Ανακλήθηκε ξανά η οικοδομική άδεια για τις βίλες του Πόρτο Καρράς

 Αναρτούμε άρθρο του Γεράσιμου Λιόντου από το tvxs.gr/node/102066

Στις 9 Ιούλη του 2012 ο προϊστάμενος του Τμήματος Οικοδομικών Αδειών και Ελέγχου των Κατασκευών της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας του Δήμου Πολυγύρου, Ματθαίος Τοτικίδης, εξέδωσε για δεύτερη φορά απόφαση, την 1237, με την οποία ανακαλεί την οικοδομική άδεια 199/2010, που είχε εκδοθεί παράνομα για λογαριασμό του ιδιοκτήτη της Πόρτο Καρράς ΑΕ, Κ. Στέγγου.

Με την άδεια αυτή ο Κ. Στέγγος επιχειρεί να χτίσει 585 πολυτελείς βίλες σε δάσος 17.630 στρεμμάτων. Από το 2003 ο καπιταλιστής προσπαθεί να αποχαρακτηρίσει το συγκεκριμένο δάσος, προκειμένου να κατασκευάσει και να μοσχοπουλήσει τις 585 βίλες και να βγάλει τεράστια κέρδη. Είναι ο ίδιος που στις αρχές του 2004 προκάλεσε και την περιβόητη (ν)τροπολογία Πάχτα, με την οποία επιχειρήθηκε ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. (Ν)τροπολογία που μετά το θόρυβο που ξέσπασε καταργήθηκε με νέα τροπολογία σε άλλο νόμο.

Ακόμη και αυτή την περίοδο, της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, υπάρχουν μεγαλοκαπιταλιστές που βγάζουν τεράστια κέρδη και μπορούν να διαθέσουν τμήμα απ’ αυτά για ν’ αγοράσουν πολυτελείς βίλες. Η παρεμπόδιση των σχεδίων της εταιρίας του Κ. Στέγγου αποτελεί συνεισφορά στον αγώνα για την προστασία των δασών που απέμειναν, για την προστασία του περιβάλλοντος. Είμαστε βέβαιοι ότι ο γνωστός καπιταλιστής έχει «λυσσάξει» εναντίον μας, γιατί στεκόμαστε εμπόδιο στην υλοποίηση των παρανομιών του, και θα το ήθελε πολύ, εάν φυσικά μπορούσε, να μας κατασπαράξει.

Η υπ’ αριθμόν 1237 απόφαση, που ανακαλεί την παράνομη άδεια οικοδόμησης, είναι πολύ σημαντική και γι’ αυτό κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτούσιο το διατακτικό της (οι επισημάνσεις δικές μας):

«Ανακαλούμε την υπ’ αριθμ 199/2010 οικοδομική άδεια ανέγερσης "Οικίσκων πολυτελείας κατοικιών με πισίνα και υπόγειο" στην περιοχή "Πόρτο Καρράς" Σιθωνίας της Πόρτο Καρράς ΑΕ, διότι αυτή εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου διαδικασίας έκδοσης χωρίς προηγούμενη χορήγηση εγκρίσεων των αρμοδίων αρχαιολογικών και δασικών υπηρεσιών και χωρίς έλεγχο και έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης από την αρμόδια Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου, παραβιάζοντας τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις και ειδικότερα αυτές των αρθ. 3 και 5 του από 8-7-93 Π..Δ/τος (ΦΕΚ 795Δ/93) και του άρθ. 3 ΓΟΚ, αυτές περί προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων του Ν. 998/79 και αυτές περί προστασίας αρχαιοτήτων του Ν. 3028/2002 όπως ειδικότερα και αναλυτικά αναπτύχθηκε στο σκεπτικό της παρούσας».

Αποκεντρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων με κοινωνική συμμετοχή

Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων Στους σχεδιασμούς τρόικας, κυβέρνησης και εθνικών εργολάβων αντιπαραθέτουμε την αποκεντρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, με κοινωνική συμμετοχή Μια σειρά από γεγονότα και δημόσιες παρεμβάσεις των τελευταίων ημερών μας πείθουν ότι έχουμε (ξανα)μπει σε τροχιά πλήρους υλοποίησης μιας απαράδεκτης πολιτικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων, που τη χαρακτηρίζει ο συγκεντρωτισμός (συγκέντρωση δραστηριοτήτων σε λίγες στοχευμένες περιοχές), ο φαραωνισμός (μονάδες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που πραγματικά χρειάζονται) και ο μονόπλευρος προσανατολισμός στην ενεργειακή αξιοποίηση - καύση. Ότι είχε «παγώσει», προσωρινά, στη διάρκεια της εκλογικής περιόδου, τώρα ξεμπλοκάρεται και δρομολογείται η υλοποίησή του, με προτεραιότητα τη δημοπράτηση των μεγάλων έργων. Αν και ο προσανατολισμός αυτός προηγείται, ήρθε να «δέσει» αρμονικά με τις μνημονιακές απαιτήσεις, που δίνουν βάρος στην εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, αδιαφορώντας για το υπέρμετρο κατασκευαστικό, λειτουργικό και περιβαλλοντικό κόστος αυτών των έργων, που θα κληθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους, και πάλι, οι πολίτες αυτού του τόπου, ιδιαίτερα τα ασθενέστερα στρώματα και οι κατηγορίες του πληθυσμού. Καταγράφουμε τις πιο ενδεικτικές εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος: • Στις συναντήσεις του μόνιμου εκπροσώπου της τρόικας Χ. Ράιχενμπαχ με τις νέες ηγεσίες του ΥΠΕΚΑ, του ΥΠΑΝ και του ΥΠΕΣ η διαχείριση των απορριμμάτων και η δημοπράτηση των νέων μονάδων είχε περίοπτη θέση. Σε αντάλλαγμα, αφέθηκε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει κατανόηση στη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας για το κλείσιμο και την αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών (ΧΑΔΑ).   • Ο περιφερειάρχης Αττικής κ. Σγουρός έχει επιδοθεί σε μια επαναλαμβανόμενη κινδυνολογική ρητορική για την πιθανή κατάρρευση του ΕΔΣΝΑ, που έχει το ρόλο του φορέα διαχείρισης για την Αττική, για την αδυναμία λειτουργίας της Φυλής και για το ενδεχόμενο η Αθήνα να «πνιγεί» στα σκουπίδια. Το φάρμακο, κατά τον κ. Σγουρό, για όλα τα παραπάνω δεν είναι άλλο από τη δημοπράτηση των τεσσάρων (4) νέων εργοστασίων της Αττικής. • Στη Θεσσαλονίκη, έχουμε σε εξέλιξη μια νέα προσπάθεια «πειθούς» της κοινωνίας για την ανάγκη κατασκευής ενός γιγαντιαίου σταθμού μεταφόρτωσης (ΣΜΑ) στην Ευκαρπία, που εναρμονίζεται με την κατασκευή των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης στην εγκατάσταση της ΒΔ Θεσσαλονίκης (Μαυροράχη) και την κατασκευή της αντίστοιχης εγκατάστασης στη ΝΑ Θεσσαλονίκη (Αγ. Αντώνιος - Σχολάρι). • Πέρα από τις εγκαταστάσεις στη ΒΔ και στη ΝΑ Θεσσαλονίκη, αδειοδοτήθηκε άλλη μία μονάδα καύσης δευτερογενών καυσίμων από την επεξεργασία αστικών απορριμμάτων (RDF και SRF) στο ΒΙΠΑ Κάτω Γέφυρας Θεσσαλονίκης, για λογαριασμό της εταιρείας ΕΝΕΡΜΕΛ, που αποτελεί κοινοπραξία των ομίλων Μπόμπολα και ΤΕΡΝΑ. Την ίδια στιγμή οι τσιμεντοβιομηχανίες διακινούν τον ισχυρισμό ότι μπορούν να κάψουν τεράστιες ποσότητες αυτών των υλικών. Με άλλα λόγια, τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα στέλνουν το μήνυμα: «προχωρήστε στη δημοπράτηση των εργοστασίων επεξεργασίας (δίνοντάς τα σε μας) και εμείς είμαστε εδώ για να κάψουμε τα τοξικά και επικίνδυνα προϊόντα τους».  • Δημοπρατήσεις και σχεδιασμοί μικρότερων έργων διαχείρισης, στην ίδια πάντα λογική, προχωρούν και σε άλλες περιοχές της χώρας: Σέρρες, Αιτωλοακαρνανία, Ηλεία, Εύβοια, Βοιωτία, Φθιώτιδα. Ταυτόχρονα, πληθαίνουν ανησυχητικά οι περιπτώσεις δήμων, που διασπούν το έργο της διαχείρισης και τμήματά του τα αναθέτουν εργολαβικά σε ιδιώτες. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με όσα έχουν προηγηθεί και με όσα προετοιμάζονται, δημιουργούν την αίσθηση ότι η κατάσταση στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων δεν απέχει πολύ από το να γίνει μη αναστρέψιμη. Σε αυτές τις συνθήκες, αποκτά τεράστια σημασία το να αποκτήσουν ένα βαθύτερο και πιο ουσιαστικό περιεχόμενο οι αγώνες και οι τοπικές αντιστάσεις, που αναπτύσσονται, ενθαρρύνοντας πρωτοβουλίες και στο χώρο της αυτοδιοίκησης και των εργαζομένων σ’ αυτήν, έτσι ώστε: Α. Να αποκαλυφθούν τα σκάνδαλα που χαρακτηρίζουν τις κυρίαρχες επιλογές • Το σχεδιαστικό - διαχειριστικό - περιβαλλοντικό σκάνδαλο, αφού: α) τα έργα που προωθούνται δείχνουν να αγνοούν, παντελώς, ότι βρισκόμαστε σε διαδικασία γενικευμένης αναθεώρησης και του εθνικού και των περιφερειακών σχεδιασμών. Επιβεβαιώνοντας την αίσθηση που υπάρχει ότι, οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις έγιναν, λειτουργούν απλά σαν «άλλοθι» σε προειλημμένες αποφάσεις. β) σε πείσμα κάθε ορθής πρακτικής για τη μείωση των απορριμμάτων, τη διαλογή στην πηγή, την ανάκτηση και την ανακύκλωση, πριμοδοτείται συνειδητά το συγκεντρωτικό μοντέλο, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος των αστικών απορριμμάτων να οδηγείται σε σύμμεικτη μορφή σε πανάκριβες συγκεντρωτικές εγκαταστάσεις προσανατολισμένες, κυρίως, στην ενεργειακή αξιοποίηση, δηλαδή στην καύση ή σε παρεμφερείς τεχνολογίες. • Το οικονομικό σκάνδαλο, αφού: η εφαρμογή του μοντέλου της συγκεντρωτικής διαχείρισης των ΑΣΑ με ενεργειακή αξιοποίηση και ΣΔΙΤ, θα επιβαρύνει το δημόσιο με τεράστια ποσά για την κατασκευή αχρείαστων εγκαταστάσεων, θα οδηγήσει σε εκτόξευση του κόστους διαχείρισης και, τελικά, θα πολλαπλασιάσει τα δημοτικά τέλη. Το γεγονός αυτό συνιστά διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε συνθήκες, μάλιστα, κρίσης και αιματηρών περικοπών, και πρόσθετη έμμεση φορολόγηση των πολιτών. Β. Να αναληφθούν πρωτοβουλίες εκπόνησης τοπικών και περιφερειακών σχεδίων, στη βάση της αντίληψης της κοινωνικής διαχείρισης των απορριμμάτων με αποκέντρωση Στον αντίποδα των επιλογών που φαίνεται να προκρίνονται από κράτος και εργολάβους, ορθώνεται η εναλλακτική αντίληψη για την κοινωνική διαχείριση των απορριμμάτων, που έχει αποτυπωθεί στην πρόταση για την αποκεντρωμένη ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, στηριγμένη στις βασικές αρχές της εγγύτητας και της μικρής κλίμακας, που αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση μιας οικονομικής και φιλοπεριβαλλοντικής διαχείρισης, σε όφελος των πολιτών και της κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης, μεταφέρουμε το κύριο πεδίο των δραστηριοτήτων στο τοπικό επίπεδο, με σκοπό τη δραστική μείωση της ποσότητας των απορριμμάτων, που έχουν ανάγκη επεξεργασίας ή τελικής διάθεσης σε χώρους ταφής. Κύριο πεδίο εφαρμογής της αποκεντρωμένης ολοκληρωμένης διαχείρισης είναι μεγάλοι δήμοι ή ομάδες γειτονικών δήμων, που συγκροτούν ενιαίες διαχειριστικές ενότητες, για τις ανάγκες της διαχείρισης των δικών τους αποβλήτων, στη βάση τοπικών σχεδίων διαχείρισης, που διαμορφώνονται με διαδικασίες ουσιαστικής διαβούλευσης και κοινωνικής συμμετοχής.    26/7/2012 Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων prosynat.blogspot.com - prosynat@gmail.com

