Από τα stage στις… ΜΚΟ

Αναδημοσιεύουμε από τον Παραλληλογράφο

Το 1998 το ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 2639 εισήγαγε την Ευρωπαϊκή «πρωτοπορία» των «stage» στην Ελλάδα. Ο νόμος έκανε λόγο για «προγράμματα κατάρτισης και απόκτησης επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων». Με αυτόν τον νόμο η τότε κυβέρνηση Σημίτη θριαμβολογούσε για το θαυματουργό κτύπημα που κατάφερε στην ανεργία. Το μόνο όμως που κατάφεραν είναι να δημιουργήσουν έναν στρατό από πολιτικούς ομήρους που «αξιοποιούνταν» σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από την ΝΔ αφού εναλλάξ τους υπόσχονταν ανανέωση των συμβάσεων ή πιθανή μελλοντική μονιμοποίηση. Ταυτόχρονα είχαν εξασφαλίσει εργαζόμενους των 500 ευρώ οι οποίοι εκτελούσαν τις ίδιες εργασίες και το ίδιο ωράριο με τους υπόλοιπους που αμείβονταν από την Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και που ταυτόχρονα δεν ασφαλίζονταν και δεν είχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Στις 24/10/09 ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος, ανακοίνωσε ότι καταργούνται και απαγορεύονται τα stage στον δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο τομέα και στους ΟΤΑ.

Στον ιδιωτικό τομέα όμως είναι δυνατόν να λειτουργήσουν τα stage ως μαθητεία, εφόσον ισχύουν όλες οι απαραίτητες εγγυήσεις και χρηματοδοτούνται κυρίως από κοινοτικά κονδύλια. Το φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό και μάλιστα κρατικά μέσω επιχορηγήσεων χρηματοδοτούμενο (ένας είναι ο νεοφιλελευθερισμός) ο Πάγκαλος και η κυβέρνηση του το διατηρήσαν για τους πατριώτες επιχειρηματίες την ίδια ώρα που ο ίδιος και η παρέα του Μαξίμου κατασυκοφαντούσαν στους «μαθητές» των  «stage» στο Δημόσιο.

Μετά από δυο σχεδόν χρόνια, το ΠΑΣΟΚ και το Υπουργείο Εργασίας ανακοινώνουν «Το πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας με προϋπολογισμό 280 εκατομμυρίων ευρώ» και αφορά προσλήψεις ανέργων σε Δήμους και Περιφέρειες. Τα 280 εκατομμύρια θα δοθούν σε κάθε είδους νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που αναπτύσσει νομίμως δραστηριότητες με σκοπό την υλοποίηση δράσεων κοινωφελούς χαρακτήρα.

ΜΚΟ

Ο αταίριαστος «γάμος» ΙΤΣΑΚ - ΟΑΣΠ

Αναδημοσιεύουμε από το Δρόμο της Αριστεράς άρθρο της Χ. Κωστοπούλου η οποία είναι πολιτικός μηχανικός.

