Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ για κινητοποιήσεις
Αναρτούμε την απόφαση της συγκλήτου του ΕΜΠ. Οι φοιτητές του ιδρύματος έχουν προγραμματίσει γενικές συνελεύσεις για την Τρίτη 30/9 ενώ έχει εξαγγελθεί ήδη συλλαλητήριο για την Πέμπτη 1/9. Υπενθυμίζουμε και την επιστροφή στις πλατείες το Σαββάτο 3/9.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 15ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ 26/08/2011
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ 15ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΣΥΓΚΛΗΤΟΥ 26/08/2011
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΓΛΗΤΟΥ
Η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π. επανειλημμένα εξέφρασε την αντίθεσή της με το νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, γιατί αποδομεί το δημόσιο και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο, εγείρει κρίσιμα θέματα αντισυνταγματικότητας, όσον αφορά στην αυτοδιοίκηση, στην ελεύθερη δημοκρατική και ακαδημαϊκή λειτουργία του, αποστερεί από δημόσιους πόρους την Εκπαίδευση, την Έρευνα και τη Φοιτητική Μέριμνα, διαγράφει φοιτητές που αγωνίζονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους , υποβαθμίζει τις σπουδές και τα διπλώματα που απονέμονται και καταργεί το Πανεπιστημιακό άσυλο.
Σήμερα, μετά την ψήφιση του νόμου, η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π. αναλαμβάνει τις ευθύνες της ώστε:
1. Να διαμορφωθούν οι όροι της δημοκρατικής και ακαδημαϊκής λειτουργίας και
διοίκησης του Ε.Μ.Π.. Σε πρώτη φάση καλεί όλα τα μέλη των εκλεγμένων οργάνων να παραμείνουν και να αγωνισθούν έτσι ώστε να διασφαλίσουν τη λειτουργία του Ιδρύματος.
2. Να προβάλλει και να συμβάλει με κάθε θεμιτό και νόμιμο τρόπο στην κατάργηση των αντιδημοκρατικών, αντισυνταγματικών επιταγών του νόμου, επιβεβαιώνοντας την απόφασή της στις 22.08.2011.
Η Σύγκλητος στηρίζει τις κινητοποιήσεις των φορέων της Πολυτεχνειακής κοινότητας στην περίοδο των εξετάσεων, η έναρξη των οποίων μετατίθεται στις 5 Σεπτεμβρίου.
Η Σύγκλητος απευθύνεται στην κοινωνία και την καλεί να στηρίξει τη μεγάλη δική της κατάκτηση, το δημόσιο, δημοκρατικό Πανεπιστήμιο.
Σήμερα, μετά την ψήφιση του νόμου, η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π. αναλαμβάνει τις ευθύνες της ώστε:
1. Να διαμορφωθούν οι όροι της δημοκρατικής και ακαδημαϊκής λειτουργίας και
διοίκησης του Ε.Μ.Π.. Σε πρώτη φάση καλεί όλα τα μέλη των εκλεγμένων οργάνων να παραμείνουν και να αγωνισθούν έτσι ώστε να διασφαλίσουν τη λειτουργία του Ιδρύματος.
2. Να προβάλλει και να συμβάλει με κάθε θεμιτό και νόμιμο τρόπο στην κατάργηση των αντιδημοκρατικών, αντισυνταγματικών επιταγών του νόμου, επιβεβαιώνοντας την απόφασή της στις 22.08.2011.
Η Σύγκλητος στηρίζει τις κινητοποιήσεις των φορέων της Πολυτεχνειακής κοινότητας στην περίοδο των εξετάσεων, η έναρξη των οποίων μετατίθεται στις 5 Σεπτεμβρίου.
Η Σύγκλητος απευθύνεται στην κοινωνία και την καλεί να στηρίξει τη μεγάλη δική της κατάκτηση, το δημόσιο, δημοκρατικό Πανεπιστήμιο.
Η Σύγκλητος του Ε.Μ.Π., ομόφωνα αποφασίζει ότι, οι προγραμματισμένες εξετάσεις για την περίοδο 29.08.2011 – 02.09.2011, μεταφέρονται στο τέλος της εξεταστικής περιόδου.
Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011
Κρίση και δημόσιος χώρος
Αναδημοσιεύουμε άρθρο από το Αντιγειτονιές
Μια λέξη επανήλθε με ένταση στο καθημερινό μας λεξιλόγιο τους τελευταίους μήνες: πλατεία. Και μάλιστα με αναβαθμισμένο περιεχόμενο που νοηματοδότησαν τα τελευταία γεγονότα από τις 25 Μάη και μετά, αλλά και που είχαν ήδη αναδείξει οι εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες και οι αντίστοιχες κινητοποιήσεις στην Ισπανία.
Η αλήθεια είναι ότι στην ιστορία της Αριστεράς και του κινήματος στη χώρα μας, διάφορες πλατείες έχουν συνδεθεί κατά καιρούς με ιστορικά γεγονότα και αγώνες του λαού μας, φυσικά και αυτή του Συντάγματος, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Δεκεμβριανά, είτε ακόμα και με την χρήση τους ως χώροι προσυγκεντρώσεων πορειών, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Αλλά τον τελευταίο καιρό, μάλλον η έννοια της πλατείας είχε κατά βάση συνδεθεί με εικόνες εξαθλίωσης, αν αυτή αφορούσε το κέντρο της πόλης, τα... τραπεζοκαθίσματά της σε άλλες -περιφερειακές- περιπτώσεις και, ακόμα χειρότερα, με γεγονότα σαν αυτά στον Αγιο Παντελεήμονα.Παρηκμασμένες παρέμεναν, λοιπόν, οι περισσότερες πλατείες, στην Αθήνα τουλάχιστον, σε πλήρη αρμονία με την πλήρη απαξίωση του δημόσιου χώρου και του αστικού τοπίου της υπόλοιπης πόλης που έφτιαξε η αστική τάξη της χώρας. Να, όμως, που οι πλατείες σε ολόκληρη την Ελλάδα επανασυνδέθηκαν με το κίνημα και ανέδειξαν μια σειρά από “ξεχασμένες” λειτουργίες τους ως δημόσιοι και ελεύθεροι χώροι, χώροι συζήτησης, πολιτικοποίησης και αντίστασης, πέρα από αυτό για το οποίο τις προορίζει το καπιταλιστικό σύστημα στις σύγχρονες μητροπόλεις. Χώροι στους οποίους εγγράφεται μαζικά στη μνήμη των ανθρώπων μια συλλογική εμπειρία και μαζί με αυτό αναγνωρίζεται το παράγωγο μιας κοινωνικής αλληλεπίδρασης που είχε χαθεί από τέτοιους χώρους. Χώροι της πόλης που, τελικά, εντάσσονται στη διαδικασία του να τελεστεί κάποια πράξη, να παραχθεί κάποια δράση και όχι χώροι κενοί, αποστειρωμένοι από κάθε κοινωνική αναφορά πέραν αυτής της κατανάλωσης και της εμπορικής χρήσης.
Πέρα από τα πολιτικά συμπεράσματα που βγαίνουν από την κίνηση του κόσμου στις πλατείες, το περιεχόμενο των παρεμβάσεων που έγιναν από κάθε πλευρά, τις λογικές συγκεκριμένων δυνάμεων στο πώς τις αντιμετώπισαν και πώς παρενέβησαν σε αυτές και, φυσικά, την τελική έκβαση της κεντρικής αυτής αναμέτρησης με τις δυνάμεις του συστήματος, στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφερθώ σε συγκεκριμένες πτυχές που έχουν να κάνουν και με μια αντίληψη του δημόσιου χώρου που προκύπτει και την υπεράσπισή του από τη μεριά του κινήματος ως χώρου φυσικής παρουσίας του και ενταγμένου στις διαδικασίες του. Μια αντίληψη η οποία απέδωσε τόσο θετικά με τη διεκδίκηση ενός κεντρικού σημείου λαϊκού μαζέματος και παρέμβασης στον κόσμο που μαζευότανε κάθε βράδυ εκεί, όσο και αρνητικά, όταν κατά τη διάρκεια των απεργιών τέθηκε ως αυτοσκοπός από πολλές δυνάμεις, γεγονός που δημιούργησε συνθήκες πολιτικού αποκλεισμού και συμπόρευσης με τις δυνάμεις της εργασίας.