Σκουριές Χαλκιδικής : ΜΑΤ στην υπηρεσία χρυσοθήρων

Αναρτούμε από το Μέτωπο, άρθρο της συναδέλφου και μέλους της συσπείρωσης, Βαγγελιώς Σωτηροπούλου.

ΜΑΤ – Χημικά – πλαστικές σφαίρες στην υπηρεσία των χρυσοθήρων. Επιστήμονες του ΑΠΘ προειδοποιούν : Τραγικές για την υγεία και καταστροφικές για κάθε είδους γεωργική δραστηριότητα αναμένεται να είναι οι επιπτώσεις  των εξορύξεων Την Κυριακή 5 Αυγούστου κάτοικοι των χωριών της Χαλκιδικής με βάση απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης πραγματοποίησαν πορεία προς την τοποθεσία Σκουριές για να απαιτήσουν τη διακοπή των εργασιών αποψίλωσης του δάσους που έχει ξεκινήσει από τον περασμένο Ιούνιο η El Dorado Gold και την ακύρωση της καταστροφικής για όλη την Χαλκιδική επένδυσης χρυσού. Στη θέση Χονδρό Δέντρο, δυνάμεις των ΜΑΤ απαγόρευσαν την πορεία προς τις Σκουριές. Στις διαμαρτυρίες των κατοίκων, αντιπροσωπείας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και δικηγόρων που ζητούσαν να μάθουν το λόγο της απαγόρευσης διέλευσης από έναν δημόσιο χώρο και μάλιστα χωρίς έγγραφη εντολή εισαγγελέα, απάντησαν με ρίψη χημικών, κροτίδων κρότου-λάμψης, ακόμη και με πλαστικές σφαίρες. Από τις πλαστικές σφαίρες τραυματίστηκαν διαδηλωτές. Από τα χημικά δημιουργήθηκαν εστίες φωτιάς μέσα στο δάσος τις οποίες έσβησε η πυροσβεστική σε συνεργασία με τους διαδηλωτές. Το βράδυ της ίδια μέρας οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Ιερισσού όπου δέχτηκαν νέα βάρβαρη επίθεση με χημικά με  πρόσχημα “πληροφορίες για καταστροφές στο δημαρχείο”. Κάτοικοι και τουρίστες αντιμετώπισαν αναπνευστικά προβλήματα. Στη θέση Σκουριές της Χαλκιδικής η εταιρεία El Dorado Gold (95% καναδοί, 5% ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα) πρόκειται να κατασκευάσει τριτοκοσμικού τύπου μεταλλείο επιφανειακής και υπόγειας εξόρυξης χρυσού και άλλων μετάλλων με κρατήρα διαμέτρου πάνω από 700 μέτρα και βάθους πάνω από 220 μέτρα ! Αυτό σημαίνει ότι : - θα καταστραφούν 3.300 στρέμματα αρχέγονου δάσους - θα στερέψει από νερά το όρος Κάκαβος που υδροδοτεί σήμερα όλο το Δήμο Αριστοτέλη και μελλοντικά όλη τη Χαλκιδική μέσω του φράγματος Χαβρία - τα ρέματα της περιοχής θα μετατραπούν σε τέλματα εναπόθεσης τοξικών αποβλήτων. Όπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτή την ιστοσελίδα, το μεταλλείο στις Σκουριές είναι μέρος ενός φαραωνικού επενδυτικού σχεδίου στη Βορειοανατολική Χαλκιδική που περιλαμβάνει επέκταση παλαιών μεταλλείων (Ολυμπιάδα), δημιουργία συγκροτήματος εργοστασίων επεξεργασίας μεταλλευμάτων, στοές μεταφοράς, τεράστια τοξικά τέλματα, δεξαμενές  αποθήκευσης μεταλλικών συμπυκνωμάτων και θειϊκού οξέως πάνω στην παραλία του Στρατωνίου, 2 νέες προβλήτες στο λιμάνι Στρατωνίου. Για να έχουμε μια αίσθηση του μεγέθους των έργων αξίζει να αναφέρουμε ότι οι εξορύξεις που σχεδιάζονται για τα επόμενα 15-20 χρόνια είναι τις τάξης των 200.000.000 τόνων, όταν από την αρχαιότητα μέχρι τώρα οι εξορύξεις στη Χαλκιδική δεν ξεπερνούν τα 30.000.000 τόνους !

Fast track αδειοδότηση: Βουτήξτε, καταστρέψτε, τελειώσατε!

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Παναγιώτη Μαυροειδή από το aristeroblog

 

Με μεγάλο ενθουσιασμό οι ροζ οικονομικές σελίδες των εφημερίδων, αναφέρονται στην πρόθεση της τροϊκανής κυβέρνησης για  δημιουργία ενός ‘’εθνικού αδειοδοτικού συστήματος για τις μεγάλες επενδύσεις’’, το οποίο  επεξεργάζεται το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Υποδομών. Στόχος, σύμφωνα με τους θιασώτες του σχεδίου,  είναι, μεταξύ των άλλων,  η δημιουργία μιας γενικής διεύθυνσης στο υπουργείο, στην οποία θα συγκεντρωθούν οι περισσότερες, αν όχι όλες, οι αδειοδοτικές αρμοδιότητες που βρίσκονται σήμερα σε άλλα υπουργεία,  ώστε ‘’να μην αποθαρρύνονται οι υποψήφιοι επενδυτές από τη γραφειοκρατία’’.  

Στη νέα  γενική διεύθυνση αδειοδοτήσεων στο υπουργείο Ανάπτυξης, πρόκειται να συγκεντρωθούν εξειδικευμένοι υπάλληλοι των σχετιζόμενων αντικειμένων, έτσι ώστε  η  διεύθυνση αυτή να εκδίδει απευθείας τις περισσότερες άδειες, και για όσες δεν είναι αυτό δυνατόν, να αναλαμβάνει τον συντονισμό της έκδοσής τους. Θεωρητικά, το βασικό ζητούμενο είναι ο περιορισμός του χρόνου αδειοδότησης μιας επένδυσης. Υποτίθεται ότι η  συγκέντρωση των αρμόδιων υπηρεσιών στο ίδιο κτίριο σίγουρα θα καταργήσει, εξ ορισμού, τον χρόνο που χάνεται για την επικοινωνία ανάμεσα στα υπουργεία.

Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά και αθώα. Εδώ τίθεται η πρώτη ερώτηση αφελούς: Άραγε οι καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις σχετίζονται με τα πολλά κτίρια που πηγαινοέρχεται κανείς ή με τις απαιτήσεις που τίθενται για αυτές;

Επειδή δύσκολα θα υπάρξει σοβαρός άνθρωπος, έστω και οπαδός του fast track και των μνημονιακών πολιτικών, που να ισχυριστεί το πρώτο,  ας πάμε στις  επόμενες αφελείς ερωτήσεις, που σχετίζονται με τις απαιτήσεις για μια αδειοδότηση και τον απαιτούμενο χρόνο για την εξέτασή τους.

Αν πρέπει να μειωθεί ο χρόνος που απαιτείται για μια αδειοδότηση, γιατί αυτό δεν πρέπει να μελετηθεί και να ισχύσει γενικά, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστούν με ιδιαίτερο τρόπο οι αδειοδοτήσεις μεγάλων επενδύσεων;  Φαίνεται πως, τελικά,  το ελληνικό κράτος και οι υπηρεσίες του, μαζί και τα εκσυγχρονιστικά σχέδια για αυτές, υπάρχουν για να υπηρετούν τους μεγάλους ξένους και εγχώριους ‘’επενδυτές’’  και όχι για τους ανθρώπους που ζουν, εργάζονται (όσοι τέλος πάντων…), μοχθούν και αγωνιούν. Αυτοί μπορούν να περιμένουν.

Αναρωτιέται κανείς, πότε άραγε απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος για την εξέταση ενός φακέλου αδειοδότησης στην περίπτωση της  δημιουργίας και λειτουργίας μιας  νέας παραγωγικής επιχείρησης ή επιχείρησης υπηρεσιών. Μήπως είναι πιο λογικό ότι μια μεγάλη τουριστική μονάδα σε μια ευαίσθητη περιοχή, είναι πιο πιθανό να έχει σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από ότι ένα ψιλικατζίδικο; Μήπως ακριβώς στις μεγάλες επενδύσεις είναι που πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά αν τηρούνται οι περιβαλλοντικές, χωροταξικές και αρχαιολογικές επιπτώσεις;

Οι πρόθυμοι  υπηρέτες των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, δεν  λένε απλά ότι θεωρούν αυτές τις απαιτήσεις απαράδεκτα βαρίδια που πρέπει αργά ή γρήγορα να πάνε για σκραπ μαζί με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή τα ψήγματα κοινωνικής πολιτικής που κατήργησαν.

Στην αγαπημένη τροϊκανή αργκό,  οι περιβαλλοντικές και αρχαιολογικές απαιτήσεις παρουσιάζονται ως κρατικά γραφειοκρατικά υπολείμματα της τελευταίας σοβιετικής δημοκρατίας του κόσμου, που δήθεν είναι η Ελλάδα. Στην πραγματικότητα αποτελούν κουτσουρεμένη και ατελέστατη  έκφραση μιας  στοιχειώδους  άμυνας της κοινωνίας, απέναντι στην πλήρη καταστροφή των πάντων. Έχουν την ίδια, σημαντική σπουδαιότητα, που έχει κάθε άλλη κοινωνική, οικονομική ή δημοκρατική κατάχτηση, που θέλει να σαρώσει ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός, στην επέλαση του. Δεν σημαδεύει αυτή μόνο τις τσέπες, αλλά και το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά, την ιστορία, την ομορφιά και την αισθητική. Το αριστερό προοδευτικό κίνημα των μηχανικών και άλλων επιστημόνων, δρώντας με κριτήριο το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον, μπορεί και πρέπει να οργανώσει τις αντιδράσεις και τις αντιστάσεις.

Το μεγάλο σκάνδαλο με την Αγροτική Τράπεζα - Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων

Εκφράζουμε την ολόπλευρη αλληλεγγύη μας στο συνεχιζόμενο αγώνα των εργαζομένων της Αγροτικής που τους έτυχε να είναι τα πρώτα θύματα της τρικομματικής συμμορίας που ανέλαβε εργολαβικά την οριστική διάλυση. Δείτε video και ενημέρωση από τις κινητοποιήσεις τους εδώ και στο site του συλλόγου τους.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ !

3-8-2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Σ.Ε.Α.Τ.Ε.

Το επερχόμενο πακέτο των 11,5 δισ €, που θα πέσει στις βαριές πλάτες του ελληνικού λαού, έχει ένα δίδυμο «αδελφάκι», την εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, που προηγήθηκε, ήδη, και επιβάρυνε τον έλληνα φορολογούμενο, μ΄ ένα ανάλογο, περίπου, κόστος !

