«Μπλόκο» του ΣτΕ σε εννιαώροφο ξενοδοχείο με θέα την Ακρόπολη

«Μπλόκο» του ΣτΕ σε εννιαώροφο ξενοδοχείο με θέα την Ακρόπολη

Με δύο αποφάσεις του, ακύρωσε την αναθεώρηση άδειας δόμησης και την προέγκριση οικοδομικής άδειας στην περιοχή Μακρυγιάννη.

1 Νοεμβρίου 2019, 15:42 

Με κριτήριο την προστασία της Ακρόπολης, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπό την πρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Αικατερίνη Σακελλαροπούλου με δύο αποφάσεις της ακύρωσε την αναθεώρηση άδειας δόμησης και την προέγκριση οικοδομικής άδειας στην περιοχή Μακρυγιάννη.

Επί της ουσίας το ΣτΕ δικαίωσε κατοίκους της περιοχής που είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ζητώντας την ακύρωση των επίμαχων αδειών οικοδομής για τα επίδικα κτήρια.

Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας τις διατάξεις των άρθρων 24 παράγρ. 1 και 6 του Συντάγματος, 10, 14 και 50 του αρχαιολογικού νόμου (ν. 3028/2002), επανέλαβε κατ’ αρχάς την πάγια νομολογία του, κατά την οποία επεμβάσεις πλησίον μνημείου επιτρέπονται μόνο κατόπιν εγκρίσεως του υπουργού Πολιτισμού, μετά από γνωμοδότηση του αρμόδιου συμβουλίου.

Πανάκριβό μου μεταπτυχιακό

Πανάκριβό μου μεταπτυχιακό

Χρήστος Κάτσικας

Με τροπολογία του υπουργείου Παιδείας απελευθερώνονται πλήρως οι αμοιβές των διδασκόντων στα μεταπτυχιακά προγράμματα, γεγονός που θα οδηγήσει στην αύξηση των διδάκτρων ● Σε πολλά πανεπιστημιακά Τμήματα για να φτιαχτεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα αφαιρέθηκαν μαθήματα από τον προπτυχιακό κύκλο (δηλαδή μαθήματα που παλαιότερα οι φοιτητές διδάσκονταν πριν από το πτυχίο τους) και μεταφέρθηκαν στο μεταπτυχιακό!

Με τις «Επιμέρους επείγουσες παρεμβάσεις» που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας στα ψηφισμένα πλέον νομοσχέδια του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και του υπουργείου Υγείας, εκτός από την τροπολογία για «εξπρές» αναγνώριση των πτυχίων Κολεγίων και ξένων Πανεπιστημίων (μια ιδιωτικοποίηση από το «παράθυρο», που βγάζει τη γλώσσα της στο Αρθρο 16 του Συντάγματος), περιλαμβάνεται και μια τροπολογία για τα μεταπτυχιακά προγράμματα.

Συγκεκριμένα, «με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις επιδιώκεται η απλούστευση των διαδικασιών διαχείρισης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων των Πανεπιστημίων, όπως αυτά προβλέπονται στον Ν. 4485/2017 προς τον σκοπό της προώθησης και διευκόλυνσης της έρευνας και της διδασκαλίας και της ενίσχυσης της αυτοδιοίκησης των ιδρυμάτων στο πλαίσιο της κατοχυρούμενης στο άρθρο 16 του Συντάγματος ακαδημαϊκής ελευθερίας.

»Ειδικότερα, καταργούνται διατάξεις που αφορούν θέματα αμοιβών των μελών ΔΕΠ και εν γένει του διδακτικού προσωπικού των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών, οι οποίες δημιουργούν υπέρμετρο διοικητικό φόρτο στις υπηρεσίες των Πανεπιστημίων και, ενίοτε, αποτρέπουν ικανούς επιστήμονες από τη διδασκαλία και την παροχή εξειδικευμένης γνώσης στους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Περαιτέρω, διευκολύνεται η προσέλκυση καταξιωμένων επιστημόνων στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, με την απαλλαγή από τις διαδικαστικές υποχρεώσεις που έθετε το μέχρι σήμερα ισχύον πλαίσιο. Τέλος, καθίσταται ευέλικτο και πιο λειτουργικό το πλαίσιο τροποποίησης των προϋπολογισμών των προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών, σε περίπτωση που η τροποποίηση αφορά ήσσονος σημασίας αναμόρφωση του προϋπολογισμού του ΠΜΣ».

Είναι σαφές ότι η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και συρρίκνωσης του δημόσιου Πανεπιστημίου εντείνεται ταυτόχρονα και με την παραπάνω τροπολογία που αφορά την πλήρη απελευθέρωση της αμοιβής των διδασκόντων στα μεταπτυχιακά προγράμματα, που θα οδηγήσει στην επιβολή και αύξηση των διδάκτρων.

Η κατάσταση σήμερα

Κατακόρυφη αύξηση παρατηρείται στη ζήτηση για μεταπτυχιακές σπουδές τα τελευταία χρόνια, με τους πτυχιούχους των ΑΕΙ να επιλέγουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, αφού, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν αυξηθεί κατά 25% σε σχέση με το 2016.

Το 2016 οι μεταπτυχιακοί φοιτητές ήταν 52.946, ενώ το 2012 σχεδόν ο μισός αριθμός (32.255). Η έκρηξη στη ζήτηση των μεταπτυχιακών άρχισε να φαίνεται σε εντυπωσιακό βαθμό από το 2016-17, όπου τα στατιστικά στοιχεία για το 2017 ανέφεραν ότι οι εγγεγραμμένοι μεταπτυχιακοί φοιτητές ήταν 66.295, αριθμός ο οποίος κατά το 2019 αυξήθηκε σημαντικά.

Παράλληλα, οι εγγεγραμμένοι μεταπτυχιακοί φοιτητές που πήραν πτυχίο, σε σχέση με το 2017, έφτασαν τους 15.292, όταν ο αντίστοιχος αριθμός πέντε χρόνια νωρίτερα ήταν 9.695.

Σήμερα λειτουργούν στα ΑΕΙ περισσότερα από 1.140 μεταπτυχιακά προγράμματα, εκ των οποίων μόνο 273 δεν έχουν δίδακτρα. Οσο για τον «τζίρο» των μεταπτυχιακών πανελλαδικά, υπολογίζεται ότι ξεπερνά τον χρόνο τα 40-45 εκατομμύρια ευρώ. Για να πάρει κανείς μόνο μια «γεύση» της εξέλιξης του μεταπτυχιακού πληθυσμού των ελληνικών Πανεπιστημίων, αρκεί να πούμε ότι μέσα σε μια εικοσαετία είχαμε πενταπλασιασμό των μεταπτυχιακών φοιτητών, ενώ την ίδια περίοδο οι προπτυχιακοί φοιτητές των ΑΕΙ-ΤΕΙ έμειναν περίπου οι ίδιοι.