Η αλλαγή στην αντίληψη του δημόσιου χώρου στις πόλεις είχε ήδη αρχίσει να εμφανίζεται κάποια χρόνια πριν και, πλέον, έχει γίνει φανερή με την έλευση της κρίσης και αφορά την αλλαγή στον τρόπο διαβίωσης που έχει επιφέρει σε μια σειρά από δραστηριότητες που σχετίζονται με τη ζωή στην πόλη: Από τις μετακινήσεις και τις υπαίθριες δραστηριότητες, μέχρι την κατανάλωση και τη διασκέδαση. Κοινός παρανομαστής, μια αναθεώρηση και αναζήτηση αυτού που ονομάζεται “δημόσιο” είτε αυτό αφορά κάποια υπηρεσία (από τα νοσοκομεία, τα ΜΜΜ, τους παιδικούς σταθμούς κ.λπ.) είτε κάποια ατομική ή συλλογική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα σε τέτοιους χώρους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι περίπου το ίδιο διάστημα που ξεδιπλωνόταν η οικονομική κρίση και η γενικευμένη επίθεση του συστήματος υπό τις εντολές της τρόικας, υπήρχε ήδη στις γειτονιές της Αθήνας μια τάση επανανακάλυψης και χρήσης του δημόσιου χώρου των πλατειών από κομμάτια του πληθυσμού της πόλης, πέρα από τους μόνιμους χρήστες τους, τους μετανάστες, οι οποίοι και τον κρατούσαν ζωντανό ως τα τώρα.
Ενα μέρος της νεολαίας που αδυνατούσε να ανταποκριθεί στο αυξανόμενο κόστος διασκέδασης ήδη δημιουργούσε μια ιδιαίτερη κουλτούρα στις πλατείες, ανάλογα και με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής, ενώ κάποιοι άλλοι, νεολαίοι κυρίως, διάλεγαν να περνάνε τα βράδια τους στις πλατείες συζητώντας στα πλαίσια μιας “εναλλακτικότητας” και μιας νέας αστικής κουλτούρας και, τέλος, αρκετός κόσμος τις χρησιμοποιούσε για να πάρει μια ανάσα, αφού είναι ο μοναδικός ελεύθερος χώρος που έχει απομείνει στις πόλεις.
Η αλήθεια είναι ότι στην ιστορία της Αριστεράς και του κινήματος στη χώρα μας, διάφορες πλατείες έχουν συνδεθεί κατά καιρούς με ιστορικά γεγονότα και αγώνες του λαού μας, φυσικά και αυτή του Συντάγματος, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Δεκεμβριανά, είτε ακόμα και με την χρήση τους ως χώροι προσυγκεντρώσεων πορειών, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Αλλά τον τελευταίο καιρό, μάλλον η έννοια της πλατείας είχε κατά βάση συνδεθεί με εικόνες εξαθλίωσης, αν αυτή αφορούσε το κέντρο της πόλης, τα... τραπεζοκαθίσματά της σε άλλες -περιφερειακές- περιπτώσεις και, ακόμα χειρότερα, με γεγονότα σαν αυτά στον Αγιο Παντελεήμονα.Παρηκμασμένες παρέμεναν, λοιπόν, οι περισσότερες πλατείες, στην Αθήνα τουλάχιστον, σε πλήρη αρμονία με την πλήρη απαξίωση του δημόσιου χώρου και του αστικού τοπίου της υπόλοιπης πόλης που έφτιαξε η αστική τάξη της χώρας. Να, όμως, που οι πλατείες σε ολόκληρη την Ελλάδα επανασυνδέθηκαν με το κίνημα και ανέδειξαν μια σειρά από “ξεχασμένες” λειτουργίες τους ως δημόσιοι και ελεύθεροι χώροι, χώροι συζήτησης, πολιτικοποίησης και αντίστασης, πέρα από αυτό για το οποίο τις προορίζει το καπιταλιστικό σύστημα στις σύγχρονες μητροπόλεις. Χώροι στους οποίους εγγράφεται μαζικά στη μνήμη των ανθρώπων μια συλλογική εμπειρία και μαζί με αυτό αναγνωρίζεται το παράγωγο μιας κοινωνικής αλληλεπίδρασης που είχε χαθεί από τέτοιους χώρους. Χώροι της πόλης που, τελικά, εντάσσονται στη διαδικασία του να τελεστεί κάποια πράξη, να παραχθεί κάποια δράση και όχι χώροι κενοί, αποστειρωμένοι από κάθε κοινωνική αναφορά πέραν αυτής της κατανάλωσης και της εμπορικής χρήσης.
Πέρα από τα πολιτικά συμπεράσματα που βγαίνουν από την κίνηση του κόσμου στις πλατείες, το περιεχόμενο των παρεμβάσεων που έγιναν από κάθε πλευρά, τις λογικές συγκεκριμένων δυνάμεων στο πώς τις αντιμετώπισαν και πώς παρενέβησαν σε αυτές και, φυσικά, την τελική έκβαση της κεντρικής αυτής αναμέτρησης με τις δυνάμεις του συστήματος, στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναφερθώ σε συγκεκριμένες πτυχές που έχουν να κάνουν και με μια αντίληψη του δημόσιου χώρου που προκύπτει και την υπεράσπισή του από τη μεριά του κινήματος ως χώρου φυσικής παρουσίας του και ενταγμένου στις διαδικασίες του. Μια αντίληψη η οποία απέδωσε τόσο θετικά με τη διεκδίκηση ενός κεντρικού σημείου λαϊκού μαζέματος και παρέμβασης στον κόσμο που μαζευότανε κάθε βράδυ εκεί, όσο και αρνητικά, όταν κατά τη διάρκεια των απεργιών τέθηκε ως αυτοσκοπός από πολλές δυνάμεις, γεγονός που δημιούργησε συνθήκες πολιτικού αποκλεισμού και συμπόρευσης με τις δυνάμεις της εργασίας.
Η αλλαγή στην αντίληψη του δημόσιου χώρου στις πόλεις είχε ήδη αρχίσει να εμφανίζεται κάποια χρόνια πριν και, πλέον, έχει γίνει φανερή με την έλευση της κρίσης και αφορά την αλλαγή στον τρόπο διαβίωσης που έχει επιφέρει σε μια σειρά από δραστηριότητες που σχετίζονται με τη ζωή στην πόλη: Από τις μετακινήσεις και τις υπαίθριες δραστηριότητες, μέχρι την κατανάλωση και τη διασκέδαση. Κοινός παρανομαστής, μια αναθεώρηση και αναζήτηση αυτού που ονομάζεται “δημόσιο” είτε αυτό αφορά κάποια υπηρεσία (από τα νοσοκομεία, τα ΜΜΜ, τους παιδικούς σταθμούς κ.λπ.) είτε κάποια ατομική ή συλλογική δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα σε τέτοιους χώρους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι περίπου το ίδιο διάστημα που ξεδιπλωνόταν η οικονομική κρίση και η γενικευμένη επίθεση του συστήματος υπό τις εντολές της τρόικας, υπήρχε ήδη στις γειτονιές της Αθήνας μια τάση επανανακάλυψης και χρήσης του δημόσιου χώρου των πλατειών από κομμάτια του πληθυσμού της πόλης, πέρα από τους μόνιμους χρήστες τους, τους μετανάστες, οι οποίοι και τον κρατούσαν ζωντανό ως τα τώρα.
