση λογαριασμών οφειλετών του δημοσίου, με ηλεκτρονική αποστολή στις τράπεζες στοιχείων των οφειλετών. Για οφειλέτες με χρέη στην εφορία άνω των 70.000 ευρώ θα υπάρχει αυτοματοποιημένη διαδικασία κατάσχεσης. Το μέτρο θα ενισχυθεί με την ανάπτυξη ειδικού λογισμικού αυτοματοποιημένων ηλεκτρονικών κατασχέσεων εις βάρος οφειλετών του Δημοσίου. Το πρόγραμμα θα δοθεί με απευθείας ανάθεση! 

Κατάργηση του ανώτατου ορίου ύψους κατάσχεσης 25% επί μισθών και συντάξεων και μείωση όλων των κατώτατων ορίων ύψους 1.500 ευρώ (1.250 για μισθούς και συντάξεις, 1.000 ευρώ για καταθέσεις). 

Επίσπευση της διαδικασίας δημόσιας σύμβασης για την περαιτέρω αυτοματοποίηση της είσπραξης οφειλών και κατασχέσεων από ιδιώτες. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκρουστεί με τους ολιγάρχες και τη διαπλοκή, ένα σύντομο ανέκδοτο

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ

ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Αγώνας ΑΕΚ - ομάδας Ιωαννίνων

13/9/2015 Εικόνες από το δημοτικό συμβούλιο Ν. Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας

Στον αγώνα της ΑΕΚ με την ομάδα των Ιωαννίνων (13/9/2015) είχαμε μια πανοραμική εικόνα 1000 λέξεις : ο υπ. αρ. 2 εκπρόσωπος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Α. Φλαμπουράρης, ο αρχιερέας της μαύρης «επιχειρηματικότητας» και της διαπλοκής Δ. Μελισσανίδης και από κοντά 1-2 περίεργα πρόσωπα, θα τα έλεγες, επί το ευγενικότερο, σωματοφύλακες.

Μερικούς μήνες πριν - τον Ιανουάριο του 2015 - ο συνταγματάρχης Αχμέντ Μεσμέρι, εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων της Λιβυής, κάνει σοβαρότατες καταγγελίες για μεταφορά τζιχαντιστών με το πλοίο Araevo της Aegean Shipping Enterprises Company, η οποία σχετίζεται με την οικογένεια Μελισσανίδη.

Με την εγκατάσταση της νέας δημοτικής αρχής και του δημάρχου Άρη Βασιλόπουλου ξεκινούν εγκληματικές επιθέσεις χούλιγκανς του Μελισσανίδη εναντίον δημοτικών συμβούλων, του δημάρχου, δημοτών, αλληλέγγυων διαδηλωτών, όλων όσων αντιδρούσαν για το θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ, με αποτέλεσμα βαρύτατους τραυματισμούς - από θαύμα δεν υπήρξαν νεκροί - και κατ’ εξακολούθηση παρακώληση της λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου. Στόχος, να υλοποιηθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα του προέδρου της ΑΕΚ που συνδέονται με την κατασκευή του γηπέδου. Η δημοτική αρχή, εφαρμόζοντας τους νόμους του κράτους και τις προγραμματικές της δεσμεύσεις, είναι αποφασισμένη να μην υποχωρήσει στις επικίνδυνες απειλές. Ο αξιότιμος κ. Φλαμπουράρης είχε ήδη προεκλογικά «δώσει» τη δημοτική αρχή Ν. Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας. Σήμερα πλάϊ - πλάϊ με τον Δ. Μελισσανίδη στον κοινό αγώνα δηλώνει, πολεοδομώντας και νομοθετώντας ως ανεξέλεγκτη εξουσία, ότι τα σχέδια του αξιότιμου «επιχειρηματία» θα προχωρήσουν απρόσκοπτα.

Τις ίδιες μέρες του αγώνα της ΑΕΚ με την ομάδα των Ιωαννίνων και των δηλώσεων περί γηπέδου έχει ξεσπάσει το σκάνδαλο με τη συμμετοχή Φλαμπουράρη στην εταιρία ΔΙΑΤΜΗΣΗ ΑΤΕ. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα πρόσωπα που προσέλαβε ο πρώην υπουργός ως συμβούλους σε θέματα κατασκευών και πολεοδομικών θεμάτων. Business as usual, εντός εκτός και επί τα αυτά ; Κάποτε ο Α. Παπανδρέου μιλούσε για τα νέα τζάκια. Στην Ελλάδα το παλιό συνυπάρχει με το νέο (Λάτσης, Αγγελοπούλου και λοιποί εντιμότατοι κύριοι και κυρίες). Οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται, τα παλιά τζάκια μένουν και νέα δημιουργούνται. «Ξεμπερδεύουμε με το παλιό» διατείνεται το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον το νέο είναι μια μετωνυμία του παλιού. 

Και για να μην ξεχνιόμαστε στο θέμα της υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας από το ΤΑΙΠΕΔ. Ο υιός Μελισσανίδης συμμετέχει στην εταιρία στην οποία δόθηκε σκανδαλωδώς ο ΟΠΑΠ.

Ελένη Πορτάλιου 

Εγκαινιάστηκε το "σπίτι των μηχανικών" στην πλατεία Κλαυθμώνος

Η παρουσία συναδέλφων από την ανοικτή συνέλευση μηχανικών, ανέδειξε το τεράστιο έλλειμα πραγματικής κοινωνικής ασφάλισης του ΤΣΜΕΔΕ (χιλιάδες συναδέλφων με οφειλές, χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη και με απειλή κατασχέσεων, ληστρικές εισφορές και διαρκώς μειούμενες συντάξεις, συνεχιζόμενη κλοπή αποθεματικών μέσω PSI και Attica Bank).

