Διάσωση του λαού και όχι του ευρώ

Αναρτούμε κείμενο υπογραφών, παρέμβασης για τις εκλογές

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Κι είναι ανάγκη να γίνει άμεσα, συντεταγμένα με παράλληλη οργάνωση του λαού, με συνείδηση των δυσκολιών αλλά και της ελπιδοφόρας προοπτικής που γεννιέται.

Η απαλλαγή από τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και από τη θηλιά του χρέους είναι ακατόρθωτη εντός του ευρώ. Το ευρώ είναι το νόμισμα του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής Ευρώπης-φυλακής. Ένα νόμισμα που λειτουργεί σαν μηχανισμός χρεοκοπίας κρατών και οικονομιών, δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει «νόμισμα των ευρωπαϊκών λαών».

Η παραμονή στο ευρώ σημαίνει την καταδίκη της χώρας και του λαού μας σε καθεστώς μόνιμης χρεοκοπίας. Σημαίνει να καταστούν θεμέλιοι νόμοι του κράτους η δημοσιονομική πειθαρχία και το σύμφωνο για το ευρώ. Σημαίνει συναίνεση στην κοινωνική μας καταβαράθρωση, στην εκποίηση της χώρας μας σε όφελος των δανειστών, του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου που μας λεηλατούν επί δεκαετίες και μας οδήγησαν στην κρίση.

Η τρομοκράτηση του λαού, η σύνδεση της εξόδου από το ευρώ με βιβλικές καταστροφές, έχει μοναδικό σκοπό να εξοριστεί η μοναδική λύση υπέρ της εργασίας και της δημοκρατίας:

Η μονομερής διαγραφή του χρέους, έξω από το ευρώ και σε ρήξη με την ΕΕ.

Οι ίδιοι που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια, θα  την οδηγήσουν και στη «δραχμή» ή σε «διπλό νόμισμα» εάν πρόκειται να σώσουν το ευρώ τους, και να μείνει η χώρα, οι εργαζόμενοι και ο λαός δεμένοι με το χρέος στο «πειθαρχείο» της Ε.Ε.  

Ζωή μπορεί να υπάρξει μόνο έξω από το ευρώ. Μπορούμε να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να αξιοποιήσουμε τις πλούσιες δυνατότητες της χώρας προς όφελός μας, να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο για αξιοβίωτη ζωή, για κατακτήσεις στο σήμερα και στο αύριο.

Υπάρχει τρόπος. Προϋποθέτει υιοθέτηση εθνικού νομίσματος και στήριξη σε μια παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε αντικαπιταλιστική-φιλολαϊκή κατεύθυνση. Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και πριν απ’ όλα της Τράπεζας της Ελλάδος, με στόχο να στηριχθεί η εγχώρια παραγωγή και να επιβληθούν αυστηροί έλεγχοι στην κίνηση των κεφαλαίων. Γενναία αναδιανομή του πλούτου για να ενισχυθεί το εισόδημα των εργαζομένων και να τονωθεί η εσωτερική αγορά.

Προϋποθέτει τον πλήρη δημόσιο έλεγχο στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Ολόκληρη η παραγωγική μηχανή της χώρας πρέπει -βασισμένη σε προγράμματα δημοσίων επενδύσεων και στον εργατικό κοινωνικό έλεγχο- να προσανατολιστεί στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει χωρίς την κινητοποίηση ολόκληρου του λαού, χωρίς περισσότερη δημοκρατία, χωρίς πραγματική εθνική-λαϊκή κυριαρχία.

Γιάννης Δραγασάκης: Το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτοβουλία Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ

Γιάννης Δραγασάκης: Το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πρωτοβουλία Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ, ΤΕΕ 7.6.2012 (video)

Ο Γιάννης Δραγασάκης μπροστά στις επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, παρουσιάζει το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκδήλωση - Ανοιχτή Συγκέντρωση Μηχανικών - διοργανώθηκε στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ Νίκης 4 στην Αθήνα, από την Πρωτοβουλία Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ και πραγματοποιήθηκε στις 7.6.2012. Την εισήγηση του Γ. Δραγασάκη ακολούθησαν τοποθετήσεις συναδέλφων. Στο συγκεκριμένο video μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα εκτενές απόσπασμα από την ομιλία του Γ.Δραγασάκη.

Να το ξεχάσουν το Fast Track

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 12/06/12
ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΟ FAST TRACK!

Χθες διαπιστώσαμε ότι δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ (αρ. 1787 Β/ 6-6-12) οι αποφάσεις ένταξης τριών μεγάλων επενδύσεων Β-ΑΠΕ στην Κρήτη και άλλα τέσσερα επενδυτικά σχέδια, μεταξύ των οποίων το σχέδιο εξόρυξης χρυσού στη Θράκη.

Πρόκειται για τα σχέδια:

1. «Αιολικό Σύστημα Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (Α.Σ.Π.Η.Ε.), που περιλαμβάνει κατασκευή 33 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.077 MW, στους τέσσερις νομούς της Κρήτης και κοινή διασύνδεσή τους με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα Ενέργειας μέσω υποβρυχίου καλωδίου» κυριότητας της «ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Β.Ε.Τ.Ε.»,
2. «Κρήτη Πράσινο Νησί, που περιλαμβάνει κατασκευή 36 αιολικών σταθμών, συνολικής ισχύος 1.005,10 MW, στην Κρήτη και διασύνδεσή τους με το Διασυνδεδεμένο Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας μέσω κοινού υποβρυχίου καλωδίου», κυριότητας του Ομίλου «ELICA GROUP» και
3. «Κατασκευή ηλιοθερμικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνολικής ισχύος 70 MW στη θέση Φουρνιά, του Δήμου Σητείας ενεργειακής παραγωγής 378.306 MWh ετησίως», κυριότητας της «ΣΟΛΑΡ ΠΑΟΥΕΡ ΠΛΑΝΤ ΛΑΣΙΘΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Μ.Ε.Π.Ε.».

Σα να μην έφταναν όλες οι διευκολύνσεις,

•  ένας τόπος ξέφραγο αμπέλι, όπου καθένας διαλέγει που θα στήσει το δικό του εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας,
•  μια νομοθεσία που γελοιοποιεί την έννοια της προστασίας του περιβάλλοντος, επιτρέπει την αρπαγή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και την ακύρωση, παραγωγικών δραστηριοτήτων,

σα να μην έφτανε ότι σήμερα το «επενδυτικό ενδιαφέρον» είναι 18 φορές όσο η μέση ετήσια ζήτηση σε ηλεκτρική ενέργεια σε όλη τη χώρα και στην Κρήτη πάνω από 11 φορές, οι τρεις εταιρείες έσπευσαν να «αξιοποιήσουν» κι άλλη «ευκαιρία» -τον αντισυνταγματικό νόμο για τις Στρατηγικές Επενδύσεις (Ν. 3894/2010 ΦΕΚ Α΄ 204/02.12.2010), γνωστό ως FAST TRACK, ή νόμο Παμπούκη -, που θεωρούν ότι θα τους επιτρέψει να προηγηθούν όλων των άλλων και να διασφαλίσουν αδειοδοτήσεις για δεκάδες περιοχές στην Κρήτη που έχουν «καπαρώσει», μέσω των αδειών παραγωγής της ΡΑΕ, που έχουν ήδη πάρει.

Αρωγός τους ο υπηρεσιακός υπουργός Ανάπτυξης Γιάννης Στουρνάρας, που έσπευσε να ανανεώσει -με την αγαστή συνεργασία των υπηρεσιακών υπουργών- τις αποφάσεις που είχε πάρει η Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων της INVEST in GREECE, «Επενδύστε στην Ελλάδα Α.Ε.»(!), τον περασμένο Μάρτιο και δεν είχαν υπογραφεί λόγω εκλογών και να τις δημοσιεύσει στο ΦΕΚ!

Με τις αποφάσεις αυτές οι εταιρείες καλούνται,
να καταθέσουν άμεσα στην «Επενδύστε στην Ελλάδα Α.Ε.» πλήρεις φακέλους των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την έκδοση και έγκριση των αδειών.
Αφού τα υποβάλλουν, η «Επενδύστε στην Ελλάδα Α.Ε.» θα προωθήσει εντός 5 ημερών τις μελέτες στο ΥΠΕΚΑ, και θα ακολουθήσει μια παρωδία περιβαλλοντικής αδειοδότησης που ολοκληρώνεται εντός 2μήνου, άλλως θεωρείται ότι η έγκριση έχει δοθεί και με απειλή την πειθαρχική δίωξη των υπαλλήλων σε περίπτωση που δεν ανταποκριθούν όπως αρμόζει στις περιστάσεις!

ΤΟ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΕ
έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι δεν θα επιτρέψει τη μετατροπή της Κρήτης σε εργοστάσιο ενέργειας.

ΣΗΜΕΡΑ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣτΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

•  που συνιστούν νομικό πραξικόπημα, 6 μέρες πριν τις εκλογές!
•  που αν εφαρμοστούν, θα κάνουν το νησί αγνώριστο, θίγοντας τον πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό,  που βασίζονται σε αντισυνταγματική νομοθεσία
•  που καταστρατηγούν διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις, όπως αυτές για τους οικοτόπους, τη βιοποικιλότητα, την ερημοποίηση, το τοπίο
•  και αποτελούν προσβολή για τον τόπο και τις τοπικές κοινωνίες, αφού έχουν ληφθεί ερήμην τους.

