Οι νομισματικές ενώσεις έχουν κερδισμένους και χαμένους

Αναδημοσίευση άρθρου του Σπ. Μαρκέτου από το Unfollow

 

Ανέκαθεν οι αιτίες και οι στόχοι των νομισματικών ενώσεων -καθώς βέβαια και των νομισματικών αποσχίσεων- αφορούσαν την πολιτική μάλλον παρά την οικονομία. Και μολονότι παρουσιάζονται από τους υποστηρικτές τους σαν κοινή λογική, διεθνιστική κατάκτηση, ή εργαλείο για την επίτευξη ειρήνης και ευημερίας, η ιστορία τους μας λέει πως δεν είναι τίποτε απ” όλα αυτά…

«Οι καλύτεροι ηγέτες» έλεγε ο Λάο Τσε «είναι κείνοι που ο κόσμος δεν προσέχει καν την ύπαρξή τους. Μετά έρχονται εκείνοι που ο κόσμος αγαπά κι επαινεί. Χειρότεροι είναι όσοι κυβερνούν με το φόβο, και χειρότεροι απ” όλους εκείνοι που προκαλούν περιφρόνηση. Αν δεν είναι οι ηγέτες αξιόπιστοι, οι μάζες δεν μπορούν να τούς εμπιστευτούν».

Στη σημερινή μας γλώσσα, έθετε το πρόβλημα της νομιμοποίησης της εξουσίας. Σήμερα η Δύση, για να μη μιλήσουμε για τον υπόλοιπο κόσμο, κυβερνιέται με το φόβο, και οι πολιτικές της ηγεσίες προκαλούν θυμηδία ή περιφρόνηση, προαναγγέλλοντας αυτό που τεχνικά ονομάζουμε κρίση νομιμοποίησης. Αυτή συχνά φέρνει την ανατροπή ενός συστήματος και την αντικατάστασή του από άλλο. Ακόμη χειρότερα για το σύστημα, ο λαός πλέον προσέχει και τι κάνουν οι κάτοχοι και οι διαχειριστές του χρήματος, που ήταν ως πρόσφατα οι κρυφοί ηγέτες, τόσο πετυχημένοι ώστε κανείς δεν ασχολιόταν μαζί τους.

Το καπιταλιστικό σύστημα, που σήμερα περνά τη χειρότερη κρίση στην ιστορία του, φτιάχτηκε πριν από πέντε αιώνες. Στο πλαίσιό του αναπτύχθηκαν τα δυναστικά κράτη τα οποία, μετά τη Γαλλική Επανάσταση, εξελίχθηκαν στα σύγχρονα κράτη, συνήθως εθνικά, που νομιμοποιούνται επικαλούμενα τη λαϊκή κυριαρχία. Διακηρύσσουν πως ο λαός είναι κυρίαρχος, ενώ στην πραγματικότητα κυρίαρχο είναι το κεφάλαιο, και για να διασφαλίσουν την αναπαραγωγή του φτωχαίνουν τους πολλούς, σχετικά ή και απόλυτα.

Ο καπιταλισμός για να λειτουργεί χρειάζεται φτωχούς. Mόνον αν οι πολλοί είναι φτωχοί κι εργάζονται φθηνά έχουν οι καπιταλιστές περιθώρια κέρδους, είναι «ανταγωνιστικοί», όπως λένε στη γλώσσα τους. Οι φτωχοί πρέπει να κρατιούνται φτωχοί, και όταν για οποιονδήποτε λόγο παύουν να είναι αρκετά φτωχοί, πρέπει να καταστρέφονται ώστε να ξαναπάρει μπροστά ο καπιταλισμός. Αυτό γίνεται μόνο με τη βία και κυρίως, στις σύγχρονες Δυτικές κοινωνίες, την κρατική βία. Αλλά η βία, όπως εξηγούσε ο Λάο Τσε πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια, σβήνει τη νομιμοποίηση. Το βλέπουμε τελευταία στη χώρα μας.

Είσαι άνεργος, ανασφάλιστος και ασθενής; Θάνατος!

Αναδημοσίευση από Ίσκρα

ΕΞΕΠΝΕΥΣΕ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΔΕΚΤΟΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ. ΑΛΛΟΙ 9 ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

 ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΤΩΝ 25€

Η αδράνεια του Υπουργείου Υγείας, το οποίο δεν έχει ανταποκριθεί στην έκκληση του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού για βοήθεια σε 10 ανασφάλιστους πολίτες των οποίων η υγεία βρίσκεται σε κίνδυνο, κόστισε τη ζωή σε άνεργο καρκινοπαθή.

Ένας θάνατος συμπολίτη μας είναι το τραγικό αποτέλεσμα της αδράνειας του υπουργείου Υγείας, το οποίο δεν έχει ανταποκριθεί μέχρι σήμερα στην έκκληση του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού για βοήθεια σε 10 ανασφάλιστους πολίτες των οποίων η υγεία βρισκόταν σε κίνδυνο. Για τον πρώτο υπήρχαν ενδείξεις για καρκίνο και έπρεπε να γίνει περαιτέρω διερεύνηση και νοσηλεία σε κάποιο νοσοκομείο. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να λάβει την απαιτούμενη περίθαλψη. Η κηδεία του έγινε σήμερα Πέμπτη.

«Πρόκειται για άνεργους και ανασφάλιστους ανθρώπους, οι οποίοι ήρθαν στο ιατρείο γιατί δεν είχαν άλλο τόπο ιατρικών υπηρεσιών να απευθυνθούν», λέει ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος, εθελοντής στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο παρέχει την πρωτοβάθμια φροντίδα και τα φάρμακα που χρειάζονται οι 50 ασθενείς που έχουν απευθυνθεί σ” αυτό. Μετά την πρόσφατη απώλεια ενός ανθρώπου από την αδιαφορία του υπουργείου, εννέα ασθενείς παραμένουν σε κρίσιμη κατάσταση και πρέπει να νοσηλευτούν άμεσα σε κάποιο νοσοκομείο.
Ο πρώτος ασθενής έχει ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής πάνω από 7 εκατοστά και πρέπει να χειρουργηθεί. Δύο έχουν βασική αρτηρία βουλωμένη και χρειάζονται μπαϊπάς. Άλλοι δύο ασθενείς πρέπει να κάνουν μπαλονάκι. Δύο έχουν βαλβιδοπάθειες και αν δεν υποβληθούν σε επέμβαση μέσα σε ένα – ενάμιση μήνα θα χάσουν τη ζωή τους. Υπάρχουν και άλλες δύο περιπτώσεις που χρειάζονται μικροεπεμβάσεις και φαίνεται για εκείνους να βρίσκεται λύση στον ορίζοντα μέσω ιδιωτικών νοσοκομείων.
«Για την περίπτωση του μπαϊπάς είχαμε κλείσει ραντεβού με γιατρό στον “Ευαγγελισμό”, είχα αποσπάσει την προφορική υπόσχεση του διοικητή, κι όμως εδώ και 1,5 μήνα όταν παίρνω τηλέφωνο λένε ότι υπάρχει λίστα αναμονής και ουρά ασφαλισμένων ασθενών», λέει ο κ. Βήχας και προσθέτει ότι «εδώ αναδεικνύεται και ένα άλλο πρόβλημα, αυτό της τόσο μεγάλης αναμονής, για τους ασφαλισμένους».
Από τις 20 Δεκεμβρίου εκκρεμεί το μήνυμα που έστειλε η Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης προς το υπουργείο Υγείας, μετά το δεύτερο δελτίο Τύπου που εξέδωσε το Κοινωνικό Ιατρείο. Καμία ανταπόκριση όμως δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα από το υπουργείο.
Μακάρι έστω και τώρα, μετά την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, το υπουργείο υγείας να ευαισθητοποιηθεί και να δεχτεί τους ανθρώπους αυτούς στις δομές του ΕΣΥ.

