ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΓΙΑ
ΤΗ
(ΜΗ) ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ του ΕΚΑ και
τη στάση των δυνάμεων
Μετά
από
και από την 5η
συνεδρίαση για συγκρότηση του ΔΣ του
ΕΚΑ χωρίς κανένα αποτέλεσμα, είμαστε
υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τους
εργαζόμενους για τα εκφυλιστικά φαινόμενα
που παρατηρούνται. Οι
μέχρι τώρα εξελίξεις δείχνουν ότι
χάνεται μια ευκαιρία για συγκρότηση
αγωνιστικού προεδρείου στο ΕΚΑ.
Μια ευκαιρία που επιτρέπεται, αλλά και
επιβάλλεται τόσο από τους συσχετισμούς
που προέκυψαν από το πρόσφατο συνέδριο,
όσο και από τις ανάγκες της ταξικής
πάλης αυτή την περίοδο. Αντί γι αυτό,
δόθηκε το περιθώριο στις δυνάμεις του
υποταγμένου συνδικαλισμού να απειλούν
για
προσφυγή στα δικαστήρια και διορισμό
διοίκησης. Με βάση τις εξελίξεις αυτές
θέλουμε να σημειώσουμε τα παρακάτω:
- Βρισκόμαστε στην καρδιά μιας επίθεσης, τεράστιας κλίμακας, ενάντια στους εργαζόμενους, σε όλα τα επίπεδα. Γι αυτό απαιτείται επειγόντως η δημιουργία ενός μαζικού, ισχυρού, ταξικού, αποτελεσματικού εργατικού μετώπου αντίστασης, ρήξης και ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Συγκεκριμένα τίθεται ως άμεση ανάγκη η ταξική ενότητα των εργαζομένων γύρω από ένα αναγκαίο πλαίσιο και αντίστοιχες μορφές πάλης και οργάνωσης του κινήματος, που να προωθεί αυτό το στόχο.
- Η ταξική ενότητα των εργαζόμενων σήμερα και ένα πανίσχυρο μέτωπο ρήξης και ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής του κεφαλαίου, της εργοδοσίας και των εκπροσώπων τους, κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί στη βάση των εργαζομένων, στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στις συνελεύσεις, στις πολύμορφες κινητοποιήσεις και τους αγώνες τους. Χρειάζεται να υπηρετείται και να προωθείται και στα συνδικάτα, στα όργανα και τις οργανώσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, εάν και όπου μπορούν να «επιβληθούν» συσχετισμοί σε βάρος του υποταγμένου, κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, όπου υπάρχουν ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις και συσχετισμοί.
- Στη βάση των παραπάνω, το σχήμα μας, η «Αγωνιστική Ταξική Ενότητα», στις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του ΔΣ του ΕΚΑ που προέκυψε από το πρόσφατο συνέδριο, δια των 2 εκπροσώπων της που εξέλεξε στο ΔΣ, πρότεινε τη συγκρότηση αγωνιστικού προεδρείου, στη βάση ενός πλαισίου-προγράμματος αγωνιστικών διεκδικήσεων και στόχων που υπηρετούν την λογική της ανάπτυξης και ισχυροποίησης ενός μετώπου αγώνα, ρήξης και ανατροπής. Απηύθυνε επανειλημμένα την πρόταση αυτή στις δυνάμεις εκείνες που αναφέρονται στον ταξικό συνδικαλισμό, στην ανάγκη ανάπτυξης αγώνων για την ανατροπή της επίθεσης, στην ανάγκη ξεπεράσματος του συνδικαλισμού της υποταγής και ήττας, της γραφειοκρατίας και του συμβιβασμού των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ. Κατέθεσε προς συζήτηση ένα άμεσο αγωνιστικό πλαίσιο για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, των ανέργων, του εισοδήματος των εργαζομένων και μια λογική και πρόταση για τις αναγκαίες κινητοποιήσεις για την διεκδίκηση αυτών. Η απάντηση των άλλων δυνάμεων, η καθεμία από διαφορετική σκοπιά, ήταν αρνητική. (Αποκλείονται προφανώς, από αυτή τη συζήτηση οι δυνάμεις ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ που αναπαράγουν την κυρίαρχη πολιτική και τον κυβερνητικό – κρατικό συνδικαλισμό).
- Η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), αν και πρώτη δύναμη στο ΔΣ, αρνείται κάθε συζήτηση, κάνοντας σαφές σε κάθε τόνο ότι δεν συμμετέχει σε κανένα προεδρείο. Η κριτική της ενάντια στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιείται εν τέλει, προσχηματικά για να μην υπάρξει αγωνιστικό προεδρείο, εξέλιξη πού θα βαθύνει τον εκφυλισμό και την διάλυση του ΕΚΑ και πού ίσως ανοίξει το δρόμο για δικαστικό πραξικόπημα. Η στάση «μη συμμετοχής σε κανένα προεδρείο», δεν δίνει καμία λύση και προοπτική, αποκλείει τη δυνατότητα να εκφραστούν, έστω και σε αυτό το επίπεδο, αγωνιστικές αποφάσεις για κινητοποιήσεις, για διεκδικήσεις, για οργάνωση και συμβολή στην ανάπτυξη μαχών. Η στάση, μάλιστα, αυτή, δε συμβαδίζει με τη στάση της ίδιας παράταξης (ΠΑΜΕ) σε όλες σχεδόν τις άλλες ομοσπονδίες και τα όργανα των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπου η πρότασή του είναι παντού τα «αναλογικά- αντιπροσωπευτικά» προεδρεία, ακόμα και εκεί, που με αυτή τη γραμμή τα προεδρεία «παραδίνονται» στις δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ! Οι «εξηγήσεις» που δίνουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ-στην ανακοίνωσή τους για τη στάση τους- δεν είναι πειστικές. Γιατί άλλο ισχύει στο ΕΚΑ, και άλλο στο Εργατικό κέντρο Πειραιά, στην ΕΙΝΑΠ ή άλλες Ομοσπονδίες;