Ούτε ήττα στο Βατερλό ούτε στο Σεντάν

Tου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΛΑΝΤΗ*

Η απάντηση στην «ύβριν» των δανειστών δεν μπορεί να είναι η «νέμεσις» των 47 σελίδων, που ξαναφέρνουν από το παράθυρο το μνημόνιο που βγάλαμε δήθεν από την πόρτα.

Η Γαλ­λία ως αστι­κό κρά­τος δέ­χθη­κε μέσα στο 19ο αιώνα δύο σκλη­ρές και τα­πει­νω­τι­κές ήττες. Στις 18 Ιου­νί­ου 1815, ο Να­πο­λέ­ων, που είχε απο­κα­τα­στή­σει την εξου­σία του στη Γαλ­λία γυρ­νώ­ντας από την αιχ­μα­λω­σία του στην Έλβα, και μετά από 100 μέρες δια­κυ­βέρ­νη­σης, νι­κή­θη­κε από τον ενω­μέ­νο στρα­τό των Βρε­τα­νών του δούκα του Γου­έ­λιγ­κτον και των Πρώ­σων του Μπλί­χερ, στο Βα­τερ­λό του Βελ­γί­ου στις 18 Ιου­νί­ου 1815. Η ήττα του Βα­τερ­λό υπήρ­ξε μια με­γά­λη στρα­τη­γι­κή ήττα και για τον επε­λαύ­νο­ντα φι­λε­λεύ­θε­ρο-δη­μο­κρα­τι­κό γαλ­λι­κό αστι­σμό της πε­ριό­δου 1792-1815 καθώς και για τη Γαλ­λία ως με­γά­λη πε­ρι­φε­ρεια­κή ηγε­μο­νι­κή δύ­να­μη στην Ευ­ρώ­πη. Ο μεν δη­μο­κρα­τι­κός αστι­σμός χρειά­σθη­κε πάνω από 50 χρό­νια για να απο­κα­τα­στα­θεί στη Γαλ­λία, η δε Γαλ­λία ως κρα­τι­κή δύ­να­μη υπο­βαθ­μί­στη­κε μέσα από τη Συν­θή­κη της Βιέν­νης του 1815 και με­τα­σχη­μα­τί­σθη­κε σε μια δευ­τε­ρεύ­ου­σα δύ­να­μη της Ιεράς Συμ­μα­χί­ας, η οποία λίγο αρ­γό­τε­ρα θα έστελ­νε στρα­τό για να κα­τα­στεί­λει μια ισπα­νι­κή δη­μο­κρα­τι­κή εξέ­γερ­ση.

Η Γαλ­λία θα χρεια­ζό­ταν πε­ρί­που σα­ρά­ντα χρό­νια για να αρ­χί­σει να ανε­βαί­νει και πάλι ση­μα­ντι­κά ως ευ­ρω­παϊ­κή πε­ρι­φε­ρεια­κή δύ­να­μη -με τον πό­λε­μο της Κρι­μαί­ας- και πάνω από πε­νή­ντα χρό­νια για να απο­κα­τα­στή­σει το ρόλο της ως δύ­να­μης στην Ευ­ρώ­πη και διε­θνώς με ηγε­μο­νι­κές αξιώ­σεις, που θα μπο­ρού­σε να δια­δε­χθεί τη βρε­τα­νι­κή ηγε­μο­νία ή έστω να συ­γκυ­βερ­νή­σει μαζί με αυτήν. Η ήττα του Βα­τερ­λό τε­λεί­ω­σε τη Γαλ­λία ορι­στι­κά ως κυ­ρί­αρ­χο της Ευ­ρώ­πης και με­τέ­θε­σε στο μακρό μέλ­λον όποια ηγε­μο­νι­κή της αξί­ω­ση. Ήταν μια μα­κρο­χρό­νια στρα­τη­γι­κή ήττα του γαλ­λι­κού επα­να­στα­τι­κού  αστι­σμού, ο οποί­ος, πέραν των άλλων τα­πει­νώ­σε­ων, χρειά­στη­κε να συ­γκυ­βερ­νή­σει με το στέμ­μα των Βουρ­βώ­νων για δε­κα­πέ­ντε χρό­νια και με τον οίκο της Ορ­λε­ά­νης για άλλα δε­κα­ο­κτώ. Ο Μπαλ­ζάκ μας έχει πα­ρου­σιά­σει λα­μπρά τις αντι­φά­σεις αυτής της «συ­γκα­τοί­κη­σης».

Η δεύ­τε­ρη ήττα, της Γαλ­λί­ας του Να­πο­λέ­ο­ντος Γ’ στο Σε­ντάν κατά τον γαλ­λο-πρω­σι­κό πό­λε­μο του 1870-1871 (την 1η Σε­πτεμ­βρί­ου 1870) ήταν, επί­σης, μια στρα­τη­γι­κή ήττα για τη Γαλ­λία. Στο Πα­ρί­σι και στην αί­θου­σα των Κα­τό­πτρων στις Βερ­σαλ­λί­ες, υπο­γρά­φη­κε η συν­θή­κη ει­ρή­νης, η οποία με­τέ­τρε­πε τη νι­κή­τρια Πρω­σία σε ενω­μέ­νη γερ­μα­νι­κή αυ­το­κρα­το­ρία (στο Β’ Ράιχ), και αφαι­ρού­σε από τη Γαλ­λία την Αλ­σα­τία και την Λω­ραί­νη προς τε­ρά­στια απο­γο­ή­τευ­ση του γαλ­λι­κού εθνι­κού συ­ναι­σθή­μα­τος. Η Κομ­μού­να και ο Εμ­φύ­λιος Πό­λε­μος στην Γαλ­λία, η με­τα­τρο­πή του εθνι­κού πο­λέ­μου σε εμ­φύ­λιο, ήταν η με­γά­λη συ­νέ­πεια της δεύ­τε­ρης αυτής ήττας, όπως το πε­ριέ­γρα­ψαν πα­νέ­μορ­φα οι Μαρξ και Έν­γκελς. Όμως, αυτή η επί­σης στρα­τη­γι­κή ήττα δεν ήταν τόσο βα­ρύ­νου­σα για το γαλ­λι­κό αστι­σμό. Συ­νέ­τρι­ψε την Κομ­μού­να, εγκοί­τω­σε το δη­μο­κρα­τι­κό κί­νη­μα σε αυ­στη­ρά αστι­κά πλαί­σια (θα περ­νού­σαν αρ­κε­τά χρό­νια για να ξα­να­εμ­φα­νι­στεί ένα πιο με­τριο­πα­θές ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα στα πρό­σω­πα των Ζορές και Γκεσντ), απο­κα­τέ­στη­σε την αποι­κια­κή και ευ­ρω­παϊ­κή πε­ρι­φε­ρεια­κή δύ­να­μη της Γαλ­λί­ας μέσα σε δέκα με δε­κα­πέ­ντε χρό­νια και έφτα­σε στα όρια ενός αγ­γλο-γαλ­λι­κού πο­λέ­μου με το επει­σό­διο της Φα­σό­ντα στις πηγές του Νεί­λου το 1894, προ­τού στρα­φεί στην Entente και στην ανά­σχε­ση της γερ­μα­νι­κής ισχύ­ος. Η ήττα του Σε­ντάν ήταν, επί­σης, μια στρα­τη­γι­κή ήττα για την Γαλ­λία, αλλά οι συ­νέ­πειές της ήταν πιο βρα­χυ­πρό­θε­σμες και πιο πε­ριο­ρι­σμέ­νες και της δό­θη­κε η δυ­να­τό­τη­τα να τη δια­χει­ρι­στεί πιο σύ­ντο­μα πολύ ικα­νο­ποι­η­τι­κό­τε­ρα από ό,τι την ήττα του Βα­τερ­λό.

Όποια προς το πα­ρα­πά­νω πα­ρά­δειγ­μα, η ήττα που θα υπο­στεί η ελ­λη­νι­κή Αρι­στε­ρά, αν υπάρ­ξει μια συμ­φω­νία πάνω στο σχέ­διο των δα­νει­στών ή πάνω στο σχέ­διο του «κοι­νού τόπου δα­νει­στών-κυ­βέρ­νη­σης» που πα­ρου­σί­α­σε τις τε­λευ­ταί­ες ημέ­ρες η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση, θα είναι στρα­τη­γι­κή για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τη χώρα ούτως ή άλλως, σε κάθε μια από τις δυο εναλ­λα­κτι­κές προ­τά­σεις. Και οι δύο συμ­φω­νί­ες έρ­χο­νται «για να κά­νουν το ίδιο κακό στη Συρία», όπως θα έλεγε και ο Αλε­ξαν­δρι­νός με­γά­λος ποι­η­τής.

