Στατιστικά κίνησης Blog

Το Blog μας τον προηγούμενο μήνα (Νοέμβρης 2013) έκλεισε 3 χρόνια ζωής (και συνολικά 740.000 προβολές σελίδας), οι εκλογές του ΤΕΕ και άλλες υποχρεώσεις δε μας επέτρεψαν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην "επέτειο" αυτή. Το κάνουμε τώρα με αφορμή το κλείσιμο της χρονιάς (2013) παρουσιάζοντας λίγα στατιστικά στοιχεία για την ετήσια κίνηση του. 

Επισκέψεις: 159,519

Μοναδικοί Επισκέπτες: 81,671

Προβολές Σελίδων: 246,611

Σελίδες / Επίσκεψη: 1.55

Μέσος Χρόνος Επίσκεψης: 00:03:07

Δημοφιλέστερες Αναρτήσεις:

1. Εισαγωγική Σελίδα 52,379
2. Το ΤΣΜΕΔΕ άρχισε να υλοποιεί τις ληστρικές αυξήσεις εισφορών 6,065
3. Οι νέες ληστρικές εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ 5,805
4. Αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2013 3,883
5. Οι νέες αυξημένες εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ για τους μισθωτούς μηχανικούς 2,614
6. Το ψηφοδέλτιο της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών 2,606
7. Φωτογραφίες από την αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι 2,214
8. Συγκριτικά αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2,036
9. Δείτε τι χρωστάμε αναδρομικά στο ΤΣΜΕΔΕ... 1,712
10. Τελικό κείμενο κάλεσμα της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών για τις εκλογές του ΤΕΕ 1,382
11. Αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2010 1,288

Προέλευση Επισκεπτών:

1. google / αναζήτηση (*) 49,968
2. κατευθείαν 38,391
3. facebook.com 28,342
4. enosy.blogspot.gr 7,933
5. email yahoo.com 3,988
6. εσωτερικοί σύνδεσμοι 3,599
7. twitter 3,428
8. michanikos.gr 3,334
9. feedburner 3,292
10. portal.tee.gr 2,126
11. kke4ever.blogspot.com 1,185
12. kerasiakrinoi.blogspot.gr  740

(*) με Keywords εισφορές τσμεδε 2013, συσπειρωση, διαγραφη τεε, αυξησεις τσμεδε, επιδομα ανεργίας, αριστεροί μηχανικοί κλπ

Σε ιδιωτικές εταιρίες «κοράκια» η είσπραξη του φόρου στα ακίνητα

Αναδημοσίευση από Ίσκρα

ΙΔΡΥΟΝΤΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ

Την τμηματική παράδοση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού σε ιδιωτικές επιχειρήσεις σχεδιάζει η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την διασφάλιση των εσόδων από τον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων, ο οποίος θα επιβληθεί σε κάθε ακίνητο (κτίριο, οικόπεδο, αγροτεμάχιο) από τη νέα χρονιά.

Όχημα για την ιδιωτικοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ο οποίος θα αναλάβει να εισπράξει τουλάχιστον 2,9 δισ. ευρώ από τα 3,9 δισ. που θα καταλογιστούν κατά το νέο έτος, είναι το νεότευκτο δίκτυο των Γραφείων Κτηματολογίου (ΓΕΚ) , κατά τα πρότυπα των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), την διαχείριση των οποίων θα αναλάβουν ιδιώτες (δικηγόροι, μηχανικοί, εισπρακτικές εταιρίες κλπ).

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Real News (29/12), στα Γραφεία Κτηματολογίου θα καταβάλλονται όλοι οι φόροι που αφορούν τις συναλλαγές για ακίνητα (αναλογικό δικαίωμα Δημοσίου, αναλογικά δικαιώματα ΤΧΔΙΚ, τέλη περί της εταιρείας του Κτηματολογίου, διάφορα άλλα τέλη και παράβολα κ.λπ.). Τα γραφεία αυτά, τα οποία θα αντικαταστήσουν τα υποθηκοφυλακεία, θα είναι μονίμως συνδεδεμένα με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπ. Οικονομικών, έτσι ώστε να ελέγχονται και να παρακολουθούνται τα πάντα γύρω από τις κτηματομεσιτικές συναλλαγές και την είσπραξη του χαρατσιού.

Αντί οι φορολογικές υπηρεσίες του κράτους να ανασυγκροτηθούν, στα πλαίσια ενός ευρύτερου αναπροσανατολισμού και εξυγίανσης του Δημοσίου, ο σχεδιασμός είναι να παραδοθούν σταδιακά σε ιδιωτικές - εισπρακτικές επιχειρήσεις, πράγμα το οποίο, μεταξύ των άλλων, εγκυμονεί τον κίνδυνο να παραδοθούν κρίσιμα προσωπικά δεδομένα σε κάθε λογής εκβιαστικές πρακτικές.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ 200 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, οι πολίτες θα χρειαστεί να πληρώσουν τουλάχιστον άλλα 200 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση του έργου του Κτηματολογίου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης του Κτηματολογίου, απαιτούνται άλλα 800 εκατ. ευρώ για όσα πρέπει ακόμα να γίνουν, εκ των οποίων τα 250 εκατ. θα προέλθουν από το αποθεματικό της εταιρίας (δηλαδή τα «κτηματόσημα»), τα 350 εκατ. θα διατεθούν μέσω ΕΣΠΑ και τα 200 εκατ. ευρώ από τους φορολογούμενους.

Σε αυτό το ποσό η διοίκηση συνυπολογίζει τα «κτηματόσημα» των νέων περιοχών, αλλά και επιπλέον «κτηματόσημα» για όσους έχουν ήδη πληρώσει. Πρόκειται για το δεύτερο σκέλος του τέλους, το οποίο προβλέπεται για όσους μπήκαν στην κτηματογράφηση το 2008, το οποίο ισούται με το 1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, με αφορολόγητο τα 20.000 ευρώ. Στόχος του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι να αρχίσει η είσπραξη από τα 3 εκατομμύρια ιδιοκτήτες, εντός του 2014.

Χωρίς αφορολόγητο, αλλά με τέλος επιτηδεύματος οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Από http://news.kathimerini.gr/

Αυξημένους φόρους θα κληθούν να καταβάλουν το 2014 οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιτηδευματίες μετά τις αλλαγές στον τρόπο φορολόγησης των εισοδημάτων τους. Η κατάργηση του αφορολογήτου ορίου των 5.000 ευρώ, η κατάργηση των φοροαπαλλαγών και η επιβολή φόρου 26% από το πρώτο ευρώ του ετησίου εισοδήματος εκτινάσσει στα ύψη τη φορολογική επιβάρυνση εκατοντάδων χιλιάδων επαγγελματιών.

Στους «άτυχους» του νέου φορολογικού συστήματος είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες με ετήσια εισοδήματα έως 55.000 ευρώ και όσοι πιαστούν στην «τσιμπίδα» των τεκμηρίων διαβίωσης. Αντίθετα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες με εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ θα δουν τη φορολογική τους επιβάρυνση να μειώνεται το επόμενο έτος. Τι αλλάζει για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις:

1. Επιβάλλεται συντελεστής 26% από το πρώτο ευρώ στο σύνολο του ετησίου εισοδήματος που προέρχεται από επιχειρηματική δραστηριότητα (από ατομική εμπορική επιχείρηση, ατομική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ή ελευθέριο επάγγελμα), εφόσον το εισόδημα αυτό δεν υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ. Εάν το εισόδημα υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, τότε το τμήμα του εισοδήματος μέχρι το επίπεδο των 50.000 ευρώ θα φορολογείται με 26% και το τμήμα του εισοδήματος πάνω από το επίπεδο των 50.000 ευρώ θα φορολογείται με 33%.