Μια σημαντική πλευρά αυτής της «μεγαλόπνοης» αναδιάρθρωσης στο τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό τοπίο μένει στο περιθώριο της δημόσιας συζήτησης, αν και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυρήνες των αλλαγών. Αναφερόμαστε στην αλλοίωση των ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών της ανώτατης εκπαίδευσης.

Είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι ένα νέο τοπίο έχει συγκροτηθεί στην Tριτοβάθμια Eκπαίδευση, μια νέα οροφή, που η μαζικότητα των «στηριγμάτων» της και το γεωγραφικό άπλωμά της οικοδομεί σταθερά έναν δεύτερο κύκλο σπουδών.

Bρισκόμαστε στα φύτρα μιας αναδυόμενης πραγματικότητας, όπου οι προπτυχιακές σπουδές, σε αρκετές περιπτώσεις, αποτελούν πλέον τον πρώτο κύκλο σπουδών στον οποίο συσσωρεύεται μια χαμηλής ποιότητας μαζική εκπαίδευση, χωρίς πόρους και υποδομές, αποκομμένη αναγκαστικά από το οξυγόνο της βασικής έρευνας και λειτουργικά προσαρμοσμένη στις φθηνότερες και προφανώς αναποτελεσματικότερες μορφές διδασκαλίας. Πάνω από τον πρώτο κύκλο έχει ήδη συγκροτηθεί (και δυναμώνει με ταχύτητα) ο δεύτερος κύκλος σπουδών, που δεν είναι άλλος από τον «γαλαξία» των μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα.

Ουσιαστικά έχουν καθιερωθεί δύο Πανεπιστήμια: ένα προπτυχιακό και ένα Πανεπιστήμιο... μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Η απογείωση των μεταπτυχιακών προγραμμάτων πριμοδοτείται από την προσπάθεια των πτυχιούχων να αυξήσουν το αντίκρισμα των τίτλων τους στην αγορά εργασίας, κοντολογίς, για καλύτερο «πλασάρισμα» στην αγορά εργασίας, καθώς το «εφόδιο» του μεταπτυχιακού τίτλου έρχεται να «ξαναμοιράσει την τράπουλα» στον χώρο της επαγγελματικής απόδοσης των τίτλων.

Εδώ και αρκετά χρόνια, σε πολλά πανεπιστημιακά Τμήματα, για να φτιαχτεί μεταπτυχιακό πρόγραμμα αφαιρέθηκαν μαθήματα από τον προπτυχιακό κύκλο (δηλαδή μαθήματα που παλαιότερα οι φοιτητές διδάσκονταν πριν από το πτυχίο τους) και μεταφέρθηκαν στο μεταπτυχιακό! Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, αντιγράφτηκαν μαθήματα του προπτυχιακού κύκλου για να διδάσκονται στον μεταπτυχιακό, με περισσότερες λεπτομέρειες και διαφορετικά συγγράμματα απ’ ό,τι πριν από το πτυχίο.

Και είναι βέβαια θλιβερή η διαπίστωση ότι πολλά από τα μεταπτυχιακά προγράμματα προσφέρουν μαθήματα τα οποία όχι μόνο υπάρχουν στο κανονικό πρόγραμμα των σπουδών, αλλά μερικές φορές κατά τη μετάλλαξή τους σε μεταπτυχιακά «ελαφραίνουν» και το επιστημονικό τους υπόβαθρο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις επιλέγεται συχνά η εύκολη αλλά αντιεπιστημονική λύση της ατελούς συρραφής ρηχών γνώσεων, ευρέος και αδιαβάθμητου φάσματος!

Κόστος σε χρόνο και χρήμα

Αυτή η μοιρολατρική αποδοχή της άδικης υποβάθμισης των πανεπιστημιακών σπουδών δημιούργησε μια «ελληνική τεταρτοβάθμια εκπαίδευση» με δυσανάλογη για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας έκταση και –συνακόλουθο– υπέρογκο κόστος σε χρόνο και χρήμα για τους Ελληνες πτυχιούχους.

Την τελευταία δεκαετία είναι ήδη εμφανής μια τάση αποποίησης της ευθύνης του κράτους για την εξασφάλιση της δημόσιας χρηματοδότησης των μεταπτυχιακών σπουδών και μια προσπάθεια λειτουργίας των μεταπτυχιακών με τη λογική της ανταποδοτικότητας.

Παράλληλα, τα δίδακτρα που υπάρχουν στη συντριπτική πλειονότητα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων προδιαγράφουν με σαφήνεια τον ρητά ιδιωτικό χαρακτήρα που έχουν αποκτήσει οι σπουδές που ακολουθούν τον πρώτο κύκλο, ως δεύτερο, μεταπτυχιακό, κύκλο σπουδών, όπως προβλέπει η «διαδικασία της Μπολόνια».

Είναι φανερό ότι το κόστος του εισιτηρίου για την είσοδο στον κόσμο της ειδίκευσης και επανειδίκευσης μετακυλίεται στην ευθύνη του εκπαιδευόμενου και ουσιαστικά έχει δημιουργηθεί μια νέα κάθετη τομή διάκρισης ανάμεσα σε εκείνους που έχουν και σε εκείνους που δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν, ενώ την ίδια στιγμή ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για μια συνολική εισβολή του «ιδιωτικού» στο μέλλον της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ραντεβού στις κάλπες την Κυριακή για 107.000 μηχανικούς

Ραντεβού στις κάλπες την Κυριακή για 107.000 μηχανικούς

Χαρά Τζαναβάρα

Στις κάλπες καλούνται την Κυριακή οι περίπου 107.000 μηχανικοί για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Τεχνικό Επιμελητήριο (ΤΕΕ), την οποία διεκδικούν δεκαέξι παρατάξεις, πανελλαδικής αλλά και κλαδικής ή τοπικής εμβέλειας.

Οι εκλογές γίνονται σε μια κρίσιμη συγκυρία, καθώς ανοίγει πάλι η συζήτηση για την «επόμενη ημέρα», που θα αποδώσει μόνον αν συνδυάσει την ανάπτυξη με τον σεβασμό στο περιβάλλον.

Ο ιστορικός φορέας, που ιδρύθηκε το 1923 και αποτελεί θεσμοθετημένο τεχνικό σύμβουλο της Πολιτείας, μετά τη Μεταπολίτευση έχει στο ενεργητικό του ολοκληρωμένες παρεμβάσεις σε όλα τα αναπτυξιακά θέματα της χώρας.

Οι μελέτες ομάδων ειδικών σε θέματα, όπως το αποχετευτικό, η αντιπλημμυρική προστασία, το νέφος και το κυκλοφοριακό, το είχαν αναδείξει σε άτυπο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ. Ηταν η αφορμή που κορυφαίοι τεχνικοί μετακινήθηκαν στην πολιτική σκηνή και κατέλαβαν καίριες θέσεις στις πρώτες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και στον κρατικό μηχανισμό, αφαιρώντας την πρωτοκαθεδρία από τους νομικούς.