Με την τελετή των εγκαινίων άνοιξε και επίσημα τις πύλες του το «σπίτι των μηχανικών» στην πίσω πλευρά της πλατείας Κλαυθμώνος. Πρόκειται για ένα «έξυπνο», μοντέρνο και «πράσινο» κτίριο, που στεγάζει τις υπηρεσίες του ΤΣΜΕΔΕ, του ασφαλιστικού φορέα των 110.000 μηχανικών και των 28.000 συνταξιούχων του Ταμείου.

Στο νέο «σπίτι των μηχανικών» συνυπάρχουν αρμονικά η υψηλή τεχνολογία και ο σεβασμός στην παράδοση και στις αρχαιότητες, που βρέθηκαν στα θεμέλια και αναδείχθηκαν με τη δημιουργία μιας αρχαιολογικής γωνιάς στη βάση του κτιρίου.

Μιλώντας στην τελετή των εγκαινίων ο Πρόεδρος του ΤΣΜΕΔΕ κ. Ιωάννης Γαμβρίλης  χαρακτήρισε το νέο κτίριο του Ταμείου «έργο υψηλών προδιαγραφών, αντάξιο του επιστημονικού επιπέδου, της συσσωρευμένης εμπειρίας και των σύγχρονων δυνατοτήτων των Ελλήνων μηχανικών». Και επεσήμανε ότι αν και ο αρχικός προϋπολογισμός ανερχόταν σε 19.000.000 Ευρώ με το ΦΠΑ, η κατασκευή του κόστισε τελικά 11.960.000 Ευρώ με το ΦΠΑ, δηλαδή λιγότερο κατά 7.040.000 Ευρώ (ποσοστό 37%).

Αναφερόμενος στο ασφαλιστικό σύστημα ο κ. Γαμβρίλης επεσήμανε:

Κείμενο στήριξης της Λαϊκής Ενότητας από μηχανικούς

Κείμενο στήριξης της Λαϊκής Ενότητας από μηχανικούς

Το τρίτο μνημόνιο είναι η νέα σκληρή πραγματικότητα με την οποία ο ελληνικός λαός θα έρθει αντιμέτωπος το επόμενο διάστημα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε στην υπογραφή του παραβιάζοντας την εντολή του ελληνικού λαού της 25ης Ιανουαρίου, παραβιάζοντας και το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.

Αγωνιστές και αγωνίστριες που τα προηγούμενα χρόνια δώσαμε τον αγώνα –μέσα από διαφορετικές οργανώσεις και συλλογικότητες– ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, και που πιστεύουμε ότι ο αγώνας αυτός θα πρέπει να συνεχιστεί με κάθε τρόπο, καλούμε σε στήριξη της Λαϊκής Ενότητας, ενός μετώπου δηλαδή, που θα κληθεί να δώσει τη μάχη ενάντια στα μνημόνια και στις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.
Στόχος της Λαϊκής Ενότητας είναι η ακύρωση όλων των μνημονιακών συμφωνιών, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η επαναφορά μισθών και συντάξεων, η προστασία της δημόσιας περιουσίας, η εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και η ανασυγκρότηση της οικονομίας με ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτογενή τομέα. Έχουμε επίγνωση ότι τα ζητήματα της εξόδου από την ευρωζώνη και της ρήξης με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και επιλογές της Ε.Ε., η οποία ακολουθεί όλο και πιο αντιδραστικούς και αντιδημοκρατικούς δρόμους, τίθενται στην ημερήσια διάταξη, όχι ως προϊόν κάποιας ιδεολογικής εμμονής, αλλά με όρους στοιχειώδους πολιτικού ρεαλισμού (για το σχεδιασμό των παραπάνω εκτιμούμε ότι η συμβολή των μηχανικών οφείλει να είναι ουσιαστική).

Η υπερψήφιση της "Λαϊκής Ενότητας" στις ερχόμενες εκλογές είναι η μόνη επιλογή για όσους επιμένουν ότι οι αγώνες της ελληνικής κοινωνίας μπορούν να δικαιωθούν, πως "ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός" απέναντι στα μνημόνια, χρέος ευρώ που θα ανοίξει δρόμους για ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες, πως ο λόγος και η εξουσία πρέπει να περάσουν στο λαό, πως μπορεί να υπάρξει μια άλλη αριστερά.

Επειδή το Όχι διαρκεί πολύ και στο τέλος πρέπει να νικήσει.
Όλοι οι μηχανικοί που ζούμε από την δουλειά μας, όλοι όσοι μαζί δώσαμε τις μάχες της προηγούμενης περιόδου (στις πλατείες και στις κινητοποιήσεις για την ασφάλιση και την εργασία, για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και την κατάργηση του μνημονιακού πλαισίου) οφείλουμε να πάρουμε την υπόθεση αυτή στα χέρια μας και κατά τη διάρκεια και μετά τις εκλογές.

(Ακολουθούν οι πρώτες υπογραφές, η συλλογή τους συνεχίζεται, συνυπογραφή μπορεί να γίνει ή με σχόλιο εδώ ή στο facebook ή με μήνυμα στο dpenef@yahoo.com)

1

ΑΓΑΠΗΤΟΣ- ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧ/ΚΟΣ

Για τον Παύλο Φύσσα

Για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή, οι δημιουργοί του ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε ετοιμάσανε ένα μικρό βίντεο αφιερωμένο σε όλα τα θύματα της ναζιστικής οργάνωσης αλλά και σε όσους δίνουν τη μάχη απέναντι στο φασισμό.

Τη μουσική προσέφεραν οι Last Drive και τη σκηνοθετική επιμέλεια έχει ο Αρης Τριανταφύλλου. Τα γυρίσματα έγιναν λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Μπολόνια από τον Θάνο Τσάντα και τον Άρη Χατζηστεφάνου.