Ενα μέρος της νεολαίας που αδυνατούσε να ανταποκριθεί στο αυξανόμενο κόστος διασκέδασης ήδη δημιουργούσε μια ιδιαίτερη κουλτούρα στις πλατείες, ανάλογα και με τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής, ενώ κάποιοι άλλοι, νεολαίοι κυρίως, διάλεγαν να περνάνε τα βράδια τους στις πλατείες συζητώντας στα πλαίσια μιας “εναλλακτικότητας” και μιας νέας αστικής κουλτούρας και, τέλος, αρκετός κόσμος τις χρησιμοποιούσε για να πάρει μια ανάσα, αφού είναι ο μοναδικός ελεύθερος χώρος που έχει απομείνει στις πόλεις.
4 χρόνια από την κοινωνική και οικολογική καταστροφή του 2007, Δεν Ξεχνάμε
Αναδημοσιεύουμε από τον Παραλληλογράφο
2007-2011. Τέσσερα χρόνια πέρασαν από τη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή στην ιστορία του τόπου. Αποκορύφωμα των δεκάδων τεράστιων πυρκαγιών του καλοκαιριού του 2007, υπήρξε αναμφίβολα η σχεδόν ολική καταστροφή του νομού Ηλείας από μία πυρκαγιά που άλλαξε τη μορφή της Πελοποννήσου μέσα σε τρεις ημέρες, από τις 24 έως και τις 27 Αυγούστου 2007.
Ο φριχτός απολογισμός εκείνου του καλοκαιριού:
- 67 άνθρωποι νεκροί
- 2.500.000 στρέμματα το σύνολο των καμένων εκτάσεων
- 301.300 στρέμματα κατεστραμένης έκτασης στο δίκτυο Natura 2000
- 975.000 στρέμματα δάσους καμένα στο νομό Ηλείας
- 60.000 οικόσιτα ζώα νεκρά
- 815 σπίτια πλήρως κατεστραμένα (κι άλλα 421 μερικώς κατεστραμένα)
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
Τέλος εποχής για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο
Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Αννας Ανδριτσάκη από την Ελευθεροτυπία.
ΝΕΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΧΩΡΙΣ ΑΣΥΛΟ, ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Τον επίλογο στην ιστορία του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου, όπως κατοχυρώθηκε στην κοινωνική συνείδηση του τόπου, ειδικά μετά τη μεταπολίτευση, υπέγραψε, χθες, η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΛΑΟΣ και την Ντόρα Μπακογιάννη.
Σηματοδοτώντας το οριστικό τέλος στη δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση και στο ιστορικά κοινωνικο-πολιτικό προφίλ των ελληνικών ΑΕΙ, χθες, με την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας επιβάλλονται: Κατάργηση του ασύλου. Σπουδές εξπρές δύο και τριών χρόνων. Πτυχία κατακερματισμένα και ενταγμένα σ' ένα σύστημα «ακαδημαϊκών μονάδων». Ιδρύματα πολλαπλών ταχυτήτων, υπαγομένων στους κανόνες της αγοράς και με επιλεκτική χρηματοδότηση συνδεδεμένη με όρους και προϋποθέσεις. Συμβούλια με πρόεδρο και αρκετά μέλη εξωπανεπιστημιακούς. Ιδρύματα αυστηρά για φοιτητές και καθηγητές, αφού θα μπορεί να διώχνει αμφότερους αν δεν πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Είναι σαρωτικές οι αλλαγές που επιφέρει ο νέος νόμος του υπουργείου Παιδείας μετά την έγκρισή του και από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Είναι πολιτική περισσότερο η συναίνεση που τις συνοδεύει και όχι της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ναι μεν έπαιξε την τελευταία στιγμή, όπως όλοι ανέμεναν, το χαρτί του πρύτανη (όχι πλέον διορισμός από το Συμβούλιο αλλά εκλογή από τους ίδιους τους καθηγητές), αλλά δεν έκλεισε το μέτωπο που χάσκει απειλητικά εν όψει έναρξης της ακαδημαϊκής χρονιάς.
Οι βασικές ανατροπές που επιφέρει ο νέος νόμος έχουν αμφισβητηθεί για τη συνταγματικότητά τους και κατά συνέπεια την εφαρμογή τους από Σεπτέμβρη. Χθες ακόμη και η ίδια η κ. Διαμαντοπούλου παραδέχτηκε την ύπαρξη σκοτεινών σημείων και περιμένει πως θα αντιμετωπίσει δυσκολίες.
Εξωπανεπιστημιακοί εμπλέκονται στο στρατηγικό σχεδιασμό των ΑΕΙ αλλοιώνοντας το αυτοδιοίκητο.
Το άσυλο «επιστρέφει στις ρίζες του» είχε πει η υπουργός Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου. Προφανώς στο εθιμικό δίκαιο προ μεταπολίτευσης, εκεί που το βρήκε θαμμένο η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, του έδωσε νομική υπόσταση και το έκανε συστατικό της φυσιογνωμίας των δημόσιων Πανεπιστημίων. Εγραψε τότε Ιστορία, ξαναγράφει τώρα...
Η καταστολή της πελατειοκρατίας με την υποβάθμιση της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα διοίκησης και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας με την προσέλευση εξωπανεπιστημιακών αποτελούν τις επωδούς της κυβέρνησης για την επιτυχία του νόμου. Οι ασάφειες στις αλλαγές σε ό,τι αφορά τη διάρθρωση σπουδών θα είναι από τα πρώτα απτά προβλήματα, λένε οι γνωρίζοντες...
Οι βασικές αλλαγές στα Πανεπιστήμια
1. Ασυλο
Τέλος στο ακαδημαϊκό άσυλο. Προβλέπονται μόνον οι «ακαδημαϊκές» ελευθερίες, ενώ ο πρύτανης αναλαμβάνει την ευθύνη για την προστασία και ασφάλεια του προσωπικού και της περιουσίας» του ΑΕΙ.
2. Διοίκηση
Ανώτατο όργανο είναι το Συμβούλιο του Ιδρύματος με 15 μέλη, εννέα εσωτερικά (οχτώ καθηγητές πρώτης βαθμίδας και αναπληρωτές και ένας φοιτητής) και έξι εξωτερικά (προσωπικότητες από την κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και πολιτική ζωή). Ασκεί όλες τις αρμοδιότητες (διοικητικές, ελεγκτικές) πλην των ακαδημαϊκών, για τις οποίες υπεύθυνη είναι η Σύγκλητος. Ο πρύτανης είναι υπεύθυνος για την εύρυθμη λειτουργία του ΑΕΙ.
3. Χρηματοδότηση
Επιτρέπεται η ιδιωτική, σε δύο ταχύτητες η δημόσια. Κατανέμεται βάσει προβλεπόμενων δεικτών (κόστος σπουδών ανά φοιτητή, αριθμός εγγραφομένων φοιτητών, μέγεθος, γεωγραφική διασπορά, αποθεματικό κ.ά.), ενώ προβλέπεται πρόσθετη μόνο σε όσα ΑΕΙ ανταποκρίνονται σε οριζόμενους δείκτες ποιότητας και επιτευγμάτων (σχέση αποφοίτων/εισερχομένων, ερευνητική αριστεία, διεθνοποίηση κ.ά.).
4. Σπουδές
Θεσπίζονται τρεις κύκλοι σπουδών (τριετής προπτυχιακός, μονοετής μεταπτυχιακός, εξάμηνος διδακτορικός) και ένας σύντομος (διετής). Τα μαθήματα αντιστοιχούν σε πιστωτικές μονάδες (60 για κάθε έτος). Οι φοιτητές μπορούν να μεταφέρουν μαθήματα και αντίστοιχες μονάδες από άλλα τμήματα ή και Ιδρύματα. Εισάγονται προγράμματα, υποχρεωτικά σε μια ξένη γλώσσα. Προβλέπονται δίδακτρα σε μεταπτυχιακά, αλλοδαπούς φοιτητές, ειδικά προγράμματα (ΔΒΜ). Προβλέπονται κατατακτήριες για την πρόσβαση σε ΑΕΙ από «ανώτερες σχολές διετούς και υπερδιετούς φοίτησης».