ΚΑΛΟΥΜΕ, ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ,
τα πολιτικά κόμματα, την τοπική αυτοδιοίκηση, όλους τους Κρητικούς να συμπαραταχθούν στον αγώνα, για να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα.


ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ,
που αποφασίζουν γι αυτές κάποιοι χωρίς αυτές και ιδιαίτερα στη Θράκη που έχει δηλώσει εδώ και χρόνια ότι η εξόρυξη χρυσού θα της δώσει τη χαριστική βολή και γι αυτό είναι αποφασισμένη να την αποτρέψει.

 ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΠΕ

Εκλογές σε ένα μικρό Τεχνικό Γραφείο

Αναδημοσιεύουμε από το Αριστερή Διέξοδος. Δεν έχουμε τρόπο να τσεκάρουμε τα γραφόμενα, αλλά πραγματικά δε μας κάνει απολύτως καμία εντύπωση ούτε ο πανικός και η τρομοκρατία των "συναδέλφων" αφεντικών, ούτε ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τους "συναδέλφους" υπαλλήλους (και τους άλλους εργαζόμενους φυσικά). 

Το τελευταίο χρόνο και κατόπιν κακής εκτίμησης, δουλεύω σε τεχνικό γραφείο που διατηρούν συγγενείς μου πρώτου βαθμού οι οποίοι τάσσονται ιδεολογικά στο χώρο της δεξιάς και ενίοτε όταν το πράμα ζορίζει το τραβάνε και δεξιότερα π.χ. τίθενται υπέρ του Κασιδιάρη στο προπηλακισμό Δούρου-Κανέλη. Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε οι πολιτικές συγκρούσεις δε λείπουν από τη καθημερινότητά μας.Αυτό που συνήθιζε να γίνεται-μέχρι σήμερα τουλάχιστον-είναι να μου πετάνε ένα δημοσιογραφικού τύπου επιχείρημα-πυροτέχνημα, να τους το αποστοιχίζω, ξαναεπιστρέφουν με άλλο να τους το αποστοιχίζω και την επόμενη μέρα ύστερα από πολύ ΣΚΑΪ να επανέρχονται...Έτσι κύλαγε λοιπόν η ζωή στο μικρό γραφείο στα Βριλήσσια μέχρι σήμερα.

Σήμερα το μεσημέρι ανακοίνωσαν σε εμένα και τη γραμματέα-δηλαδή σε όλο το προσωπικό-πως η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο και κατ'επέκταση και το γραφείο από τη προοπτική μιας αριστερής κυβέρνησης που πιθανόν να κυβερνά από Δευτέρα! Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπαν πως το πιθανότερο είναι αν έχουμε κυβέρνηση της Αριστεράς τη Δευτέρα το γραφείο να κλείσει στο τέλος του μηνός, καθώς η χώρα θα έχει καταστραφεί και "θα κάνουμε να ξαναδούμε δουλειές τουλάχιστον 5 χρόνια άρα δεν έχει νόημα να το κρατάμε ανοιχτό".Μέσα στο γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας που προσπάθησαν να επιβάλλουν πρόσθεσαν πως στα ράφια των σούπερ μάρκετ παρουσιάζονται δραματικές ελλείψεις και το πλέον πιθανό είναι από Δευτέρα να μην έχουμε φαΐ να φάμε.Επίσης μας είπαν πως πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ο Λαλιώτης ο οποίος έρχεται τώρα με το Τσίπρα να ξαναρημάξει την Ελλάδα,να τη πετάξει έξω από το ευρώ και να την αγοράσει για 1 κομμάτι ψωμί,ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος, ότι τα μισά του στελέχη είναι τρελοί και παίρνουν ψυχοφάρμακα(!!!!!!), ότι το σχέδιό τους είναι να καταστρέψουν τη χώρα και να μας φοροληστέψουν, να διαλύσουν τις επιχειρήσεις και κάθε έννοια επιχειρηματικότητας, ότι θα μας πάρουν όλες τις καταθέσεις για αυτό πρέπει το συντομότερο δυνατό να τραβήξουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε (που δεν έχουμε) και να τα σεντουκιάσουμε ή να τα βγάλουμε στο εξωτερικό!

Ανακοίνωση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ σχετικά με την εξέλιξη του επιδόματος 6‰

Αθήνα, 13-6-2012

Αρ. Πρωτ.: 6394

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

σχετικά με την εξέλιξη του επιδόματος 6‰

Συνάδελφοι,

Την Δευτέρα 11-6-2012 συζητήθηκε στο Α΄ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το ερώτημα εάν ο πόρος 6‰ εμπίπτει ή όχι στις διατάξεις του άρθρου 30 του Ν. 4024/2011(Νέο Μισθολόγιο), που καταργεί επιδόματα και παροχές στους Δημοσίους Υπαλλήλους.

Παρά τις πιέσεις που ασκήσαμε, το τεκμηριωμένο υπόμνημά μας και την γνωμοδότηση του Δικηγόρου που υποστηρίζει τις θέσεις της Ομοσπονδίας, τα υπομνήματα, των Προέδρων του ΤΣΜΕΔΕ και του ΤΕΕ, που υποστηρίζουν το δίκαιο αίτημά μας, η απόφαση του Α΄ Τμήματος είναι αρνητική. Οι γνωστοί κύκλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και διάφοροι παρατρεχάμενοι φίλοι τους, που εμπλέκονται στη διαδικασία κατανομής του πόρου και μήνες τώρα δίνουν λυσσαλέα μάχη για την κατάργησή του, από εμπάθεια στον Κλάδο μας, κατάφεραν να κερδίσουν μία μάχη.

Η ισχνή πλειοψηφία αυτής της απόφασης όμως (5-3), εκτιμούμε ότι θα οδηγήσει στην παραπομπή του θέματος στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ. για την έκδοση τελικής απόφασης.

Σε κάθε περίπτωση, σε τέσσερις μέρες έχουμε σαν λαός την κρίσιμη εκλογική μάχη, από το αποτέλεσμα της οποίας θα κριθεί σε ποιο βαθμό ο κατάπτυστος και ισοπεδωτικός νόμος 4024/2011 θα αναθεωρηθεί, προκειμένου να αποκαταστήσει μεταξύ των άλλων και για τον κλάδο μας, δικαιοσύνη, βαθμολογική και μισθολογική αντιστοίχιση σύμφωνα με το εξειδικευμένο έργο, τις ευθύνες και τις ιδιαιτερότητες του.

Η μάχη που χάθηκε, μας οπλίζει με περισσότερο πείσμα για την συνέχιση των προσπαθειών και του αγώνα μας, καθώς και με αισιοδοξία ότι τελικά τον πόλεμο θα τον κερδίσουμε εμείς γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.

Ένας χρόνος πριν - Δεν ξεχνάμε

Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αγώνες δε θα υπήρχαν και τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη. Αν δε συνεχίσουμε με ακόμα δυνατότερους και μαζικότερους αγώνες δε θα δούμε άσπρη ημέρα. Επαναφέρουμε ανάρτηση με υλικό (φωτογραφίες της κ.κ. και βίντεο) από την περσινή 24ωρη απεργία της 15ης Ιούνη 2011 η οποία συνέπεσε με το κίνημα των πλατειών. Δεν ξεχνάμε, ο αγώνας συνεχίζεται.

 

Φωτογραφίες από την απεργιακή συγκέντρωση και το Σύνταγμα...

...και βίντεο από την εισβολή των κατοχικών δυνάμεων στην πλατεία Συντάγματος και την ανεπιτυχή προσπάθεια τους να την εκκενώσουν

Ο αγώνας των απεργών της Phone Marketing είναι αγώνας ΟΛΩΝ των εργαζομένων

Η εταιρεία Phone Marketing για 17 ολόκληρους μήνες καθυστερούσε τις πληρωμές των εργαζόμενων, δίνοντας τους ανά 2-3 εβδομάδες τα εξευτελιστικά ποσά των 50 - 100 ευρώ. Τη Δευτέρα 19/03/2012 η εργοδοσία προχώρησε σε καταβολή των δεδουλευμένων, για να εκβιάσει δύο ώρες μετά με υπογραφή συμβάσεων εκ περιτροπής 8ώρου εργασίας την εβδομάδα. Με αυτό το μέτρο, οι μηνιαίοι μισθοί των εργαζόμενων θα έπεφταν στο ντροπιαστικό ποσό των 140 ευρώ. Και όλα αυτά, ενώ οι συνθήκες εργασίας είναι πλήρως εντατικοποιημένες, με καθημερινή πίεση για αιτήσεις και επαφές ανάλογα με τους στόχους της εταιρείας, με μικρά έως ανύπαρκτα διαλείμματα και χωρίς επιδόματα κομπιούτερ ή ακουστικού, όπως δικαιούνται κανονικά οι τηλεφωνητές. Με το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας, η μείωση μισθού των εργαζόμενων της PhoneMarketing θα έφτανε το 90%, ενώ αν ίσχυε δεν θα μπορούσαν να ανανεώσουν ούτε το βιβλιάριο Υγείας.