Χτύπημα στην αντισεισμική θωράκιση η επικείμενη συγχώνευση. Της Χριστίνας Κωστοπούλου.
Το Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), είναι ένα από τα λιγοστά ερευνητικά κέντρα που διαθέτει η χώρα και μάλιστα το μοναδικό που δραστηριοποιείται στον τομέα της μελέτης του σεισμικού φαινομένου. Το ΙΤΣΑΚ ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά από τον ισχυρό σεισμό που έπληξε την πόλη το 1978, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των ερευνητών του προσλήφθηκε μόλις το 1995. Αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου εποπτευόμενο από το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και παράγει ερευνητικό έργο που στόχο έχει την αναβάθμιση, τον εμπλουτισμό και τον εκσυγχρονισμό της αντισεισμικής τεχνολογίας και, εν τέλει, τον περιορισμό των επιπτώσεων από ενδεχόμενους μελλοντικούς ισχυρούς σεισμούς.
Στο έργο του περιλαμβάνονται η υλοποίηση δεκάδων ερευνητικών προγραμμάτων, διεθνών και ελληνικών, η δημοσίευση εκατοντάδων πρωτότυπων επιστημονικών εργασιών, η συμμετοχή σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, η εκπόνηση τεχνικών μελετών για την αντισεισμική θωράκιση γεφυρών, φραγμάτων, εργοστασίων της ΔΕΗ κ.ά., καθώς και η ανάπτυξη και συντήρηση ενός δικτύου 85 επιταχυνσιογράφων, το οποίο προσεχώς θα εμπλουτιστεί, σε συνεργασία με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, έτσι ώστε να καλύψει ολόκληρη την ελληνική επικράτεια με 400 σύγχρονους επιταχυνσιογράφους. Καθώς η κρατική επιχορήγηση επαρκεί μονάχα για την κάλυψη των πάγιων εξόδων και της μισθοδοσίας, το ινστιτούτο χρησιμοποιεί τα έσοδα που προκύπτουν από το ερευνητικό του έργο προκειμένου να συντηρεί τις ερευνητικές υποδομές του και το δίκτυο επιταχυνσιογράφων που παρακολουθεί. Τα τελευταία χρόνια φρόντισε, μάλιστα, να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ και να εκδώσει σχετική οικοδομική άδεια προκειμένου να αναγείρει ιδιόκτητες εγκαταστάσεις σε οικόπεδο που του έχει παραχωρηθεί στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης.
Σήμερα, με τροπολογία του σχεδίου νόμου «Ρυθμίσεις για την ανάπτυξη και τη δημοσιονομική εξυγίανση» προβλέπεται η κατάργηση του ινστιτούτου ως αυτοτελούς Ν.Π.Δ.Δ. και η συγχώνευσή του με τον Οργανισμό Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), ο οποίος εδρεύει στην Αθήνα και έχει αποστολή το σχεδιασμό της αντισεισμικής πολιτικής της χώρας στο πλαίσιο των εκάστοτε κυβερνητικών κατευθύνσεων και το συντονισμό των ενεργειών για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής.
Τι μπορεί να προκύψει από το «μεικτό γάμο» ενός ερευνητικού φορέα –που επιδιώκει την παραγωγή νέας γνώσης–, με μια δημόσια υπηρεσία –που υλοποιεί πολιτικές επιλογές και συντονίζει ενέργειες σε επιτελικό επίπεδο; Πώς, μέσα από αυτό το σχήμα, ο ερευνητικός φορέας θα συνεχίσει να διαχειρίζεται τα ερευνητικά προγράμματα που έχει αναλάβει και πώς θα μπορεί να διεκδικεί καινούρια στο μέλλον;
Στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων (που ούτε κι αυτή εξυπηρετείται από τη συγκεκριμένη και άλλες αντίστοιχες συγχωνεύσεις) είμαστε έτοιμοι να στραγγαλίσουμε ακόμη και ένα σφριγηλό οργανισμό, ο οποίος παράγει έργο διεθνώς αναγνωρισμένο, διερευνώντας μάλιστα ένα επιστημονικό πεδίο θεμελιώδες για την ασφάλεια των πολιτών και των υποδομών της χώρας. Και ταυτόχρονα μαστιγώνουμε για μια ακόμη φορά το χειμαζόμενο στην Ελλάδα τομέα της έρευνας, που αντί να αναδεικνύεται σε αναπτυξιακή προτεραιότητα ολοένα συρρικνώνεται.

Το Μπλόκο της Κοκκινιάς, Πέμπτη 17 Αυγούστου 1944

Με αφορμή την επέτειο του Μπλόκου της Κοκκινιάς δημοσιεύουμε σχετικό άρθρο. Δείτε επίσης την ταινία "ΤΟ ΜΠΛΟΚΟ" του ΑΔΩΝΙ ΚΥΡΟΥ, μια από τις ελληνικές ταινίες για το έπος της εθνικής αντίστασης, με θέμα τα τραγικά αληθινά γεγονότα του "Μπλόκου της Κοκκινιάς", θα προβάλλεται στους κινηματογράφους σε επανέκδοση από τις 18 Αυγούστου. Φωτογραφίες από την ταινία μπορείτε να δείτε εδώ.

Κοντά στις 2:30 το πρωί ξεκινά το δράμα της ομαδικής σφαγής που θα ακολουθήσει όταν ανέβει ο ήλιος ψηλά. Δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω περιοχές που περικλείουν την Κοκκινιά, από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά, ο κλοιός σφίγγει.

