Σχετικά με τις πρόσφατες επιθέσεις στη Ν. Φιλαδέλφεια

Αναρτούμε σειρά άρθρων για τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη Ν. Φιλαδέλφεια...Θα επανέλθουμε γιατί είναι θέμα δημοκρατίας και οι προκλήσεις δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητες...

Ακούστε την συνέντευξη τύπου του Βασιλόπουλου. Απαντάει σε όλα. Σκοπίμως δεν βγαίνει τίποτα στα ΜΜΕ. 

Συνέντευξη Τύπου: Ενημέρωση για τις εξελίξεις και τις θέσεις του Δήμου γύρω από το γήπεδο της Α.Ε.Κ.

Ενας δήμαρχος που τον άφησαν μόνο…

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για το γήπεδο της ΑΕΚ κόντρα στο σιωπητήριο των ΜΜΕ θυμίζοντας ιστορίες και υποσχέσεις που κάποιοι θα ήθελαν να ξεχάσουμε

Πιθανά να μην έχει ξανασυμβεί: Οσο και να ψάξεις δεν θα βρεις ούτε έναν υποστηρικτή του δημάρχου Ν, Φιλαδέλφειας-Ν.Χαλκηδόνας στο γνωστό θέμα με το γήπεδο της ΑΕΚ. Ακρα του γηπέδου σιωπή. Ο Δήμαρχος Αρης Βασιλόπουλος περιφέρεται στις σελίδες του Τύπου και στις ιστοσελίδες ως ένας περίπου παράφρονας που σκοπό του έχει να αποτρέψει την δημιουργία του γηπέδου της ΑΕΚ. Ισως αυτή η κατάσταση είναι χειρότερη και από τις απειλές σε βάρος του από θερμοκέφαλους οπαδούς. Είναι τόσο πολύς ο μιντιακός θόρυβος ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία πως οι δημότες στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα ψήφισαν για δήμαρχο έναν …ημιπαράφρονα που δεν θέλει το καλό της πόλης και της ΑΕΚ.

Η αλήθεια αν νοιάζεται κανείς γι αυτήν, είναι πως ο δήμαρχος λέει για το γήπεδο αυτά που έλεγε και προεκλογικά. Αυτά που ήξεραν οι δημότες όταν τον ψήφιζαν. Σημασία έχει πως όσοι τον στήριζαν τότε σταμάτησαν να λένε μετεκλογικά αυτά που έλεγαν προεκλογικά. Τότε έλεγαν στην Βουλή και στους δρόμους ότι θα καταργήσουν τον φωτογραφικό νόμο 4277 του 2014 με τον οποίο όλες οι απαιτήσεις της ΠΑΕ ΑΕΚ για το γήπεδο γινόντουσαν δεκτές και ντυνόντουσαν με την ισχύ νόμου. Να τα θυμόμαστε αυτά. Το πολιτικό σύστημα όπως είχε κάνει με το γήπεδο «Γ. Καρασκάκης» που το παραχώρησε στον Σωκράτη Κόκκαλη έτσι έκανε και το 2014 με τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Οι έλληνες βουλευτές σήκωσαν τα χέρια τους και ψήφισαν αυτό που επιθυμούσαν οι έλληνες επιχειρηματίες…

Συνδικαλιστική δίωξη Γεν. Γραμματέα ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αθήνα, 17-2-2017

Αρ. Πρωτ.: 7057

Προς: 1. Πρόεδρο και Δ.Ε. του Τ.Ε.Ε.

2. Ε.Ε. ΑΔΕΔΥ.

Κοιν: Α΄ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ.

Θέμα : Συνδικαλιστική δίωξη Γεν. Γραμματέα ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ.

Η ποινική δίωξη που ασκείται εις βάρος μελών της Αντιπροσωπείας και της Διοικούσας του ΤΕΕ (μεταξύ αυτών και του νυν Γεν. Γραμματέα της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ Δ. Πετρόπουλου και του πρώην Προέδρου Αθ. Μπούμη) που συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις στο ΕΤΑΑ το 2013-2014, ενάντια στην επονείδιστη μνημονιακή πολιτική εις βάρος των μηχανικών, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στην συλλογική κινητοποίηση και χειραφέτηση του Κλάδου.

Πρόκειται για εκδικητική, επιλεκτική και παντελώς ανυπόστατη στοχοποίηση μελών του ΤΕΕ που δια της παρουσίας τους στο ΕΤΑΑ εφάρμοζαν συλλογικές αποφάσεις συνδικαλιστικών φορέων (του ίδιου του ΤΕΕ, της ΕΜΔΥΔΑΣ, του ΣΑΔΑΣ κα).

Η παρατεταμένη κατάσταση απόγνωσης και εξαθλίωσης την οποία συνεχίζει να υφίσταται η πλειοψηφία των συναδέλφων μηχανικών, οφείλει να αποτελεί κύρια προτεραιότητα του ΤΕΕ. Οι χιλιάδες διαγραφές μηχανικών από το ΤΕΕ, η μη εγγραφή των νέων συναδέλφων, οι δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι που έχουν οφειλές στο Ταμείο, στερούνται υγειονομικής περίθαλψης, δυνατότητας εργασίας και συνιστούν όψεις μιας κοινωνικής καταστροφής.

Η κατάργηση των αυξήσεων των εισφορών του 3986/2011, η κατάργηση του ΚΕΑΟ, η κατάργηση των τοκογλυφικών προσαυξήσεων των οφειλομένων στο ΤΣΜΕΔΕ, η παροχή πλήρους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε όλους τους ασφαλισμένους και στα προστατευόμενα μέλη τους και η λειτουργία του κλάδου ειδικών παροχών, αποτελούν αίτημα, διεκδίκηση και κυρίως ανάγκη όλων των συναδέλφων και συνεχίζουν να παραμένουν ανεκπλήρωτα.

Γνωρίζουμε ότι η δικαίωση αυτών των αιτημάτων προϋποθέτει πρώτα και κύρια, την ενεργή συμμετοχή, διεκδίκηση και παρουσία των ίδιων των μηχανικών.

Αυτή ακριβώς η αυτοπρόσωπη παρουσία και διεκδίκηση των μηχανικών, όπως συντελέσθηκε την περίοδο 2013-2014 στο ΤΕΕ, το ΤΣΜΕΔΕ, στο ΚΕΑΟ, στο Υπουργείο και το ΕΤΑΑ, σήμερα βάλλεται, διώκεται και ποινικοποιείται.

Στο πρόσωπο των διωκόμενων για άσκηση “παράνομης βίας” κατά των ανεκδιήγητων, παράνομων και καταχρηστικών επιλογών διοίκησης του ΕΤΑΑ, ουσιαστικά διώκεται ο αγώνας των μηχανικών ενάντια στην καταστροφή τους.

Το Ψήφισμα για την Προστασία του Υμηττού

Προχθές πραγματοποιήθηκε με μεγάλο ενδιαφέρον η ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ που διοργάνωσε η Διαδημοτική Επιτροπή για την προστασία του Υμηττού: «Ο Υμηττός πάλι σε Κίνδυνο!».

Η δημόσια συζήτηση στην Ηλιούπολη διατήρησε, σε όλη τη διάρκειά της, ικανοποιητική συμμετοχή και ενδιαφέροντα διάλογο.

