Να σταματήσουμε τις νέες αυθαιρεσίες στον Πρ. Ηλία και στον Υμηττό

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ 

Τον περασμένο Αύγουστο, συμπολίτες μας διαπίστωσαν και κατήγγειλαν στο δασαρχείο την διεξαγωγή παράνομων εργασιών στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία της Ηλιούπολης, που βρίσκεται στη Β’ Ζωνη προστασίας του Υμηττού. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η συγκεκριμένη ζώνη προστατεύεται από δόμηση παντός είδους, ενώ από το 2017 υπάρχει και πράξη νομοθετικού περιεχομένου που απαγορεύει ρητά την έκδοση κάθε είδους οικοδομικής άδειας σε ολόκληρο το βουνό. 

Ο ιερέας του Προφήτη Ηλία Στυλιανός Καρπαθίου χωρίς να έχει καμία νόμιμη άδεια, κάλυψε το ξωκλήσι με μία αυθαίρετη υπερκατασκευή η οποία θέτει σε κίνδυνο το ιστορικό για την πόλη μας ξωκκλήσι. Παρά τις απαγορεύσεις, ο ιερέας του ναού, θεωρώντας προσωπικό του κτήμα το βουνό, αποφάσισε να στήσει μια οικοδομή στην καρδιά της Β΄ Ζώνης, όχι μόνο παρανομώντας, αλλά βιαιοπραγόντας απέναντι στον Δήμαρχο της πόλης και σε όλους τους αρμοδίους που του ζήτησαν εξηγήσεις. Όπως ο ίδιος φώναζε «ΕΔΩ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΔΗΜΟΣ»... 

Η αυθαιρεσία αυτή έρχεται να προστεθεί στο ήδη επιβαρυμένο από τις καταστροφικές πυρκαγιές και την άναρχη ανθρωπογενή παρέμβαση οικοσύστημα του Υμηττού με κύρια ευθύνη του κράτους του δήμου και της περιφέρειας που επέτρεψαν αυτό να συμβεί. Είναι ανεπίτρεπτο σε μια περιοχή που επιβάλεται να αναδασωθεί άμεσα, να συμβεί μια τέτοιου είδους παρέμβαση που θα υποβαθμίσει περαιτέρω το φυσικό περιβάλλον. Αρκετά έχουμε υποφέρει στην Ηλιούπολη από τις πλημμύρες και την αλλοίωση του μικροκλίματος της πόλης μας.

SOS για τον Πειραιά- κάλεσμα ιδρυτικής συνέλευσης αγώνα

SOS για τον Πειραιά- κάλεσμα ιδρυτικής συνέλευσης αγώνα

Πειραιώτισσες, Πειραιώτες

Η γιγάντωση του εμπορίου και της βιομηχανίας δεν επηρέασε τη ζωή των κατοίκων πουθενά αλλού στην Ελλάδα όσο στον Πειραιά. Ολόκληρες πόλεις, σύγχρονες συνοικίες, του Πειραιά φτιάχτηκαν για να συγκεντρώσουν τα εργατικά χέρια που χρειάζονταν τα μεγάλα εργοστάσια στα Λιπάσματα. Γενιές νέων της πόλης έβρισκαν μόνη διέξοδο στη θάλασσα και τη ναυτιλία για να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης στις οικογένειές τους Όλα στο βωμό του κέρδους για τους λίγους, που όσο ο χρόνος περνούσε γίνονταν λιγότεροι και ισχυρότεροι. Ρύπανση του αέρα και της θάλασσας, μόλυνση των εδαφών, άμεσες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων είναι αυτό που μένει για την πόλη και εμείς ως πολίτες πρέπει να αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Σε λίγο η πόλη μας θα γίνει αγνώριστη -αν δεν είναι ήδη.

Σήμερα που οι εφοπλιστές μέσω του Μώραλη έχουν αναλάβει τη δημαρχία της πόλης μας καλούν όχι μόνο να αποδεχτούμε αυτή την κατάσταση αλλά και να χειροκροτάμε τον ερχομό των πολυεθνικών και εγχώριων εταιρειών που εγκαθίστανται στον Πειραιά επιβάλλοντας αποικιοκρατικό δίκαιο εις βάρος όλων μας.

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΕΚΠΕΜΠΕΙ SOS

Η κατάσταση για την πόλη μας έχει φτάσει στο απροχώρητο. Τα προβλήματα οξύνονται επικίνδυνα, ιδιαίτερα με την απόλυτη πια κυριαρχία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά.

Η ζωή μας απειλείται από τους καρκινογόνους ρύπους των καζανιών, των διυλιστηρίων και άλλων βιομηχανιών σε Κερατσίνι - Πέραμα, τα δολοφονικά ντουμάνια των τεράστιων κρουαζιερόπλοιων, τις βυθοκορήσεις, την επέκταση των προβλητών, το συγκοινωνιακό χάος. Καταστρέφονται μνημεία πολιτισμού και το περιβάλλον, χερσαίο και θαλάσσιο.

Χιλιάδες νέοι και παλιοί εργαζόμενοι υποχρεώνονται σε εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας, ξεφορτώνοντας κοντέινερ στις προβλήτες της Cosco, στα καράβια της ακτοπλοΐας σε γραφεία μεγάλων εταιρειών, στο εμπόριο και τον επισιτισμό, με τα εργατικά δικαιώματα, τους μισθούς, τον ελεύθερο χρόνο να συρρικνώνονται. Την ίδια στιγμή, αφανίζονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Η δραματική έλλειψη πράσινου και ελεύθερων χώρων (ο Πειραιάς είναι η πόλη με το λιγότερο πράσινο στην Ευρώπη). Κτίρια που για δεκαετίες έμεναν αχρησιμοποίητα αντί να αξιοποιηθούν για τις κοινωνικές ανάγκες, παραδίδονται στους επιχειρηματίες, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τις συνθήκες για τους κατοίκους. Η Cosco ιδιοποιείται τα 140 στρέμματα Δημοτικού Άλσους στο Παλατάκι που ανήκουν στους δημότες του Πειραιά.

Δεν είναι όμως μόνο η Cosco η πηγή των προβλημάτων μας.

Η έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, νοσοκομειακών μονάδων, σχολικών κτιρίων, παιδικών σταθμών, χώρων άθλησης και πολιτιστικής δραστηριότητας. Η πόλη επανασχεδιάζεται αντλώντας τεράστια κεφάλαια από τον κρατικό προϋπολογισμό, κονδύλια της ΕΕ, την φορολογία των πολιτών. Η δημοτική αρχή διαφημίζει τα ρεκόρ του Πειραιά στα ποσά για έργα που εγκρίνονται, έργα που όμως δεν προορίζονται για την βελτίωση της ζωής των κατοίκων. Μεγάλοι δρόμοι, συγκοινωνιακά έργα, μετάλλαξη συνοικιών, όλα στην υπηρεσία της τουριστικής βιομηχανίας και του εμπορίου με τη ζωή στην πόλη να στριμώχνεται όλο και περισσότερο, και τους εργαζόμενους να συνεχίζουν να μετρούν τα ρεκόρ στην ανεργία.

Φτάνει πιά!!! Ας μην παρασυρόμαστε απ' τις Σειρήνες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι μόνο με αναθέσεις και διαβουλεύσεις με τις αρχές, εθνικές και τοπικές, θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Η ιστορική αλλά και η προσωπική μας πείρα μας διαβεβαιώνει ότι μόνο με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας. Με αγώνες μαζικούς και ενωτικούς μπορούμε να αλλάξουμε την εικόνα στην πόλη μας.

Δεν βλέπουμε τη λύση σε ένα νέο κόμμα ή μια ακόμα δημοτική παράταξη που θα διαχειριστεί τις ζωές μας, αλλά στους μαζικούς διεκδικητικούς αγώνες όλων αυτών που πλήττονται από τα σχέδιά τους, με ισότιμο ρόλο και λόγο, που θα συμβάλλουν σ' ένα κίνημα που θα προασπίζεται τα συμφέροντα των πολλών μέχρι το τέλος.

H συλλογικότητα μας θέλουμε να αποτελέσει τη σκέπη όσων, ανεξάρτητα από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση, συνειδητοποιούν την ανάγκη να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πολιτών του Πειραιάκαι θέλουν ν' αντισταθούν στα σχέδια της οικονομικής ολιγαρχίας, των συστημικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ) και των οργανωμένων δυνάμεών τους όπως και των περιφερειακών και τοπικών αρχών που την υπηρετούν.