Συνέντευξη του Ρέι Χάντσον για την χωρική διάσταση της κρίσης

Ο Ρέι Χάντσον,  γεωγράφος, καθηγητής στο  πανεπιστήμιο του  Ντάραμ ήταν προσκεκλημένος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και μίλησε μαζί με τον Κωστή Χατζημιχάλη, ομότιμο καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου στην εκδήλωση «Γεωγραφική Άνιση Ανάπτυξη και Κρίση στην Ευρώπη», το Σάββατο 16 Μαΐου, στις 7 μ.μ. στην αίθουσα τελετών του κτηρίου Αβέρωφ στο Κάτω Πολυτεχνείο.

Τη συνέντευξη πήραν η Αιμιλία Κουκούμα και ο Σωτήρης Κοσκολέτος

Η κρίση φαίνεται να φέρνει τη χωρική διάσταση στο προσκήνιο: από την κρίση των ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ, στη διαδικασία οικονομικής «εξυγίανσης» γίνεται αντιληπτή η ανάδυση νέων γεωγραφιών. Πιστεύετε ότι έχουμε πια συνειδητοποιήσει ότι ο χώρος είναι ένα σημείο κλειδί για την κατανόηση του καπιταλισμού;

Τις τελευταίες δεκαετίες, όντως υπήρξε ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και μια όλο και μεγαλύτερη αναγνώριση της σπουδαιότητας του χώρου στις κοινωνικές επιστήμες, ειδικά για τις χωρικές διαφοροποιήσεις και αντιθέσεις, τη σημασία του τόπου και τις διαφορετικές κλίμακες από το παγκόσμιο στο τοπικό, με τις προσεγγίσεις αυτές να ανατρέχουν στα θεμελιακά κείμενα του Μαρξ και του Λένιν. Το γεγονός αυτό σημαίνει και ότι το ενδιαφέρον πολλών γεωγράφων για τις υλικές και συμβολικές ιδιότητες του χώρου έχει λάβει μια πιο κεντρική θέση στη συζήτηση για τον τρόπο ανάπτυξης και λειτουργίας των καπιταλιστικών οικονομιών και κοινωνιών. Συνεπώς, μπορούμε όντως να πούμε ότι υπάρχει πλέον μεγαλύτερη αναγνώριση της σημασίας του χώρου ως βασικής πτυχής των καπιταλιστικών οικονομιών και κοινωνιών.

Σε ένα από τα έργα σας έχετε αναπτύξει την έννοια της Διαιρεμένης Βρετανίας, μιλώντας για το Ηνωμένο Βασίλειο της δεκαετίας του ’80 και το θατσερισμό, η οποία φαίνεται να αποκτά μια νέα επικαιρότητα στο πλαίσιο της κρίσης της περιφέρειας της ευρωζώνης. Πώς επηρεάζει η διαδικασία της οικονομικής «εξυγίανσης» τη σχέση μεταξύ τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης στην κατεύθυνση της όξυνσης των υφιστάμενων περιφερειακών ανισοτήτων και την έκρηξη της κοινωνικής δυσαρέσκειας;

Οι διαιρέσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο εκείνης της εποχής – διαιρέσεις μεταξύ Βορρά και Νότου, μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών, μεταξύ των κέντρων των πόλεων και των προαστίων οξύνθηκαν ως αποτέλεσμα της πολιτικής οικονομίας του θατσερισμού. Αποτελεί θέμα συζήτησης κατά πόσο επρόκειτο για εμπρόθετες ή ακούσιες επιπτώσεις της πολιτικής αυτής, αλλά το κρίσιμο είναι ότι κατά τη θατσερική εποχή οι χωροκοινωνικές αντιθέσεις και ανισότητες στο Ηνωμένο Βασίλειο έφτασαν στο επίπεδο της Βικτοριανής εποχής. Στο βαθμό που η κρίση στην ευρωζώνη και η πολιτική απάντηση σε αυτή αντανακλούν τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που χαρακτήρισαν το θατσερισμό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η όξυνση των χωροκοινωνικών ανισοτήτων στην Ευρωζώνη.

Παρά τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας στο μυαλό την ενότητα του νεοφιλελεύθερου σχεδίου μπορούμε να αναγνωρίσουμε κοινά προβλήματα μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών;

Ναι, μπορούμε να δούμε κάποιες ομοιότητες μεταξύ των διάφορων περιφερειών της ΕΕ. Για παράδειγμα, κάποιες από τις «παλιές» βιομηχανικές περιοχές που αποτέλεσαν κέντρα βιομηχανικής ανάπτυξης στα διάφορα κράτη, τώρα παρουσιάζουν παρόμοια προβλήματα – υψηλή ανεργία, επιλεκτική μετανάστευση και υποβάθμιση της υγείας. Οι περιφερειακές αγροτικές περιοχές μπορεί να παρουσιάζουν αντίστοιχα προβλήματα, για διαφορετικούς όμως λόγους. Αντίστοιχα, παρατηρούμε παρόμοιες πολιτικές αντιμετώπισης σε τέτοια προβλήματα – για παράδειγμα τον ανταγωνισμό για την προσέλκυση βιομηχανικών επενδύσεων σε «νέους» κλάδους, ή την τουριστική ανάπτυξη ως μέσου ανάπτυξης και αύξησης της απασχόλησης.

Ο νέος λόγος περί υπερπεριφερειών, δημιουργικών περιφερειών και η συζήτηση για τη δημιουργία διαπεριφερειακών δικτύων πώς συνδέεται με τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση της κρίσης;

"Ρυθμίσεις-ανάσα για ασφαλισμένους και οφειλέτες ΟΑΕΕ και ΕΤAΑ" ή προσωρινά ημίμετρα?

Θετική εξέλιξη - εφόσον επιβεβαιωθεί - γιατί από υποσχέσεις έχουμε χορτάσει τα τελευταία χρόνια αλλά πολύ μερική. Γιατί οφείλουμε να έχουμε υπόψην μας και τα παρακάτω: 

α) Η αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας είναι μια λύση προσωρινή (για κάποια λίγα χρόνια), μετά επανέρχονται αυτούσιες οιαυξήσεις, ενδέχεται μάλιστα όταν τελειώσει η περίοδος αυτή να επανέρχεται κανείς στην 4η ή 5η ασφαλιστική κατηγορία αυτομάτως. Ενδέχεται επίσης να ισχύει μόνο για όσους δεν οφείλοιυν ή διακανονίζουν τις οφειλές τους

β) Δε διευκρινίζει καθόλου το τι θα γίνει με τα αναδρομικά από το 2011, οπότε φοβόμαστε βάσιμα ότι θα μας τα φορτώσουν κανονικά

γ) Οφείλουμε να δούμε τις ακριβείς διατυπώσεις της τροπολογίας γιατί ενδεχομένως να αφήσει κατηγορίες μηχανικών απέξω (πχ τους ασφαλισμένους προ 93) οι οποίοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν αυξήσεις.

δ)  Δεν απαντάει σε κανένα άλλο κρίσιμο θέμα από αυτά που θέτει η ανοικτή συνέλευση μηχανικών με το σχετικό Υπόμνημα της (ΚΕΑΟ, υγεία για όλους, ασφαλιστική ενημερότητα, ριζική μείωση εισφορών, άρση τις υποχρέωσης εισφοράς για όσους δεν έχουν επαρκές εισόδημα, ταμείο ανεργίας, αποθεματικά κλπ)

Η μαζική παρουσία μας στην κινητοποίηση της Τρίτης 16/6 μπορεί να πιέσει για πραγματικές λύσεις από τα ημίμετρα που προτείνονται. Είμαστε σίγουροι ότι η εξαγγελία της και μόνο έπαιξε κάποιο ρόλο στις χθεσινές ανακοινώσεις.

Όχι μόνο στους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ αλλά και στους αυτοαπασχολούμενους του ΕΤΑΑ (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι) θα δοθεί η δυνατότητα να επιλέξουν για την ασφάλισή τους ως και τρεις ασφαλιστικές κλάσεις χαμηλότερα ώστε να περιορίσουν την επιβάρυνση. Η δυνατότητα για καταβολή χαμηλότερου ασφαλίστρου, βάσει της τροπολογίας που θα καταθέσει ο αρμόδιος υπουργός κ. Δημήτρης Στρατούλης, θα ισχύει μέχρι 31/12/2016. Η εισφορά μπορεί να μειωθεί στα 131 ευρώ από 380 το μήνα.

Ένα ακόμη μέτρο προστασίας των ελεύθερων επαγγελματιών που έχουν χρέη προς το ταμείο και δε μπορούν να συνταξιοδοτηθούν είναι ο συμψηφισμός μέρος της παροχής με τα χρέη.

Το πλαφόν του χρέους θα επεκταθεί από τις 20.000 στις 25.000 ευρώ, όπως ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Στρατούλης ενώ για 5.000 εγκλωβισμένους -ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ που έχουν ήδη καταθέσει αιτήσεις για σύνταξη το όριο για το ύψος των οφειλών θα φθάσει τα 50.000. Η ρύθμιση ανάσα που θα καταθέσει το υπουργείο κοινωνικών ασφαλίσεων θα ισχύει έως το τέλος του 2016.