5. Διάρκεια φοίτησης
Η κανονική φοίτηση είναι ο ελάχιστος αναγκαίος χρόνος για τη λήψη πτυχίου συν τέσσερα εξάμηνα (ν + 2) και για τους μερικής φοίτησης (εργαζομένους αποδεδειγμένα πάνω από 20 ώρες την εβδομάδα) ο διπλάσιος ελάχιστος (2ν). Μετά το τέλος της κανονικής φοίτησης χάνεται η φοιτητική ιδιότητα. Το ίδιο και για όσους δεν εγγράφονται για δύο συνεχόμενα εξάμηνα. Διορία στους «αιώνιους» να αποφοιτήσουν μέχρι το 2013 - 2014.
6. Διδάσκοντες
Ορίζονται τρεις βαθμίδες (καθηγητές, αναπληρωτές, επίκουροι), αξιολογούνται ανά πενταετία. Στις επιτροπές κρίσης τουλάχιστον ένας καθηγητής εξωτερικού.
7. Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) εντός των ΑΕΙ
Αναλαμβάνει τη διασύνδεση του Πανεπιστημίου με την αγορά, την «αξιοποίηση και διαχείριση» όλων των πόρων του ΑΕΙ (πλην των δημόσιων) και την αναζήτηση νέων. Στην ευθύνη του και η φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση).
8. Συγχωνεύσεις
Από Σεπτέμβριο ξεκινούν σαρωτικές συγχωνεύσεις, κατατμήσεις, μετονομασίες και καταργήσεις ΑΕΙ και σχολών βάσει οικονομικο-κοινωνικών κριτηρίων και αποδόσεων.
Κατάργηση όλων των επιδομάτων των Δημοσίων Υπαλλήλων, προσωρινή η "Προσωπική Διαφορά"
Όπως ανακοινώθηκε χθες ενόψει του "νέου" φτωχολόγιου καταργούνται όλα τα επιδόματα (άρα και το 7%ο, πιθανά και το 6%0) των Δημοσίων Υπαλλήλων πλην οικογενειακών, θέσης ευθύνης και σπουδών. Προσωρινά (για 7 χρόνια) θα διατηρηθούν (διαρκώς μειούμενες) οι σημερινές αποδοχές από τυχόν επιδόματα (πχ 7 %0 - 6%0 που λαμβάνουν όλοι οι μηχανικοί, 2% του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, επίδομα ΟΤΑ, λοιπά επιδόματα άλλων Υπουργείων) με το παλιό κόλπο της "προσωπικής διαφοράς". Εκτός από προσωρινή η "προσωπική διαφορά" θα έχει και πλαφόν με αποτέλεσμα όσοι λαμβάνουν 2 ή 3 τέτοια επιδόματα (πχ 7%ο και 2% ή 7% και επίδομα Υπουργείου Ανάπτυξης) άμεσα να χάσουν σημαντικό μέρος τους. Φυσικά θα εξαιρέσουν όλους τους νέους συναδέλφους (όσους προσλαμβάνονται) από τη ρύθμιση αυτή δημιουργώντας ξανά υπαλλήλους πολλών ταχυτήτων. Φυσικά ούτε κουβέντα για αποκατάσταση των τεράστιων απωλειών των τελευταίων δύο ετών (κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, περικοπή κατά 20%-50% επιδομάτων, πάγωμα αυξήσεων, αναστολή μισθολογικής ωρίμανσης, έξτρα εισφορές χαράτσια κλπ) εδώ ούτε τα σωματεία δεν αναφέρονται σε αυτές θεωρώντας τις δεδομένες. Και όλα τα παραπάνω υπό τη διαρκή αίρεση της τρόικας η οποία ανά πάσα στιγμή, για την "εκταμίευση της επόμενης δόσης", μπορεί να ζητήσει νέες περικοπές και η κακόμοιρή η κυβέρνηση "τι να κάνει, θα προσαρμοστεί". Για καλύτερη ενημέρωση των συναδέλφων αναδημοσιεύουμε τρία άρθρα, από το Έθνος (η φιλοκυβερνητική γραμμή των καλών υπουργών που προσπαθούν...), την Ελευθεροτυπία, την Ναυτεμπορική και την ΙΣΚΡΑ.
Τα μυστικά του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο
Με μοντέλο τη συμφωνία που επετεύχθη με τους εφοριακούς η κυβέρνηση προσανατολίζεται να αντιμετωπίσει συνολικά το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Οι απώλειες από την περικοπή των επιδομάτων προβλέπεται να καλυφθούν σε πρώτο χρόνο από τον ειδικό λογαριασμό της "προσωπικής διαφοράς"
Το σενάριο ήπιας προσαρμογής των μισθολογικών ανακατατάξεων που θα επιφέρει στους δημοσίους υπαλλήλους το Ενιαίο Μισθολόγιο, φαίνεται να επιλέγει η κυβέρνηση μετά τη χθεσινή σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Οικονομικών μεταξύ του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Ευ. Βενιζέλου και του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Δ. Ρέππα στην οποία συμμετείχαν ο υφυπουργός Ν. Ρόβλιας καθώς και υπηρεσιακοί παράγοντες.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο Τύπου του υπουργείου Οικονομικών, η κυβέρνηση επιλέγει τη διατήρηση των ειδικών επιδομάτων με τη μορφή ενός λογαριασμού για κάθε υπάλληλο που θα αναφέρεται ως "προσωπική διαφορά" και τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων, όπου η προσαρμογή των μισθών στην αρχή "ίδια αμοιβή για υπαλλήλους με ίδια προσόντα και ίδια προϋπηρεσία" να γίνει σε βάθος επταετίας.
Η κυβέρνηση ουσιαστικά αλλάζει ρότα από το σχέδιο που είχαν καταρτίσει οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης σύμφωνα με το οποίο θα γινόταν άμεσα και σε βάθος το πολύ τριών ετών η εξίσωση μισθών μεταξύ υπαλλήλων ίδιων προσόντων, με την κατάργηση των ειδικών επιδομάτων η οποία θα δημιουργούσε απώλειες στους υπαλλήλους με υψηλά επιδόματα μέχρι και 40%. Ουσιαστικά υιοθετείται το μοντέλο αμοιβών που είχε συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης και εφοριακών στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων.
"Οχι" σε νέα μέτωπα
Η κυβέρνηση με την επιλογή της ήπιας προσαρμογής των μισθών στα νέα δεδομένα του Ενιαίου Μισθολογίου, επιδιώκει να μη δημιουργήσει νέα κοινωνικά μέτωπα με του δημοσίους υπαλλήλους, ενώ το σχέδιο βρίσκεται πάντα υπό την έγκριση της τρόικας, η οποία θα λάβει γνώση τις επόμενες ημέρες. Τα "μυστικά" του νέου μισθολογίου περιλαμβάνουν τις παρακάτω ρυθμίσεις:
Η κυβέρνηση με την επιλογή της ήπιας προσαρμογής των μισθών στα νέα δεδομένα του Ενιαίου Μισθολογίου, επιδιώκει να μη δημιουργήσει νέα κοινωνικά μέτωπα με του δημοσίους υπαλλήλους, ενώ το σχέδιο βρίσκεται πάντα υπό την έγκριση της τρόικας, η οποία θα λάβει γνώση τις επόμενες ημέρες. Τα "μυστικά" του νέου μισθολογίου περιλαμβάνουν τις παρακάτω ρυθμίσεις:
- Θα καταργηθούν όλα τα επιδόματα και θα παραμείνουν μόνο 5 (οικογενειακό, παραμεθόριων περιοχών, ειδικών συνθηκών εργασίας, επίδομα παραγωγικότητας και σπουδών) εκτός των επιδομάτων αδείας και εορτών.
- Ολοι οι υπάλληλοι που λαμβάνουν ειδικά επιδόματα θα αποκτήσουν έναν "κωδικό" στη μισθοδοσία τους, που θα ονομάζεται "προσωπική διαφορά" και θα τα περιλαμβάνει στο σύνολό τους.