Για τα παιδιά που έσπασαν το ΤΑΙΠΕΔ…

Άρης Χατζηστεφάνου από εδώ

Τέσσερις συλλήψεις μελών της ομάδας Ρουβίκωνας που εισέβαλαν στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε η αστυνομία η οποία αναζητά, όπως λέει, και τα υπόλοιπα μέλη.

Έχουμε εκφράσει πάμπολλες φορές τις ενστάσεις μας για πράξεις επαναστατικής βίας, οι οποίες δεν έχουν από πίσω τους ένα μαζικό κίνημα να τις νομιμοποιεί. Έχουμε εκφράσει επίσης πολλές φορές τις διαφωνίες μας με τον αναρχικό χώρο, και σε επίπεδο ιδεολογίας αλλά και καθημερινής πρακτικής.

Σίγουρα θα προτιμούσαμε στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ να έχει εισβάλλει μια συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών και να ξεθεμελιώσει αυτό το κτίριο της σύγχρονης κομαντατούρ. Θα θέλαμε κόμματα, οργανώσεις και συνδικάτα να έχουν στρατοπεδεύσει απ’ έξω και να διακόψουν στην πράξη τη λειτουργία του. Θα μας αρκούσε ακόμη και το κλείσιμο του ταμείου από μια στοιχειωδώς προοδευτική κυβέρνηση (δεν συζητάμε για αριστερή – αυτή δεν υπήρξε ποτέ).

Αυτά όμως δεν έγιναν. Για την ακρίβεια η μνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έθεσε ως βασική της προτεραιότητα να προστατεύσει τη δομή, τη λειτουργία και την αποστολή του ταμείου. Ουσιαστικά διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο μαζί με την «ανεξάρτητη» κεντρική τράπεζα του Στουρνάρα, αποτελούν τα προκεχωρημένα φυλάκια των δανειστών για την ολοκληρωτική μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους.

Και όσο αυτά δεν γίνονται οι μορφές αντίδρασης θα γίνονται δυστυχώς πιο βίαιες.

Πολλοί θα σπεύσουν να μιλήσουν ακόμη και για καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Η μόνη καταστροφή δημόσιας περιουσίας συντελείται καθημερινά από το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ και μάλιστα σε βαθμό που θα επηρεάσει το μέλλον αυτού του τόπου για δεκαετίες αν όχι για αιώνες

Ο ελληνικός λαός είπε ΟΧΙ στο ξεπούλημα και τα μνημόνια και εσείς τον αγνοήσατε. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρώσετε το τίμημα.

Δεν ξέρουμε αν ψήφισαν αυτά τα παιδιά στο δημοψήφισμα ή το αγνόησαν στο γενικότερο πλαίσιο αποχής. Το βέβαιο είναι ότι αποτελούν κάθε γράμμα από το ΟΧΙ στη λεηλασία, την οποία όλοι εμείς ανεχόμαστε εδώ και πέντε χρόνια.

Το νέο μνημόνιο «σχηματίζει» κυβέρνηση

Το… κυλιόμενο χρονοδιάγραμμα της πρώτης αξιολόγησης και ο όγκος των προαπαιτούμενων εξωθούν το μνημονιακό τόξο σε αναγκαστικές μετεκλογικές συναινέσεις

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου από εδώ

Αν η (μνημονιακή) μας ιστορία επαναλαμβάνεται για το πολιτικό σύστημα σαν φάρσα, για την κοινωνία αυτή η επανάληψη παραμένει πάντα μια ξεκάθαρη τραγωδία. Οι βασικοί πόλοι του νέου μνημονιακού μπλοκ επιχειρούν ματαίως να κάνουν «ενέσεις» πόλωσης και οξύτητας στην προεκλογική αντιπαράθεση, πλην όμως η απουσία αληθινού διακυβεύματος υπονομεύει τις προσπάθειες. Την ίδια στιγμή οι πιστωτές, θεωρώντας δεδομένη τη μετεκλογική συναίνεση και συνεννόηση μεταξύ των μνημονιακών δυνάμεων, καταστρώνουν το χρονοδιάγραμμα δράσης τους ερήμην τόσο της υπηρεσιακής κυβέρνησης, όσο και των συνιστωσών της κυβέρνησης που θα προκύψει μετεκλογικά. Και το χρονοδιάγραμμα αυτό προβλέπει νέες «μέρες μαρμότας»: θα επαναληφθεί το σκηνικό των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση, στην καταβολή των επόμενων δόσεων δανεισμού, στην πολυαναμενόμενη συζήτηση του ελληνικού χρέους. Αυτό σημαίνει ότι την περίοδο Οκτωβρίου-Νοεμβρίου είναι πιθανό να διαμορφωθούν νέες συνθήκες χρηματοδοτικής ασφυξίας, με θύματα τα δημόσια ταμεία κι όσους εξαρτώνται απ’ αυτά.

Προς τον Δεκέμβριο

Το ακριβές χρονοδιάγραμμα των δανειστών θα αποσαφηνιστεί το επόμενο Σάββατο (11/9), κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup που θα έχει πρώτο θέμα την Ελλάδα. Όπως κατέστησαν σαφές τόσο ο Γ. Ντάισελμπλουμ όσο και ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ, με δεδομένες τις εκλογές κρίνεται ανέφικτη η πραγματοποίηση της πρώτης αξιολόγησης του Τρίτου Μνημονίου τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη. Παρ’ ότι το Eurogroup εκφράζει την ευαρέσκειά του για την ευρεία πλειοψηφία στήριξης του Μνημονίου, προεξοφλώντας ότι αυτή θα υπάρξει και στη νέα Βουλή, έχει τις επιφυλάξεις του για την ακριβή σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Βεβαίως, έχει διαμηνύσει ότι θα κάνει τη δουλειά και με την υπηρεσιακή κυβέρνηση για όσο χρειαστεί. Αλλά, για να προχωρήσει σε αξιολόγηση και να εκταμιευτούν τα επόμενα 3 δισ. του δανεισμού χρειάζεται να ψηφιστούν πολλά προαπαιτούμενα. Και γι αυτά απαιτείται συγκρότηση της νέας Βουλής. Έτσι, οι πιστωτές διαμηνύουν από τώρα ότι η πρώτη αξιολόγηση μετατίθεται κατά ένα-δύο μήνες. Που σημαίνει ολοκλήρωση τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκέμβρη.