Σε αυτόν τον εκβιασμό, οι εργαζόμενοι απάντησαν με απεργία από τις 21 Μαρτίου. Εδώ και τρεις μήνες σχεδόν, βρίσκονται καθημερινά με βάρδιες στην περιφρούρηση της απεργίας, έχουν στήσει μικροφωνική για να διαβάζουν τα κείμενα τους, και ανανεώνουν με τακτικές γενικές συνελεύσεις τις αποφάσεις τους. Η εργοδοσία προσπάθησε αρκετές φορές να διασπάσει τον αγώνα τους στήνοντας απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Πιο συγκεκριμένα, η διεύθυνση πρότεινε σε κάποιους να δουλεύουν από το σπίτι τους, οργανώθηκε απόπειρα απεργοσπασίας μετά από καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, ενώ η αστυνομία απείλησε ότι θα καλέσει διμοιρίες των ΜΑΤ.

Υπό την πίεση των κινητοποιήσεων, η εταιρεία τελικά πρότεινε στους εργαζόμενους να δουλέψουνε 4ωρα για δύο μήνες, και όταν επανέλθουν στα κανονικά τους ωράρια να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών. Σε ερώτηση ωστόσο σχετικά με τις πληρωμές, αρνήθηκε να δεσμευτεί ότι θα τηρούνται κανονικά οι μισθοδοσίες. Ουσιαστικά απαίτησε την επιστροφή σε ένα εργασιακό καθεστώς επισφάλειας και τρομοκρατίας, χωρίς να μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τους μισθούς. Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να συνεχίσουν τον απεργιακό αγώνα τους, επαναλαμβάνοντας το αίτημα τους να γυρίσουν στη δουλειά μόνο με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Η περίπτωση της PhoneMarketingωστόσο δεν είναι η μοναδική. Η επίθεση των αφεντικών στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών είναι συνολική, εφαρμόζοντας όλους τους αντεργατικούς νόμους που επιβλήθηκαν στα πλαίσια των μνημονίων τα τελευταία χρόνια, και υπογράφοντας με νέους εργαζόμενους τις εξευτελιστικές συμβάσεις εργασίας που ψηφίστηκαν πριν από λίγους μήνες. Είναι ενδεικτικό ότι όλον αυτόν τον καιρό, η εταιρεία διατηρεί στην ιστοσελίδα της αγγελία για νέους τηλεφωνητές!

Η Έκθεση της ΕΤΕ για την Δραχμή ή η Έκθεση της Πεντάρας

Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Κώστα Παπουλή από το Μέτωπο

Είναι γνωστό ότι όταν σε μία εξίσωση ή συνάρτηση, εισάγουμε λάθος τιμές για ορισμένες μεταβλητές, τότε έχουμε σίγουρα λάθος αποτέλεσμα, ακόμη και αν η εξίσωση ή η συνάρτηση είναι σωστή. Σε γενικές γραμμές αυτό γίνεται με την έκθεση της ΕΤΕ. Χρησιμοποιεί δυο βασικές εξισώσεις (σελ.15), πάνω στις οποίες κάνει δύο απόλυτα λανθασμένες παραδοχές, ενώ στην έκθεση σοβεί πλήθος αλμάτων, λογικών, οικονομικών, αλλά και αριθμητικών «μαγειρεμάτων», καθώς επίσης και «πορισμάτων» που δεν εξάγονται από το αναλυτικό της μέρος (βλ. π.χ. στη σελ. 6, τις δύο τελευταίες προτάσεις της δεύτερης παραγράφου, περί των επιπτώσεων σε κοινωνικές ομάδες, τραπεζικά δάνεια κ.α., και τις σελ. 8-9 ), αλλά είναι προϊόντα του «κοινού νου». Έτσι γίνεται σαφές, ότι σκοπός της έκθεσης δεν είναι άλλος παρά η σπορά «τρομοκρατίας», για το ενδεχόμενο επιστροφής στην δραχμή.             Μια αθέτηση πληρωμών και μια επιστροφή στη δραχμή ενεργοποιεί δύο «κενά», ή δυο χρηματοδοτικούς περιορισμούς, όπως επισημαίνεται και στην έκθεση. Το ένα είναι το χρηματοδοτικό κενό του δημοσίου και το άλλο είναι το συναλλαγματικό κενό του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.            Η κεντρική και λάθος «ιδέα» της έκθεσης χτίζεται πάνω στο πρώτο κενό. Αφού υποθέτει μια αθέτηση πληρωμών της τάξης του 80% του δημοσίου χρέους, αμέσως μετά δέχεται ότι ξεκινάει η αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων. Δηλαδή, την Δευτέρα, το ελληνικό κράτος κάνει στάση πληρωμών και την Τρίτη αρχίζει να καταβάλλει τόκους και χρεολύσια. Αποκλείει, επομένως, το ενδεχόμενο η χώρα μας να προχωρήσει σε πλήρη αναστολή πληρωμών για ένα διάστημα κάποιων ετών, που άλλωστε είναι θέση αρκετών κομμάτων. Η Ελλάδα, όπως δέχεται και η έκθεση, δεν θα έχει πρωτογενές πλεόνασμα μετά από μια στάση πληρωμών. Μέχρι να «συνέλθει» η οικονομία της, να ανακάμψει δηλαδή από την βαθιά ύφεση, να αποκατασταθεί η εγχώρια αποταμίευση, ώστε το κράτος να δανείζεται από το εσωτερικό όπως παλαιότερα, και έτσι να μην χρηματοδοτεί νομισματικά το σύνολο του ελλείμματος, είναι αναγκασμένη να παγώσει κάθε εξωτερική πληρωμή.

Η διακύρηξη της συσπείρωσης για της εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής

Αναρτούμε τη διακύρηξη της συσπείρωσης για της εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής την Τρίτη 26/6

συσπειρωση αριστερων μηχανικων

η επόμενη μέρα…

Η διπλή εκλογική διαδικασία και η προσωρινή αναστολή λήψης αποφάσεων για το μέλλον μας σε λίγες μέρες τελειώνει και αρχίζουν τα δύσκολα, ίσως μάλιστα τη στιγμή που διαβάζονται αυτές οι γραμμές να είναι γνωστά και τα αποτελέσματα των εκλογών της 17 ιούνη. Για πρώτη φορά εδώ και πολλές δεκαετίες, σαν αποτέλεσμα του πραγματικού και ολοκληρωτικού πολέμου που κήρυξε η πολιτική και οικονομική εξουσία ενάντια σ’ ολόκληρη την κοινωνία και του πρωτοφανούς κινήματος που εδώ και δυόμιση χρόνια αναπτύχτηκε (όσο και αν αυτό ήταν κατώτερο των προσδοκιών μας και ίσως των αναγκών μας), υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο αύριο να έχουμε κυβέρνηση της αριστεράς, της όποιας αριστεράς. Η κατάσταση βέβαια είναι πολύ ρευστή και όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Η περίοδος των δύο (και πλέον) ετών που περάσαμε απέδειξε ξεκάθαρα ότι μοναδικός στόχος των μέχρι τώρα μέτρων ήταν η διάσωση του τραπεζικού συστήματος και του ευρώ, σε βάρος των εργαζομένων αλλά και του συνόλου του λαού μας, ο οποίος οδεύει ταχύτατα στην φτωχοποίηση-κινεζοποίηση, καθώς και το ξεπούλημα τόσο της δημόσιας όσο και της ιδιωτικής περιουσίας. Η χώρα μας έγινε το πειραματόζωο, προκειμένου να γίνει στη συνέχεια μαζική εφαρμογή του δόγματος “σοκ και δέος” και στις άλλες χώρες της ΕΕ. Με αιτία κι αφορμή τη συστημική κρίση και πρόσχημα το χρέος και τα “ελλείμματα”, οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και προθύμων μαζί με ΕΕ-ΔΝΤ εξαπέλυσαν μια λυσσαλέα επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας και με ωμό τρόπο και άγρια καταστολή έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο της “δημοκρατίας” τους, μιας “δημοκρατίας” που τα όριά της εξαντλούνται στο να εξασφαλίζει συναίνεση στην πολιτική της εξουσίας του κεφαλαίου για την ολοκληρωτική εκμετάλλευσή μας. Αν λοιπόν στην προηγούμενη περίοδο έπρεπε αφενός να γίνει κατανοητός ο στόχος της επίθεσης αυτής εναντίον μας, και αφετέρου -στο βαθμό που τα παραπάνω γίνονταν κτήμα μας- να αγωνιζόμαστε, σήμερα θα πρέπει να προχωρήσουμε (πολλά βήματα) παραπέρα και να γίνουν κατανοητές οι πρωτόγνωρες συνθήκες που αύριο θα αντιμετωπίσουμε, είτε αυτές είναι η ολοκληρωτική διάλυση κάθε υπολείμματος κοινωνικού ιστού, είτε οι δυσκολίες ενός εγχειρήματος αλλαγής κατεύθυνσης και ο αγώνας που απαιτείται για κάθε μικρό βήμα.

Όλοι μας μέχρι σήμερα -λιγότερο ή περισσότερο- αποφεύγαμε να δούμε και να εξηγήσουμε τι θα μας περίμενε την επόμενη μέρα, με τι θα έπρεπε να πολεμήσουμε και ποιους στόχους να βάζουμε. Πιστεύουμε ότι πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια (ποτέ δεν την είχαμε δηλαδή, αλλά πλέον πολύ πιο επιτακτικά και άμεσα) να εθελοτυφλούμε και να μην αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα.