- Για τους υπαλλήλους που λαμβάνουν υψηλά ειδικά επιδόματα (εφοριακοί, τελωνιακοί, υπάλληλοι του υπ. Οικονομικών) θα τεθεί ανώτατο πλαφόν "προσωπικής διαφοράς", το οποίο θα είναι μικρότερο από το σύνολο των ειδικών επιδομάτων που λαμβάνουν σήμερα.
- Με βάση τους νέους μισθούς και τη μισθολογική εξέλιξη που θα καθορίσει το Ενιαίο Μισθολόγιο, θα εφαρμοστεί για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων το μοντέλο που προτάθηκε στους εφοριακούς. Δηλαδή θα διατηρήσουν το σύνολο των αποδοχών τους και στο μέλλον οι αυξήσεις στους βασικούς μισθούς που θα πραγματοποιηθούν θα αφαιρούνται από το ποσό της "προσωπικής διαφοράς". Ετσι το σύνολο των αποδοχών θα παραμείνει αμετάβλητο.
- Σε βάθος επταετίας και με την ωρίμανση του Ενιαίου Μισθολογίου προβλέπεται ότι θα έχει επιτευχθεί η εξίσωση των βασικών μισθών για υπαλλήλους ίδιων προσόντων σε όλο το Δημόσιο. Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει την παράλληλη σταδιακή μείωση της προσωπικής διαφοράς με στόχο να απαλειφθεί αυτή το 2019 από τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων.
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
ΠαΣοΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ ψήφισαν το Νόμο Πλαίσιο διάλυσης της Ανώτατης Παιδείας
Αναδημοσιεύουμε από TVXS. Την ώρα που η συγκυβέρνηση της ακροδεξιάς (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ) αποκάλυπτε για άλλη μια φορά τη βαθιά τους συμφωνία σε όλα τα ζητήματα (φυσικά και στην πλήρη κατάργηση του ασύλου) περίπου 3000 (φοιτητές κυρίως αλλά και εκπαιδευτικοί) διαδήλωναν φωνάζοντας "λευκές οι εξεταστικές, οι φοιτητές στους δρόμους και οι σχολές κλειστές".
Δεκτό έκαναν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ επί της Αρχής το νόμο πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση μετά τις αλλαγές της κυρίας Διαμαντοπούλου στον νόμο Πλαίσιο. Νωρίτερα και προκειμένου να εξασφαλίσει τη συναίνεση για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια, ο πρωθυπουργός είχε, παρουσία της υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου, τηλεφωνική συζήτηση με τον αρχηγό της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά. Έξω από τη Βουλή πραγματοποιήθηκε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στο νόμο πλαίσιο.
Ο κ. Σαμαράς, ζήτησε πλήρη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου – κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες η κ. Διαμαντοπούλου δέχτηκε- καθώς η Ν. Δ. θεωρεί ότι με τις διατάξεις του νομοσχεδίου δεν συμβαίνει αυτό. Μάλιστα, η αξιωματική αντιπολίτευση ζήτησε να υπάρξει δημόσια δήλωση της κυρίας Διαμαντοπούλου ότι θα υπάρξει πλήρης κατάργηση του ασύλου. Διαφωνία υπήρξε στο θέμα της εκλογής των πρυτάνεων, αφού η Ν. Δ. εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της στη διαδικασία που προκρίνει το νομοσχέδιο, λέγοντας χαρακτηριστικά, ότι «διορισμένοι πρυτάνεις υπήρξαν μόνο επί Μεταξά και Παπαδόπουλου».
Τελικά το νομοσχέδιο έγινε δεκτό επί της αρχής από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΛΑΟΣ και τη Δημοκρατική Συμμαχία. Το καταψήφισαν ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Δημοκρατική Αριστερά.
Από το βήμα της Βουλής, τόσο ο Κ.Μητσοτάκης όσο και ο Αρης Σπηλιωτόπουλος είχαν προαναγγείλει τις εξελίξεις. Αρχικά ο κ. Μητσοτάκης είχε καλέσει το κόμμα του να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, ενώ και ο εισηγητής της ΝΔ, Αρ.Σπηλιωτόπουλος, μίλησε για τρεις βασικές προϋποθέσεις από την πλευρά της ΝΔ: την πλήρη κατάργηση του ασύλου, τη συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας στην εκλογή πρυτάνεων μετά από την προεπιλογή του Συμβουλίου και τη συμβολική συμμετοχή κατά 5% των φοιτητών στην εκλογή πρυτάνεων.
Παίρνοντας το λόγο η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι με την τελική διατύπωση, οι πρυτάνεις των ΑΕΙ θα εκλέγονται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, από λίστα 2-3 ατόμων που θα καταρτίζονται από το εκάστοτε Συμβούλιο. Φοιτητική συμμετοχή άλλου είδους στην εκλογή των πρυτάνεων, δεν προβλέπεται.
Ντόρα Μπακογιάννη: «Στην σωστή κατεύθυνση οι αλλαγές»
Νέα φοροεπιδρομή στους "ελεύθερους επαγγελματίες"
Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Ελένης Κωσταρέλου από την Ελευθεροτυπία. Δεν τους έφτανε η κατάργηση του εξολογιστικού προσδιορισμού εισοδημάτων, ούτε η μείωση του αφορολόγητου από τα 12 στα 8.000 € (-400 € ετησίως), ούτε το χαράτσι του "τέλους επιτηδεύματος" (-500 € ετησίως). Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο είτε θα εισάγουν "αντικειμενικά κριτήρια" που θα φορολογούν ακόμα και τους ανέργους μηδενικού εισοδήματος, είτε θα καταργήσουν το αφορολόγητο για τους "ελεύθερους επαγγελματίες", φυσικά περιλαμβανομένων και των συναδέλφων με Δελτίο Παροχής Υπηρεσίων.
Την επανεξέταση όλων των φοροαπαλλαγών, ακόμη και του αφορολόγητου ορίου των 8.000 ευρώ, που απολαμβάνουν περίπου 1.000.0000 ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, διερευνά το οικονομικό επιτελείο.
Η περικοπή ή η κατάργηση των απαλλαγών που έχουν οι επιτηδευματίες έχει τεθεί επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση είχε εξετάσει το ζήτημα κατά την προηγούμενη φορολογική μεταρρύθμιση, καθώς και κατά τη σύνταξη του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Το θέμα επανέρχεται στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης και ενδεχομένως ενός νέου πακέτου μέτρων, που μπορεί να προκύψει από τη μαύρη τρύπα πλέον των 4,5 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού.
Τις κυβερνητικές προθέσεις κατέγραψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος δηλώνοντας, μεταξύ άλλων, στη ΝΕΤ ότι «επανεξετάζονται οι φοροαπαλλαγές για τους ελεύθερους επαγγελματίες», στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης, που θα συζητηθεί και με τους επικεφαλής της τρόικας που φτάνουν στην Αθήνα μέσα στην εβδομάδα και θα ψηφιστεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο.
Τα σενάρια που διερευνούν, σύμφωνα με πληροφορίες, αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών είναι η επανεξέταση του συνόλου των απαλλαγών από μηδενική βάση, ακόμα και του αφορολόγητου ορίου των 8.000 ευρώ, για το οποίο είχαν προκληθεί έντονες αντιδράσεις κατά το παρελθόν, όταν είχε επιχειρηθεί η εφαρμογή του μέτρου αυτού τόσο από την προηγούμενη όσο και από τη σημερινή κυβέρνηση.
Ως αντιστάθμισμα στην εκτεταμένη φοροδιαφυγή που έχει διαπιστωθεί κατά κόρον στη συγκεκριμένη κατηγορία φορολογουμένων, πέραν του αφορολογήτου, εξετάζεται ακόμα η έκπτωση δαπανών για δωρεές, επισφαλείς απαιτήσεις, αγορά ηλεκτρονικού υπολογιστή, μετακινήσεις και δεκάδες άλλες απαλλαγές.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί κατά καιρούς από το υπουργείο Οικονομικών. Γιατροί, δικηγόροι, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και δεκάδες άλλες ομάδες επαγγελματιών που δηλώνουν εισόδημα ακόμα και κάτω του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ μέχρι πρότινος και των 8.000 ευρώ πλέον.