Το σύνθημα: «Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο» και το δόγμα: «Βαφτίζουμε τα «δικαιώματα» του λαού «προνόμια», και τα «προνόμια» της ολιγαρχίας «δικαιώματα»

Από εδώ

Περιβάλλον: Ο κ. Τσίπρας προκήρυξε εκλογές με το σύνθημα «Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο».

Αρχιτέκτονας: Μόνο που δεν μας λέει πιο είναι το «παλιό». Δηλαδή ο Κουρής είναι «καινούργιο» που πήγε στο κανάλι του να δώσει συνέντευξη; Ο Πανούσης που παρά τις διαμαρτυρίες του λαού και ιδίως των νέων, τον κράτησε στο Υπουργείο και τον αναβάθμισε κιόλας είναι «καινούργιο»; Ο Σπίρτζης είναι «καινούργιο»; Ο Παπάς με τα «περσινά ξινά σταφύλια» είναι «καινούργιο»; Ο Φίλης με το «τεφτέρι» στο χέρι είναι «καινούργιο»; 

Περιβάλλον: Τότε γιατί χρησιμοποιεί αυτό το σύνθημα;

Αρχιτέκτονας: Κάποτε στην Ιταλία στην δεκαετία του 70 υπήρχε ένας δημοσιογράφος της RAI2 Emmanuele Rocco λεγότανε, που έκανε μια εκπομπή και εξηγούσε γιατί οι πολιτικοί χρησιμοποιούν στον πολιτικό τους λόγο κάποια συνθήματα και τι θέλουν να πουν με αυτά. Και όταν κάποτε τον ρώτησαν γιατί κάνει αυτή την εκπομπή είπε «για να μπορεί ο λαός να καταλαβαίνει όταν ακούει τους πολιτικούς και όχι να τους ακολουθεί χωρίς να κατανοεί την πραγματική αλήθεια».

Μια αλήθεια λοιπόν είναι ότι στην προηγούμενη Κυβέρνηση ο κ. Τσίπρας μάζεψε αρκετό «παλιό».

Μια άλλη αλήθεια είναι ότι το ποσοστό του ΌΧΙ στο δημοψήφισμα (σχεδόν 62%) ο κ. Τσίπρας το παρέδωσε σε ότι πιο «παλιό» υπάρχει στην χώρα μας. Και ζήτησε από αυτό το «παλιό» να τον στηρίξει για να μην επικρατήσει το «καινούργιο».

Μια άλλη αλήθεια είναι ότι σε αγαστή συνεργασία με το «παλιό» πέρασε μέσα στη Βουλή το «τρίτο μνημόνιο».

Μια άλλη αλήθεια είναι ότι στηρίχτηκε σε ότι πιο «παλιό» για να συκοφαντήσει όποιον στήριζε το «καινούργιο».

Μια άλλη αλήθεια είναι ότι χρησιμοποίησε ότι πιο «παλιό» υπήρχε στις διαδικασίες τις κομματικές για να βγάλει από τη μέση το «καινούργιο». Ενώ υπήρχε απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής για Συνέδριο παραιτήθηκε και προκήρυξε εκλογές. Έτσι ανάγκασε το «καινούργιο» να αποχωρήσει, και κράτησε την «σφραγίδα» του κόμματος, και τον τίτλο «Αριστερά».

Αυτό το τελευταίο ήταν και το χειρότερο.

Όταν λοιπόν ο κ. Τσίπρας λέει «ξεμπερδεύουμε με το παλιό» εννοεί «ξεμπερδεύουμε με τον λαό που δεν φοβήθηκε που δεν πειθάρχησε και ψήφισε περήφανα ΌΧΙ, ξεμπερδεύουμε με τους βουλευτές που δεν ψήφισαν το μνημόνιο, ξεμπερδεύουμε με τις δημοκρατικές διαδικασίες και στο κόμμα και στην Βουλή, ξεμπερδεύουμε με την νεολαία που θέλει να γκρεμίσει ότι σάπιο και αναχρονιστικό και να χτίσει τη νέα Ελλάδα».

Αυτό ο κ.Τσίπρας θεωρεί «παλιό».

Ξέρεις υπάρχει ένα «δόγμα» που κυριαρχεί σήμερα στην Ευρώπη που λέει ότι: «Βαφτίζουμε τα «δικαιώματα» του λαού «προνόμια», και τα «προνόμια» της ολιγαρχίας «δικαιώματα». Δίνουμε ή καταργούμε μόνο «προνόμια» του λαού, δίνουμε ή καταργούμε μόνο «δικαιώματα» της ολιγαρχίας».

Αυτό το «δόγμα» ασπάστηκε ο κ. Τσίπρας.

Περιβάλλον: Λέει όμως «κερδίζουμε το αύριο».

Αρχιτέκτονας: Ξέρεις στην δεκαετία του ’50 στα «μπακάλικα» της χώρας υπήρχε μια ταμπέλλα σταθερή που έλεγε «Βερεσέ σήμερα δεν έχει, αύριο έχει». Αυτή έβλεπες κάθε μέρα που πήγαινες να ψωνίσεις, και το «αύριο» δεν ερχότανε ποτέ. Αυτό σημαίνει το «κερδίζουμε το αύριο».