2. Διατηρούνται τα τεκμήρια διαβίωσης

3. Καταργείται το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ καθώς και τα πρόσθετα αφορολόγητα για τα παιδιά.

4. Καταργούνται οι φοροαπαλλαγές που μέχρι σήμερα οδηγούσαν  σε μείωση του φόρου (ενοίκια, ιατρικά έξοδα, στεγαστικό δάνειο, δίδακτρα κ.λπ.).

5. Δεν ισχύει το μέτρο της συλλογής αποδείξεων για την κάλυψη του 25% του εισοδήματός τους.

6. Διατηρείται το τέλος επιτηδεύματος  650 ευρώ για ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Για κάθε υποκατάστημα το τέλος επιτηδεύματος ανέρχεται σε 600 ευρώ. Τέλος επιτηδεύματος 500 ευρώ θα καταβάλλουν οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες καθώς και τα φυσικά πρόσωπα που το εισόδημά τους προέρχεται από ατομική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ή ελευθέριο επάγγελμα και έχουν έγγραφη σύμβαση με μέχρι 3 φυσικά ή/ και νομικά πρόσωπα, ή το 75% των ακαθάριστων εσόδων τους προέρχεται από 1 φυσικό ή/ και νομικό πρόσωπο.

7. Συνεχίζουν να πληρώνουν ειδική εισφορά αλληλεγγύης 1% - 4% που επιβάλλεται στα εισόδηματα άνω των 12.000 ευρώ.

8. Στο ποσό του φόρου υπολογίζεται προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος με συντελεστή 55%.

Πρόσθετες επιβαρύνσεις από τεκμήρια διαβίωσης και κατάργηση φοροαπαλλαγών

Ικαρία: Υπογράφουμε κατά των ανεμογεννητριών

Οι υπογράφοντες/υπογράφουσες αυτό το κείμενο, άτομα και σύλλογοι, είμαστε κατά της τοποθέτησης των 110 Ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 330 MW στον Αθέρα της Ικαρίας.
Το σχέδιο αυτό, αν υλοποιηθεί:
• Θα μετατρέψει τον Αθέρα σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μήκους άνω των 27 χιλιομέτρων.
• Θα σημάνει τεράστιες εκσκαφές, εκχερσώσεις και ισοπεδωτικές διανοίξεις στον Αθέρα για τη μεταφορά και εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, τις θεμελιώσεις και τα απαιτούμενα οδικά έργα για τη συντήρηση των ανεμογεννητριών.
• Θα αυξήσει την τρωτότητα της Ικαρίας σε πλημμύρες και σε φαινόμενα ερημοποίησης καθώς θα δημιουργήσει ανοιχτές επιφάνειες δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
• Θα καταστρέψει το Δάσος του Ράντη και άλλες δασικές περιοχές.
• Θα καταστρέψει μεγάλο μέρος της προστατευόμενης περιοχής NATURA της Ικαρίας (οικότοπος ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος) που βρίσκεται στη Δυτική Ικαρία καθώς και εκείνης που βρίσκεται ανάμεσα στην Πούντα και το Κακό Καταβασίδι.
• Θα καταστρέψει τους βιότοπους και τις περιοχές που φωλιάζει η ορνιθοπανίδα της Ικαρίας, η οποία, σύμφωνα με την Ορνιθολογική Εταιρεία, είναι μεγάλης σπουδαιότητας.
• Θα μειώσει το ζωτικό παραγωγικό και αισθητικό χώρο των Ικαρίων για πολλές δεκαετίες.
• Θα αλλοιώσει δραματικά το Ικαριακό τοπίο καθώς οι τεράστιες ανεμογεννήτριες θα φαίνονται από παντού, λόγω της επιμήκους τοποθέτησής τους στο μεγαλύτερο μέρος της κορυφογραμμής.
• Θα γεμίσει με χιλιόμετρα καλωδιώσεων και πάνω από 110 συνοδευτικών κτηρίων για αποθήκευση, φύλαξη, και υποσταθμούς όχι μόνο τον Αθέρα αλλά και πολλές άλλες περιοχές της Ικαρίας, μέχρι το σημείο της βύθισης του καλωδίου προς την Αττική.
• Θα ακυρώσει τις μελλοντικές δυνατότητες ανάπτυξης του εναλλακτικού τουρισμού (ορειβασία, αναρρίχηση, πεζοπορία, πολιτιστικές διαδρομές, τόνωση της τοπικής οικονομίας των ορεινών χωριών, ανάδειξη των ιστορικών μονοπατιών κλπ)
• Θα μειώσει την σημερινή ελκυστικότητα της ενδοχώρας της Ικαρίας από τους παραθεριστές που επισκέπτονται τα ορεινά χωριά και τα μονοπάτια της Ικαρίας και θα απειλήσει τις σημερινές τουριστικές δραστηριότητες που γίνονται όλο το χρόνο από ομάδες ξένων, κυρίως, περιπατητών.
Θεωρούμε ότι η επένδυση αυτή είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα και αντίθετη με τα συμφέροντα του νησιού διότι:

Όχι στις εκδικητικές απολύσεις στη WIND

 Στις 9/1/14 εκδικάζεται η προσφυγή της συναδέλφου Ε.Δ. εναντίον της εταιρίας Wind, για την καταχρηστική και άδικη απόλυσή της που έγινε για την συνδικαλιστική δράση που είχε αναπτύξει.

Τα μέλη της διοίκησης του τμήματος εξυπηρέτησης πελατών της Wind είχαν την εξής τακτική απόλυσης: κυριολεκτικά προσήγαγαν συνοδεία από τον χώρο εργασίας (Κολωνός) στο τμήμα του HR (Μαρούσι) εργαζόμενους χωρίς να τους ενημερώνουν τον λόγο της προσαγωγής αυτής. Εκεί τελικά ενημερώνονταν για την απόλυσή τους... Την άνοιξη του 2011, στα πλαίσια πογκρόμ απολύσεων σε διάφορα τμήματα,  προσπάθησαν να εφαρμόσουν την ίδια τακτική στην συνάδελφο Ε.Δ., στην οποία είχε ασκηθεί το προηγούμενο διάστημα από την πλευρά της διεύθυνσης μεγάλη πίεση που αφορούσε μεταξύ άλλων αξιολογήσεις που τεχνητά και σκόπιμα απεικόνιζαν μειωμένη έως μηδενική απόδοση (ενώ εργαζόταν τουλάχιστον 11 χρόνια ο βαθμός τεχνογνωσίας ήταν μηδενικός!!) και απαξιωτική συμπεριφορά με απώτερο σκοπό τον εξαναγκασμό της σε παραίτηση. Η αιτία για την άσκηση αυτής της πίεσης είναι ότι η συνάδελφος ήταν ενεργό και δραστήριο μέλος στο σωματείο, συμμετείχε στις απεργίες και σε κάθε δράση που είχε να κάνει με διεκδικήσεις δικαιωμάτων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Στην προσπάθεια της διεύθυνσης του τμήματος να την στείλουν συνοδεία στο HR, για μια κουβεντούλα , όπως είπαν αργότερα λίγες ώρες πριν της στείλουν το εξώδικο της απόλυσης, η συνάδελφος αντιστάθηκε αρνούμενη να μεταβεί οπουδήποτε, αρνούμενη την απόλυσή της και κάθε προσπάθεια σπίλωσης της αξιοπρέπειάς της. Έτσι, από την πρώτη στιγμή που επιχειρήθηκε η απόλυση, οι συνάδελφοι που βρίσκονταν στο χώρο σταμάτησαν τη δουλειά, ενώ επί τόπου προσέτρεξε και το Σωματείο και καλέστηκε άμεσα Γενική Συνέλευση.