Η εφαρμογή του ιδεολογικοπολιτικού δόγματος του νεοφιλελευθερισμού, που επέβαλλε την εξαφάνιση των κρατικών τραπεζών, με την επιταγή της εξωτερικής τρόϊκας και τη δουλική υλοποίηση από την κυβέρνηση της εσωτερικής τρόϊκας, μέσω των μεθοδευμένων ενεργειών της Τράπεζας της Ελλάδος, όχι, απλά δεν έφερε την πλέον συμφέρουσα και επωφελή για το δημόσιο λύση, αλλά φέρεται να κοστίζει τα τριπλάσια, απ΄ ό,τι η εναλλακτική λύση της ανακεφαλαιοποίησης της Αγροτικής Τράπεζας, μέσω του ΤΧΣ, ως ενιαία και κρατική τράπεζα.

Τα προβαλλόμενα επιχειρήματα, περί προβληματικότητας της ΑΤΕ και τα περί «μη βιώσιμης τράπεζας», εδράζονται σε μεθοδευμένες κινήσεις και λειτουργίες και σε αυθαίρετα, όσο και αναπόδεικτα στοιχεία.

Το πολυδιαφημιζόμενο deal της ΑΤΕ, δεν αποτελεί, ούτε πώληση, ούτε, καν, μεταφορά. Είναι μια δωρεά με bonus, προς το ιδιωτικό κεφάλαιο !

Η Αγροτική Τράπεζα χαρίστηκε, αφού χωρίστηκε, και το δημόσιο, πλήρωσε κι από πάνω αρκετά δισ €, τα οποία χρεώθηκαν στους έλληνες φορολογούμενους !

l Η εξαφάνιση της ΑΤΕ θα επιφέρει το τελειωτικό χτύπημα στην, ήδη, μισοερειπωμένη ελληνική ύπαιθρο, αφού θα εκλείψει οποιαδήποτε άσκηση αγροτικής πίστης, ενώ, παράλληλα, οι υποθηκευμένες αγροτικές περιουσίες θα βρεθούν στο έλεος των ιδιωτικών κερδοσκοπικών επιχειρηματικών σχημάτων. Αγρότες, συνεταιρισμοί και γεωργικές βιομηχανίες θα μπουν σε νομοτελειακή πορεία απαξίωσης και αφανισμού !

l Οι εργαζόμενοι στην Αγροτική Τράπεζα, μετά τις αλλεπάλληλες σφαγιαστικές περικοπές των αποδοχών μας, τη δραστική μείωση των θέσεων εργασίας και την περιστολή βασικών δικαιωμάτων μας, βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι και με τους κινδύνους που απειλούν την ίδια την απασχόλησή μας.

Μας ζητούν να εφησυχάσουμε και ν΄ αρκεστούμε σε υποσχέσεις «διασφάλισης», που, μέχρι σήμερα, δεν έχουν αποτυπωθεί σε κανένα κείμενο με νομική ισχύ. Μας ζητούν να συμβιβαστούμε και να υποκύψουμε, χωρίς καμιά συγκεκριμένη δέσμευση για τη συνέχεια και τους όρους της απασχόλησής μας, για τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα !

- Απεργούμε, αγωνιζόμενοι, πρώτα και κύρια, μαζί με την κοινωνία και τους φορείς των πελατών μας, για την ανατροπή της επαίσχυντης συμφωνίας εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας.

-  Απεργούμε και αγωνιζόμαστε για την ύπαρξη και τη λειτουργία της ΑΤΕ, στο ρόλο του χρηματοπιστωτικού εργαλείου, για τη στήριξη και την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας και κυρίως του αγροτικού.

- Απεργούμε και αγωνιζόμαστε, για την, ουσιαστική, διασφάλιση της εργασίας μας, την κατοχύρωση των δικαιωμάτων μας, εργασιακών και ασφαλιστικών.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, μέχρι τη νίκη !

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Α.Τ.Ε

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού

Αποπηγάδι: Nερό, το πιο πολύτιμο αγαθό!

Αναδημοσίευση άρθρου της Νέλλης Ψαρρού από το UNFOLLOW #7, που κυκλοφορεί, εκεί και η συνέχεια.

Ένας νεκρός δασολόγος, μια ορεινή, προστατευόμενη περιοχή της Κρήτης με παγκόσμιου ενδιαφέροντος απειλούμενη πανίδα, τρομοκρατημένοι κάτοικοι, τα πανταχού παρόντα ΜΑΤ, και μια ισχυρή πολυεθνική εταιρεία ενέργειας στο κυνήγι της «πράσινης ανάπτυξης»… Ποιον ευνοεί η ομερτά γύρω από τις καταναγκαστικές απαλλοτριώσεις, τη συγκάληψη διαδικασιών και τη διαστρέβλωση στοιχείων; Τι συμβαίνει στο Αποπηγάδι;

Νεκρός βρέθηκε ο δασολόγος Κώστας Πενταράκης στις 9 Μαΐου 2012 σε μια χαράδρα του νομού Χανίων, ύστερα από 14 μήνες που αγνοούνταν. Τα αίτια του θανάτου του παραμένουν αδιευκρίνιστα.