Αποδυνάμωση

Οι επιπτώσεις της ιδιότυπης... μετεγκατάστασης φάνηκαν αργότερα, με τη συνεχή αποδυνάμωση του ρόλου του ΤΕΕ, με ελάχιστες φωτεινές αναλαμπές. Από τότε ξεκίνησε και ο φαύλος κύκλος της αδιαφορίας για τις εκλογές και τη συμμετοχή των μηχανικών στις ομάδες εργασίας, που με τη σειρά της έφερε νέα απαξίωση της φωνής του Επιμελητηρίου.

Η αποχή, που για χρόνια ήταν γύρω στο 20%, στην αναμέτρηση του 2016 άγγιξε το 55% - στις κάλπες είχαν προσέλθει περίπου 33.000 μηχανικοί, οι λιγότεροι από κάθε άλλη φορά.

Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η διόγκωση των προβλημάτων των μηχανικών, που γνώρισαν την κρίση νωρίτερα από άλλους κλάδους.

Η ευφορία των ολυμπιακών έργων, που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν μόνο για τους «μεγάλους» του κατασκευαστικού τομέα, συνοδεύτηκε από το συνεχές ψαλίδισμα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που ξεκίνησε το 2006 και τέσσερα χρόνια αργότερα διαμορφώθηκε στο 50%.

Παρεμβάσεις για την αναβάθμιση των αστικών κέντρων και των «γερασμένων» οικοδομών έμειναν στα «οράματα», ενώ τα αντιπλημμυρικά έργα έρχονταν στο προσκήνιο μόνο ύστερα από καταστροφικές πλημμύρες, για να ξεχαστούν και πάλι...

Παρά τις κοινοτικές οδηγίες, δεν προωθήθηκαν μέτρα που θα φέρουν στην πράξη την Ελλάδα στην Ευρώπη, όπως το Κτηματολόγιο, ενώ παραμένουμε η πρώτη χώρα σε καταδίκες και πρόστιμα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβάσεις της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος.

Με το περίφημο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο -νόμο πλέον- προδιαγράφονται νέες απειλές για ευαίσθητα οικοσυστήματα, όπως τα δάση και οι παράκτιες ζώνες.

Οι αρνητικές εξελίξεις επεκτείνονται σε κλαδικά θέματα των μηχανικών, με κορυφαίες τις μνημονιακές αλλαγές στο ασφαλιστικό, την υποαπασχόληση και την αμοιβή με μπλοκάκια, την ανεργία με την «κομψή» εκδοχή του «αυτοαπασχολούμενου» χωρίς έσοδα... Τελευταίο κρούσμα, η επιχειρούμενη υποβάθμιση των πτυχίων μέσα από την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά των αποφοίτων κολεγίων.

Θητεία

Αυξάνουν τις ελάχιστες εισφορές έως 24,3%!

Μετά από την απομάκρυνση από το Ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται...

Μόλις προχθές στο 2ο NewsLetter που στείλαμε μέσω ΤΕΕ, ενημερώναμε ότι ο Νόμος Κατρούγκαλου θα αντικατασταθεί με το Νόμο Βρούτση και την αυτόματη αλλαγή ασφαλιστικής κλάσης. Σήμερα τα δημοσιεύματα το επιβεβαιώνουν με την αυτονόητη προσθήκη ότι θα αυξηθεί κατά 30-50 ευρώ και η ελάχιστη εισφορά. Κανονίστε με την αποχή μας να επιβραβεύσουμε αυτούς που τα ετοιμάζουν...

Αυξάνουν τις ελάχιστες εισφορές έως 24,3%!

Η αύξηση αφορά στο 83% των ασφαλισμένων και θα αντισταθμιστεί από τη μείωση της φορολογίας, υποστηρίζει το υπουργείο Εργασίας

Δυσάρεστη έκπληξη στους ασφαλισμένους της κατώτατης ασφαλιστικής κλάσης, επιφυλάσσει η κυβέρνηση, καθώς στα σκαριά είναι η αύξηση της ελάχιστης μηνιαίας εισφοράς, ώστε να χρηματοδοτηθεί η μείωση των εισφορών για τους επαγγελματίες που έχουν υψηλά εισοδήματα.

Την εισήγηση αυτή υποβάλουν στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας η ομάδα που έχει αναλάβει την αναδημιουργία του ασφαλιστικού συστήματος και την προσαρμογή του στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Παράλληλα, κατά επιλογήν του ασφαλισμένου, θα μπορεί να μένει στην χαμηλή ασφαλιστική κλάση και να πληρώνει τις μικρότερες (αλλά αυξημένες) εισφορές, αλλά αυτό θα οδηγεί και στη λήψη χαμηλότερης σύνταξης.

Οι σχεδιασμοί του υπουργείου Εργασίας θα επιταχυνθούν το επόμενο διάστημα, αλλά οι οιωνοί για τους μικρομεσαίους ασφαλισμένους επαγγελματίες δεν είναι ευνοϊκοί.

Ειδικότερα προτείνεται η αύξηση των εισφορών για περίπου το 83% των ασφαλισμένων αυτοαπασχολούμενων, καθώς ο λογαριασμός δεν βγαίνει, για τη γενική μείωση των εισφορών.

Οι πρόχειρες μελέτες και προβολές που γίνονται δείχνουν ότι υπάρχει κίνδυνος να βουλιάξει ξανά σε ελλείμματα ο ΕΦΚΑ, εξέλιξη που θα απειλήσει και τις συντάξεις.

Ήδη, το 2019, το Ταμείο θα εμφανίσει έλλειμμα της τάξης των 48,6 εκατ. ευρώ έναντι της αρχικής πρόβλεψης για πλεόνασμα ύψους 245 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, ο ΕΦΚΑ φέτος θα παρουσιάσει μία αστοχία της τάξης των 293,7 εκατ. ευρώ, σε σχέση με τον προϋπολογισμό του.

Στο πλαίσιο αυτό, οι τεχνοκράτες του υπουργείου Εργασίας εισηγούνται όπως οι εισφορές που αναλογούν στην κατώτατη ασφαλιστική κλάση, να αυξηθούν από το επίπεδο των 185,18 ευρώ, που είναι σήμερα, στο ποσό των 220 ή και 230 ευρώ.