Εντός της εορταστικής περιόδου διεξήγαμε τον μεγαλύτερο αγώνα που έχουμε δώσει μέχρι σήμερα στην Wind. Με απόφαση των γ.σ. έγινε 3μερη και στη συνέχεια 2ήμερη απεργία, που ήρθαν σε πέρας με τη συμμετοχή δεκάδων συναδέλφων, που συγκεντρώνονταν καθημερινά έξω από τις εγκαταστάσεις της Wind πανελλαδικά, έφτιαχναν ομάδες δράσης και κινητοποίησης, συγκέντρωναν χρήματα για την υποστήριξη της απολυμένης συναδέλφισσας. Η διοίκηση, βλέποντας αυτή την αντίσταση, κατέφυγε στις γνωστές άθλιες μεθόδους της, χωρίς όμως καμία επιτυχία :

-       mail προς τους συναδέλφους όπου συκοφαντούσε ενάντια στο Σωματείο και τους αγώνες

-      συστηματική απεργοσπασία (με εργαζόμενους που τους έστελναν να εργαστούν αλλού, ακόμα και σε κτήρια τρίτων εταιριών, π.χ. Teleperformance)

-    Προσπάθεια να αποφύγει τις απεργιακές συγκεντρώσεις, καλώντας μέσω των προϊσταμένων τους εργαζόμενους να μην προσέλθουν σε αυτές.

- επιστράτευση διαφόρων δήθεν «πρόθυμων» και «αγανακτισμένων», που έστελναν mail κατασυκοφάντησης του σωματείου.

Αν και η Ε.Δ. δεν επαναπροσλήφθηκε, όλοι οι εργαζόμενοι κερδίσαμε απ’ αυτό τον αγώνα, με μπροστάρη την ίδια. Πρώτο, εμφανώς θορυβημένη, η διοίκηση αναγκάστηκε ν’ αναδιπλωθεί και να σταματήσει το πογκρόμ απολύσεων. Δεύτερο, η δύναμη αυτού του αγώνα  ουσιαστικά επέβαλλε την ανανέωση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με μια (έστω ελάχιστη) αύξηση, την ίδια στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα είχε ξεκινήσει τσουνάμι κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και μειώσεων μισθών.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πρέπει όλοι να δείξουμε τώρα την έμπρακτη αλληλεγγύη μας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Ε. στις 9/1. Να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα: ΧΤΥΠΗΜΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ.

Ζητάμε τη δικαίωση της συναδέλφισσάς μας. Δεν την εγκαταλείπουμε. Είμαστε περήφανοι που μαζί μας σήκωσε το κεφάλι, αντιστάθηκε στην απόλυση και τη συκοφαντία. Οργανώνουμε την αλληλεγγύη και τους αγώνες μας, μπροστά στις νέες μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας (εφαρμογή μνημονιακών νόμων, μειώσεις μισθών, απελευθέρωση απολύσεων, διώξεις αγωνιστών).

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 9/1/14  και ώρα …

 Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.

Παρακαλώ να προωθούνται προς το Σωματείο για να τα έχουμε στο δικαστήριο στις 9/1 και εφόσον το επιθυμείτε και προς την wind στο email crm@wind.gr

Η αλλοτινή και η μελλοντική Ευρώπη

Το όραμα του Σπινέλι

του Μαρκ Μαζάουερ

μετάφραση: Ελένη Αστερίου από τα Ενθέμματα

Τζόρτζιο ντε Κίρικο, “Οι δύο μάσκες”

Aυτές τις μέρες κυκλοφορεί, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, το βιβλίο του Μαρκ Μαζάουερ «Κυβερνώντας τον κόσμο. Η ιστορία μιας ιδέας». Ξεκινώντας από το 1815 και φτάνοντας μέχρι σήμερα, εξετάζει τις αντικρουόμενες δυνάμεις που μορφοποιούν την ιδέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Οι μυθοπλασίες του Ιουλίου Βερν και του Χ. Τζ. Γουέλς, οι σημαίες του διεθνισμού και η παγκόσμια αδελφοσύνη, η αυτοκρατορία του δικαίου, η Ιερά Συμμαχία, η Κοινωνία των Εθνών, ο ΟΗΕ, η ΕΟΚ και η Ε.Ε., τα σχέδια της εσπεράντο, η αμερικανική κυριαρχία, είναι μερικές από τις ψηφίδες της συναρπαστικής αυτής αφήγησης. Δημοσιεύουμε αποσπάσματα του τελευταίου κεφάλαιο που αναφέρεται στην Ευρώπη — και δείχνουν πόσο ουσιαστικά πολιτικό είναι αυτό το σημαντικό ιστορικό βιβλίο.

 Τα ηφαιστειακά νησάκια Σάντο Στέφανο και Βεντοτένε, που τα ψήνει ο ήλιος της Μεσογείου στην Τυρρηνική Θάλασσα, απέχουν εξήντα μίλια από τις ιταλικές ακτές. Αυτές οι βραχώδεις, χωρίς δέντρα και ανεμοδαρμένες νησίδες μερικών τετραγωνικών μιλίων φιλοξενούσαν από τους ρωμαϊκούς χρόνους κυρίως σαύρες, γλάρους και πολιτικούς κρατουμένους. Το μεγαλύτερο, το Βεντοτένε, ήταν το διοικητικό κέντρο της φυλακής υπό τον φασισμό και εδώ, όπου τίποτε άλλο εκτός από τον απειλητικό βράχο του Σάντο Στέφανο δεν σπάει τη μονοτονία του ορίζοντα, ήρθε τα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μια μικρή ομάδα Ιταλών πολιτικών κρατουμένων για να μελετήσει τις αιτίες των δεινών της Ευρώπης και να προτείνει ένα καλύτερο μέλλον. Το κείμενό τους ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1941 και έμεινε γνωστό ως «Μανιφέστο του Βεντοτένε». Ο κύριος συντάκτης του, ένας νεαρός ακτιβιστής ονόματι Αλτιέρο Σπινέλι, που είχε έρθει προσφάτως σε ρήξη με το Kομμουνιστικό Kόμμα, θα γινόταν θρυλικό πρόσωπο στο πάνθεον του μεταπολεμικού ευρωπαϊσμού, υποστηρικτής του φεντεραλισμού και της ενoποίησης, και θα διαδραματίσει μέχρι τον θάνατό του το 1986 εξέχοντα ρόλο στην πορεία για την ένωση της Ευρώπης.

Το Μανιφέστο ξεκινούσε φυσικά με την αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών και την άνοδο του φασισμού και του ναζισμού. Kατάγγελλε τόσο την αφελή εμπιστοσύνη της Κοινωνίας των Εθνών στο διεθνές δίκαιο όσο και την ειδωλολατρία του φασισμού απέναντι στο κράτος και υποστήριζε ότι το εθνικό κράτος έχει καταντήσει να συνιστά απειλή για την ειρήνη. Η Ευρώπη δεν χρειαζόταν μια ακόμη Κοινωνία των Εθνών αλλά μια πλήρως αναπτυγμένη ομοσπονδία. Το Μανιφέστο επέκρινε με ματσινικά επιχειρήματα τους κομμουνιστές, επειδή εγκωμίαζαν τις αρετές της ταξικής σύγκρουσης. Μολονότι ο Σπινέλι είχε απαρνηθεί τον κομμουνισμό, η πρότασή του ήταν από πολλές απόψεις μια συγγενική εκδοχή. Οι «προοδευτικές δυνάμεις» που πίστευαν στην ομοσπονδία θα δρούσαν στο όνομα των «μαζών», αλλά η μειονότητα των «σοβαρών διεθνιστών», η οποία θα ήταν ικανή να δράσει αποφασιστικά με λενινιστικό τρόπο, θα καθοδηγούσε κατά τις κρίσιμες στιγμές τηw κατάρρευσης του φασισμού και του ναζισμού, στιγμές «στη διάρκεια των οποίων οι λαϊκές μάζες περιμένουν ανήσυχα ένα νέο μήνυμα».