Μαζί  με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην προσφυγούπολη του Πειραιά, τη «Μικρή Μόσχα», όπως είχαν βαπτίσει την Κοκκινιά, και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα, Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη που εκείνη την ώρα κοιμάται.
Επικεφαλής της κτηνωδίας που θα εξελιχθεί σε λίγες ώρες, ο συνταγματάρχης Πλυντζανόπουλος, ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. Μετά τις 6:00 π.μ. ακούγονται τα «χωνιά» στους δρόμους της Κοκκινιάς. Όχι τα χωνιά της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ που καλούσαν κάθε τόσο τον Κοκκινιώτικο λαό σε αντίσταση και του έδιναν κουράγιο, μα τα χωνιά των ταγματασφαλιτών: «Προσοχή-προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι οι άνδρες από 14-60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου». Πανικός σε κάθε σπίτι και σε κάθε δρόμο της πόλης. Μερικοί κρύβονται όπως-όπως σε στέγες, καταπακτές, πηγάδια, όπου βρουν. Με υποκόπανους γκρεμίζονται οι πόρτες των φτωχών παραγκόσπιτων και με βρισιές και κλωτσιές σέρνονται κυριολεκτικά προς τον τόπο του Μαρτυρίου, εκατοντάδες συμπολίτες μας αγωνιστές. Αρκετοί ήταν εκείνοι που δεν υπάκουσαν στην εντολή και εκτελέστηκαν επί τόπου στα σπίτια τους.
Οι γυναίκες με τα παιδιά κλαίνε και οδύρονται ακολουθώντας με αγωνία τους δικούς τους ανθρώπους.
Οι Γερμανοί αρχίζουν να καίνε τα σπίτια. Οι ταγματασφαλίτες μπαίνουν στα σπίτια και αρπάζουν ότι βρουν, καταστρέφουν, καίνε, βρίζουν και χτυπούν τα γυναικόπαιδα. Η μικρή αντίσταση που πρόλαβαν να δεχτούν από ομάδες ΕΛΑΣιτών πνίγεται στο αίμα. Οι πρώτοι νεκροί πέφτουν σε διάφορους δρόμους.

Αναγνώριση πλασματικών χρόνων ασφάλισης (διαβάστε την εγκύκλιο)

Αναδημοσιεύουμε την εγκύκλιο αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης, όπως την εξέδωσε η ΓΓΚΑ. Ολόκληρη την εγκύκλιο μπορείτε να την κατεβάσετε από εδώ.

ΘΕΜΑ: « Παροχή οδηγιών για την υλοποίηση των διατάξεων των άρθρων 39 και 40 του ν. 3996/2011 (ΦΕΚ Α’ 170) “Αναμόρφωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, Ρυθμίσεις θεμάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις” που αναφέρονται στην αναγνώριση και εξαγορά χρόνων ασφάλισης».
Σχετ: Το με αριθμ. Φ80000/οικ.22458/1664/2.09.2010 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Σας γνωρίζουμε ότι με το άρθρο 40 του πρόσφατα ψηφισθέντος ν. 3996/2011 (ΦΕΚ Α’ 170), αντικαθίσταται από 1.1.2011 η παρ. 18 του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, που αναφέρεται στους χρόνους που αναγνωρίζονται για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή/και προσαύξηση του ποσού της σύνταξης.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
1. Η ισχύς του άρθρου 40 αρχίζει από 1.1.2011 και εφαρμόζεται για τους ασφαλισμένους που συγκεντρώνουν αθροιστικά τις εξής προϋποθέσεις :
α) θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1.01.2011 και εξής με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτήν την ημερομηνία και μετά, με βάση τις διατάξεις του αρ. 10 του ν. 3863/2010. Αντίθετα, για όσους θεμελιώνουν ή κατοχυρώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι 31.12.2010, καθώς και για όσους θεμελιώνουν από 1.1.2011 και εξής με βάση προϋποθέσεις που δεν τροποποιούνται από το αρ. 10 του ν. 3863/2010, εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του αρ. 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτό ίσχυε μέχρι την αντικατάστασή του από το αρ. 10 § 18 του ν. 3863/2010 και, ως εκ τούτου δεν έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν στις ανωτέρω ρυθμίσεις.
Επομένως από το πεδίο εφαρμογής αποκλείονται τα πρόσωπα που ήδη έχουν θεμελιώσει ή κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31.12.2010 ή θεμελιώνουν από 1.1.2011 και εξής με διατάξεις που δεν τροποποιούνται από το άρθρο 10 του ν. 3863/2010 (π.χ. γονείς ή σύζυγοι αναπήρων- συνταξιοδοτούμενοι με το άρθρο 140 του ν. 3655/2008, άνδρες που συνταξιοδοτούνται με 15 έτη ή 4.500 ημέρες ασφάλισης και ηλικία 65 ετών).
Επίσης, δεδομένου ότι με το άρθρο 10 του ν. 3863/2010 δεν θίγονται οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας και θανάτου, οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι του άρθρου 40 αναγνωρίζονται μόνο στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος. (με εξαίρεση το χρόνο στρατιωτικής θητείας, ο οποίος αναγνωρίζεται και για θεμελίωση σύνταξης αναπηρίας /θανάτου υπό τις προϋποθέσεις του ν. 1358/83, όπως ισχύει) .