SOS για τον Πειραιά

Σας καλούμε όλους και όλες να συμμετέχετε στην

Ιδρυτική συνέλευση αγώνα πολιτών

Πειραιά

Τετάρτη 11 Δεκέμβρη στις 7 μμ

Εργατικό Κέντρο Πειραιά, Ομ. Σκυλίτση 19

Εξέγερση Δεκέμβρης 2008: Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά

Νέο ντοκιμαντέρ - Εξέγερση Δεκέμβρης 2008: Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά

Το ντοκιμαντέρ αυτό το γύρισε η Κλεμ, μία Γαλλίδα συντρόφισσα που έμενε εκείνον τον καιρό στην Αθήνα, στην κατάληψη της Σκαραμαγκά. Δυστυχώς, η Κλεμ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το 2013, αφήνοντας την ταινία λίγο πριν από την τελική μορφή που θα ήθελε να της δώσει. Παρόλα αυτά, οι κοντινοί της άνθρωποι σε Ελλάδα και Γαλλία κρίναμε ότι η ταινία μπορεί να προβληθεί ως έχει, και πιστεύουμε ότι έχει ιδιαίτερη αξία, καθότι πρόκειται για πρωτότυπο υλικό που δεν υπάρχει αντίστοιχό του για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, γυρισμένο από και για το κίνημα, το καλοκαίρι του 2010, όταν οι μνήμες της εξέγερσης του Δεκέμβρη ήταν ακόμα πολύ νωπές στο μυαλό και την ψυχή όλων μας. Μετά λοιπόν από αρκετό καιρό ολοκληρώσαμε τον υποτιτλισμό και προσθέσαμε ένα επεξηγηματικό σημείωμα στο τέλος για την Κλεμ και την πορεία αυτής της ταινίας. Ο τίτλος που αποφασίσαμε να δώσουμε στην ταινία είναι το σύνθημα "Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακριά", που ήταν από τις αγαπημένες φράσεις της Κλεμ. Συντροφικά, κάποιοι φίλοι της Κλεμ...

Αθήνα Ανοχύρωτη Πόλη: Χωρική Ανάλυση της Εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008

Χωρική Ανάλυση της Εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008

Το κείμενο επιχειρεί μια περιπλάνηση στην αθηναϊκή μητρόπολη πριν και κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του 2008, επιδιώκοντας να φωτίσει εκείνες τις πλευρές που πυροδότησαν τις δεκεμβριανές συγκρούσεις. Αντιμετωπίζει τον χώρο ως παράγωγο ανθρώπινων σχέσεων και τις πόλεις ως χώρους συνύπαρξης που μπορούν να λειτουργήσουν ως πεδία αντίστασης και διεκδίκησης της καθημερινής ζωής. Μέσα από μια περιήγηση στα ιδιαίτερα πολεοδομικά χαρακτηριστικά της Αθήνας παρουσιάζει τη χωρική εξάπλωση των συγκρούσεων ερευνώντας τη σχέση του αστικού χώρου με τα συμβάντα των ημερών και τις μετέπειτα παρακαταθήκες τους στον ιστό της πόλης. Στην πραγματικότητα, αυτό που ανέδειξε ο Δεκέμβρης του 2008 είναι πως όπου υπάρχει καταπίεση θα υπάρχει και αντίσταση, όπου υπάρχει βία θα υπάρχει και αντιβία, όπου υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχει αγώνας για ζωή και τότε ο θάνατος δεν θα έχει πια εξουσία.

διαθέσιμο εδώ
pdf: Urban Anarchy – Αθήνα ανοχύρωτη πόλη

Στους 35μήνες η αναμονή και 35% μειωμένες οι συντάξεις μηχανικών

Στους 35μήνες η αναμονή και 35% μειωμένες οι συντάξεις μηχανικών

Φτιάχνουν σύλλογο οι υπό συνταξιοδότηση ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί, δηλώνοντας ότι βρίσκονται σε απόγνωση, καθώς το πρώην ΤΣΜΕΔΕ βρίσκεται σήμερα στην εξέταση αιτήσεων Ιανουαρίου 2017 και η καθυστέρηση έχει φτάσει στους 35 μήνες (3 χρόνια). Αντίστοιχες είναι και οι καθυστερήσεις στην απονομή της προσωρινής σύνταξης.

Ταυτοχρόνως επισημαίνουν ότι «οι συντάξεις μας, όταν και εάν φτάσουν στην απονομή, είναι κατά 35% χαμηλότερες από τα επίπεδα του 2014 (των παλαιών συνταξιούχων) και κατά 50% χαμηλότερες από τις προσδοκώμενες βάσει των διατάξεων του πρώην Ταμείου μας».

Η προσωρινή επιτροπή του νέου συλλόγου, με την ονομασία ΜΗΝ, με πόμνημα της απευθύνει παράκληση προς τον πρόεδρο του ΤΕΕ Γιώργο Στασινό και τους προέδρους των συλλόγων Αρχιτεκτόνων και Αγρονόμων Τοπογράφων Δ. Ξυνομηλάκη και Μ. Καλογιάννάκη, ζητώντας τη βοήθεια τους για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα τους/

Με τίτλο «Σοβαρότατα προβλήματα συναδέλφων Ελεύθερων Επαγγελματιών Μηχανικών υπό συνταξιοδότηση « οι προς συνταξιοδότηση, συνταξιούχοι, ΤΕΕ, ΤΣΜΕΔΕ» στην επιστολή τους σημειώνουν

ΠΡΟΣ:

Τον Πρόεδρο του ΤΕΕ: Κο Γεώργιο Στασινό

Τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ

ΚΟΙΝ.:

Τον πρόεδρο του ΣΑΔΑΣ

κο Δημήτρη Ξυνομηλάκη

Τον Πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Τοπογράφων

κο Μιχάλη Καλογιαννάκη

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Κύριε Πρόεδρε,

Όντας έως πρότινος τακτικά και τώρα ομότιμα μέλη του ΤΕΕ, θα θέλαμε να γνωρίζατε και να μας συνδράμετε στα κάτωθι δίκαια αιτήματά μας:

#savePYRKAL

#savePYRKAL

https://savepyrkal.gr/

Πρωτοβουλία για τη διάσωση της ΠΥΡΚΑΛ

ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ και ΖΩΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.

Διάβασε και στείλε την παρακάτω επιστολή στον κ. Πρωθυπουργό.

Ανοιχτή επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Βασιζόμενοι στην δήλωσή σας, κατά την διάρκεια της προεκλογικής επίσκεψής σας στην Ελευσίνα, ότι η πόλη δεν είναι φτωχός συγγενής και οφείλει να αναδείξει την πλούσια πολιτιστική και βιομηχανική κληρονομιά της, απευθυνόμαστε σε σας, ζητώντας την παρέμβαση και στήριξή σας στο πάνδημο αίτημα της ΚΗΡΥΞΗΣ του συγκροτήματος της πρώην βιομηχανίας ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα ως ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΤΟΠΟΥ και ορισμένων κτιρίων του ως μνημείων, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟ 27/06/2019 ΑΠΟΦΑΣΗ του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ).

Μετά το κλείσιμο του εργοστασιακού συγκροτήματος της ΠΥΡΚΑΛ στην Ελευσίνα, το ακίνητο περιήλθε στην ιδιοκτησία των ΕΛΠΕ με σκοπό - κατά δήλωση του προέδρου των ΕΛΠΕ ( Εφ. «ΤΟ ΒΗΜΑ», 7/5/2017) - τη δημιουργία Ζώνης Ασφαλείας μεταξύ του διυλιστηρίου και του αστικού ιστού των Δήμων Ελευσίνας και Μάνδρας.

Η έκταση της ΠΥΡΚΑΛ διαθέτει τα χαρακτηριστικά «Ιστορικού Τόπου», όπως ακριβώς περιγράφονται στον αρχαιολογικό νόμο (στο άρθρο 2 παρ δ). Επιπρόσθετα, το συγκρότημα της ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας – από τα τελευταία σωζόμενα συγκροτήματα της πρώτης (και για δεκαετίες μοναδικής) πολεμικής βιομηχανίας της χώρας – συγκεντρώνει ποικίλα χαρακτηριστικά, που το καθιστούν μοναδικό και συνεκτικό ιστορικό σύνολο υλικής και άυλης κληρονομιάς, ένα βιομηχανικό μνημείο εθνικής εμβέλειας: κτίρια, μηχανολογικό εξοπλισμό, διάσπαρτο αρχειακό υλικό, τεχνογνωσία και μνήμη της εργασίας, όπως αυτή αποτυπώνεται στις προφορικές μαρτυρίες εργαζομένων ανδρών και γυναικών (που αποτελούσαν μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού). Όλα τα παραπάνω, ενσωματωμένα στον ιστορικό τόπο της ΠΥΡΚΑΛ Ελευσίνας, αποτυπώνουν οκτώ δεκαετίες κοινωνικής, οικονομικής και βιομηχανικής ιστορίας της Ελευσίνας και της χώρας.