Εάν μεν τελικά επικρατήσει ο φόβος μπροστά στο άγνωστο και σχηματιστεί κυβέρνηση από τις δυνάμεις που επέβαλαν τα μνημόνια και την καταρράκωση της ζωής μας, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, αυτές είναι βέβαιο ότι θα επιδιώξουν με μεγαλύτερη σκληρότητα να συνεχίσουν το έργο τους. Η εργασία, η καθημερινή τροφή και η κατοικία για παρά πολλούς δεν θα είναι παρά απλά μια μακρινή ανάμνηση, η εκπαίδευση, η περίθαλψη και οι κοινωνικές παροχές -για ακόμα περισσότερους- όνειρο καλοκαιρινής νύχτας, οι θάλασσες και τα βουνά μας πολυτέλειες που θα μας τις θυμίζουν κάποιες παλιές φωτογραφίες. Αν δε δημιουργηθεί άμεσα ένα κίνημα που, πέρα απ’ τον πολιτικό και διεκδικητικό αγώνα, να δώσει και τις καθημερινές μάχες της επιβίωσης, της αλληλεγγύης και της ανάπτυξης εναλλακτικών αμεσοδημοκρατικών δομών αυτοοργάνωσης, πραγματικών κυττάρων παράλληλης εξουσίας, τότε ή θα καταρρεύσουμε -όσοι επιβιώσουμε- σε μια ζούγκλα πολέμου όλων εναντίον όλων, ή (πράγμα που τελικά είναι το ίδιο) θα επικρατήσει ο φασισμός.

Εάν όμως, παρά τους οχετούς της προπαγάνδας, αύριο έχουμε μια διαφορετική, αριστερή κυβέρνηση (που δεν σημαίνει αυτόματα και αριστερή-λαϊκή εξουσία), οι δυσκολίες θα είναι εξίσου μεγάλες, αν όχι μεγαλύτερες, για κάποιο τουλάχιστον διάστημα λίγων χρόνων.

Είναι προφανές ότι το ευρύτερο περιβάλλον γύρω μας, περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής ολοκλήρωσης μέσα από κλειστά αντιδημοκρατικά διεθνή κέντρα εξουσίας (ΔΝΤ, ΠΟΕ, Παγκόσμια Τράπεζα, κλπ) και ιδιαίτερα αυτό του Διευθυντήριου της ΕΕ και της ΕΚΤ, θα είναι απόλυτα εχθρικό και βίαιο και σε μεγάλο βαθμό θα μας οδηγήσει σε πραγματική πείνα και εξαθλίωση, ώστε να καταρρεύσει το εγχείρημα μιας διαφορετικής κατεύθυνσης στη χώρα μας και να απομακρυνθεί ο κίνδυνος να μολυνθούν κι άλλοι λαοί με το μικρόβιο αυτό. Ο κίνδυνος οι δυνάμεις που θα είναι στην κυβέρνηση να διολισθήσουν σε πολιτικές περιορισμένων βελτιώσεων στα μνημόνια (που σημαίνει και τον ενταφιασμό κάθε αριστερής ελπίδας για πολλά χρόνια) δεν είναι καθόλου αμελητέος.

Μοναδική ελπίδα και προοπτική είναι η ανάπτυξη ενός κινήματος που ενώ θα ωθεί την κυβέρνηση στο δρόμο της οριστικής ρήξης με το παρελθόν, παράλληλα θα δημιουργεί και δομές αλληλεγγύης, εργατικού ελέγχου, αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης, με στόχο τόσο την επιβίωση στην πρώτη δύσκολη περίοδο, όσο και τη σταδιακή απόκτηση της εξουσίας.

Σε κάθε περίπτωση δηλαδή, θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους η ανάπτυξη ενός πολύμορφου, αγωνιστικού και πολύπλευρου κινήματος, αλλά και ο εμπλουτισμός των όποιων συλλογικών μορφών και δομών διεκδίκησης και αλληλεγγύης διαθέτουμε. Καμία λύση δε θα προκύψει χωρίς το λαό και τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές.

Aντικομμουνιστικό παραλήρημα και αμόκ

Αναδημοσιεύουμε άρθρο της Ιωάννας Μπαλατσά* από την Αριστερή Αντεπίθεση

Πραγματικό παραλήρημα και αμόκ έχει κυριεύσει τη ΝΔ τις τελευταίες μέρες ανακαλύπτοντας «τρομοκράτες» «κουκουλοφόρους» «τραμπούκους» και «επικίνδυνους» στους χώρους της αριστεράς.

Μέσα στο αντικομουνιστικό του παραλήρημα ο ΠΛΕΥΡΗΣ της ΝΔ εξαπόλυσε επίθεση εναντίον της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποκαλώντας μας «κουκουλοφόρους» και το «άλλο άκρο», το «αριστερό άκρο» στον αντίποδα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που «προπηλακίζει» «τραμπουκίζει» και τρομοκρατεί, κατά τη διάρκεια του Δελτίου του Ν. Ευαγγελάτου. 
Καταρχήν θεωρώ μεγάλο δημοσιογραφικό ατόπημα το γεγονός ότι καταγγέλλεται ένας πολιτικός χώρος χωρίς να είναι παρόν κανένας εκπρόσωπός του (εξ άλλου δεν νομίζω ότι καλούν την ανταρσύα και πολύ συχνά) και ο δημοσιογράφος να μην τοποθετείται.

Δεύτερον δεν φοράμε κουκούλες γιατί είμαστε γνωστοί είμαστε εργαζόμενοι που αγωνίζονται, είμαστε επιστήμονες, που τα μνημόνια που ψήφισαν ο κ. Πλέυρης και η παρέα του (ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΝΤΟΡΑ ΚΛΠ) μας έχουν καταστήσει άνεργους όπως και 1500000 Έλληνες, είμαστε αυτοί που κατεβαίνουμε στο σύνταγμα στις μεγάλες Παλλαϊκές κινητοποιήσεις και αγώνες, για ένα καλύτερο αύριο, μαζί με εκατομμύρια εργαζόμενους που διαδηλώνουν και αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους για το δικαίωμα στη δουλειά στη σύνταξη για το δικαίωμα στη ζωή.

Είμαστε αυτοί που έπεφταν επάνω μας άπειρα χημικά και μας έπνιγαν, αυτοί μας έστελναν στα νοσοκομεία, που μας τσάκιζαν τα ματ στο ξύλο και στη βία, μαζί με το λαό που αγωνίζονταν, την ώρα που οι ΠΛΕΥΡΗΔΕΣ, ΟΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΔΕΣ σήκωναν το χέρι και έλεγαν ναι σε όλα. Τα δε καλόπαιδα του ΛΑΟΣ που μετακόμισαν στη ΝΔ για ένα Υπουργείο ή για το έδρανο της βουλής και είναι ικανοί να πουλήσουν όχι μόνο τη χώρα αλλά και την ψυχή τους στο διάβολο για τη θεσούλα, είναι αυτοί οι άμεσα διαπλεκόμενοι με την ακροδεξιά και το παρακράτος .

Το παρακράτος που το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, ανάλογα με το όγκο των διαδηλώσεων για να σπάει, να καίει και να τρομοκρατεί ανενόχλητο, την ώρα που καταστέλονται άγρια και βία διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων. 

Κουκούλες δεν φοράμε εμείς γιατί οι κομουνιστές δε φόρανε ποτέ κουκούλες. Κουκούλες φοράνε οι δοσίλογοι, οι χρυσαυγίτες και το παρακράτος. 

Είναι προφανές ότι το σύστημα κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες , να εφεύρει «επικίνδυνους αριστερούς» για να ισοσκελίσει τα πράγματα σε σχέση με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που δεν μπόρεσε να κρατηθεί και έδειξε ποιά είναι.

Το σύστημα τη χρειάζεται τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ σαν παρακράτος για να κάνει εκκαθαρίσεις αριστερών και προβοκάτσιες σε μαζικές διαδηλώσεις. Δεν μπορεί μετά τις τελευταίες εξελίξεις παρά να βρει ένα «αντίπαλο δέος» για να νομιμοποιήσει τις πράξεις της  το επόμενο χρονικό διάστημα.

Όσο για τη Ν.Δ. καλά θα κάνει να δικαιολογήσει το ότι μάζεψε τον σύντροφο του Μιχαλολιάκου, ακροδεξιό Βοριδη, που όλα τα κανάλια των αλαφουζαίων και Μπομπολαίων χαϊδεύουν κάνοντας πως δεν ξέρουν το φασιστικό παρελθόν την εποχή που ήταν τσεκουροφόρος, καθώς και του ακροδεξιού Πλεύρη, που μάλλον φαίνεται ότι αισθάνεται πολύ δυστυχισμένος που δεν έζησε την εποχή των τσεκουριών και δεν μπορεί και σήμερα να βγαίνει παγανιά και να εξοντώνει κομουνιστές.

Έχουμε φτάσει σε μία εποχή όπου ο καθένας μπορεί να βγαίνει και να λέει ότι θέλει χωρίς κανένα πολιτικό κόστος και προβοκάροντας ασύστολα!! Εάν αυτός δε που προβοκάρεται δεν είναι και παρόν ακόμα καλύτερα.

Ισχύει το πες πες κάτι θα μείνει.

*Η Ιωάννα Μπαλατσά είναι υποψήφια στην Α' Αθήνας με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Απλά μαθήματα οργάνωσης στο χώρο δουλειάς

Αναδημοσιεύουμε από το Γλόμπινγκ ένα πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο το οποίο πρωτοδημοσιεύθυηκε στο αναρχο-συνδικαλιστικό site libcom.org. Η μετάφραση έγινε ελεύθερα για να πιάσει καλύτερα την ελληνική πραγματικότητα και πιστεύουμε ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όσους συναδέλφους κινούνται συνδικαλιστικά ειδικά στον ιδιωτικό τομέα.