Γιατί μαυρίζω τη Χρυσή Αυγή

Πηγή: JailGoldenDawn

Την τελευταία βδομάδα πριν τις εκλογές, κάνουμε μια αναδρομή, θυμόμαστε και μαυρίζουμε τη Χρυσή Αυγή. Για δέκα λόγους:

1) Είναι ναζιστές. Ο Μιχαλολιάκος σε ομιλία του το 2012 χαρακτήρισε τη Χρυσή Αυγή“σπορά των νικημένων του 1945”. Ο Παππάς “διαπαιδαγωγεί” τα παιδιά του να κάνουν“Χάιλ Χίτλερ”. Ο Κασιδιάρης κράταγε με καμάρι το 2012 τη σημαία του Τρίτου Ράιχ, την ίδια ακριβώς σημαία που κατέβασαν ο Γλέζος και ο Σάντας το 1941 από την Ακρόπολη. Η προσπάθειά τους να μεταμφιεστούν σε “έλληνες εθνικιστές” έχει να κάνει αποκλειστικά με το κέρδισμα ψήφων.

2) Είναι δολοφόνοι μαχαιροβγάλτες. Στελέχη – και μάλιστα έμμισθα – της Χρυσής Αυγής ήταν αυτοί που σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα, ανάμεσά τους ο Ρουπακιάς. Πυρηνάρχες σαν τον Πανταζή ήταν αυτοί που έστησαν τις απρόκλητες δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και στους Αιγύπτιους ψαράδες. Μέλη τους ήταν οι φυσικοί αυτουργοί σε εκατοντάδες ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, ακόμα και σε βάρος ανυποψίαστων γυναικών: για πολλές από τις επιθέσεις αυτές υπάρχουν πλέον καταδικαστικές αποφάσεις. Τις επιθέσεις τις ενέκριναν και τις καθοδήγησαν οι ηγέτες της Χρυσής Αυγής, ο Μιχαλολιάκος, ο Λαγός, ο Κασιδιάρης και ο Παναγιώταρος, που τώρα υποδύονται τους “ανυποψίαστους”.

3) Είναι ρατσιστές. Πιστεύουν ότι οι αλλοδαποί είναι “υπάνθρωποι”, το ίδιο δηλαδή που πιστεύουν οι ομοϊδεάτες τους στη Γερμανία, μόνο που εκεί οι “υπάνθρωποι” είναι οι Έλληνες σαν τον Θοδωρή Βουλγαρίδη που δολοφονήθηκε από “συναγωνιστές” της Χρυσής Αυγής. Είναι οι δράστες του πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας τον Μάη του 2011, με θύματα δεκάδες ανυποψίαστους περαστικούς μετανάστες. Είναι οι δολοφόνοι τουΣαχζάτ Λουκμάν. Αρνούνται τα ίδια δικαιώματα στα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα μας, όπως το έκαναν πρόσφατα στο πρόσωπο του Γιάννη Αντετοκούμπο (αν και πήραν την τάπα που τους άξιζε…). Υποστηρίζουν τις πιο ακραίες μισογυνικές απόψεις υποβιβάζοντας τις γυναίκες στον “βιολογικό τους ρόλο”. Η αρρωστημένη ρατσιστική ιδεολογία τους απειλεί συνανθρώπους μας με αναπηρία, τους οποίους στελέχη της Χρυσής Αυγής απειλούν με την εφαρμογή της ευγονικής.

4) Είναι τσιράκια των αφεντικών. Δεν έχουν υποστηρίξει ποτέ κανέναν εργάτη που διεκδικεί το δίκιο του, αντίθετα στήριξαν τα αφεντικά σε μάχες οπως η Χαλυβουργία και οι Σκουριές. Φτιάξανε κίτρινο, φιλο-εργοδοτικό σωματείο στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, για να σπάσουν τις συλλογικές συμβάσεις και τα μεροκάματα, και γι’ αυτό χτύπησαν εργάτες συνδικαλιστές. Συναντιούνται διαρκώς με εφοπλιστές, όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Λαγός, που κατέθετε πλήθος ερωτήσεων στη Βουλή για τασυμφέροντά τους.

Tοποθετήσεις υπέρ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τοποθετήσεις μελών της συσπείρωσης υπέρ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σπ. Κοντομάρης - Προεκλογική εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Χολαργός


Δημητρης Κοσκινάς στην Καισαριανή, 12/9

Σπ. Κοντομάρης - στο Χολαργό

Τοποθέτηση του σ. Στ. Βραδή στην εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ στου Ζωγράφου, 12/9

Τοποθέτηση της σ. Μ. Δαρδαβίλα στην εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Πετρούπολη, 13/9

Τοποθέτηση του σ. Σπ. Κοντομάρη στην κεντρική εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα Προπύλαια, 14/9

Έξι δημοτικές παρατάξεις για το Ελληνικό

EΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015 συναντήθηκαν αντιπροσωπείες από 6 δημοτικές παρατάξεις των Δήμων Αλίμου, Γλυφάδας και Ελληνικού - Αργυρούπολης.

Μετά από ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις και ανταλλαγή απόψεων για το θέμα του πρώην αεροδρομίου και της παραλίας Ελληνικού, κατέληξαν στα εξής:

1. Η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την παραχώρηση της έκτασης στον Λάτση, έχει προβλήματα νομιμότητας με βάση το εθνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο.
2. Το τίμημα παραχώρησης της έκτασης είναι εξευτελιστικό και κατάφορα σε βάρος του δημοσίου.
3. Η τσιμεντοποίηση μεγάλου μέρους της έκτασης με τη δημιουργία καζίνο, ουρανοξυστών και γενικότερα κατοικιών, εμπορικών κέντρων τύπου  mall, προσχώσεων και οικοδόμησης στην παραλία κλπ, είναι έξω και πέρα από τις ανάγκες των πολιτών και υπονομεύουν ακόμη περισσότερο το περιβάλλον και την ποιοτητα ζωής.
4. Το ξεπούλημα στον Λάτση ασφαλώς και δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν και άλλες λύσεις - προτάσεις, που συνδυάζουν την ανάπτυξη με το σεβασμό στο περιβάλλον και το δημόσιο συμφέρον.
5. Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε επιβεβλημένη την ακύρωση της όλης διαδικασίας παραχώρησης της έκτασης στον Λάτση και την οργάνωση μιας ολιγόμηνης δημόσιας διαβούλευσης για την αξιολόγηση όλων των προτάσεων - λύσεων για το Ελληνικό.
6. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, με ποικίλες προσπάθειες το αμέσως επόμενο διάστημα.