Μέσα από μια άψογη διαδικασία, η οποία περιλάμβανε δύο συνεδριάσεις και αυτοψία στο χώρο, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΝΜ) στις 27/6/2019 γνωμοδότησε υπέρ του χαρακτηρισμού της έκτασης ως Ιστορικού Τόπου και υπέρ της κήρυξης 13 κτιρίων ως διατηρητέων μνημείων, γεγονός που ενσωματώθηκε σε Υπουργική Απόφαση (5/7/2019), η οποία όμως δεν πρόλαβε να δημοσιευθεί στο ΦΕΚ λόγω της προκήρυξης των εκλογών.

Η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων έτυχε ευρείας αποδοχής από τις αναγνωρισμένου κύρους οργανώσεις προστασίας της αρχιτεκτονικής και βιομηχανικής κληρονομιάς (ΜONUMENTA, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, το ελληνικό τμήμα του ΙCOMOS, το ελληνικό τμήμα του ΤΙCCIH, ΣΑΔΑΣ – Τμήμα Αττικής), οι οποίες με υπομνήματα και παρεμβάσεις τους κατά τη διαδικασία υποστήριξαν το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: την κήρυξη του συγκροτήματος ως Ιστορικού Τόπου. Χαροποίησε ιδιαίτερα την κοινή γνώμη της Ελευσίνας και του Θριασίου, διότι αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στις δεκάδες δυσμενείς αποφάσεις για την «πίσω αυλή της Αττικής» (την Ελευσίνα και ολόκληρο το Θριάσιο), που έχουν ληφθεί διαχρονικά από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις.

Ανακοίνωση ΑΡΑΓέΣ για την εμπλοκή του ΤΕΕ στο Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για το Μάτι

Ανακοίνωση ΑΡΑΓέΣ για την εμπλοκή του ΤΕΕ στο Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για το Μάτι

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Το περασμένο Σεπτέμβριο κυρώθηκε η από 24.07.2019 Π.Ν.Π. «Λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση άμεσων κινδύνων και αναγκών στις περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής που επλήγησαν από τις πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου 2018» (ΦΕΚ 141/Α/2019) και με το άρθρο 3* το ΤΕΕ θα αναλάβει το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο με το επιχείρημα των κατεπειγουσών διαδικασιών προχωρώντας σε απευθείας αναθέσεις κατά παρέκκλιση όλης της κείμενης νομοθεσίας που αφορά τις δημόσιες συμβάσεις έργου, υπηρεσιών και προμήθειας για να ένα έργο σημαντικά μεγάλου προϋπολογισμού.

Αρχικά, ο χωρικός σχεδιασμός και συγκεκριμένα τα ειδικά χωρικά σχέδια αποτελούν κατ’ εξοχήν αρμοδιότητα της διοίκησης (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οικείος Δήμος ή οικεία Περιφέρεια) και όχι του ΤΕΕ που αποτελεί σύμβουλο της πολιτείας σε αυτό το αντικείμενο. Δεν μπορεί να γίνει λοιπόν αντιληπτή η αδυναμία/απροθυμία π.χ. του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να διεκπεραιώσει τις απαιτούμενες διαδικασίες.

Ταυτόχρονα, η κατάρτιση νέων χωρικών σχεδίων στην επικράτεια συνεχίζει να απουσιάζει με κάποιες εξαιρέσεις που αφορούν την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων. Θεωρούμε πολύ ανησυχητικό το γεγονός πως μέχρι στιγμής το εργαλείο των Ειδικών Χωρικών Σχεδίων (ΕΧΣ) έχει ενεργοποιηθεί ως επί τω πλείστω σε μεγάλα ιδιωτικά επενδυτικά σχέδια που αφορούν τον τουρισμό και την βιομηχανία, ενώ προγράμματα περιβαλλοντικής προστασίας δεν αποτέλεσαν προτεραιότητα των αρχών σχεδιασμού της χώρας. Ο κίνδυνος λοιπόν για την πρόκληση μελλοντικών καταστροφών λόγω της απουσίας σχεδιασμού ανά τη χώρα ελλοχεύει. Τα εγκεκριμένα ΕΧΣ και το χωρικό καθεστώς τους θα δημιουργήσουν προτετελεσμένη κατάσταση, που τα μελλοντικά Τοπικά Χωρικά Σχέδια δεν θα δύναται να τροποποιήσουν.

Ακόμα, οι απευθείας αναθέσεις δεν αποτελούν πανάκεια για την ταχύτητα εκπόνησης ενός έργου αλλά αυτό που στην ουσία μπορεί να δημιουργήσει μεγάλες καθυστερήσεις είναι οι διαδικασίες εγκρίσεων, γνωμοδοτήσεων και διαβουλεύσεων από τα αρμόδια όργανα κατά τα διαφορετικά στάδια της εκάστοτε μελέτης. Ο Ν. 4412/2016 και ειδικότερα το Βιβλίο ΙΙ, προβλέπει την δυνατότητα νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και Ανώνυμων Εταιριών του δημοσίου (π.χ. Εγνατία Οδός) να καταφύγουν στο εργαλείο της απευθείας ανάθεσης για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε έργα και μελέτες όταν αυτές δεν διαθέτουν τις ζητούμενες υπηρεσίες.

Τέλος, το ζήτημα που προκύπτει με την παραχώρηση της παραπάνω δυνατότητας στο ΤΕΕ για το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο στο Μάτι, είναι πως η διοίκηση του ΤΕΕ απαρτίζεται από αιρετούς μηχανικούς, και σε μεγάλο βαθμό από μελετητές και εργολήπτες των μεγαλύτερων εταιριών του κλάδου ή με στενές σχέσεις με αυτές. Είναι λοιπόν, αδιανόητο ένας φορέας όπως το ΤΕΕ να αναλαμβάνει, κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας, να ‘’μοιράσει’’ τις απαιτούμενες μελέτες χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος δοσοληψιών σ’ αυτή την διαδικασία, κατά παρέκκλιση της δεοντολογίας του κλάδου μας.

*Άρθρο 3 από ΠΝΠ

Ενόψει άμεσου κινδύνου για την ασφάλεια των πολιτών ή για το περιβάλλον, όπως προκύπτει από εισήγηση φορέα ή υπηρεσίας, ανατίθεται στο Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου «Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος» η σύνταξη ειδικού χωρικού σχεδίου για τις περιοχές της Ανατολικής Αττικής που επλήγησαν από τις πυρκαγιές της 23ης Ιουλίου 2018. Κατά παρέκκλιση από οποιαδήποτε άλλη διάταξη που αφορά διαδικασία κατάρτισης και αρμοδιότητα, εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας να υπογράψει σχετική σύμβαση με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος με καταληκτική ημερομηνία παράδοσης του σχεδίου την 23η Ιουλίου 2020. Για την υλοποίηση του έργου της παρούσας παραγράφου το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος μπορεί να προβαίνει σε αναθέσεις κατά παρέκκλιση από τις πάγιες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας που αφορούν τη διαδικασία αναθέσεως συμβάσεων έργου, υπηρεσίας ή προμήθειας.

Ανακοίνωση Αραγές για τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των οργάνων του ΤΕΕ

Ανακοίνωση Αραγές για τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των οργάνων του ΤΕΕ

Στις εκλογές του ΤΕΕ στις 3/11/2019 αποτυπώθηκε η αναμενόμενη κυριαρχία του συντηρητικού μπλοκ και εντός του Επιμελητηρίου. Η άνοδος των μνημονιακών συνοδοιπόρων της ΔΚΜ (ΔΗΣΥΜ, ΔΗΠΑΜ) και η ταύτιση των επίδοξων «αντιπολιτευτών» (Συμμαχία, ΔΕΣΜΗ, Ανασυγκρότηση) σε κεντρικές κατευθύνσεις της ηγεσίας του ΤΕΕ, κάνει την επόμενη ημέρα ακόμη πιο δύσκολη για τους μηχανικούς που ζουν από τη δουλειά τους. Θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα Επιμελητήριο προνομιακό συνομιλητή της πλέον νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, πρωτοπόρο στην προστασία των Επενδυτών και στην καταβαράθρωση του περιβάλλοντος, του δημοσίου ελέγχου, των κοινωνικών δικαιωμάτων. Τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής του ΤΕΕ το επιβεβαιώνουν πικρά και σύντομα θα έχουμε μπροστά μας την προώθηση του επαγγελματικού ταμείου, νέα Μητρώα και πιστοποιήσεις κοκ.