Εργάζεσαι ή μόλις έχεις πιάσει δουλειά [σ.τ.μτφ: τρομακτικά δύσκολο τέτοιες μέρες στην Ελλάδα] κάπου και δεν υπάρχει εν ενεργεία κάποια συλλογική εργατική οργάνωση. Τι μπορείς να κάνεις για να οργανωθείς; Ο οδηγός αυτός θα σε βοηθήσει.

Αυτές τις εποχές που ζούμε δεν υπάρχουν πολλές εργατικές οργανώσεις στους χώρους δουλειάς. Ανάλογα με το που βρίσκεσαι στον κόσμο και σε ποιον κλάδο εργάζεσαι μπορεί να υπάρχει παρουσία κάποιου συνδικάτου ή μπορεί και όχι. Ακόμα κι όταν υπάρχει μπορεί να είναι μια οργάνωση-κορμός που εκπροσωπεί εργαζόμενους με μεμονωμένα προβλήματα, ανίκανη να κερδίσει αιτήματα διοικητικά. Κι ασφαλώς μπορεί να είναι σε αγαστή συνεργασία με τη διοίκηση ενάντια στους εργάτες.
Σπάνια κι αναπάντεχα λοιπόν, μια συνηθισμένη ερώτηση απ' τους εργάτες είναι “τι μπορώ να κάνω για να βελτιώσω την κατάσταση στη δουλειά μου; μοιάζει αδύνατον, τα αφεντικά είναι πανίσχυρα”

Προτείνουμε να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω:

Κάνε ερωτήσεις κι άκουσε τις απαντήσεις
Από που θα ξεκινήσεις; Κάποιοι όταν πρωτονιώσουν ότι τους συμπεριφέρονται άδικα εξοργίζονται και ξεκινούν θορυβώδεις σταυροφορίες ενάντια στο αφεντικό. Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι επικίνδυνο. Η διοίκηση περιφρουρεί με ζήλο την εξουσία της στο χώρο δουλειάς κι όταν αρχίσεις να την αμφισβητείς, γίνεσαι απειλή. Σε πολλούς χώρους δουλειάς, απ' τη στιγμή που θα αμφισβητήσεις την εργοδοσία, γίνεσαι μπελάς στα μάτια της. Εάν δεν είχες σηκώσει ποτέ μπαϊράκι στο παρελθόν, μπορεί να σοκαριστείς, να πληγωθείς ή και να εξοργιστείς απ' το πόσο γρήγορα η εργοδοσία θα στραφεί εναντίον σου. Αυτός είναι ένας καλός λόγος να είσαι διακριτικός όταν ξεκινάς να μιλήσεις με άλλους.

Μίλα με τους συναδέλφους σου
Ρώτησέ τους τι πιστεύουν σχετικά με το τι γίνεται στη δουλειά. Τι πιστεύουν για τα προβλήματα που σε απασχολούν; Ακου τι έχουν να πουν και οι άλλοι, πάρε τις απόψεις και τις γνώμες τους. Πολλοί αντιλαμβάνονται τον οργανωτή σαν αγκιτάτορα, σαν λαοπλάνο (και υπάρχουν στιγμές που ο οργανωτής πρέπει να είναι κι έτσι), αλλά ο καλός οργανωτής πρώτ' απ' όλα είναι κάποιος που κάνει καίριες ερωτήσεις και ακούει καλά τους άλλους. Έχοντας ακούσει καλά, θα πρέπει να είσαι σε θέση να εκφράζεις όχι μόνο τις δικές σου απόψεις και συναισθήματα αλλά και των συναδέλφων σου. Οι βασικές έγνοιες μπορεί να είναι σωστές αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Μπορεί μερικές φορές οι έγνοιες τους να είναι αντιδραστικές, όπως π.χ να μη θέλουν μετανάστες συναδέλφους. Γι' αυτό θα πρέπει να είσαι προσεχτικός, όλες οι έγνοιες των συναδέλφων δεν είναι κατ' ανάγκην προοδευτικές.

Κράτα σημειώσεις
Κράτα μια λίστα με τις έγνοιες των εργατών καθώς και κάθε σημαντικό περιστατικό στο χώρο δουλειάς όπως π.χ κάποιο ατύχημα, κάποια πειθαρχική ή ακόμα και απειλητική συμπεριφορά από τον εργοδότη.

Μάθε για το παρελθόν

… πριν από τις 17 Ιούνη αβάσταχτη ελαφρότητα σε πολύ βαρύ κλίμα

Αναρτούμε άρθρο της συναδέλφου Δέσποινας Σπανούδη από το https://dosepasa.wordpress.com/2012/06/10/274/#more-22721

Υπάρχει αλήθεια έστω και ένας άνθρωπος σ’ αυτή τη χώρα που βουλιάζει, που να πιστεύει ότι τα κόμματα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ενδιαφέρονται περισσότερο για την επιβίωση των πολιτών απ’ ότι για τη δική τους επιβίωση;
Ακόμη και αν κάποιος δεν είχε καμιά προσωπική εμπειρία από τη δράση των κομμάτων, ακόμη και αν δεν είχε ακούσει για τις αδιαφανείς εσωτερικές λειτουργίες και τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, ακόμη και αν δεν είχε ζήσει την παραλυτική λειτουργία κομματικών στελεχών σε κάθε τομέα του κοινωνικού βίου, στον συνδικαλισμό, την αυτοδιοίκηση, τους συλλόγους, στις κινητοποιήσεις, ακόμη και αν κάποιος προσγειωνόταν στην χώρα στις 7 Μαΐου θα χρειαζόταν λίγες μέρες (ή λίγες ώρες τηλεθέασης) για να βγάλει συμπεράσματα.
Μια χώρα ληστεμένη, σοκαρισμένη και αγανακτισμένη, που γύρισε την πλάτη σε αυτούς που ψήφιζε τα περασμένα 30 χρόνια, αρπάζοντας σαν σανίδα σωτηρίας κόμματα που υπόσχονταν ρήξη με το καθεστώς της εκποίησης και της υποτέλειας. Υπερψηφίζοντας, ανάμεσα στα τελευταία, το αριστερό κόμμα που δήλωσε ότι διεκδικεί την εξουσία, προτείνοντας συμμαχία με τα άλλα κόμματα της αριστεράς.
Ποια θα ήταν η λογική συνέχεια;
Καταρχήν τα κόμματα που κατέγραψαν τεράστιες απώλειες να αναγνωρίζουν την αποτυχία της πολιτικής τους. Κατά δεύτερον (και σπουδαιότερο), τα κόμματα που αναφέρονται στην αριστερά, την οικολογία και τα κινήματα, να ενισχύουν τη στροφή της κοινωνίας, συμμαχώντας ώστε να βοηθήσουν να τραβηχτούμε ένα βήμα πίσω από την άβυσσο -στην οποία όλοι διαβεβαιώνουν ότι οδεύουμε.
Και τι έχουμε από την επόμενη μέρα;
Τα δύο κόμματα της προηγούμενης συγκυβέρνησης να εγκαλούν αρχικά τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν δέχτηκε να πάρει την ανοχή τους και να πάει να διαπραγματευτεί με την ισχύ των … 52 βουλευτών του, το μνημόνιο που οι ίδιοι είχαν διαπραγματευτεί στηριζόμενοι σε 255 βουλευτές και το είχαν παρουσιάσει ως το καλύτερο που μπορούσαν να πετύχουν.
Την ΝΔ να διατρανώνει ότι στα ψέματα έλεγε ότι θα στήριζε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (που θα καταστρέψει τη χώρα) μόνο και μόνο για να τους εκθέσει, επειδή θα αρνούνταν.
Την επιχείρηση αναστήλωσης της δεξιάς στην πιο βάρβαρη μορφή της, με μεταπηδήσεις στελεχών από χώρους με χαμηλή πιθανότητα επιβίωσης.
Το ΠΑΣΟΚ να καταγγέλλει τον δικομματισμό, το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια, τα φαινόμενα δηλαδή που καλλιέργησε με συνέπεια μέχρι την παραμονή της 6ης Μαΐου.

Ξεπουλάνε τη ΛΑΡΚΟ παρουσιάζοντάς την προβληματική!!!

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, video από τη μεγάλη απεργία στη ΛΑΡΚΟ το 1977, μιάς από τις μεγαλύτερες της μεταπολίτευσης που κράτησε 110 μέρες συνεχούς αγώνα. ΛΑΡΚΟ: Πρώτα την απαξιώνουν και στην συνέχεια θα εμφανισθεί ένας ιδιώτης - σωτήρας να την αποκτήσει έναντι πινακίου φακής. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί πολλές φορές στην χώρα, αλλά πλέον παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις.

6 μέρες πριν τις εκλογές προωθούνται δια χειρός Γιάννη Στουρνάρα 7 καταστροφικές για το περιβάλλον φαραωνικές επενδύσεις !