ΣΜΤ: Κάτω τα χέρια από τα ταμεία - Κατάργηση τώρα όλων των αντιασφαλιστικών μέτρων - Τρίτη 16/6 στο Υπουργείο

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ
(ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΓΕΩΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ)
Ερμού και Φωκίωνος 11, 4ος όροφος, ΑΘΗΝΑ, http://www.somt.gr, τηλ. επικοινωνίας 6936760879 , 6977806266.

Κάτω τα χέρια από τα ταμεία - Κατάργηση τώρα όλων των αντιασφαλιστικών μέτρων

Καμία αναμονή! ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16/6 ΣΤΙΣ 09.00 ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ (Σταδίου 29) ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 09:00 - 12:00

Κλείνοντας σχεδόν πέντε μήνες από την εκλογή της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ, και παρά τις προσδοκίες πολλών συναδέλφων, παρά τις κινητοποιήσεις που έχουν γίνει και τις συναντήσεις με την ηγεσία του υπουργείου καμία κίνηση δεν έχει γίνει για την λύση του ζητήματος του ασφαλιστικού των μηχανικών. Η κυβέρνηση διατηρεί ενεργό όλο το μνημονιακό νομοθετικό πλαίσιο της προηγούμενης κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), το οποίο οδήγησε στην καταστροφή την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων και ανέργων μηχανικών, ενώ επίσης δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία για την επίλυση των ζητημάτων τα οποία θέτουμε με επιτακτικό τρόπο εδώ και 3 χρόνια.

Όλο το προηγούμενο διάστημα το υπουργείο απαντά ότι "μελετά" τροποποιήσεις, χωρίς να δεσμεύεται σε καμία περίπτωση για το περιεχόμενο αυτών ή το χρονοδιάγραμμά τους. Δηλώνει ρητά ότι δεν συζητά κατάργηση του μνημονιακού νόμου για το ασφαλιστικό (Ν.3986/2011), ούτε την κατάργηση του ΚΕΑΟ, αλλά ούτε και την διαγραφή των χρεών των ανέργων συναδέλφων. Μάλιστα σε σχέση με την κατάργηση των αναδρομικών αυξήσεων που εκκρεμούν (από το 2011) δήλωσε ότι υπάρχει ζήτημα αντισυνταγματικότητας και συνεπώς θα πρέπει να καταβληθούν από τους μηχανικούς. Σε σχέση με την περίθαλψη, η μόνη πρωτοβουλία που έχει αναληφθεί είναι η παράταση των μέτρων της προηγούμενης κυβέρνησης (Βρούτση), μέτρα με τα οποία μεγάλη μερίδα των συναδέλφων που χρωστούν στο ταμείο αποκλείονται από την περίθαλψη. Τέλος, δεν διατίθεται να κάνει το παραμικρό στο ζήτημα της τεράστιας εισφοροδιαφυγής που πραγματοποιείται από την εργοδοσία εδώ και πολλά χρόνια διαμέσου του δελτίου παροχής υπηρεσιών.

Συνολικά, η κυβέρνηση θέτει το ζήτημα του ασφαλιστικού (των μηχανικών, αλλά και συνολικά) στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την Ε.Ε, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, με αυτούς δηλαδή που επέβαλαν την κοινωνική καταστροφή των προηγούμενων χρόνων. Θέτει με άλλα λόγια, την περίθαλψη, την ασφάλιση, την σύνταξη και τα χρέη των μηχανικών στο συνολικό παζάρι του δημόσιου χρέους και της αποπληρωμής του. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που διαλύονται οι όποιες μετεκλογικές αυταπάτες. Στην λεγόμενη «διαπραγμάτευση» τόσο οι «προτάσεις» των δανειστών, όσο και αυτές της κυβέρνησης (παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις), αποτελούν σχέδια νέων μνημονίων.

Οι διαθέσεις και οι ιεραρχήσεις της κυβέρνησης σχετικά με το ασφαλιστικό εκδηλώθηκαν τον προηγούμενο μήνα, όπου για να αποπληρωθούν οι δόσεις του ΔΝΤ δεσμεύτηκαν τα ταμειακά διαθέσιμα του ΤΣΜΕΔΕ και άλλων ταμείων και οργανισμών. Οι άνεργοι και υποαπασχολούμενοι συνάδελφοι μπορεί να οδηγούνται στην καταστροφή μέσω των υπέρογκων εισφορών, μπορεί να αποκλείονται από την περίθαλψη, ωστόσο προτεραιότητα για την κυβέρνηση “κοινωνικής σωτηρίας” είναι η αποπληρωμή των δόσεων και η συμφωνία με τους "θεσμούς". Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο στον νόμο για την ανθρωπιστική κρίση, όσο και στο προσχέδιο του νόμου- μίνι ασφαλιστικό («Μέτρα για την ανακούφιση των ΑμεΑ, την απλοποίηση της λειτουργίας των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας», την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και συναφή ασφαλιστικά ζητήματα») που τέθηκε σε διαβούλευση την Παρασκευή 5/6, δεν περιλαμβάνονται καθόλου τα ζητήματα που θέτουμε εδώ και καιρό σε σχέση με το ασφαλιστικό. Μάλιστα η κυβέρνηση, δίνει την δυνατότητα στα ασφαλιστικά ταμεία (με το άρθρο 17 του νομοσχεδίου) να εγγράφουν υποθήκες στα ακίνητα όσων χρωστούν ακόμη και μετά την υπαγωγή τους σε ρύθμιση χρεών!

Μαύρα μαντάτα για τις ΣΣΕ;

 

Ο νόμος, που έχει ετοιμάσει ήδη το υπουργείο Εργασίας για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τελικά δεν περνάει... διότι συνελήφθη από το ταξικό ραντάρ των θεσμών

Πηγή

Στο σαββατιάτικο φύλλο της «Εφ.Συν.» (6/6/2015) ο συνάδελφος Τάσος Κωστόπουλος ξετρύπωσε μια διάταξη από το 47σέλιδο κείμενο της ελληνικής κυβέρνησης προς τους θεσμούς που στρέφεται κατά των πολλών χιλιάδων απλήρωτων και απολυμένων μισθωτών και ευνοεί σκανδαλωδώς τις τράπεζες, σε περιπτώσεις δικαστικής εκκαθάρισης χρεοκοπημένων εταιρειών.

Με λίγα λόγια, ενώ μέχρι τώρα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων σε πτωχευμένες επιχειρήσεις προηγούνταν από την ικανοποίηση των δικαιωμάτων των τραπεζών πάνω στην εκποιούμενη περιουσία των επιχειρήσεων, στο εξής θ’ αποτελούν τον φτωχό συγγενή.

Μικρή βεβαίως σημασία έχει αν η κυβερνητική αυτή δέσμευση συνιστά μονομερή απαίτηση της... πρώην τρόικας ή αποτελεί συναινετικό δωράκι των δυο πλευρών προς τους τραπεζίτες, τα χαρτοφυλάκια των οποίων απαλλάσσονται μια και καλή από το βάρος των εργατικών αποζημιώσεων, σημείωνε ο συνάδελφος. Οπως μικρή σημασία θα έχει αν ισχύσει το άλλο κακό μαντάτο, ότι δηλαδή ο νόμος, που έχει ετοιμάσει ήδη το υπουργείο Εργασίας για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τελικά δεν περνάει... διότι συνελήφθη από το ταξικό ραντάρ των θεσμών.

Και δεν χρειάζεται να κάνει και πολλές διορθωτικές υποχωρήσεις ο κ. Σκουρλέτης, αρκεί να κάνει μόνο αυτό που του ζητάει η ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας), που μπήκε ως διαιτητής ανάμεσα στη νέα κυβέρνηση και τους θεσμούς.

Να ακυρώσει το δικαίωμα –που υπήρχε στην Ελλάδα προ κρίσης και επρόκειτο να επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ– της μονομερούς προσφυγής των εργατικών συνδικαλιστικών ενώσεων (από τη ΓΣΕΕ έως το τελευταίο μικρό κλαδικό σωματείο) στον ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) για να εφαρμοστούν υποχρεωτικά απ’ όλους τους εργοδότες (που με τίποτα δεν θέλουν ΣΣΕ) ξανά οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των μισθωτών που, ως γνωστόν, καταργήθηκαν από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Διότι το θέμα σήμερα (μετά την επί έξι χρόνια πρωτοφανή καταστροφή της εργατικής τάξης της χώρας) είναι ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις και τα μεμονωμένα αφεντικά δεν έχουν καμιά διάθεση (ούτε φυσικά νομική δέσμευση) να συνυπογράψουν κανενός είδους Συλλογικές Συμβάσεις πλην εκείνων των συμβάσεων που θα εξασφαλίζουν το πιο «ανταγωνιστικό» επίπεδο... δουλοκτησίας, για την αύξηση των κερδών τους.