Το ΤΕΕ όλα τα προηγούμενα χρόνια βρέθηκε στο πλευρό των μνημονιακών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σύμβουλος και στήριγμα της αντιλαϊκής πολιτικής και απέναντι από τα συμφέροντα των εργαζόμενων μηχανικών. Με ευθύνη των καθεστωτικών παρατάξεων που συγκρότησαν την ηγεσία του, προώθησε σειρά πολιτικών ενάντια στα συμφέροντά τους. Το ΤΕΕ σήμερα δεν είναι πλέον ούτε καν το ΤΕΕ της μειοψηφίας του 30% των διασωθέντων από την κρίση μηχανικών που παρακολουθήσαμε τα προηγούμενα χρόνια αλλά μετατρέπεται με ταχύτητα σε παρακυβερνητικό βραχίονα με στόχο την παράκαμψη του επίσημου κράτους και την προώθηση της ασυδοσίας κάθε επιχειρηματικής επέλασης στο δημόσιο χώρο και τον δημόσιο πλούτο, με αποφυγή κάθε νομικής συνέπειας για το κράτος και τους άρπαγες «επενδυτές».

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 3/11/2019 δίνει δυστυχώς την δυνατότητα στην κυρίαρχη παράταξη του νυν προέδρου Στασινού, να επιχειρήσει να δράσει με όρους κυριαρχίας υποβαθμίζοντας την λειτουργία των συλλογικών οργάνων του ΤΕΕ στο ελάχιστο. Έτσι οι παραπάνω πολιτικές αυτές εκτιμούμε ότι θα δούμε να ξεδιπλώνονται με όρους πρωτοφανείς ακόμα και για όσους ασκήσαμε κριτική στον αντιδημοκρατικό κατήφορο που πήρε η λειτουργία του ΤΕΕ τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Σε αυτό το φόντο των εξελίξεων, είναι αυτονόητο ότι από την σκοπιά των αριστερών, αγωνιστικών παρατάξεων που από ριζοσπαστικές θέσεις και απέναντι σε κάθε λογική (συν)διαχείρισης, το επόμενο διάστημα σκοπεύουν να αντιπολιτεύονται τις επιλογές της διοίκησης που θα επιλέξει να αναδείξει η παράταξη της ΔΚΜ, να διεκδικήσουν την μέγιστη δυνατή εκπροσώπηση στα όργανα διοίκησης και ειδικά στο κεντρικό όργανο της Διοικούσας Επιτροπής (ΔΕ) του ΤΕΕ.

H αλβανική «φούσκα» των ακινήτων έσκασε... με το σεισμό

H αλβανική «φούσκα» των ακινήτων έσκασε... με το σεισμό

Γιώργος Στάμκος

Στις 26 Νοεμβρίου 2019 η Αλβανία συγκλονίστηκε από έναν ισχυρό και καταστροφικό σεισμό 6,4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ο σεισμός αυτός ήταν ιδιαίτερα καταστροφικός και φονικός: 51 νεκροί, αρκετοί αγνοούμενοι, 2.000 τραυματίες, πάνω από 1.465 πολυκατοικίες κατεστραμμένες και κατεδαφιστέες (οι 700 μόνον στο Δυρράχιο), τουλάχιστον 10.000 άστεγοι, ενώ οι μετασεισμοί ξεπέρασαν τους 500. Ανυπολόγιστες ακόμη είναι οι οικονομικές ζημίες σε Δυρράχιο, Τίρανα και στις γύρω περιοχές, ειδικά στην κωμόπολη Θουμάνα, η οποία θρήνησε 23 νεκρούς. Το σίγουρο είναι πως η Αλβανία θα χρειαστεί πολύ χρόνο, προσπάθειες και πόρους για να αποκαταστήσει τα πλήγματα του Εγκέλαδου, που θα μπορούσαν να συγκριθούν με τις επιπτώσεις ενός μικρού πολέμου.

Βαλκανική “διπλωματία των σεισμών”

Αυτός ο καταστροφικός σεισμός ανέδειξε κυρίως δύο φαινόμενα. Το πρώτο ήταν εκείνο της αυθόρμητης αλληλεγγύης που, από την πρώτη στιγμή της είδησης της μεγάλης καταστροφής, κινητοποίησε μαζικά, όχι μόνο τους Αλβανούς της διασποράς, και ειδικά εκείνους που ζουν σε Ιταλία και Ελλάδα, αλλά και τους γειτονικούς λαούς και χώρες, που έσπευσαν προς βοήθεια. Πρώτο το γειτονικό αλβανόφωνο Κόσοβο ως “αδελφή χώρα” έσπευσε να ανταποδώσει στο δοκιμαζόμενο λαό της Αλβανίας την αλληλεγγύη, που εκείνος επέδειξε κατά τη διάρκεια της κρίσης και του πολέμου στο Κόσοβο τα έτη 1998-1999, όταν δεκάδες χιλιάδες Κοσοβάροι πρόσφυγες κατέφυγαν στην Αλβανία.

Η Τουρκία έσπευσε προς βοήθεια προκειμένου να εμφανιστεί ως “προστάτης” στα μάτια της αλβανικής κοινής γνώμης, που αντιλαμβάνεται ωστόσο την ανιδιοτέλειά της, καθώς η Τουρκία διατηρεί στο Δυρράχιο βάση υποβρυχίων. Η Ιταλία και η Ελλάδα, που έστειλαν όχι μόνον ομάδες έμπειρων διασωστών αλλά και υλικοτεχνική βοήθεια, έτυχαν ένθερμης υποδοχής από τους πληγέντες Αλβανούς, αλλά και ευμενών σχολίων από τον αλβανικό Τύπο, υπενθυμίζοντας το μακρινό 1997, όταν και πάλι αυτές οι δύο γειτονικές χώρες επενέβησαν ως ειρηνοποιοί και για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση μιας χώρας που βρέθηκε τότε στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.

Εκείνο που προκάλεσε τη μεγαλύτερη θετική εντύπωση πάντως ήταν η θετική ανταπόκριση του Βελιγραδίου. Αυτή τη φορά την κίνηση “καλής θέλησης” και αλληλεγγύης προς την Αλβανία έκανε η Σερβία, που προθυμοποιήθηκε να στείλει βοήθεια και διασώστες για την ανακούφιση της τραγωδίας του αλβανικού λαού. Αυτή η κίνηση και η ατμόσφαιρα που διαμορφώθηκε θύμισε, ως ένα βαθμό, την ελληνο-τουρκική “διπλωματία των σεισμών” του 1999, πριν ακριβώς 20 χρόνια, όταν οι δύο χώρες ταρακουνήθηκαν από φονικούς και καταστροφικούς σεισμούς και αποφάσισαν να ξεπαγώσουν τις σχέσεις τους και να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Υπάρχει άλλωστε μεταξύ τους και το ζήτημα του Κοσόβου, που παραμένει ανοικτό. Ουδέν κακόν αμιγές καλού...

Το σαθρό αλβανικό “οικονομικό θαύμα”

Όλα καλά, λοιπόν;

Όλα καλά, λοιπόν; Του Μανόλη Ντουντουνάκη

Στη μεταμνημονικακή εποχή, παρακολουθούμε & βιώνουμε, το σκηνικό της «νέας» μεταπολίτευσης που στήθηκε με τις ευλογίες της ψήφου της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και όλων των κομμάτων της σημερινής βουλής, πλην Κ.Κ.Ε. 

Η κατάσταση στη κοινωνία, παραμένει, χρόνια τώρα, δραματική. Πολύ μεγάλη μετανάστευση, κύρια πτυχιούχων, το ένα τρίτο του ελληνικού λαού, ζει σε συνθήκες φτώχιας και ενδείας, ενώ ένα άλλο ένα τρίτο μετα βίας τα βγάζει πέρα χωρίς να μπορεί να αποταμιεύσει για μια έκτακτη ανάγκη ή για τα γεράματα του. Συντάξεις πείνας είναι η υπόσχεση για τους σημερινούς εργαζομένους ενώ η ανεργία συνεχίζει να κτυπά «κόκκινο».