Η Περιβαλλοντική Αδειοδότηση από Slow σε Fast Track

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Γεωργίας Ασημακοπούλου από το blog της Ανεξάρτητης Ενωτικής Κίνησης ΕΣΔΚΝΑ

Για την Περιβαλλοντική Αδειοδότηση -Σημειώσεις

Στις 2 Αυγούστου ξεκίνησε η συζήτηση, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής του Ν/Σ για την «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων, ρύθμιση αυθαιρέτων σε συνάρτηση με δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου και άλλες διατάξεις, αρμοδιότητας ΥΠΕΚΑ».

Για τα ζητήματα διαχείρισης –προστασίας περιβάλλοντος, οι προτεινόμενες ρυθμίσεις σηματοδοτούν την ανατροπή περιβαλλοντικών κεκτημένων, τουλάχιστον σε επίπεδο θεσμοθέτησης, που έχουν κατοχυρωθεί στο εθνικό νομικό πλαίσιο σε εφαρμογή του κοινοτικού.

Tο ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και δεν μπορεί να αποσιωπηθεί.

Ακολουθούν βασικές πληροφορίες και επισημάνσεις, με την ευχή να  συμβάλλουν σε ένα γόνιμο διάλογο  (έτσι μπορεί να αναδειχθεί και ο συμπληρωματικός χαρακτήρας, που πρέπει να διέπει τα BLOGS).

Α. Επισημάνσεις στο σχέδιο νόμου

(Οι σκέψεις που ακολουθούν εστιάζονται σε σημεία που μπορούν να έχουν ιδιαίτερη σημασία ειδικά για τις δραστηριότητες του ΕΣΔΚΝΑ –Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε καμία περίπτωση δεν εξαντλούν το θέμα)

1. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση το Α΄ Κεφάλαιο του νομοσχεδίου, σκοπό έχει να επαναρρυθμίσει τον τρόπο περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων και το σύστημα περιβαλλοντικών ελέγχων, με στόχο την ουσιαστική προστασία περιβάλλοντος με ταυτόχρονη μείωση απαιτούμενου χρόνου διαδικασίας και αριθμού έργων.

Ευαγγελίζεται απλοποίηση γραφειοκρατικών διαδικασιών και εξορθολογισμό χωρίς εκπτώσεις στην περιβαλλοντική προστασία.

Στην αιτιολογική έκθεση αναδεικνύονται, επιλεκτικά, ως μείζονα προβλήματα από την μέχρι σήμερα εμπειρία οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και ο μεγάλος αριθμός μελετών, όπως βέβαια το γνωστό περί διαπλοκής των δημοσίων υπαλλήλων.

2. Κατ’ αρχάς το ν/σ ξεκινά με μια λαθροχειρία λέγοντας :

Τυφώνας σαρώνει τα επιδόματα

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Δ. ΚΑΔΔΑ από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. Όλα δείχνουν ότι το φθινόπωρο θα ακολουθήσει δραστική περικοπή των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων μηχανικών μέχρι την οριστική τους κατάργηση. Αυτή θα γίνει είτε άμεσα (από 1-1-2012) είτε σταδιακά σε ορίζοντα τριετίας (30% μείωση κάθε χρόνο). Η μέχρι τώρα καθυστερήσεις κυρίως έχουν να κάνουν με τον τρόπο που η τωρινή (αλλά και η κάθε) κυβέρνηση θα συνεχίσει να αμοίβει εκτός μισθολογίου (και με ειδικές αμοιβές) τους κολλητούς της και όσους της κάνουν τη δουλειά. Όλα δείχνουν ότι αυτό θα γίνει με "πριμ παραγωγικότητας" και αυξημένα επιδόματα για όσους είναι σε θέσεις ευθύνης. Αναμένουμε τη δυναμική αντίδραση της ΕΜΔΥΔΑΣ...

 

Επιστράτευση της «ομάδας δράσης» των ευρωπαίων επιτηρητών συζητά η κυβέρνηση με την τρόικα για να οριστικοποιήσει το νέο μισθολόγιο. Η σκληρή πρόταση που συστήνει μερίδα των κυβερνητικών στελεχών αλλά και οι επιτηρητές περιλαμβάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, περικοπές μισθών έως 50%, με κατάργηση όλων σχεδόν των επιδομάτων ώστε να ισχύει ο ίδιος μισθός για όλους τους υπαλλήλους, κάθε υπουργείου.

Προτείνουν μέτρα που αναμένεται ότι θα συναντήσουν μεγάλες αντιστάσεις εντός και εκτός κόμματος: περιλαμβάνονται δικαστικοί, υπάλληλοι της Τραπέζης της Ελλάδος και στρατιωτικοί. Επίσης και άρση μονιμότητας για τις νέες προσλήψεις.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ζήτημα -που πήρε παράταση για τον Σεπτέμβριο από την τρόικα- δεν έχει προκαλέσει «πόλεμο» μόνο με την ΑΔΕΔΥ που κάνει λόγο για λευκή απεργία, ακόμη και με στόχευση στα έσοδα, αλλά και εντός της κυβέρνησης.