Στα σκουπίδια κρύβεται χρυσάφι: Διαχείριση απορριμμάτων και κοινωνικές συγκρούσεις.

Τάσος Κεφαλάς από το Barikat.gr

Είναι δυο-τρία χρόνια, στη διάρκεια των οποίων υπάρχει μια τεράστια κινητικότητα στο πεδίο της διαχείρισης των απορριμμάτων. Τέτοια που προδιαγράφει ένα ριζικά διαφορετικό τοπίο. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να συνέπεσαν με την περίοδο εφαρμογής των μνημονίων, ωστόσο έχουν τη ρίζα τους σε προγενέστερο χρόνο. Απλά, τώρα, υπάρχουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την εφαρμογή των σχεδίων στα οποία αναφερόμαστε. Ο γενικευμένος τρόπος εφαρμογής των κυβερνητικών σχεδίων, κατά κανόνα με πανομοιότυπες - προκαθορισμένες διαδικασίες, έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κοινής αίσθησης για το χαρακτήρα των αλλαγών που προωθούνται στο συγκεκριμένο τομέα. Σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας έχουν εντυπωθεί ορισμένες βασικές αλήθειες, όπως:

• Ο τομέας της διαχείρισης των απορριμμάτων αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό οικονομικό αντικείμενο και θα συνεχίσει να το αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βάθος χρόνου.
• Υπάρχουν μεγάλες πιέσεις για την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων σε έναν κατ’ εξοχή «αυτοδιοικητικό» τομέα, με την μορφή της ιδιωτικοποίησης μεγάλων τμημάτων του και με τη μορφή της παραχώρησης της κατασκευής και εκμετάλλευσης βασικών υποδομών, κυρίως μέσω ΣΔΙΤ.
• Επειδή κριτήριο των όποιων σχεδιασμών τείνει να καθιερωθεί το επιχειρηματικό κέρδος οι τεχνικές επιλογές αγνοούν ζητήματα περιβαλλοντικής ασφάλειας, οικονομικότητας του συστήματος και τήρησης βασικών κανόνων ορθής διαχείρισης των απορριμμάτων.

Αν είναι έτσι τα πράγματα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον, από την επανάληψη κοινότυπων διαπιστώσεων, παρουσιάζει η εκτίμηση της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και η αναζήτηση τρόπων και προϋποθέσεων για την ανακοπή της προδιαγεγραμμένης πορείας των εξελίξεων. Σε αυτά τα ζητήματα εστιάζει το παρόν σημείωμα. Εμβόλιμα, γίνεται μια αναφορά στο πως φτάσαμε ως εδώ, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις δυσλειτουργίες που πρέπει να υπερβούμε.

1. Η υφιστάμενη κατάσταση και οι σχεδιασμοί

1.1 Από την καθυστέρηση στη «σύγχρονη διαχείριση»

Για πάρα πολλά χρόνια κεντρικό πρόβλημα στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων ήταν η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους σε παράνομες χωματερές, ρέματα, παλιά νταμάρια κλπ. ή σε «νόμιμους» χώρους ταφής, που, όμως, λειτουργούσαν σαν κοινές χωματερές (π.χ. η περίπτωση της Φυλής - Α. Λιοσίων στην Αττική). Σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. Πελοπόννησος, νησιά κ.λπ.), αυτός ο τρόπος διαχείρισης εξακολουθεί να είναι η βασική επιλογή. Αρκεί να δει κανείς-μία το σχετικό πίνακα[1], με στοιχεία του 2011.

Το θέμα ενός στοιχειώδους σχεδιασμού, συνεπώς, έμπαινε (και εξακολουθεί να μπαίνει) σε προτεραιότητα. Στο σημείο αυτό αξίζει να υπογραμμίσουμε τον υπαρκτό κίνδυνο να γίνουν αποδεκτές από μεγάλα στρώματα της κοινωνίας οι κυρίαρχες επιλογές, μόνο και μόνο επειδή θα αντιμετωπίζουν διαφορετικά το θέμα της μαζικής ταφής των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ).

Το πρόβλημα επιχειρήθηκε να λυθεί με κάποια μέτρα[2], αλλά στο διάστημα μέχρι σήμερα πολλά βήματα δεν έγιναν. Η συσσώρευση, όμως, των προβλημάτων και η ανάγκη εκτεταμένων παρεμβάσεων, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, έφερε στην επιφάνεια το τεράστιο οικονομικό αντικείμενο που «κρύβει» ο τομέας της διαχείρισης των απορριμμάτων. Μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι έδειξαν έντονο ενδιαφέρον να εμπλακούν στις σχετικές δραστηριότητες, όχι μόνο σαν εργολάβοι - κατασκευαστές των αντίστοιχων υποδομών, αλλά και σαν διαχειριστές και λειτουργοί των συστημάτων διαχείρισης. Αυτό ήταν το έναυσμα για μια εκτεταμένη «επίθεση» ιδιωτικοποίησης, που, σήμερα, τείνει να καταλάβει όλο το φάσμα της διαχείρισης (από την αποκομιδή, μέχρι την επεξεργασία και τη διάθεση). Αυτό είναι ένα στοιχείο, που πρέπει να συνυπολογίζουμε όταν προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τις όποιες εξελίξεις.

1.2 Το υφιστάμενο πλαίσιο και οι πρόσφατες αλλαγές

Η “λευκή νύχτα” των αφεντικών είναι το “μαύρο” στις ζωές των εργατών

ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ, η ανακοίνωση του Συλλόγου σε .pdf

ΖΗΤΩ Η “ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ” (;)
ή αλλιώς πώς θα καταλήξουμε να ΜΗ λέμε:
ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΑΣ ΤΟ ΧΑΛΙ!

Όλα τα είχαμε στον κόσμο των εμπορικών καταστημάτων, στον κόσμο των λουσάτων βιτρινών, που πίσω τους κρύβεται -πλέον όχι και τόσο επιμελώς- ένα από τα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα όπου η εκμετάλλευση και η καταπίεση των εργαζομένων ολοένα και οξύνεται: απολύσεις, μισθοί πείνας, (αλλά και) απλήρωτη εργασία ακόμα και για πολλούς μήνες, ελαστικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά ακόμα και τις Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, ατομικές συμβάσεις…

Έχουμε τώρα και μια νέα “φαεινή” ιδέα του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας και του Καμίνη:

Δουλειά μέχρι της 11 το βράδυ στις 28 Δεκέμβρη (…και βλέπουμε και για πιο αργά ή και για πιο πολλές μέρες ή γιατί όχι και μόνιμα στη συνέχεια, άλλωστε πάντα θα υπάρχουν αφορμές για “φιέστες”).

Πρόκειται για μια ακόμα μεθόδευση προς όφελος της αγοράς, για τα κέρδη των ντόπιων και ξένων μεγαλεμπόρων, των αλυσίδων, των πολυεθνικών του εμπορίου και των αφεντικών.