Φυλή, έθνος, τάξη: οι διφορούμενες ταυτότητες - Ετιέν Μπαλιμπάρ, Ιμμανουέλ Βαλλερστάιν

 Το συγκεκριμένο βιβλίο, κυκλοφόρησε στη χώρα μας το 1991 από τις εκδόσεις «Ο Πολίτης», σε μετάφραση του Άγγελου Ελεφάντη και της Ελένης Καλαφάτη. Αποτελείται από δεκατρία άρθρα. Συγραφείς, δύο σημαντικοί εκπρόσωποι του λεγόμενου «δυτικού μαρξισμού», ο Ε. Μπαλιμπάρ και ο I. Βαλλερστάιν. 

 

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τέσσερις ενότητες:

 

-  Διαφορικός ή «οικουμενικός ρατσισμός»

-  «Ιστορικό έθνος»,

-  «Τάξεις: πόλωση και υπερκαθορισμός» 

-  «Μετατόπιση της κοινωνικής σύγκρουσης;», μια ερώτηση που προσπαθεί να εξαγάγει απαντήσεις «πρακτικά συμπεράσματα», όσο αφορά, την πολιτική και κοινωνική διάσταση των παραπάνω προσδιορισμών. 

 

Το σύνολο των εργασιών στηρίζεται σε σεμινάρια που οργανώθηκαν στο Παρίσι, στο Ίδρυμα των Επιστημών του Ανθρώπου, ανάμεσα στα 1985 και 1987. Οι εκεί παρεμβάσεις δέχτηκαν περαιτέρω επεξεργασία και αρθρώθηκαν στον τόμο αυτό, με τέτοιο τρόπο ώστε να αναδεικνύονται τα σημεία αντιπαράθεσης και σύγκλισης ανάμεσα στις απόψεις των δύο μαρξιστών διανοουμένων. 

 

Το βιβλίο είναι εξαντλημένο.
Φυλή, έθνος, τάξη: οι διφορούμενες ταυτότητες - Ετιέν Μπαλιμπάρ, Ιμμανουέλ Βαλλερστάιν by gpolitis

Να μειωθούν άμεσα οι εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ τουλάχιστον 30%

Το ύψος των εισφορών σήμερα καθορίζεται από τους Ν2084/92, Ν3518/06 και το Μεσοπρόθεσμο, καθώς και από το Προεδρικό Διάταγμα 124/1993 το οποίο όρισε τότε για πρώτη φορά, το ύψος των 14 ασφαλιστικών κατηγοριών (105.000 δρχ η 1^η) και έκτοτε αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 «κάθε φορά βάση του ποσού αυξήσεως των συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων». Επί του ποσού αυτού ποσοστιαία υπολογίζονται κάθε φορά οι εισφορές. Μετά από 20 έτη σήμερα έχει ανέλθει στα 700 €, τη στιγμή που τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν μειωθεί δραματικά οι συντάξεις, οι μισθοί και οι υπόλοιπες παροχές. Είναι απολύτως αναγκαίο και εύλογο οι εισφορές να μειωθούν άμεσα και αναδρομικά τουλάχιστον όσο έχουν μειωθεί ποσοστιαία και οι αντίστοιχες συντάξεις (τουλάχιστον 30%) και το ΑΕΠ.

Προεδρικό Διάταγμα 124-1993

Επιτήρηση και Τιμωρία: Η Γέννηση της Φυλακής

Επιτήρηση και Τιμωρία: Η Γέννηση της Φυλακής ονομάζεται το βιβλίο του φιλοσόφου Μισέλ Φουκώ, γραμμένο στα γαλλικά το 1975. Συνιστά μία μελέτη της εξέλιξης του ποινικού συστήματος στην Ευρώπη κατά τους τελευταίους δύο αιώνες, με αφορμή ντοκουμέντα από την προεπαναστατική και τη μετεπαναστατική Γαλλία. Ωστόσο τα περιεχόμενα του βιβλίου σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με αντίστοιχες εξελίξεις και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, ενώ αποτελούν για τον συγγραφέα αφορμή στοχασμού περί του πραγματικού περιεχομένου του ποινικού εγκλεισμού. Θεωρείται εμβληματικό έργο το οποίο έχει επηρεάσει καλλιτέχνες, φιλοσόφους και πολιτικούς ακτιβιστές.

Κύριο επιχείρημα του Φουκώ είναι πως η δημιουργία των σύγχρονων κολαστικών μεθόδων (π.χ. η φυλάκιση ύστερα από δημόσια δίκη, αντί για βασανιστήρια και εκτελέσεις) στις νεωτερικές κοινωνίες, δεν οφείλεται τόσο στον ανθρωπισμό των διαφωτιστών μεταρρυθμιστών της εποχής, όσο σε πολιτισμικές και πολιτικές αλλαγές που σχετίζονταν με την αντικατάσταση της μεσαιωνικής απόλυτης μοναρχίας από τον σύγχρονο φιλελεύθερο καπιταλισμό. Η φυλακή για τον Φουκώ αποτελεί προνομιακό χώρο εφαρμογής των «πειθαρχικών μεθόδων», μίας «πολιτικής τεχνολογίας» (κατά την ορολογία του) που εξαπλώνεται κατά τον 18ο-19ο αιώνα και σε στρατόπεδα, σχολεία, εργοστάσια κλπ, προκειμένου να διασφαλίσει την υποταγή της κοινωνίας στην εξουσία, τη συμμόρφωσή της με προκαθορισμένα πρότυπα και τον αποδοτικό πληθυσμιακό έλεγχο. Τεχνικές, μέθοδοι και θεσμοί διαφορετικών καταβολών, αναπτύχθηκαν στον πέρασμα δεκαετιών για να συγκλίνουν τελικά στη σημερινή «πειθαρχημένη κοινωνία». Για τον Φουκώ, μία «μικροφυσική της εξουσίας» διαπερνά το σύνολο των ανθρώπινων σχέσεων σαν ένα πλέγμα, μέσω αυτών των διάσπαρτων τεχνικών και μεθόδων, δίνοντας ως αποτέλεσμα μία «ολιστική μηχανοδομή» εξουσίας η οποία κατασκευάζει και κανονικοποιεί άτομα, εξοβελίζοντας τις αποκλίσεις.