Θάνος Ορφανός - ΑΛΙΜΟΣ: ΕΔΩ ΖΟΥΜΕ

Ελένη Μπελιά - ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ

Κώστας Κόκκορης - ΔΥΝΑΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ

Τάσος Ταστάνης - ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ

Αθήνα Λυγνού - ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ

Χρήστος Κορτζίδης - ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ - ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

Επιβλήθηκαν με προεδρικό διάταγμα οι Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί!

Σε Προεδρικό Διάταγμα που αφορά στο νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, μπήκε η πρώτη υπογραφή του υπηρεσιακού υπουργού Δικαιοσύνης, Δημ. Παπαγγελόπολου.

Με αυτό ρυθμίζεται ο τρόπος πρόσβασης στο πληροφοριακό σύστημα και η καταχώρηση των στοιχείων του πλειστηριασμού από τους χρήστες    δικαστικούς επιμελητές και συμβολαιογράφους.
Κι αυτό καθώς το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που προβλέπει την διαδικασία ηλεκτρονικής δημοσίευσης αποσπάσματος κατασχετήριας έκθεσης και δηλώσεων πλειστηριασμών στην ιστοσελίδα του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων – Τομέα Ασφάλισης Νομικών (ΕΤΑΑ-ΤΑΝ).
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο του πρόσφατου νόμου  4335/20154 έγιναν αλλαγές στο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας  και ειδικά στο κεφάλαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης. Έτσι, καθιερώθηκε  η δημοσίευση  στην ιστοσελίδα δημοσιεύσεων πλειστηριασμών του ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, δικαστικών αποφάσεων, εκθέσεων, πράξεων και δηλώσεων της διαδικασίας πλειστηριασμού κινητών, ακινήτων, πλοίων και αεροσκαφών.

Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ υπέρ της αύξησης εισφορών...

Αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από τη συνέντευξη του Προέδρου του ΤΕΕ  Γιώργου Στασινού στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, όπου με απόλυτη σαφήνεια τάσσεται υπέρ των αυξήσεων εισφορών σε πλήρη αντίθεση με την εκφρασμένη θέληση του συνόλου των μηχανικών, των φορέων τους, ακόμα και αυτού του  ίδιου του ΤΕΕ. Ακόμα μια απαράδεκτη τοποθέτηση από το νέο Πρόεδρο (μετά το ναι στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη). Μόνο στην κομματική του παρέα υπάρχουν μηχανικοί που μπορούν να πληρώσουν εισφορές της τάξης των  4000-6000 € ετησίως. Υπενθυμίζουμε ότι το ψηφισμένο 3ο μνημόνιο προβλέπει ενοποίηση ταμείων (και κλοπή όσων αποθεματικών έχουν απομείνει), νέα μείωση συντάξεων (αλλαγή τρόπου υπολογισμού τους), νέα αυξημένα όρια ηλικίας, κατασχέσεις, αλλά και επανεξέταση της προσωρινής (διετούς) αναστολής των αυξήσεων του Ν. 4331, ώστε αυτές να επανέλθουν άμεσα στο επίπεδο των 6000 ευρώ ετησίως. Αναμενόμενη η έκκληση του να συγκυβερνήσουν όλοι μαζί όσοι τα υπερψήφισαν.

ΕΡ.:
Tο ασφαλιστικό παραμένει ένα από τα βασικότερα προβλήματα για τους μηχανικούς. Τι προτείνετε να γίνει για την επίλυσή του;
ΣΤΑΣιΝόΣ:
Οι μηχανικοί που δεν πληρώνουν τις εισφορές τους και είναι πάνω από το 50% , δεν το κάνουν παρά μόνο γιατί δεν έχουν δουλειά. Επομένως το να αυξάνεις τις εισφορές δεν έχει νόημα γιατί δε θα εισπραχθούν. Επομένως οι εισφορές πρέπει να επανέλθουν στα προ μνημονίου επίπεδα για τα επόμενα δύσκολα χρόνια. Επίσης θα πρέπει κάθε φορά που θα ζητάει ασφαλιστική ενημερότητα για είσπραξη χρημάτων κάποιος που δεν είναι ενήμερος, αυτή να του δίνεται με την υποχρέωση να πληρώσει ένα ποσοστό από τα χρήματα που θα εισπράξει. Τέλος θα πρέπει για τα επόμενα δύο χρόνια να υπάρχει υγειονομική κάλυψη και για αυτούς που δεν είναι ενήμεροι. Αν υπάρξει ανάπτυξη και δουλειά για όλους, δεν έχουμε αντίρρηση να συζητήσουμε και την αύξηση των εισφορών.
ΕΡ.:
Όσον αφορά τώρα τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, υπάρχουν περιθώρια μετεκλογικής συνεργασίας ΝΔ – ΣΥΡιΖΑ; Κάντε μου μια πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής.
ΣΤΑΣιΝόΣ:
Θα μου επιτρέψετε να πω τι θα ήθελα, αντί να κάνω πρόβλεψη. Θέλω μια κυβέρνηση με μεγάλη κοινοβουλευτική δύναμη, πάνω από 200 βουλευτές, η οποία θα τοποθετήσει στα Υπουργεία τους αντικειμενικά ικανότερους Υπουργούς, είτε είναι βουλευτές είτε όχι, και θα ορίσει Γενικούς Γραμματείς και Προέδρους και Διευθύνοντες Συμβούλους αυτούς που ονόμασα πριν Εθνική Ελλάδος. Αυτό το απαιτεί όλη η Κοινωνία