Για μια ακόμη μεθόδευση που προστίθεται στο ποδοπάτημα των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των εργαζομένων. Κάτι που μόνο ως έκτακτο δεν μπορεί να ειδωθεί. Ίσα-ίσα, η 7ήμερη επί 24ώρου βάσεως (κακοπληρωμένης και επισφαλούς) εργασίας για όλους δεν ακούγεται πλέον ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ήδη συνάδελφοί μας δούλευαν καθημερινά (και για 2 Κυριακές) επί 15 μέρες χωρίς ρεπό για 12 ώρες! Και αυτό αξίζει να το αναλογιστεί ο κάθε εργαζόμενος ή άνεργος, νεολαίος ή και μεγαλύτερος που ως “καταναλωτής” εισέρχεται στα καταστήματα κατά τις ώρες των ξεχειλωμένων ωραρίων μας ή και τις Κυριακές!

Στοχεύει στη δημιουργία ενός μοντέλου ανθρώπου-μηχανής, πιστού στο δόγμα “δούλευε-κατανάλωνε”. Κάτι που δεν είναι καινούργιο, αφού πάντοτε αυτό ήταν ο στόχος των “από πάνω”. Ωστόσο, τον καιρό της όξυνσης της φτώχειας και των στερήσεων, είναι τουλάχιστον προκλητικό όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν την δυνατότητα να καλύψουν στοιχειωδώς τις βασικές τους ανάγκες με αποτέλεσμα να οδηγούνται ακόμα και στο θάνατο, στο όνομα του κέρδους και της αγοράς να συνεχίζεται η λεηλασία στις ζωές μας.

Όσο για τα ψέματά τους, ότι δήθεν με τέτοιου είδους μέτρα (όπως απελευθερωμένα ωράρια και δουλειά τις Κυριακές) θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, σας διαβεβαιώνουμε ότι δουλεύουμε, οι ίδιοι, περισσότερο και απλήρωτοι από πάνω. Όσο για την περιβόητη ανάπτυξη, αυτή μπορεί και να έρθει, αλλά σίγουρα ως οδοστρωτήρας πάνω από τις ζωές όλων μας!

ΔΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ,
ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ & ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ

Με κάποια πράγματα της ζωής μας, ιδίως όταν όλα είναι ξεκάθαρα μπροστά μας, δε χωράνε ούτε αστεία, ούτε τα “δε βαριέσαι” και τα “σιγά μην αλλάξουμε εμείς τον κόσμο” (κι αυτό πρέπει να το έχουμε όλοι ξεκάθαρο και ως αντίληψη για τις ίδιες μας τις ζωές):

Η “ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ” ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ “ΜΑΥΡΟ” ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Είναι ανάγκη όλοι εμείς οι “από κάτω” αυτού του άδικου κόσμου να σκεφτόμαστε και να πράττουμε ως ακριβώς αυτό που είμαστε: ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι με δικαιώματα και αξιοπρέπεια, ως οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας, που αν οργανωθούμε βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις και μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες και την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να φέρουμε τα πάνω-κάτω.

Και αν μας βλέπετε τώρα ως τους “θλιμμένους” στη “γιορτή”, εμείς απλώς σας μεταφέρουμε την πραγματικότητα που βιώνουμε και θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι η γιορτή του αγώνα και της αξιοπρέπειας, η γιορτή για την επικράτηση των εργατικών συμφερόντων, θα είναι ένα συνεχές γλέντι για την τάξη μας, μια πραγματική ΦΙΕΣΤΑ με ίσως λιγότερα λαμπιόνια, αλλά για όλους (χμ… ίσως όχι και για τους δυνάστες του σήμερα) και με κάπως πιο αληθινά χαμόγελα και νοήματα!

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής bookworker.wordpress.com

Eric J. Hobsbawm – Πόλεις κι Εξεγέρσεις

Το είδαμε στο kompreser αναδημοσίευση από πρακτορείο rioters

κατεβάστε το pdf εδώ

Οτιδήποτε άλλο κι αν είναι μια πόλη, είναι την ίδια στιγμή ο τόπος που κατοικεί ένας συγκεντρωμένος πληθυσμός φτωχών ανθρώπων, και στις περισσότερες περιπτώσεις, ο χώρος μιας πολιτικής εξουσίας που επηρεάζει τις ζωές τους. Ιστορικά, ένα από τα πράγματα που οι πληθυσμοί των πόλεων έκαναν γι’ αυτό, ήταν να διαδηλώνουν, να κάνουν ταραχές ή εξεγέρσεις, ή να εξασκούν εν πάσει περιπτώσει μια άμεση πίεση στις αρχές που συμβαίνει να δρουν στην εμβέλειά τους. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους μιας πόλης εάν η εξουσιαστική αρχή της πόλης είναι τοπική, ή αν σε άλλες περιπτώσεις είναι ευρύτερη, εθνική, ή ακόμα και παγκόσμια. Ωστόσο, κάτι που επηρεάζει τους υπολογισμούς τόσο των αρχών όσο και των πολιτικών κινημάτων που θέλουν ν’ ανατρέψουν καθεστώτα, είναι εάν οι πόλεις είναι πρωτεύουσες (ή -κάτι που έχει ανάλογη σημασία- ανεξάρτητες πόλεις-κράτη), ή έδρες γιγαντιαίων εθνικών ή πολυεθνικών οργανισμών, καθώς εάν είναι, οι αστικές ταραχές κι εξεγέρσεις μπορούν να πάρουν πολύ πιο δυναμική τροπή απ’ ότι αν η αρχή της πόλης είναι απλά τοπική.

Το θέμα αυτού του άρθρου είναι το πώς η δομή των πόλεων έχει επηρεάσει λαϊκά κινήματα αυτού του είδους, και αντιστρόφως, τί επίδραση είχε ο φόβος τέτοιων κινημάτων στην αστική πολεοδομία. Το πρώτο σημείο είναι πολύ πιο γενικό από το δεύτερο. Λαϊκές ταραχές, εξεγέρσεις και διαδηλώσεις, είναι ένα σχεδόν παγκόσμιο φαινόμενο των πόλεων, κι όπως ξέρουμε τώρα, συμβαίνει πλέον ακόμα και στις πιο ευημερούσες μητροπόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου. Από την άλλη, ο φόβος τέτοιων επεισοδίων είναι αδιάλειπτος. Μπορεί να θεωρηθεί δεδομένος, ως αναμφίβολη παράμετρος της ύπαρξης των πόλεων, με την μορφή που είχε στις περισσότερες προ-βιομηχανικές πόλεις, ή με την μορφή των αναταραχών που ξεσπούν περιοδικά και σβήνουν χωρίς να παράγουν κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα στη δομή της εξουσίας. Μπορεί να υποτιμηθεί, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν ταραχές ή εξεγέρσεις για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ή επειδή παρέχονται θεσμικές εναλλακτικές σ’ αυτές, όπως οι μηχανισμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι εκλογές. Υπάρχουν άλλωστε, πλέον, ελάχιστες διαρκώς ταραχώδεις πόλεις. Ακόμα και το Παλέρμο, που πιθανώς κατέχει το πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 12 εξεγέρσεις μεταξύ του 1512 και του 1866, μετρά μακροχρόνιες περιόδους που ο πληθυσμός του έμεινε σχετικά ήσυχος. Απ’ την άλλη, απ’ τη στιγμή που οι αρχές θα πάρουν απόφαση να μεταβάλλουν την πολεοδομική δομή λόγω της πολιτικής νευρικότητας, τα αποτελέσματα είναι πιο πιθανό να είναι αισθητά και μακροχρόνια, όπως οι λεωφόροι του Παρισιού.