Η πάταξη της φοροδιαφυγής έχει γίνει σημαία για την κυβέρνηση. Ενδεικτική είναι η δήλωση του κ. Μόσιαλου στο «Βήμα Fm» ότι «Το κράτος - πατερούλης τελείωσε» μιλώντας για την ευθύνη όλων των φορολογουμένων να ζητούν αποδείξεις, ώστε να περιοριστούν τα αδήλωτα - κρυφά εισοδήματα και αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο στο μέλλον να μειωθεί ο ΦΠΑ, «όταν θα αρχίσουμε να παίρνουμε όλοι αποδείξεις, όταν θα αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε την ειδική κάρτα συναλλαγών».
Η επανεξέταση του συνόλου των φοροαπαλλαγών αναμένεται να επεκταθεί στο σύνολο των φορολογουμένων. Περίπου 980 φοροαπαλλαγές επανεξετάζονται στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου, βάσει του οποίου πρέπει να αντλούνται 380 εκατ. ευρώ ετησίως από το 2012. Εν τούτοις παράγοντες του υπουργείου επισημαίνουν ότι το κονδύλι μπορεί να κινηθεί σε υψηλότερα επίπεδα, καθώς από το πλήθος των απαλλαγών μπορεί να εξοικονομηθούν πάνω από 1 δισ. και ίσως και 2 δισ. ευρώ.
Οι περίπου 980 φοροαπαλλαγές, που ισχύουν για 901 κατηγορίες φορολογουμένων, «κοστίζουν» πάνω από 7,87 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό και στο σύνολό τους μπορεί αποφέρουν ακόμα και 5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με παλαιότερες εκτιμήσεις του οικονομικού επιτελείου.
Τρίτη 23 Αυγούστου 2011
Δε θα ξεμπερδέψουν εύκολα με το εκπαιδευτικό κίνημα...
Πραγματοποιήθηκε χθες (22/8) με μεγάλη επιτυχία η συνέντευξη τύπου της Πρωτοβουλίας για την Υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστήμιου στην Αθήνα. Αναδημοσιεύουμε τις τοποθετήσεις από το http://publicuniversitas.wordpress.com/
Η συνέντευξη δόθηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Το κείμενο υπογραφών της Πρωτοβουλίας (που έχει μέχρι τώρα συλλέξει περίπου 1100 υπογραφές στήριξης) παρουσίασε η συν. Ε.Καραμαλέγκου (Φιλοσοφική ΕΚΠΑ) και ακολούθως μίλησε ο συν.Γιώργος Τρυμπέρης (Φυσικό ΕΚΠΑ). Οι δύο τοποθετήσεις ακολουθούν παρακάτω.
Την συνέντευξη παρακολούθησαν όλα σχεδόν τα μεγάλα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ και ήδη τμήματα της εμφανίσθηκαν σε δελτία ειδήσεων. Ελπίζουμε να τύχει της κάλυψης που της αρμόζει και να μην αποσιωπηθεί ή διαστραφεί μέσω γνωστών μεθόδων ιδιαίτερα κάποιων συγκροτημάτων που τον τελευταίο καιρό επιδίδονται στη συστηματική δυσφήμιση του πανεπιστημίου και των πανεπιστημιακών.
Την συνέντευξη επίσης παρακολούθησαν και αρκετές δεκάδες συνάδελφοι πανεπιστημιακοί.
Η Πρωτοβουλία για την Υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστήμιου κάλεσε στην καταψήφιση του εκτρωματικού ν/σ Διαμαντοπούλου και δήλωσε ότι, στην περίπτωση ψήφισης του, ο αγώνας εναντίον του για την σωτηρία του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου θα συνεχισθεί και δεν θα επιτραπεί ένας απαράδεκτος νόμος να διαλύσει την Ανώτατη Εκπαίδευση.
Τοποθέτηση της συν.Ε.Καραμαλέγκου
Η «Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου» γεννήθηκε αυθόρμητα από το ενδιαφέρον και την αγωνία των πανεπιστημιακών δασκάλων να προστατέψουν το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν παιδείας από την απειλούμενη πλήρη απαξίωσή του. Βρίσκεται πέρα και πάνω από πολιτικά κόμματα, παρατάξεις ή ομάδες και απαρτίζεται κυρίως από πανεπιστημιακούς όλων των βαθμίδων και όλων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας. Από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας της, στις 13 Ιουλίου 2011, την προσπάθεια αγκάλιασε πλήθος κόσμου και ήδη οι υπογραφές έχουν ξεπεράσει τις χίλιες. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο που συνέβαλε στη διάδοση της προσπάθειας.
Να σταματήσουμε την αυθαιρεσία στον Υμηττό
Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση από την ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ
Mε αφορμή την πρόσφατη αυθαίρετη χωροθέτηση και εγκατάσταση νεκροταφείου στην Α’ Ζώνη προστασίας του Υμηττού, σε εκτός σχεδίου αναδασωτέα περιοχή του Δήμου Γλυφάδας, επισημαίνουμε τα ακόλουθα:
- Στον Υμηττό, υφίστανται ήδη και λειτουργούν εδώ και αρκετές δεκαετίες μια σειρά Νεκροταφεία, χωρίς να έχουν προκύψει κατόπιν μιας συνολικής μελέτης χωροθέτησης από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες, αλλά ύστερα από αυθαίρετες ενέργειες Δημάρχων με την κάλυψη κεντρικών πολιτικών παραγόντων (υπουργών, βουλευτών, νομαρχών κλπ). Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις περιπτώσεις των υφιστάμενων Νεκροταφείων στους Δήμους Παπάγου-Χολαργού, Ζωγράφου, Βούλας κ.α
- Στην πρόσφατη αυθαίρετη εγκατάσταση Νεκροταφείου στην Α’ Ζώνη προστασίας του Υμηττού στην Γλυφάδα, οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ) εξέφρασαν την πλήρη διαφωνία τους και δήλωσαν ότι δεν θα αποδεχτούν την αυθαιρεσία του νέου Νεκροταφείου, χωρίς ωστόσο να αναφέρονται στο πώς θα αντιμετωπίσουν τις ήδη υφιστάμενες αυθαιρεσίες, οι οποίες δεν περιορίζονται στα προαναφερθέντα Νεκροταφεία αλλά και σε πολλές άλλες αυθαίρετες εγκαταστάσεις, από ιδιώτες και κρατικούς φορείς.
- Και ενώ ο καθ’ ύλην αρμόδιος «Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας» (Ο.Ρ.Σ.Α) γνωστοποιούσε την πρόθεσή του να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των υπερκορεσμένων νεκροταφείων στην Αττική με την διενέργεια συνολικής μελέτης χωροθέτησης νέων Νεκροταφείων, ο υφυπουργός Εσωτερικών σε δηλώσεις του (ΣΚΑΪ. 19/8), ανέφερε ότι στην περιοχή της Γλυφάδας προωθείται ως λύση «η επέκταση υφιστάμενου Νεκροταφείου σε όμορο Δήμο». Σύμφωνα με πληροφορίες μας, πρόκειται για το Νεκροταφείο Αργυρούπολης το οποίο επίσης βρίσκεται στα όρια της Α’ Ζώνης προστασίας του Υμηττού…
Κατόπιν των όσων αναφέρονται παραπάνω, ζητάμε:
- Την παραδειγματική τιμωρία των υπεύθυνων για όλες τις αυθαίρετες εγκαταστάσεις στην περιοχή του Υμηττού, την άμεση καταστροφή της αυθαίρετης περίφραξης δημόσιου δασικού χώρου στην περιοχή της Γλυφάδας για την εγκατάσταση Νεκροταφείου, την απαλλαγή του δήμαρχου Γλυφάδας και του Μητροπολίτη από τα καθήκοντά τους λόγω κατάχρησης εξουσίας.