Κορυφαία στελέχη θεωρούν κόκκινη γραμμή τα ειδικά μισθολόγια (δικαστικών, ΤτΕ και στρατιωτικών). Κρούουν επίσης τον κώδωνα ότι αν όλοι έχουν τον ίδιο χαμηλό μισθό, ακόμη και όσοι βρίσκονται σε ελεγκτικά πόστα (εφοριακοί, τελωνειακοί, υπάλληλοι πολεοδομιών κ.λπ.), τότε θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις το φαινόμενο «φακελάκια».

Ο ενδοκυβερνητικός αντίλογος στις διαδοχικές συσκέψεις που γίνονται για το ζήτημα είναι αυστηρό πλέγμα ελέγχου περιπτώσεων διαφθοράς και δωροδοκίας και ποινολόγιο για τους παραβάτες κρατικούς λειτουργούς, παράλληλα με αναδρομικό έλεγχο του «πόθεν έσχες».

Εξετάζεται επίσης ένα σχέδιο αντιστάθμισης των αναμενόμενων κοινωνικών και πολιτικών αντιδράσεων. Εχει προταθεί να ανακοινωθούν μέτρα που δεν θα έχουν σημαντικό οικονομικό αποτέλεσμα αλλά θα δίδουν το στίγμα της πρόθεσης για κοινωνική δικαιοσύνη: περικοπή της χρηματοδότησης των κομμάτων, των δικαιωμάτων των βουλευτών (π.χ. για ειδικούς συμβούλους).

Με το «μάτι» και στις δύο ομιλίες του πρωθυπουργού, της 3ης Σεπτεμβρίου και της ΔΕΘ, προτείνεται επίσης η ανακοίνωση δεσμεύσεων για ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος στο... μέλλον, με άξονες τη δωρεάν παιδεία και υγεία (χωρίς φροντιστήρια και φακελάκια) ώστε να στηριχθεί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. Οι παροχές θα συνδεθούν και με λεφτά του ΕΣΠΑ προς δράσεις υπέρ ανέργων και όσων άλλων έχουν πληγεί από την κρίση.

Αποφάσεις, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έχουν ληφθεί πολιτικά, αλλά κοινοτικά στελέχη εξηγούν ότι τα περιθώρια είναι στενά λόγω της μεγάλης απόκλισης στον προϋπολογισμό (τρύπα 4,5 δισ. ευρώ σε σχέση με τους αρχικούς στόχους του 2011 στο επτάμηνο). Περιορίζονται ακόμη περισσότερο από τις διαδοχικές ανακοινώσεις αυστηρών μέτρων περικοπής δαπανών σε πολλά κράτη της Ε.Ε., προσθέτουν.

Στον αντίλογο αρμόδιων κρατικών παραγόντων ότι ένα τόσο «σκληρό μισθολόγιο δεν θα περάσει», αντιπροτείνουν πέρα από την παρουσία της τρόικας στην Αθήνα να έρθει και η περίφημη ομάδα του Μπαρόζο, η οποία το Σεπτέμβριο θα κατάφθανε ούτως ή άλλως για το ΕΣΠΑ.

Εκτιμάται ότι θα περιορίσει τη δυνατότητα κυβερνητικών στελεχών να υπαναχωρήσουν καθώς πρέπει πάση θυσία η τρόικα να εγκρίνει την 6η δόση, και η κυβέρνηση λόγω αστοχιών είναι ευάλωτη. Μόνο με τη λήψη «αιματηρών» αποφάσεων στους μισθούς, εξηγούν, θα καταφέρει η Ελλάδα να παρατείνει (τουλάχιστον για ένα τρίμηνο) τη ζωή του μνημονίου.

Τα βασικά σημεία της πρότασης μισθολογίου που εξετάζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι:

* Ενα κοινό μισθολόγιο για όλους, στο οποίο έχει πέσει και η πρόταση να περιληφθούν τα λεγόμενα «ειδικά» μισθολόγια δικαστικών, υπαλλήλων της ΤτΕ, αστυνομικών και στρατιωτικών.

* Εκτιμάται ότι θα πληγούν περισσότερο τα οικονομικά υπουργεία, λόγω των υψηλών επιδομάτων που λαμβάνει μέρος των υπαλλήλων που βρίσκεται σε ελεγκτικές θέσεις, με πρώτο το υπουργείο Οικονομικών (απώλεια έως 50%), το υπουργείο Ανάπτυξης (έως 40%) και το υπουργείο Εσωτερικών (έως 30%).

