Οι επενδυτές δεν «μένουν σπίτι»!
Στις 22 του Μάρτη, ο προϊστάμενος της πολιτικής προστασίας Χαρδαλιάς, φορώντας το υπεροπτικό ύφος της εξουσίας, ανακοίνωνε το μέτρο περιορισμού της κυκλοφορίας, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «το κράτος και ο παραγωγικός ιστός δεν παραλύουν». Και πράγματι! Πλάι στους φούρνους, τα μανάβικα, τα σούπερ μάρκετ και τα φαρμακεία, όλες οι διεργασίες που σχετίζονται με τα αιολικά εργοστάσια (και όχι μόνο) που σχεδιάζονται απ΄άκρη σε άκρη της ελληνικής επικράτειας, δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό αυτόν τον καιρό. Η μόνη (τυπική) απορία που μας έχει δημιουργηθεί είναι εάν η βιομηχανία της αιολικής ενέργειας εντάσσεται τελικά στο… κράτος ή στον παραγωγικό ιστό;
Οι δημοπρασίες της ρυθμιστικής αρχής ενέργειας (ΡΑΕ) και οι διαγωνισμοί της ΔΕΗ Ανανεώσιμες γίνονται κανονικά. Κάπως έτσι κατοχυρώθηκε στην «Αιολική Βέρμιου Α.Ε.» ακόμα ένα αιολικό πάρκο 153MW στο Βέρμιο. Αντίστοιχα, η ΙΝΤΡΑΚΑΤ ανέλαβε το αιολικό πάρκο 30MW και το κέντρο υπερυψηλής τάσης (ΚΥΤ) στον Τύμπανο, στο Μουζάκι. Ένα έργο στην ανατολική Αργιθέα που ανοίγει τον δρόμο και για τα υπόλοιπα στην περιοχή των Αγράφων. Στα δυτικά Άγραφα, στο χωριό της Βαλαώρας, όπου σχεδιάζεται ο εκτοπισμός σχεδόν του συνόλου των κτηνοτρόφων της περιοχής, καθώς στα λιβάδια τους έχει αδειοδοτηθεί ένα φωτοβολταϊκό πάρκο σε έκταση 3.300 στρεμμάτων, στις 8 του Απρίλη, κάτοικοι ακινητοποίούν δύο αυτοκίνητα τα οποία κινούνται στην περιοχή με σκοπό τη διενέργεια εργασιών.
Τη στιγμή που παντού επιβάλλονται μέτρα περιορισμού των επαφών, το ευρωπαϊκό λόμπι της αιολικής ενέργειας (Wind Europe) στις 27 Μαρτίου, δηλώνει με καμάρι ότι το 96% των εργοστασίων κατασκευής ανεμογεννητριών και σχετικών εξαρτημάτων συνεχίζουν την παραγωγή. Αφού, λοιπόν, όλα κυλούν… ομαλά, εξοπλισμός ανεμογεννητριών ξεφορτώνεται, πάει και έρχεται και στα μέρη μας. Στο λιμάνι της Κύμης πλοίο από την Γερμανία ξεφορτώνει τμήματα ανεμογεννητριών που προορίζονται για την Οκτωνιά (Εύβοια). Στα λιμάνια της Καρύστου, του Λαυρίου και της Στυλίδας φορτηγά μεταφέρουν σε εργοτάξια τα υλικά που φθάνουν. Οδηγείς σε θεσσαλικούς δρόμους, στον Βόλο, στον Τύρναβο για να πας στη δουλειά σου χαράματα και πετυχαίνεις τριαντάμετρα φορτηγά να μεταφέρουν πτερύγια. Ο περιορισμός στις μετακινήσεις λύνει τεχνικά τα χέρια στην τροχαία για να γίνουν οι σχετικές μεταφορές; Μάλλον ο περιορισμός στις μετακινήσεις λύνει ένα (διόλου τεχνικό, βαθύτατα πολιτικό) πρόβλημα για το κράτος και τους επενδυτές: ο καθένας και η καθεμιά μας κλεισμένοι στα σπίτια μας, στα χωριά και στις πόλεις, χωρίς να έχουμε αντίληψη τί συμβαίνει εκεί έξω, αποδυναμωμένοι για οποιαδήποτε κίνηση παρεμπόδισης.
Μα, για περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα μιλάμε τώρα;