ΑΡΑΓΕΣ: Για τις εκλογές των πειθαρχικών συμβουλίων

Για τις εκλογές των πειθαρχικών συμβουλίων

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Ο ρόλος που είχαν οι μηχανικοί στο σχεδιασμό και τη διεύθυνση της παραγωγικής διαδικασίας επί δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία, συνοδεύτηκε από αντίστοιχη κοινωνική αναγνώριση. Αυτή η συνθήκη, σε συνδυασμό με την ανάγκη των ίδιων των μηχανικών να περιφρουρήσουν το κοινωνικό τους στάτους, αλλά και να πείσουν την κοινωνία ότι ως ανώτερο, κοινωνικά, στρώμα δεν θα εκμεταλλεύονται τους υπόλοιπους και θα απομονώνουν όσα από τα μέλη του ΤΕΕ δεν τηρούν τους “κανόνες” του επαγγέλματος, οδήγησε πρακτικά στην δημιουργία των πειθαρχικών συμβουλίων. Η παραπάνω ανάγκη συνδυάστηκε προφανώς και με την ανάγκη του ΤΕΕ, όπως και κάθε συλλογικού φορέα, να έχει ελεγκτικά όργανα που θα ελέγχουν την τήρηση του πλαισίου του από τα μέλη του.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, και εξαιτίας του γεγονότος ότι ιδιαίτερα τα ανώτερα στρώματα των μηχανικών είχαν ενεργό ρόλο στα δίκτυα εξουσίας στην ελληνική κοινωνία, τα πειθαρχικά συμβούλια, τουλάχιστον τα τελευταία πολλά χρόνια, δεν διαδραμάτισαν το ρόλο που θα ανέμενε κανείς. Ελάχιστες περιπτώσεις παραπέμπονταν στα πειθαρχικά, σχεδόν ποτέ αυτές που αφορούσαν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του κλάδου, και το “σύστημα ΤΕΕ” είχε τη δυνατότητα να επηρεάζει τις αποφάσεις στην κατεύθυνση που επιθυμούσε. Μια από τις πιο τρανταχτές δυνατότητες παρέμβασης είναι η δυνατότητα του εκάστοτε προέδρου του ΤΕΕ να εφεσιβάλλει τις πρωτόδικες αποφάσεις των πειθαρχικών χωρίς καν αιτιολογικό διαφωνίας με την πρωτόδικη απόφαση. Την ίδια στιγμή, υπήρχαν από την άλλη πλευρά περιπτώσεις που συνάδελφοι παραπέμπονταν λόγω καταγγελίας “μη καλής διαγωγής”, γιατί οι μηχανικοί ως κοινωνική ελίτ, θεωρείτο ότι πρέπει να συμπεριφέρονται στη βάση ενός απροσδιόριστου καθωσπρεπισμού.

Η προβληματική λειτουργία των πειθαρχικών, που στην πράξη δεν λειτουργούσαν ως ελεγκτικός μηχανισμός που θα προστάτευε τους κοινωνικά αδύναμους – αφού οι ισχυρότεροι πάντα έχουν περισσότερες, και κυρίως τις νομικές, οδούς για να αυτοπροστατευτούν – από την ασυδοσία συγκεκριμένων περιπτώσεων μηχανικών, αλλά ως μανδύας συγκάλυψης για τον κλάδο, δεν αναιρεί την ανάγκη να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν θεωρούμε, και δεν τοποθετούμαστε έτσι και συνολικότερα στην παρέμβασή μας στον κλάδο, αλλά και στο ΤΕΕ, ότι είμαστε συνάδελφοι με τους μηχανικούς που εκμεταλλεύονται τις γνώσεις, τη θέση και την ισχύ τους εις βάρος των πιο αδύναμων. Από τους μεγαλοκαρχαρίες “εθνικούς εργολάβους” των μεγάλων έργων υποδομής, ως αυτούς που προωθούν περιβαλλοντικά και κοινωνικά επιζήμια έργα για να πλουτίσουν, αλλά και τους “μικρότερους” που κλέβουν τους πελάτες τους, εισπράττοντας προκαταβολές για να εξαφανιστούν στη συνέχεια. Υπερασπιζόμαστε την κοινωνική ευθύνη των μηχανικών και έναν ρόλο τους με συγκεκριμένο πρόσημο, στο πλευρό της κοινωνίας και ειδικά των ασθενέστερων, και δεν ασπαζόμαστε οπτικές συντεχνιασμού που ευδοκιμούσαν στον κλάδο, τουλάχιστον ως το ξέσπασμα της κρίσης.

Υπό αυτή την οπτική, θεωρούμε ότι τόσο η ύπαρξη των πειθαρχικών, όσο και η παρέμβαση της Αριστεράς σε αυτά, αλλά κυρίως ο αγώνας για να αποκτήσουν διαφορετικό περιεχόμενο, έχουν σημασία, ειδικά σε μια συγκυρία που περιοδικά επανέρχεται στη συζήτηση η αναμόρφωση των πειθαρχικών, και ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν, έχουν εμφανιστεί και έγγραφα που ζητούσαν από συναδέλφους “Βεβαιώσεις περί επαγγελματικής διαγωγής”.

Για να υπάρχουν και κάποιοι εκτός του “συστήματος ΤΕΕ” παρόντες, που θα βάζουν φρένο στον συντεχνιασμό που θα προστατεύει τους ασύδοτους στο όνομα του ότι είναι “συνάδελφοι” ή θα προστατεύει τον ασθενέστερο σε μια πιθανή διαμάχη.

Για να καταγράφεται η διαφωνία και μια διαφορετική φωνή που μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμη σε αυτόν που ψάχνει να βρει το δίκιο του

Για να προτείνονται συνολικότερες αλλαγές στη λειτουργία από καλύτερες θέσεις, όπως

η καλύτερη λειτουργία της “προανακριτικής” διαδικασίας ώστε να μην παραπέμπονται συνάδελφοι για ασήμαντους λόγους όπως η μη τήρηση ενός υποτιθέμενου “καθωσπρεπισμού”

η κατάργηση της δυνατότητας εφέσεων από τον εκάστοτε πρόεδρο του ΤΕΕ, αντί για τα εμπλεκόμενα μέρη, και μάλιστα χωρίς καν κατάθεση σκεπτικού

η πιθανότητα ένα μέρος του πειθαρχικού να προκύπτει από διαδικασία κλήρωσης από τα μέλη του ΤΕΕ που συγκεντρώνουν μια εμπειρία και όχι μόνο από τις εκλογές.

Για να διεκδικήσουμε την αναβάθμιση και την συμπερίληψη καταπατήσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, και ειδικά όταν πρόκειται για περιπτώσεις συναδέλφων που τα δικαιώματά τους καταπατώνται από εργοδότες επίσης μέλη του ΤΕΕ

Για να επιχειρήσουμε και το ακόμα πιο δύσκολο έργο του να αρχίσουμε στον κλάδο να μιλάμε και για τις μεγάλες υποθέσεις που συνήθως δεν αγγίζει κανείς.

Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο

Α/ΑEΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΠΑΤΡΩΝΥΜΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ

1 ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α

2 ΚΑΤΙΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΟΥΚΑΣ Α

3 ΜΟΥΖΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Η

4 ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α

Πειθαρχικό Συμβούλιο Αθήνας

Α/ΑEΠΩΝΥΜΟΟΝΟΜΑΠΑΤΡΩΝΥΜΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ

1 ΒΑΛΛΙΑΝΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΔΑΜ Χ

2 ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΙΟΥΛΙΑ ΜΙΧΑΗΛ Π

3 ΖΟΥΛΑΜΟΓΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΟΡΕΣΤΗΣ Α

4 ΙΩΑΚΕΙΜ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Π

5 ΚΑΡΑΔΕΛΟΓΛΟΥ ΑΓΑΠΙΟΣ (ΠΑΚΗΣ) ΠΑΥΛΟΣ Α

6 ΚΑΡΑΣΣΑΒΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ Π

7 ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ

8 ΤΟΥΡΓΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΗΜ

9 ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α

Εκδήλωση ΑΡΑΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη, 1/11/19 στο ΤΕΕ ΤΚΜ

Οι αμοιβές μηχανικών & οι προτεραιότητες επανέναρξης του ''εξοικονομώ'', από την Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ/ΤΚΜ

Στην 11η τακτική συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ κατατέθηκε από τα μέλη του ΑΡΑΓΕΣ Κεντρικής Μακεδονίας Κολότσιο Σάκη και Σαμδάνη Κώστα ψήφισμα για τις δυσλειτουργίες του προγράμματος «Εξοικονομώ κατ' οίκον ΙΙ» το οποίο υπερψηφίστηκε ομόφωνα μετά από σχετικές παρατηρήσεις και άλλων Αντιπροσώπων.

Το περιεχόμενο του ψηφίσματος έχει ως εξής:

Παρά την προηγούμενη κατ' ομολογία αποτυχημένη λειτουργία του ηλεκτρονικού συστήματος του προγράμματος «Εξοικονόμηση κατ' οίκον ΙΙ»– Α΄ κύκλος, και παρότι όλα τα Περιφερειακά τμήματα του ΤΕΕ επισήμαναν εξαρχής τα προβλήματα στη λειτουργία του προγράμματος και τις δυσλειτουργίες του ηλεκτρονικού συστήματος, μηχανικοί και ενδιαφερόμενοι πολίτες γίναμε θεατές του ίδιου έργου. Οι όποιες προσδοκίες που προέκυψαν πως μετά από την πρώτη εμπειρία και ενάμιση χρόνο μετά θα υπήρχε έστω και κάποια βελτίωση στον Β κύκλο διαψεύστηκαν παταγωδώς.

Ο χρόνος υπήρχε για να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις, αλλά εκ του αποτελέσματος φαίνεται ουδείς ασχολήθηκε στο υπουργείο για να υπάρξει κάποια εξέλιξη προς τη θετική κατεύθυνση.

Ως αποτελέσματα αυτής της κατάστασης χιλιάδες επιστήμονες, είτε αυτοαπασχολούμενοι είτε μισθωτοί, ασχολήθηκαν νυχθημερόν μπροστά σε έναν υπολογιστή χωρίς να μπορούν να υποβάλουν τη δουλειά τους‐ την οποία προετοίμαζαν επί πολλές ημέρες‐, σε μια πλατφόρμα που ουδέποτε απέδειξε την αξιοπιστία της. Χιλιάδες δυσαρεστημένων πολιτών, ενώ ταυτόχρονα οι μηχανικοί που εκτίθενται στους πελάτες τους, γιατί δεν ήταν αρκετά γρήγοροι, έχουν εκπονήσει μεγάλο όγκο δουλείας και υπό αντιεπαγγελματικές συνθήκες, θα μείνουν δυστυχώς απλήρωτοι. Οι τυχεροί‐γρήγοροι που κατάφεραν να εντάξουν στο πρόγραμμα κάποιες αιτήσεις θα επιβραβευτούν με δυσανάλογη για την ταλαιπωρία αμοιβή ως σύμβουλοι του έργου.

Το τεράστιο ενδιαφέρον που παρουσιάστηκε από τους πολίτες για το πρόγραμμα δεν καλύπτεται από τον διαθέσιμο προϋπολογισμό και οδηγούμαστε σε εκ των υστέρων αναζήτηση νέων πόρων και με επαναλαμβανόμενους κύκλους του προγράμματος, οι οποίοι με βεβαιότητα θα οδηγήσουν στην ίδια απαράδεκτη κατάσταση.

Προτείνουμε:

Εξ αρχής γενναία χρηματοδότηση του προγράμματος ικανή να καλύψει το σύνολο του ενδιαφέροντος, με προτεραιότητα:

σε όσους εξέδωσαν ΠΕΑ με αιτιολογία ΕΚΟ 2 και δεν πρόλαβαν να αιτηθούν ή να εγκριθούν

στα παλαιότερα κτίσματα που είναι και πιο ενεργοβόρα

στα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα

Σε διαφορετική περίπτωση οι μηχανικοί αλλά και οι δυνητικοί ωφελούμενοι του Προγράμματος θα βιώσουν εκ νέου τις ίδιες παθογένειες του πληροφοριακού συστήματος του Υπουργείου.

Παράλληλα τονίζουμε για την αποφυγή παρερμηνειών πως η επιδοτούμενη αμοιβή για την έκδοση Έγκρισης Εργασιών Δόμησης Μικρής Κλίμακας 200€ +ΦΠΑ δεν καλύπτει απαραίτητα το σύνολο της αμοιβής του μελετητή μηχανικού. Εξάλλου με το Ν.3919/2011 καταργήθηκε η ελάχιστη αμοιβών των μηχανικών και ως εκ τούτου ο κάθε μηχανικός κρίνει ελεύθερα πλέον ποια θα είναι αμοιβή του για κάθε εργασία. Γ

ια τα υποσχόμενα αποτελέσματα του Ν.3919/2011 είχαμε τοποθετηθεί στο παρελθόν. Η επιδοτούμενη πληρωμή του μελετητή από το πρόγραμμα (200€ +ΦΠΑ) πρέπει να πραγματοποιείται με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να μην υπονοείται πως το επιδοτούμενο ποσό αποτελεί και την μέγιστη αμοιβή για αυτήν την εργασία.

ΑΡΑΓΕΣ: Κάτω τα χέρια από την κοινωνική ασφάλιση

Κάτω τα χέρια από την κοινωνική ασφάλιση

Την ώρα που δεκάδες χιλιάδες μηχανικοί χρωστάνε στο ταμείο, διαγράφονται ως τελευταία λύση για να γλυτώσουν από την αύξηση των χρεών, την ώρα που οι περισσότεροι νέοι συνάδελφοι δεν εγγράφονται καν στο ΤΕΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει με ταχείς ρυθμούς στην υλοποίηση της εξαγγελίας της για ριζική αλλαγή του χαρακτήρα της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, με την είσοδο και την προώθηση ιδιωτικών σχημάτων που θα αναλάβουν αρχικά μέρος της Ασφάλισης, ώστε προοπτικά να κυριαρχήσουν σε όλο το εύρος. Οι προεκλογικές εξαγγελίες, η σύσταση σχετικής επιτροπής και τα συνεχή δημοσιεύματα δείχνουν ότι είμαστε πολύ κοντά στις σχετικές νομοθετικές πρωτοβουλίες με ορίζοντα εφαρμογής την 1/1/2021.