- Την κατάργηση του καθεστώτος ανεξέλεγκτης ουσιαστικά αδειοδότησης των ναών, μέσω της ναοδομίας.
- την άμεση ολοκλήρωση της διαδικασίας καύσης των νεκρών για όσους το επιθυμούν.
- την αναζήτηση χωροθέτησης εγκαταστάσεων νέων Νεκροταφείων σε κατάλληλες αδόμητες εκτάσεις των εντός σχεδίου περιοχών των Δήμων.
- την δυνατότητα προσωρινής ταφής των νεκρών του υπερκορεσμένου Νεκροταφείου Γλυφάδας, σε Νεκροταφεία γειτονικών δήμων.
ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Τετάρτη 24/8
Αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση των σχημάτων της ΕΑΑΚ για το νέο νόμο της Διαμαντοπούλου
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά την πραξικοπηματική ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος στις 29 Ιούνη έχει χάσει κάθε ψήγμα νομιμοποίησης στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας. Παρά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Μαΐου και του Ιούνη, η κυβέρνηση αυτή, σπεύδει μέσα στο κατακαλόκαιρο να περάσει μία σειρά από αντιλαϊκές τομές, θεωρώντας πως μπορεί να αποφύγει τον οδοστρωτήρα των κοινωνικών αντιδράσεων.
Ο χώρος της εκπαίδευσης βρίσκεται ήδη σε αναβρασμό. Στα σχολεία οι τραγικές ελλείψεις του προσωπικού κινδυνεύουν να τινάξουν στον αέρα την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς ενώ νέος γύρος μαζικών συγχωνεύσεων ετοιμάζεται το φθινόπωρο. Τα πανεπιστήμια μετά την δραματική υποχρηματοδότηση που αντιμετώπισαν πέρυσι και την ψήφιση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων βρίσκονται μπροστά στην επικείμενη ψήφιση του νέου νόμου Διαμαντοπούλου.
Οι αλλαγές που προτείνονται έρχονται να καταργήσουν το δημόσιο και δωρεάν Πανεπιστήμιο έτσι όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα και να το προσδέσουν στο άρμα του μνημονίου δίνοντας στη νεολαία κατάρτιση, μισή δουλειά και μισές ελευθερίες για μισή ζωή. Στο στόχαστρο μπαίνουν οι φοιτητές, οι πανεπιστημιακοί των κατώτερων βαθμίδων και οι εργαζόμενοι των ιδρυμάτων. Με το νόμο αυτό οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα αποτελούνται από τα Συμβούλια Διοίκησης, η σύνθεση των οποίων θα περιλαμβάνει τόσο πανεπιστημιακούς αλλά και στελέχη επιχειρήσεων διευρύνοντας έτσι μια αγοραία αντίληψη σε σχέση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που επιβάλλει η έρευνα να υποτάσσεται στις ανάγκες του κεφαλαίου, και οι σπουδές άμεσα καθοριζόμενες από τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς, να βαραίνουν αποκλειστικά τις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους.
Το πανεπιστήμιο του μνημονίου προετοιμάζεται για να βγάζει τους εργαζόμενους του μνημονίου, χωρίς δουλειά, με μισθό πείνας, ελαστικούς και αναλώσιμους. Διαλύεται συνολικά η λογική των ενιαίων πτυχίων και των γνωστικών αντικειμένων. Η δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης επαγγελματικών κι εργασιακών δικαιωμάτων αφαιρείται μέσω της κατάργησης των πτυχίων και της αντικατάστασης τους από τις πιστωτικές μονάδες για κάθε φοιτητή, προετοιμάζοντας έτσι τη γενιά των 592 ευρώ, της ανασφάλιστης, ελαστικής εργασίας, όπως ακριβώς ορίζεται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Οι σπουδές χάνουν τον ενιαίο ιστό τους και μετατρέπονται σε ένα άθροισμα δεξιοτήτων και πληροφοριών που ο καθένας κατέχει και αγοράζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Οι πρυτάνεις,επί της ουσίας, θα διορίζονται από το ίδιο το υπουργείο και δεν θα εκλέγονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, για να μπορεί ακριβώς να ελέγχει ασφυκτικά την λειτουργία του ( όπως γινόταν περίπου και στην χούντα!) Η συμμετοχή των φοιτητών περιορίζεται στην εκλογή 1 μέλους που θα συμμετέχει στο ΣΔ ενώ η δυνατότητα παρέμβασης των φοιτητικών συλλόγων στο όργανα συνδιοίκησης παύει. Τέλος επιχειρεί να τελειώσει με το πανεπιστήμιο-κέντρο αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και συλλογικής δράσης. Καταργείται το Πανεπιστημιακό άσυλο ως χώρος ανάπτυξης και προάσπισης των αγώνων του φοιτητικού και του λαϊκού κινήματος, ενώ δημιουργείται ένα συνολικό αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας κυρίως για τους φοιτητές αλλά και για τους καθηγητές. Ο νόμος διαμορφώνει για το φοιτητή μια ασφυκτική καθημερινότητα, όπου θα πρέπει να τρέχει διαρκώς απ'το αμφιθέατρο στο εργαστήριο για πρόλαβει να τελειώσει τη σχολή πριν τον διαγράψουν. Συνολικά επιχειρείται η πλήρης παράδοση του πανεπιστημίου στα συμφέροντα του κεφαλαίου την μνημονιακή πολιτική. Μέσα από την ένταση των επιχειρηματικών κριτηρίων σε κάθε έκφανση της λειτουργίας του πανεπιστημίου, επιχειρείται να αναδειχθεί σε κυρίαρχο δόγμα το δίπτυχο κυνήγι του κέρδους - περιορισμός του κόστους εκπαίδευσης.
Θέλουν να διαλύσουν κάθε λαϊκή κατάκτηση, τη δημόσια παιδεία, υγεία, ασφάλιση, να κάνουν την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προνόμιο των οικονομικά ισχυρών. Θέλουν να φέρουν στην Ελλάδα όλες αυτές τις αλλαγές που έχουν εφαρμοστεί σε αρκετές χώρες του δυτικού κόσμου. Αλλαγές που έφεραν μια πραγματικότητα ενάντια στην οποία εξεγείρονται οι νέοι σε όλο τον κόσμο, από την Γαλλία και την Αγγλία μέχρι τη Χιλή.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν θα τεθούν στην προμετωπίδα του αγώνα ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου αλλά και συνολικά στις αντιδραστικές αλλαγές στην παιδεία και την κοινωνία που φέρνει ακατάπαυστα η κυβέρνηση ακόμα και μέσα στον Αύγουστο για να προλάβει τα χρονοδιαγράμματα ΕΕ-ΔΝΤ. Το φοιτητικό κίνημα χρειάζεται να βγει ξανά στο προσκήνιο με μαζικές γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις, όπως το 1990-91, το 1998 και στους ηρωικούς αγώνες του 2006-07, μαχητικά κι ανυποχώρητα, με τα μάτια στραμμένα σε όλη την κοινωνία, που αντίστροφα το παρακολουθεί για να πάρει θάρρος κι έμπνευση ξεσηκωμού. Τα πανεπιστήμια δεν νοείται και δεν πρόκειται να λειτουργήσουν με αυτόν τον νόμο. Τα πανεπιστήμια θα γίνουν εκείνα τα κέντρα αγώνα για την ανατροπή του νόμου και της αντιλαϊκής πολιτικής. Καλούμε κάθε κοινωνική κατηγορία εντός του πανεπιστημίου και κάθε πολιτική δύναμη σε ανυποχώρητο αγώνα για να ανατράπει ο νόμος έκτρωμα που διαλύει και τσακίζει το δημόσιο δωρεάν και δημοκρατικό πανεπιστήμιο
Ξέρουμε ότι τώρα είναι η ώρα του ξεσηκωμού. Καλούμε άμεσα τους φοιτητές, τους δασκάλους, του καθηγητές, τους μαθητές και όλη την κοινωνία να παλέψουμε από κοινού για να μην ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα, για την ανατροπή του με μαχητικό αγώνα διαρκείας απ'την μέρα της ψήφισης του χυδαίου νόμου. Αλλά και για την ανατροπή όλης της βάρβαρης πολιτικής, που οδηγεί τους εργαζόμενους και τους νέους στην φτώχεια και την εξαθλίωση, για την ήττα και την πτώση της Χούντας της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ που καταδυναστεύει τη ζωή μας. Η επίθεση στην εκπαίδευση γίνεται σε βάρος των εργαζόμενων και των παιδιών τους.