Το βιβλίο διαιρείται σε τέσσερα μέρη: «Το Βασανιστήριο», «Η Τιμωρία», «Η Πειθαρχία» και «Η Φυλακή».

Επιτήρηση και Τιμωρία, Μισέλ Φουκώ

«Γαλάζιος» βουλευτής ζητά να γκρεμιστούν διατηρητέα

ΗΡΑΚΛΕΙΟ - Απαιτεί να διωχθούν οι υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίοι αρνούνται την κατεδάφιση των ιστορικών κτιρίων του 19ου αιώνα που ζητούν οι «επενδυτές».

T

Του Μάριου Διονέλλη από ΕφΣυν

Αίσθηση στην πόλη του Ηρακλείου προκαλεί η σπουδή που επιδεικνύει ο βουλευτής της Ν.Δ. Λευτέρης Αυγενάκης για την κατεδάφιση ιστορικών κτιρίων του 19ου αιώνα, εντός των τειχών και της παλιάς πόλης, ώστε να… διευκολυνθεί ιδιωτική επένδυση πολυώροφων κτιρίων και γκαράζ.

Ο βουλευτής φτάνει μάλιστα στο σημείο να ζητά από τον υπουργό Πολιτισμού να λάβει μέτρα εναντίον των υπαλλήλων του υπουργείου που αρνούνται την κατεδάφιση τμημάτων της ιστορίας της πόλης.

Η υπόθεση αφορά το οικοδομικό τετράγωνο 23 του Δήμου Ηρακλείου, στη συμβολή των οδών Ιδομενέως και Αγίου Τίτου, σε απόσταση αναπνοής από σημαντικά μνημεία, όπως η ενετική Λότζια (σημερινό δημαρχείο), η κρήνη Μοροζίνι (Λιοντάρια), η Βασιλική του Αγίου Μάρκου και ο ίδιος ο ιστορικός Ναός του Αγίου Τίτου.

Οι εταιρείες Servin Kritis A.E. και Ευρώπη Α.Ε., που διαχειρίζονται νεόδμητο επταώροφο κτίριο με γραφεία και υπόγεια γκαράζ στην περιοχή, ζητούν την απαλλοτρίωση ολόκληρου του γειτονικού οικοδομικού τετραγώνου για τη διαπλάτυνση των δρόμων προσέγγισης προς το δικό τους κτίριο.

Ωστόσο, στις απαντήσεις τους προς τις δύο εταιρείες, τόσο η 13η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων όσο και η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Κρήτης αρνούνται κατηγορηματικά τη ρυμοτόμηση του συγκεκριμένου τετραγώνου και την κατεδάφιση των κτιρίων που περιλαμβάνονται σε αυτό, τονίζοντας πως το συγκεκριμένο σημείο «αποτελεί ένα από τα ελάχιστα σημεία που διασώζεται ο παραδοσιακός πολεοδομικός ιστός στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου, διατηρεί τη μεσαιωνική μορφή της τριγωνικής χάραξης, όπως προκύπτει και από το σχέδιο του Werdmuller (1668), και αποτελεί στο σύνολό του έναν αξιόλογο πυρήνα προς διατήρηση μαζί με άλλα όμορα κτίρια του 19ου αιώνα, που ήδη έχουν κριθεί διατηρητέα».

Οπως τονίζεται μάλιστα, τα τρία από τα επτά κτίρια του εν λόγω τετραγώνου, που προορίζονται για κατεδάφιση, είναι λιθόκτιστα με μορφολογικά στοιχεία που παραπέμπουν στα μέσα-τέλη του 19ου αιώνα και, επιπλέον, για ένα από αυτά εκκρεμεί αίτημα κήρυξής του ως διατηρητέου.

«Τιμωρήστε τους»

20 χρόνια από την εξέγερση των Ζαπατίστας: Το ημερολόγιο της αντίστασης

Του subcomandante insurgente Marcos, αναδημοσίευση από το Barikat

Στα τέλη του 1993, η Ιστορία είχε τελειώσει για τους αφέντες αυτού του κόσμου. Τα συντρίμμια του Τείχους, είχαν γίνει τουριστικό αξιοθέατο, η ζεστή αγκαλιά της ελεύθερης αγοράς χώραγε όλο τον κόσμο πλέον. Δέκα «τρελοί» –νοσταλγοί του παλιού κόσμου - στην Κούβα, δεν ενοχλούσαν κανένα. Όλα πήγαιναν ρολόι.

Την Πρωτοχρονιά του 1994, οι μητροπόλεις του πλανήτη φώτισαν για να υποδεχθούν το νέο έτος. Το Μεξικό ετοιμαζόταν σε συνεργασία με τις ΗΠΑ να ενεργοποιήσει την NAFTA (άλλη μια συμφωνία για την ελευθερία της αγορά).  Σε μια γωνιά του κόσμου όμως, η λάμψη ήταν αλλόκοτη.

Στα βουνά της Τσιάπας, δεν στήθηκαν ούτε γιγαντοοθόνες, ούτε εντυπωσιακά countdowns. Δεν άναψαν καν βεγγαλικά. Άναψε μια μονάχα σπίθα. Η σπίθα που θύμισε πως η Ιστορία δεν είχε σταματήσει.

Ο Μάρκος, ο Μόισες, η Ελίζα μαζί με περίπου 3000 συντρόφους τους, κάλυψαν τα πρόσωπα τους, πήραν στα χέρια τους τα ΑΚ-47 και βάδισαν προς την ελευθερία. Κήρυξαν τον πόλεμο ενάντια στο Μεξικανικό Κράτος.

Ο EZLN. Οι Ζαπατίστας. Ένας στρατός χωρίς στρατηγούς. Ένας λαός χωρίς αφέντες. Μια ιστορική ανορθογραφία, που άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης. Μια στιγμή στον χρόνο που έδειξε πως η δίψα για αξιοπρέπεια και ελευθερία είναι αστείρευτη.