* Περικοπή όλων των επιδομάτων πλην 3-5 (εορτών, αδείας, οικογενειακό, μεθορίου, ανθυγιεινής) και επίδομα θέσης μόνο για λίγους που προάγονται στην ιεραρχία ύστερα από διεξοδική, γραπτή και προφορική αξιολόγηση.

* Κοινός μισθός για όλους, με έξι μισθολογικά κλιμάκια. Στην αρχή η κλιμάκωση θα είναι γρήγορη (2 έτη για το Α2, 3 έτη για το Α3 και εν συνεχεία ανά 5 έτη για τα υπόλοιπα).

* Αντί για κίνητρα απόδοσης να θεσπιστούν αυστηρές ποινές για επίορκους και παράθυρο απόλυσης όσων απεργούν ή είναι επίορκοι μαζί με αναδρομικό «πόθεν έσχες».

* Πρόταση άρσης μονιμότητας για όσους εφεξής προσλαμβάνονται.

* Κοινό μισθολόγιο με αυτό των ΔΕΚΟ, στις οποίες πρέπει παράλληλα να εφαρμοσθούν και οι παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν λουκέτα και απολύσεις, ακόμη και πριν εφαρμοσθεί η εργασιακή εφεδρεία.

Ιδού τα αποτελέσματα της παρέμβασης του ελληνικού κράτους για τον έλεγχο των πληροφοριών στο internet!...

Αναδημοσιεύουμε άρθρο από το blog ΕΟΣ.

Πρόσφατα άνοιξε ξανά η συζήτηση για τον έλεγχο της διακίνησης της πληροφορίας στο internet με αφορμή την ανακοίνωση της απόφασης του υπουργού Δικαιοσύνης Μ.Παπαϊωάννου με τα ονόματα των μελών της επιτροπής, η οποία θα αναλάβει το νομοπαρασκευαστικό έργο του νόμου για την ταυτοποίηση των διαχειριστών blogs και τη διεύρυνση του καταλόγου των εγκλημάτων για τα οποία θα επιτρέπεται η άρση του απορρήτου.

Το πρώτο πράγμα που θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι αυτή η ρύθμιση για την ταυτοποίηση των διαχειριστών των blogs δεν αφορά κυρίως στην ικανοποίηση κρατικών αναγκών αλλά ανάγκες του ιδιωτικού τομέα και στοχεύει στην διεύρυνση της άσκησης δικαστικής τρομοκρατίας. Το κράτος ήδη έχει τα μέσα και τους μηχανισμούς να εντοπίζει και να γνωρίζει όχι μόνον την ταυτότητα των διαχειριστών των blogs αλλά και κάθε πολίτη που διακινεί πληροφορία στο internet. Απλά αυτή την γνώση το κράτος την αξιοποιεί στο εσωτερικό των μηχανισμών του χωρίς όμως να έχει πάντα την δυνατότητα να την χρησιμοποιήσει και ως αποδεικτικό στοιχείο παρά μόνον στις περιπτώσεις που έχει ακολουθήσει την νομότυπη διαδικασία που το ίδιο έχει καθιερώσει. Με την ρύθμιση την οποία θέλει να επιβάλει ο κ. Παπαϊωάννου, απλώς επισπεύσει και διευρύνει αυτές τις διαδικασίες νομότυπης τακτοποίησης ώστε να είναι πιο εύκολη και βατή η διαδικασία της δημόσιας προβολής της ταυτότητας που παραγωγού ή διακινητή πληροφοριών στο internet, οι οποίες θα υπάγονται στις διατάξεις του νέου νόμου.

Η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος δεν είχε κανένα πρόβλημα στην άσκηση των καθηκόντων της όταν διερευνούσε υποθέσεις με εντολές των μυστικών υπηρεσιών και άλλων συναφών μηχανισμών. Είχε πρόβλημα όταν προσέφευγαν σε αυτή και ζητούσαν την βοήθειά της ιδιώτες οι οποίοι ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτή την πληροφορία ως αποδεικτικό στοιχείο για την δικαιοσύνη. Αν βέβαια οι ιδιώτες δεν ήταν απλοί πολίτες αλλά σημαίνοντες τραπεζίτες, βιομήχανοι ή πολιτικοί παράγοντες της χώρας, ούτε τότε υπήρχε πρόβλημα. Από υπόθεση που γνωρίζουμε άμεσα - και κάποια στιγμή θα την δημοσιοποιήσουμε - η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος έχει κάνει τέτοια "παροχή υπηρεσιών" σε μεγαλοπαράγοντα της οικονομικής ζωής της χώρας. Το αν κόπηκαν σε αυτή την συναλλαγή αποδείξεις με "μπλοκάκι" δεν το γνωρίζουμε... 

