Οι επωμίδες και τα εκρηκτικά του Νίκου Μιχαλολιάκου της Χρυσής Αυγής – Ψεύτης, βλαξ, καταδότης και I-4

Αναδημοσίευση από http://xyzcontagion.wordpress.com/2012/05/04/epomides-ekriktika-mixaloliakos/

Ενας ισχυρισμός, σχετικός με το πρόσωπό του, που εντέχνως προωθεί ο Νίκος Μιχαλολιάκος, φύρερ της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, με τον οποίο ψαρεύει (και παραμυθιάζει) νεαρά παιδιά για να τα στρατολογήσει στην εγκληματική ναζιστική του συμμορία, στηριζόμενος στην άγνοια των παιδιών αυτών:είναι ο εξής:

«Ενώ υπηρετούσα τη θητεία μου ως Αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων (Καταδρομές) σε τάγματα προκάλυψης στα σύνορα, η αστική (“καραμανλική”) “δημοκρατία” με δίωξε και με καταδίωξε, λόγω των εθνικιστικών ιδεών μου, και τελικά με καθαίρεσε και με φυλάκισε, σαν μέλος “επαναστατικής εθνικιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης που αποσκοπούσε στην κατάλυση της Δημοκρατίας”».

Ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να βρεθεί σε πλήθος βιογραφικών σημειωμάτων και “πορτρέτων” που ο Μιχαλολιάκος είτε προωθεί ο ίδιος, είτε επιτρέπει να τα φιλοτεχνήσουν φιλικοί του συνομιλητές στα ΜΜΕ, όπως βλέπουμε στα παρακάτω βίντεο,

http://www.youtube.com/watch?v=cT0a191RUIo&feature=relmfu

(Ομιλία στα Μέγαρα, 04/04/2012)

http://www.youtube.com/watch?v=ZyRY1lDBSsc&feature=youtu.be&t=1h45m

(Συνέντευξη στην εκπομπή “Μακελειό” του Στέφανου Χίου στο κανάλι “KONTRA”, 11/02/2012, από το σημείο 01.45′.00” και μετά)

http://www.ert.gr/sinentefxis-sti-net/item/10713-Michaloliakos-%28Chrysh-Aygh%29-%C2%ABTa-agatha-ths-legomenhs-Dhmokratias-einai-chreokopia,-lathrometanastes,-skandala%C2%BB

(Συνέντευξη στην ΕΡΤ, 29/04/2012, από το σημείο 04.00′ και μετά)

Ενα απόσπασμα από ένα τέτοιο βιογραφικό σημείωμα:

«Για πρώτη φορά η δράση του γίνεται ευρύτερα γνωστή όταν συλλαμβάνεται τον Ιούλιο του 1974 έξω από την Βρετανική Πρεσβεία στο Κολωνάκι διαμαρτυρόμενος για τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Το 1976 συλλαμβάνεται και πάλι για επίθεση κατά δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του δολοφονημένου από τη 17 Νοέμβρη βασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου. Κρατήθηκε για ένα διάστημα στον Κορυδαλλό, αλλά δεν δικάστηκε ποτέ λόγω τυπικών κωλυμάτων κατά τη διαδικασία της σύλληψης. Στον Κορυδαλλό φέρεται να συναντήθηκε και με τους πραξικοπηματίες.
Μετά το τέλος των σπουδών του κατατάσσεται στο στρατό ως κομάντο των ειδικών δυνάμεων.
Τον Ιούλιο του 1978 συνελήφθη για τρίτη φορά και καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους ως μέλος ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης για κατοχή όπλων και εκρηκτικών».  
[Πηγή: http://www.iefimerida.gr/node/35961

Πρόκειται για μύθο (και παραμύθι) όπως θα αποδείξουμε στο παρόν σημείωμα.

Είναι γνωστή η σχέση των νεοναζί και των ακροδεξιών με τις στολές και το ρόλο που μπορούν να παίξουν σε κάθε είδους φαντασιώσεις, όχι μόνο σεξουαλικές και κρυπτοομοφυλοφιλικές, αλλά κυρίως για το θαυμασμό που τρέφουν σε κάθε είδους ένστολο, των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, ως την "φυσική αριστοκρατία του έθνους".

Διαβάζουμε στην ιδεολογική διακήρυξη της Χρυσής Αυγής:

«Για μας τους Χρυσαυγίτες θεμέλιο του Έθνους, αλλά και φυσική αριστοκρατία είναι οι ένοπλες δυνάμεις [...]. Στο δικό μας κράτος αυτοί θα είναι οι ταγοί και οι οδηγοί του Έθνους και όχι οι επιτήδειοι πολιτικάντηδες ή οι νεόπλουτοι κρατικοδίαιτοι πλουτοκράτες» [1].

Ολα τα μέτρα που έρχονται τον Ιούνιο και μας τα κρύβουν

Αναδημοσίευση από xrimanews.gr

Oι διπλές συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας, οι προνοιακές παροχές, οι αμοιβές των εκπαιδευτικών και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, μπαίνουν στο στόχαστρο της κυβέρνησης, με το νέο κύμα μέτρων του Ιουνίου που έχει ζητήσει η τρόικα, στο πλαίσιο εφαρμογής του δεύτερου μνημονίου.

Οι κρατικές δαπάνες που προτείνονται για δραστική περιστολή, «φωτογραφίζονται» στην έκθεση του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), η οποία συντάχθηκε κατ' εντολήν της κυβέρνησης και αναμένεται να αποσταλεί στον υπουργό Οικονομικών, Φίλιππο Σαχινίδη, μέσα στην εβδομάδα.

Κινούμενο στη λογική ότι «θα βγάλουμε από τη μύγα ξίγγι», το ΚΕΠΕ καταγράφει τις πιθανές εστίες νέων περικοπών, με στόχο να εξοικονομηθούν δαπάνες ύψους 11,7 δισ. ευρώ τη διετία 2013-2014. Ενδεικτικές είναι οι επισημάνσεις της έκθεσης πως «τα τελευταία 10 χρόνια ο Προϋπολογισμός διέθεσε 150 δισ. ευρώ για την επιδότηση των συντάξεων», χωρίς ωστόσο να αναφέρεται ότι τα ποσά αυτά δόθηκαν στα ταμεία, στο πλαίσιο της νομοθετημένης υποχρέωσης του κράτους να συμμετέχει στην τριμερή χρηματοδότηση.

Σε ό,τι αφορά τον τομέα της παιδείας, όπου επίσης θεωρείται προνομιακό πεδίο για να πέσει μεγάλο ψαλίδι, στην έκθεση του ΚΕΠΕ διαφαίνεται ότι «υπάρχει τεράστια σπατάλη πόρων, εξαιτίας του μικρού αριθμού ωρών διδασκαλίας νηπιαγωγών, δασκάλων, καθηγητών μέσης εκπαίδευσης, καθώς και πανεπιστημιακών».

Η προσπάθεια αποψίλωσης των δαπανών και τα μέτρα 5,5% του ΑΕΠ (περίπου 11,7 δισ. ευρώ) για την επόμενη διετία, επικεντρώνονται στους τομείς της υγείας, της εργασίας, της παιδείας, της άμυνας και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Στο προσχέδιο που επεξεργάζεται ο υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, γίνεται αναφορά σε εξοικονόμηση 1,5% του ΑΕΠ (αντιστοιχεί σε μέτρα 3,3 δισ. ευρώ) από περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων, 1% του ΑΕΠ (περίπου 2,1 δισ. ευρώ) από τη Διοικητική Μεταρρύθμιση και 3% του ΑΕΠ (δηλαδή 6,3 δισ. ευρώ) από τη Γενική Κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών ταμείων.

Με βάση τις υποδείξεις του ΚΕΠΕ, αλλά και τις κατευθύνσεις των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας και της ομάδας δράσης του Χορστ Ράιχενμπαχ, η δέσμη μέτρων του Ιουνίου θα περιλαμβάνει παρεμβάσεις στους εξής τομείς:

Συντάξεις

Η πρώτη βολή θα αφορά τις διπλές συντάξεις, οι οποίες υπολογίζονται σε περίπου 150.000 περιπτώσεις. Τέτοιες συντάξεις -οι οποίες, σημειωτέον, δεν είναι «μαϊμού», αφού έχουν πληρωθεί οι ασφαλιστικές εισφορές- έχουν να κάνουν με γιατρούς του ΕΣΥ (που συμμετέχουν ταυτόχρονα και σε ιδιωτική ασφάλιση), μηχανικούς (ΤΣΜΕΔΕ και Δημόσιο), δικηγόρους (Ταμείο Νομικών και διάφορα άλλα ταμεία που απασχολούνται ως νομικοί σύμβουλοι), αλλά και αρκετοί πολιτικοί που συνήθως έχουν κρατήσεις από δύο συνταξιοδοτικούς φορείς.

Τα ενδεχόμενα που εξετάζονται για τις περιπτώσεις των διπλών συντάξεων είναι δύο: είτε να τεθεί πλαφόν στο ύψος των συντάξεων είτε να ζητηθεί από τους δικαιούχους να διαλέξουν ποια σύνταξη επιθυμούν να λαμβάνουν.

Δημόσιοι υπάλληλοι

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 10

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΥΡΙΖΑ

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ, ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Στις εκλογές της 6^ης Μαΐου έχουμε στα χέρια μας το όπλο της ψήφου, ένα δημοκρατικό δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα και παραμένει σε ισχύ στο πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την οποία καταπατούν καθημερινά οι κυβερνήσεις του μνημονίου. Αν όλοι και όλες εμείς, που είδαμε τη ζωή μας να κατεδαφίζεται, τα δικαιώματά μας να υφαρπάζονται και την αξιοπρέπειά μας να κουρελιάζεται, τους δώσουμε τη δυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση θα έχουμε αποδεχθεί την καταστροφική κοινωνικά πολιτική τους και θα έχουμε υποθηκεύσει το μέλλον. Αν, αντίθετα, δεν επιτρέψουμε στα μνημονιακά κόμματα να κυβερνήσουν, ανοίγουμε ένα δρόμο διεξόδου από την κρίση για τις αριστερές δυνάμεις και το λαϊκό κίνημα, ένα δρόμο ανάκτησης των δικαιωμάτων και της ζωής μας.