Οι πιο πολλές επιχειρήσεις αλλά και οι πιο πολλοί ιδιώτες, είναι με πολλά χρέη και πολλές φορολογικές υποχρεώσεις και αδυνατούν τόσο να αποταμιεύσουν, όσο και να επενδύσουν. Πλειστηριασμοί, απειλούν ιδιώτες και επιχειρήσεις, χωρίς να μοιάζει εφικτή μια γενναία διαγραφή χρεών. Ξένα funds θα καρπωθούν έναντι πινακίου φακής, τις περιουσίες Ελλήνων και ελληνικών επιχειρήσεων.

Η χώρα, αδυνατεί να βρει λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα και τυφλά υπακούει στις επιταγές της Ε.Ε. και γίνεται μπαλάκι του πινγκ - πονγκ μεταξυ Ε.Ε. και Τουρκίας, και εν τέλει νεκροταφείο ψυχών και ελπίδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων.

Επίσης, η χώρα πιο δυτικόφιλη από ποτέ, πειθήνιο όργανο, χωρίς ανταλλάγματα, των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων, κύρια Γερμανών και Γάλλων υπακούει τυφλά στις επιθυμίες τους και αδυνατεί να χαράξει εθνική πολιτική. Ξαναστηνονται νέα «Ελντοράντο» ελπίδων, όπως εξορύξεις, υδρογονάνθρακες, Α.Π.Ε. από τις οποίες μόνοι κερδισμένοι θα βγουν οι πολυεθνικές , οι ξένοι, το κεφάλαιο, οι ντόπιοι συνεργάτες τους, ενώ εμείς ως πολίτες και ως έθνος θα καρπωθούμε, μόνο, τα πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα και εγκλήματα που θα ανακύψουν. Επενδύσεις με πολλά περιβαλλοντικά και νομικά προβλήματα προωθούνται ταχύτατα (Ελληνικό, Ελληνικός Χρυσός, ξενοδοχεία υψηλών προδιαγραφών σε προστατευόμενες περιοχές (Natura) κλπ.), με τη σύμφωνη γνώμη και τις ευχές του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό έχει στηθεί ένα δικομματικό παιχνίδι, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ν.Δ., με κομπάρσους το ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ακραιφνή ακροδεξιά, και τον αλαζόνα και χωρίς ιδεολογία κ. Βαρουφάκη, με ελάχιστες διαφορές μεταξυ τους και εναλλαγές στο ρόλο του πρωταγωνιστή όταν κουράζονται οι θεατές – πολίτες.

Παρακολουθούμε «ανόητους» πολιτικούς να ανταλλάσσουν «σαθρά» επιχειρήματα για ασήμαντα θέματα, προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Τώρα, ο καινούριος πρωταγωνιστής, η Ν.Δ. του Κυριακού Μητσοτάκη, υπόσχεται τάξη και ηθική, νέες επενδύσεις πάση θυσία, με ακροδεξιά ατζέντα και ακροδεξιούς πολιτικούς σε κυρίαρχους ρόλους. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι από το νεοφιλελεύθερο κυβερνητικό ΣΥ.ΡΙΖ.Α του προσφάτου παρελθόντος υπάρχουν ακόμα, πολλά περιθώρια για νέες ιδιωτικοποιήσεις και αντιμεταρρυθμίσεις νεοφιλελεύθερου προσανατολισμού. Περιορισμός των κρατικών επενδύσεων, ιδιωτικοποίηση του εποπτικού ρόλου του κράτους, νέος ασφαλιστικός νόμος που ιδιωτικοποιεί την ασφάλιση των εργαζομένων και μπροστά του το τερατούργημα «Κατρουγκαλου» μοιάζει με απλό πταίσμα, ιδιωτικοποίηση του ΕΛΓΑ κλπ.

Επίθεση σε Νεολαία και ΑΕΙ… Το «δις εξ αμαρτείν…» της Ν.Δ..

Επίθεση σε Νεολαία και ΑΕΙ… Το «δις εξ αμαρτείν…» της Ν.Δ..

Του Κ. Παπουλή

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία ανέβηκε στην εξουσία ισχυριζόμενη την παραμυθία ότι θα μειώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα και θα φέρει την ανάπτυξη, και το μόνο που έχει κάνει μέχρι σήμερα είναι να αυξήσει δραματικά την καταστολή -ιδιαίτερα στη νεολαία- και να μειώσει την όποια δημοκρατία υπάρχει στην μνημονιακή Ελλάδα, φαίνεται ότι δεν διδάσκεται από την ιστορία του κόμματος. Ήταν το 2006-2007 όπου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βρέθηκαν σε πρωτοφανή πολιτική ήττα εξ αιτίας της πρόθεσής τους να αναθεωρήσουν το άρθρο 16, και να επιβάλλουν την ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Τότε γεννήθηκε ένα τεράστιο πανεκπαιδευτικό κίνημα που «τούμπαρε» το ΠΑΣΟΚ και έδωσε ένα μεγάλο κτύπημα στον (πρωθυπουργό εκείνης της περιόδου) Κ. Καραμανλή. Δύο χρόνια αργότερα, η νεολαία, μετά την δολοφονία Γρηγορόπουλου, εξεγέρθηκε σε τέτοιο σημείο -εκεί που δεν το περίμενε κανείς- που ο Καραμανλής έχασε κάθε έλεγχο της κατάστασης. Ήταν επίσης, η πρώτη φορά, που (δημοσκοπικά) ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την τότε ηγεσία του Α. Αλαβάνου, έφτασε το ΠΑΣΟΚ. Ο Δεκέμβρης του 2008, όπως και το κίνημα το 2006 για την υπεράσπιση του άρθρου 16, αποδεικνύουν, ότι οι αντιδράσεις της νεολαίας δεν είναι «προβλέψιμες».

Η ρήση του Μενάνδρου «Το δις εξ αμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού» φαίνεται ότι τελικά δεν συγκινούν τον κ. Μητσοτάκη και το Υπουργείο Παιδείας, που σφύζουν από αλαζονεία έναντι φοιτητών, νεολαίας και κοινωνίας.

Ας δούμε ορισμένα σημεία της προωθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής για να καταλάβουμε ότι ο στόχος είναι ο πραγματικός αποδεκατισμός των φοιτητών και των πτυχιούχων δημόσιων ΑΕΙ, για να προωθήσουν την ιδιωτική μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση και άλλους σκοπούς.

Α) Για το Ν+2:

Ο παρακάτω πίνακας από το Πανεπιστήμιο Πατρών που αναφέρεται σε στοιχεία 2017, δείχνει ότι αν εφαρμοστεί το μέτρο έως και οι μισοί φοιτητές θα διαγράφονται -χωρίς να συμπεριλαμβάνονται αυτοί που εγκαταλείπουν την προσπάθεια- Π.Χ. : στο Φυσικό (που είναι δύσκολη σχολή) έχουμε μέσο όρο αποφοίτησης τα 7,3 έτη, στους Ηλεκτρολόγους ΜΗΧ. τα 7,9, στους Μηχανικούς Η/Υ τα 8, στους Μηχανολόγους τα 7,2, στους Αρχιτέκτονες (με τις πολλές εργασίες) τα 7,2, στο Μαθηματικό τα 6,9 κλπ. Ο πίνακας δείχνει ότι σε όλες τις σχολές της Πάτρας -ανάλογα με βαθμό δυσκολίας- ο μ.ο. τείνει να υπερβαίνει το Ν+2.

Πανελλαδικά ο μ.ο. σε όλες τις σχολές (από αυτών που παίρνει πτυχίο ή δίπλωμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) και υπερβαίνει το Ν+2 εκτιμάται από τα επίσημα στοιχεία γύρω στο 40%.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Ενημέρωση για τα λανθασμένα ειδοποιητήρια του ΕΤΕΑΕΠ

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αρ. Πρωτ.: 7993 Αθήνα, 2-12-2019

Προς: Α’ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ

(για ενημέρωση των συναδέλφων)

Θέμα: Ενημέρωση για τα λανθασμένα ειδοποιητήρια του ΕΤΕΑΕΠ

Σε συνέχεια της από 19/11/2019 επιστολή μας προς το ΕΤΕΑΕΠ, πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Προέδρου της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, με το νέο Διοικητή του ΕΤΕΑΕΠ κο Κωνσταντίνου καθώς και Υπηρεσιακών παραγόντων του Ταμείου. Όσον αφορά τα λανθασμένα ειδοποιητήρια των μισθωτών μηχανικών λάβαμε για άλλη μια φορά τη διαβεβαίωση ότι θα επιλυθεί μέχρι το τέλος του έτους. Λίγο αργότερα (αρχές του 2020) θα διευθετηθεί και το θέμα με τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΔΠ) για τις εισφορές που καταβάλλει το Δημόσιο ως εργοδότης, ώστε επιτέλους αυτές να υπολογίζονται ορθά από τους εκκαθαριστές μισθοδοσίας και να λυθεί και το θέμα με τις επιστροφές εισφορών στους δικαιούχους. Ακολουθεί το μήνυμα που λάβαμε για ενημέρωση μας. Θα παραμείνουμε σε εγρήγορση καθώς είμαστε σε αναμονή και ευρύτερων ανατροπών στην κοινωνική ασφάλιση.