Ολοκληρώθηκε με την έγκριση του ψηφίσματος που ακολουθεί:

Με το ΠΔ 187/2011 -και παρά τις ελλείψεις του- βελτιώθηκε αισθητά το προϋπάρχον καθεστώς προστασίας του ορεινού όγκου του Υμηττού. Μόνο που αυτή η θετική εξέλιξη, συνοδεύτηκε από την παράλειψη εκπόνησης και έγκρισης της σχετικής Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ). Η παράλειψη αυτή απετέλεσε βασικό λόγο για την κατάθεση πληθώρας προσφυγών στο ΣτΕ, κατά του ΠΔ 187/2011, από πρόσωπα και φορείς που αντιτίθενται στο ισχύον καθεστώς προστασίας του Υμηττού.

Η σοβαρότητα της συγκεκριμένης παράλειψης επισημαίνεται και στην απάντηση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σε σχετικό προδικαστικό ερώτημα του ΣτΕ, το οποίο -μετά από αναβολές- εκδικάζει την υπόθεση στις 10 Μαρτίου 2017, χωρίς, στο μεταξύ, το αρμόδιο υπουργείο να έχει ολοκληρώσει τη διαδικασία της ΣΜΠΕ, την οποία δρομολόγησε με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Κατά συνέπεια, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να καταπέσει στο ΣτΕ το ΠΔ 187/2011, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία επικύρωσης ενός νέου ΠΔ.

Με αυτά τα δεδομένα, όσοι/ες πήραμε μέρος στη σημερινή δημόσια συζήτηση, ανταποκρινόμενοι/ες στο σχετικό κάλεσμα της Διαδημοτικής επιτροπής για την προστασία του Υμηττού:

1. Ζητάμε από το ΥΠΕΝ να ολοκληρώσει, το ταχύτερο δυνατόν, τη διαδικασία της έγκρισης της ΣΜΠΕ και της επικύρωσης ενός νέου ΠΔ, που θα στηρίζεται σε αυτήν.

2. Δηλώνουμε την αποφασιστικότητά μας να παρέμβουμε -δημόσια και με όλους τους τρόπους- στη διαδικασία κατάρτισης της νέας ΣΜΠΕ και του νέου ΠΔ, ώστε να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο το καθεστώς προστασίας του Υμηττού, βάζοντας φραγμό στις παντοειδείς πιέσεις που ασκούνται για την ανατροπή του.

3. Ζητάμε από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μην υπάρξει το παραμικρό κενό στο καθεστώς προστασίας του Υμηττού, στην περίπτωση που το ΣτΕ θα ακυρώσει το ΠΔ 187/2011, πριν από την επικύρωση του νέου ΠΔ.

Προγραμματισμένη βραχυβιότητα

Στην οροφή ενός πυροσβεστικού σταθμού, στο Λάιβερμορ της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, ανάβει μια λάμπα συνεχώς από το 1901 μέχρι σήμερα

07.03.2017, 15:03 | Ετικέτες:  καταναλωτές, άνθρωποι, κοινωνία, απορρίμματα

Συντάκτης: 

Χάρης Ναξάκης*

Ενα προϊόν που αρνείται να πεθάνει είναι καταστροφή για την επιχειρηματική τάξη

Στο θαυμάσιο ντοκιμαντέρ «Οι πυραμίδες της σπατάλης», τρία παραδείγματα προγραμματισμένου θανάτου των προϊόντων προκαλούν εντύπωση. Ο εκτυπωτής του Μάρκου, ο λαμπτήρας του Λάιβερμορ και οι γυναικείες κάλτσες.

Ο Μάρκος από τη Βαρκελώνη, που δεν έχει πολύ καιρό από τότε που αγόρασε τον εκτυπωτή του και αυτός χάλασε, απευθυνόμενος στο κατάστημα από τον οποίο τον αγόρασε παίρνει την απάντηση ότι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά, η δε επιδιόρθωσή του θα κοστίσει 120 ευρώ, όταν ένας καινούργιος κάνει μόλις 39 ευρώ.

Ο Μάρκος, ξεφυλλίζοντας το εγχειρίδιο του εκτυπωτή, παρατηρεί έκπληκτος ότι η διάρκεια ζωής του είναι για 18.000 αντίτυπα, μόλις 5 χρόνια, ενώ στη συνέχεια, αποσυναρμολογώντας τον, διαπιστώνει ότι διαθέτει ένα τσιπάκι που μετρά τον αριθμό των σελίδων και δίνει εντολή για μπλοκάρισμα του εκτυπωτή όταν αυτές υπερβούν τις 18.000.

Στην οροφή ενός πυροσβεστικού σταθμού, στο Λάιβερμορ της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, ανάβει μια λάμπα συνεχώς από το 1901 μέχρι σήμερα. Γιατί αυτή η λάμπα δεν παρήχθη ποτέ μαζικά;

Το καρτέλ των εταιρειών παραγωγής λαμπτήρων, θορυβημένο από την παρουσία της ενοχλητικής λάμπας, σε μυστική συνάντηση στη Γενεύη το 1924, αποφάσισε ότι ο λαμπτήρας αυτός ήταν ένα επιστημονικό ατύχημα και γι’ αυτό καθόρισε και επέβαλε στις εταιρείες παραγωγής λαμπτήρων ότι η μέση διάρκειά τους δεν πρέπει να ξεπερνά τις 1.000 ώρες.

Οι επιστήμονες της χημικής βιομηχανίας Dupont ανακαλύπτουν στο εργαστήριο μια άφθαρτη κλωστή, μια συνθετική ίνα νάιλον και με αυτή κατασκευάζουν ένα νάιλον καλσόν με μεγάλη διάρκεια ζωής.

Η καινοτομία αυτή ποτέ δεν θα πάρει τον δρόμο της μαζικής παραγωγής ανθεκτικών καλτσών. Η διοίκηση της εταιρείας έδωσε την εντολή της απόκρυψής της και της αντικατάστασής της με μια συνθετική ίνα λιγότερο ανθεκτική, με προγραμματισμένη την ημερομηνία θανάτου της.

Στον αντίποδα των παραπάνω παραδειγμάτων οι επιχειρηματικές ελίτ επενδύουν σήμερα τεράστια ποσά για να φιλοτεχνήσουν μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση της αποστολής των επιχειρηματικών τους ενεργειών. Η επιχείρηση εξανθρωπισμού της απληστίας των αγορών ονομάζεται εταιρική κοινωνική ευθύνη.

Παραχώρηση Παύλου Μελά: Δικαίωση του ανυποχώρητου κινήματος με πολλά ερωτηματικά και αμφίβολη συνέχεια

Πηγή

H Πρωτοβουλία για τη διάσωση του Στρατοπέδου Παύλου Μελά, αναφέρει πως η παραχώρηση του πρώην στρατοπέδου αποτελεί έναν θετικό βήμα που έγινε έπειτα από τις κινητοποιήσεις των πολιτών μέχρι και την τελευταία στιγμή, δεν πρέπει να παραβλέπεται ωστόσο, ότι αυτή η παραχώρηση έγινε στη βάση της απαράδεκτης αντίληψης ότι κριτήριο διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας δεν είναι το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον αλλά τα ιδιοτελή ψηφοθηρικά συμφέροντα της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ υπέρ συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας.

Αναλυτικά:

«Η παραχώρηση του πρώην Στρατοπέδου Παύλου Μελά αποτελεί ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση της αύξησης του πράσινου στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα στη δυτική πλευρά της πόλης. Ένα βήμα, που έγινε μετά από τις κινητοποιήσεις των πολιτών μέχρι και την τελευταία στιγμή εναντίον της προωθούμενης από την κυβέρνηση και τον Δήμο Παύλου Μελά, σύμβασης του πρώην Δήμαρχου Δ. Παπαδόπουλου μόλις τρεις μήνες πριν.