Πρώτο βήμα αποτελεί η εκχώρηση των κλάδων ασφάλισης του νυν ΕΤΕΑΕΠ (Επικουρικό 6,5% και Εφάπαξ 4%) σε ιδιώτες με υποτιθέμενη «ελεύθερη» επιλογή των νέων ασφαλισμένων (από 1/1/2021) Δημόσιου ή Ιδιωτικού φορέα ασφάλισης. Η υφιστάμενη απαξίωση του ασφαλιστικού συστήματος από όλες τις κυβερνήσεις – με τις υπέρογκες εισφορές, τις συνεχώς μειούμενες συντάξεις, την κλοπή των αποθεματικών τους (δεν ξεχνάμε το PSI) και το διοικητικό χάος της ενοποίησης του Ν.4387/16 – έχει στρώσει το έδαφος για τους ιδιώτες.

Είναι προφανές ότι μερίδες του κεφαλαίου (ασφαλιστικές εταιρίες) χρόνια τώρα προσδοκούν να υφαρπάξουν τα τεράστια ετήσια ποσά των ασφαλιστικών εισφορών, ώστε να τζογάρουν με τις εισφορές μας και να εισέλθουν σε ένα ακόμα πεδίο για την κερδοφορία τους, με τις πλάτες του κράτους και τον ιδρώτα το δικό μας. Οι επιπτώσεις θα είναι συντριπτικές γιατί: (α) Αίρεται η όποια κρατική εγγύηση στο ασφαλιστικό σύστημα και η χορήγηση των συντάξεων, εφάπαξ κλπ θα είναι αποτέλεσμα της πορείας των αντίστοιχων ασφαλιστικών εταιριών. Η φούσκα της ENRON, η εγχώρια υπόθεση της «ΑΣΠΙΣ-ΠΡΟΝΟΙΑ» είναι πολύτιμη πείρα για το μέλλον. (β) Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες θα διεκδικήσουν σίγουρα και τους εν ενεργεία ασφαλισμένους και μαζί με αυτούς και μέρος (ή όλο) του αποθεματικού των Ταμείων (όσο έχει απομείνει τέλος πάντων). (γ) Η μετάβαση αυτή σημαίνει ότι στο υφιστάμενο ασφαλιστικό μειώνονται συνεχώς οι εισφορές και τα αποθεματικά, ενώ αυξάνονται οι συντάξεις, εφάπαξ κλπ που είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσει πολύ σύντομα σε κατάρρευση. Και αυτό γιατί οι σημερινές εισφορές μας καλύπτουν τις συντάξεις των νυν συνταξιούχων. Η ληστεία των αποθεματικών μας διαμέσου της Τράπεζας Αττικής (δεν ξεχνάμε!) φοβόμαστε ότι θα είναι «πταίσμα» μπροστά σε αυτά που θα ακολουθήσουν.

Ταυτόχρονα με οδηγό τις αποφάσεις του ΣτΕ ετοιμάζεται η μετάβαση από τη Σκύλα του Νόμου Κατρούγκαλου στη Χάρυβδη του Ν. Βρούτση με ολική επαναφορά των ασφαλιστικών κατηγοριών και των αυτόματων αυξήσεων εισφορών, ενώ οι τεράστιες μειώσεις συντάξεων νομιμοποιήθηκαν και με τη βούλα του ΣτΕ. Δεν ξεχνάμε ότι ο νυν Πρόεδρος είχε βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στις αυξήσεις του Ν.3986/11.

Εμείς επιμένουμε σε όσα παλέψαμε τα προηγούμενα χρόνια. Οι συνάδελφοι γνωρίζουν ότι είμαστε οι μόνοι που συστηματικά προτείνουμε, παλεύουμε, ενημερώνουμε για αυτά τα ζητήματα. 

Αποκλειστικά δημόσια, καθολική κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα στην κοινωνική ασφάλιση. 

Όχι στην ιδιωτικοποίηση της μέσω επαγγελματικών ταμείων 

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών Νόμων και αποκατάσταση των συντάξεων 

Διαγραφή οφειλών για τους συναδέλφους που χτυπήθηκαν από την κρίση 

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους και όλες 

Κατάργηση του ΚΕΑΟ και των κατασχέσεων και πλειστηριασμών για τους ανέργους, τους υποαπασχολούμενους και τους εργαζόμενους. 

Διαγραφή χρεών προς το ΤΣΜΕΔΕ όσων αποδεδειγμένα δεν είχαν εισοδήματα να πληρώσουν εισφορές, διαγραφή των προσαυξήσεων σε όλους, 

Αναγνώριση των ανέργων συναδέλφων και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους και υποαπασχολούμενους συναδέλφους (μισθωτούς ή ελεύθερους επαγγελματίες). 

Στις εκλογές της 3 Νοέμβρη η ψήφος σου μετράει για το αν θα δοθεί από τους συναδέλφους προς τη κυβέρνηση ένα γενικό σήμα συναίνεσης ή ανυπακοής σε αυτό που συμβαίνει. Μετράει για το αν αύριο θα συνεχίσει να υπάρχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αξιοπρεπείς συντάξεις. 

ΑΡΑΓέΣ - Αριστερή Αγωνιστική Ενωτική Συσπείρωση

Ο Πρ. Ηλίας και η δασική προστασία του Υμηττού

ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ: Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ, ΤΟ «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ»

ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Ο Προφήτης Ηλίας από την δεκαετία του ’50 μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν ένα παραδοσιακό ξωκλήσι στον δασικό χώρο του Υμηττού, πάνω από την Ηλιούπολη. Στις αναμνήσεις των παλιώτερων κατοίκων, συνδέεται με τα Κούλουμα της Καθαρής Δευτέρας, με τις σχολικές εκδρομές και τα πρώτα ραντεβουδάκια.

Τη δεκαετία του ’80 χτίστηκε αυθαίρετα από την τότε δημοτική αρχή δίπλα στον Προφήτη Ηλία ένα μικρό «αναψυκτήριο», απ’ όπου οι Ηλιουπολίτες μπορούσαν να πίνουν τον καφέ τους αγναντέυοντας την θάλασσα ή τη δύση του ήλιου. Τα χρόνια πέρασαν και η επόμενη δημοτική αρχή θεώρησε σκόπιμο να επεκτείνει (επίσης αυθαίρετα) το αναψυκτήριο και να το εντάξει σε μια «Δημοτική Επιχείρηση», παραχωρώντας την διαχείρησή του σε κάποιους ιδιώτες. Λίγα χρόνια αργότερα, η «Δημοτική Επιχείρηση» έκλεισε και μαζί της έκλεισε και το αναψυκτήριο .

Την τρέχουσα δεκαετία επικρατεί μια νέα κατασταση: Στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία γίνονται κάποιες μικροανακαινίσεις και εμφανίζεται ο παππάς Στυλιανός Καρπαθίου. Παράλληλα, αν και υπάρχουν δύο ενοριακές εκκλησίες δεξιά και αριστερά, οι Αγ. Ανάργυροι και η Αγ. Μαύρα (με τους συστεγαζόμενους αγίους), το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία μετατρέπεται σταδιακά σε χώρο γαμήλιων τελετών, βαπτίσεων, ομιλιών και ποικίλων άλλων εκδηλώσεων. Παράλληλα, αυτή η νέα πραγματικότητα δημιουργεί νέες ανάγκες μαζικής πρόσβασης και στάθμευσης αυτοκινήτων, με συνέπεια την δημιουργία ενός παράνομου αυτοσχέδιου πάρκιν στον δασικό χώρο του Υμηττού. Ακόμη,αυτή η νέα κατάσταση, οδηγεί στην κατάργηση της απαγορευτικής μπάρας διέλευσης αυτοκινήτων που υπήρχε στην είσοδο του υπάρχοντος δρόμου, με ανεξέλεγκτα αποτελέσματα.