«Καλησπέρα σας,
Σας ενημερώνουμε ότι η διαδικασία για την ενημέρωση των καταβολών των Μηχανικών του Δημοσίου, υπέρ ΕΤΕΑΕΠ, βρίσκεται σε εξέλιξη. Σημαντικό μέρος με πληρωμές μέσω ΕΑΠ έχει ενημερωθεί. Θα ακολουθήσει και συνέχεια για τους υπόλοιπους. Η διαδικασία μέσω ΑΠΔ καθυστερεί αλλά ελπίζουμε τους πρώτους μήνες του 2020 το θέμα να έχει λήξει.
Μέχρι τότε τα εκδιδόμενα ειδοποιητήρια για καταβολή εισφορών να μην λαμβάνονται υπόψη.
Για το θέμα των φορολογικών ενημεροτήτων λήφθηκε μέριμνα από το ΕΤΕΑΕΠ και με συνεχείς παρατάσεις της καταληκτικής ημερομηνίας ισχύος των παλαιών δεν υπάρχει πρόβλημα.
Στη διάθεσή σας για κάθε πληροφορία.

Με εκτίμηση,

Αγιοστρατίτης Νικόλαος
Γενική Διεύθυνση Διοικητικής
Υποστήριξης, Οικονομικών Υπηρεσιών
και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης»

Η απειλή των υδρογοναθράκων

Η απειλή των υδρογοναθράκων

της Δέσποινας Σπανούδη

μέλους της  Πρωτοβουλίας Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

Τα νησιά Γαύδος, Γαυδοπούλα, Χρυσή (Γαιδουρονήσι) και Λεύκη (Κουφονήσι), στο νοτιότερο άκρο της χώρας, είναι σχεδόν ανέγγιχτοι παράδεισοι. 

Διάσπαρτα με προϊστορικά απολιθώματα και αρχαιολογικά ευρήματα που ξεκινούν από τη νεολιθική εποχή, με σημαντικούς οικοτόπους και περιοχές NATURA, αποτελούν καταφύγια για σπάνια είδη και μορφές ζωής που κινδυνεύουν. Βρίσκονται δίπλα στις νέες παραχωρήσεις για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης, που ξεκίνησαν με την δημοσιοποίηση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Δημοσιοποίηση που ανακοινώθηκε στα ψιλά δύο εφημερίδων και κρύφτηκε κάπου στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων[1]. Χωρίς διεύθυνση για υποβολή παρατηρήσεων, δεν τηρήθηκε ούτε καν μια προσχηματική διαδικασία «διαβούλευσης».Και όμως: αν κάποιος εντοπίσει και διατρέξει τις εκατοντάδες σελίδες της μελέτης, θα κάνει χρήσιμες διαπιστώσεις. Η μελέτη αναγνωρίζει ότι «υπάρχει ένα σημαντικό κενό γνώσης σχετικά με τους γεωκινδύνους της περιοχής» ενώ δηλώνει άγνοια για την ύπαρξη και τις επιπτώσεις στις βιοκοινωνίες, τα κοράλλια, τα θαλάσσια θηλαστικά και την ιχθυοπανίδα. Σε περίπτωση ατυχήματος, η καταστροφή αναφέρεται ότι μπορεί να φτάσει μέχρι τη Λιβύη και την Τουρκία, αλλά αυτό δεν κλονίζει τους μελετητές. Απορρίπτουν  την εναλλακτική να μην γίνει εξόρυξη ως ένα «έντονα απευκταίο, αντιπεριβαλλοντικό σενάριο» που θα οδηγήσει  στην περιβαλλοντική υποβάθμιση λόγω …της σύνδεσης ανάπτυξης – περιβάλλοντος.

Οι μελετητές δε φαίνεται καθόλου να προβληματίζονται για το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες εξορύξεις θα πρέπει να γίνουν σε πολύ μεγάλα θαλάσσια βάθη (ως 3500 μ.) για τα οποία η τεχνολογία δεν υπάρχει αλλά θα πρέπει να αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια! Όπως επίσης καθόλου δεν τους απασχολεί η διαπίστωση ότι σε αυτήν ακριβώς την περιοχή, η αφρικανική πλάκα βυθίζεται με γρήγορους ρυθμούς κάτω από την ευρασιατική προκαλώντας υψηλή σεισμικότητα. Όσο για την τεράστια υποβάθμιση που θα προκαλέσει η έρευνα και η λειτουργία των εξορύξεων ..υποβαθμίζεται με κάθε τρόπο.  Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στο παρακάτω σχήμα (από τη ΣΜΠΕ) για να πάρει μια ιδέα για τις επιπτώσεις μιας υποθαλάσσιας εξόρυξης. 

Στην καταληκτική ημερομηνία της δημοσιοποίησης, η Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων κάλεσε σε συμβολική διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Έχουν προηγηθεί κινητοποιήσεις τα δύο τελευταία χρόνια και συγκρότηση τοπικών πρωτοβουλιών αντίστασης που ολοένα και πληθαίνουν. Πρόσφατα έγινε η δεύτερη πανελλαδική συνάντηση πρωτοβουλιών ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων και αποφασίστηκε ο συντονισμός και η ανάπτυξη κοινών δράσεων.

Ωστόσο η αντίσταση και η κινηματική δράση μέχρι σήμερα δεν είναι αντίστοιχη με την τεράστια απειλή που διαγράφεται από την παραχώρηση του 1/3 της ελληνικής επικράτειας σε μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες για 32 χρόνια με δικαίωμα παράτασης για άλλα 10. Οι πετρελαϊκές εταιρείες που μετέχουν, είναι μεγάλοι παίκτες με παρουσία σε δεκάδες χώρες και πλούσιο ιστορικό σε περιβαλλοντικά εγκλήματα, παραβιάσεις δικαιωμάτων και φοροαποφυγή. Πρόκειται για τη γαλλική Total, την αμερικάνικη ExxonMobil, την ισπανική Repsol. Επίσης τις Ελληνικά Πετρέλαια, Energean Oil & Gas (Πρίνος). Αρχικά και τη  ιταλική Edison που στη συνέχεια το χαρτοφυλάκιο της στην Ελλάδα αποκτήθηκε από την Energean.

Ήδη σε κοινοπραξίες των εταιρειών αυτών έχουν παραχωρηθεί το Ιόνιο, η Ήπειρος, η Αιτωλοακαρνανία, η ΒΔ Πελοπόνησσος, οι περιοχές Δυτικά και νoτιοδυτικά της Κρήτης. 

Oι επόμενες αφορούν την θαλάσσια περιοχή νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης όλο και πιο κοντά στην αντιπαράθεση με την Τουρκία και την εμπλοκή σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς.