Αποπηγάδι. Ορεινός όγκος του νομού Χανίων. Μια περιοχή σχεδόν απάτητη, γεμάτη πηγές και τρεχούμενα νερά αναγνωρισμένης ποιότητας, γεμάτη τεράστιες καστανιές, κουμαριές, κερασιές, βελανιδιές, μοναδικά ερικοδάση και πάμπολλες καλλιέργειες. Με τόσο πυκνή βλάστηση που νομίζεις πως είσαι σε ζούγκλα, και τα λιγοστά σπίτια βρίσκονται κρυμμένα σε μια φυσική παραλλαγή. Κηρυγμένη ως προστατευόμενη περιοχή (ΦΕΚ 65/3.2.2006), με πληθώρα σπάνιων και ενδημικών φυτών, χώρο τροφοληψίας μεγάλων αρπακτικών πουλιών (γυπαετοί, όρνεα, χρυσαετοί κ.ά.) και πτητικός διάδρομος μεταναστευτικών πουλιών – πολλά από τα οποία, μαζί με αρκετά θηλαστικά, αποτελούν απειλούμενα είδη παγκόσμιου ενδιαφέροντος, που τελούν υπό αυστηρή κοινοτική προστασία. Σε αυτή την περιοχή ξεκινά η ιστορία μας.

Το 2001, με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Βουκολιών γίνεται αποδεκτό το αίτημα της κατασκευαστικής εταιρείας Κτίστωρ ΑΤΕ (εκπρόσωπος, κ. Γιώργος Φακίδης) «να προχωρήσει στις απαιτούμενες μελέτες για τη δημιουργία αιολικού πάρκου στην περιοχή… αφού υπάρχει η διαβεβαίωση ότι ο Δήμος θα έχει οικονομικές απολαβές και έμμεσα οφέλη… Η εταιρεία κατά τη διάρκεια της έρευνάς της υποχρεούται αφενός να ενημερώνει το Δήμο για κάθε παρέμβαση που πρέπει να γίνει, προκειμένου να υπάρξει προστασία των ιδιοκτησιών των Δημοτών μας αλλά και του περιβάλλοντος». Σιωπή. Τις χρονιές 2004-6, μετά από διαδοχικές αιτήσεις των εταιρειών Υδροαιολική Κρήτης Α.Ε. (που συστεγάζεται με την Κτίστωρ), Αιολική Μουσούρων Ο.Ε. (διακριτικός τίτλος της «Παναγιώτης Λαγαδάκος & ΣΙΑ Ο.Ε. & Ε.Ε.), Leontio Aiolos Α.Ε. και Aries Aiolos Ενεργειακή Α.Ε., το δασαρχείο Χανίων προχωρεί στις πράξεις αποχαρακτηρισμού ιδιωτικών γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, τις οποίες χαρακτηρίζει δασικές. Οι ιδιοκτήτες των εκτάσεων δεν γνωρίζουν τίποτα, ούτε ενημερώνονται από τις δημοτικές αρχές – που αργότερα δήλωσαν άγνοια, ενώ υπήρχε έγγραφο μνημόνιο συνεργασίας του δημάρχου με την εταιρεία. Συνολικά, 2.700 στρέμματα χαρακτηρίζονται δασικά στο Αποπηγάδι ως το τέλος του 2006. Για να τελεσιδικήσει ο χαρακτηρισμός πρέπει να γίνει δημόσια ανάρτηση και να περάσει προθεσμία 60 ημερών για τυχόν ενστάσεις. Και πράγματι έτσι γίνεται. Και μάλιστα οι εκτάσεις δεν κηρύσσονται απλώς δασικές, αλλά δημόσιες δασικές! Διότι εφαρμόστηκε νόμος (Ν. 998/79) που τεκμαίρει κυριότητα των δασικών εκτάσεων υπέρ του δημοσίου εφόσον δεν αποδειχτεί ότι είναι ιδιωτικές – αυτός είναι και ο σκοπός των ενστάσεων. Να επισημανθεί βέβαια εδώ ότι ο εν λόγω νόμος δεν ισχύει για την Κρήτη, καθώς, από την ένωσή της με την Ελλάδα και μετά, αναγνωρίστηκε η κτήση των γαιών της από τους ντόπιους λόγω επαναστατικού δικαίου (δηλαδή η νομή των γαιών γίνεται προς τους επαναστάτες που απελευθέρωσαν την Κρήτη) και όχι ως ανήκοντα στο Οθωμανικό δημόσιο που περιήλθαν αυτοδικαίως στο ελληνικό κράτος (Ν. 147/1914). Εν πάση περιπτώσει, μετά την ανάρτηση των χαρακτηρισμών η απόφαση τελεσιδικεί και οι εκτάσεις θεωρούνται δημόσιες δασικές. Στη συνέχεια παραχωρείται στην εταιρεία μέρος τους που ήταν αναγκαίο για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών για 99 χρόνια έναντι 93.300 ευρώ (ΚΥΑ 91384/1057/7-6-2007).