Στην εκδήλωση που οργάνωσε η Πρωτοβουλία Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ στις 2/5 στο ΤΕΕ, κεντρικοί ομιλητές ήσαν οι υποψήφιοι βουλευτές Γιάννης Μηλιός (μηχανικός) και Βασίλης Μουλόπουλος (δημοσιογράφος). Μίλησαν ο βουλευτής μηχανικός (και υποψήφιος βουλευτής) Δημήτρης Παπαδημούλης και οι υποψήφιοι βουλευτές και μηχανικοί στο επάγγελμα, Γιάννης Μπαλάφας, Αριστείδης Μπαλτάς. Ακολούθησαν παρεμβάσεις παρισταμένων.

Παραθέτουμε την εισήγηση του Βασίλη Μουλόπουλου για το Ασφαλιστικό, που αποτέλεσε και βασικό θέμα των παρεμβάσεων.

ΥΦΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΑΣ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ !

Ας δούμε μερικές από τις «αλήθειες», τα «αντικειμενικά στοιχεία του προβλήματος», όπως τα παρουσιάζουν κατά καιρούς η κυβέρνηση, οι συστημικοί αναλυτές και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους.

Ψέμα 1^ο. Το σύστημα -λένε- οδεύει προς τη χρεοκοπία επειδή η σχέση εισροών-εκροών του κλάδου συντάξεων είναι αρνητική. Ασύστολο ψέμα. Η σχέση είναι θετική αν υπολογιστούν η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή, που σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας της κυβέρνησης υπερβαίνουν το 35%. Έτσι, το σύστημα αιμορραγεί κατά 9 δις το χρόνο και, αν συνυπολογίσουμε την ανασφάλιστη και την αδήλωτη εργασία, κατά 16 δις. Πρόκειται για έμμεση επιδότηση των επιχειρήσεων. Για κλοπή χρημάτων εργαζομένων με τη συνέργεια του κράτους. Πρόκειται για ένα διαρκές πολιτικό σκάνδαλο και ένα διαρκές ποινικό αδίκημα, για μια προκλητική μεταφορά του έμμεσου μισθού των εργαζομένων προς την εργοδοσία. Εξίσου ψευδής είναι και ο ισχυρισμός ότι για την εισφοροδιαφυγή φταίει το υψηλό κόστος εργασίας. Στη Γερμανία το κόστος εργασίας είναι κατά πολύ υψηλότερο αλλά η πιθανή άνοδος της εισφοροδιαφυγής από το 2% στο 3% θα είχε σημάνει συναγερμό στη γερμανική κυβέρνηση. Στην Ελλάδα, τα ταμεία απειλούνται με χρεοκοπία αλλά, την ίδια στιγμή, πολύ μεγάλες επιχειρήσεις αφήνονται να χρωστούν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και να συνεχίζουν ανενόχλητες το θεάρεστο έργο της εισφοροκλοπής.

Ψέμα 2^ο. Τα Ταμεία -λένε- έχουν σπαταλήσει τα αποθεματικά τους.

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 9

ΚΕΙΜΕΝΟ   ΣΤΗΡΙΞΗΣ   ΤΕΧΝΙΚΩΝ   ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Μετά το "Καραμανλής ή Τανκς", το "ΕΕ ή Τρίτος Κόσμος", το "ΠΑΣΟΚ ή ξερονήσια", η αγριότερη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων οργανώνεται πίσω από το νέο δίλημμα που τίθεται στο λαό: "Μνημόνια, Ευρώ και ΕΕ ή Χάος και Κοινωνική Καταστροφή",  απαντάμε πως Χάος είναι η ΕΕ και την κοινωνική καταστροφή τη βιώνουμε ήδη κάθε μέρα, με την 4ωρη εργασία νέων που αμείβεται με 220 ευρώ, τις 4 ημέρες εργασία το μήνα , τις ατομικές συμβάσεις, την ανεργία, την απλήρωτη κι ανασφάλιστη εργασία.
                 
  Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ '73

Στη θέση των tanks, οι banks. Τα «θέλω» των τραπεζιτών, κάθε εργοδότη και κεφαλαιοκράτη γίνονται πολιτική ατζέντα ενός πολιτικού συστήματος που μας έδειξε ότι μπορεί να πορεύεται και χωρίς τη λεγόμενη δημοκρατική νομιμοποίηση. Μία τέτοια επιλογή προφανώς δεν θα έμενε αναπάντητη. Ο κόσμος έδειξε ότι υπάρχει ελπίδα ανατροπής. Απέναντι σε αυτήν τη διαρκή επίθεση, εργαζόμενοι και νεολαία έδωσαν τα 2 τελευταία χρόνια κορυφαία δείγματα αγωνιστικής γραφής. Γι αυτό κυβέρνηση και κεφάλαιο έχουν επιστρατεύσει ενάντια στους αγώνες κάθε κατασταλτικό μέσο: Αφενός τη "νόμιμη" κρατική καταστολή, μετατρέποντας τα κέντρα των πόλεων σε θαλάμους χημικών αερίων, μη διστάζοντας να προχωρήσουν μέχρι και σε δολοφονικά χτυπήματα ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό. Αφετέρου τις διαχρονικά πολύτιμες παρακρατικές εφεδρείες τους, τις νεοναζιστικές συμμορίες -σύγχρονους ταγματασφαλίτες- που σήμερα προπονούνται απέναντι στους ανήμπορους μετανάστες για να επιτεθούν αύριο σε κάθε ομάδα που θα πετάγεται από τη κρίση στο περιθώριο, αλλά και στο ίδιο το κίνημα και τον κόσμο της αριστεράς.

ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Στον κλάδο το καθεστώς της εργασίας με μπλοκάκι, η εκ περιτροπής απασχόληση, η εφεδρεία, τα κλεισίματα οργανισμών και επιχειρήσεων, η κατακόρυφη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και η τεράστια μείωση των αμοιβών, η κονιορτοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, το γενικευμένο και διευρυνόμενο φάσμα της ανεργίας, οδηγεί χιλιάδες συναδέλφους στην "εργασιακή" αυτοκτονία, την εγκατάλειψη του επαγγέλματος και τον ‘εργασιακό κανιβαλισμό’ των εναπομείναντων μισοεργαζόμενων. Ένα τμήμα μηχανικών βρίσκεται ήδη εκτός κοινωνικής ασφάλισης αδυνατώντας να καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές, τη στιγμή που τα αποθεματικά των ταμείων μετατράπηκαν σε αντικείμενο κερδοφορίας για τις τράπεζες ιδιαίτερα μετά το κούρεμα του PSI με, με τη συνένοχη στάση της Διοίκησης του ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΕΕ. Οξυγόνο σε αυτό το τοπίο της κοινωνικής ασφυξίας, του φόβου και της ανασφάλειας μπορούν να δώσουν μόνο οι συλλογικοί αγώνες. Η αναγέννηση και η ενίσχυση των εργατικών συλλογικοτήτων και αγώνων τόσο μέσα από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, τα άλλα επιχειρησιακά σωματεία, το Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων, όσο και μέσα από τις μορφές της λαϊκής αυτοργάνωσης, όπως τις γνωρίσαμε σε πλατείες και γειτονιές, είναι το ζητούμενο και για την επόμενη περίοδο.

                       

Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ» ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

Ένας υπουργός, ένα χωριό κι ένα οικόπεδο…

Αναδημοσίευση από τον Παραλληλογράφο

Το μεγαλύτερο οικόπεδο δεν κρύβεται…

Από τη στιγμή που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, οι κάνουλες του Δημοσίου έκλεισαν. Όχι όμως για όλους. Οι ψηφοθηρικές προτεραιότητες των βουλευτών παρέμειναν σε προτεραιότητα, πόσο μάλλον για τα «αφεντικά» ενός από τα τελευταία «χρυσωρυχεία» του δημοσίου: του Πράσινου Ταμείου. Αυτή είναι η περίπτωση των Πρασσών, ενός εγκαταλλειμμένου ορεινού οικισμού 100 κατοίκων στο Ρέθυμνο που ευτύχησε να είναι ο τόπος καταγωγής του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος (πολιτικού προϊστάμενου του Πράσινου Ταμείου) κ. Νίκου Σηφουνάκη και δέχθηκε, μέσω διαφόρων κοινοτικών και εθνικών προγραμμάτων, περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια ευρώ σε μια δεκαετία. Από την «ευεργεσία» του Δημοσίου επωφελούνται βέβαια όλοι οι Πρασσιώτες, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο κ. Σηφουνάκης. Για καλή του τύχη, οι περισσότερες από τις αναπλάσεις που έχουν γίνει στο χωριό βρίσκονται περιμετρικά του οικοπέδου του. Το οποίο πρόσφατα μεταβιβάστηκε σε νεοϊδρυθείσα τουριστική εταιρία της συζύγου του κ. Δασκαλαντωνάκη, με σκοπό προφανώς, την τουριστική αξιοποίησή του. Επιπλέον πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις του κ. Σηφουνάκη θα μπορούσαν να βρουν εφαρμογή και στην περιουσία του, βοηθώντας ένα ανάλογο επιχειρηματικό σχέδιο…

 Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Οι Πρασσές (ή Πρασιές) είναι ένα χωριό 115 κατοίκων (απογραφή 2001), σε απόσταση μόλις 12 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο. Εκεί έζησε ένα μικρό διάστημα της παιδικής του ηλικίας ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκος Σηφουνάκης, καθώς πρόκειται για τον τόπο καταγωγής του πατέρα του (σύμφωνα με όσα αναφέρει στην προσωπική ιστοσελίδα του). Πρόκειται για ένα άσημο, χωρίς ιδιαίτερη δυναμική χωριό: «Ο οικισμός των Πρασιών δεν εμφανίζει αξιόλογη ζήτηση στην τοπική αγορά ακινήτων, γεγονός εξάλλου που πιστοποιείται και από τη συνεχιζόμενη σημαντική μείωση του πληθυσμού του, η οποία την τελευταία 10ετία ξεπέρασε το 40%. Με δεδομένο το μικρό μέγεθος και τη γεωγραφική απομόνωση του οικισμού, τα νέα ζευγάρια δεν παραμένουν σε αυτόν, αλλά εξακολουθούν να εγκαθίστανται στο Ρέθυμνο», παρατηρεί το 2009 το επιχειρησιακό σχέδιο του δήμου Ρεθύμνου (σελ. 51-52). Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το 65% των κατοικιών δεν κατοικούνται μόνιμα».