Αυτοί που έκρυψαν τα πρόσωπα τους για να μπορέσουμε να τους δούμε. Αυτοί που με τα λόγια του Μάρκος:  «Αντί να υφαίνουν την ιστορία τους με εκτελέσεις, θάνατο και καταστροφή, επιμένουν να ζουν. Και οι πρωτοπορίες του κόσμου τραβάνε τα μαλλιά τους, γιατί μπροστά στο δίλημμα ¨ή θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε¨ αυτοί οι ζαπατίστας ούτε νικούν μα ούτε και πεθαίνουν, ούτε όμως παραδίνονται. Και απεχθάνονται τα μαρτύρια τόσο όσο τη λιποψυχία.»   

20 χρόνια πέρασαν. Μια γενιά ανταρτών έχει μεγαλώσει στα βουνά, αντικρίζοντας κάθε μέρα τα σκυλιά του εθνικού στρατού να παλεύουν δίχως επιτυχία να αφανίσουν την Τσιάπας και τον εξεγερμένο λαό της. Μια γενιά ανθρώπων που έμαθε να βλέπει το χαμόγελο πίσω από την πασαμοντάνια.

Για τον κόσμο της αντίστασης σε κάθε γωνιά της γης, ο αγώνας των Ζαπατίστας ήταν η υπενθύμιση. Είμαστε ακόμα εδώ. Στο Σιάτλ, στην Πράγα, στο Καράκας, στο Πόρτο Αλέγκρε, στη Φλωρεντία, στο Παρίσι, στην Αθήνα, στην Ταξίμ.

20 χρόνια μετά, ο Μάρκος είναι δάσκαλος στη Βενεζουέλα, φοιτητής στη Χιλή, άνεργος στην Αθήνα, μαθητής στη Ρώμη, πρεκάριος στη Μαδρίτη, εξεγερμένος στην Ταξίμ, διαδηλωτής στην Ταχρίρ, κυνηγημένος στην Παλαιστίνη.

Αναδημοσιεύουμε λοιπόν ένα μικρό απόσπασμα από το «ημερολόγιο της αντίστασης» του εξεγερμένου υποδιοικητή Μάρκος (μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα Ελληνικά χάρη στην θαυμάσια δουλειά που έκανε η «σπείρα»).

Ένα απόσπασμα που θυμίζει το ξεκίνημα μιας μικρής ομάδας το 1984. Θυμίζει πόσο σημαντικό είναι να μαθαίνεις, να ακούς και να συζητάς. Πρώτα να ακούς και μετά να μιλάς. Θυμίζει πως πήραν την απόφαση εκείνη την πρωτοχρονιά του 1994 να διαλέξουν, όχι ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο, αλλά να μην πεθάνουν στη λήθη. Γιατί η μνήμη έχει σημασία. Θυμίζει την αλληλεγγύη, όχι την φιλανθρωπία γιατί «η λύπηση είναι βρισιά και η ελεημοσύνη χαστούκι».

20 χρόνια μετά, η Τσιάπας είναι ζωντανή και περήφανη. Της χρωστάμε πολλά.

barikat

---

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

…

"Έρχεται η Ανάπτυξη"

Αναδημοσίευση από LubenTV

Υπάρχει ένα παρεάκι 10-11 ατόμων που κάνουν το εξής: λένε κάθε χρόνο όλοι την ίδια φράση. Λόγω των αντίστοιχων αξιωμάτων τους, η φράση αυτή είναι ανάμεσα σε πρόβλεψη, επιστημονικό συμπέρασμα και δέσμευση. Κάθε χρόνο πέφτουν έξω ως καζαμίες, επιστήμονες και μπεσαλήδες. Και τον επόμενο χρόνο την ξαναλένε, αλλάζοντας μόνο το τελευταίο ψηφίο της.

Το παρεάκι είναι οι εξής:

Ο Γιώργης ο Προβόπουλος, Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας

 

 

Στατιστικά κίνησης Blog

Το Blog μας τον προηγούμενο μήνα (Νοέμβρης 2013) έκλεισε 3 χρόνια ζωής (και συνολικά 740.000 προβολές σελίδας), οι εκλογές του ΤΕΕ και άλλες υποχρεώσεις δε μας επέτρεψαν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στην "επέτειο" αυτή. Το κάνουμε τώρα με αφορμή το κλείσιμο της χρονιάς (2013) παρουσιάζοντας λίγα στατιστικά στοιχεία για την ετήσια κίνηση του. 

Επισκέψεις: 159,519

Μοναδικοί Επισκέπτες: 81,671

Προβολές Σελίδων: 246,611

Σελίδες / Επίσκεψη: 1.55

Μέσος Χρόνος Επίσκεψης: 00:03:07

Δημοφιλέστερες Αναρτήσεις:

1. Εισαγωγική Σελίδα 52,379
2. Το ΤΣΜΕΔΕ άρχισε να υλοποιεί τις ληστρικές αυξήσεις εισφορών 6,065
3. Οι νέες ληστρικές εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ 5,805
4. Αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2013 3,883
5. Οι νέες αυξημένες εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ για τους μισθωτούς μηχανικούς 2,614
6. Το ψηφοδέλτιο της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών 2,606
7. Φωτογραφίες από την αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι 2,214
8. Συγκριτικά αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2,036
9. Δείτε τι χρωστάμε αναδρομικά στο ΤΣΜΕΔΕ... 1,712
10. Τελικό κείμενο κάλεσμα της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών για τις εκλογές του ΤΕΕ 1,382
11. Αποτελέσματα εκλογών ΤΕΕ 2010 1,288

Προέλευση Επισκεπτών:

1. google / αναζήτηση (*) 49,968
2. κατευθείαν 38,391
3. facebook.com 28,342
4. enosy.blogspot.gr 7,933
5. email yahoo.com 3,988
6. εσωτερικοί σύνδεσμοι 3,599
7. twitter 3,428
8. michanikos.gr 3,334
9. feedburner 3,292
10. portal.tee.gr 2,126
11. kke4ever.blogspot.com 1,185
12. kerasiakrinoi.blogspot.gr  740

(*) με Keywords εισφορές τσμεδε 2013, συσπειρωση, διαγραφη τεε, αυξησεις τσμεδε, επιδομα ανεργίας, αριστεροί μηχανικοί κλπ

Σε ιδιωτικές εταιρίες «κοράκια» η είσπραξη του φόρου στα ακίνητα

Αναδημοσίευση από Ίσκρα

ΙΔΡΥΟΝΤΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ

Την τμηματική παράδοση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού σε ιδιωτικές επιχειρήσεις σχεδιάζει η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την διασφάλιση των εσόδων από τον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων, ο οποίος θα επιβληθεί σε κάθε ακίνητο (κτίριο, οικόπεδο, αγροτεμάχιο) από τη νέα χρονιά.