Η αποτελεσματικότητα της ταραχής ή της εξέγερσης εξαρτάται από τρεις όψεις του πολεοδομικού σχεδιασμού: πόσο εύκολα μπορούν να κινητοποιηθούν οι φτωχοί, πόσο ευάλωττα απέναντί τους είναι τα κέντρα εξουσίας, και πόσο εύκολα μπορούν να κατασταλλούν. Αυτές καθορίζονται εν μέρει από κοινωνιολογικούς, πολεοδομικούς και τεχνολογικούς παράγοντες, ωστόσο οι τρεις αυτοί δεν είναι πάντοτε διακριτοί. Για παράδειγμα, η εμπειρία δείχνει ότι μεταξύ των μορφών των αστικών συγκοινωνιών, τα τραμ, τόσο στην Καλκούττα όσο και στη Βαρκελώνη, είναι εξαιρετικά βολικά για τους εξεγερμένους. Εν μέρει λόγω μιας αύξησης των τιμών των εισητηρίων, που τείνει να επιρρεάζει ταυτόχρονα όλους τους φτωχούς, αποτελούν έναν πολύ φυσικό καταλύτη της αναταραχής, εν μέρει επειδή αυτά τα μεγάλα και προσδεδεμένα στην τροχιά τους οχήματα, όταν καούν ή αναποδογυριστούν, μπορούν να μπλοκάρουν έναν δρόμο και να διαταράξουν την κυκλοφορία πολύ εύκολα. Τα λεωφορία δε φαίνεται να παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στις ταραχές, ενώ οι υπόγειοι συρμοί φαίνεται να είναι ολοκληρωτικά άσχετοι (εκτός απ’ την μεταφορά των εξεγερμένων), τα αυτοκίνητα απ’ την μεριά τους, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάλλιστα ως αυτοσχέδια εμπόδια ή οδοφράγματα, ωστόσο, κρίνοντας απ’ τις πρόσφατες εμπειρίες του Παρισιού, χωρίς μεγάλη αποτελεσματικότητα. Εδώ η διαφορά είναι καθαρά τεχνολογική.

Κινητοποιήσεις ενάντια στο ξεπούλημα του «Αστέρα» Βουλιαγμένης

Ερήμην του Δήμου και των κατοίκων της περιοχής, εν κρυπτώ, προωθείται η εκποίηση ολόκληρης της χερσονήσου του «Αστέρα».

Σύμ­φω­να με το προ­ω­θού­με­νο ει­δι­κό χω­ρο­τα­ξι­κό σχέ­διο, το με­γα­λύ­τε­ρο τμήμα των 3 ξε­νο­δο­χεί­ων πρό­κει­ται να κα­τε­δα­φι­στεί για να ανε­γερ­θούν 39.500 τμ πο­λυ­τε­λών κα­τοι­κιών, που θα κα­λύ­πτουν ένα πολύ με­γά­λο τμήμα της συ­νο­λι­κής έκτα­σης! Με σκαν­δα­λώ­δη και αντι­συ­νταγ­μα­τι­κό τρόπο και αφού προ­ε­τοι­μά­στη­κε το έδα­φος με με­θο­δεύ­σεις της μνη­μο­νια­κής κυ­βέρ­νη­σης, ξε­που­λιού­νται δα­σι­κές εκτά­σεις, αρ­χαιο­λο­γι­κοί χώροι, 18.000μ αι­για­λού και πε­ριο­χές χα­ρα­κτη­ρι­σμέ­νες ως πε­ριο­χές απο­λύ­του προ­στα­σί­ας με το ΠΔ 254/04. Πε­ριο­χές που είναι δη­μό­σια και προ­στα­τευό­με­νη πε­ριου­σία και κατά συ­νέ­πεια δεν μπο­ρούν να πε­ριέλ­θουν στο ΤΑΙ­ΠΕΔ και να εκ­ποι­η­θούν.

Η πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κή κα­τα­στρο­φή που θα επέλ­θει είναι τε­ρά­στια. Ταυ­τό­χρο­να, ακόμη και ο δρό­μος θα γίνει ιδιω­τι­κός, ενώ οι επεν­δυ­τές θα ελέγ­χουν κατά βού­λη­ση (και ένα­ντι τι­μή­μα­τος) την πρό­σβα­ση στους αρ­χαιο­λο­γι­κούς χώ­ρους και τη θά­λασ­σα! Στό­χος τους είναι να δη­μιουρ­γη­θεί ένα γκέτο πλου­σί­ων, ενώ πα­ράλ­λη­λα οι υπό­λοι­ποι πο­λί­τες, με τα βά­ναυ­σα μέτρα που τους επι­βάλ­λο­νται, θα φτω­χο­ποιού­νται και θα απο­κό­πτο­νται από τις φυ­σι­κές ομορ­φιές του τόπου τους.

Οι λόγοι δη­μο­σί­ου συμ­φέ­ρο­ντος που επι­κα­λεί­ται  η κυ­βέρ­νη­ση, δεν είναι παρά ένα πρό­σχη­μα. Πόσω μάλ­λον που η χερ­σό­νη­σος στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα χα­ρί­ζε­ται στους «επεν­δυ­τές», εφό­σον εκ­ποιεί­ται ένα­ντι εξευ­τε­λι­στι­κού τι­μή­μα­τος για το Δη­μό­σιο. Εξ άλλου, σύμ­φω­να με τους μνη­μο­νια­κούς νό­μους που έχει θε­σπί­σει, θα πα­ρέ­χει, στους νέους ιδιο­κτή­τες, σκαν­δα­λώ­δεις φο­ρο­λο­γι­κές ελα­φρύν­σεις και μειω­μέ­να δη­μο­τι­κά τέλη! Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πρό­κει­ται για “απο­ε­πέν­δυ­ση”, γιατί, με την ανέ­γερ­ση κα­τοι­κιών, εκα­το­ντά­δες ερ­γα­ζό­με­νοι στο ξε­νο­δο­χείο θα οδη­γη­θούν στην από­λυ­ση.

Η μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση και οι το­πο­τη­ρη­τές της στε­ρού­νται πα­ντε­λώς επι­χει­ρη­μά­των. Δεν είναι τυ­χαίο ότι, στη συ­νε­δρί­α­ση του Πε­ρι­φε­ρεια­κού Συμ­βου­λί­ου Ατ­τι­κής για την γνω­μο­δό­τη­ση επί της σχε­τι­κής με­λέ­της πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών επι­πτώ­σε­ων, επι­στρα­τεύ­θη­καν τα πιό σκλη­ρά μέσα, όπως προ­πη­λα­κι­σμοί, ύβρεις κατά των πα­ρευ­ρι­σκό­με­νων δη­μο­τών και συλ­λο­γι­κο­τή­των της Βά­ρης-Βού­λας-Βου­λιαγ­μέ­νης και πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, που στη συ­νέ­χεια αναί­σχυ­ντα δια­στρε­βλώ­θη­καν από τον ίδιο τον Πε­ρι­φε­ρειάρ­χη και τα ΜΜΕ.

Η μα­ζι­κή αντί­δρα­ση όλων των πο­λι­τών, ιδιαί­τε­ρα των πα­ρα­λια­κών δήμων και των νο­τί­ων προ­α­στεί­ων της Αθή­νας, θα είναι το ανά­χω­μα πάνω στο οποίο θα σκο­ντά­ψουν για να ναυα­γή­σουν τε­λι­κά οι λη­στρι­κές επι­διώ­ξεις των με­γά­λων ξένων οι­κο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων και των ντό­πιων συ­νερ­γα­τών τους.