Μ’αυτά και μ’αυτά, φτάνουμε στις παραμονές των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, όπου ο τότε δήμαρχος Β. Βαλασόπουλος ανακαινίζει το αυθαίρετο πρώην «δημοτικό αναψυκτήριο» και το εγκαινιάζει ως «Περιβαλλοντικό Κέντρο», το οποίο σχεδιάζει να λειτουργήσει σε συνεργασία με την εκκλησία.

Βίντεο από τη χθεσινή εκδήλωση της Αριστερής Αγωνιστικής Ενωτικής Συσπείρωσης

Δείτε σε βίντεο τη χθεσινή εκδήλωση της Αριστερής Αγωνιστικής Ενωτικής Συσπείρωσης για τις εκλογές του ΤΕΕ στις 3/11/2019 με τίτλο: 

ΤΕΕ-Κυβέρνηση-Επενδυτές. Ποια «ανάπτυξη» και για ποιους;

Το τοπίο στο ασφαλιστικό μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ

Το τοπίο στο ασφαλιστικό μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ

Από τους Σ. Ρομπόλη και Β. Μπέτση

Η μνημονιακή νομοθεσία (2010-2016) στην Ελλάδα για την κοινωνική ασφάλιση δεν δημιούργησε μόνο εννοιολογικές συγχύσεις (π.χ. το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης ορίζεται ως δημοσιονομικό αντί ως κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα, η βασική σύνταξη ορίζεται ως κοινωνική-ασφαλιστική ή ως προνοιακή παροχή;). Έκανε πολλά περισσότερα. Μείωσε δραστικά τις συντάξεις, αποσύνδεσε εισφορές-παροχές, διέρρηξε τη σχέση εισφορών-ανταπόδοσης, αύξησε το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και τον χρόνο ασφάλισης, συνέβαλε στη διχοτόμηση της σύνταξης σε βασική (από το 2016 ονομάζεται εθνική) και αναλογική κ.α.

Επίσης, συντέλεσε στη μετατόπιση από την κρατική ευθύνη στην ατομική, δηλαδή στον ασφαλισμένο, με το σύστημα των νοητών ατομικών λογαριασμών. Ας προσθέσουμε και την μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων. Μια ακόμη συνέπεια της μνημονιακής νομοθεσίας ήταν η συμβολή της στον σταδιακό περιορισμό της κρατικής χρηματοδότησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (18 δισ. ευρώ το 2009, 9 δισ. ευρώ το 2019) και στην κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης στην επικουρική ασφάλιση. Και δεν είναι μόνο αυτά.

Η μνημονιακή νομοθεσία συνέβαλε στη μείωση των συνταξιοδοτικών παροχών κατά 65 δισ. ευρώ (στο διάστημα 2010-2018 κατά 45% περίπου), στον καθορισμό ελάχιστων παροχών με βάση τις δημοσιονομικές δυνατότητες, στην εφαρμογή της ρήτρας του μηδενικού ελλείμματος, στην μείωση των δαπανών της φαρμακευτικής και υγειονομικής περίθαλψης και στον διοικητικό, κατά βάση, χαρακτήρα της ενοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων.

Παράλληλα, η μνημονιακή νομοθεσία υπέταξε το κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας στις ανάγκες της αποπληρωμής χρέους, καθώς και στους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης να λειτουργεί ως μηχανισμός προσαρμογής στις κατευθύνσεις -και στις ασκούμενες πολιτικές- της εσωτερικής υποτίμησης.

Όπως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, η εφαρμογή των συγκεκριμένων πολιτικών επέφερε σημαντική αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ (από 13,7% του ΑΕΠ το 2009 σε 16,2% του ΑΕΠ το 2060), λόγω της απώλειας του ΑΕΠ κατά 27% μέχρι το 2016. Έτσι προέκυψε απόκλιση από την ανάγκη μίας πορείας πραγματικής εξυγίανσης, εξορθολογισμού και ανασύστασης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

To γεγονός αυτό αποδεικνύεται από την διαπίστωση ότι η μεγάλη καινοτομία της μνημονιακής ασφαλιστικής νομοθεσίας δεν ήταν η οικονομική βιωσιμότητα και η κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Ήταν το “ξεφλούδισμα” της κοινωνικής ασφάλισης, μέσω της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της σταδιακής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης.

Αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας για το ασφαλιστικό

Εκδήλωση για τις εξελίξεις στη διαχείριση απορριμάτων από την Πρωτοβουλία για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη

Οι επικείμενες πολύ σοβαρές αποφάσεις που υλοποιούν τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων στην Κεντρική Μακεδονία, οι σοβαρές οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις που θα προκύψουν, καθώς και οι εναλλακτικές προτάσεις που διατυπώνονται, θα συζητηθούν στην εκδήλωση που διοργανώνει 

η Πρωτοβουλία για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου, 6 μ.μ., στην αίθουσα Μ. Αναγνωστάκης του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης

με ομιλητές:

Γ. Γρηγοριάδης, από την Πρωτοβουλία για την Εναλλακτική Θεσσαλονίκη

Στ. Λημνιός, από την Επιτροπή Πολιτών Βόλου κατά της καύσης RDF

Μ. Μοναστηρίδης, μέλος Δ.Σ. της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ

Τη συζήτηση συντονίζει ο Κ. Σαμδάνης, μέλος του ΑΡΑΓΕΣ και της κεντρ. Αντιπροσωπείας ΤΕΕ

Η ΑΡΑΓΕΣ στηρίζει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τις δεκάδες αγωνιστικές αποφάσεις Φοιτητικών Συλλόγων πανελλαδικά.

Η ΑΡΑΓΕΣ στηρίζει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και τις δεκάδες αγωνιστικές αποφάσεις Φοιτητικών Συλλόγων πανελλαδικά.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Ξεκινώντας από το καλοκαίρι, το Υπουργείο Παιδείας προχωρά σε μία σειρά από αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι, μεταξύ αυτών και σύλλογοι Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών, διεξάγουν Γενικές Συνελεύσεις, λαμβάνοντας κινηματικές αποφάσεις ενάντια στις επικείμενες μεταρρυθμίσεις.

