Υπενθυμίζουμε ότι η επόμενη συνέλευση μας είναι σήμερα Πέμπτη 10/2 στις 19:00 στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ (Νίκης 4, Σύνταγμα)
Συνεχίζουμε την ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών στην παρακάτω διεύθυνση :
Αναδημοσιεύουμε επίσης την προχτεσινή (Τρίτη 8/2/2011) απόφαση της Συνέλευσης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ, της ΕΕ και των εργοδοτών, αφού πρώτα μας εξαθλίωσε με μειώσεις στους μισθούς, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με τη μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα φτώχειας, προχωρά στην εξάρθρωση των τελευταίων δημόσιων στηριγμάτων. Έχει εξάλλου την ανοιχτή συμπαράταξη της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ.
Η «Ιερή Συμμαχία του Μνημονίου», κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, αποφασίζει για συγχωνεύσεις-καταργήσεις οργανισμών Υγείας, σχολείων και συγκοινωνιακών φορέων. Μεταφέρουν όλο το κόστος λειτουργίας στο λαό και το ονομάζουν εξυγίανση. Εισιτήριο στα νοσοκομεία και χρέωση ανά εξέταση, αύξηση στα εισιτήρια για τις μετακινήσεις, αύξηση στα δημοτικά τέλη για χρηματοδότηση των σχολείων από τους Καλλικρατικούς δήμους.
Μειώνουν τους ήδη μειωμένους από την ακρίβεια και τις περικοπές, μισθούς, επιδεινώνουν τις εργασιακές σχέσεις προωθώντας τις ατομικές συμβάσεις και την περιοδική-ελαστική εργασία. Σύμμαχοί τους οι καναλάρχες, οι μεγαλοεκδότες και ο υποταγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός των ηγεσιών στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ.
Η πολιτική αυτή είναι απόλυτη ταξική επιλογή αλλά και μονόδρομος για τη διέξοδο του κεφαλαίου από την κρίση. Γι αυτό θυσιάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη, εντείνουν τους ρυθμούς εκμετάλλευσης. Διακηρύσσοντας ωμά ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου εξαρτάται απόλυτα από την παραπέρα συμπίεση της εργατικής δύναμης, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ κατέληξε σ' ένα πρώτο χρονοδιάγραμμα για την υιοθέτηση και εφαρμογή του λεγόμενου «Σύμφωνου ανταγωνιστικότητας» που προβλέπει διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, ισόβια λιτότητα και φτώχεια για τους εργαζόμενους.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
Τίποτα δε θέλουν να αφήσουν όρθιο και στον ιδιωτικό τομέα, μετά το σφαγιασμό του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων. Με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις, νομοθετικές και πολιτικές, η κυβέρνηση και η τρόικα διαλύει τις συμβάσεις, χτυπά μισθούς και δικαιώματα, ενισχύει την εργοδοτική αδιαλλαξία, αμφισβητεί όχι μόνο το εισόδημα αλλά και το σύνολο των όρων και των συνθηκών εργασίας που καλύπτονται απ' αυτές. Κυβέρνηση και τρόικα συμφωνούν στη λήψη και νέων μέρων, ώστε να επιταχυνθούν οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις και το ευέλικτο ωράριο.
Στους χώρους δουλειάς, η πίεση που ασκεί η εργοδοσία είναι αφόρητη, εκβιάζοντας, τρομοκρατώντας και απολύοντας, προκειμένου να περάσει τα σχέδιά της. Η κατάσταση είναι ίδια κι απαράλλακτη παντού. Από την Ιντρακόμ, και τα ΜΜΕ μέχρι τα εργοτάξια και τα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. Κάθε μέρα πληθαίνουν οι επιχειρήσεις που προχωρούν σε απευθείας περικοπές μέσω ατομικών συμβάσεων και σε εκ περιτροπής εργασία. Στον κλάδο μας πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων για μειώσεις μισθών και εργοδοτικούς εκβιασμούς, όταν την ίδια στιγμή το ωράριο στα εργοτάξια παραμένει στις 10 ώρες και πάνω.
«Όλα γίνονται για να σωθούν οι θέσεις εργασίας», λένε, αλλά αυτό είναι εντελώς ψευδεπίγραφο, καθώς βασική συνέπεια της πολιτικής τους είναι η εφιαλτική αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας, ειδικά για τους νέους. Τα ποσοστά είναι τρομακτικά. Τα στοιχεία μιλούν για 16%, χωρίς να υπολογίζονται οι νέοι που αναζητούν για πρώτη φορά δουλειά, οι εργαζόμενοι της μαύρης εργασίας, οι μισοεργαζόμενοι-μισοάνεργοι, οι εποχικοί, οι εργαζόμενοι με το κομμάτι. Τα όρια ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία γίνονται όλο και περισσότερο ασαφή.
Για μία ακόμα φορά, μας λένε ότι οι απολύσεις και η ανεργία είναι θέμα οργάνωσης της εργασίας, ότι “περισσεύουν” πολλοί λόγω κρίσης και άρα, η μερική, η διευθετούμενη, η ελαστική εργασία μπορεί να λύνει το θέμα της ανεργίας και να συγκρατήσει τις απολύσεις. Αξιοποιούν και βαθαίνουν τη διαίρεση των εργαζομένων για περισσότερη ελαστική εργασία και εύκολες, γρήγορες και «αναίμακτες» απολύσεις.
Ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της εκμετάλλευσης του μηχανικού