Δεν πρέπει να παραβλέπεται ωστόσο, ότι αυτή η παραχώρηση έγινε στη βάση της απαράδεκτης αντίληψης ότι κριτήριο διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας δεν είναι το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον αλλά τα ιδιοτελή ψηφοθηρικά συμφέροντα της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ υπέρ συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας. Η εμμονή σε αυτή και η αποδοχή της από την κυβέρνηση δεν προμηνύει τίποτα καλό και για τα υπόλοιπα στρατόπεδα, τόσο της Θεσσαλονίκης, όσο και άλλων πόλεων της χώρας.

Τα 83 διαμερίσματα που περήφανα «κατέκτησε» το ΥΠΕΘΑ θα έπρεπε να είχαν ήδη διατεθεί σε χειμαζόμενους συμπολίτες μας ή σε οικογένειες προσφύγων και όχι να μένουν κενά όπως παραδέχτηκε ο Δήμαρχος Παύλου Μελά.

Αν η παραχώρηση του πρώην Στρατοπέδου Παύλου Μελά χωρίς άλλη δόμηση είναι μια συμβολική νίκη, ο αγώνας για την απολύτως αναγκαία αύξηση του κοινόχρηστου υψηλού πράσινου στην Θεσσαλονίκη δεν τελείωσε. Το γειτονικό πρώην Στρατόπεδο Καρατάσσιου, για το οποίο το Γ.Π.Σ. Πολίχνης που βρίσκεται για υπογραφή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προβλέπει αθλητικούς χώρους υπερτοπικής σημασίας (γήπεδα), πανεπιστήμια, ξενοδοχεία, τα στρατόπεδα Μεγάλου Αλεξάνδρου και Παπακυριαζή που βρίσκονται ακόμα στο χαρτοφυλάκιο του ΤΑΙΠΕΔ και το Στρατόπεδο Κόδρα πρέπει επίσης να αποδοθούν στους δήμους ως κοινόχρηστοι χώροι υψηλού πρασίνου, χωρίς βέβαια τα απαράδεκτα και πρωτάκουστα ανταλλάγματα που εισήγαγε ο Ν. 4407/16 εμπνεύσεως Καμμένου που στην πραγματικότητα δημιούργησε ένα στρατιωτικό ΤΑΙΠΕΔ στον απόλυτο έλεγχο του υπουργού Εθνικής Άμυνας.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Ενημερωτική Ανακοίνωση για δικαστική προσφυγή διεκδίκησης επιστροφής των ασφαλιστικών εισφορών της Ειδικής Προσαύξησης

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αθήνα, 8/3/2017

Αρ. Πρωτ.: 7067 Προς : Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ

Ενημερωτική Ανακοίνωση

για δικαστική προσφυγή διεκδίκησης επιστροφής των ασφαλιστικών εισφορών

της Ειδικής Προσαύξησης.

Συνάδελφοι,

Ανταποκρινόμενοι, στα πολλαπλά αιτήματα συναδέλφων να διερευνήσει η Ομοσπονδία τις δυνατότητες, προϋποθέσεις και τα οικονομικά δεδομένα για μαζικές προσφυγές με διεκδικούμενο στόχο την έντοκη επιστροφή των καταβληθέντων εισφορών της Ειδικής Προσαύξησης, για την κατηγορία των μετά το 1993 ασφαλισμένων που υποχρεώθηκαν να ενταχθούν σ΄ αυτήν από 1-1-2007 (ν. 3518/2006) και η οποία καταργήθηκε από 1-1-2006 (ν.4387/2016), το Δ.Σ. μετά την διερεύνηση κατέληξε στην προσφορά του Δικηγορικού γραφείου Θεοδωρόπουλου ως συμφερότερη οικονομικά και επαρκώς τεκμηριωμένη, την οποία και αναρτούμε μαζί με τα αντίστοιχα έγγραφα που απαιτείται να συμπληρώσουν οι ενδιαφερόμενοι (οι οποίοι πρέπει στις επόμενες ημέρες να πάρουν από το πρώην ΤΣΜΕΔΕ βεβαιώσεις για το ποσό των εισφορών που έχουν καταβάλλει στον κλάδο της Ειδικής Προσαύξησης).

Για οποιαδήποτε πληροφορία πρόσθετη των όσων περιγράφονται στην προσφορά μπορείτε να απευθυνθείτε στα τηλέφωνα του γραφείου : α) 210-3214385, β) 6977-285139.

Αυτονόητα δεν αναρτούμε την τεκμηρίωση βάσει της οποίας θα διεκδικηθεί η επιστροφή των ασφαλιστικών εισφορών την οποία μας περιγράφει το γραφείο, αφού αποτελεί πνευματική του ιδιοκτησία μη ανακοινώσιμη δημόσια.

Οι Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ παρακαλούνται να ενημερώσουν τα μέλη τους, για την περίπτωση που επιθυμούν να συμμετέχουν στην δικαστική διεκδίκηση και να βοηθήσουν στη συγκέντρωση των αιτήσεων.

Συνάδελφοι, επισημαίνουμε ότι η επιλογή δεν είναι δεσμευτική, ο κάθε συνάδελφος μπορεί να απευθυνθεί σ΄ όποιο δικηγορικό γραφείο επιλογής του επιθυμεί.  

Περισσότερα εδώ

Ενημερωτική Ανακοίνωση δικαστικής προσφυγής για επιστροφή εισφορών Ειδικής Προσαύξησης.7067.doc

Η πρόσβαση στην ιδιόκτητη κατοικία μέσω στεγαστικού δανεισμού μεταξύ1990–2013: Στεγαστική κινητικότητα των δανειοληπτών προς τα προάστια και ενδείξεις τραπεζικού αποκλεισμού στο κέντρο της Αθήνας

Ε Πατατούκα

Το κείμενο διερευνά τις μεταλλαγές του ελληνικού συστήματος στέγασης από τη δεκαετία του ’90 μέχρι την κρίση του 2008, δίνοντας έμφαση στη διασύνδεση της κατοικίας με το χρηματοπιστωτικό σύστημα μέσω των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων [1]. Η βασική τεκμηρίωση στηρίζεται σε στοιχεία του Τμήματος Ανάλυσης Αγοράς Ακινήτων της Τράπεζας της Ελλάδος και σε ημιδομημένες συνεντεύξεις με τραπεζικούς υπαλλήλους και δανειολήπτες.

Στην ελληνική πόλη, η κατοικία λειτούργησε παραδοσιακά ως ανελκυστήρας κοινωνικής κινητικότητας, μετατρέποντας ευρείες λαϊκές μάζες σε μεσαία στρώματα (Burgel 2002). Η αντιπαροχή – κοινοπραξία μεταξύ οικοπεδούχου και εργολάβου που κατανέμουν το τελικό προϊόν μεταξύ τους ανάλογα με την αγοραία εκτίμηση της επένδυσης του κάθε συμβαλλόμενου – και η αυθαίρετη δόμηση αποτέλεσαν τα δύο κυρίαρχα και συμπληρωματικά συστήματα παραγωγής κατοικίας που λειτούργησαν μέσω οικογενειακών αποταμιεύσεων, παρακάμπτοντας σε μεγάλο βαθμό το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Παρά τη σταδιακή κυριαρχία μηχανισμών της αγοράς από το ’70, αυτά τα συστήματα στέγασης παρήγαγαν περιορισμένους στεγαστικούς διαχωρισμούς, δημιουργώντας ένα χωροκοινωνικό συνεχές στον αστικό χώρο χωρίς κοινωνικά ακραία φαινόμενα (Μαλούτας 2009). Μέχρι τη δεκαετία του ’90, η κατακερματισμένη ιδιοκτησία και ο διάχυτος έλεγχος στη γη και την οικοδομή εξασφάλισαν τη γεωγραφική και κοινωνική διάχυση της γαιοπροσόδου, την κατανομή, δηλαδή, του κέρδους άνισα μεν, αλλά χωρίς αποκλεισμούς, μεταξύ όλων των εμπλεκομένων στην οικοδόμηση – οικοπεδούχων, εργολάβων, αγοραστών / κατοίκων (Βαϊου, Μαντουβάλου, Μαυρίδου 2004). Έτσι, η κατοικία στο πλαίσιο της οικογενειακής οικονομίας κάλυψε πολλαπλές λειτουργίες, όπως οι στεγαστικές ανάγκες για τα μέλη της διευρυμένης οικογένειας, η εργασία για το πλήθος ανειδίκευτων εργατών, ενώ αποτέλεσε «ασφαλή» επενδυτική στρατηγική, συμπληρωματικό εισόδημα μέσω ενοικίων και πραγματική και συμβολική ένταξη/εγκατάσταση στον αστικό χώρο.