Το βλέμμα της Πολιτείας στράφηκε στα ορεινά του Ρεθύμνου το 1995, όταν με ένα προεδρικό διάταγμα χαρακτηρίστηκαν ως παραδοσιακοί 44 οικισμοί του νομού (ΦΕΚ Δ 728/21.9.1995). Χαρακτηριστικό είναι ότι ο άσημος οικισμός των Πρασσών δεν περιλαμβάνεται στους οικισμούς υψηλής πολιτιστικής αξίας, αλλά στην κατηγορία 2 (μεσαίας πολιτιστικής αξίας). Ωστόσο ο χαρακτηρισμός του ως παραδοσιακός ήταν η απαραίτητη κίνηση προκειμένου να τύχει ειδικής μέριμνας από την Πολιτεία.

Το χρήμα ξεκινά

ΓΣ Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, Τρίτη 5 Ιούνη

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ, ΤΡΙΤΗ 5 ΙΟΥΝΗ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΕΕ, 7.00 μμ, ΝΙΚΗΣ 4

Να μη λείψει κανείς...

Από τα πλέον ακραία αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν στο πλαίσιο των αλλεπάλληλων μνημονίων, είναι η κατάργηση του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων. Διακηρυγμένος στόχος των μέτρων είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέσω της μείωσης του εργατικού κόστους, έτσι ώστε αυτό να καταστεί συγκρίσιμο με το κόστος εργασίας στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες.

Το ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, των συμβάσεων και της συνδικαλιστικής ελευθερίας, είναι μέρος του κόστους που καλείται να πληρώσει ο εργαζόμενος λαός για να παραμείνει η χώρα σε ευρώ και ΕΕ όπως ζητούν οι τράπεζες και το κεφάλαιο με βάση τα συμφέροντα τους.

Με τη λήξη της μετενέργειας για τις συλλογικές συμβάσεις, η εργοδοσία επιτίθεται με βιαιότητα, επιδιώκοντας το σφαγιασμό των μισθών και το τσάκισμα των επιδομάτων και εκβιάζει για μειώσεις μισθών ακόμα και 40%. Σε αρκετούς κλάδους οι εργοδότες έχουν καταγγείλει τις κλαδικές συμβάσεις και απαιτούν την υπογραφή νέων με μείωση μισθών και αφαίρεση δικαιωμάτων. Σε άλλους κλάδους αρνούνται να προσέλθουν σε συζήτηση για επαναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων και όπου το κάνουν απαιτούν συμβάσεις με μειωμένους μισθούς. Εκτιμάται ότι ένας στους τέσσερις εργαζομένους έχει πλέον ατομική σύμβαση εργασίας, ενώ σε ισχύ παραμένουν ελάχιστες κλαδικές συμβάσεις.

Σε αυτό το τοπίο ο ΣΕΒ προκειμένου να σύρει τους εργαζόμενους σε στάση αναμονής, επέλεξε ξανά την μέθοδο του «διαλόγου» και εμφανίζεται να κάνει «παραχωρήσεις», όπως, να δεχτεί την κατάργηση της μείωσης κατά 22% του μισθού της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης και την επαναφορά της διάρκειας της μετενέργειας στους 6 μήνες, από 3. Ο ΣΕΒ ξεχνάει βέβαια να ζητήσει την κατάργηση της μείωσης κατά 32% στους νέους ενώ η πρόταση του απλά συνεπάγεται μια τρίμηνη παράταση πριν την μισθολογική ισοπέδωση. Σε αντάλλαγμα ζητάει την μείωση των αποδοχών που διασφαλίζουν όσες συμβάσεις ονομάζει «ευγενείς» (δηλαδή όλες σχεδόν εκτός της εθνικής γενικής συλλογικής) και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, δίνοντας ακόμα ένα χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι εργοδότες θέλουν να καταργήσουν τη Συλλογική Σύμβαση του Σωματείου.

Στον κλάδο μας οι εργοδοτικές ενώσεις προχώρησαν σε συντεταγμένη καταγγελία των συμβάσεων που είχαν υπογραφεί στον κλάδο, τόσο αυτής του σωματείου μισθωτών τεχνικών, αλλά και του ΣΤΥΕ-ΟΣΕΤΕΕ, όσο και των συλλογικών συμβάσεων των Μηχανικών που απασχολούνται στη βιομηχανία, (πχ ΣΤΕΒ), των εργαζόμενων που απασχολούνται στη χημική βιομηχανία κλπ.

Στόχος είναι όχι μόνο η δραστική μείωση των μισθών, αλλά και η μαζική υπογραφή ατομικών συμβάσεων/συμφωνητικών και η επιβολή ατομικής εκβιαστικής διαπραγμάτευσης των συνάδελφων. Θέλουν να γενικεύσουν την ελαστική απασχόληση και την απλήρωτη εργασία. Στο στόχαστρο βρίσκονται όλοι οι εργαζόμενοι και ειδικά οι νέοι, που εκβιάζονται –όσοι δουλεύουν- σε απασχόληση χωρίς δικαιώματα, πολλές φορές χωρίς μισθό στο όνομα της «μαθητείας».

Ταυτόχρονα οι εργοδότες μέσα από την καταγγελία που έχουν στείλει στο σωματείο μας κάνουν σαφές ότι δεν θέλουν να «διαπραγματευτούν» και στόχος τους είναι να μην υπάρχει συλλογική σύμβαση για τον κλάδο.

Είναι φανερό ότι η εργοδοσία «έχει ξεφύγει»…

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καταγγέλλει την απαράδεκτη μεθόδευση των εργοδοτικών ενώσεων του κλάδου που επιχειρούν να καταργήσουν τη σύμβαση, που αποτέλεσε καθοριστικό όπλο στα χέρια των εργαζόμενων για τα δικαιώματά τους και τη βελτίωση της εργασιακής τους θέσης.

Μέσα στην κόλαση της ακραίας αντεργατικής επίθεσης οι εργοδότες θεωρούν ότι μπορούν επιτέλους να τελειώνουν με την ενοχλητική σύμβαση και να μετατρέψουν τους χώρους δουλειάς σε ’’εργασιακά στρατόπεδα συγκέντρωσης’’ Θέλουν να ξεμπερδέψουν με τη συλλογική σύμβαση του σωματείου, που  καλύπτει όλους τους τεχνικούς με εξαρτημένη σχέση εργασίας, δηλαδή και όσους αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Μέσα από τη σύμβαση και τη στήριξη του σωματείου πολλοί εργαζόμενοι διεκδίκησαν τα δικαιώματα τους και κέρδισαν. Η σημασία ύπαρξης σύμβασης για τους εργαζόμενους με δελτίο αποτέλεσε κατάκτηση για το σωματείο και άνοιξε δρόμους διεκδίκησης για όλο το εργατικό κίνημα. Η κατάργηση αυτή της κατάκτησης έχει πολλαπλές επιπτώσεις, όχι μόνο για τον κλάδο αλλά συνολικά, σε μια εποχή που κυριαρχεί η ελαστική εργασία.

Δεν είναι ακόμα τυχαίο ότι η εργοδοσία δεν θέλει να προσέλθει σε καμία διαπραγμάτευση με το σωματείο μισθωτών τεχνικών.

Το σωματείο, συνενώνει και υπερασπίζεται όλους τους εργαζόμενους με τυπική μισθωτή σχέση, αλλά και τους απασχολούμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Δεν αποδέχτηκε τη νομιμότητά της ελαστικής εργασίας που μας διασπούσε σε «ελεύθερους επαγγελματίες» και «κανονικούς» εργαζόμενους. Έκφρασε την αλληλεγγύη του για κάθε συνάδελφο που βρέθηκε στο στόχαστρο.

Με σταθερό μέτωπο αντιπαρατέθηκε με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, πάντα επιδιώκοντας την πιο πλατιά ενότητα με άλλα σωματεία στη βάση των κοινών συμφερόντων, των αιτημάτων και των αναγκών μας, ενάντια στις λογικές ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της «παραγωγικότητας» για την ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου.

Να μην επιτρέψουμε τη συντριβή της ζωής μας.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχτούμε καμιά μείωση μισθών, καμιά ατομική σύμβαση. Επιδιώκουμε να σπάσουμε την ατομική διαπραγμάτευση, δηλαδή την εξατομικευμένη επίθεση του εργοδότη. Είναι πολύ σημαντικό να απαντάμε οι συνάδελφοι στους εργασιακούς χώρους ως σύνολο, ως ενότητα. Δε διαλέγουμε τον ατομικό δρόμο, διαπραγματευόμαστε συλλογικά και με αξιοπρέπεια! Καλούμε τους συναδέλφους να έρθουν αμέσως σε επαφή με σωματείο σε κάθε προσπάθεια εργοδοτικής ασυδοσίας.

Δεν υπογράφουμε μειώσεις των μισθών μας. Δεν υποκύπτουμε στην τρομοκρατία του λιγότερο κακού. Όχι στην αδράνεια και την υποταγή του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που βλέπει να διεξάγεται μια επίθεση ζωής και θανάτου για τους εργαζόμενους και προτρέπει σε υπογραφή συμβάσεων με μειωμένους μισθούς.

Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα να απαντήσουμε με αλληλεγγύη και αγωνιστική, ταξική ενότητα.

Καλούμε κάθε συνάδελφο να διαλέξει το δρόμο του αγώνα, της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Οργανωνόμαστε και συμμετέχουμε στο σωματείο για να αποκρούσουμε από κοινού κάθε προσπάθεια κατάργησης των καταχτήσεων μας. Πιστεύουμε ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και η πάλη για αξιοπρεπή κλαδική συλλογική σύμβαση είναι βασική γραμμή αντεπίθεσης της πάλης των εργαζόμενων.  Το σωματείο θα συμβάλλει στη συγκρότηση ενός μετώπου σωματείων και εργαζόμενων για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων στον κλάδο και γενικά.

Δεν μας τρομάζει η τρομοκρατία του ΣΕΒ, των κομμάτων του «μαύρου μετώπου» και της ΕΕ ότι η άμεση και μονομερής ανατροπή των Μνημονίων και της Δανειακής Σύμβασης, θα οδηγήσει σε «χάος». Στο κοινωνικό χάος οδήγησε η εφιαλτική πολιτική τους.

Τώρα είναι ώρα, το εργατικό κίνημα, να βγει ξανά στο δρόμο του αγώνα απαιτώντας να καταργηθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου. Να διεκδικήσουν κατάργηση της ελαστικής εργασίας, κανονικές προσλήψεις και υπογραφή αξιοπρεπών Συλλογικών Συμβάσεων. Να πληρωθούν άμεσα όλοι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι από τις επιχειρήσεις. Με μαζικό, αποφασιστικό και συντονισμένο αγώνα να ανατρέψουμε την επίθεση, να αρνηθούμε να πληρώσουμε την κρίση και το χρέος που μας φόρτωσαν.

Καταγγελία της ΣΣΕ του ΣΜΤ από τις εργοδοτικές ενώσεις

Όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενη ανάρτηση, οι εργοδοτικές ενώσεις (ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΠΕΔΜΕΔΕ, ΠΕΣΕΔΕ, ΣΕΓΜ κλπ) προχωρούν στην καταγγελία της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους που απασχολούνται σε τεχνικές, μελετητικές και κατασκευαστικές εταιρίες. Στόχος τους η "κινεζοποίηση" των αμοιβών και των εργασιακών σχέσεων των απασχολούμενων μηχανικών - τεχνικών. Δε θα τους περάσει.

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 8

Ανοιχτή επιστολή Νομαρχιακού τμήματος ΑΔΕΔΥ Δράμας προς τους υποψηφίους βουλευτές του Νομού μας.

Τα τελευταία χρόνια νομοθετήθηκαν, με πρόσχημα τα ελλείμματα και το χρέος, άδικες, αντεργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές, ενώ ταυτόχρονα καταργήθηκαν δημόσια και κοινωνικά αγαθά, ιδιωτικοποιήθηκαν ή συγχωνεύτηκαν Δημόσιες Υπηρεσίες και Οργανισμοί οδηγώντας μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού στην απελπισία της ανεργίας, της φτώχιας και περιθωριοποίησης.

Ενόψει των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ Νομού Δράμας, ζητά από τους υποψήφιους βουλευτές του Νομού μας που διεκδικούν σε λίγες μέρες την ψήφο μας, να τοποθετηθούν και να δεσμευτούν όσον αφορά την προσωπική τους στάση στα παρακάτω ζητήματα:

1. Απολύσεις – μετακινήσεις και εργασιακή εφεδρεία Δημοσίων Υπαλλήλων.
2. Συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολικών μονάδων, Νοσοκομείων, Οργανισμού εργατικής εστίας.
3. Κοινωνική ασφάλιση και κατάρρευση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
4. Μισθολογική εξαθλίωση με αφορμή το νέο ενιαίο μισθολόγιο.

Παρακαλούμε όπως μας απαντήσετε σε εύλογο χρονικό διάστημα, πριν τις εκλογές διότι οι απαντήσεις – τοποθετήσεις σας θα κοινοποιηθούν σ’ όλους τους δημοσίους υπαλλήλους του Νομού μας, στα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Απολύσεις – μετακινήσεις και εργασιακή εφεδρεία Δημοσίων Υπαλλήλων.

Οι απολύσεις -γιατί αυτό κρύβεται πίσω από το εύηχο "εφεδρεία" ή προσυνταξιοδοτικό καθεστώς- αποτελούν την ειδική μορφή που παίρνει η επίθεση στους δημοσίους υπαλλήλους, άμεσα μετά τις εκλογές (αν τους αφήσουμε πάντα). Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και οι ΕΕ-ΔΝΤ έχουν συνυπογράψει 150.000 απολύσεις τα επόμενα χρόνια. Είναι αδιάφορο αν αυτές θα γίνουν με το πρόσχημα της "αξιολόγησης", με κατάργηση υπηρεσιών ή με άλλο τρόπο. Παραμένουν αντισυνταγματικές και βάρβαρες και στρέφονται ευθέως ενάντια στους ΔΥ αλλά και σε όλη την κοινωνία μια και θα σημάνουν την απόσυρση του κράτους από κρίσιμες κοινωνικές παροχές (παιδεία, υγεία, δημόσια έργα, κοινωνική πρόνοια). Το μάρμαρο θα κληθεί να το πληρώσει πάλι η κοινωνία, στο όνομα του "οράματος" του ευρώ (που είναι ήδη ο μεγάλος μας εφιάλτης). Καμία απόλυση, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους είναι η θέση μας

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 7

Αναρτούμε συνέντευξη της Θεανώς Φωτίου (μέλους της συσπείρωσης) που πήρε για την Εποχή ο Στάθης Κουτρουβίδης. Η Θ. Φωτίου είναι δεύτερη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Αποκτούμε μια νέα σχέση με την ελληνική κοινωνία

Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκρότηση της λαϊκής αγανάκτησης, οι νέοι δεσμοί του με την ελληνική κοινωνία, οι εκλογές και η επόμενη μέρα, οι ιστορικές δυνατότητες της αριστεράς και η ευθύνη των κομμάτων της ήταν στο επίκεντρο της συζήτησής μας με τη Θεανώ Φωτίου.

Γιατί κατά τη γνώμη σου ο ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίζει, τουλάχιστον δημοσκοπικά, τόσο μεγάλα ποσοστά. Τι έχει αλλάξει από την προηγούμενη περίοδο;
Η κρίση αναμφίβολα αλλάζει συνειδήσεις, επαναδιαπραγματεύεται ταυτότητες, ριζοσπαστικοποιεί. Μεγάλα τμήματα του λαού που ηγεμονεύονται από την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού και το δίπολο μεγέθυνση και απόλαυση, είδαν το πρότυπό τους να καταρρέει. Την έκπληξη, την αγανάκτηση και την οργή της πρώτης φάσης διαδέχεται η έξοδος στο δημόσιο χώρο και η εγκατάλειψη της ιδιώτευσης. Από τη στιγμή εκείνη, τα μεμονωμένα άτομα αρχίζουν να αποκτούν την αναφορά μιας εν δυνάμει συλλογικότητας, η οποία απορρίπτει συνολικά το πολιτικό σύστημα και δημιουργεί τη μεγάλη κρίση πολιτικής εκπροσώπησης. Συγχρόνως, είναι έτοιμη να ακούσει τον αριστερό ριζοσπαστικό λόγο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξαιρείται από αυτή τη γενικευμένη απόρριψη. Όμως δεν καταγράφεται ως συστημική δύναμη και εμπλεκόμενος από την πρώτη στιγμή σε όλες τις απρόβλεπτες μορφές αντίστασης αποκτά την αναγκαία «γείωση με την κοινωνία», που έλεγε ο Γιάννης Μπανιάς ότι μας λείπει. Αμήχανος στην αρχή, συμμετέχει ενεργά στις πλατείες προσπαθώντας να κατανοήσει την έκφραση της λαϊκής οργής, να την ερμηνεύσει και να διδαχτεί. Μέσα από αυτή την πολύπλοκη διαδικασία με αντιφάσεις και θεωρητικά ελλείμματα, συγκροτεί ένα συνεκτικό πολιτικό λόγο αναγνωρίσιμο και κατανοητό, που δεν καταδικάζει ό,τι δεν ελέγχει, όπως το ΚΚΕ, ούτε παραπαίει σε αμφισημίες, όπως η ΔΗΜΑΡ. Αυτό που έχει αλλάξει δηλαδή, είναι ότι τόσο η κοινωνία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε μια πολιτική διαντίδραση.

Τι διαφέρει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ από την προηγούμενη φορά που εμφάνισε επίσης υψηλά δημοσκοπικά ποσοστά, ποια είναι η ειδοποιός διαφορά;
Τα στοιχεία είναι πολύ διαφορετικά στις δύο αυτές περιόδους. Στην περίοδο που αναφέρεσαι, η κρίση δεν είχε εμφανιστεί και ο ΣΥΡΙΖΑ υπέφερε από τη συνήθη παθογένεια της αριστεράς, την ενδοσκόπηση και τις εσωτερικές συγκρούσεις, για θέματα που δεν απασχολούν την κοινωνία, ή τον αμφίσημο λόγο για θέματα που την απασχολούν. Σήμερα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά άλλη σχέση με την κοινωνία, πιο σταθερή και όχι εικονική. Αυτό τουλάχιστον πιστεύω και ελπίζω όχι μόνο με την αισιοδοξία της βούλησης, αλλά και με τις ενδείξεις της καθημερινότητας.