Όλες οι συλ­λο­γι­κό­τη­τες και οι φο­ρείς του Δήμου Βά­ρης-Βού­λας-Βου­λιαγ­μέ­νης διεκ­δι­κούν την πε­ριο­χή της χερ­σο­νή­σου του «Αστέ­ρα», όλων των πα­ρα­λιών και των δα­σι­κών εκτά­σε­ων, σαν ελεύ­θε­ρους δη­μό­σιους χώ­ρους - συλ­λο­γι­κή πε­ριου­σία του λαού, με ανε­μπό­δι­στη χρήση και πρό­σβα­ση σε όλους, για ανα­ψυ­χή, ξε­κού­ρα­ση και ήπια αθλη­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα.

Πηγή

Η συνταξιοδότηση μηχανικών, δικηγόρων, ιατρών

Αναδημοσίευση από ΕφΣυν

Οταν φτάσουν 67 ετών και εφόσον έχουν ασφαλιστεί για τουλάχιστον 15 χρόνια μπορούν να συνταξιοδοτηθούν όσοι γιατροί, πολιτικοί μηχανικοί και δικηγόροι ασφαλίζονται στο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ). Ωστόσο, υπάρχουν διατάξεις που δίνουν διαβατήριο για τη σύνταξη νωρίτερα…

Με βάση, λοιπόν, το συνταξιοδοτικό καθεστώς, όσον αφορά τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, τα ταμεία των οποίων έχουν ενταχθεί στο ΕΤΑΑ (ΤΣΜΕΔΕ, ΤΣΑΥ, Ταμείο Ασφάλισης Νομικών), ισχύουν ανάλογα με τον χρόνο που πρώτη φορά ασφαλίστηκε κάποιος τα εξής:

Ασφαλισμένοι μέχρι 31/12/1992 (παλαιοί ασφαλισμένοι)

Α. Συνταξιοδότηση με 37ετία. Οι ασφαλισμένοι που μέχρι 31/12/2010 είχαν συμπληρώσει 37 έτη πραγματικής ασφάλισης σε φορείς αυτοαπασχολούμενων συνταξιοδοτούνται ακόμη και σήμερα χωρίς όριο ηλικίας.

Β. Συνταξιοδότηση με 35ετία. Οι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) που συμπλήρωσαν ή συμπληρώνουν 35 έτη ασφάλισης μέχρι 31/12/2012, διατηρούν το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν με τη συμπλήρωση 35 (όσοι τα συμπλήρωσαν το 2010) ή 36 (αν τα συμπλήρωσαν το 2011) ή 37 (αν συμπληρώθηκαν το 2012) ετών ασφάλισης κατά περίπτωση, και του 60ού έτους της ηλικίας οι άνδρες και του 58ου ή του 59ου έτους οι γυναίκες. Αναλυτικότερα με βάση ωστόσο την κείμενη νομοθεσία ορίζεται ότι «όπου από τη νοµοθεσία των τοµέων κύριας σύνταξης του Ενιαίου Ταµείου Ασφάλισης Αυτοαπασχολουµένων (ΕΤΑΑ) προβλέπεται συνταξιοδότηση λόγω γήρατος σε ηλικία 60 ετών µε 35 έτη ασφάλισης, ο χρόνος αυτός ανακαθορίζεται για το έτος 2011, 36 έτη ασφάλισης, για κάθε δε επόµενο έτος αυξάνεται σταδιακά κατά έναν χρόνο µέχρι τη συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης. Οι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) που συμπληρώνουν 35 έτη ασφάλισης από 1/1/2013 και μετά, συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης και ηλικία 62 ετών.

Γ. Συνταξιοδότηση με 15ετία. Οσοι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) συμπλήρωσαν μέχρι 31/12/2012 15 έτη ασφάλισης και το 65ο έτος της ηλικίας, έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με αυτές τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Οι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) που συμπληρώνουν 15 έτη ασφάλισης ή το 65ο έτος της ηλικίας από 1/1/2013, συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 15 ετών ασφάλισης αλλά προστίθενται δύο επιπλέον έτη και επομένως συνταξιοδοτούνται στο 67ο έτος της ηλικίας τους.

Ασφαλισμένοι από 1/1/1993 (νέοι ασφαλισμένοι)

Α. Οι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) από 1/1/2013 και μετά συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση 40 ετών ασφάλισης και ηλικία 62 ετών.

Β. Οι ασφαλισμένοι που μέχρι 31/12/2012 συμπληρώνουν 15 έτη ασφάλισης και το 65ο έτος της ηλικίας τους (ή το 60ό έτος για μειωμένη σύνταξη) έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με τις ανωτέρω προϋποθέσεις και μετά την 1/1/2013.

Γ. Οι ασφαλισμένοι (άνδρες και γυναίκες) που συμπληρώνουν 15 έτη ασφάλισης ή το 65ο έτος της ηλικίας τους (ή το 60ό έτος της ηλικίας για μειωμένη σύνταξη), από 1/1/2013 και μετά, δικαιούνται σύνταξη με τη συμπλήρωση 15 ετών ασφάλισης και ηλικία 67 ετών (ή ηλικία 62 ετών για μειωμένη σύνταξη).

Η συνταξιοδότηση γυναικών

Θεσσαλονίκη – Μητροπολιτικοί Ανταγωνισμοί

To είδαμε στο kompreser αναδημοσίευση από http://eagainst.com

κατεβάστε το pdf εδώ

Συλλογή 7 κειμένων που δημοσιεύθηκαν από το 2005 έως το 2007 στην αντιεξουσιαστική επιθεώρηση  Black Out στο κοινωνικό εργοστάσιο.

Το πρώτο κείμενο «Ο μύθος της αειφόρου ανάπτυξης» εξετάζει τις μεταμορφώσεις των μοντέλων ανάπτυξης, επιδιώκει να ιχνηλατήσει τις αντιφάσεις και τους μύθους της αειφόρου ανάπτυξης εστιάζοντας στην Ελλάδα και ειδικότερα εξετάζει το ενδεχόμενο εισαγωγής της Θεσσαλονίκης τα επόμενα χρόνια σε περίοδο εκτάκτου ανάγκης λόγω των μεγάλων αναπτυξιακών έργων.

Έπειτα ακολουθεί το κείμενο «Σαμποτάζ στη Θεσσαλονίκη» το οποίο επιδιώκει να ψηλαφίσει και να συνθέσει το ιστορικό νήμα των πολεοδομικών μετασχηματισμών της πόλης τον τελευταίο αιώνα.

Το κείμενο «Το πείραμα της Ανατολικής Θεσσαλονίκης» εξετάζει το φαινόμενο της ανάδυσης εμπορικών υπερκέντρων στην Ανατολική Θεσσαλονίκη και την σύνδεσή τους με την πολεοδομική ανάπτυξη της περιοχής, την επισφάλεια ως συνθήκη εργασίας και την κατανάλωση ως μοντέλο παραγωγής νοημάτων.

Το κείμενο «Παραλία Θεσσαλονίκης, ένα εξαίσιο ναυάγιο» μελετά την ιστορική, πολεοδομική, κοινωνική εξέλιξη της παραλίας από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την σημερινή απειλή της από την υποθαλάσσια αρτηρία.

Τέλος το κείμενο «Τα πλήθη ενάντια στην αυτοκρατορία» πρόκειται για μια σύντομη ιστορική καταγραφή των σημαντικότερων κοινωνικών και ταξικών εξεγέρσεων στην πόλη από την ίδρυσή της έως σήμερα.