Μετά την ένταξη της χώρας στη ζώνη του ευρώ το 2001 και την πλήρη απελευθέρωση της καταναλωτικής πίστης το 2003, ο τραπεζικός δανεισμός αποτέλεσε τον κύριο τρόπο πρόσβασης των νοικοκυριών σε κατοικία, με θεαματικά υψηλή αύξηση, κυρίως την χρονική περίοδο 2002-2007 (Σαπουντζόγλου, Χατζηκωνσταντίνου, Μητράκος, Πεντότης 2010). Η ανάπτυξη του τραπεζικού δανεισμού εφοδίασε τους καταναλωτές με μια πρωτοφανή αγοραστική δύναμη, πολύ μεγαλύτερη από αυτή που είχαν παραδοσιακά μέσω των οικογενειακών αποταμιεύσεων, την οποία επένδυσαν στην κατοικία. Τελικά, αυτή η υψηλή προσφορά δανείων, τροφοδοτώντας την αγοραστική δύναμη, αύξησε «τεχνητά» τη ζήτηση για αγορά κατοικιών και προκάλεσε συνεχή άνοδο των τιμών, χωρίς παράλληλη αύξηση της ποιότητας της κατοικίας (Εμμανουήλ 2004).

ΣΜΤ: O συλλογικός αγώνας και η αλληλεγγύη είναι τα όπλα μας

Στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και τις επιθέσεις της εργοδοσίας, απαντάμε με συλλογικό αγώνα και αλληλεγγύη.

Αγωνιστικές συλλογικότητες και εργατικά σωματεία συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα του εργαζομένου ΠΦ απέναντι στην εργοδοσία της εμπορικής επιχείρησης NAIL STATION στη Νέα Ιωνία για την διεκδίκηση των εργασιακών του δικαιωμάτων.

Ο Π.Φ. εργαζόταν αρχικά για ένα διάστημα περίπου 7 μηνών “μαύρα”, χωρίς ασφάλιση, χωρίς αναγγελία πρόσληψης, χωρίς να του καταβάλλονται δώρα και επιδόματα. Στη συνέχεια του δόθηκε να υπογράψει μια σύμβαση που απείχε από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας του, αφού ενώ εργαζόταν τουλάχιστον 8ωρο σε εξαήμερη βάση, ήταν δηλωμένος για 4ωρη εργασία, τα δε, δώρα και επιδόματα αδείας του καταβάλλονταν σύμφωνα με τον μισθό της μερικής τάχα απασχόλησης και όχι με τις πραγματικές ώρες εργασίας του. Όταν ο Π.Φ. άρχισε να διεκδικεί τα αυτονόητα και νόμιμα δικαιώματά του, οι εργοδότες του τον απέλυσαν, χωρίς να του καταβάλουν αποζημίωση ούτε τα οφειλόμενα δεδουλευμένα, δώρα και επιδόματα.

Ο εργαζόμενος δεν διάλεξε το δρόμο της σιωπής και της υποταγής. Ο Π.Φ. έκανε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ και αμέσως το ταξικό κίνημα και οι αλληλέγγυοι βρέθηκαν με όλους τους τρόπους δίπλα του. Η εργοδοσία όμως αποπειράθηκε να τον τρομοκρατήσει με την άσκηση αγωγής εναντίον του, ζητώντας συνολικά 210.000 ευρώ για δήθεν προσβολή της προσωπικότητας των ιδιοκτητών της επιχείρησης επειδή ο εργαζόμενος σήκωσε το ανάστημά του και αποφάσισε να διεκδικήσει το αυτονόητο: τα εργατικά του δικαιώματα και τα ένσημά του. Όμως, στην επίθεση της εργοδοσίας, οργανωθήκαμε και απαντήσαμε συλλογικά.

Ανάφη: Για την καταστροφή στην παραλία του Ρούκουνα, δεν κουνιέται φύλλο!

Πηγή

Από την ανάρτηση στο facebook της Larissa Kalliri: Η ζωή κυλάει ήρεμα στην Ανάφη, όπου κανείς δεν επεμβαίνει για να σταματήσει την απόβαση και διέλευση βαρέων μηχανημάτων από την παραλία του Ρούκουνα, πάνω από τις αμμοθίνες και μέσα από τα αλμυρίκια, προκειμένου να γίνουν εργασίες στη γνωστή ιδιοκτησία, όπου τον περασμένο Μάιο μπλοκαρίστηκαν οι προσπάθειες να ανοιχτεί πρόσβαση από το προστατευόμενο μονοπάτι, μετά από κινητοποίηση εκατοντάδων πολιτών και προσφυγή στις αντίστοιχες αρχές 

Υπάρχει μεγάλη αποφασιστικότητα, ως φαίνεται, να περάσουν οι μπουλντόζες πάσει θυσία πάνω από ό,τι υπάρχει στο δρόμο τους (ρέματα, μονοπάτια, ή παραλίες) και τεράστια ανοχή από την Δημοτική και την Αστυνομική Αρχή.

Η πρώτη δεν ασχολείται και η δεύτερη ψάχνει ακόμα τον νόμο, ενώ στο μεταξύ η παράνομη διέλευση συνεχίζεται χωρίς οχλήσεις. Για να βοηθήσουμε στην επίσπευση των διαδικασιών προκειμένου να σταματήσει η παράνομη διέλευση ερπυστριοφόρων από την παραλία, ορίστε ο Νόμος : 3937/2011 για τη Βιοποικιλότητα Άρθρο 13, 4.

α) "Δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων εκτός οδικού δικτύου σε οικολογικά ευαίσθητες εκτάσεις, όπως ενδεικτικά, μόνιμες ή εποχικές λίμνες και τέλματα και οι ακτές τους, ο αιγιαλός, οι αμμοθίνες, ποτάμια, ρέματα και ρυάκια, δάση, λιβάδια, βοσκότοποι." 

Ούτε καν πρόστιμα στους εργοδότες αν δεν δηλώσουν τα μπλοκάκι

44.531 ελ. επαγγελματίες διέκοψαν την δραστηριότητά τους το 2016. Δεν θα επιβληθούν πρόστιμα στους εργοδότες που "εν αγνοία τους" δεν δηλώσουν τα μπλοκάκι. 

Στοιχεία σχετικά με το κλείσιμο των βιβλίων ελ. επαγγελματιών στο 2016 έδωσε ο Υφυπουργός Εργασίας κος Πετρόπουλος απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή.