Αναδημοσίευση από το Μέτωπο

Ο μνημονιακός συρφετός δεν πρέπει να κάθεται σε καρέκλα εξουσίας ούτε για μια μέρα, ακόμα και στα πλαίσια υπηρεσιακής κυβέρνησης. Ο υπηρεσιακός υπουργός Ανάπτυξης Γιάννης Στουρνάρας πρόλαβε 6 μέρες πριν τις εκλογές να δημοσιεύσει ΦΕΚ με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων για την ένταξη 7 φαραωνικών επενδύσεων με καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον στη διαδικασία fast track. Μεταξύ αυτών είναι τα χρυσορυχεία στο Πέραμα του νομού Έβρου που θα μετατρέψουν σε κρανίου τόπο την περιοχή, 69 αιολικοί σταθμοί σε όλους τους νομούς της Κρήτης του ομίλου ΤΕΡΝΑ και του ELICA GROUP, ηλιοθερμικός σταθμός στο δήμο Σητείας. Η εν λόγω απόφαση εκκρεμούσε από τον περασμένο Μάρτη και ο εν λόγω υπουργός μέσα στην πρεμούρα του να εξυπηρετήσει τους γνωστούς εθνικούς εργολάβους στο χώρο της ενέργειας δε δίστασε να καταπατήσει τον υπηρεσιακό του ρόλο. Ποιός είναι ο Γιάννης Στουρνάρας ; Εκπρόσωπος του Υπουργείου 1994 – 2000 στη Νομισματική Επιτροπή της ΕΕ, συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την πρόσδεση της ελληνικής οικονομίας στην ευρωζώνη και είχε την ευθύνη των ετήσιων διαβουλεύσεων με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον ΟΟΣΑ. Από το 2000 – 2004 πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, Από το 2005 – 2008 διευθύνων σύμβουλος στην ΚΑΠΠΑ χρηματιστηριακή. Σήμερα γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ.

6_ένταξη έργων στο fast track (ΦΕΚ Β 1787)

Μεγαλώνει η ελπίδα

Αναρτούμε άρθρο της Θεανώς Φωτίου* από την Εποχή

Τις τελευταίες ημέρες μεγαλώνει η ελπίδα για ένα αύριο χωρίς μνημόνια. Ενισχύεται η πεποίθησή μας ότι οι πολίτες που γεμίζουν τις ανοιχτές πολιτικές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στις πλατείες κάθε βράδυ, συμμετέχουν ουσιαστικά, αναζητώντας τα χαρακτηριστικά μιας νέας πολιτικής συλλογικότητας. Προσωπικά, έχω τη μεγάλη τύχη να μετέχω σχεδόν κάθε βράδυ σ’ αυτόν τον διάλογο. Δεν μοιάζουν καθόλου αυτές οι συγκεντρώσεις με προεκλογικές. Λείπουν οι μεγαλοστομίες, οι αμετροέπειες, οι δεκάρικοι λόγοι και οι ζητωκραυγές. Δεν υπάρχει κανένα πανηγυριώτικο κλίμα. Ο κόσμος είναι σοβαρός και συγκρατημένος. Δεν χειροκροτεί στις πολιτικές κορώνες, θέλει στοιχεία σαφή, επιχειρήματα που αποδεικνυονται, είναι επιφυλακτικός στις υποσχέσεις. Οι ερωτήσεις τους είναι αυστηρές, παίρνουν τον λόγο πολλοί με σαφήνεια, μετρώντας το χρόνο, διατυπώνουν τις απόψεις ή ερωτήσεις τους, και επανέρχονται αν δεν κατανοουν ή διαφωνούν με την απάντηση.
Η κλίμακα των συγκεντρώσεων επιτρέπει τον διάλογο, την προσωπική επαφή, τη γνωριμία. Με προσφωνούν συντρόφισσα και με συγκινούν βαθιά, γιατί αισθάνομαι πως το εννοούν. Είναι μια διαδικασία, από αυτές που ονειρευόμαστε μια ζωή, ως αριστεροί, ότι κάποτε θα συνέβαινε. Αισθανόμαστε το βάρος των προβλημάτων και των προσδοκιών, την απελπισία και την ελπίδα, την καχυποψία και την αμφιβολία. Την επιθυμία να εμπιστευτούν χωρίς το φόβο της διάψευσης. Οι προτάσεις και ενστάσεις καταγράφονται με στόχο την κωδικοποίηση και επεξεργασία.

Η τηλεοπτική φάκα

Παράλληλα συμμετέχουμε στα τηλεοπτικά τραπέζια. Εδώ το κλίμα είναι ασφυκτικό και δηλητηριασμένο. Όσο απελευθερωτικό και ζωογόνο είναι στις πλατείες, τόσο εδώ έχεις την εικόνα της κρυμμένης φάκας, που μπορεί κατά λάθος να πατήσεις. Έχεις τη βάσιμη υποψία ότι, χωρίς να ενδιαφέρονται για την απάντηση, ενδιαφέρονται για το θέαμα. Αν οι συνομιλητές και συνομιλητριες, συσκοτίζουν τα θέματα και συκοφαντούν, τόσο το καλύτερο, θα γίνει θεαματικός καβγάς. Οι απαντήσεις διαστρέφονται από όλους και όλες στη βάση προειλημμένων κλισέ. Ο χρόνος για να απαντήσεις συνήθως είναι ελάχιστος, ενώ οι τηλεοικοδεσπότες σπαταλούν άπειρο χρόνο για να διατυπώσουν αυτάρεσκα την ερώτησή τους και να διακόψουν το συνομιλητή τους, όποτε θεωρούν ότι είπε αρκετά. Κάτι σαν τα γνωστά τηλεπαιχνίδια, που σου λένε «ο χρόνος έληξε», μόνο που εδώ η κλεψύδρα είναι φαλκιδευμένη.
Φτιάχνεται έτσι μια εικονική πραγματικότητα αναξιόπιστη και παραπλανητική. Φαίνεται όμως πως η κοινή γνώμη δεν είναι πια χειραγωγήσιμη. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η αξιοπιστία των ΜΜΕ έχει φθάσει στο ναδίρ. Όαση σ’ αυτήν την κατάσταση αποτελούν ορισμένες εκπομπές της δημόσιας τηλεόρασης, που επιβεβαιώνουν την πίστη μας για τα δημόσια αγαθά.

Η επόμενη μέρα

Η καθημερινή ενημέρωση από την επιτροπή τεκμηρίωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποτελεί τον πολυτιμότερο συνταξιδιώτη στις περιοδείες σ΄ όλη την Ελλάδα αυτόν τον καιρό. Το εύρος των θεμάτων είναι εξαιρετικά μεγάλο και απαιτεί σύνθετες επιστημονικές γνώσεις, παράλληλα με καίριες πολιτικές απαντήσεις. Η επιτροπή τεκμηρίωσης συγκροτεί αυτή την εποχή την πολιτική δεξαμενή γνώσης που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Υποκαθιστά το ελλείπον πολιτικό υποκείμενο με την έννοια του συλλογικού διανοούμενου.
Συγκροτούμε παράλληλα με σαφήνεια τις προτάσεις μας για την επόμενη μέρα. Στην παιδεία, που είναι ο χώρος που γνωρίζω και εργάζομαι, η συζήτηση διεξάγεται συλλογικά με πάθος και εντάσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ όλων των βαθμίδων. Η ευθύνη και η αγωνία να ανταποκριθούμε με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα άμεσων και έμμεσων ενεργειών, είναι μεγάλη. Στις άμεσες προτάσεις περιλαμβάνεται ένα πλέγμα θεσμικών διοικητικών και λειτουργικών ενεργειών όπως:

α) αντιμετώπιση των μνημονιακών νόμων και της πολιτικής του δικομματισμού, δηλαδή:
• κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων που αφορούν την Παιδεία, όπως: οι Νόμοι Διαμαντοπούλου: Νόμος 4009/11, Νόμος Δια Βίου Μάθηση, Νόμος «Πρώτα ο μαθητής» του 2010, Νόμος για κατάργηση ΟΕΔΒ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Νόμος για την Έρευνα κ. ά.
• Καλλικρατικοί νόμοι – Απολύσεις:
– Πάγωμα διαδικασιών συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, απολύσεων και εφεδρειών.

Το περιβάλλον δεν είναι το τσιφλίκι σας!

Αναδημοσιεύουμε από Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση ΕΔΣΝΑ, όπως δημοσιεύεται στο blog Ο τόπος μου / ομάδα εθελοντικής δράσης Ν.Πιερίας. Αφιερωμένο σε όσους δυσκολεύονται να καταλάβουν(;) ότι "το σύστημα διαχείρισης αποβλήτων " δεν αρχίζει και τελειώνει στα οικιακά απορρίμματα ούτε στις "πράσινες" ευκαιρίες των ΟΤΑ για έσοδα. 