Μπορεί να βοηθήσει σήμερα και στη διατύπωση λύσεων;
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το βάρος των εξελίξεων ωθείται να καταθέσει προτάσεις διεξόδου και παράλληλα συγκροτείται με ραγδαία βήματα. Βρίσκεται σε θέση να διατυπώσει λύσεις μέσα από τις θεωρητικές επεξεργασίες για την ανάλυση και κατανόηση της κρίσης, με τη σημαντική εμπειρία από τη συμμετοχή του στις κοινωνικές αντιστάσεις και βεβαίως με την ιδεολογία του. Αν σκεφτούμε την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ πριν από ένα χρόνο, στην έναρξη της λεγόμενης «επανεκκίνησής» του, θα καταλάβουμε τις επιπτώσεις της επιτάχυνσης του ιστορικού χρόνου λόγω κρίσης στη συγκρότηση των πολιτικών υποκειμένων.

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 6

Η εκλογική μάχη να αποτελέσει ένα σημείο καμπής για την ανάπτυξη ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής

H περίοδος που διανύουμε αποτελεί μία καμπή μεγάλων αλλαγών, προκλήσεων, κινδύνων αλλά και δυνατοτήτων για το εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα.

1.  Το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, περνάει την μεγαλύτερη κρίση μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού είναι η τέταρτη δομική κρίση του καπιταλισμού από τα μέσα του 19 αιώνα και μετά. Η υπέρβαση της σημερινής κρίσης θα απαιτήσει μία μακρά διαδικασία μετάβασης ο χαρακτήρας της οποίας θα καθοριστεί από την μορφή που θα πάρει η ταξική πάλη αλλά και οι διεθνείς ανταγωνισμοί.

Στον πυρήνα της είναι κρίση, των ειδικών αντιφάσεων του νεοφιλελευθερισμού και των στρατηγικών απορυθμίσεων που κυριάρχησαν σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία 25 χρόνια, αλλά και γενικότερα του καπιταλιστικού συστήματος. Σε τελική ανάλυση, οι αιτίες της κρίσης οφείλονται στο γεγονός η αστική τάξη απέτυχε να διαχειριστεί, το μέγεθος της ισχύος της και της επιτυχίας της στο νεοφιλελευθερισμό, να επιβάλλει μηχανισμούς σταθεροποίησης των αντιφάσεων και όπως δηλώνει η σημερινή κρίση μέσα από αυτή τη διαδικασία υπέσκαψε συγκυριακά και ένα μεγάλο τμήμα των προνομίων της..

Η κρίση του νεοφιλελευθερισμού είναι απόρροια της αχαλίνωτης καπιταλιστικής δυναμικής που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του. Η στρατηγική της απόσπασης των υψηλότερων δυνατών εισοδημάτων για τις ανώτερες τάξεις αποτέλεσε και αποτελεί τον κινητήριο στόχο του νεοφιλελευθερισμού. Σε τελική ανάλυση η κρίση αναδεικνύει την εγγενή τάση του καπιταλισμού για άναρχη ανάπτυξη. Μέσα από αυτή την κρίση για άλλη μια φορά καταδεικνύεται με αίμα και πόνο ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δεν μπορεί να εξορθολογισθεί και να αποφύγει τις καταστροφικές κρίσεις, είναι ένα σύστημα το δεν μεταρρυθμίζεται αλλά ανατρέπεται.

2. Σήμερα σε διεθνές επίπεδο επιχειρούν την υπέρβαση της κρίσης, με την διατήρηση και την εμβάθυνση των βασικών σταθερών του νεοφιλελευθερισμού, ανατρέποντας ένα σύνολο κοινωνικών κατακτήσεων και παραχωρήσεων προς τα εργατικά και λαϊκά στρώματα που αναπτύχθηκαν όλη την περίοδο μετά τον πόλεμο. Επιδιώκουν να εκθεμελιώσουν όχι μόνο τις κοινωνικές κατακτήσεις του μεταπολεμικού εργατικού κινήματος που σώθηκαν την περίοδο του νεοφιλελευθερισμού αλλά και βασικές συντεταγμένες του ίδιου του νεοφιλελεύθερου μοντέλου σε μία κατεύθυνση ακόμα σκληρότερων ρυθμίσεων για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα.

3. Τα αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη απέφυγαν σε πρώτο χρόνο μία διεθνή χρηματιστική κατάρρευση η οποία απειλήθηκε την περίοδο του Οκτωβρίου – Νοεμβρίου του 2008. Ωστόσο τα στοιχεία και οι αιτίες της κρίσης είναι ακόμα ενεργές και δεν μπορούν να την ξεπεράσουν παρά μόνο με μία συνολικότερη αλλαγή του συσχετισμού δύναμης εις βάρος των εργαζόμενων στρωμάτων. Η κρίση και οι τάσεις αναδιάρθρωσης του νεοφιλελευθερισμού και η προσπάθεια επίλυσης της προς μία κατεύθυνση σχετίζεται κυρίως με την ένταση της ταξικής πάλης. Στο πλαίσιο αυτό διεξάγεται ένας αδυσώπητος ταξικός πόλεμος από την πλευρά του κεφαλαίου και του αστικού κράτους σε διεθνές επίπεδο. Την ίδια στιγμή παρά τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες η αντίσταση του εργατικού κινήματος και συνολικά των εργαζόμενων στρωμάτων δεν βρίσκει την απαραίτητη πολιτική διέξοδος. Αυτό εξοπλίζει τις κυρίαρχες τάξεις, στην κατεύθυνση τους να αναδιατάξουν τις κοινωνικές σχέσεις εξουσίας και παραγωγής ακόμα περισσότερο προς όφελος τους.

Κινητοποίηση από το «Συντονιστικό των Ομοσπονδιών & σωματείων ενάντια στις καταργήσεις δημόσιων φορέων»

H πολιτική κυβέρνησης /τρόικας για τη διάλυση του Δημοσίου και την παράδοση του έργου και των υπηρεσιών του στα ιδιωτικά συμφέροντα συνεχίζεται. Μετά τους νόμους με τους οποίους έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν φορείς και οργανισμοί και απολύθηκαν εκατοντάδες εργαζόμενοι, είναι σε εξέλιξη από την Αντιπροεδρία και τη ΓΓ της Κυβέρνησης η υλοποίηση μιας σειράς έργων για την επέκταση των συγχωνεύσεων / καταργήσεων και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς και Υπηρεσίες.

Έτσι, στη μελέτη που πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε με τίτλο «Οριζόντια μελέτη σκοπιμότητας συγχωνεύσεων / καταργήσεων φορέων του Δημοσίου» περιλαμβάνονται προς εξέταση για συγχώνευση/κατάργηση 134 νέοι φορείς, 53 από το Υπ. Πολιτισμού, 26 από το Υπ. Ανάπτυξης, 27 από το Υπ. Παιδείας, 8 από το Υπ. Υγείας, 7 από το ΥΠΕΚΑ και 3 από το Υπ. Γεωργίας.

Παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη δημόσιος διαγωνισμός με τον οποίο θα επιλεχτούν ιδιωτικές εταιρείες για να αναλάβουν με το αζημίωτο (14,5 εκ ευρώ συγχρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ!) την υλοποίηση των καταργήσεων / συγχωνεύσεων των φορέων που θα αποφασιστούν από την κυβέρνηση.

Δηλώνουμε την κατηγορηματική μας αντίθεση και προχωράμε ως πρώτο μέτρο αντίδρασης στο μπλοκάρισμα της διαδικασίας αποσφράγισης των προσφορών του Διαγωνισμού στις 3.5.2012, στις 9π.μ., στα γραφεία της ΚτΠ αε, Ηλιουπόλεως 2 - 4, κοντά στο σταθμό ΔΑΦΝΗ του Μετρό.

Καλούμε όλα τα σωματεία του δημοσίου και το «Συντονιστικό των Ομοσπονδιών & σωματείων ενάντια στις καταργήσεις δημόσιων φορέων» να στηρίξουν την απόφασή μας.

• Καμία κατάργηση / συρρίκνωση Δημόσιου κοινωφελούς φορέα και υπηρεσίας. Διασφάλιση και αναβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα και του έργου τους. ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Καμία απόλυση εργαζόμενου.
• Κάτω τα χέρια από τους μισθούς, τις συντάξεις, τις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα δικαιώματά μας συνολικότερα.

Συντονιστικό Ομοσπονδιών & Σωματείων Εργαζομένων ΕΝΑΝΤΙΑ στις ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ και στην ΕΦΕΔΡΕΙΑ – ΑΠΟΛΥΣΗ

Από το νεοφιλελευθερισμό στο φασισμό

Αναρτούμε άρθρο του Ηλία Ιωακείμογλου από το περιοδικό Κόκκινο, τεύχος 52

Η απόφαση των καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων να ιδρύσουν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών στην Ελλάδα σηματοδότησε την είσοδο της χώρας σε μια νέα πολιτική περίοδο. Αποτελεί πλέον κοινό τόπο στους χώρους της κριτικής αντιπολίτευσης ότι βρισκόμαστε ήδη σε διαδικασία επέκτασης της φαιάς πανούκλας. Ο όρος του «εκφασισμού» και οι αναφορές στη δημοκρατία της Βαϊμάρης έχουν εγκατασταθεί πλέον στο λεξιλόγιο και τις αναλύσεις της Αριστεράς.

Ωστόσο, ο εκφασισμός εμφανίζεται, στις αναφορές της Αριστεράς, ως μια ιστορία παράλληλη προς την ιστορία της οικονομικής κρίσης, χωρίς οργανική σχέση με αυτήν. Παραδείγματος χάρη, η ανάδειξη του ζητήματος των στρατοπέδων συγκέντρωσης εμφανίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ ως προεκλογικός ελιγμός των κομμάτων εξουσίας, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την ιδρυτική πράξη προσχώρησης όλων των καθεστωτικών δυνάμεων σε μια νέα δυναμική πρόταση πολιτικής ηγεμονίας, την πρόταση του φασισμού. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή από τα χρόνια της «ισχυρής Ελλάδας» του Κώστα Σημίτη.