Ακόμα και ένας κερδοφόρος κλάδος της οικονομίας, ακόμα και ένα εύρωστο αφεντικό –όπως θα του πουν και οι νομικοί του σύμβουλοι– τι πρόκειται να κάνει;

Θα είναι σαφώς υπέρ της υποχρεωτικότητας εφαρμογής («επεκτασιμότητας» κατά τη συνδικαλιστική αργκό) των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα τον συμφέρουν, αλλά φανατικά κατά της υποχρεωτικής διαιτησίας.

Τι θα κερδίσει έτσι; Με την επεκτασιμότητα θα υποχρεώσει τους ασθενέστερους ανταγωνιστές του να πληρώσουν το λίγο παραπάνω που πληρώνει εκείνος, με στόχο να τους εκτοπίσει από την αγορά, κι από την άλλη μεριά, με την κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας (τη μονομερή προσφυγή των εργαζομένων στον ΟΜΕΔ) θα έφτιαχνε Συλλογικές Συμβάσεις στα μέτρα του και κυρίως όποτε αυτός θα ήθελε.

Ο υπουργός Εργασίας στη συνέχεια θα τις κήρυσσε υποχρεωτικές κι όπως είπαμε θα αναγκάζονταν και οι ανταγωνιστές του να πληρώνουν όσο κι αυτός, αρκετά ωστόσο παρακάτω από την παραγωγικότητα και κυρίως πολύ πιο κάτω από τις στοιχειώδεις ανάγκες (σε αμοιβές, ωράρια και δικαιώματα) και των εργατών τους.

Μ’ έναν σμπάρο, λοιπόν, χίλια τρυγόνια για τους θεσμούς και το ILO υπέρ της διεθνούς και ντόπιας άρχουσας τάξης, που εκπροσωπούν ανοιχτά, δίχως κανένα πρόσχημα. Είναι αυτό δίκαιο, κύριε Σκουρλέτη;

Η αλληλέγγυα οικονομία ως τρόπος ζωής

του Euclides André Mance από εδώ
 

Ο βραζιλιάνος Euclides André Mance είναι από τους βασικούς θεωρητικούς της αλληλέγγυας οικονομίας και της Φιλοσοφίας της Απελευθέρωσης στη Λατινική Αμερική. Εργάστηκε ως λαϊκός εκπαιδευτής από τη δεκαετία του ’90. Είναι, μεταξύ άλλων, συγγραφέας του βιβλίου «Η Επανάσταση των Δικτύων», όπου εξετάζει πώς τα αλληλέγγυα και συνεργατικά δίκτυα μπορούν να συγκροτήσουν τους δεσμούς εκείνους που θα ανατροφοδοτήσουν την οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό για να σχηματιστεί η υλική βάση για νέες, μετα-καπιταλιστικές κοινωνίες. Στο τελευταίο του βιβλίο, «Constellation Solidarius» (2008), ασχολείται με τις συστημικές ρωγμές του καπιταλισμού και περιγράφει πώς να τις εκμεταλλευόμαστε υπό την λογική της οικονομίας της αλληλεγγύης.  Από το 1999 στηρίζει τη δημιουργία συνεργατικών δικτύων και είναι μέλος του Λαϊκού Δικτύου Αλληλέγγυας Οικονομίας της Βραζιλίας  του Solidarius Βραζιλίας.

Ο Mance θα βρεθεί στην Αθήνα, προσκεκλημένος  μιας σειράς συλλογικοτήτων (Αλληλεγγύη για όλους, Εφημερίδα των Συντακτών, Πρωτοβουλία για ένα χώρο διαλόγου Κ.ΑΛ.Ο, συνεταιριστικό παντοπωλείο Σέσουλα, Συν Άλλοις, ΣΥΝεταιριστές ΖΩγράφου, P2P foundation, κοοπερατίβα sociality, portokali.gr). Θα μιλήσει  για την εμπειρία της Βραζιλίας και των υπόλοιπων χωρών της Λατινική Αμερικής, την αναγκαιότητα ανάπτυξης συνεργατικών δικτύων, για την οικονομία της απελευθέρωσης. Την Παρασκευή 12 Ιουνίου, στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού  στις 19.00. Μετά την εκδήλωση θα ακολουθήσει χαλαρή μουσική με συνοδεία βραζιλιάνικων κοκτέιλ. Με την ευκαιρία αυτή δημοσιεύουμε αποσπάσματα από ένα πρόσφατο κείμενό του για την αλληλέγγυα οικονομία.

***

Πηγή: http://www.streetartutopia.com

Από τη δική μας οπτική, η αλληλέγγυα οικονομία είναι μια στρατηγική οικονομικής απελευθέρωσης των λαϊκών τάξεων, αλλά και των ανθρώπινων κοινωνιών στο σύνολό τους, που χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς την έννοια «καλή ζωή» (buen vivir) προκειμένου οι δημόσιες και ιδιωτικές ελευθερίες να ασκούνται με ηθική. Η οπτική αυτή κατανοεί την αλληλέγγυα οικονομία ως έναν τρόπο ζωής, ως ένα οικονομικό σύστημα υπό κατασκευή, ως τον άξονα της πάλης για να εξαλειφθεί η εκμετάλλευση και η κυριαρχία της οικονομίας ώστε να οικοδομηθεί μια νέα κοινωνία, οικολογικά βιώσιμη, οικονομικά δίκαιη, πολιτικά δημοκρατική που ανασχηματίζεται βήμα-βήμα βασισμένη στον διαπολιτισμικό διάλογο.

Εστιάζουμε στα μεθοδολογικά εργαλεία που μας χρησιμεύουν προκειμένου να εξετάσουμε τη δημιουργία της αλληλέγγυας οικονομίας και βασιζόμαστε στην αντίληψη ότι η συγκρότηση των συνεργατικών και των αλληλέγγυων οικονομικών δικτύων στοχεύουν στην ανασυγκρότηση των προμηθευτικών αλυσίδων και στη δημοκρατική αναδιοργάνωση των οικονομικών ροών που διατρέχουν περιοχές και δίκτυα.

Σε μετωπική σύγκρουση με τους Μηχανικούς οδηγείται η Κυβέρνηση

Καζάνι έτοιμο να εκραγεί θυμίζει ο πάλαι ποτέ «ευγενής» κλάδος των διπλωματούχων μηχανικών, καθώς στα βάσανα των τελευταίων χρόνων φαίνεται να προστίθεται και ο πολιτικός εμπαιγμός από τη νέα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Tου Σπύρου Κοντομάρη, μέλους της συσπείρωσης από το TPP

Σε αντίθεση με τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές διαβεβαιώσεις των τελευταίων μηνών, το πρόσφατο σχέδιο νόμου που δόθηκε σε διαβούλευση από τον κ. Στρατούλη δεν περιλαμβάνει καμιά από τις υποσχέσεις που διένειμε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ στον κλάδο.

Η εντεινόμενη κρίση που πλήττει τον κατασκευαστικό και μελετητικό κλάδο τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει σύμφωνα με στοιχεία του ΤΕΕ και του ΤΣΜΕΔΕ πάνω από 45.000 μηχανικούς σε αδυναμία πληρωμής των ασφαλιστικών τους εισφορών.

Ενός κακού μύρια έπονται για τους Μηχανικούς, αφού η αδυναμία εμπρόθεσμης κάλυψης των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων, οδηγεί αυτόματα στην απώλεια ασφαλιστικής ενημερότητας, στην αδυναμία άσκησης του επαγγέλματος, στην απώλεια οικογενειακής περίθαλψης, αλλά και στην διόγκωση του ασφαλιστικού χρέους μέσω των υπέρογκων προσαυξήσεων που επιβάλλει το ΤΣΜΕΔΕ.
Μόνο την τελευταία 2ετία πάνω από 3.000 νέοι μηχανικοί έχουν διαγραφεί οικειοθελώς από το ΤΕΕ, ενώ πολλές χιλιάδες ακόμα αποφεύγουν να εγγραφούν στο Τεχνικό Επιμελητήριο, εξαιτίας των υποχρεωτικών και δυσβάσταχτων ασφαλιστικών εισφορών.

Λάδι στη φωτιά ήρθε να ρίξει ο μνημονιακός Ν.3986/2011 ο οποίος προέβλεπε την περεταίρω αύξηση ως και διπλασιασμό (!) των ασφαλιστικών εισφορών των μηχανικών, ως αντιστάθμισμα των εκτεταμένων απωλειών που υπέστη το ΤΣΜΕΔΕ από το PSI και τις συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις της Τράπεζας Αττικής, οι οποίες συνολικά αποτιμώνται στα 2,3 δισ €.

Οι κκ. Βρούτσης, ως αρμόδιος Υπουργός, και Σελιανάκης, ως πρόεδρος του ΕΤΑΑ, είχαν αποτελέσει το κόκκινο πανί για τους μηχανικούς της χώρας λόγω της επιμονής τους να εφαρμόσουν το Νόμο, αγνοώντας σειρά αναλογιστικών μελετών του ΤΕΕ που απεδείκνυαν ότι νέα αύξηση των εισφορών θα προκαλούσε περεταίρω αιμορραγία στο Ταμείο και προσπερνώντας τις τραγικές κοινωνικές επιπτώσεις.