Και μπορεί για τη χώρα να μην προορίζεται ούτε ένα λίτρο πετρελαίου, όμως οι δαπάνες για επιπλέον πανάκριβους εξοπλισμούς έχουν ήδη ξεκινήσει. Ταυτόχρονα προωθείται ως εθνικός στόχος η διέλευση διακρατικών αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων -κυρίως, φυσικού αερίου- (TAP, IGB, IGI, EastMed, South Stream κλπ.) και καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (Ευρασιατικός διασυνδετήριος αγωγός), για την τροφοδοσία  των ισχυρών βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης, ενώ παράλληλα πολλαπλασιάζονται με φρενήρη ρυθμό, οι πάσης φύσεως εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, επιδοτούμενες αδρά από τη δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Σε μια περίοδο που το παγκόσμιο πολιτικό προσωπικό -περιλαμβανομένου και του ελληνικού- χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, αυτή η ευαίσθητη οικολογικά και γεωπολιτικά γωνία της γης, είναι έτοιμη να αναφλεγεί κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Τα επόμενα χρόνια το περιβάλλον, η φυσιογνωμία, το παραγωγικό μοντέλο και ενδεχομένως η δημοκρατία, τα δικαιώματα, η ειρήνη και η ασφάλεια στην περιοχή θα έχουν υποστεί μια μεγάλη και μη αντιστρεπτή μεταβολή. Και όμως: για αυτή την τεράστια αλλαγή που προετοιμάζεται από τις αρχές του 2000, η ελληνική κοινωνία κρατήθηκε στο απόλυτο σκοτάδι. Οι μόνες αναφορές είναι η προπαγάνδα των κρατικών δομών και των εταιρειών. Μια προπαγάνδα απροκάλυπτη που κάνει το άσπρο- μαύρο και εμφανίζει ως πλεονεκτήματα όλες τις αρνητικές επιπτώσεις. Η ομηρεία στους σχεδιασμούς των πετρελαϊκών και τα χρηματιστηριακά τους παιχνίδια βαφτίζεται ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, η ένταση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών και οι κίνδυνοι συγκρούσεων βαφτίζεται προοπτική ειρήνης και σταθερότητας, η εξάρτηση από μια και μόνο οικονομική δραστηριότητα και η προοπτική ανεργίας στους υπόλοιπους κλάδους που βλάπτονται όπως ο τουρισμός, η αγροτική παραγωγή, η αλιεία, βαφτίζεται ανάπτυξη, τα αβέβαια όσο και λιγοστά έσοδα που προβλέπονται για το δημόσιο βαφτίζονται πακτωλός.

Για την αξία αυτών των προβλέψεων, αξίζει να σημειωθεί ότι μετά από τόσες δεκαετίες λειτουργίας, η εξόρυξη του Πρίνου, θα δώσει για πρώτη φορά κάποια έσοδα στο ελληνικό δημόσιο. Κατά σύμπτωση, η στιγμή συμπίπτει με την ώρα που εξελίσσονται οι παραχωρήσεις και κλιμακώνονται οι αντιδράσεις.  

Τα προνόμια που παραχωρούνται στις πετρελαϊκές μαζί με την γη και τη θάλασσα είναι πρωτοφανή. Τα έσοδα που προβλέπονται για το δημόσιο είναι ελάχιστα, ο φόρος είναι στην κατώτατη κλίμακα φορολόγησης (αν υποθέσουμε ότι θα δηλωθούν κέρδη), τα μισθώματα συνδέονται με τις δαπάνες των εταιρειών. Η περιβαλλοντική παρακολούθηση και ο έλεγχος θα γίνονται από… τις ίδιες τις εταιρείες. Οι εταιρείες δεν έχουν καμία υποχρέωση να απασχολούν τοπικό δυναμικό ή να προμηθεύονται αγαθά και υπηρεσίες από την εγχώρια αγορά. Επίσης δεν έχουν και καμία υποχρέωση να πωλούν στο δημόσιο πετρέλαιο εκτός από την περίπτωση πολέμου. Αντίθετα μπορούν να επιδοτούνται με βάση το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο και φυσικά να «προικίζονται» με δημόσιες υποδομές που θα γίνουν για την εξυπηρέτησή τους.  

Μόνη ελπίδα για να ανακοπούν αυτοί οι σχεδιασμοί είναι η αφύπνιση της ελληνικής κοινωνίας. Και η προσπάθεια όλων όσων αντιλαμβανόμαστε ότι το αφήγημα της ανάπτυξης μέσω των εξορύξεων είναι στην πραγματικότητα ένα εισιτήριο για την κόλαση χωρίς επιστροφή, είναι περισσότερο από ποτέ, κρίσιμη και αναγκαία.

Πολεοδομικό σκάνδαλο: Σηκώνουν 10ώροφο ξενοδοχείο απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο

Από την πρόσφατη κατεδάφιση του «Αθήναιον»

Πολεοδομικό σκάνδαλο: Σηκώνουν 10ώροφο ξενοδοχείο απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο

Η Πολεοδομία ξαναχτυπά! Ενα ακόμη δεκαώροφο ξενοδοχείο απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πατησίων

Ενα νέο ξενοδοχείο ύψους 10 ορόφων και όγκου 36.000 κυβικών μέτρων «άνωθεν του εδάφους» δεν έρχεται αυτήν τη φορά να κόψει τη θέα προς την Ακρόπολη, αλλά να επιβάλει την παρουσία του στην Πατησίων, απέναντι ακριβώς από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με τους χιλιάδες θησαυρούς που δοξάζουν το ανθρώπινο μέτρο των πραγμάτων.

Το τεράστιο κτίριο θα «σηκωθεί» μέσα σε αδόμητο οικόπεδο που βρίσκεται στη γωνία των οδών Πατησίων και Μάρνη, όπου επί δεκαετίες λειτουργούσε παλαιότερα το θερινό θέατρο «Αθήναιον».

Για τη δόμηση του ξενοδοχείου έχει εκδώσει Προέγκριση Αδειας η Πολεοδομία του Δήμου Αθηναίων στις 13 Αυγούστου 2019, δηλαδή λίγο πριν αλλάξει χέρια την 1/9 η δημοτική αρχή.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι στις απαιτούμενες εγκρίσεις που αναγράφονται για να δοθεί η οριστική άδεια, η Πολεοδομία του Δήμου παραθέτει μόνο την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, την άδεια για Υποσταθμό Ρεύματος και Λοιπά Εγγραφα. Δηλαδή, δεν αναφέρεται πουθενά ρητά ότι πρέπει να έχουν λόγο όργανα του υπουργείου Πολιτισμού όπως το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, αν και είναι προφανές ότι η περιοχή έχει ειδικό ενδιαφέρον καθώς γειτνιάζει με εμβληματικά κτίρια-τοπόσημα όπως είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το Επιγραφικό Μουσείο.

Πριν την έκδοση, όμως, της Προέγκρισης από την Πολεοδομία, είχαν υπάρξει και άλλες κρίσιμες αποφάσεις. Στις 7 Ιουνίου 2019, λίγο μετά τις ευρωεκλογές και έναν μήνα πριν τις εθνικές εκλογές του Ιουλίου, ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Σταθάκης υπέγραφε υπουργική απόφαση για την «σημειακή τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΓΠΣ) του Δήμου στο οικοδομικό τετράγωνο 99 (όπου θα κτισθεί το ξενοδοχείο) αλλά και στο διπλανό υπ'αριθμόν 99 όπου βρίσκεται το ανακαινισμένο ιστορικό ξενοδοχείο Ακροπόλ. Η σημειακή τροποποίηση ήταν απαραίτητη καθώς στην συγκεκριμένη περιοχή ίσχυαν χρήσεις γης «γενικής κατοικίας». Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν κτίρια τόσο μεγάλων ξενοδοχείων και έπρεπε η χρήση «Γενική Κατοικία» να μετατραπεί σε «Πολεοδομικό Κέντρο-Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης».

Πριν υπογράψει όμως ο Υπουργός Περιβάλλοντος αυτή την σημειακή τροποποίηση, είχε γνωμοδοτήσει ο Δήμος Αθηναίων σχεδόν έναν χρόνο νωρίτερα. Συγκεκριμένα, στις 26 Ιουλίου 2018, στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο πριν τις θερινές διακοπές συζητήθηκε το θέμα στο τέλος μιας εξαντλητικής συνεδρίασης όπου είχε τον αριθμό 80 στην ημερήσια διάταξη. Η τότε αρμόδια αντιδήμαρχος Νανά Σπυροπούλου δεν μίλησε για ανέγερση τόσο μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας. Ανέφερε μόνον ότι αφορά την δυνατότητα αξιοποίησης κάποιων οικοπέδων που «είναι σκουπιδότοποι» και το ένα από αυτά αφορά το κληροδότημα «Τριάντειος Επαγγελματική Σχολή Πατρών» το οποίο βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση (είναι ιδιοκτήτης του οικοπέδου του πρώην θερινού θεάτρου). Η κυρία Σπυροπούλου παραδέχθηκε ότι θα χτισθεί εκεί ξενοδοχείο αλλά προσπάθησε να καθησυχάσει πιθανούς ανησυχούντες λέγοντας ότι ο δήμος απλώς γνωμοδοτεί και η απόφαση θα ληφθεί από το υπουργείο αφού περάσει από «πολλά άλλα στάδια εγκρίσεων». Επιπροσθέτως, η τότε πρόεδρος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής Νέλλη Παπαχελά ζήτησε θετική γνωμοδότηση γιατί αφορά μια περιοχή με πολλά προβλήματα και πλήθος κλειστών καταστημάτων ενώ ρυθμίζεται πολεοδομικά και το ανακαινισμένο ξενοδοχείο Ακροπόλ για να λειτουργήσει νομίμως ως χώρος πολιτισμού.