Η μοριακή αντεπανάσταση των ηττημένων της Αγοράς

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 5

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΤΕΕ, ΤΕΤΑΡΤΗ 2.5.2012 ΩΡΑ 18:30

Οι εκλογές του Μάη, δεν είναι σαν όλες τις προηγούμενες. Έρχονται να πυκνώσουν ραγδαίες εξελίξεις. Δεν είναι ένα τυπικό αποτέλεσμα του κοινοβουλευτικού συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της ταξικής πάλης, από το Μάη του 2010 μέχρι σήμερα. Επιβλήθηκαν από τον αγώνα του κόσμου της εργασίας, των άνεργων, των νέων.

­Μας υποχρέωσαν...
Με αφορμή το δημόσιο χρέος, νομοθετήθηκε η συντριβή των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η fast truck εκποίηση του δηµόσιου πλούτου, µε κατάργηση συνταγματικών όρων και περιορισμών. Αυτοί που το δημιούργησαν, υποκρίνονται ότι το χρέος είναι κάτι κακό. Όµως καπιταλισµός χωρίς χρέος είναι απλώς αδύνατος. Το χρέος είναι το κυκλοφορικό σύστημα του καπιταλισμού. Η επίκλησή του είναι πρόσχημα.

Η σημερινή κρίση του δηµόσιου χρέους, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, αποτελεί απλώς σύµπτωµα. Η πραγματική κρίση αφορά στην υπερσυσσώρευση, και την πτώση των ποσοστών κέρδους, που από το 2008 πλήττει όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού. Πλήττει πρωτίστως τις ζωντανές - νεκρές, τράπεζες - ζόµπι, τους τροφοδότες των οικονομιών τους. Μεταβάλλεται σε κρίση χρέους στις περιοχές που η υποταγή στις χρηματαγορές ήταν εντονότερη και δογματικότερη, όπως η Ευρωζώνη.

Η επιχείρηση εξόδου από την κρίση, συνίσταται στην καταστροφή κάθε εμπόδιου στην ανταγωνιστικότητα. Η ύφεση που προκαλείται, δεν είναι ούτε απρόβλεπτη, όπως παρουσιάζεται, ούτε ανεπιθύμητη: Μόνον έτσι θα «εκκαθαριστούν» οι «µη ανταγωνιστικές» δραστηριότητες και τα ποσοστά κέρδους θα κινηθούν και πάλι ανοδικά, παράλληλα µε τη μαζική φτώχεια και την ανεργία. Μόνο τότε θα ανακάμψει η συσσώρευση του κεφαλαίου, αρχίζοντας έστω από μικρότερο εύρος παραγωγής.

Δεν μπορούν πια

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 4

ΓΙΑΤΙ ΨΗΦΙΖΩ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι εκλογές της 6ης Μαίου είναι ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές από τη μεταπολίτευση, ίσως και από τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Αυτές διεξάγονται σε περίοδο όπου το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα περνάει την μεγαλύτερη κρίση του από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.

Σε διεθνές επίπεδο αυτή έχει εκδηλωθεί από το 2008 ,- χρονικό διάστημα Οκτωβρίου –Νοεμβρίου και ενώ σε πρώτη φάση φάνηκε ότι οι χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού απέφυγαν μία διεθνή χρηματιστηριακή κατάρρευση στην πραγματικότητα τα στοιχεία και οι αιτίες που την προκάλεσαν είναι ακόμα υπαρκτά.

Η υπέρβασή της -όπως και όλων των προηγούμενων- επιχειρείται να γίνει με την ανατροπή ενός συνόλου κοινωνικών κατακτήσεων των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων που δεν χαρίστηκαν αλλά κερδήθηκαν έπειτα από σκληρούς λαϊκούς και εργατικούς αγώνες όπου η ένταση και η έκταση της ταξικής πάλης ήταν ατό που καθόρισε το νικηφόρο αποτέλεσμά τους.

Στην Ελλάδα η κρίση μεταφέρθηκε με μία σχετική υστέρηση αλλά με πολύ μεγαλύτερη ένταση.

Η συνταγή για την το ξεπέρασμά της είναι η συνηθισμένη: Η διατήρηση και εκβάθυνση των βασικών σταθερών του νεοφιλελευθερισμού συνθλίβοντας τα λαϊκά και εργατικά στρώματα και πολώνοντας ακόμα περισσότερο προς τη μεριά της εργατικής τάξης τα μεσαία στρώματα καθώς και τα στρώματα της διανοητικής εργασίας με κυρίαρχη τάση την εξαφάνισή τους. Η στρατηγική επιλογή της Ελληνικής αστικής τάξης για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η αντιφατική ενσωμάτωσή της σε αυτή αποδείχθηκε πόσο λάθος ήταν για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Η κρίση μεταφέρθηκε ραγδαία και στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου , που υφίσταται τις επιπτώσεις της ανισόμετρης ανάπτυξης και της αντιφατικής ενσωμάτωσης του στην Ευρωπαϊκή Ένωση .

Η κρίση αυτή στη Ελλάδα έφερε ανατροπές στο υπάρχον πολιτικό σύστημα τόσο στο συσχετισμό δυνάμεων σε πολιτικό επίπεδο , όσο και στο επίπεδο της ταξικής πάλης . Σε πολιτικό επίπεδο εκφράστηκε με την αποδιάρθρωση των παραδοσιακών κομματικών σχηματισμών ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ. εκφραστών της στρατηγικής και των συμφερόντων της αστικής τάξης , που ήταν αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της έντασης της ταξικής πάλης.

Στο επίπεδο της ταξικής πάλης με τους πρωτοφανείς σε ένταση έκταση και μορφή αγώνες που έδωσαν οι εργαζόμενοι κάτω από ένα δυσμενές πεδίο καταστολής βιαιότητας διλλημάτων και εκβιασμών που εφαρμόζει και θέτει ακόμα και αυτή τη στιγμή η αστική τάξη και οι μηχανισμοί της (ΜΜΕ) προκειμένου να περάσουν και να εφαρμόσουν ακόμα πιο σκληρά και δυσβάσταχτα μέτρα τον Ιούνιο, μέτρα που ήδη έχουν υπογράψει ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Κάτω από αυτό το πρίσμα και με βάση την πολιτική πρόταση και τον καθοριστικό σε μεγάλο βαθμό που έχει ρόλο που έχει παίξει σε όλες αυτές τις μάχες του τελευταίου διαστήματος η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύω ότι είναι η δύναμη που μπορεί να παίξει επίσης καθοριστικό ρόλο και το επόμενο χρονικό διάστημα και να ταράξει τα νερά ακόμα και μέσα στη βουλή.

Γιατί σε αντίθεση με άλλες δυνάμεις που επιμένουν στο δρόμο του απομονωτισμού και της καταγγελειολογίας αποστρεφόμενες κάθε εκρηκτική καμπή του κινήματος ή με άλλες που καλλιεργούν αυταπάτες για λύση μέσα στη ΕΕ και ΟΝΕ καθώς και για την αλλαγή συσχετισμών μέσα στην ΕΕ ΟΝΕ (βλέπε ΟΡΛΑΝ σοσιαλδημοκρατία) έχει πρόταση ανατροπής.

Ως προς την πολιτική πρόταση που κατά τη γνώμη μου είναι μία πρόταση που πρέπει να επεξεργαστεί και να προτάξει ολόκληρη η αριστερά, γιατί πιστεύω ότι είναι μία ξεκάθαρη πολιτική πρόταση για το σήμερα και όχι για τη «Δευτέρα παρουσία» και θέτει με εμφατικό και αδιαπραγμάτευτο τρόπο την ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ Ε.Ε. που κατά τη γνώμη μου είναι μία κομβική και αδιαπραγμάτευτη θέση που πρέπει να έχει μία αριστερή πολιτική σήμερα για να μπορέσει να φέρει την ανατροπή στην αστική πολιτική και στο προσκήνιο του εργαζόμενους.

Κι αυτό γιατί το εγχείρημα ΕΕ και της ΟΝΕ δεν δημιουργήθηκε για τους εργαζόμενους. Είναι εξ’ ορισμού το πιο φιλόδοξο εγχείρημα των αστικών τάξεων της Ευρώπης προσπαθώντας να φτιάξουν ένα δυνατό Ιμπεριαλιστικό μπλόκ.

Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμπυκνώνεται στα παρακάτω σημεία που τα θεωρώ κομβικά:

Ρήξη με την ΕΕ-ΟΝΕ

Στάση πληρωμών διαγραφή του χρέους και εθνικό νόμισμα

Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων

Επιβολή ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων για να αποφευχθεί η φυγή τους στο εξωτερικό

Δραστική φορολόγηση του κεφαλαίου και των εύπορων εισοδηματικά στρωμάτων με περιστολή της φοροδιαφυγής και της εισφοροαποφύγής.

Ελεγχόμενη διολίσθηση της ισοτιμίας του νομίσματος έτσι ώστε να διευκολυνθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα σε συνδυασμό με ένα σύστημα ελέγχου των τιμών

Εν κατακλείδι η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ώστε να μπεί στη βουλή είναι ψήφος που μπορεί να ταράξει τα νερά να τους χαλάσει το συσχετισμό και να μετατοπίσει το τοπίο προς τα αριστερά.

Είναι ψήφος αγώνων και προοπτικής

ΜΠΑΛΑΤΣΑ ΙΩΑΝΝΑ ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Α’ ΑΘΗΝΑΣ

ΜΕΛΟΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ

ΜΕΛΟΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Συλλογή Κωστάκη: Ρωσικός Μοντερνισμός και Καλλιτεχνική Πρωτοπορία

Για μία ακόμη φορά τα αριστουργήματα της συλλογής Κωστάκη που βρίσκονται στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης θα αποτελέσουν πόλο έλξης για το κοινό, καθώς χθες εγκαινιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, στον χώρο της Μονής Λαζαριστών, η έκθεση με τίτλο Τα κινήματα της ρωσικής πρωτοπορίας, η οποία επικεντρώνεται  στην Πρωτοπορία της Πετρούπολης. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 2 Σεπτεμβρίου 2012.