Το τμήμα Αττικής του ΣΑΔΑΣ καλεί στη κινητοποίηση της Τρίτης 16/6

11.6.2015

Σε αγωνιστική κινητοποίηση κατά των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών καλεί το Τμήμα Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων την Τρίτη, 16/6, ώρα 9:00, στο Υπουργείο Εργασίας.
Στις 30 Ιουνίου, ο ασφαλιστικός φορέας των μηχανικών (ΕΤΑΑ) έχει προγραμματίσει να αναρτήσει την πρόσκληση για καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών του πρώτου εξαμήνου του 2015, που θα περιλαμβάνουν αμείωτες τις υπέρογκες μνημονιακές αυξήσεις και θα πρέπει να καταβληθούν με προθεσμία την 31 Ιουλίου.
Απέναντι σε αυτή την αθέτηση της ρητής προεκλογικής δέσμευσης από τις  σημερινές κυβερνητικές δυνάμεις, για την άμεση κατάργηση των μνημονιακών αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές, που έχουν ήδη αποδειχθεί καταστροφικές, τόσο για τους ασφαλισμένους όσο και τα ίδια τα έσοδα του Ταμείου, το ΔΣ του Τμήματος Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων:
Καλεί τους αρχιτέκτονες σε αγωνιστική διαδήλωση, στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29)την Τρίτη, 16/6, ώρα 9:00, διεκδικώντας:

Να καταργηθούν άμεσα οι μνημονιακές αυξήσεις στις εισφορές.

Να ανασταλεί ανάρτησης της πρόσκλησης για την καταβολή εισφορών από το ΕΤΑΑ, μέχρι να γίνει η σχετική νομοθετική ρύθμιση.

Καλεί όλους τους φορείς των μηχανικών, όλους τους συναδέλφους καθώς και τους συνασφαλισμένους άλλων κλάδων στο ΕΤΑΑ, να στηρίξουν και να συμμετάσχουν στην επείγουσα αυτή κινητοποίηση.

Δηλώνουμε ότι δεν απεμπολούμε την διεκδίκηση των λοιπών ζωτικής σημασίας αιτημάτων που διατυπώνονται στην από 2/6 απόφαση του ΔΣ των Αρχιτεκτόνων της Αττικής για το Ασφαλιστικό, με πιο κρίσιμα, το αίτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, την αναδρομικότητα της μείωσης των εισφορών, την επαναφορά της αρμοδιότητας για αναγκαστική είσπραξη οφειλών στα ασφαλιστικά Ταμεία με κατάργηση του ΚΕΑΟ, κλπ.

Στην κατεύθυνση αυτή το ΔΣ των αρχιτεκτόνων της Αττικής, έχει καλέσει τους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς των μηχανικών για δημιουργία συντονιστικού οργάνου παντεχνικής δράσης για το ασφαλιστικό. Στόχοι είναι τόσο η ικανοποίηση ενός συνόλου κοινών άμεσων αιτημάτων, όσο και η σύντομη σύνταξη ενός διαφορετικού συνολικού ασφαλιστικού συστήματος για τους μηχανικούς, που θα αποτελέσει πρόταση των μηχανικών προς την κοινωνία. Για το τελευταίο ζητούμενο έχει ήδη προταθεί διεξαγωγή ημερίδας περί το τέλος του Ιουνίου, με συμμετοχή μελετητών του ασφαλιστικού.

ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ
Απόφαση ΔΣ Τμήματος Αττικής ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ, της 2/6/2015

Αφίσες για την κινητοποίηση της στο Υπουργείο την Τρίτη 16/6

Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών

Παντεχνική κινητοποίηση στο Υπ. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Σταδίου 29), Τρίτη 16 Ιουνίου, 10πμ

Καταργείστε τώρα τις ληστρικές αυξήσεις εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ
Όχι άλλος εμπαιγμός
Συνάδελφε
Σε δεκάδες παρεμβάσεις της Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών, του ΣΜΤ και του ΤΕΕ στο Υπουργείο Εργασίας, στο ΤΣΜΕΔΕ και στο ΕΤΑΑ το τελευταίο τετράμηνο γινόμασταν μάρτυρες της ίδιας επωδού.
Να περιμένουμε το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας για την κοινωνική ασφάλιση μέσα στο τελευταίο 10ήμερο του Μαΐου, που θα ακυρώνει τις αυξήσεις εισφορών του Ν.3986/11 και θα επαναφέρει αναδρομικά το καθεστώς πριν από την 01/07/2011.
Το νομοσχέδιο δόθηκε σε διαβούλευση, αλλά ούτε η κατάργηση των μνημονιακών αυξήσεων περιλαμβάνεται, ούτε η παροχή περίθαλψης στους ανασφάλιστους συναδέλφους, ούτε η διαγραφή των ασφαλιστικών χρεών που σχηματίστηκαν λόγω ανεργίας, ούτε ταμείο ανεργίας, ούτε η κατάργηση του ΚΕΑΟ.
O κόμπος έφτασε στο χτένι.
Μετά από 5 χρόνια ανεργίας, αναδουλειάς, συσσώρευσης χρεών, μετανάστευσης πρέπει κάτι να γίνει. Όσοι έγιναν κυβέρνηση μοιράζοντας υποσχέσεις στους μηχανικούς που εξαρτώνται από την δουλειά και την σύνταξή τους, ας φροντίσουν να τις τηρήσουν.
Συνάδελφε,
επί δυόμιση χρόνια ματαιώναμε με την παρουσία μας στο ΕΤΑΑ την εφαρμογή των αυξήσεων. Ήρθε η ώρα να τις καταργήσουμε οριστικά και να επιβάλλουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα προστάτη και όχι δυνάστη του κόσμου της δουλειάς.

Όλοι μαζί,
την Τρίτη 16 Ιουνίου στις 10 το πρωί στην μεγάλη παντεχνική κινητοποίηση στο Υπ. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Σταδίου 29.
Επόμενη Ανοιχτή Συνέλευση Μηχανικών Παρασκευή 12/06/2015 στις 7.30μμ στο ΤΕΕ (Νίκης 4)

Κι άλλο «χαράτσι» στους δημοσίους υπαλλήλους! 20% «μαχαίρι» σε οδοιπορικά και εκτός έδρας!

Νέο «χαράτσι» θα δουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να μειώνει και άλλο το -έτσι κι αλλιώς- πενιχρό τους εισόδημα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, θα επιβληθεί φόρος εισοδήματος σε αποζημιώσεις που λαμβάνουν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι και άλλοι μισθωτοί για εκτός έδρας μετακινήσεις και για έξοδα που πραγματοποιούν κατά την απόσπασή τους σε άλλες υπηρεσίες.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η ΓΓΔΕ, προβλέπεται ότι οι αποζημιώσεις εκτός έδρας ή οι αποζημιώσεις εξόδων που λαμβάνουν δημόσιοι υπάλληλοι ή γενικά μισθωτοί οι οποίοι αποσπώνται από τις υπηρεσίες τους σε άλλες υπηρεσίες, θεωρούνται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, χωρίς να εξετάζεται εάν καταβάλλονται από την υπηρεσία τους ή από άλλη υπηρεσία.

Αυτό σημαίνει ότι κατά την καταβολή τους θα πρέπει να γίνεται ταυτόχρονα και παρακράτηση 20%, ενώ κατά την τελική εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων των υπαλλήλων θα υπόκεινται κανονικά σε φόρο με την κλίμακα των μισθωτών που προβλέπει συντελεστές 22% έως 42%!

Πηγή

Νεκροί εργάτες και απλήρωτα μεροκάματα 1 εκατ. ευρώ στο εργοστάσιο ανακύκλωσης του Ασπροπύργου

Βαμμένο με αίμα εργαζομένων είναι το εργοστάσιο της εταιρείας Γενική Ανακύκλωση Α.Ε. στον Ασπρόπυργο, όπου στο παρελθόν έχουν βρει τον θάνατο δύο εργάτες. Πηγή

Βαριές παραβάσεις είχαν διαπιστώσει οι επιθεωρητές Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ από το 2011 στη λειτουργία του ιδιωτικού Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών Ασπροπύργου και την επόμενη χρονιά επιβλήθηκε πρόστιμο από τον γενικό γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, ύψους 130.000 ευρώ.