Τους περασμένους μήνες βρεθήκαμε όλοι μαζί στους δρόμους και τις πλατείες, κρατηθήκαμε στις ίδιες αλυσίδες, φωνάξαμε και τραγουδήσαμε όλοι μαζί, αντισταθήκαμε στην κρατική καταστολή. Να βρεθούμε και πάλι. Μπορούμε να τους νικήσουμε.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 24/08 ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Ο ΝΟΜΟΣ - ΕΚΤΡΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ
Η ΑΝΤΙΛΑΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ
ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Οι δικηγόροι ανησυχούν για το ταμείο τους, Εμείς????
Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Β. Φωτοπούλου από την Ελευθεροτυπία.
Τα χρηματικά αποθέματα του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ), που είναι κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος αλλά έχουν πλήρη άγνοια για το πού έχουν επενδυθεί, αναζητούν εναγωνίως οι δικηγόροι.
Ακόμη αναπάντητο παραμένει, αν και έχει περάσει ένας μήνας από την επίσημη υποβολή του, το έγγραφο αίτημα του αντιπροέδρου του ΕΤΑΑ Δ. Παξινού προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλο, προκειμένου να τον ενημερώσει για την τύχη και την πορεία των χρηματικών διαθεσίμων των ασφαλιστικών οργανισμών.
Το έγγραφο εστάλη στις 18 Ιουλίου 2011 και αποτυπώνει την ανησυχία του νομικού κόσμου, με δεδομένη την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας και τις μεγάλες πιέσεις για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, για τον τρόπο διαχείρισης των χρημάτων εκ μέρους της Τράπεζας της Ελλάδος και κυρίως εάν έχουν επενδυθεί σε κρατικά ομόλογα.
«Οφείλουμε να γρηγορούμε και να αναζητήσουμε τυχόν ευθύνες πάσης φύσεως από όσους διαχειρίζονται χρήματα τρίτων, δηλαδή των ασφαλισμένων μας» δηλώνει στην «Κ.Ε.» ο κ. Παξινός, παραπέμποντας στην κατάρρευση του ΝΑΤ, του πάλαι ποτέ υγιέστερου ταμείου.
«Η διαχείριση συνεπή οικογενειάρχη πρέπει να αποδεικνύεται σε κάθε φάση, με ενημέρωση των διοικήσεων των ταμείων, που και αυτά διαχειρίζονται χρήματα των ασφαλισμένων των επιστημονικών φορέων που συνυπάρχουν στο ΕΤΑΑ. Αποτελεί δικαίωμά μας, και αντίστοιχη υποχρέωση της Τράπεζας της Ελλάδος, να ελέγξουμε τον τρόπο διαχείρισης».
Αξίζει να αναφερθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος αποδίδει σήμερα για τα χρηματικά αποθεματικά που διαχειρίζεται επιτόκια περίπου 3,5%, ενώ οι προθεσμιακές καταθέσεις στις τράπεζες κυμαίνονται αυτή την εποχή μεταξύ 6 και 6,5%. Την ίδια στιγμή, απαγορεύεται στις διοικήσεις των οργανισμών να επενδύουν σε προθεσμιακές καταθέσεις περισσότερο από το 5% του αποθεματικού.
Πάντως, ο κίνδυνος να οδηγηθούν και τα λεγόμενα ευγενή ταμεία σε χρεοκοπία είναι ορατός. Ηδη, σε εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, οι δικηγόροι καλούνται να καταβάλλουν αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες, όπως εκτιμούν, όχι μόνον δεν θα συμβάλουν στην ενδυνάμωση του ΕΤΑΑ αλλά είναι πιθανό να προκαλέσουν σημαντική οικονομική ζημιά, με απροσδιόριστες συνέπειες για την επιβίωσή του, αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι νέοι κυρίως δικηγόροι δεν είναι σε θέση να καταβάλουν τις εισφορές.
Στην επιστολή του αντιπροέδρου του ΕΤΑΑ (δικηγόροι,γιατροί, μηχανικοί, φαρμακοποιοί) αναφέρεται:
«Τα χρηματικά διαθέσιμα των ασφαλιστικών οργανισμών, συνεπώς και του ΕΤΑΑ, είναι υποχρεωτικά κατατεθειμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία και τα διαχειρίζεται κατά την κρίση της. Δεν μπορούμε να αποκρύψουμε τη μεγάλη ανησυχία που μας διακατέχει σχετικά με την τύχη των χρημάτων των ασφαλισμένων μας ενόψει της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα και της πιθανολογούμενης ή κατά άλλους βέβαιης στο μέλλον διευθέτησης του δημόσιου χρέους. Η ανησυχία μας δε αυτή επεκτείνεται από το γεγονός ότι έχουμε πλήρη άγνοια σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης των χρηματικών ποσών των ασφαλιστικών μας οργανισμών.
»Επειδή, αξιότιμε κ. Διοικητά, έχουμε γίνει δέκτες έντονων αιτημάτων εκ μέρους μεμονωμένων ασφαλισμένων, όσο και συνδικαλιστικών οργανώσεων ασφαλισμένων στους τομείς αρμοδιότητας της διοικούσας επιτροπής νομικών του ΕΤΑΑ, να τους ενημερώσουμε πού βρίσκονται επενδεδυμένα τα χρήματα, χωρίς να είμαστε σε θέση να τους παράσχουμε καμία πληροφόρηση, σας παρακαλούμε να διατάξετε τις υπηρεσίες της Τράπεζας να μας παράσχουν λεπτομερή σχετική ενημέρωση για το πού είναι επενδεδυμένα, ιδίως δε εάν έχουν επενδυθεί σε κρατικά ομόλογα και σε ποιο ύψος ανέρχονται οι τυχόν επενδύσεις σε αυτά».
Κυριακή 21 Αυγούστου 2011
Η φτώχεια μας...τα πλούτη τους
Αναδημοσίευση από "Κόκκινο Ρόδο" άρθρο του Σταμάτη Θεοδωρόπουλου.
«Αυτοί που αρπανε το φαϊ απ το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες.Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα‘ρθουν.»
-Μπέρτολτ Μπρέχτ
«Αυτοί που αρπανε το φαϊ απ το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες.Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα‘ρθουν.»
-Μπέρτολτ Μπρέχτ
Στην ελλάδα ειναι σαφές πως υπάρχει τεραστίου όγκου συσσωρευμένος πλούτος και παρ'ολα αυτά ο λαός πάλι καλείτε να πληρώσει για χρέη που ποτέ δεν δημιούργησε. Σε ποιά χέρια όμως βρίσκεται αυτός ο πλούτος;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα,τα οποία είχε δημοσιεύσει παλαιότερα ο εκπαιδευτικός-οικονομολόγος Γιάννης Κυριακάκης και που συμπηρώθηκαν με το πέρασμα του χρόνου:
* Τα τελευταία 13 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 75%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου.
ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι ,ξέρεις,εκείνα των...ρετιρέ..
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται περίπου 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ (προ 23%).
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα,τα οποία είχε δημοσιεύσει παλαιότερα ο εκπαιδευτικός-οικονομολόγος Γιάννης Κυριακάκης και που συμπηρώθηκαν με το πέρασμα του χρόνου:
* Τα τελευταία 13 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 75%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου.
ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
* 30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι ,ξέρεις,εκείνα των...ρετιρέ..
* Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
* Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται περίπου 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
* Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
* Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
* Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ (προ 23%).
* Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
* Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
* Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)