Όμως αυτές οι ρυθμίσεις έχουν κάποια θεσμικά όρια τα οποία δεν είναι εύκολο να αναμορφωθούν γιατί υπερβαίνουν τα όρια της κρατικής κυριαρχίας στο internet. Ως γνωστόν η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνόφωνων blogs βασίζεται σε πλατφόρμες εταιριών που διέπονται από το δίκαιο των Η.Π.Α. Όταν λοιπόν κάποιος μηνυτής πάει με εντολή εισαγγελέα( π.χ. για περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμησης) στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ψάχνοντας να βρει τον ψευδώνυμο/ανώνυμο blogger, οι αστυνομικοί τον ενημερώνουν ότι δεν μπορούν να δώσουν στοιχεία (ακόμα και αν τα γνωρίζουν ή μπορούν να τα εντοπίσουν με την τεχνολογία που διαθέτουν για λόγους “εθνικής” ασφάλειας). Αυτό συμβαίνει διότι επίσημα θα πρέπει να τα ζητήσουν π.χ. από την Google, η οποία προφανώς αποκλείεται να δώσει στοιχεία όπως το I.P. ή άλλα στοιχεία του συνδρομητής της blogger - διότι μια τέτοια πράξη θα αποτελούσε για δυσφήμηση για την ίδια - ώστε στην συνέχεια να ταυτοποιηθεί ο συνδρομητής της ελληνικής εταιρίας παρόχου.

Βέβαια όταν οι ρυθμίσεις του κάθε κ. Παπαϊωάννου και οι νόμοι του ελληνικού κράτους δεν βρίσκουν απέναντί τους τον κάθε ανώνυμο blogger αλλά μεγάλες επώνυμες πολυεθνικές εταιρείες, τότε αποδεικνύονται ότι είναι εντελώς ανίσχυρες. Άκρον άωτον τηςγελοιοποίησης του Ελληνικού Κράτους (και όλων των μηχανισμών του, από τον Ελληνικό Στρατό ως το υπουργείο του κ. Παπαϊωάννου) είναι η παροχή δωρεάν αεροφωτογραφιών από την Google και μάλιστα για περιοχές που θεωρούνται υψίστης εθνικής ασφάλειας, όπως είναι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. 

Στις παρακάτω εικόνες μπορείτε να δείτε ένα μικρό δείγμα της γελοιοποίησης. Η περιοχή που φαίνεται είναι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας στην λεωφόρο Μεσογείων. Στις αεροφωτογραφίες της Google εμφανίζεται όπως πραγματικά είναι ενώ στις αεροφωτογραφίες που παρέχει η “Κτηματολόγιο Α.Ε” κατ εντολή του ελληνικού δημοσίου είναι παραποιημένο. Το γελοίο της υπόθεσης δεν είναι μόνον παραποίηση της εικόνας που παρέχει η “Κτηματολόγιο Α.Ε.” αλλά και η προχειρότητα με την οποία έχει γίνει! Τουλάχιστον ας άφηναν την είσοδο και την πύλη στην Λ. Μεσογείων όπως είναι διαμορφωμένη και ας παραποιούσαν το εσωτερικό του οικοπέδου...

εικόνα από το ελληνικό κράτος

εικόνα από την Google

Μικρά αρχιτεκτονικά γραφεία - Κοινωνικός Ρόλος και Επαγγελματική Πρακτική

Αναδημοσιεύουμε από το Δίκτυο Μικρών Αρχιτεκτονικών Γραφείων τον πρόλογο της έκδοσης που εξέδωσαν. Ολόκληρη τη Συλλογή Κειμένων μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ.

Μικρά αρχιτεκτονικά γραφεία

Κοινωνικός Ρόλος και Επαγγελματική Πρακτική

Με την παρούσα έκδοση προσπαθούμε, υπό καταιγισμό αλλαγών, να ξεκινήσουμε ένα διάλογο για την ανάκτηση της επιστημονικής μας αυτογνωσίας και αξιοπρέπειας καθώς και τη διατύπωση προτάσεων υπεράσπισης της δυνατότητάς μας να βιοποριζόμαστε ασκώντας δημιουργικά την αρχιτεκτονική. Προτάσεων επιστημονικής και επαγγελματικής πρακτικής, των οποίων την εφαρμογή να απαιτήσουμε. Διότι ενώ βιώνουμε την αναίρεση της συμμετοχής μας στη διαμόρφωση των όρων του «κατοικείν», εμείς σιωπούμε αμήχανα.