08.06.12

Στους πρόποδες του Ολύμπου ετοιμάζονται να θάψουν 82.000 τόνους επικίνδυνων αποβλήτων από την παραγωγή ηλεκτρολυτικού διοξειδίου του μαγγανίου (ΗΔΜ), βασικό συστατικό των ξηρών στοιχείων (μπαταρίες). «Εν κρυπτώ» ολόκληρη η διαδικασία έγκρισης της «αποκατάστασης» του λατομείου. Η παραπάνω φωτογραφία δεν απεικονίζει κρατήρες του πλανήτη Άρη. Πρόκειται για το λατομείο του Λιτοχώρου, στους πρόποδες του Ολύμπου. Αφού λεηλατήθηκε η περιοχή και καταστράφηκε το τοπίο (πάντα προς χάριν της ανάπτυξης και της κονόμας των ελαχίστων), τώρα γίνεται προσπάθεια «αποκατάστασης», δηλαδή μπάζωμα με 82.000 τόνους επικίνδυνων αποβλήτων. Την 30η Μαΐου 2012, κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δίου-Ολύμπου, συζητήθηκε, εκτός ημερήσιας διάταξης, ένα θέμα, το οποίο θεωρήσαμε άκρως σημαντικό. Γι αυτό το λόγο προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες έτσι ώστε να ενημερώσουμε την τοπική κοινωνία. Κατά τη διάρκεια της παραπάνω συνεδρίασης, ο υποψήφιος βουλευτή των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» στην Πιερία κ. Ευγένιος Παπαδόπουλος, προειδοποίησε για τον κίνδυνο μόλυνσης του περιβάλλοντος και του υδροφόρου ορίζοντα από τοξικά απόβλητα, τα οποία σκοπεύει να αποθέσει στην περιοχή μας εταιρεία ξένων συμφερόντων σε χώρο που ανήκει στη δικαιοδοσία της Δ.Ε.Α.Δ.Ο. Αμέσως παρενέβη ο δημαρχεύων κ. Φαρμάκης, που τυγχάνει και πρόεδρος της Δ.Ε.Α.Δ.Ο πληροφόρησε τους συμμετέχοντες στη συνεδρίαση, πως πράγματι «κάποτε, πριν από μερικά χρόνια» υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον από μία εταιρεία και διαβεβαίωσε πως έκτοτε δεν ανακινήθηκε ξανά το θέμα και πως η συγκεκριμένη εταιρεία δεν επανήλθε ποτέ με σχετικό αίτημα.

Ανανεώνοντας το πρόταγμα της αυτονομίας μέσα από αλληλέγγυες συλλογικές πρακτικές επιβίωσης

Αναρτούμε άρθρο του Σταύρου Σταυρίδη* από το 8ο τεύχος της εργατικής εφημερίδας ΔΡΑΣΗ που κυκλοφορεί.

Δεν βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η ζωή μας κυλάει κανονικά, όπου τα ερωτήματα τίθενται από μια συνθήκη όπου έχουν εξασφαλιστεί τα βασικά δεδομένα προβλεψιμότητας του μέλλοντος μιας κανονικής ζωής, αλλά σε μια περίοδο κρίσης όπου πολλά από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα δεν είναι πια δεδομένα. Αυτή η νέα συνθήκη έχει θέσει με καινούργιο τρόπο ένα ερώτημα το οποίο διαμορφώνεται όχι μονάχα στα μυαλά εκείνων που είχαν μια εμπλοκή με το πρόβλημα της ανθρώπινης χειραφέτησης και προσπαθούσαν με τον ένα ή άλλο τρόπο να το αρθρώσουν σε μια πολιτική, αλλά και στα μυαλά εκείνων που αυτό τους φαινόταν πολύ μακρινό ή αδιάφορο. Το ερώτημα αυτό είναι: μπορούμε, με τις συνθήκες που ζούμε, εμείς οι ίδιοι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας; Είναι δυνατό, καθώς αδιαφορεί πλέον το κράτος, ως μηχανή αναπαραγωγής της κοινωνίας, για τη ζωή μας, να ρυθμίσουμε εμείς αυτή τη ζωή;

Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, και στη Λατινική Αμερική αυτό το έχουν ζήσει εδώ και πολλές δεκαετίες, σε μια συνθήκη όπου ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας, σε εξαιρετικά μεγάλη κλίμακα (όπως στις μεγαλουπόλεις της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στην Αθήνα πλέον), τίθενται σχεδόν εκτός κοινωνίας. Υπάρχουν δύο εξαιρετικά κομβικά ζητήματα από τα οποία εξαρτιέται η αναπαραγωγή των ανθρώπων (με όρους ένταξης και υπαγωγής σε ένα σύστημα ζωής που να μπορεί να επιδέχεται μια στοιχειώδη προβλεψιμότητα και να έχει νόημα), γύρω από τα οποία έχουν αρθρωθεί και αντίστοιχες πρακτικές και αντιδράσεις. Είναι το πρόβλημα της στέγης και το πρόβλημα της διατροφής. Γύρω από αυτά υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας πολύ έντονος προβληματισμός στα κινήματα και τις μορφές αυτοοργάνωσης που έχουν ξεπηδήσει με πολλούς τρόπους σε κοινωνίες σε κρίση.

Οι σύντροφοι στο Μεξικό, σε ένα πολύ ενδιαφέρον συνέδριο στο οποίο βρέθηκα πρόσφατα, προβληματίζονται πάνω στο θέμα της αυτονομίας με τέτοιους όρους, δηλαδή με όρους υλικής αναπαραγωγής εκείνων που βρίσκονται μπροστά σε προβλήματα επιβίωσης. Λένε κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση: δεν μπορούμε να φανταστούμε καμιά μορφή αυτονομίας, δηλαδή χειραφέτησης από τους μηχανισμούς της εξουσίας και του κράτους, εάν αυτή η μορφή δεν περιλαμβάνει μορφές διατροφικής αυτονομίας. Εάν, δηλαδή, δεν μπορεί το ίδιο το υποκείμενο που επιχειρεί να χειραφετηθεί από τους μηχανισμούς που ελέγχουν τη ζωή του να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη που χρειάζεται για την επιβίωση.

“Υπάρχω εάν υπάρχεις”

Το 5λεπτο σποτ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σήμερα 11 Ιούνη στις 7,3ο το απόγευμα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργανώνει την κεντρική της προεκλογική εκδήλωση στα προπύλαια του Πανεπιστημίου, με ομιλητές στελέχη αυτής της συλλογικότητας.

Το παραπάνω βίντεο που παραθέτουμε είναι το 5λεπτο σποτ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εν όψει των εκλογών της 17 Ιούνη.

www.antarsya.gr

Ο ΣΑΔΑΣ για το "διαγωνισμό" του Ιδρύματος Ωνάση

240_ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ_ΙΔΡ_ΩΝΑΣΗ

Εφτά μύθοι στις εφτά Ιούνη

Αναδημοσιεύουμε από το Antapocrisis άρθρο του Πάσχου Λαζαρίδη.

1. Η Χρυσή Αυγή είναι ενάντια στους κλέφτες πολιτικούς. Κι όμως. Είδατε εσείς τους Χρυσαυγίτες να δέρνουν τον Τσοχατζόπουλο και τον Τσουκάτο; Να χαστουκίζουν τον Μαντέλη και τον Ρουσόπουλο; Να γρονθοκοπούν τον Βουλγαράκη και τον Ψωμιάδη; Εκτός κι αν τις μίζες στον Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τις έπαιρνε η Κανέλη και τις μίζες του Βατοπεδίου και της Siemens τις τσέπωνε η Δούρου.

2. Η Χρυσή Αυγή είναι ενάντια στο κεφάλαιο. Μπούρδες. Την έπεσαν ποτέ σε κάνα τραπεζίτη; Σε κάνα μεγαλοεκδότη; Σε κάνα εθνικό νταβατζή; Τους φτωχοδιάβολους μετανάστες κυνηγάνε. Το μεγάλο κεφάλαιο και τους τραπεζίτες γλύφουν. Ξύλο ρίχνουν στους φτωχούς και στους εξαθλιωμένους, τεμενάδες κάνουν στους πλούσιους και στους ισχυρούς.

3. Η Χρυσή Αυγή είναι ενάντια σε όλο το σύστημα. Τρίχες. Είδατε ποτέ τον Μιχαλολιάκο να χαιρετά οσφυοκαμπτόμενος την Παπαρήγα; Στην Μπακογιάννη κοψομεσιαζότανε. Στον Παπούλια στεκόταν κλαρίνο. Και ο Κασιδιάρης δεν έδειρε τον Παυλόπουλο της ΝΔ. Στη Δούρου και στην Κανέλη επιτέθηκε. Είδατε ποτέ Χρυσαυγίτη να δέρνει Νεοδημοκράτη; Τους αριστερούς μαχαιρώνει.

4. Η Χρυσή Αυγή θέλει να ξεβρωμίσει τον τόπο. Ψέματα. Το επάγγελμα των μαχαιροβγαλτών είναι πορτιέρηδες. Μπράβοι σε νυχτερινά κέντρα οι περισσότεροι. Αυτό κάνουν και με το πολιτικό σύστημα. Δεν θέλουν να το ξεβρωμίσουν. Προσφέρουν υπηρεσίες ασφαλείας στην είσοδο. Μην τύχει και μπουκάρει στην εξουσία η αριστερά. Πορτιέρηδες στην υπηρεσία του συστήματος είναι. Όχι καθαρίστριες. Οι καθαρίστριες είναι χρήσιμες στη δημόσια υγεία. Οι πορτιέρηδες είναι χρήσιμοι στο μαγαζί και στην τσέπη του αφεντικού.

5. Η Χρυσή Αυγή είναι παλικάρια. Αμέ. Όταν μαζεύονται δέκα δέκα δέρνουν κάτι σκελετωμένους μελαμψούς. Όταν πέσουν πάνω στο μαύρο μπλοκ, κρύβονται πίσω από τις ασπίδες των ΜΑΤ. Άμα κάνουν παρανομίες η αστυνομία δεν μπορεί να τους βρει κι ας ξέρει πού είναι. Κι αν συλληφθούν κατά λάθος, μετά από λίγο θα αφεθούν ελεύθεροι. Κώλος και βρακί με την εξουσία.

