Αναρτούμε άρθρο της Ελένης Πορτάλιου για την παρουσίαση του βιβλίου του Ευτύχη Μπιτσάκη "Ένα φάντασμα πλανιέται".
Μνημεία σιωπηλά
που ο κόσμος
δεν έχει στάλα νερό,
Τα μεγάλα οράματα
των ανθρώπων
Τάκης Σινόπουλος,
«Το χρονικό»
που ο κόσμος
δεν έχει στάλα νερό,
Τα μεγάλα οράματα
των ανθρώπων
Τάκης Σινόπουλος,
«Το χρονικό»
Οσοι και όσες επιμένουμε πάντα στη δυνατότητα της ανθρώπινης ελευθερίας και της κοινωνικής χειραφέτησης, στην απαλλαγή της ανθρωπότητας από τα δεσμά της ανάγκης, την απίστευτη βία της εκμετάλλευσης και την αποξένωση από τον εαυτό μας και τους άλλους, δεν είμαστε αδαείς ή αιθεροβάμονες. Εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο όχι μόνο νοηματοδότησαν τη ζωή τους, αλλά και τη θυσίασαν για τα παραπάνω ιδανικά. Αισθάνομαι τυχερή που συμμερίστηκα το ευγενέστερο όραμα της ανθρωπότητας –τον κομμουνισμό– παρότι, από την πρώτη στιγμή της ένταξής μου στην αριστερά βρέθηκα στο δρόμο της ριζικής απόρριψης καθεστώτων και κομμάτων που έδρασαν καταλυτικά για τη συντριβή του.
Ένα φάντασμα, λοιπόν, πλανιέται και ο Ευτύχης Μπιτσάκης μας καλεί να σκεφτούμε εξαρχής τα πάντα με τα όπλα της διαλεκτικής και τη γενναιότητα της κριτικής σκέψης. Το βιβλίο είναι ζωντανό και επίκαιρο σαν να γράφτηκε τώρα : στην πραγματικότητα είναι η συμπύκνωση συσσωρευμένων αντιφάσεων και ερωτημάτων μιας ολόκληρης ζωής, την οποία αφιέρωσε στην υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, με το ανάλογο τίμημα και την εξίσου ανάλογη δημιουργικότητα και πνευματική παραγωγή (…)
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης θέτει εξ αρχής το αμείλικτο ερώτημα: ποιάς μορφής καθεστώτα ήταν αυτά που κατέρρευσαν στις χώρες που συμβατικά ονομάζουμε χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού ; Μέσα από ποιες διαδικασίες οδηγήθηκε η Οκτωβριανή Επανάσταση στον ακραίο εκφυλισμό και στο ακριβώς αντίθετο των απελευθερωτικών της προταγμάτων; Στην κριτική του επικαλείται τη μαρξιστική σκέψη, πρωτίστως τα κλασικά κείμενα, για να θέσει, όμως, και τα ίδια στη βάσανο της κριτικής. Πρόκειται για υπόδειγμα διαλεκτικής ανατομίας της ιστορίας. Μόλις ένα ερώτημα οδηγήσει σε απαντήσεις, αυτές ανατρέπονται με νέα ερωτήματα. Η πράξη ελέγχεται από τη θεωρία και η θεωρία αμφισβητείται μέσα από την πράξη.
Κριτική σκέψη
και απολογητική ιδεολογία
Ένα φάντασμα, λοιπόν, πλανιέται και ο Ευτύχης Μπιτσάκης μας καλεί να σκεφτούμε εξαρχής τα πάντα με τα όπλα της διαλεκτικής και τη γενναιότητα της κριτικής σκέψης. Το βιβλίο είναι ζωντανό και επίκαιρο σαν να γράφτηκε τώρα : στην πραγματικότητα είναι η συμπύκνωση συσσωρευμένων αντιφάσεων και ερωτημάτων μιας ολόκληρης ζωής, την οποία αφιέρωσε στην υπόθεση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, με το ανάλογο τίμημα και την εξίσου ανάλογη δημιουργικότητα και πνευματική παραγωγή (…)
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης θέτει εξ αρχής το αμείλικτο ερώτημα: ποιάς μορφής καθεστώτα ήταν αυτά που κατέρρευσαν στις χώρες που συμβατικά ονομάζουμε χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού ; Μέσα από ποιες διαδικασίες οδηγήθηκε η Οκτωβριανή Επανάσταση στον ακραίο εκφυλισμό και στο ακριβώς αντίθετο των απελευθερωτικών της προταγμάτων; Στην κριτική του επικαλείται τη μαρξιστική σκέψη, πρωτίστως τα κλασικά κείμενα, για να θέσει, όμως, και τα ίδια στη βάσανο της κριτικής. Πρόκειται για υπόδειγμα διαλεκτικής ανατομίας της ιστορίας. Μόλις ένα ερώτημα οδηγήσει σε απαντήσεις, αυτές ανατρέπονται με νέα ερωτήματα. Η πράξη ελέγχεται από τη θεωρία και η θεωρία αμφισβητείται μέσα από την πράξη.
Κριτική σκέψη
και απολογητική ιδεολογία