Οι επιθεωρητές μετά από αυτοψία διαπίστωσαν ότι η εταιρεία στην οποία ανήκει το ΚΔΑΥ και στο Διαδίκτυο εμφανίζεται να ασχολείται με "χονδρικό εμπόριο απορριμμάτων και υπολειμμάτων" δεν τηρούσε μητρώο διαχείρισης αποβλήτων. Παράλληλα διαπιστώθηκε ανεξέλεγκτη διάθεση υπολειμμάτων διαλογής και παράνομη διασυνοριακή διακίνηση αποβλήτων προς τη Βουλγαρία. Το 2013 η Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ) και η κίνηση Ecoeleusis είχαν καταθέσει έγγραφες καταγγελίες για τη λειτουργία του ΚΔΑΥ ως πλυντηρίου ξεπλύματος σύμμεικτων, τα οποία στη συνέχεια οδηγούνταν στη Φυλή και οι δήμοι χρεώνονταν το υπόλειμμα, στους αρμόδιους φορείς, ανάμεσά τους και ο ΕΟΑΝ (Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης), που θεωρητικά ελέγχει τα συστήματα που δραστηριοποιούνται στην ανακύκλωση διαφόρων ρευμάτων αποβλήτων.

Το θέμα απασχόλησε και τον εισαγγελέα Περιβάλλοντος.

http://www.avgi.gr/

Τον Ιούλιο του 2012 ο Μοχάμεντ Ικμπάλ από το Πακιστάν, πατέρας δύο παιδιών, που εργαζόταν σε πρέσα δεματοποίησης χαρτιού, υπέστη ακαριαίο θάνατο όταν δέχτηκε στην αριστερή πλευρά του κρανίου του ισχυρότατο πλήγμα από μεταλλικό εξάρτημα της μηχανής. Στο ίδιο εργοστάσιο στα τέλη Ιουλίου του 2009 ένας εργαζόμενος από το Μπανγκλαντές βρέθηκε μετά από τρεις μέρες νεκρός κάτω από τόνους πεπιεσμένου ανακυκλώσιμου υλικού, ενώ την ίδια χρονιά ένας ακόμη εργάτης ακρωτηριάστηκε στην πρέσα.
Μετά τον θάνατο του Μοχάμεντ Ικμπάλ, η Ένωση Μεταναστών Εργατών και η ΚΕΕΡΦΑ έκαναν λόγο για «τεράστια ερωτηματικά για την ασφάλεια στον συγκεκριμένο χώρο» και καλούσαν τα συνδικάτα να «καταγγείλουν τις άθλιες συνθήκες εκμετάλλευσης που οδηγούν στον θάνατο εργάτες».

Ετσι εκκαθάρισαν την ελληνική πολεμική βιομηχανία

 

Ο συντάκτης της «Εφ.Συν.» (πρώτος αριστερά) συζητά με τους εργαζομένους στις μονάδες των ΕΑΣ στην Αττική για τα χρόνια προβλήματα της αμυντικής βιομηχανίας |

Οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ Αττικής, στην ΕΑΒ Αιγίου και στην ΕΛΒΟ Θεσσαλονίκης μιλούν στην «Εφ.Συν.» για το μέλλον τής πάλαι ποτέ βαριάς βιομηχανίας της χώρας στην παραγωγή όπλων και στέλνουν μήνυμα στην κυβέρνηση ότι πρέπει να ξεκαθαρίσει τι θέλει και να πάρει γρήγορα τις αποφάσεις της

Σχέδιο παράλογο, που με τη συστηματική απαξίωση της εταιρείας θα οδηγούσε στην τελική πώλησή της, χαρακτηρίζουν οι εργαζόμενοι στα ΕΑΣ την απόφαση των προηγούμενων κυβερνήσεων να προχωρήσουν στην «ειδική εκκαθάρισή» της. Απόφαση που, όπως κατάγγειλαν στην «Εφ.Συν.» οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στις μονάδες των ΕΑΣ στην Αττική, οδήγησε τελικά στη φυγή κυρίως ειδικευμένων τεχνιτών, με άμεση συνέπεια η εγκατάλειψη των εργοστασίων της εταιρείας να γίνεται σήμερα αντιληπτή ακόμη και σε έναν τυχαίο επισκέπτη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εργοστάσιο «φιλέτο» της Μάνδρας, το οποίο βρίσκεται σε ένα οικόπεδο περίπου σαράντα στρεμμάτων, έχει στεγασμένο χώρο κοντά στα 15,5 τετραγωνικά μέτρα και κάποτε έσφυζε από ζωή αφού εργάζονταν σε αυτό 440 άτομα. Σήμερα αριθμεί μόλις 67 εργαζόμενους, ενώ ορισμένα από τα τμήματά του μετά τις εθελούσιες αποχωρήσεις υφίστανται μόνο κατ’ όνομα.

«Μας στοχοποίησαν»

 

«Τα ΕΑΣ Μάνδρας τα τελευταία 15 χρόνια έχουν συνεισφέρει στο 50% του ακαθάριστου εισοδήματος της εταιρείας. Γύρω στα 300 εκατ. ευρώ. Ομως αυτό το εργοστάσιο στοχοποιήθηκε και αποφασίστηκε να κλείσει» τόνισε ο διευθυντής του εργοστασίου Δημήτρης Καραβασίλης μιλώντας στην «Εφ.Συν.».

H εξόντωση των μηχανικών

Αναδημοσιεύουμε  από εδώ μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση-άρθρο για το ασφαλιστικό των μηχανικών, το οποίο θέτει πολλά από τα αιτήματα της ΑΣΜ χωρίς τις πολιτικές αιχμές της τελευταίας.

Ενώ η Ελλάδα γκρεμίζεται και ξεπουλιέται περιμένοντας μάταια την ανάπτυξη, οι Έλληνες μηχανικοί, από τους κύριους φορείς και συντελεστές κάθε παραγωγικής διαδικασίας από τα εργοστάσια μέχρι τα εργοτάξια,διώκονται και απαξιώνονται.

Το ΤΣΜΕΔΕ είναι ίσως το μοναδικό ταμείο της χώρας που ποτέ δεν έλαβε την κρατική συμμετοχή στην τριμερή χρηματοδότηση, δηλαδή ποτέ δεν επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό, και αυτό ήταν αποτέλεσμα μεγάλων εισφορών των μηχανικών σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.

Σήμερα, τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ αγνοούνται στα βάθη των θησαυροφυλακίων της Τράπεζας της Ελλάδας, όπου αφού αναγκαστικά και εκβιαστικά τοποθετήθηκαν σε ομόλογα, χωρίς τη συναίνεση των μετόχων, καιμοναδικών δικαιούχων, κουρεύτηκαν.  Άλλα πάλι έγιναν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας Αττικής. Ότι απέμεινε χρησιμοποιείται για να κλείνονται τρύπες, εντός και εκτός ΕΤΑΑ. Πρόκειται για εκείνα τα ίδια αποθεματικά, το υγιές μέγεθος των οποίων χρησιμοποιούταν, δεκαετίες τώρα, ώς η κύρια δικαιολογία για το ύψος των εισφορών των μηχανικών.

Το 2008 με το Ν.3655/2008, το ΤΣΜΕΔΕ ενώθηκε με τα ταμεία των δικηγόρων-συμβολαιογράφων και των υγειονομικών, δημιουργώντας το ΕΤΑΑ.
Παρότι το ΤΣΜΕΔΕ είχε τα μεγαλύτερα αποθεματικά, τη μεγαλύτερη αναλογία εργαζόμενων/συνταξιούχους, και τις καλύτερες αναλογιστικές προβλέψεις, οι μηχανικοί εξακολουθούσαν να πληρώνουν μεγαλύτερες εισφορές από γιατρούς και δικηγόρους. Αν η συνένωση των ταμείων έγινε με βάση την ομοιογένεια των ασφαλισμένων, η κοινή λογική δεν επιβάλλει και αντίστοιχες εισφορές;

Η χαριστική βολή έρχεται με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου (Ν.3986/2011) από όπου προκύπτει ότι οι ήδη υπέρογκες εισφορές των μηχανικών πρέπει να αυξηθούν επιπλέον, στα πλαίσια της οριζόντιας αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.

Αξίζει όμως να παρατηρήσει κανείς πώς διαμορφώνονται οι νέες εισφορές για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ. Ενδεικτικά αναφέρονται:

ΠΑΛΑΙΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ (έως 31/12/1992), ελεύθεροι επαγγελματίες
Νομικός: 170 ευρώ/μήνα
Υγειονομικός: 190 ευρώ/μήνα
Μηχανικός: 385 ευρώ/μήνα

ΝΕΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ (μετά την 1/1/1993), ελεύθεροι επαγγελματίες στη 2η ασφαλιστική κατηγορία
Νομικός: 221 ευρώ/μήνα
Υγειονομικός: 346 ευρώ/μήνα
Μηχανικός: 423 ευρώ/μήνα

/(στοιχεία από τους διαδικτυακούς τόπους των ταμείων το Σεπτέμβριο 2012)/

Ολοι & όλες την Τρίτη 16/06/2015 στις 10:00 π.μ. στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29)

Καταργείστε τώρα τις ληστρικές αυξήσεις εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ

Όχι άλλος εμπαιγμός

Το 2011, ενώ η Ελλάδα πλήττεται από την κρίση και οι μηχανικοί, όπως όλη η κοινωνία, φτωχοποιούνται ή ακόμα και εξαθλιώνονται, η μνημονιακή κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με το νόμο 3986/11 αυξάνει τις ασφαλιστικές εισφορές μας ανεβάζοντας τες σε απαγορευτικά ύψη για μεγάλη μερίδα μηχανικών – ιδιαίτερα ελευθέρων επαγγελματιών. Ως αποτέλεσμα σήμερα, πάνω από το 60% των συναδέλφων χρωστάνε στο ασφαλιστικό μας Ταμείο (ΤΣΜΕΔΕ) και χιλιάδες άλλοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν το επάγγελμα (άνω των 3000 έχουν διαγραφεί από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος).
Σωματεία και συλλογικότητες μηχανικών πραγματοποιήσαμε στο διάστημα αυτό κινηματικές και δυναμικές παρεμβάσεις. Παράλληλα οι φορείς των μηχανικών κινήθηκαν με θεσμικές παρεμβάσεις. Επί 2,5 χρόνια παγώσαμε την εφαρμογή του νόμου. Μέσα από τους αγώνες σχηματίσαμε ένα πλαίσιο αιτημάτων ενάντια στην κυρίαρχη μνημονιακή λογική. Βασικός άξονας στο πλαίσιο αυτό είναι η θέση ότι η δουλειά και η κοινωνική ασφάλιση είναι δικαίωμα του καθενός από εμάς.
Η Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών, όπως και άλλοι φορείς μηχανικών, σε επαφές μετά τις εκλογές με τη νέα ηγεσία του Υπουργείου, ενημέρωσε στις 5/3/2015 για το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, ενώ στις 30/3/2015 υπέβαλε Υπόμνημα με σειρά διεκδικήσεων, μεταξύ αυτών και την αναδρομική κατάργηση του νόμου 3986/΄11. Το Υπόμνημα δυστυχώς ουδέποτε απαντήθηκε. Δεν ξεχνάμε, ότι η σημερινή κυβέρνηση που εκλέχθηκε με σύνθημα των ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών σε όλα τα επίπεδα -και ο σημερινός Υπ. Κοινων. Ασφάλισης κος Στρατούλης προσωπικά- κατακεραύνωνε την πολιτική αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ σε συναντήσεις με το ΤΕΕ, και το ΔΣ του Ταμείου δεσμευόταν για τη άμεση κατάργηση των αυξήσεων αυτών μόλις γίνει κυβέρνηση καθώς και για την επίλυση σημαντικών άλλων αιτημάτων μας.
Στις 5/6/2015 (ελάχιστες ημέρες πριν την έκδοση των ειδοποιητηρίων πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών) η κυβέρνηση επιλέγει να δώσει σε δημόσια διαβούλευση (μάλιστα για μόνο τρεις ημέρες) Σχέδιο Νόμου για την κοινωνική ασφάλιση, από το οποίο απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο φλέγον αυτό θέμα και βέβαια σε οποιοδήποτε άλλο από τα ζητήματα που οι μηχανικοί έχουμε θέσει. Η κίνηση αυτή προκαλεί οργή και αγανάκτηση σε όλους τους μηχανικούς αφού δεν ικανοποιεί έστω κάποιες από τις διεκδικήσεις μας και τις δικές της δεσμεύσεις.
Καλούμε την κυβέρνηση να προσθέσει άμεσα στο παρόν Ν/Σ άρθρα με την :

• Άμεση και αναδρομική ακύρωση όλων των ληστρικών αυξήσεων εισφορών (κατάργηση των διατάξεων του Ν. 3986/2011, άρθρο 44, § 14 κ΄15).
• Ριζική μείωση εισφορών, με αναδρομική ισχύ, με προσαρμογή των υποχρεώσεων εισφοράς στις πραγματικές δυνατότητες των συναδέλφων όπως αυτές προκύπτουν από την επαγγελματική δραστηριότητα στις παρούσες συνθήκες και άρση τις υποχρέωσης εισφοράς για όσους δεν έχουν επαρκές εισόδημα από το επάγγελμα μηχανικού
• Πλήρη και χωρίς προϋποθέσεις ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ασφαλισμένους, ανεξαρτήτως τυχόν ασφαλιστικών οφειλών.

Δηλώνουμε ρητά ότι δεν ξεχνάμε τις υπόλοιπες διεκδικήσεις μας, όπως ακριβώς κατατέθηκαν στο σχετικό μας υπόμνημα, και θα αγωνιστούμε γι’ αυτές ανυποχώρητα.
Για τη μεγάλη πλειοψηφία των μηχανικών που πλήττονται από την ανεργία και την επισφάλεια λόγω της αποβιομηχάνισης και της απουσία έργων, που εργάζονται με ελαστικές μορφές εργασίας και ΔΠΥ στα κάτεργα των μεγαλοεργολάβων και λοιπών καρχαριών δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη δυναμική διεκδίκηση της κατάργησης του νόμου-σφαγέα. Για πολλούς από εμάς αποτελεί ζήτημα επιβίωσης.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους και φορείς των μηχανικών, καθώς και σωματεία και συλλογικότητες εργαζομένων και κάθε αλληλέγγυο σε ενωτική και δυναμική συγκέντρωση απαίτησης των παραπάνω στο Υπ. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Σταδίου 21), την Τρίτη 16 Ιουνίου στις 10πμ.

Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών
https://www.facebook.com/events/1606664072920972/

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ : Απόφαση του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ - 2.6.2015

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - Απόφαση Τμήματος Αρχιτεκτόνων Αττικής του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ

Πρώτα οι τράπεζες, μετά οι εργαζόμενοι!

 

Μία από τις προτάσεις της κυβέρνησης προς τους θεσμούς είναι να προηγούνται οι απαιτήσεις των τραπεζών έναντι αυτών των εργαζομένων στην εκποιούμενη περιουσία μιας επιχείρησης που χρεοκόπησε και εκκαθαρίζεται. Πηγή

Μέσα στον καταιγισμό των τελευταίων εξελίξεων, μάλλον απαρατήρητη πέρασε μια ακραία αντεργατική διάταξη που περιλαμβάνεται στην («καλή») πρόταση της κυβέρνησης προς τους θεσμούς: η δραστική συρρίκνωση ή και ολοσχερής κατάργηση στην πράξη των αποζημιώσεων που δικαιούνται οι πρώην (και συνήθως άνεργοι) εργαζόμενοι των χρεοκοπημένων ιδιωτικών επιχειρήσεων, προς όφελος των τραπεζών και λοιπών ενυπόθηκων πιστωτών τους!

Οταν μια επιχείρηση χρεοκοπεί κι εκκαθαρίζεται, οι πιστωτές της (ως τέτοιοι λογίζονται και οι εργαζόμενοι που τους οφείλονται αποζημιώσεις, δεδουλευμένα κ.λπ.) κατατάσσονται βάσει του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας σε διάφορες κατηγορίες, ορισμένες από τις οποίες έχουν προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση των απαιτήσεών τους, ενώ κάποιες άλλες ικανοποιούνται από ό,τι (και αν) απομείνει.

Η τοποθέτηση των εργαζομένων σ’ αυτή την κλίμακα σε σχέση με τις απαιτήσεις άλλων πιστωτών, ιδίως των τραπεζών, αποτυπώνει με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο τις πραγματικές κοινωνικές ευαισθησίες μιας κυβέρνησης.

Στο δακτυλογραφημένο κείμενο των κυβερνητικών προτάσεων προς τους θεσμούς, που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα, διαβάζουμε τα εξής σχετικά με τις προτεινόμενες αλλαγές στην πτωχευτική νομοθεσία: «Το άρθρο 977 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας το οποίο ρυθμίζει την κατάταξη των πιστωτών θα τροποποιηθεί. Από τις απαιτήσεις που περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις του άρθρου 975, εκείνες που βασίζονται στην παροχή εξαρτημένης εργασίας και οι αναλογικές ασφαλιστικές εισφορές θα εκτελούνται προνομιακά (εξαιρουμένων των αποζημιώσεων).

Από το εναπομείναν ποσό, οι εμπράγματα διασφαλισμένοι (ενυπόθηκοι) πιστωτές θα εξυπηρετούνται αναλογικά με το 70%, οι δε υπόλοιποι (μη εμπράγματα ενυπόθηκοι) και οι μη προνομιούχοι από το 30%» (σ.27-8).

Με άλλα λόγια, ενώ μέχρι τώρα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων προηγούνταν από την ικανοποίηση των δικαιωμάτων των τραπεζών πάνω στην εκποιούμενη περιουσία της επιχείρησης, στο εξής θ’ αποτελούν φτωχό συγγενή απέναντι στα τελευταία.

Δεν ξέρουμε αν η κυβερνητική αυτή δέσμευση συνιστά μονομερή απαίτηση της τρόικας ή αποτελεί συναινετικό δωράκι των δυο πλευρών προς τους τραπεζίτες, τα χαρτοφυλάκια των οποίων απαλλάσσονται μια και καλή από το βάρος των εργατικών αποζημιώσεων.