Ο Υφυπουργός ανέφερε ότι, μέσα στο 2016 διέκοψαν την δραστηριότητά τους 44.531 ελ. επαγγελματίες (ασφαλισμένοι), το 2015 διέκοψαν 37.000, ενώ αντίστοιχα το 2014 διέκοψαν 42.285.

Ο κος Πετρόπουλος επισήμανε ότι, οι εισφορές κινούνται σε καλύτερο επίπεδο απ' ότι πέρσι και δεν ισχύουν τα όσα κυκλοφορούν ότι το ασφαλιστικό σύστημα καταρρέει. Σύντομα θα βγουν τα στοιχεία και θα τα δουν όλοι.

Σχετικά με τα μπλοκάκια ανέφερε ότι, δεν θα επιβληθούν πρόστιμα προς τους εργοδότες για την περίοδο που αυτοί, λόγω άγνοιας, δεν δηλώσουν τον απασχολούμενο ελ. επαγγελματία ως μπλοκάκια —όπως όφειλαν— και δεν καταβάλλουν την δική τους εισφορά.

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης στη ουλή.

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Μετά από αρκετή καθυστέρηση -η πρώτη ερώτηση, ήδη, είχε προηγηθεί της έκδοσης της πρώτης εγκυκλίου- έρχεται σήμερα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας να απαντήσει σε ένα θέμα το οποίο είναι εξαιρετικά κρίσιμο για όλους εκείνους τους εργαζομένους τους οποίους έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε ως «εργαζόμενους με μπλοκάκι».

Μια απάντηση στην «Ανοιχτή επιστολή του Μ. Λαμτζίδη για τα εγκαίνια του ΣΜΑ Ευκαρπίας»

Του Γιώργου Θεοδωρόπουλου

Με μια ανοιχτή επιστολή απαντά ο Περιφερειακός σύμβουλος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με την Ριζοσπαστική Αριστερή Ενότητα, Γιώργος Θεοδωρόπουλος, στον Μανόλη Λαμτζίδη, δημοτικό σύμβουλο και μέλος του Δ.Σ. του ΦΟΣΔΑ, ο οποίος τις προηγούμενες μέρες δημοσίευσε ανοιχτή επιστολή για τα εγκαίνια του ΣΜΑ Ευκαρπίας.

Ολόκληρη η απάντηση του Γ. Θεοδωρόπουλου:

«Μανώλη,

Στην παράγραφο (Ι) της επιστολής σου αναφέρεις:

«Σοβαρά ερωτηματικά προξενεί και το γεγονός της αποστολής ενόψει ψήφισης του τοπικού ΠΕΣΔΑ - εξαιρετικά επείγοντος με αρ. 10439/24.10.2016 εγγράφου από μέρους σας (Γεράνης) προς το Περιφερειακό Συμβούλιο ΚΜ με την παρακάτω παρατήρηση: «…“*Πρόβλεψη για Δυνατότητα Ενεργειακής Αξιοποίησης *(σημείωση δική μου, βλ. «καύση συμμείκτων»)* Προσθήκη κειμένου στο οποίο γίνεται αναφορά για πρόβλεψη για δυνατότητα ενεργειακής αξιοποίησης …», *η οποία υιοθετήθηκε με αποτέλεσμα στην οικεία απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με αρ. 220/3-11-2016 του Π.Σ. (ΑΔΑ:6ΕΕΠ7ΛΛ-ΠΥ3)* να προστεθεί η φράση (σελ.4):«…δ)κάθε άλλου είδους ανάκτηση, όπως ανάκτηση ενέργειας*…»

Απομένει προς διευκρίνιση απο μέρους σας, αν στην έννοια της “ανάκτησης ενέργειας” συμπεριλαμβάνεται και η πολλαπλά αμφισβητούμενη και περιβαλλοντικά επιζήμια “καύση συμμείκτων”»

Επειδή, λοιπόν, Μανώλη, πρέπει να λέμε «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη», επειδή θέλουμε να είμαστε αξιόπιστα πολιτικά πρόσωπα και επειδή η διπροσωπία δεν θα έπρεπε να είναι χαρακτηριστικό της Αριστεράς, σου υπενθυμίζω –πληροφορώντας ταυτόχρονα και τους συμπολίτες μας– ότι: κλήθηκες να συνυπογράψεις, με την ιδιότητα του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Καλαμαριάς και του μέλους του Δ.Σ. του ΦΟΔΣΑ Κ. Μακεδονίας, προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το επίμαχο θέμα που επικαλείσαι στην παράγραφο (Ι) της επιστολής σου. Αποδέχθηκες αρχικά το κάλεσμα και την ευθύνη της νομικής διεκπεραίωσης της υπόθεσης, με την ιδιότητά σου ως δικηγόρος. Εκ των υστέρων μας ενημέρωσες ότι θα ζητήσεις τη σύγκλιση των οργάνων του κόμματος σου –του ΣΥΡΙΖΑ– ώστε να έχεις και «κομματική νομιμοποίηση». Μας απάντησες την τελευταία στιγμή, μέσω SMS, και ενώ οι προθεσμίες προσφυγής εξέπνεαν, ότι «από τη χτεσινή σύσκεψη των δύο τμημάτων προέκυψε ότι, από τη στιγμή που ο ΕΣΔΑ δεν αποκλείει (βλ. προοίμιο) κατηγορηματικά την ανάκληση ενέργειας (καύση σύμμεικτων κλπ), δεν θα είχε νόημα η δικαστική προσβολή του ΠΕΣΔΑ ΚΜ, αν κι ο τελευταίος την υιοθετεί με τολμηρότερο τρόπο…..».Υιοθέτησες, δηλαδή, την ίδια επιχειρηματολογία που έχει κι ο Γεράνης!

Αν λοιπόν Μανώλη, ήθελες εσύ και το κόμμα σου ο ΣΥΡΙΖΑ, να τεθούν τα ζητήματα που αναφέρεις στην παράγραφο (Ι) της επιστολής σου, είχες τη δυνατότητα να συνυπογράψεις την προσφυγή στο ΣΤΕ.

Η προσφυγή, Μανώλη, στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατατέθηκε και τη συνυπογράφουν οι: Χαραλαμπίδου Δέσποινα, Θεοδωρόπουλος Γεώργιος, Τόσκας Λάζαρος, Χειμώνας Αθανάσιος, Ανδρέου Δαμιανός και Αγαπητός Αθανάσιος, περιφερειακοί σύμβουλοι στην ΠΚΜ, που καταψήφισαν τον ΠΕΣΔΑ, καθώς και οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι: «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ- ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ» και «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑ».

Τζάμπα μαγκιές λοιπόν και χρησιμοποίηση επιχειρηματολογίας άλλων…. εκεί που σε παίρνει!

Ισχύει ότι είσαι αυτό που κάνεις και όχι αυτό που λες ή γράφεις.

Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία!!

Θεοδωρόπουλος Γιώργος

Περιφερειακός σύμβουλος ΠΚΜ με την Ριζοσπαστική Αριστερή Ενότητα».