Με την ευκαιρία της  έκθεσης σας παρουσιάζουμε ένα κείμενο της Νάντιας Βαλάνη , γραμμένο με αφορμή την 93η επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης, με τίτλο:

 Ρωσικός Μοντερνισμός και Καλλιτεχνική Πρωτοπορία -Τέχνη και Πολιτική τον Οκτώβρη. Η Σοβιετική Κρατική Πολιτική τα πρώτα χρόνια.

της Νάντιας Βαλαβάνη

1. Εισαγωγή

Όχι μόνο η Οκτωβριανή Επανάσταση αλλά και η ρωσική πρωτοπορία αποτέλεσαν εκφράσεις, στις ιδιαίτερες συνθήκες της ρωσικής πραγματικότητας, διεθνών φαινομένων και διαδικασιών. Οι δρόμοι έντονα πειραματικού χαρακτήρα στους οποίους, με σημείο τομής την εμφάνιση του κυβισμού και δημιουργώντας τη σημαντικότερη επανάσταση στις τέχνες από την εποχή της Αναγέννησης, περιπλανιόταν από τις αρχές του 20ου αιώνα η ευρωπαϊκή «ιστορική πρωτοπορία», στη Ρωσία διασταυρώθηκαν με το σημαντικότερο κοινωνικό πείραμα όλων των εποχών: Tον Οκτώβρη και το νεαρό εργατοαγροτικό κράτος που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί. Αποτέλεσμα; Τα πρώτα επαναστατικά και μετεπαναστατικά χρόνια, ακόμα και την περίοδο 1917-1920 που μαίνονταν οι μάχες της επανάστασης, του εμφύλιου και της ξένης εισβολής, σε συνθήκες πείνας, παγωνιάς και έλλειψης και των στοιχειωδών, συμπεριλαμβανομένου χαρτιού και φιλμ, υπήρξε μια πρωτοφανής καλλιτεχνική έκρηξη σ’ όλους τους τομείς των τεχνών. Συνοδευόμενη από θυελλώδεις συζητήσεις για θέματα αισθητικής και πολιτικής, σε συνθήκες απόλυτης καλλιτεχνικής ελευθερίας και σε σύζευξη με μια στάση πραγματικά αξιοθαύμαστης κοινωνικής υπευθυνότητας των ίδιων των δημιουργών, δημιουργήθηκε ό,τι πιο προωθημένο καλλιτεχνικά στον κόσμο.

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 3

Αναρτούμε συνέντευξη στην Αθηνά Τέσκου, στον Δρόμο, του Γιώργου Θεοδωρόπουλου (μέλους της συσπείρωσης), υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Θεσσαλονίκης.

Γιώργος Θεοδωρόπουλος: Αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα ο ίδιος ο λαός

Εδώ και δύο χρόνια περίπου σας ακούμε σε διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρηματολογείτε για το ότι η Αριστερά πρέπει να θέσει ζήτημα εξουσίας. Δεν σας κρύβουμε ότι αρχικά μας είχε φανεί υπερβολική μια τέτοια τοποθέτηση. Πιστεύετε ότι επιβεβαιώνεται η τοποθέτηση που από τότε κάνετε;
Αναμφίβολα, ναι. Από πολλές απόψεις ήταν δύσκολη η περίοδος λίγο πριν από το πρώτο Μνημόνιο. Βρισκόταν σε εξέλιξη μια τεράστιας έκτασης τρομοκρατική προπαγανδιστική εκστρατεία από την πλευρά του καθεστώτος (ΜΜΕ, καθεστωτικά κόμματα κ.λπ.) αλλά και των αφεντικών του (Ε.Ε. και διάφορα θεσμικά της όργανα, εξωθεμικοί παράγοντες και κάθε είδους αξιολογητές, ΔΝΤ) με βασικό άξονα «ανάγκη έκτακτων μέτρων, Μνημόνιο ή καταστροφή». Επίσης, το καθεστώς ήταν αποφασισμένο να προχωρήσει σε ακόμα πιο σκληρή καταστολή, πράγμα που έκανε με την ψήφιση του Μνημονίου στις 5 Μάη 2010. Εντελώς συντροφικά θα ήθελα να επισημάνω ότι εκείνη την περίοδο κυριαρχούσε ένα μούδιασμα στην Αριστερά, αποτέλεσμα της μη προετοιμασίας για μια τέτοιας έκτασης επίθεση. Τότε, διάφορα επιτελεία της Αριστεράς θεώρησαν ότι ίσως δεν είναι περίοδος για τολμηρές προτάσεις από τη μεριά της Αριστεράς και πιο συγκεκριμένα για μέτωπο αντίστασης στην κατοχή.

Από πού πήγαζε η δική σας «υπερβολική» τοποθέτηση;
Δεν ήταν μια προσωπική τοποθέτηση. Αρκετοί σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και συναγωνιστές των κοινωνικών κινημάτων έθεταν παρόμοια ζητήματα. Έλεγαν δηλαδή ότι, αφού έχουμε πόλεμο από τη μεριά του συστήματος, τώρα είναι η ώρα για να θέσει η Αριστερά την ανάγκη ενός μετώπου, μιας πλατειάς συμμαχίας, είναι η ώρα να πάρουμε εμείς οι αριστεροί θέσεις μάχης στην πρώτη γραμμή, να καλέσουμε τον κόσμο σε πράξεις αντίστασης και σε κινήματα ανυπακοής και ανατροπής.
Τώρα, για το ποια ήταν τα δεδομένα μιας τέτοιας τοποθέτησης: Πρώτα από όλα η ίδια η ανάγκη που έλεγε ότι «αν υποταχτούμε, τη βάψαμε». Αλλά ήταν και η εμπειρία μας που μας έκανε να πιστεύουμε ότι σε συνθήκες κρίσης είναι δυνατόν να υπάρξει λαϊκή οργάνωση, αντιστάσεις, κινήματα και νίκες. Οι επιτροπές Ακρίβεια-STOP, η οργάνωση δηλαδή του απλού καθημερινού ανθρώπου για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κρίσης, οι δράσεις σε μια σειρά από θέματα όπως σούπερ μάρκετ, φυσικό αέριο, δημοτικά τέλη, εισιτήρια των αστικών λεωφορείων και οι νίκες των πολιτών που επιτυγχάνονταν μας έδιναν αισιοδοξία.
Μπαίνοντας στον πρώτο χρόνο του Μνημονίου, ξεδιπλώθηκε το πανελλαδικής εμβέλειας κίνημα Δεν πληρώνω τα διόδια, υπήρξαν κάποιοι σημαντικοί εργατικοί αγώνες καθώς και η εξέγερση του λαού της Κερατέας. Όχι και λίγα πράγματα δηλαδή, για να δείξουν ότι ο λαός δεν ήταν διατεθειμένος να λουφάξει. Το αντίθετο... Και εδώ να πούμε ότι ήταν σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ που σε κάποια κινήματα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και με ανιδιοτέλεια πάλεψαν για να μην τα σκιάσει όλα η φοβέρα και τα πλακώσει η σκλαβιά!

Σας θυμάμαι σε τηλεοπτικές εμφανίσεις να μιλάτε για «Μπομπολιστάν», «πόλεμο», «σύγχρονους κατακτητές και ντόπιους κοτζαμπάσηδες», «χαράτσια» κ.λπ. Μάλιστα, θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ σε μια εκπομπή, απαντώντας στην αποστροφή σας για «αντάρτικο κατά των διοδίων» να σας καλεί οργισμένος να ανεβείτε στο Γράμμο για να σας ξανασυντρίψουν οι δυνάμεις του καθεστώτος. Πιστεύετε ότι έχουμε αναγκη από έναν μη θεσμικό λόγο;
Έχουμε ανάγκη από έναν λόγο που θα ξεφεύγει από τον πολιτικάντικο, στρόγγυλο, γλυκερό λόγο των καθεστωτικών πολιτικών και θα μιλά με απλά λόγια, σταράτα και ντόμπρα. Ενα λόγο τσεκουράτο, όχι για να ενυπωσιάσει, αλλά για να πείσει και να εμπνεύσει τους πολίτες και για να πονέσει το καθεστώς. Αυτή είναι η δική μας ευπρέπεια και είναι εντελώς αντίθετη με τον καθεστωτικό υποκριτικό καθωσπρεπισμό.
Ναι, μιλήσαμε για χαράτσια και χαιρόμαστε που μια τέτοια έκφραση με ιστορικές αναφορές υιοθετήθηκε από το κίνημα και αναγκάστηκε ακόμα και το σύστημα ακόμα να χρησιμοποιεί. Έτσι, θα συνεχίσουμε. Από μια άποψη είναι ιδιαίτερα θετικό που δυνάμεις του συστήματος αναγκάζονται να βγάλουν τη μάσκα ή την ...κουκούλα και να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, όπως κάνουν όσοι τολμούν να βάλουν στο στόμμα τους και να μολύνουν ηρωικές στιγμές της ελληνικής Ιστορίας. Σε αυτούς να πούμε ότι «αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός» και θα τον βρίσκουν μπροστά τους.