Θεσσαλονίκη-Μητροπολιτικοί-Ανταγωνισμοί

Κόκκινες Σελίδες

Σχετικά με τις κόκκινες σελίδες

Οι κόκκινες σελίδες είναι μια σειρά τετραδίων που έχουν σκοπό να χαρτογραφήσουν, να αναλύσουν και τεκμηριώσουν την γενεαλογία της τρέχουσας φάσης της παγκόσμιας (και όχι απλά ελληνικής) κρίσης / αναδιάρθρωσης, τονίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της. Η μεθοδολογία του ιστορικού-αναλυτικού εγχειρήματος των κόκκινων σελίδων απέχει έτη φωτός απ’ τρέχουσα ιδεολογική χυδαιότητα της δεξιάς και της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου, και είναι εχθρική σε όλες τις παραλλαγές της. Στηριζόμαστε στη διαλεκτική προσέγγιση της (ιταλικής) αυτονομίας, και κυρίως στην αποδείξιμη θέση ότι τόσο οι καπιταλιστικές κρίσεις όσο και οι περίοδοι “ανάπτυξης” είναι εκφράσεις του ταξικού ανταγωνισμού· και ότι η αιτία δράσης των αφεντικών είναι η εργατική αρνησικυρία (με την πιο διευρυμένη έννοια των λέξεων).

Η ανάγκη γι’ αυτήν την ιστορικο-αναλυτική γενεαλογία και τεκμηρίωση της αυτόνομης εργατικής άποψης για την τρέχουσα κρίση / αναδιάρθρωση γεννήθηκε από διάφορες μεριές, και απ’ την δράση ολιγάριθμων αλλά αποφασισμένων εγχειρημάτων της εργατικής αυτονομίας στην ελλάδα· επιπλέον (γεννήθηκε) απ’ τα σημαντικά προσκόμματα που επί χρόνια φέρνουν απέναντι στα αυθεντικά εργατικά συμφέροντα οι ποικιλώνυμες ιδεολογίες και πολιτικές της δήθεν “απελευθέρωσης” μας...

[ Μπορείτε να προμηθευτείτε τις έντυπες εκδόσεις των Κόκκινων Σελίδων στέλνοντας μήνυμα εδώ: passauto07@yahoo.gr ]

 

Μπορείτε να διαβάσετε τα σχετικά κείμενα κάνοντας κλικ πάνω στο αντίστοιxo εικονίδιο

Το σβησμένο τεφτέρι του Αδώνιδος

ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ από τον Ιό της ΕφΣυν

Ο κ. Γεωργιάδης έσβησε τους διαλόγους που είχε με τους επισκέπτες του ιστοτόπου του. Αυτοί οι διάλογοι ήταν πράγματι εξαιρετικά αποκαλυπτικοί. Τους ανακτήσαμε και σας τους παρουσιάζουμε.

 

Ο υπουργός Υγείας δεν είναι μόνο πολυλογάς. Είναι και πολυγραφότατος. Δεν εννοούμε τις απόπειρες συγγραφής βιβλίων, τις οποίες κι ο ίδιος δεν πολυπροβάλλει. Τι να προβάλει άλλωστε από το πόνημά του «Η ομοφυλοφιλία στην Αρχαία Ελλάδα. Ο μύθος καταρρέει», το οποίο στηρίζεται «βιβλιογραφικά» μεταξύ άλλων στην «απομαγνητοφώνηση ορισμένων εκπομπών του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο Τηλεάστυ»; Αναφερόμαστε σε όσα έχει υπογράψει ο ίδιος ο Αδωνις Γεωργιάδης (Α.Γ.) ως πολιτικές του απόψεις σε διάλογο με τους ακροδεξιούς ομοϊδεάτες του την περίοδο 2010-2012, τότε που κορυφωνόταν η πολιτική του καριέρα, με την υπουργοποίησή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου και τη μεταπήδησή του από το ΛΑΟΣ στη Ν.Δ.

Προτού καταφύγει στο άθλημα του twitter με αξιοσημείωτες επιδόσεις, ο Α.Γ. διέπρεπε στον διάλογο μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας. Με τη χαρακτηριστική, μάλιστα, σεμνότητα που τον διακρίνει, είχε ονομάσει «Εκκλησία του Δήμου» αυτό τον ιντερνετικό διάλογο με μια ομάδα οπαδών του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής. Μόνο που η «Εκκλησία του Δήμου» ξαφνικά τον περασμένο Μάρτιο εξαφανίστηκε από το διαδίκτυο. Οχι μόνο σταμάτησε ο «διάλογος», αλλά εξαφανίστηκαν και όλα όσα είχαν γραφτεί μέχρι εκείνη τη στιγμή!

Προκειμένου να εξαφανίσει τις πιο χοντροκομμένες διατυπώσεις και ενόψει της «αξιοποίησής» του από την κυβέρνηση Σαμαρά, ο Α.Γ. ακολούθησε τη μέθοδο του αγαπημένου του ήρωα και έκοψε τον γόρδιο δεσμό. Δεν είναι πρώτη φορά που αποφασίζει να κρύψει τα προσωπικά πολιτικά και ιδεολογικά του πιστεύω. Εχουμε προσωπική πείρα από την προσπάθειά του πριν από λίγα χρόνια να διαψεύσει το γεγονός ότι πρόβαλλε συστηματικά από την εκπομπή του το φιλοχιτλερικό και αντισημιτικό βιβλίο του Πλεύρη «Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια». Χρειάστηκε τότε να αποκαλύψουμε με εκτενή απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα τα όσα έλεγε για το «περίφημο βιβλίο».

Αλλά αυτή τη φορά το θέμα είναι σοβαρότερο. Γιατί ο Α.Γ. τώρα είναι υπουργός. Και για μια ακόμα φορά έκανε λάθος. Με το «ξεκρέμασμα» της «Εκκλησίας του Δήμου» δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις ενοχλητικές αναρτήσεις. Γιατί βρίσκονται όλες αποθηκευμένες σε διαδικτυακές «βιβλιοθήκες» και κυρίως το πολύτιμο Internet Archive. Με αρκετό κόπο, αλλά με ασφάλεια, ανακτήσαμε και παρουσιάζουμε όλα όσα θα ήθελε να κρύψει ο Α.Γ.

Η κεντρική ιδέα που διαπνέει όλες τις αναρτήσεις του αποκαλύπτει και τον λόγο για τον οποίο επελέγη να στελεχώσει την κυβέρνηση, μετά την κρίση που δημιουργήθηκε με την πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ. Ο Α.Γ. αποδεικνύεται «μνημονιακότερος» του κ. Στουρνάρα.

Με άλλα λόγια, ο Α.Γ. διατύπωνε προτάσεις για μια ακραία πολιτική λιτότητας προτού ακόμα η τρόικα αρχίσει να τον… αντιγράφει. Ακόμα και την κατάργηση της ΕΡΤ που του επέτρεψε να κάνει το μεγάλο άλμα είχε προτείνει. Απαντώντας σε κάποιον συνομιλητή του, στις 13.6.2011, ο Α.Γ. είχε προφητέψει: «Εάν αυτό που λες είναι ότι δεν χρειάζεται να υφίστανται και ΕΤ1 και ΝΕΤ και ΕΤ3 και Κανάλι της Βουλής, ορθόν. Θα μπορούσαμε π.χ. να συγχωνεύσουμε την ΕΤ1 με το Κανάλι της Βουλής. Δηλ. στην πραγματικότητα να κλείναμε την ΕΤ1. Καμία αντίρρησις».

Στα αποσπάσματα που ακολουθούν δεν έχουμε αλλάξει παρά μόνο την ορθογραφία. Ο λόγος είναι ότι ο Α.Γ. επιχειρεί μια κακότεχνη προσπάθεια να εμφανίζει ως «λόγια» τη γλώσσα του, αλλάζοντας μόνο τις καταλήξεις, ενώ έχει και πολλά ορθογραφικά λάθη, τα οποία δεν μπορούν να δικαιολογηθούν μόνο από τη βιασύνη του. Εχουμε και λέμε:

1. Μνημόνιο über alles