Υπεύθυνος για τη Φουκουσίμα ο Ιδιωτικός Ενεργειακός Κολοσσός TEPCO

ΕΚΘΕΣΗ ΚΟΛΑΦΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ!

 ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΝΑΟΤΟ ΚΑΝ!

Τη διαχειρίστρια εταιρεία Tokyo Electricity Power (TEPCO) καταγγέλλει ως υπαίτια για το πυρηνικό ατύχημα τον Μάρτιο του 2011 στον Σταθμό Πυρηνικής Ενέργειας της Φουκουσίμα η νέα, τελική έκθεση που συντάχθηκε από κυβερνητική επιτροπή και είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας.

Η νέα έκθεση ουσιαστικά επιβεβαιώνει τη διαπίστωση της προκαταρκτικής έκθεσης της κυβέρνησης που δημοσιοποιήθηκε νωρίτερα τον Ιούλιο, σύμφωνα με την οποία το πυρηνικό ατύχημα οφείλεται «σαφώς σε ανθρώπινα λάθη», αλλά και στην «κουλτούρα σιωπής» που επικρατούσε στην επιχείρηση.

Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για «ανεπαρκή» μέτρα ασφάλειας έναντι φυσικών καταστροφών στις εγκαταστάσεις του ιδιωτικού ενεργειακού κολοσσού και «ακατάλληλη» αντιμετώπιση του έκτακτου περιστατικού.
Επίσης, η έκθεση αναφέρει ότι ακόμη και μετά από έναν χρόνο από το πυρηνικό ατύχημα η εταιρεία δεν έχει προβεί σε «αποφασιστικές δράσεις» για τη διερεύνηση των αιτιών του ατυχήματος, ώστε να εξασφαλιστεί κατάλληλη πρόληψη για παρόμοια ατυχήματα στο μέλλον.

Η έκθεση επίσης επιρρίπτει ευθύνες στον τότε πρωθυπουργού της χώρας, Ναότο Καν, καθώς όπως αναφέρει η παρέμβασή του μετά το ατύχημα προκάλεσε σύγχυση στην αντιμετώπιση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Το μέλλον της βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας στην Ιαπωνία πάντως κρίνεται «αβέβαιο», ενώ προτείνεται να πραγματοποιηθούν εκτενείς έλεγχοι ανάλυσης κινδύνου σε όλες τις εγκαταστάσεις των εταιρειών διαχείρισης πυρηνικής ενέργειας στη χώρα.

Εν μέσω του έντονου κλίματος διαμαρτυρίας των πολιτών κατά των πυρηνικών, η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει μέσα στον επόμενο μήνα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί για τη βιομηχανία πυρηνικών. Η απόφαση που πρέπει να ληφθεί θα προβλέπει είτε εξολοκλήρου εξάλειψη του τομέα πυρηνικής ενέργειας στη χώρα είτε συρρίκνωσή του στο 15% (ή το πολύ στο 20-25%) της σημερινής του ισχύος μέχρι το 2030.

Όποια και αν είναι τελικά η απόφαση, θα σημάνει στροφή 180 μοιρών από την κατεύθυνση στην οποία κινούταν η προηγούμενη πολιτική για την ενέργεια, στόχος της οποίας ήταν η ενίσχυση του ρόλου της βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας, ώστε να καλύπτει τουλάχιστον κατά το ήμισυ όλες τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας ως το 2030.

Κι ενώ οι διαμαρτυρίες της κοινής γνώμης και της αντιπολίτευσης συνεχώς διογκώνονται και φέρονται υπέρ μιας λύσης εναλλακτικών ενεργειακών πηγών, ο σημερινός πρωθυπουργός Γιοσιχίκο Νόντα επιμένει ότι χωρίς την πυρηνική ενέργεια είναι βέβαιο ότι η οικονομία και η ίδια η χώρα θα υποστούν ανεπανόρθωτο πλήγμα(!!!)
. «Θα είναι αδύνατο να λειτουργήσει η χώρα, σε περίπτωση που αποφασιστεί η εξολοκλήρου κατάργηση της βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας» δήλωνε ο Νόντα τον προηγούμενο μήνα, λαμβάνοντας σαφώς θέση υπέρ των ιδιωτικών ενεργειακών κολοσσών οι οποίοι λειτουργώντας με γνώμονα το κέρδος αγνοούν κάθε μέτρο ασφάλειας και οδηγούν σε ανυπολόγιστες οικολογικές και κοινωνικές καταστροφές.