Όχημα για την ιδιωτικοποίηση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ο οποίος θα αναλάβει να εισπράξει τουλάχιστον 2,9 δισ. ευρώ από τα 3,9 δισ. που θα καταλογιστούν κατά το νέο έτος, είναι το νεότευκτο δίκτυο των Γραφείων Κτηματολογίου (ΓΕΚ) , κατά τα πρότυπα των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), την διαχείριση των οποίων θα αναλάβουν ιδιώτες (δικηγόροι, μηχανικοί, εισπρακτικές εταιρίες κλπ).

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Real News (29/12), στα Γραφεία Κτηματολογίου θα καταβάλλονται όλοι οι φόροι που αφορούν τις συναλλαγές για ακίνητα (αναλογικό δικαίωμα Δημοσίου, αναλογικά δικαιώματα ΤΧΔΙΚ, τέλη περί της εταιρείας του Κτηματολογίου, διάφορα άλλα τέλη και παράβολα κ.λπ.). Τα γραφεία αυτά, τα οποία θα αντικαταστήσουν τα υποθηκοφυλακεία, θα είναι μονίμως συνδεδεμένα με τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπ. Οικονομικών, έτσι ώστε να ελέγχονται και να παρακολουθούνται τα πάντα γύρω από τις κτηματομεσιτικές συναλλαγές και την είσπραξη του χαρατσιού.

Αντί οι φορολογικές υπηρεσίες του κράτους να ανασυγκροτηθούν, στα πλαίσια ενός ευρύτερου αναπροσανατολισμού και εξυγίανσης του Δημοσίου, ο σχεδιασμός είναι να παραδοθούν σταδιακά σε ιδιωτικές - εισπρακτικές επιχειρήσεις, πράγμα το οποίο, μεταξύ των άλλων, εγκυμονεί τον κίνδυνο να παραδοθούν κρίσιμα προσωπικά δεδομένα σε κάθε λογής εκβιαστικές πρακτικές.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ 200 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ, οι πολίτες θα χρειαστεί να πληρώσουν τουλάχιστον άλλα 200 εκατ. ευρώ για την ολοκλήρωση του έργου του Κτηματολογίου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης του Κτηματολογίου, απαιτούνται άλλα 800 εκατ. ευρώ για όσα πρέπει ακόμα να γίνουν, εκ των οποίων τα 250 εκατ. θα προέλθουν από το αποθεματικό της εταιρίας (δηλαδή τα «κτηματόσημα»), τα 350 εκατ. θα διατεθούν μέσω ΕΣΠΑ και τα 200 εκατ. ευρώ από τους φορολογούμενους.

Σε αυτό το ποσό η διοίκηση συνυπολογίζει τα «κτηματόσημα» των νέων περιοχών, αλλά και επιπλέον «κτηματόσημα» για όσους έχουν ήδη πληρώσει. Πρόκειται για το δεύτερο σκέλος του τέλους, το οποίο προβλέπεται για όσους μπήκαν στην κτηματογράφηση το 2008, το οποίο ισούται με το 1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, με αφορολόγητο τα 20.000 ευρώ. Στόχος του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι να αρχίσει η είσπραξη από τα 3 εκατομμύρια ιδιοκτήτες, εντός του 2014.

Χωρίς αφορολόγητο, αλλά με τέλος επιτηδεύματος οι ελεύθεροι επαγγελματίες

Από http://news.kathimerini.gr/

Αυξημένους φόρους θα κληθούν να καταβάλουν το 2014 οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιτηδευματίες μετά τις αλλαγές στον τρόπο φορολόγησης των εισοδημάτων τους. Η κατάργηση του αφορολογήτου ορίου των 5.000 ευρώ, η κατάργηση των φοροαπαλλαγών και η επιβολή φόρου 26% από το πρώτο ευρώ του ετησίου εισοδήματος εκτινάσσει στα ύψη τη φορολογική επιβάρυνση εκατοντάδων χιλιάδων επαγγελματιών.

Στους «άτυχους» του νέου φορολογικού συστήματος είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες με ετήσια εισοδήματα έως 55.000 ευρώ και όσοι πιαστούν στην «τσιμπίδα» των τεκμηρίων διαβίωσης. Αντίθετα, οι ελεύθεροι επαγγελματίες με εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ θα δουν τη φορολογική τους επιβάρυνση να μειώνεται το επόμενο έτος. Τι αλλάζει για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις:

1. Επιβάλλεται συντελεστής 26% από το πρώτο ευρώ στο σύνολο του ετησίου εισοδήματος που προέρχεται από επιχειρηματική δραστηριότητα (από ατομική εμπορική επιχείρηση, ατομική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ή ελευθέριο επάγγελμα), εφόσον το εισόδημα αυτό δεν υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ. Εάν το εισόδημα υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, τότε το τμήμα του εισοδήματος μέχρι το επίπεδο των 50.000 ευρώ θα φορολογείται με 26% και το τμήμα του εισοδήματος πάνω από το επίπεδο των 50.000 ευρώ θα φορολογείται με 33%.

2. Διατηρούνται τα τεκμήρια διαβίωσης

3. Καταργείται το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ καθώς και τα πρόσθετα αφορολόγητα για τα παιδιά.

4. Καταργούνται οι φοροαπαλλαγές που μέχρι σήμερα οδηγούσαν  σε μείωση του φόρου (ενοίκια, ιατρικά έξοδα, στεγαστικό δάνειο, δίδακτρα κ.λπ.).

5. Δεν ισχύει το μέτρο της συλλογής αποδείξεων για την κάλυψη του 25% του εισοδήματός τους.

6. Διατηρείται το τέλος επιτηδεύματος  650 ευρώ για ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Για κάθε υποκατάστημα το τέλος επιτηδεύματος ανέρχεται σε 600 ευρώ. Τέλος επιτηδεύματος 500 ευρώ θα καταβάλλουν οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες καθώς και τα φυσικά πρόσωπα που το εισόδημά τους προέρχεται από ατομική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ή ελευθέριο επάγγελμα και έχουν έγγραφη σύμβαση με μέχρι 3 φυσικά ή/ και νομικά πρόσωπα, ή το 75% των ακαθάριστων εσόδων τους προέρχεται από 1 φυσικό ή/ και νομικό πρόσωπο.

7. Συνεχίζουν να πληρώνουν ειδική εισφορά αλληλεγγύης 1% - 4% που επιβάλλεται στα εισόδηματα άνω των 12.000 ευρώ.