6. Οι Χρυσαυγίτες φοράνε παντελόνια. Αλλά χτυπάνε φουστάνια. Και δέρνουν γυναίκες. Δεν έχουν μάθει ότι ακόμα και οι μαφιόζοι έχουν ένα κώδικα τιμής. Ακούς Κασιδιάρη; Δεν χτυπάνε γυναίκες. Γυναίκες χτυπάνε οι βασανιστές και οι ΜΑΤατζήδες. Οι σχολικές συμμορίες τιμωρούν σκληρά όποιον προσβάλει ή χτυπήσει κορίτσι. Όλοι οι εκπαιδευτικοί στον Κολωνό το ξέρουμε. Μόνο οι παρακρατικές συμμορίες έχουν ξεπεράσει τις έμφυλες προκαταλήψεις. Άλλωστε στους ναζί πάντα περίσσευε η τεστοστερόνη και ο μισογυνισμός.

7. Η Χρυσή Αυγή είναι ενάντια σε όλους τους πολιτικούς. Όχι. Είναι ενάντια στους αριστερούς. Οι περισσότεροι πολιτευτάδες τους άλλωστε, είναι πρώην στελέχη και κομματάρχες της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Κομμάτι από τη σάρκα τους. Μια μέρα πριν ο Κασιδιάρης χτυπήσει την Κανέλη, ο καταδικασμένος και έκπτωτος μιζαδόρος και επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα της ΝΔ, Ψωμιάδης, καλούσε τα αδέρφια του να επιστρέψουν στο κόμμα!

Προοπτικές και κίνδυνοι για μια αριστερή κυβέρνηση

Αναδημοσιεύουμε από την Αυγή άρθρο του Κ. Λαπαβίτσα.

Είναι απολύτως απαραίτητο να μην ενδώσει μια αριστερή κυβέρνηση στις πιέσεις, αν πραγματικά νοιάζεται την Ελλάδα και τον λαό της. Διότι η υποχώρηση θα σημάνει καταστροφή - πολιτική, κοινωνική και οικονομική. Για να το πετύχει όμως αυτό θα χρειαστεί γενική και αποφασιστική λαϊκή κινητοποίηση

Η εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιο αισιόδοξη πολιτική εξέλιξη από την αρχή της γιγαντιαίας κρίσης της Ευρωζώνης. Το δίλημμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου είναι ξεκάθαρο. Αν σχηματιστεί αριστερή κυβέρνηση που θα εφαρμόσει το ριζοσπαστικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει η δυνατότητα αφενός να βγει η Ελλάδα από την κρίση και αφετέρου να δρομολογηθεί νέα πορεία για την υπόλοιπη Ευρώπη. Αν σχηματίσει κυβέρνηση ο μετριότατος κ. Σαμαράς, η χώρα θα συνεχίσει ακάθεκτη προς την κατάρρευση, που όλα δείχνουν πως δεν θα αργήσει.

Τις τελευταίες μέρες έγινε ξεκάθαρο ακόμη και για τους πιο δύσπιστους ότι η κρίση είναι πανευρωπαϊκή και όχι απλώς ελληνική. Δεν ευθύνεται ο ελληνικός δημόσιος τομέας ούτε η ελληνική διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις για την τεράστια αναταραχή. Το πρόβλημα έχει να κάνει, πρώτον, με την παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε το 2007 στις ΗΠΑ και, δεύτερον, με τους μηχανισμούς του ευρώ που διαμεσολάβησαν και επέτειναν την κρίση στην Ευρώπη. Μετά από δύο χρόνια συνεχούς άρνησης και θεωρητικών ακροβασιών -από τα δεξιά, αλλά δυστυχώς και από τα αριστερά- η σκληρή πραγματικότητα σταδιακά γίνεται αποδεκτή από όλους. Ο λόγος είναι απλός. Τη στιγμή αυτή η Ισπανία χρειάζεται ίσως 250-300 δισ. ευρώ τα οποία δεν θα μπορέσει να βρει στις ανοιχτές αγορές και άρα μάλλον θα μπει στο πρόγραμμα "διάσωσης".

Θα ακολουθήσει βίαιη γενίκευση της κρίσης του ευρώ που θα φέρει νέα δεδομένα στην Ευρώπη. Δύο παράγοντες έχουν καταλυτική σημασία. Ο πρώτος είναι τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού τομέα και κυρίως των τραπεζών. Στην ουσία το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας είναι χρεωκοπημένο, αλλά και της Γερμανίας είναι κάθε άλλο παρά υγιές.

Οι δυνατότητες για τους κυβερνώντες δεν είναι πολύ μεγάλες. Η παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ, την οποία πολλοί θεωρούν ως ένα είδος μαγικού ραβδιού, δεν μπορεί βέβαια να λύσει το πρόβλημα της φερεγγυότητας των ευρωπαϊκών τραπεζών. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επιτρέψει την τεχνητή αναπνοή, όπως ήδη γίνεται με τις ελληνικές τράπεζες. Οι τράπεζες χρειάζονται νέα κεφάλαια για να διορθώσουν τους ισολογισμούς τους και αυτά μπορούν να προέλθουν μόνο από το κράτος, δηλαδή από τη φορολογία.

Εδώ όμως εμφανίζεται αμέσως ο δεύτερος παράγοντας, δηλαδή η έλλειψη πανευρωπαϊκού κράτους. Ποια χώρα θα δεχτεί να χρηματοδοτήσει με τα λεφτά των φορολογουμένων της τις τράπεζες μιας άλλης, χωρίς σκληρό αντάλλαγμα; Και ποια χώρα θα δεχτεί αδιαμαρτύρητα την άφιξη κάποιου ξένου γραφειοκράτη, ο οποίος θα κομίζει εντολές για το κλείσιμο τραπεζών;

Όποιος νομίζει ότι μπορεί να φτιαχτεί ένας τέτοιος μηχανισμός στα γρήγορα, ώστε να δημιουργηθούν γεγονότα επί του εδάφους τα οποία θα ωθήσουν την Ευρώπη προς την ενοποίηση, απλώς δείχνει πόσο άσκεφτος ή πανικόβλητος είναι. Αυτός ο τυχοδιωκτισμός έστησε και το τερατούργημα της νομισματικής ένωσης που έχει φέρει την Ευρώπη στα πρόθυρα της καταστροφής. Διότι η βασική αιτία της έλλειψης ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους είναι η έλλειψη ενιαίου ευρωπαϊκού έθνους.

Ασφάλειες ζωής και υγείας / Πάρτι πάνω απ’ τους τάφους των ασφαλιστικών ταμείων

Αναδημοσιεύουμε από το ΜΟΝΟ#8 άρθρο του Γιάννη Μπαμπούλια

Επιδοτούμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό ή όχι, «ευγενή», ανοιχτά ή κλειστά, τα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας του 2012 βρίσκονται στο «κόκκινο». Μέχρι σήμερα εναλλακτικές υπήρχαν, αλλά μάλλον έφτασε η ώρα να αρχίσουμε να ανησυχούμε.

Οι εκλογές θα έχουν ολοκληρωθεί την ώρα που διαβάζετε αυτό το κείμενο, μια νέα κυβέρνηση ίσως να έχει σχηματισθεί και αποφάσεις που αναβλήθηκαν από την τεχνοκρατική κυβέρνηση Παπαδήμου, αν και σκοπό είχε να διεκπεραιώσει ακριβώς αυτά τα ζητήματα, θα πρέπει να παρθούν. Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα που θα απασχολήσουν την επόμενη κυβέρνηση είναι το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων, που παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου, βρίσκονται ένα βήμα πριν την χρεοκοπία. Για του λόγου το αληθές αρκεί να αναφέρουμε ότι το ΙΚΑ απορρόφησε τη μισή από την επιδότηση που δικαιούται για το 2012, βάση του νέου μνημονίου, μόλις στο πρώτο δίμηνο της χρονιάς).

Εξ αυτού προκύπτει και ο λόγος που δύο διαδοχικές κυβερνήσεις, παρά τις σχετικές εξαγγελίες, δεν έκαναν τίποτα για να μειώσουν το πραγματικό εργοδοτικό κόστος, δηλαδή τις εισφορές που αποτελούν τον βραχνά κάθε επιχείρησης και στρέφουν όλο και περισσότερους εργοδότες σε πιο ελαστικές μορφές εργασίας που συνοδεύονται από απόδοση χαμηλότερων εισφορών. Μέτρα που θα οδηγήσουν στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, έχουν εξαγγελθεί και θα εφαρμοστούν εντός του 2012. Είναι όμως ένα ρεαλιστικό σενάριο για την επιβίωση των ταμείων; Μάλλον όχι. Εντός του 2012 η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει περαιτέρω πόρους για την επιδότηση των ταμείων ή να προχωρήσει σε ακόμη μια δραστική μείωση των συντάξεων (αυτός είναι και ο λόγος που τώρα ξαφνικά βρέθηκαν αυτοί οι τεράστιοι αριθμοί συνταξιούχων – «μαϊμού»).

Με λίγα λόγια, οι ασφαλισμένοι στα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία αναμένεται είτε να βρεθούν μετέωροι μετά τη χρεοκοπία κάποιου ταμείου που θα προκαλέσει «ντόμινο» (είναι κοινό μυστικό ότι πολλά ταμεία επιβιώνουν χάρη στα δανεικά που λαμβάνουν από άλλα ταμεία, οπότε η χρεοκοπία ενός θα αφήσει όλους τους δανειστές του εκτεθειμένους) ή να δούνε τις συντάξεις τους να φτάνουν σε εξευτελιστικά επίπεδα.