Η μεσαία τάξη βάλλεται, σε μια -καταφανώς αδιέξοδη- πορεία συσσώρευσης της πολιτικής και οικονομικής ισχύος σε μια ελίτ. Υπό αυτές τις συνθήκες έχει ξεκινήσει και η συντριβή των μικρών αρχιτεκτονικών γραφείων (όπως και όλων των μικρομεσαίων παραγωγικών επιχειρήσεων) με την  στέρηση επαγγελματικών δικαιωμάτων, με την ηθική απαξίωσή μας και την συκοφάντηση της αρχιτεκτονικής, ώστε να αποδυναμωθούμε οικονομικά και -κυρίως- ηθικά. Έχει προηγηθεί ο μεθοδευμένος εκφυλισμός του Δημόσιου Τομέα που διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του και την εκχώρηση των αρμοδιότητων του στα κατασκευαστικά καρτέλ. Στόχος τώρα είναι η αρπαγή της ιδιότητας του  αρχιτέκτονα και η μετατροπή μας σε γρανάζι  μιας βιομηχανίας παραγωγής απρόσωπου τεχνικού έργου:

• Παρακολουθήσαμε σαν υπνωτισμένοι την πρόβα generale στην οποία ανταποκρίθηκε ο τεχνικός κόσμος με τον αφελέστερο τρόπο: η τακτοποίηση των ημιυπαιθρίων και λοιπών χώρων και οι ενεργειακές επιθεωρήσεις, δείγματα του είδους των έργων με γελοίο αντικείμενο και αμοιβή που προορίζονται για εμάς. 

• Ύστερα ζήσαμε την κατάργηση των ελαχίστων αμοιβών (ήδη αναξιοπρεπών στην 

περίπτωση των αρχιτεκτονικών) και την παράλληλη προπαγάνδα ποσοτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της αρχιτεκτονικής.

• Υποχρεωνόμαστε να υιοθετούμε απαράδεκτα χαμηλού επιπέδου περιορισμούς στο σχεδιασμό: καταρχάς με τον ΚΕΝΑΚ (οι συντάκτες του οποίου επιδεικτικά αδιαφόρησαν για την αυτονόητη βιοκλιματική διάσταση της αρχιτεκτονικής) και έπειτα με τα διατάγματα «σωτηρίας» της υπαίθρου που ευαγγελίζεται το ΥΠΕΚΑ (που καταργούν τη δημιουργία με την επιστημονικά γελοία “αρμόζουσα” για κάθε περιοχή αρχιτεκτονική).

• Αποκλειστήκαμε σταδιακά από την εκπόνηση μελετών για δημόσια έργα (πρώτα με την μελετοκατασκευή και τώρα οριστικά με την τροποποίηση του 3316). Την ίδια ώρα τα πολυτεχνεία ασκούν απροκάλυπτο αθέμιτο ανταγωνισμό υπό το ένδυμα των ερευνητικών.

• Με την ίδια συνταγή επέρχεται, με πρωτεργάτη το ΤΕΕ των εργολάβων, η “πιστοποίηση” σε μητρώα μελετητών καί των ιδιωτικών έργων. Διασπάται το αντικείμενό μας και προάγεται η “εξειδίκευση” με κυρίαρχο όχημα την προπαγάνδα για την αναγκαιότητα της δια βίου μάθησης, εξειδίκευσης και πιστοποίησης. Όμως, η δια βίου μάθησή μας επιτυγχάνεται μέσα από την άσκηση της επιστήμης και της τέχνης μας, με διασφάλιση της πρόσβασης στον πλούτο των θεμάτων που συνιστούν το αντικείμενό μας∙ και μόνη πιστοποίηση είναι οι  γνώσεις και η μεθολογία που μας προσέφεραν οι πολυετείς σπουδές.

Απέναντι στον ανοικτό αυτό πόλεμο οφείλουμε να υπερασπίσουμε τον επιστημονικό και κοινωνικό μας ρόλο. Αυτόν που μας θέλει ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, να μετέχουμε δημιουργικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Να καταδεικνύουμε οτι η αρχιτεκτονική δεν είναι θεωρία αλλά πράξη, προσωπική δημιουργία και όχι καταναλωτικό lifestyle, που δεν επιδέχεται χαρακτηρισμούς “πράσινη”, “πιστοποιημένη” ή “αρμόζουσα”.

Τα κείμενα του τεύχους συντάχθηκαν με αφορμή το 11ο Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Συνέδριο, το οποίο δυστυχώς έχει χαρακτήρα περισσότερο κοσμικής δεξίωσης και λιγότερο ουσιαστικής παρέμβασης.  Τόσο η θεματολογία όσο και το περιεχόμενο των κειμένων εντάσσονται στο πλαίσιο συζητήσεων και εργασιών του Δικτύου Μικρών Αρχιτεκτονικών Γραφείων. Την ευθύνη για την τελική μορφή των κειμένων φέρουν οι υπογράφοντες.