8. Στο ποσό του φόρου υπολογίζεται προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος με συντελεστή 55%.

Πρόσθετες επιβαρύνσεις από τεκμήρια διαβίωσης και κατάργηση φοροαπαλλαγών

Ικαρία: Υπογράφουμε κατά των ανεμογεννητριών

Οι υπογράφοντες/υπογράφουσες αυτό το κείμενο, άτομα και σύλλογοι, είμαστε κατά της τοποθέτησης των 110 Ανεμογεννητριών συνολικής ισχύος 330 MW στον Αθέρα της Ικαρίας.
Το σχέδιο αυτό, αν υλοποιηθεί:
• Θα μετατρέψει τον Αθέρα σε βιομηχανική ζώνη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μήκους άνω των 27 χιλιομέτρων.
• Θα σημάνει τεράστιες εκσκαφές, εκχερσώσεις και ισοπεδωτικές διανοίξεις στον Αθέρα για τη μεταφορά και εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, τις θεμελιώσεις και τα απαιτούμενα οδικά έργα για τη συντήρηση των ανεμογεννητριών.
• Θα αυξήσει την τρωτότητα της Ικαρίας σε πλημμύρες και σε φαινόμενα ερημοποίησης καθώς θα δημιουργήσει ανοιχτές επιφάνειες δεκάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
• Θα καταστρέψει το Δάσος του Ράντη και άλλες δασικές περιοχές.
• Θα καταστρέψει μεγάλο μέρος της προστατευόμενης περιοχής NATURA της Ικαρίας (οικότοπος ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος) που βρίσκεται στη Δυτική Ικαρία καθώς και εκείνης που βρίσκεται ανάμεσα στην Πούντα και το Κακό Καταβασίδι.
• Θα καταστρέψει τους βιότοπους και τις περιοχές που φωλιάζει η ορνιθοπανίδα της Ικαρίας, η οποία, σύμφωνα με την Ορνιθολογική Εταιρεία, είναι μεγάλης σπουδαιότητας.
• Θα μειώσει το ζωτικό παραγωγικό και αισθητικό χώρο των Ικαρίων για πολλές δεκαετίες.
• Θα αλλοιώσει δραματικά το Ικαριακό τοπίο καθώς οι τεράστιες ανεμογεννήτριες θα φαίνονται από παντού, λόγω της επιμήκους τοποθέτησής τους στο μεγαλύτερο μέρος της κορυφογραμμής.
• Θα γεμίσει με χιλιόμετρα καλωδιώσεων και πάνω από 110 συνοδευτικών κτηρίων για αποθήκευση, φύλαξη, και υποσταθμούς όχι μόνο τον Αθέρα αλλά και πολλές άλλες περιοχές της Ικαρίας, μέχρι το σημείο της βύθισης του καλωδίου προς την Αττική.
• Θα ακυρώσει τις μελλοντικές δυνατότητες ανάπτυξης του εναλλακτικού τουρισμού (ορειβασία, αναρρίχηση, πεζοπορία, πολιτιστικές διαδρομές, τόνωση της τοπικής οικονομίας των ορεινών χωριών, ανάδειξη των ιστορικών μονοπατιών κλπ)
• Θα μειώσει την σημερινή ελκυστικότητα της ενδοχώρας της Ικαρίας από τους παραθεριστές που επισκέπτονται τα ορεινά χωριά και τα μονοπάτια της Ικαρίας και θα απειλήσει τις σημερινές τουριστικές δραστηριότητες που γίνονται όλο το χρόνο από ομάδες ξένων, κυρίως, περιπατητών.
Θεωρούμε ότι η επένδυση αυτή είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα και αντίθετη με τα συμφέροντα του νησιού διότι:

Όχι στις εκδικητικές απολύσεις στη WIND

 Στις 9/1/14 εκδικάζεται η προσφυγή της συναδέλφου Ε.Δ. εναντίον της εταιρίας Wind, για την καταχρηστική και άδικη απόλυσή της που έγινε για την συνδικαλιστική δράση που είχε αναπτύξει.

Τα μέλη της διοίκησης του τμήματος εξυπηρέτησης πελατών της Wind είχαν την εξής τακτική απόλυσης: κυριολεκτικά προσήγαγαν συνοδεία από τον χώρο εργασίας (Κολωνός) στο τμήμα του HR (Μαρούσι) εργαζόμενους χωρίς να τους ενημερώνουν τον λόγο της προσαγωγής αυτής. Εκεί τελικά ενημερώνονταν για την απόλυσή τους... Την άνοιξη του 2011, στα πλαίσια πογκρόμ απολύσεων σε διάφορα τμήματα,  προσπάθησαν να εφαρμόσουν την ίδια τακτική στην συνάδελφο Ε.Δ., στην οποία είχε ασκηθεί το προηγούμενο διάστημα από την πλευρά της διεύθυνσης μεγάλη πίεση που αφορούσε μεταξύ άλλων αξιολογήσεις που τεχνητά και σκόπιμα απεικόνιζαν μειωμένη έως μηδενική απόδοση (ενώ εργαζόταν τουλάχιστον 11 χρόνια ο βαθμός τεχνογνωσίας ήταν μηδενικός!!) και απαξιωτική συμπεριφορά με απώτερο σκοπό τον εξαναγκασμό της σε παραίτηση. Η αιτία για την άσκηση αυτής της πίεσης είναι ότι η συνάδελφος ήταν ενεργό και δραστήριο μέλος στο σωματείο, συμμετείχε στις απεργίες και σε κάθε δράση που είχε να κάνει με διεκδικήσεις δικαιωμάτων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Στην προσπάθεια της διεύθυνσης του τμήματος να την στείλουν συνοδεία στο HR, για μια κουβεντούλα , όπως είπαν αργότερα λίγες ώρες πριν της στείλουν το εξώδικο της απόλυσης, η συνάδελφος αντιστάθηκε αρνούμενη να μεταβεί οπουδήποτε, αρνούμενη την απόλυσή της και κάθε προσπάθεια σπίλωσης της αξιοπρέπειάς της. Έτσι, από την πρώτη στιγμή που επιχειρήθηκε η απόλυση, οι συνάδελφοι που βρίσκονταν στο χώρο σταμάτησαν τη δουλειά, ενώ επί τόπου προσέτρεξε και το Σωματείο και καλέστηκε άμεσα Γενική Συνέλευση.