Δείτε εδώ την Ανοιχτή Επιστολή του Μανόλη Λαμτζίδη

Ο ματωμένος Μάρτιος των γυναικών

Κατερίνα Γκαράνη

Δεν είναι η γιορτή της γυναίκας ημέρα για λουδουδάκια, σοκολατάκια και συνάξεις γυναικοπαρεών για καλοπέραση. Είναι μια εργατική πρωτομαγιά που προηγήθηκε της γνωστής, διότι αν και οι γυναίκες ανήκαν στο ανθρώπινο είδος, επί αιώνες εργαζόταν πολλές φορές διπλάσια από ό,τι το "ισχυρό φύλο". Τα δικαιώματά τους ως ανθρώπινο είδος τα κατέκτησαν μετά από πολλά εργατικά "ατυχήματα", πολύ ξύλο και απίστευτη διαπόμπευση τόσο από την κοινωνία των ανδρών όσο και από το οικείο τους περιβάλλον. Ενώ τα πρώτα συνδικάτα στο Σικάγο εξεγέρθηκαν υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων τους το Μάιο 1886, η πρώτη διαμαρτυρία εργατριών για τις άθλιες συνθήκες εργασίας τους στα κλωστοϋφαντουργεία της Αμερικής έγιναν 10 χρόνια νωρίτερα, το Μάρτιο του 1857. 

Πριν λοιπόν, αρχίσουν τα "χρόνια πολλά" και οι ηλεκτρονικές καρδούλες να στέλνονται σε γυναίκες που ούτε καν γνωρίζουν τι αντιπροσωπεύει η 8η Μαρτίου, καλό θα είναι να διαβάσουν σελίδες ιστορίας του γυναικείου κινήματος. Μία από αυτές είναι η ακόλουθη που δεν είναι ροζ αλλά κατακόκκινη όπως και το αίμα που έχυσαν για ένα κομμάτι ψωμί οι προγιαγιάδες όλων των γυναικών του κόσμου για να μην διανοηθεί κανείς ότι τις εγγόνες τους θα τις μεταχειρίζονται μόνο ως άξιες για ένα μπουκέτο λουλούδια σαν να είναι πραγματικά οι ασθενείς του ανθρώπινου είδους.

Μόνο όταν το ανθρώπινο μάτι βλέπει την φρίκη τότε αρχίζει η συνείδηση να αναζητά το δίκαιο. Η φρίκη που αντίκρισαν οι Νεοϋορκέζοι πριν ακριβώς 100 χρόνια ήταν η αιτία να αλλάξουν ριζικά στην Αμερική οι συνθήκες εργασίας αλλά και να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων. 

Η πυρκαγιά στο εργοστάσιο γυναικείων πουκαμίσων της «Triangle Shirtwaist» είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 131 εργάτριες και 17 εργάτες με τραγικό τρόπο. Οι ιδιοκτήτες του εργοστασίου, Max Blanck και Isaak Harris, είχαν στήσει στο πολυόροφο κτίριο του Asch Building ένα σύγχρονο χώρο εκμετάλλευσης δούλων οι οποίοι ήταν όλοι τους μετανάστες στην χώρα της «επαγγελίας». 

Στο εργοστάσιο δούλευαν 500 εργάτες ανάμεσα στους οποίους παιδιά που για ένα πενιχρό μεροκάματο έμπαιναν από την πόρτα το ξημέρωμα και έβγαιναν το βράδυ. Οι εργοστασιάρχες για να μην έχουν την έννοια ότι μπορεί κάποιος από τους εργάτες να κλέψει εμπόρευμα, αμπάρωναν τις πόρτες των ορόφων όταν οι μηχανές δούλευαν. 

Το χρονικό

Ο Υμηττός πάλι σε κίνδυνο!

ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Ο Υμηττός πάλι σε κίνδυνο!

Δημόσια συζήτηση, Ηλιούπολη  6 Μαρτίου 2017 

Μέρος Α’

Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας και Υμηττός 

Στην Ελλάδα πραγματοποιείται τις τελευταίες δεκαετίες ένας βαθύς κοινωνικός και οικολογικός μετασχηματισμός. Ο αγροτικός πληθυσμός συρρικνώθηκε, οι δασικοί και παραλιακοί χώροι δομήθηκαν ραγδαία, οι ελεύθεροι αστικοί και περιαστικοί χώροι εμπορευματοποιήθηκαν  και εξαφανίστηκαν. Η διακηρυγμένη στρατηγική της δεκαετίας του ΄80 για αποκέντρωση και περιφερειακή ανάπτυξη έχει εκ των πραγμάτων εγκαταλειφθεί. Στην Αττική, συγκεντρώνεται ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας, ο οποίος επιβιώνει σε πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω της συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης (πρωτογενής και δευτερογενής τομέας), της  αποβιομηχάνισης και  της ανεργίας.

Το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας (Ρ.Σ.Α) του 1985 αποτέλεσε μια προσπάθεια αναχαίτισης παρεμβάσεων και εξελίξεων που επεφύλασσαν αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο στην Αττική, και έτυχε χαμηλού βαθμού εφαρμογής. Η θεσμοθέτηση καθεστώτος προστασίας για τους ορεινούς όγκους της Αττικής, δεν απέτρεψε τις αυθαίρετες ή νομότυπες παρεμβάσεις εκ μέρους ιδιωτών, εκκλησίας, Ο.Τ.Α και άλλων φορέων του Δημοσίου, με την συνδρομή των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Η τροποποίηση του ΡΣΑ του 1985, θεωρήθηκε για πολλούς και διάφορους λόγους επιβεβλημένη. Όμως, η νέα «μνημονιακή» περίοδος που εισήλθε η χώρα είχε ως συνέπεια το υπό τροποποίηση ΡΣΑ να αποσυρθεί επανειλημμένως και να επανέρχεται κάθε τόσο στο προσκήνιο, με σημαντικές αλλαγές κάθε φορά προς το χειρότερο συνήθως. Εν τέλει, χωρίς να προηγηθεί μια ουσιαστική διαβούλευση, το νέο  Ρ.Σ.Α ψηφίστηκε με τον νόμο 4277/2014.

Το ισχύον ΡΣΑ περιλαμβάνει ένα σύνολο απόψεων στόχων και προτάσεων. Όσον αφορά κάποιες γενικές κατευθύνσεις του ΡΣΑ, επισημαίνονται οι στόχοι της «ανάκαμψης επέκτασης της πόλης» και της  «συνεκτικής πόλης»

Όσον αφορά τον Υμηττό, το ισχύον ΡΣΑ αναφέρει συγκεκριμένα ότι «…ο (προστατευόμενος) ορεινός όγκος του Υμηττού επεκτείνεται προς νότο μέχρι την θάλασσα (δηλαδή μέχρι την Φασκομηλιά και την Λίμνη Βουλιαγμένης) και διαμορφώνεται σε ένα ενιαίο πάρκο αναψυχής, θέας και πεζοπορίας…». Ακόμη, στο Κεφάλαιο «Τουρισμός φύσης-Ήπιος ορεινός τουρισμός» ο Υμηττός χαρακτηρίζεται ως «ενιαίο περιαστικό πάρκο αναψυχής». 

Πιστεύουμε ότι οι χαρακτηρισμοί  «πάρκο αναψυχής, θέας και πεζοπορίας» και «ενιαίο περιαστικό πάρκο αναψυχής» δεν είναι επιστημονικοί και δεν συνάδουν  με την διατήρηση του δασικού χαρακτήρα του Υμηττού και της προστατευόμενης χλωρίδας και πανίδας. 

