Η στρατηγική αυτή, που κωδικοποιείται στο σύνθημα του «Τέλους της Μεταπολίτευσης», έχει διατυπωθεί με ενάργεια στο σχέδιο αναθεώρησης της επιτροπής, που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του Στέφανου Μάνου το 2016 και στην οποία συμμετείχε μεταξύ άλλων ο Γ. Γεραπετρίτης, με τίτλο
«Πρόταση για ένα Καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα». Η
πρόταση αναθεώρησης της ΝΔ το 2019 βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό ακριβώς σε αυτή την Πρόταση, το δε πρόσφατο δημοσίευμα του Κώστα Παπαχλιμίτζου στα Παραπολιτικά επιβεβαιώνει ότι η ΝΔ προσανατολίζεται στην υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων από αυτές που εμπεριέχει η Πρόταση.
Το μεταπολιτευτικό Σύνταγμα του 1975 αποτυπώνει, με αντιφάσεις βέβαια, τις κατακτήσεις των λαϊκών κινητοποιήσεων και το ιδεολογικό πλαίσιο που διαμόρφωσε η κατάρρευση της Χούντας. Με το Σύνταγμα του 1975 δεν θεσμοθετήθηκαν μόνο πληθώρα κοινωνικών δικαιωμάτων και συλλογικές πολιτικές ελευθερίες, αλλά και η δυνατότητα του Κράτους να παρεμβαίνει στην οικονομία για την προώθηση του γενικού συμφέροντος και την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το άρθρο 106 του Συντάγματος. Το συνταγματικό αυτό πλαίσιο αποτέλεσε το θεσμικό έρεισμα μιας σειράς εθνικοποιήσεων ιδιωτικών επιχειρήσεων (την περίφημη καραμανλική «σοσιαλμανία»). Η ΝΔ έχει ως στόχο αντίθετα να καταστήσει συνταγματικό πρόταγμα τον νεοφιλελευθερισμό. Οι σχετικές πρόνοιες είναι χαρακτηριστικές:συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, σε αντίθεση ακόμα και με την πολιτική που ακολουθεί σήμερα η ΕΕ στα πλαίσια της πανδημίας
κατάργηση της διάταξης περί εθνικοποιήσεων και περιορισμό των ρυθμιστικών παρεμβάσεων του κράτους εάν με αυτές πλήττεται ο ελεύθερος ανταγωνισμός και η διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας. Με απλά λόγια, ιδιωτικοποιήσεις για όλα τα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες και άρση των συνταγματικών περιορισμών που επισημαίνει το ΣτΕ για την ιδιωτικοποίηση του νερού
συνταγματική κατοχύρωση φορολογικών κινήτρων για ιδιωτικές επενδύσεις στρατηγικής σημασίας, ιδίως σε ελεύθερες οικονομικές ζώνες
συνταγματική κατοχύρωση του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και μάλιστα στο άρθρο 2 του Συντάγματος παρέα με την κατοχύρωση της αξίας του ανθρώπου, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της φιλίας των λαών,
περιορισμός των οικονομικών εσόδων των ΟΤΑ στους ίδιους πόρους αυτών, δηλαδή στα ανταποδοτικά τέλη και τους ειδικούς φόρους που επιβάλλουν οι ΟΤΑ. Με απλά λόγια είτε οι δήμοι και οι περιφέρειες θα χαρατσώνουν τους πολίτες τους για να μπορούν να λειτουργήσουν, είτε θα χρεωκοπούν. Και βέβαια με αυτό τον τρόπο επιβεβαιώνεται και η σχετική ταξική διαστρωμάτωση: μόνο οι δήμοι με πλούσιους δημότες θα μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες.
όχι μόνο καθιέρωση ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά και κίνητρα για την εγκατάσταση ξένων πανεπιστημίων στην Ελλάδα, καθιστώντας ακόμα και τους εσωτερικούς κανονισμούς των ξένων πανεπιστημίων διατάξεις υπέρτερης ισχύος
περιορισμοί στην φιλοπεριβαλλοντική νομολογία (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην Πρόταση προτείνεται μια «πιο πραγματιστική προστασία του περιβάλλοντος»).
κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και αξιολόγησή τους με βάση την αποδοτικότητα (το γεγονός ότι αυτό προτείνεται από την ίδια κυβέρνηση, που, όπως και η προηγούμενη, δεν προχώρησε ποτέ σε επιλογή προϊσταμένων από υπηρεσιακά συμβούλια, προκειμένου να μπορεί να διορίζει όποιους θέλει ως «προσωρινούς» αναπληρωτές, το αφήνουμε ασχολίαστο)