Το σίγουρο είναι ότι δημιουργεί πελώρια προβλήματα σε χιλιάδες μισθωτούς που έχασαν τις δουλειές τους τα τελευταία χρόνια. Ανθρώπους που ελπίζουν κάποια μέρα να «ξελασπώσουν» τα (εκκρεμή ή καινούργια) χρέη τους χάρη σ’ ένα μέρος τουλάχιστον από εκείνες τις έρμες τις αποζημιώσεις, που η «πρώτη φορά Αριστερά» προσφέρεται τώρα να χαρίσει στους πιστωτές των αφεντικών τους...

Αφηγήσεις από τη Σφαγή του Διστόμου (10.06.1944)

Αφηγήσεις

Η Παναγούλα Σκούτα (το γένος Μαλάμου) 13 χρονών τότε, αφηγείται :

«Την ημέρα της σφαγής από το πρωί κουβαλούσαμε σανό με τον πατέρα μου. Οι Γερμανοί με μια μεγάλη φάλαγγα αυτοκινήτων έφτασαν πριν το μεσημέρι. Θυμάμαι πως έπιαναν το δρόμο Λιβαδειάς από λεύκες Καραστάμου (σήμερα αλευρόμυλος) ως το δικό μας σπίτι (μπροστά στο μνημείο της Δημαρχίας). Οι στρατιώτες περιφέρονταν γύρω από τα φορτηγά δίχως να χρησιμοποιούν τα όπλα τους. Ο πατέρας μου με έστειλε με την μικρότερη αδελφή μου Λουκία, εφτά χρονών, για κρεμμύδια σ’ ένα χωράφι μας έξω από το χωριό. Στο γυρισμό βλέπω στο φυλάκιο του λόφου Κούλια τρεις Γερμανούς φρουρούς με τα όπλα προτεταμένα Ακούω να πέφτει μια ριπή δίχως να καταλάβω καλά – καλά και αμέσως δίπλα στο χωματόδρομο που βαδίζαμε σηκώθηκε κουρνιαχτός από το ανεμοβολητό των βλημάτων.

Φτάσαμε στο σπίτι μας και βλέπω μπαίνοντας στην αυλόπορτα να κάθονται στο μπαλκόνι ο πατέρας μου και γύρω του κατάχαμα και στα σκαλιά δέκα με δεκαπέντε γυναίκες. Σε κάποια στιγμή ύστερα από το μεσημέρι ακούσαμε πυροβολισμούς από την τοποθεσία αγία Ειρήνη προς το Στείρι όπου είχαν τραβήξει τα μπροστινά αυτοκίνητα της γερμανικής φάλαγγας. Τότε ο πατέρας μου είπε στις γυναίκες : «Φαίνεται πως έχουν πιάσει μάχη οι αντάρτες με τους Γερμανούς. Δεν σηκώνεστε να πάτε στα σπίτια σας μήπως μας δουν πολλούς και μας ενοχοποιήσουν;». Οι γυναίκες απάντησαν όλες μαζί τρομαγμένες : «Μπάρμπα Σπύρο εμείς ήρθαμε δω για να είμαστε πιο ασφαλισμένες. Δεν θέλουμε να πάμε σπίτια μας». Και δεν το κούνησε καμιά. Μόνο η Παναγιού Σκούτα θύμωσε κι έφυγε. Αργότερα μάθαμε πως δεν τη σκότωσαν οι Γερμανοί. Γλίτωσε.

Σε λίγο βλέπουμε ένα τζιπ με τραυματία να φεύγει προς τη Λιβαδειά. Οι Γερμανοί της σταματημένης φάλαγγας που ως εκείνη την ώρα ήταν ήσυχοι, άρχισαν να ανακατεύονται, να αγριεύουν, να δίνουν συνθήματα ο ένας στον άλλον και να κινούνται απειλητικοί. Τότε ο πατέρας μου μας προέτρεψε να κατεβούμε στο κατώι, να κλειστούμε και να περιμένουμε. Κατεβήκαμε κι αμπαρωθήκαμε. Έφταναν ουρλιαχτά, άγριες κραυγές, πυροβολισμοί από τα διπλανά Καλαματέϊκα σπίτια. Η αγωνία άρχισε να γίνεται τρόμος. Μερικές γυναίκες κρύφτηκαν πλάι στα βαρέλια, άλλες στις γωνιές στις λαδίκες. Βάλαμε και τον πρόσθετο σύρτη – μάνταλο στην πόρτα. Έπεσε μια θανατερή ησυχία. Κάποια στιγμή ακούμε στην αυλή τη φωνή, τη στριγκλιά ενός γειτονόπουλου, του Λουκά του Παπανικολάου να ζητάει βοήθεια : «Ωχ μπάρμπα Σπύρο, σώσε με!». Έκλαιγε και φώναζε. Ο πατέρας μου μόλις κατεβήκαμε στο κατώι είχε βάλει τυρί και αυγά σε βαθύ πιάτο και κρασί σε κανάτι για να τα έχει ως φίλεμα για τους Γερμανούς αν τυχόν και έρχονταν. Μόλις άκουσε τη φωνή του Λουκά μου λέει : «Παναγούλα φέρε τα τρόφιμα». Άνοιξε την πόρτα και βλέπουμε τον Λουκά Παπανικολάου να τρέχει κλαίγοντας και κρατώντας τον πληγωμένο του λαιμό και πίσω του ένα κοντό Γερμανό στρατιώτη με όπλο στη μασχάλη να τον κυνηγάει. Εμείς, ο πατέρας μου με το κρασί και τα ποτήρια, εγώ με τα τρόφιμα στα χέρια προχωρήσαμε στην αυλή ως τη μέση που ήταν το πηγάδι. Ο πατέρας μου σηκώνει τα χέρια φιλικά και φωνάζει για να καταπραΰνει τον Γερμανό : «γκουτ μπόϋ» - εννοώντας το τραυματισμένο παιδί. Ο Γερμανός όμως άγριος έκαμε νόημα να μπούμε στο κατώι, γρύλισε ένα «καπούτ» και αρνήθηκε τις προσφορές μας. Εμείς υπακούσαμε. Μόλις πατήσαμε μέσα ορθώθηκε μπροστά στην πόρτα, έφερε καταπάνω μας το όπλο και με μια συνεχόμενη ριπή άρχισε να σκορπίζει το θάνατο πυροβολώντας ολόπαντα. Τα πρώτα βλήματα πήραν κατάστηθα τον πατέρα μου που πέφτοντας και ξεψυχώντας σπάραζε : «Ωχ παιδιά μου! Σώστε με!». Άρχισαν να πέφτουν τα σώματα των γυναικών. Άλλες πάσχιζαν να χωθούν πίσω από τα βαρέλια, άλλες σε λαδίκες και γούρνες. Αφού όλα τα σώματα σωριάστηκαν το ένα πάνω στο άλλο, ο Γερμανός κατεβαίνει και κοιτάει και σκουντάει έναν – έναν γρυλίζοντας για να δει αν είναι σκοτωμένοι και ρίχνει χαριστικές βολές. Το κατώι είχε μια κολώνα στη μέση, Πρώτος έπεσε και σωριάστηκε σ’ αυτήν ο πατέρας μου Σπύρος Μαλάμος 67 χρονών. Ύστερα η Μαρία Λάμπρου 50 χρονών. Η Μαριέττα Φιλίππου, γύρω στα 30. Ήταν έγκυος και μαζί της σφάδαζε και το παιδί στην κοιλιά. Ο ανηψιός μου Στάθης Σταθάς, γιος της αδερφής μου Γιαννούλας, 5 χρονών. Οι γάμπες του ήταν σχισμένες, χαραγμένες όπως σχίζουμε τις μπριζόλες και το κρέας του χυνόταν άσπρο στο χώμα. Η Δήμητρα Μαλάμου, 38 χρονών, με το γιο της Γιάννη, 8 χρονών, καθισμένη σε γούρνα όπου βάζαμε βυτίνα λαδιού με κομμένο σαν με λεπίδα το καύκαλό της και τα μυαλά της χυμένα στους ώμους σαν από μια γεμισμένη κούπα, και στον πανέμορφο λαιμό της. Δεν ξέρω αλλά κρατήσαμε την ανάσα μας τόσο όσο δεν αντέχει ανθρώπινος οργανισμός. Αυτός συνέχιζε να μας κλωτσάει όπως τα σφαχτά γρυλίζοντας «Έϊ, έϊ» για να δει αν έχει μείνει κανένας ζωντανός. Μέσα σ’ αυτή την αβάσταχτη νέκρα πήγε κι έβγαλε τις κάνουλες από τα βαρέλια του κρασιού. Άρχισε με βουή και φουρφουρητό να χύνεται το κρασί. Φυσούσε το κρασί κι ο ήχος του ο φριχτός γέμισε το κατώι. Ενώθηκε το κρασί με το αίμα των σκοτωμένων και έγινε μια θάλασσα αίματος κα, κρασιού, μια πηχτή κρέμα που πάνω της έπλεαν πτώματα και σερνόμαστε μωροζώντανοι.