Ακόμη, στο ισχύον ΡΣΑ, καταργείται η δημιουργία μιας  Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου  στον δασικό χώρο του Υμηττού, πάνω από την Ηλιούπολη και την Αργυρούπολη και επιλέγεται η κατασκευή συνδετήριας Σήραγγας κάτω από τον οικιστικό ιστό της Ηλιούπολης, από την περιοχή του Καρέα μέχρι την Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Επίσης, στο ισχύον ΡΣΑ αναφέρεται και η οδική σύνδεση μέσω  Υμηττού, του αεροδρομίου των Σπάτων με το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικό, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «Βασικός πόλος ανάπτυξης» και εντάσσεται στους «Πόλους Διεθνούς και Εθνικής εμβέλειας».(1)

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Συμμετοχή στις αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις της 18ης Μάρτη

Π.Ο.   Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΔΗΜΟΣΙΩΝ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ  ΑΝΩΤΑΤΩΝ  ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17,  104 34  ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583  fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

                                                                                           Αθήνα, 6-3-2017

Αρ. Πρωτ.: 7065

                                               

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΙΣ 18 ΜΑΡΤΗ 2017

Για ένα κόσμο χωρίς ρατσισμό, νεοναζί, πόλεμο

Στη φυλακή οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής

Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Όχι στον πόλεμο, καμία εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΟ, ΑΘΗΝΑ, ΟΜΟΝΟΙΑ, 3ΜΜ

Στις 18 Μάρτη πλημμυρίζουμε τους δρόμους των πόλεων της Ελλάδας για να διατρανώσουμε ότι στην Ευρώπη και το Πλανήτη ολόκληρο δεν χωράει ο ρατσισμός, ο φασισμός, ο πόλεμος, η φτώχεια.

Ενωνόμαστε με τους αγώνες σε κάθε γωνιά του Πλανήτη. Στην Αμερική εξεγείρονται κατά του         ρατσιστή  δισεκατομμυριούχου Τράμπ . Στην Γαλλία διαδηλώνουν κατά της ισλαμοφοβίας της Λεπέν. Στη Βρετανία διεκδικούν να ανοίξει το Καλαί. Στη Βαρκελόνη διαδηλώνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Στην Αυστραλία διαδηλώνουν κατά του αποκλεισμού των προσφύγων σε νησιά.

Αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη και ένα Κόσμο της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τους κατατρεγμένους των πολέμων και των δικτατοριών, χωρίς φράχτες, χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς την FRONTEX και το ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο που κλείνουν τα σύνορα μετατρέποντας τις θάλασσες σε υγρά νεκροταφεία.

Θέλουμε άσυλο για τους πρόσφυγες, ανοιχτά σύνορα και ανοιχτές πόλεις, ελεύθερη μετακίνηση, όχι κλείσιμο σε στρατόπεδα- γκέτο σε νησιά η έξω από τις πόλεις. Θέλουμε τα προσφυγόπουλα να μορφώνονται στα σχολεία. Να μπει τέλος στην ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.

Αγωνιζόμαστε για να μπει φραγμός στους νεοναζί που σηκώνουν κεφάλι αξιοποιώντας την ισλαμοφοβία και τις ρατσιστικές πολιτικές των κυβερνήσεων. Να καταδικαστούν και να μπουν στη φυλακή οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής.

Αγωνιζόμαστε για να μπει τέλος στο ματοκύλισμα των λαών με τις βάρβαρες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να καταργήσει τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, να σταματήσει τις απελάσεις προσφύγων, να κλείσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να σταματήσει κάθε εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο πλευρό του ΝΑΤΟ, να κλείσει τις βάσεις και να κατοχυρώσει τα δικαιώματα των προσφύγων με παροχή ασύλου και ελεύθερη μετακίνηση.

Στηρίζουμε το κάλεσμα για τη διεθνή μέρα δράσης στις 18 Μάρτη και καλούμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν.

Από τη νοσταλγία στην προπαγάνδα

Η επίσημη πρόσκληση του Αραφάτ από τον Αντρέα ως κομβική στιγμή της «διεθνούς τρομοκρατίας στην Ελλάδα» | Φωτ: Τάσος Κωστόπουλος

05.03.2017, 10:10 | Ετικέτες:  Ιστορία, Ελλάδα, εκθέσεις, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Ανδρέας Παπανδρέου

Συντάκτης: 

Τάσος Κωστόπουλος

«Ραντεβού με την ιστορία μας»

Τίτλος του φυλλαδίου που σου δίνουν στην είσοδο της GR80s

Eπτά χρόνια μετά την κατάδυση της ελληνικής κοινωνίας στο καθαρτήριο των μνημονίων, η δεκαετία του 1980 αναδεικνύεται σε αντικείμενο συλλογικής νοσταλγίας: μια εποχή σχετικής ευμάρειας (δίχως τις νεοπλουτίστικες ακρότητες και έντονες κοινωνικές αντιθέσεις του 1998-2008), συλλογικότητας και -κυρίως- μεγάλης αισιοδοξίας.

Σε αντίθεση δε με τα δικτατορικά καθεστώτα του ύστερου «υπαρκτού σοσιαλισμού», η κοινωνική ασφάλεια των οποίων γεννά αντίστοιχα συναισθήματα σε εκατομμύρια εκπτωχευμένους Ανατολικοευρωπαίους, τα ελληνικά ’80s υπήρξαν μια εποχή διαρκούς εκδημοκρατισμού, καθώς η αγωνία των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων για ενδεχόμενο πραξικόπημα παραχωρούσε σταδιακά τη θέση της σε μια αίσθηση αέναης θεσμικής βελτίωσης.

Πολλά πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά, φυσικά.

Αυτό που κυριαρχούσε όμως ήταν η διάχυτη πεποίθηση ότι τα πάντα μπορούσαν να αλλάξουν και η διάθεση μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας να επιφέρει αυτές τις αλλαγές.

Για τους περισσότερους η λέξη «μεταρρύθμιση» σήμαινε κάτι κατ' αρχήν θετικό, έστω κι αν η αντιδιαστολή «οράματος» και «εφικτού», επικυρωμένη με κάθε επισημότητα από τα πρωθυπουργικά χείλη, επιβεβαίωνε συχνά τα όρια αυτού του τελευταίου.

Πολύ μακρινές όντως εποχές, αν αναλογιστούμε ότι στις επόμενες δεκαετίες η ίδια λέξη προσέλαβε όλο και αρνητικότερο για τους πολλούς περιεχόμενο, για να εξισωθεί την τελευταία επταετία με την καταστροφική αποδόμηση μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Με κάθε επαγγελία εξόδου από το μνημονιακό τούνελ να ακούγεται πια σαν κακόγουστο ανέκδοτο, ποιος δεν νοσταλγεί εκείνα τα χρόνια;

Η έκθεση «GR80s. Η Ελλάδα του Ογδόντα στην Τεχνόπολη» είχε ως εκ τούτου εξασφαλισμένη δημοφιλία.

Πόσο μάλλον αφού σ’ αυτή την κοινωνικά επικαθορισμένη νοσταλγία προστίθενται και οι διαχρονικές εκφάνσεις του ίδιου αισθήματος.

Για όσους είναι σήμερα 45-70 ετών, για τον μισό δηλαδή ενεργό πληθυσμό της χώρας, η δεκαετία του 1980 ταυτίζεται με την εφηβική ηλικία ή τα χρόνια της νιότης τους· κάθε νοερή επιστροφή εκεί, μέσω της επαφής με γνώριμες εικόνες και εμβληματικά μικροαντικείμενα (από την παιδική «μελόντικα» μέχρι τα κομματικά αυτοκόλλητα που επικολλούνταν οπουδήποτε, ως επιβεβαίωση μιας στράτευσης που αποδείχθηκε συχνά βραχύβια), προκαλεί ευνόητες συγκινήσεις.

Οσο για τους νεότερους, που προσλαμβάνουν τα ’80s ως μια σχεδόν μυθική εποχή, η έκθεση πρόσφερε την ευκαιρία μιας συνολικότερης αφήγησης, πέρα από (ή συμπληρωματικά προς) τις αποσπασματικές αναμνήσεις της γενιάς των γονιών τους.