Μόνον ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Στέλιος Λάμπρου επεσήμανε ότι πρόκειται για ξενοδοχείο 700 κλινών, ότι η σημειακή τροποίηση γίνεται για να διευκολύνει τον επενδυτή και ότι το αποτέλεσμα θα είναι, όταν κτισθεί να καθορίζει την περιοχή το μεγαθήριο και όχι τα σημαντικά μνημεία που βρίσκονται απέναντι όπως το Μουσείο και το Πολυτεχνείο. Το αποτέλεσμα ήταν να ψηφίσουν αρνητικά ο κ.Λάμπρου και ο σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης Κ.Αλεξίου που αρχικά είχε δηλώσει αποχή και θετικά οι 14 της πλειοψηφίας (επί 16 παρόντων σε σύνολο 49 εκλεγμένων).

Τα «μπάχαλα» στο Πολυτεχνείο

Αποκαλυπτική για το όλο σκεπτικό είναι όμως και η εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας Σχεδίου Πόλεως πάνω στην οποία στηρίχθηκε η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Εκεί γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα «μπάχαλα» γύρω από το Πολυτεχνείο και αναφέρεται ότι με την τροποποίηση του ΓΠΣ θα ξαναγίνει η γειτονιά βιώσιμη.

Αναλυτικά λέει ότι:

1)Την τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου είχαν ζητήσει στις 4/5/2018 το Ίδρυµα «Τριάντειος Επαγγελµατική και Βιοµηχανική Σχολή Πατρών» και η εταιρεία «BOISSEE FINANCES S.A.». για ξενοδοχείο 700 κλινών, σε ακίνητο ιδιοκτησίας του Ιδρύµατος έκτασης 1.960,44 τ.µ,. Στην Προέγκριση αναφέρεται ως αιτούσα η εταιρεία NFK Masta Development Construction ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία και ότι το κτίριο εκτός από δέκα ορόφους και ύψος 32 μέτρων, θα έχει τέσσερα υπόγεια με συνολική δόμηση 9.400 τετρ.μέτρων

2)Στην περιοχή υφίστανται εγκαταλελειμμένα κτίρια, λόγω παλαιότητας αλλά και κενοί χώροι σύγχρονων κτιρίων σε ισόγεια και τμήματα ορόφων πολυόροφων κτιρίων της τελευταίας 50ετιας καθώς και κενά κελύφη στο σύνολό τους.

3)Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1862-1878 και πρόκειται για κτίριο σταθμό και σύμβολο της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας. Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1866-1889, συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα μουσεία παγκοσμίως και στις συλλογές του εκπροσωπούνται οι πολιτισμοί που άνθησαν στον ελλαδικό χώρο από την προϊστορική εποχή έως το τέλος της ρωμαϊκής περιόδου. Το πρώην Ακροπόλ Παλάς, η αποκατάσταση του οποίου έγινε από το Υπουργείο Πολιτισμού, οικδομήθηκε τα έτη 1925-26. Χαρακτηρίζεται από σπάνια και ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά και μορφολογικά στοιχεία που το αναδεικνύουν ως εξαιρετικό δείγμα του ρυθμού Art Nouveau. Αναμένεται να λειτουργήσει ως σημαντικό κύτταρο πολιτισμού και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τέλος, το Επιγραφικό Μουσείο (οδός Τοσίτσα) οικοδομήθηκε κατά τα έτη 1953-60 και περιγράφεται ως το μεγαλύτερο του είδους του παγκοσμίως με 14.078 επιγραφές στις συλλογές του.

4)Κατά την τρέχουσα δεκαετία, το Κέντρο διάγει μείζονα κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική και πολεοδομική κρίση από την οποία δεν εξαιρείται η συγκεκριμένη περιοχή που την χαρακτηρίζουν:

-διαδοχική εκκένωση επαγγελματικών χώρων

-φαινόμενα παραβατικότητας λόγω εγκατάστασης περιθωριακών κοινωνικών ομάδων

-συμπλοκές μειονοτήτων της νεολαίας με την αστυνομία που λαμβάνουν χώρα πέριξ του ΕΜΠ με επακόλουθο την ερήμωση της περιοχής κυρίως τις απογευματινές ώρες.

Στα παραπάνω, η ίδια εισήγηση αντιπαραβάλει όμως και ότι «στο συλλογικό ασυνείδητο, η περιοχή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος την περίοδο της δικτατορίας» και «συνιστά τοπόσημο της νεώτερης ιστορίας».

Στα συμπεράσματά της, η εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι αν αλλάξουν οι χρήσεις γης αυτό θα έχει θετικές επιπτώσεις καθώς αναμένεται επιτάχυνση της καθιέρωσης της περιοχής ως ανερχόμενου τουριστικού προορισμού, ώθηση στην αξιοποίηση του κενού κτιριακού αποθέματος, αναχαίτιση των φαινομένων παραβατικότητας, αύξηση της εμπορικής αξίας γης και διαμόρφωση μιας πλέον βιώσιμης γειτονιάς για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Γιατί άραγε, όλα αυτά απαιτούν κτίριο 10 ορόφων όταν όλα τα υπόλοιπα σταματούν στους 7 ή το πολύ 8;

Κάτοικοι, Εργαζόμενοι, Συλλογικότητες Εξαρχείων: Πορεία προς το Δημαρχείο Αθήνας | Δευτέρα 2 Δεκέμβρη

Κάτοικοι, Εργαζόμενοι, Συλλογικότητες Εξαρχείων: Πορεία προς το Δημαρχείο Αθήνας | Δευτέρα 2 Δεκέμβρη

Τα Εξάρχεια, στην καρδιά της Αθηναϊκής μητρόπολης, είναι μια περιοχή που διατηρεί ακόμα τον αυθεντικό χαρακτήρα της γειτονιάς, μια ιδιαίτερη περιοχή που αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί χώρο ανάπτυξης κοινωνικών κινημάτων, χώρο αμφισβήτησης της μαζικής κουλτούρας και της κυρίαρχης πολιτικής, ορμητήριο αντιστάσεων, πόλο έλξης για καλλιτέχνες/ιδες, στέγη εργασίας και σπουδών για ερευνήτριες/ές και φοιτητές/τριες.

Με την συνειδητή δημιουργία καταλήψεων στέγης προσφύγων και μεταναστών που αγκαλιάστηκαν από τη γειτονιά, αλλά και την ευρύτερη κοινωνία, τα Εξάρχεια αποτέλεσαν μια διέξοδο και μια νησίδα ελευθερίας με την προοπτική της πραγματικής ένταξης στην κοινωνία για ανθρώπους που θα ήταν ειδάλλως καταδικασμένοι στις άθλιες συνθήκες των ασφυκτικών κέντρων κράτησης.

Στον αντίποδα του χαρακτήρα της γειτονιάς των Εξαρχείων ως μιας κοινωνίας συνύπαρξης, αλληλεγγύης και ελευθερίας, η δημοτική αρχή του Μπακογιάννη είναι συνεργός στην εκπόνηση ενός σχεδίου που θέλει να μετατρέψει τα Εξάρχεια σε μια παιδική χαρά για μεγαλοεπενδυτές του real-estate και της τουριστικής βιομηχανίας, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των κατοίκων της γειτονιάς. Ο ευρύτερος κοινωνικός πλούτος της γειτονιάς αντιμετωπίζεται ως ‘εσωτερικός εχθρός’ και μπαίνει στο στόχαστρο μιας κυβέρνησης κι ενός ευρύτερου πολιτικού συστήματος που προωθεί τον αυταρχισμό έναντι της δημοκρατίας, τα κέρδη των επενδυτών έναντι της ευημερίας των εργαζομένων και μια κοινωνία υποταγής των πολλών στους λίγους.

Σήμερα, οι συνθήκες στα Εξάρχεια για τους κατοίκους θυμίζουν κατεχόμενα. Με την παρουσία των ΜΑΤ σε κάθε γωνία που παρενοχλούν, ταπεινώνουν κατοίκους και θαμώνες και επιτίθενται βίαια σε στέκια, ελεύθερους χώρους και καταλήψεις, η κυβέρνηση και η δημοτική αρχή έχουν επιβάλει ένα καθεστώς τρομοκρατίας στη γειτονιά. Κι όλα αυτά με το πρόσχημα της «πάταξης της ανομίας», τη στιγμή που οι μαφίες των ναρκωτικών και του λαθρεμπορίου συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητες λίγα βήματα μακριά.