Εντός της εορταστικής περιόδου διεξήγαμε τον μεγαλύτερο αγώνα που έχουμε δώσει μέχρι σήμερα στην Wind. Με απόφαση των γ.σ. έγινε 3μερη και στη συνέχεια 2ήμερη απεργία, που ήρθαν σε πέρας με τη συμμετοχή δεκάδων συναδέλφων, που συγκεντρώνονταν καθημερινά έξω από τις εγκαταστάσεις της Wind πανελλαδικά, έφτιαχναν ομάδες δράσης και κινητοποίησης, συγκέντρωναν χρήματα για την υποστήριξη της απολυμένης συναδέλφισσας. Η διοίκηση, βλέποντας αυτή την αντίσταση, κατέφυγε στις γνωστές άθλιες μεθόδους της, χωρίς όμως καμία επιτυχία :

-       mail προς τους συναδέλφους όπου συκοφαντούσε ενάντια στο Σωματείο και τους αγώνες

-      συστηματική απεργοσπασία (με εργαζόμενους που τους έστελναν να εργαστούν αλλού, ακόμα και σε κτήρια τρίτων εταιριών, π.χ. Teleperformance)

-    Προσπάθεια να αποφύγει τις απεργιακές συγκεντρώσεις, καλώντας μέσω των προϊσταμένων τους εργαζόμενους να μην προσέλθουν σε αυτές.

- επιστράτευση διαφόρων δήθεν «πρόθυμων» και «αγανακτισμένων», που έστελναν mail κατασυκοφάντησης του σωματείου.

Αν και η Ε.Δ. δεν επαναπροσλήφθηκε, όλοι οι εργαζόμενοι κερδίσαμε απ’ αυτό τον αγώνα, με μπροστάρη την ίδια. Πρώτο, εμφανώς θορυβημένη, η διοίκηση αναγκάστηκε ν’ αναδιπλωθεί και να σταματήσει το πογκρόμ απολύσεων. Δεύτερο, η δύναμη αυτού του αγώνα  ουσιαστικά επέβαλλε την ανανέωση της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με μια (έστω ελάχιστη) αύξηση, την ίδια στιγμή που στον ιδιωτικό τομέα είχε ξεκινήσει τσουνάμι κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και μειώσεων μισθών.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, πρέπει όλοι να δείξουμε τώρα την έμπρακτη αλληλεγγύη μας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Ε. στις 9/1. Να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα: ΧΤΥΠΗΜΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ.

Ζητάμε τη δικαίωση της συναδέλφισσάς μας. Δεν την εγκαταλείπουμε. Είμαστε περήφανοι που μαζί μας σήκωσε το κεφάλι, αντιστάθηκε στην απόλυση και τη συκοφαντία. Οργανώνουμε την αλληλεγγύη και τους αγώνες μας, μπροστά στις νέες μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας (εφαρμογή μνημονιακών νόμων, μειώσεις μισθών, απελευθέρωση απολύσεων, διώξεις αγωνιστών).

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 9/1/14  και ώρα …

 Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.

Παρακαλώ να προωθούνται προς το Σωματείο για να τα έχουμε στο δικαστήριο στις 9/1 και εφόσον το επιθυμείτε και προς την wind στο email crm@wind.gr

Η αλλοτινή και η μελλοντική Ευρώπη

Το όραμα του Σπινέλι

του Μαρκ Μαζάουερ

μετάφραση: Ελένη Αστερίου από τα Ενθέμματα

Τζόρτζιο ντε Κίρικο, “Οι δύο μάσκες”

Aυτές τις μέρες κυκλοφορεί, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια, το βιβλίο του Μαρκ Μαζάουερ «Κυβερνώντας τον κόσμο. Η ιστορία μιας ιδέας». Ξεκινώντας από το 1815 και φτάνοντας μέχρι σήμερα, εξετάζει τις αντικρουόμενες δυνάμεις που μορφοποιούν την ιδέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Οι μυθοπλασίες του Ιουλίου Βερν και του Χ. Τζ. Γουέλς, οι σημαίες του διεθνισμού και η παγκόσμια αδελφοσύνη, η αυτοκρατορία του δικαίου, η Ιερά Συμμαχία, η Κοινωνία των Εθνών, ο ΟΗΕ, η ΕΟΚ και η Ε.Ε., τα σχέδια της εσπεράντο, η αμερικανική κυριαρχία, είναι μερικές από τις ψηφίδες της συναρπαστικής αυτής αφήγησης. Δημοσιεύουμε αποσπάσματα του τελευταίου κεφάλαιο που αναφέρεται στην Ευρώπη — και δείχνουν πόσο ουσιαστικά πολιτικό είναι αυτό το σημαντικό ιστορικό βιβλίο.

 Τα ηφαιστειακά νησάκια Σάντο Στέφανο και Βεντοτένε, που τα ψήνει ο ήλιος της Μεσογείου στην Τυρρηνική Θάλασσα, απέχουν εξήντα μίλια από τις ιταλικές ακτές. Αυτές οι βραχώδεις, χωρίς δέντρα και ανεμοδαρμένες νησίδες μερικών τετραγωνικών μιλίων φιλοξενούσαν από τους ρωμαϊκούς χρόνους κυρίως σαύρες, γλάρους και πολιτικούς κρατουμένους. Το μεγαλύτερο, το Βεντοτένε, ήταν το διοικητικό κέντρο της φυλακής υπό τον φασισμό και εδώ, όπου τίποτε άλλο εκτός από τον απειλητικό βράχο του Σάντο Στέφανο δεν σπάει τη μονοτονία του ορίζοντα, ήρθε τα πρώτα χρόνια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου μια μικρή ομάδα Ιταλών πολιτικών κρατουμένων για να μελετήσει τις αιτίες των δεινών της Ευρώπης και να προτείνει ένα καλύτερο μέλλον. Το κείμενό τους ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1941 και έμεινε γνωστό ως «Μανιφέστο του Βεντοτένε». Ο κύριος συντάκτης του, ένας νεαρός ακτιβιστής ονόματι Αλτιέρο Σπινέλι, που είχε έρθει προσφάτως σε ρήξη με το Kομμουνιστικό Kόμμα, θα γινόταν θρυλικό πρόσωπο στο πάνθεον του μεταπολεμικού ευρωπαϊσμού, υποστηρικτής του φεντεραλισμού και της ενoποίησης, και θα διαδραματίσει μέχρι τον θάνατό του το 1986 εξέχοντα ρόλο στην πορεία για την ένωση της Ευρώπης.