Ενας είναι ο εχθρός

Γήπεδο τρομοκρατίας η Νέα Φιλαδέλφεια

Κλιμακώνονται το τελευταίο διάστημα οι απειλές, οι βανδαλισμοί, αλλά και η σωματική βία κατά μελών του Δημοτικού Συμβουλίου Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας, ενώ επιθέσεις σημειώνονται και σε αυτοδιαχειριζόμενες δομές της περιοχής. Θύτες φέρονται να είναι κάποιοι «οπαδοί» της ΑΕΚ και κίνητρο τους το ζήτημα της ανέγερσης του γηπέδου της ομάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια. Για δράσεις «παρακράτους» κάνουν λόγο πηγές του Δήμου. Κι όλα αυτά για ένα γήπεδο που εάν χτιστεί, θα χρηματοδοτηθεί με δεκάδες εκατομμύρια του Δημοσίου

Θάνος Καμήλαλης

Για τους κατοίκους και τους αιρετούς στη Νέα Φιλαδέλφεια – Χαλκηδόνα, τέτοιες επιθέσεις δεν είναι καινούριο φαινόμενο. «Η πρώτη ήταν την Πρωτομαγιά του 2013, σε τραπεζάκια τότε του ΣΥΡΙΖΑ και με απειλές “να μην τολμήσουμε να εμποδίσουμε το γήπεδο”» εξιστορούν πηγές του Δήμου στο TPP. Ακολούθησαν αρκετές ακόμα, όπως για παράδειγμα στις 22 Δεκεμβρίου 2014, όταν 5 δημοτικοί σύμβουλοι οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο, μετά από επίθεση ομάδας ατόμων στο δημοτικό συμβούλιο, σε ημέρα συζήτησης του ζητήματος του γηπέδου. Λίγες μέρες μετά, στις 6 Ιανουαρίου του 2015 σημειώθηκε νέα επίθεση, ενώ μάλιστα όταν η υπόθεση αυτή έφτασε να εκδικαστεί στην Ευελπίδων, πριν από λίγους μήνες, άγνωστοι επιτέθηκαν ξανά, έξω από τα δικαστήρια στα μέλη του δημοτικού συμβουλίου.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τις τελευταίες μέρες σημειώνεται νέο και πιο έντονο μπαράζ επιθέσεων. Βανδαλισμοί δημοτικών κτιρίων και αυτοδιαχειριζόμενων δομών και λεκτικές και σωματικές επιθέσεις μοιάζουν να μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη. Τέτοια περιστατικά σημειώθηκαν πρόσφατα στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο «Στρούγκα», στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας αλλά και στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο αναβλήθηκε επ αόριστον «μέχρι να διασφαλιστούν συνθήκες ομαλότητας στην πόλη». Μάλιστα σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, Γιώργος Πάνος, δέχτηκε επίθεση «από 10 φερόμενους ως οπαδούς της ΑΕΚ», κυνηγήθηκε και ξυλοκοπήθηκε. Ο ίδιος ο κ.Πάνος μιλώντας στην «Εφ.Συν.» περιγράφει λεπτομερώς την επίθεση, υποστηρίζοντας ότι «Η πόλη είναι σε πολιορκία. Η δημοκρατία θα μπει στον γύψο; Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;». Λίγες ώρες μετά κυκλοφόρησε μία «διάψευση από αυτόπτες μάρτυρες». Σύλλογοι εκπαιδευτικών, μηχανικών και συλλογικότητες της περιοχής έχουν καταδικάσει τις επιθέσεις, κάνοντας τονίζοντας ότι «η Ν.Φιλαδέλφεια ζει υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς «απαγορεύσεων» και τρομοκρατίας εδώ και πολύ καιρό»

(Από την επίθεση «οπαδών της ΑΕΚ» στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Στρούγκα»)

Είναι πολλά τα κερατι-Attica

άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Δρόμο του Σαββάτου 4/3/2017

Για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της δημοσιότητας βρέθηκε η πολυαγαπημένη “Τράπεζα των μηχανικών” Attica Bank με αφορμή αυτή τη φορά την αποκάλυψη από το Βήμα μέρους της μηνυτήριας αναφοράς της Τράπεζας της Ελλάδος στον Άρειο Πάγο, σχετικά με τις πρακτικές της Άττικα για τη χορήγηση δανείων.

Είχε προηγηθεί η μεγάλη “σύγκρουση” κυβέρνησης – αντιπολίτευσης - Στουρνάρα το καλοκαίρι που όση φασαρία σήκωσε τότε, τόσο ξαφνικά εξαφανίστηκε. Αντίστοιχη δημοσιότητα βέβαια ποτέ δεν απέκτησαν  οι πολλαπλές ανακεφαλαιοποιήσεις της Τράπεζας με τα αποθεματικά του ασφαλιστικού Ταμείου των μηχανικών (πρώην ΤΣΜΕΔΕ). Ανακεφαλαιοποιήσεις που ξεπερνούν τα 800 εκατ. € τα οποία προέρχονται από τις υπέρογκες εισφορές που διαχρονικά καλούνται να πληρώσουν οι μηχανικοί (είτε με το μνημονιακό μεσοπρόθεσμο Ν3986/11 των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, είτε  με το σημερινό Ν.4387/16 του Κατρούγκαλου - ΣΥΡΙΖΑ, είτε με παλιότερους νόμους με αποτέλεσμα σήμερα 70.000 συνάδελφοι να χρωστούν 1 δις €). Χρήματα τα οποία το Ταμείο κινδυνεύει να απολέσει οριστικά μια και η τρέχουσα αξία τους δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. €. Η εξαρχής λανθασμένη και επιζήμια για τους ασφαλισμένους και το Ταμείο τους επιλογή της τοποθέτησης μέρους των αποθεματικών στην Attica ήδη από το 1997, είχε τη διακομματική στήριξη των συνδικαλιστικών παρατάξεων τόσο των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, όσο και του τότε Συνασπισμού και μοναδική αντιπολίτευση από τις υπόλοιπες παρατάξεις της αριστεράς, συνεχίστηκε δε με διαδοχικές εγκληματικές αποφάσεις συμμετοχές του ταμείου στις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποίησεις (που αύξησαν τη συμμετοχή του ταμείου από το 34 στο 55%).

Ο χώρος της σημερινής κυβέρνησης είχε ανέκαθεν προνομιακή σχέση με την τράπεζα αυτή. Αφενός μέσω του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη, ο οποίος έχει διατελέσει οικονομικός σύμβουλος της διοίκησης της τράπεζας, αφετέρου μέσω του πρώην πρόεδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) και σημερινού υπουργού Υποδομών και Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη.  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε στο σχεδιασμό της την αξιοποίηση ενός τραπεζικού δικτύου, χωρίς την άμεση εποπτεία της ΕΚΤ (η Attica δεν εντάχθηκε στις 4 συστημικές τράπεζες των οποίων η ανακεφαλαιοποίηση έγινε με δημόσια χρήμα μέσω ΤΧΣ, για να ξαναγίνουν ιδιωτικές), οπότε έλπιζε ότι το ρόλο αυτό μπορούσε να τον παίξει η Άττικα. Για το λόγο αυτό εξάντλησε την επιρροή της για να πετύχει και η πρόσφατη (2015) ανακεφαλαιοποίηση όπου το ταμείο αποφάσισε να «ρίξει» άλλα 400 εκατ. ευρώ στη «μαύρη τρύπα» της Αττικής, όπως έπραξαν και μια σειρά από ΔΕΚΟ. Τα ίδια και το 2013 με άλλα 200 εκατ. €.