Όσον αφορά τις εκλογές;

Θέματα ενέργειας και ενημέρωση από Χαλκιδική

1. Σε κατάσταση κατάρρευσης η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας

Η ΡΑΕ δημοσιοποιεί (24/4/2012) μελέτη βελτιστοποίησης των ταμειακών ροών την ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας για το έτος 2012

http://www.rae.gr/site/file/system/docs/misc1/20102011/24042012

http://www.rae.gr/site/categories_new/about_rae/factsheets/major_news/24042012.csp

Την ίδια μέρα, ο πρόεδρος της ΡΑΕ στέλνει επιστολή προς τις εταιρείες προμήθειας και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και τη μη εκπλήρωση της υποχρέωσης παροχής εγγυήσεων προς ΛΑΓΗΕ και ΑΔΜΗΕ

http://www.rae.gr/site/file/system/docs/misc1/20102011/25042012;jsessionid=c3fb777b30db983461857e2b43fc97fdb3793277ce4e.e38OchqPa34Na40Ma3qMaNuKaNyOe6fznA5Pp7ftolbGmkTy

Στις 25/4/2012, ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, προσπαθεί να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, με την ακόλουθη δήλωση:

http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=389&sni[524]=1802&language=el-GR

Σχετικό δημοσίευμα της «Καθημερινής» έχει τίτλο: «Προς κραχ η αγορά ηλεκτρισμού - αναπόφευκτη η κατάρρευση μέχρι το καλοκαίρι αν δεν ενισχυθεί άμεσα η ρευστότητα»

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100076_25/04/2012_479975

2. Αναζήτηση νέων μέτρων ενίσχυσης των ΑΠΕ

Το ΥΠΕΚΑ δημοσιοποίησε (26/4/2012) την εκπόνηση έκθεσης, στο πλαίσιο κατάρτισης σχεδίου για τη μεταρρύθμιση του υποστηρικτικού μηχανισμού των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=389&sni[524]=1807&language=el-GR

Η έκθεση:

http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=ayq57aIx1P4%3d&tabid=37&language=el-GR

Η περίληψη της έκθεσης:

http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=HBOljTXuCS0%3d&tabid=37&language=el-GR

Δημοσίευμα της «Καθημερινής» για το ίδιο θέμα:

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/04/2012_439491

3. Στη διαιτησία οδηγείται η διαμάχη ΔΕΗ και Μυτιληναίου για την τιμολόγηση της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε.

Ανακοίνωση της ΡΑΕ (11/4/2012) με θέμα: «Έναρξη της διαδικασίας Διαιτησίας μεταξύ ΔΕΗ Α.Ε. και ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. - Πρόσκληση επιλογής διαιτητών και επιδιαιτητή»

http://www.rae.gr/site/categories_new/about_rae/factsheets/major_news/110412_2.csp

4. Συνέχεια στη «διαβούλευση» για τον ενεργειακό σχεδιασμό

Οι άνθρωποι της συσπείρωσης για τις εκλογές - 2

Με το πολιτικό πρόγραμμα της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. σε κάθε εργατικό αγώνα

Η Ελλάδα για δεύτερη φορά στην ιστορία της δοκιμάζει ένα πείραμα προπομπό ανάλογων εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο:

Πώς η κρίση συσσώρευσης κεφαλαίου θα ξεπεραστεί μέσα από το τσάκισμα της εργασίας και της παραγωγής, με την ανεργία να ξεπερνάει το 25 %, με 6 συνεχόμενα έτη πτώσης του Α.Ε.Π., με μείωση των μισθών 25 με 30 % και με την εξαφάνιση του κοινωνικού κράτους.

Παρότι η απονομιμοποίηση του δικομματισμού και οι μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις δεν εμπόδισαν την κατεδάφιση ζωτικής σημασίας κατακτήσεων των εργαζομένων, τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Αυτές οι εκλογές μπορούν και πρέπει να δώσουν το σύνθημα για την ανατροπή αυτών των πολιτικών.

Εκατοντάδες χιλιάδες στερήθηκαν το μισθό, τη σύνταξη, την εργασία τους.

Τώρα ήρθε η ώρα να απαντήσουν σε όσους θεωρούν την ψήφο τους δεδομένη.

Τα τελευταία δύο χρόνια όλα τα μέλη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. που παρεμβαίνουμε σε εργασιακούς χώρους, αγωνιζόμαστε απέναντι στο σχέδιο μετατροπής της κοινωνίας σε εργασιακό Νταχάου.

Όχι χωρίς λάθη, όχι χωρίς αποτυχίες.

Λέγοντας όμως την αλήθεια.

Πώς τα πολιτικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται μόνο με συνδικαλιστικές λύσεις.

Πώς όταν θεσμοθετείται η εργοδοτική αυθαιρεσία, όταν καταργούνται με κυβερνητικό νόμο οι υπογεγραμμένες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όταν επιδοτείται η ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, τότε η πάλη στα σωματεία δεν είναι πάλη μόνο απέναντι στους εργοδότες, αλλά και στο ίδιο το πολιτικό σύστημα.

Η καταστροφή δεν θα έρθει με την έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Την καταστροφή ήδη την ζούμε, αλλά υπάρχει ελπίδα να την σταματήσουμε.

Η υλοποίηση του μεταβατικού προγράμματος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. είναι ο άμεσος, εφικτός και ρεαλιστικός τρόπος για να το πετύχουμε.

Σπύρος Κοντομάρης, Χημικός Μηχανικός

μέλος α/τεε, μέλος Δ.Σ. Ένωση Εργαζομένων Φυσικού Αερίου Αττικής

υποψήφιος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στην ΄Β Αθηνών

Πρωτομαγιά στο Μουσείο

1^η ΜΑΗ: ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΙΣ 10.30 πμ, ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ Ε.Ε

Η φετινή πρωτομαγιά συμπίπτει με τα δύο χρόνια που το μαύρο μέτωπο (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) και το κεφάλαιο μας οδήγησαν στην νέα βαρβαρότητα των διαδοχικών μνημονίων του κεφαλαίου, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Ακόμα συμπίπτει με τα δύο χρόνια διαρκούς κινητοποίησης των εργαζομένων ενάντια στα αντεργατικά μέτρα.

Επιπλέον, γίνεται σε ένα εκρηκτικό διεθνές περιβάλλον, που σφραγίζεται από την παγκόσμια κρίση του συστήματος, που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008, με την Ελλάδα να είναι ένα από τα πολλά ενεργά «ηφαίστεια», ενός μεγάλου κοινωνικού πολέμου στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η φετινή πρωτομαγιά αποτελεί επίσης την πρώτη μεγάλη κρίσιμη πανεργατική αναμέτρηση μετά την ψήφιση της νέας «δανειακής σύμβασης» που αποτελεί το μανιφέστο του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενάντια στους εργαζόμενους, τους ανέργους και τη νεολαία.

Το μέλλον που μπορούν να μας εγγυηθούν δεν είναι άλλο παρά: Δέσμευση κάθε πόρου για την αποπληρωμή του χρέους, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ατομικές συμβάσεις με κινεζοποίηση των μισθών, καθημερινά αμέτρητα κρούσματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ανεργία με ποσοστά της τάξης 30% και 50-60% για τους νέους, 150.000 απολύσεις στο δημόσιο ως το 2015, τσάμπα νέους εργαζόμενους, κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων μετά το «κούρεμα», ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές και στο διεθνές και ευρωπαϊκό κεφάλαιο.

Τολμούν να εκβιάζουν με το «ευρώ ή χάος», όταν είναι πια φανερό πως με το σύμφωνο για το Ευρώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετατραπεί σε ένα σύγχρονο Νταχάου για τους λαούς, ενώ ζητούν «νωπή λαϊκή εντολή» που θα νομιμοποιεί μια ακόμα πιο βάρβαρη και κανιβαλική πολιτική.

Ένας άλλος δρόμος για την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία

Ο αντίπαλος κινήθηκε αποφασιστικά, στρατηγικά, επιβάλλοντας βίαια μια νέα κατάσταση. Οι εργαζόμενοι, το εργατικό κίνημα πρέπει να δουν την κατάσταση αυτή ως ένα «σημείο μηδέν», και να ανασυγκροτηθούν ταξικά σε νέες βάσεις. Μακριά από τις λογικές του εργοδοτικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες που αναπαράγουν την λογική των κοινωνικών εταίρων και τα κυρίαρχα διλήμματα: είτε «συντεταγμένη» μείωση των μισθών ή «χαοτικές» μειώσεις άνω του 50% σε περίπτωση που δεν υπογραφούν νέες συμβάσεις που θα εμπεριέχουν την μείωση.

Κάθε χώρος δουλειάς πρέπει να γίνει χώρος μάχης των συλλογικών εργατικών συμφερόντων και δικαιωμάτων. Με γενικές συνελεύσεις, με επιτροπές αγώνα, να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη για να επιβάλλουμε αξιοπρεπείς μισθούς, εργασιακές σχέσεις και συλλογικές συμβάσεις, με κριτήριο τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας.

Ο αγώνας των εργαζόμενων της χαλυβουργίας που νίκησαν το φόβο, τους εκβιασμούς, και γι’ αυτό είναι ήδη νικητές μας δείχνει το δρόμο για να συναντηθούμε και να βαδίσουμε με αξιοπρέπεια. Να ενισχύσουμε την ενότητα και την αλληλεγγύη μας με νέους πιο αποτελεσματικούς τρόπους. Μαζί με όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, να συγκροτήσουμε ένα πανεργατικό μέτωπο για να ανατρέψουμε το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, τις κυβερνήσεις των κομμάτων του κεφαλαίου, το διαρκές σφαγείο των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων, του ευρώ και της ΕΕ.

Η φετινή πρωτομαγιά, πρέπει να βρει τον κόσμο της εργασίας όχι κάτω από προεκλογικά μπαλκόνια του σάπιου πολιτικού κατεστημένου, αλλά στους δρόμους του αγώνα και της αναζήτησης ενός νέου εργατικού Σικάγο, αντίστοιχου με τις τρομακτικές δυνατότητες που υπάρχουν, αρκεί η κοινωνία απαλλαγεί από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της ολοκληρωτικής υπαγωγής του ανθρώπου, στην κερδοφορία των «αγορών» και του κεφαλαίου.

Καλούμε όλα τα μέλη του σωματείου, να συμβάλλουν αποφασιστικά ώστε να γίνει η 1^η Μάη μέρα αντίστασης και κλιμάκωσης σε όλη την Ελλάδα. Να στείλουμε μήνυμα ανυπακοής και αποφασιστικού αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης και τη νικηφόρα σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και το σύστημά του.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