Το Μανιφέστο ξεκινούσε φυσικά με την αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών και την άνοδο του φασισμού και του ναζισμού. Kατάγγελλε τόσο την αφελή εμπιστοσύνη της Κοινωνίας των Εθνών στο διεθνές δίκαιο όσο και την ειδωλολατρία του φασισμού απέναντι στο κράτος και υποστήριζε ότι το εθνικό κράτος έχει καταντήσει να συνιστά απειλή για την ειρήνη. Η Ευρώπη δεν χρειαζόταν μια ακόμη Κοινωνία των Εθνών αλλά μια πλήρως αναπτυγμένη ομοσπονδία. Το Μανιφέστο επέκρινε με ματσινικά επιχειρήματα τους κομμουνιστές, επειδή εγκωμίαζαν τις αρετές της ταξικής σύγκρουσης. Μολονότι ο Σπινέλι είχε απαρνηθεί τον κομμουνισμό, η πρότασή του ήταν από πολλές απόψεις μια συγγενική εκδοχή. Οι «προοδευτικές δυνάμεις» που πίστευαν στην ομοσπονδία θα δρούσαν στο όνομα των «μαζών», αλλά η μειονότητα των «σοβαρών διεθνιστών», η οποία θα ήταν ικανή να δράσει αποφασιστικά με λενινιστικό τρόπο, θα καθοδηγούσε κατά τις κρίσιμες στιγμές τηw κατάρρευσης του φασισμού και του ναζισμού, στιγμές «στη διάρκεια των οποίων οι λαϊκές μάζες περιμένουν ανήσυχα ένα νέο μήνυμα».

Στα σκουπίδια κρύβεται χρυσάφι: Διαχείριση απορριμμάτων και κοινωνικές συγκρούσεις.

Τάσος Κεφαλάς από το Barikat.gr

Είναι δυο-τρία χρόνια, στη διάρκεια των οποίων υπάρχει μια τεράστια κινητικότητα στο πεδίο της διαχείρισης των απορριμμάτων. Τέτοια που προδιαγράφει ένα ριζικά διαφορετικό τοπίο. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να συνέπεσαν με την περίοδο εφαρμογής των μνημονίων, ωστόσο έχουν τη ρίζα τους σε προγενέστερο χρόνο. Απλά, τώρα, υπάρχουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την εφαρμογή των σχεδίων στα οποία αναφερόμαστε. Ο γενικευμένος τρόπος εφαρμογής των κυβερνητικών σχεδίων, κατά κανόνα με πανομοιότυπες - προκαθορισμένες διαδικασίες, έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κοινής αίσθησης για το χαρακτήρα των αλλαγών που προωθούνται στο συγκεκριμένο τομέα. Σε πλατιά στρώματα της κοινωνίας έχουν εντυπωθεί ορισμένες βασικές αλήθειες, όπως:

• Ο τομέας της διαχείρισης των απορριμμάτων αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό οικονομικό αντικείμενο και θα συνεχίσει να το αντιπροσωπεύει σε μεγάλο βάθος χρόνου.
• Υπάρχουν μεγάλες πιέσεις για την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων σε έναν κατ’ εξοχή «αυτοδιοικητικό» τομέα, με την μορφή της ιδιωτικοποίησης μεγάλων τμημάτων του και με τη μορφή της παραχώρησης της κατασκευής και εκμετάλλευσης βασικών υποδομών, κυρίως μέσω ΣΔΙΤ.
• Επειδή κριτήριο των όποιων σχεδιασμών τείνει να καθιερωθεί το επιχειρηματικό κέρδος οι τεχνικές επιλογές αγνοούν ζητήματα περιβαλλοντικής ασφάλειας, οικονομικότητας του συστήματος και τήρησης βασικών κανόνων ορθής διαχείρισης των απορριμμάτων.

Αν είναι έτσι τα πράγματα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον, από την επανάληψη κοινότυπων διαπιστώσεων, παρουσιάζει η εκτίμηση της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και η αναζήτηση τρόπων και προϋποθέσεων για την ανακοπή της προδιαγεγραμμένης πορείας των εξελίξεων. Σε αυτά τα ζητήματα εστιάζει το παρόν σημείωμα. Εμβόλιμα, γίνεται μια αναφορά στο πως φτάσαμε ως εδώ, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τις δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις δυσλειτουργίες που πρέπει να υπερβούμε.

1. Η υφιστάμενη κατάσταση και οι σχεδιασμοί

1.1 Από την καθυστέρηση στη «σύγχρονη διαχείριση»

Για πάρα πολλά χρόνια κεντρικό πρόβλημα στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων ήταν η ανεξέλεγκτη διάθεσή τους σε παράνομες χωματερές, ρέματα, παλιά νταμάρια κλπ. ή σε «νόμιμους» χώρους ταφής, που, όμως, λειτουργούσαν σαν κοινές χωματερές (π.χ. η περίπτωση της Φυλής - Α. Λιοσίων στην Αττική). Σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. Πελοπόννησος, νησιά κ.λπ.), αυτός ο τρόπος διαχείρισης εξακολουθεί να είναι η βασική επιλογή. Αρκεί να δει κανείς-μία το σχετικό πίνακα[1], με στοιχεία του 2011.

Το θέμα ενός στοιχειώδους σχεδιασμού, συνεπώς, έμπαινε (και εξακολουθεί να μπαίνει) σε προτεραιότητα. Στο σημείο αυτό αξίζει να υπογραμμίσουμε τον υπαρκτό κίνδυνο να γίνουν αποδεκτές από μεγάλα στρώματα της κοινωνίας οι κυρίαρχες επιλογές, μόνο και μόνο επειδή θα αντιμετωπίζουν διαφορετικά το θέμα της μαζικής ταφής των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ).

Το πρόβλημα επιχειρήθηκε να λυθεί με κάποια μέτρα[2], αλλά στο διάστημα μέχρι σήμερα πολλά βήματα δεν έγιναν. Η συσσώρευση, όμως, των προβλημάτων και η ανάγκη εκτεταμένων παρεμβάσεων, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, έφερε στην επιφάνεια το τεράστιο οικονομικό αντικείμενο που «κρύβει» ο τομέας της διαχείρισης των απορριμμάτων. Μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι έδειξαν έντονο ενδιαφέρον να εμπλακούν στις σχετικές δραστηριότητες, όχι μόνο σαν εργολάβοι - κατασκευαστές των αντίστοιχων υποδομών, αλλά και σαν διαχειριστές και λειτουργοί των συστημάτων διαχείρισης. Αυτό ήταν το έναυσμα για μια εκτεταμένη «επίθεση» ιδιωτικοποίησης, που, σήμερα, τείνει να καταλάβει όλο το φάσμα της διαχείρισης (από την αποκομιδή, μέχρι την επεξεργασία και τη διάθεση). Αυτό είναι ένα στοιχείο, που πρέπει να συνυπολογίζουμε όταν προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε τις όποιες εξελίξεις.

1.2 Το υφιστάμενο πλαίσιο και οι πρόσφατες αλλαγές