Ένα Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής για την Ελλάδα

Θεόδωρος Μαριόλης από εδώ

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο, και πρόεδρος του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών Δημήτρης Μπάτσης

Εισαγωγή

Στο παρόν κείμενο κωδικοποιούνται τα βασικά σημεία ενός προγράμματος οικονομικής πολιτικής για την Ελλάδα. Στοχεύει στην ανάταξη και, εν συνεχεία, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της κοινωνικής παραγωγής, με γνώμονα τα γενικά εθνικά συμφέροντα, αλλά δίνοντας προτεραιότητα σε εκείνα των μισθωτών. Αποτελείται από δύο ενότητες: Η Ενότητα Ι επικεντρώνεται στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, στο ζήτημα της ανάπτυξης και στην ευρωπαϊκή ΟΝΕ. Υποστηρίζει ότι η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη είναι ασυμβίβαστη με την υλοποίηση προγράμματος απελευθέρωσης από τον βρόχο των Μνημονίων-επιταχυνόμενης ανάπτυξης. Η Ενότητα ΙΙ προσδιορίζει το απαιτούμενο μείγμα οικονομικής πολιτικής.[1]

Η δομή και οι προτάσεις του προγράμματος έχουν συγκροτηθεί βάσει θεωρητικών και εμπειρικών μελετών της ελληνικής οικονομίας.[2] Πρόκειται για πρόγραμμα ανοικτό ως προς, πρώτον, την εξειδίκευση επιμέρους σημείων του, και, δεύτερον, την επικαιροποίηση των προαναφερθέντων εμπειρικών μελετών και, έτσι, την ανατροφοδότηση της ποσοτικής διάστασής του. Στην περίπτωση όπου υπάρξουν νέα ποσοτικά ευρήματα, τα οποία υποδηλώνουν την εμφάνιση ποιοτικών μεταβολών, θα απαιτηθεί ανασχεδιασμός του.

Υπογραμμίζεται, επίσης, ότι είναι πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής καιόχι πολιτικής οικονομίας. Αντικείμενό του είναι, επομένως, τα μέσα και οι μέθοδοι κατεύθυνσης του συστήματος σε τροχιά ευσταθούς και διευρυνόμενης αναπαραγωγής, και όχι οι – ενδεχομένως – απαιτούμενες για την επίτευξη αυτού του στόχου μεταβολές των υφιστάμενων εθνικών κοινωνικών σχέσεων παραγωγής. Πριν από την πραγμάτευση του κατά σειρά πρώτου ζητήματος, το εγχείρημα πραγμάτευσης του δευτέρου είναι άτοπο.

Ωστόσο, δεν θα ήταν άσκοπο να διευκρινιστούν τα εξής: Εάν το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό υπερβαίνει εκείνο το οποίο αντιστοιχεί στις υφιστάμενες σχέσεις παραγωγής και, ειδικότερα, οι τελευταίες «έχουν μεταβληθεί από μορφές ανάπτυξης σε δεσμά» (Marx) των πρώτων, τότε η σοσιαλιστική επανάσταση συνιστά αντικειμενική αναγκαιότητα.[3]Όσοι υποστηρίζουν το συμπέρασμα, οφείλουν να αποδείξουν την προκείμενη. Από την πλευρά μου εκτιμώ ότι η κύρια αντίθεση του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού έγκειται στο ότι, ενώ είναι κεφαλαιοκρατικός, δεν δύναται να αναπτυχθεί περαιτέρω εντός του ευρωζωνικού (ή, γενικότερα, «παγκοσμιοποιητικού») κεφαλαιοκρατικού πλαισίου. Στο ορατό μέλλον της Ευρωζώνης ενέχονται δύο, κατά βάση, εναλλακτικές, αλλά ασυμβίβαστες μεταξύ τους, προοπτικές. Η μία είναι η ανάδυση νέου – εθνικού και εν συνεχεία διεθνικού – προτύπου ανάπτυξης, το οποίο θα βασίζεται σε μετα-κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής. Η άλλη είναι ο – δια μετάβασης στο στάδιο της «Πλήρους Οικονομικής (Κεφαλαιοκρατικής) Ολοκλήρωσης» – μετασχηματισμός της Ελλάδας σε κάτι ανάμεσα στην Πολιτεία του Μισισίπι και στο Χαμπερστόουν-Ατακάμα της Ευρωζώνης, με ορισμένες «νησίδες» τύπου Μαϊάμι. Η κατά σειρά πρώτη προοπτική οδηγεί στην επίλυση της κύριας αντίθεσης, ενώ η δεύτερη στην – πολιτική, ιδεολογική και δικαϊκή – επισκότισή της.

Ενότητα Ι

Η Κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας, το Ζήτημα της Ανάπτυξης και η ΟΝΕ

Ι.1. Τα Δεδομένα

Η βαθιά ύφεση της ελληνικής οικονομίας, η επακόλουθη εκτίναξη της ανεργίας και η πολωτική αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων και των συνταξιούχων είναι, με διεθνή μέτρα και σταθμά, πρωτοφανείς. Μάλλον πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι το υπ’ αριθμόν ένα ζήτημα για τις «Μνημονιακές Κυβερνήσεις» ήταν και είναι η εφαρμογή μέτρων, τα οποία εντείνουν, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, την ύφεση και την αποσάθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας. Παραλλήλως, αυτή η εφαρμογή συσκοτίζεται, άλλοτε εκουσίως και άλλοτε ακουσίως, με κάθε είδους ιδεοληψία, όπως: «ευρωπαϊσμός-κοσμοπολιτισμός», «μεταρρυθμίσεις-εκσυγχρονισμός», «επιστροφή στην εθνική παραγωγή-αυτάρκεια» και «κατοχική δραχμή», από την μία πλευρά, και «ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση μέσω μεταφοράς αξίας και υπεραξίας», «πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους» και «παγκόσμια κρίση-επανάσταση», από την άλλη.

Τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας δείχνουν τα εξής:

Με τη γραμμή των πιστωτών η Ελλάδα στην απόφαση του ΟΗΕ για το χρέος,

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η στάση της Ελλάδας στη ψηφοφορία που διεξήχθη στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θύμιζε έναν όμηρο μελλοθάνατο που εμφανίζεται μπροστά του ως από μηχανής θεός η δυνατότητα να δραπετεύσει κι αυτός αδιαφορεί! Γυρίζει την πλάτη του, συνεχίζοντας να δηλώνει υποταγή στους δεσμώτες του με την ελπίδα να ανταμειφθεί για τη δουλικότητά του…

 

Η πρόταση που κατατέθηκε προς ψήφιση από την Αργεντινή με τον τίτλο «βασικές αρχές για τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης δημόσιου χρέους» (εδώ το προσχέδιο) αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα στην κερδοσκοπία που δραστηριοποιείται στην αγορά ομολόγων, τα περίφημα αρπακτικά κεφάλαια, καθώς θωρακίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών, έστω κι αν όπως κάθε απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας) δεν έχει δεσμευτικό περιεχόμενο.

 

Επί της ουσίας νομιμοποιεί τις μονομερείς ενέργειες των κρατών! Τι άλλο μπορεί να σημαίνει η διατύπωση: «ένα κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα να σχεδιάζει τις μακροοικονομικές του πολιτικές, περιλαμβανομένης της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους του, που δεν θα πρέπει να ματαιώνεται ή να παρεμποδίζεται από καταχρηστικά μέσα;»

 

Ο ριζοσπαστικός χαρακτήρας της πρότασης, που ψηφίστηκε τελικά με 136 θετικές ψήφους, 6 αρνητικές (ΗΠΑ, Γερμανία, Καναδάς, Αγγλία, Ιαπωνία και Ισραήλ) και 41 αποχές (μεταξύ των οποίων και τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ), φάνηκε από την λυσσαλέα αντίδραση της ΕΕ. Σε έγγραφο του Συμβουλίου Υπουργών (Ecofin) που κυκλοφόρησε (εδώ μπορείτε να το διαβάσετε) παρουσιάζονται οι λόγοι για τους οποίους τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν πρέπει να ψηφίσουν την πρόταση.

 

Επί της ουσίας είναι οι λόγοι για τους οποίους διαφωνεί η Γερμανία κι η Αγγλία. Για παράδειγμα προβάλλεται ως αιτία διαφωνίας η αμφισβήτηση του προνομιακού καθεστώτος που χαίρουν ορισμένοι πιστωτές, δηλαδή το ΔΝΤ κι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Η ακύρωση ωστόσο αυτού του νεοαποικιακού καθεστώτος μόνο οφέλη θα κόμιζε για την Ελλάδα, καθώς θα επέτρεπε το κούρεμα του χρέους στο ΔΝΤ σήμερα και στον ΕΜΣ αύριο. Επιπλέον δεν αναγνωρίζεται ως πεδίο λύσης τέτοιων θεμάτων ο ΟΗΕ για να προκριθεί το ΔΝΤ κι η ΕΕ, όπου η Ελλάδα έχει υποστεί τις πιο εξοντωτικές τιμωρίες με τον μανδύα της λύσης της κρίσης χρέους.

Εκδήλωση Μηχανικών / Τεχνικών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Προκήρυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ / Εκλογές 20 Σεπτέμβρη

Τα ψηφοδέλτια για τις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη

Ανοιχτή Ιδρυτική Συνέλευση στην Αθήνα του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης

Ανοιχτή Ιδρυτική Συνέλευση στην Αθήνα του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης

Μετά από προπαρασκευαστική συνάντηση στην οποία πήραν μέρος σωματεία βάσης, εργατικές και κοινωνικές συλλογικότητες, δομές αλληλεγγύης, και αγωνιστές/ριες από διάφορους εργασιακούς χώρους, αποφασίσαμε να καλέσουμε σε ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση και στην Αθήνα του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης, την Τρίτη 15/9, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), κτ. Γκίνη, αίθ. 18.

Θεωρούμε ότι το Καράβανι Αγώνα & Αλληλεγγύης μπορεί να συμβάλλει στη συνένωση και κοινή δράση όλων των αγωνιζόμενων σε εργατικούς και κοινωνικούς χώρους ενάντια στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, για την άμεση ικανοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αναγκών. Η διαδικασία αυτή θα είναι πολύμορφη, στη βάση της αυτοοργάνωσης των κάτω, σε ανεξαρτησία από κράτος, κεφάλαιο και καθεστωτικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, με όπλα την αυτοδιαχείριση, την αλληλεγγύη, τη διεθνιστική συνεργασία, τη μαχητική υπεράσπιση και διεύρυνση δικαιωμάτων, ελευθεριών και δημόσιων αγαθών.

Επισυνάπτουμε, ως βάση για τη συζήτηση, το ψήφισμα της πρόσφατης πανελλαδικής συνέλευσης του Καραβανιού, καθώς και ενημέρωση από την προπαρασκευαστική συνάντηση της Αθήνας.

Για περισσότερες πληροφορίες για το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης: http://karavaniagona.blogspot.gr/

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ

protviome@gmail.com