βιβλιοκριτική / Πάνος Κοσμάς / 19.07.2017
Κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Ερίκ Τουσέν από τις εκδόσεις Red Marks
Ο ι εκδόσεις Red Marks θέτουν στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού αυτό το βιβλίο σε μια συγκυρία που το δημόσιο χρέος είναι ξανά κυρίαρχος άξονας στη δημόσια συζήτηση. Η συζήτηση για την απόφαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017 και η γενικότερη συζήτηση για τη «διευθέτηση», τη «βιωσιμότητα» κ.λπ. του ελληνικού κρατικού χρέους είναι εξαιρετικά εύφορο έδαφος για να γονιμοποιηθούν οι ιδέες αυτού του βιβλίου και να συμβάλει στην κατανόηση κάποιων δυσνόητων πτυχών του ζητήματος.
Ο συγγραφέας του βιβλίου Ερίκ Τουσέν, γνωστός για το συντονισμό του επιστημονικού έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το ελληνικό δημόσιο χρέος, είναι ένας συστηματικός μελετητής και γνώστης του «αντικειμένου» του δημόσιου χρέους όχι από την ουδέτερη θέση του οικονομολόγου ή του επιστημονικού μελετητή, αλλά από τη στρατευμένη θέση του πολιτικού αγωνιστή και του επικεφαλής της Επιτροπής για τη Διαγραφή του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM).
Υπό το δικό του επιστημονικό συντονισμό, η Προκαταρκτική Έκθεση της Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους, τον Ιούνιο του 2015, θα μπορούσε να αποτελέσει όχι απλώς τη «νομιμοποιητική» βάση, αλλά και ένα σημαντικό πολιτικό όπλο στο πλαίσιο ενός σχεδίου ρήξης με τα μνημόνια, το εγχώριο σύστημα και την ιμπεριαλιστική τρόικα, που θα είχε μία από τις βασικές του αιχμές τη στάση πληρωμών σε χρεολύσια και τόκους του δημόσιου χρέους, το λογιστικό έλεγχο για τον οριστικό προσδιορισμό του αθέμιτου, παράνομου, επονείδιστου (απεχθούς) και μη βιώσιμου τμήματός του,* τη μη αναγνώριση και τη διαγραφή του.
Ο συγγραφέας του βιβλίου εξηγεί πώς η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά «έθαψαν» το ζήτημα του λογιστικού ελέγχου του χρέους, της στάσης πληρωμών και της διαγραφής του. Σε εκτενή συνέντευξή του, με πρόλογο του Στάθη Κουβελάκη, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο, εξηγεί τις επαφές και τις συνομιλίες με τον Τσίπρα και το επιτελείο του και τεκμηριώνει πώς και γιατί το σχέδιο ρήξης εγκαταλείφθηκε ήδη πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και πώς η δουλειά της Επιτροπής Αλήθειας έμεινε όχι μόνο αναξιοποίητη, αλλά και πολιτικά ακάλυπτη από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το κυβερνητικό κέντρο.