Αρχικά, η εξίσωση των πτυχίων των Δημόσιων Πανεπιστημίων με αυτά των Ιδιωτικών Κολεγίων αποτελεί ένα από τα απαξιωτικά για τη Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση και το φοιτητικό σώμα μέτρα. Η ΑΡΑΓέΣ εναντιώνεται στην υποβάθμιση των Διπλωμάτων των ενιαίων 5ετών αδιάσπαστων προγραμμάτων σπουδών των Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών της χώρας, όπως διατύπωσε και στο ψήφισμα που κατέθεσε στη Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ. Η εν λόγω ρύθμιση που προωθείται, αναγνωρίζει τη γνωστική και επαγγελματική ισοδυναμία Δημόσιων Πολυτεχνείων και Ιδιωτικών Κολεγίων, αποδυναμώνοντας έτσι τα επαγγελματικά δικαιώματα των Διπλωματούχων Μηχανικών.

Στη συνέχεια, το Υπουργείο επιδιώκει την εφαρμογή ανώτατου ορίου στη διάρκεια φοίτησης, ορίζοντάς τη στα Ν+2 έτη. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια προηγούμενων κυβερνήσεων να περιορίσουν τη διάρκεια φοίτησης στα 2Ν και ύστερα στα Ν+2 έτη, το Υπουργείο επαναφέρει το καταστροφικό αυτό μέτρο, συνοδευόμενο από την εφαρμογή διαγραφών φοιτητών. Την ώρα που όλο και περισσότεροι φοιτητές είναι αναγκασμένοι να εργάζονται για να βιοποριστούν, σε μία προσπάθεια να «επιλύσει» το δήθεν «πρόβλημα» των «αιώνιων φοιτητών», το Υπουργείο ωθεί τη νεολαία, ένα κομμάτι της οποίας αποτελείται από μελλοντικούς μας συναδέλφους, στην ανεργία και την ανασφάλιστη/επισφαλή εργασία. Κάτι τέτοιο ενισχύεται από την επαναφορά της βάσης του 10 στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, μέτρο που επανέρχεται στην ατζέντα του Υπουργείου.

Τέλος, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συμπληρώνει η κατάργηση του Ακαδημαϊκού Ασύλου, με πρόφαση το παραεμπόριο και τις «εστίες ανομίας» στο εσωτερικό των Πανεπιστημίων. Ο θεσμός του Πανεπιστημιακού Ασύλου που προστατεύει την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών στο εσωτερικό της ακαδημαϊκής κοινότητας, τίθεται υπό διακύβευση για ακόμα μία φορά, από ακόμα μία αντιδραστική κυβέρνηση.

Η ΑΡΑΓέΣ χαιρετίζει τις αγωνιστικές αποφάσεις των Φοιτητικών Συλλόγων Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών ανά την Ελλάδα, αλλά και των υπολοίπων Φοιτητικών Συλλόγων, που εναντιώνονται στις παραπάνω μεταρρυθμίσεις. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές έχουν ως στόχο την καταβαράθρωση των Ακαδημαϊκών και, τελικά, ό,τι έχει απομείνει από τα Εργασιακά Δικαιώματα, μεταξύ άλλων των υποψηφίων και διπλωματούχων μηχανικών. Η ΑΡΑΓέΣ στηρίζει τις κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις και λοιπές κινηματικές δράσεις που αποφασίζουν οι φοιτητές, και που για άλλη μία φορά διαμορφώνουν ανάχωμα απέναντι στην επιβολή τέτοιων μέτρων.

ΑΡΑΓΕΣ: Είμαστε κι εμείς εδώ!

Είμαστε κι εμείς εδώ!

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

…λίγα λόγια για τους νέους συναδέλφους μας

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές του Τεχνικού Επιμελητηρίου γίνεται η προσπάθεια (παρά την σιωπή των καθεστωτικών δυνάμεων και την ανεπαρκή έως μηδαμινή ενημέρωση της διοίκησης του ΤΕΕ), να ξεκινήσει η συζήτηση για το μέλλον των μηχανικών, τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και τους όρους με τους οποίους θα ασκούμε και αν θα ασκούμε το επάγγελμα. Σ’ αυτό το τοπίο φαίνεται να υπάρχει ένας μεγάλος απών, και δεν είναι άλλος από τους ίδιους τους νέους σε ηλικία συναδέλφους.

Από την μία πλευρά, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την γενικότερη κατάσταση την οποία διαμόρφωσαν οι πολιτικές των μνημονίων, με την συνολική υποτίμηση του επαγγέλματος του μηχανικού που οδήγησαν και συνεχίζουν να στρέφουν τεράστιο κομμάτι νέων μηχανικών στην μετανάστευση. Και όλα αυτά παρά τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας όπως αυτή εκφράζεται από φορείς όπως ο ΣΕΒ για αποτροπή του “brain-drain”. Οι ίδιες αυτές επιχειρήσεις όμως, αρνούνται πεισματικά να αποφασίσουν μια δραστική (ή έστω και μικρή) αύξηση μισθών ειδικά προς τους νεότερους συναδέλφους και να εγγυηθούν τους όρους μιας αξιοπρεπέστερης εισαγωγής στο επάγγελμα δίνοντας και ένα παραπάνω κίνητρο στους ίδιους του νέους εργαζόμενους. Παράλληλα με αυτό, για την πλειοψηφία των νέων συναδέλφων που επιμένουν να παλέψουν στον τόπο τους, έχουμε την απορρόφηση σε θέσεις εργασίας που ριζικά απέχουν από τον παραδοσιακό ρόλο και αντικείμενο του μηχανικού (πχ τεχνική υποστήριξη στο εμπόριο, πληροφορική, νέες τεχνολογίες, τακτοποίηση ημιυπαίθιριωνκλπ).

Από την άλλη πλευρά, έχουμε τους νέους συναδέλφους μας να πασχίζουν μέσα σε μια ασφυκτική καθημερινότητα, στο τρέξιμο για να βγει(αν βγαίνει τελικά) οικονομικά ο μήνας, στον υπολογισμό των εισφορών τους, στο καθεστώς μισθωτού με μπλοκάκι, στον αυταρχισμό μέσα στους χώρους δουλειάς, στην απαξίωση, στο καθημερινό 8ωρο (10ωρο, 12ωρο, κτλ.), στην επισφάλεια, στις δουλειές του ποδαριού και κυρίως στην ανυπαρξία προοπτικής.

Στις 3 Νοεμβρίου, καλούνται να έρθουν μία ακόμα φορά να συμμετάσχουν στις εκλογές. Όμως ο φορέας, τη διοίκηση του οποίου καλούνται, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, να εκλέξουν τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν στεκόταν δίπλα τους, όχι μόνο απουσίαζε η έμπρακτη στήριξη και τα λόγια -μία ανακοίνωση, ένα ψήφισμά, μια υποψία διάθεσης «ξεκουνήματος» από τις καρέκλες- αλλά αντίθετα παίρνει θέση ανοιχτά και με συνέπεια εναντίον τους, ενάντια στα δικαιώματά τους, ενάντια στη ζωή τους.

Το ΤΕΕ τα τελευταία χρόνια όπως αυτό ορίστικε μέσα από τις πολιτικές των κυρίαρχων παρατάξεων, όχι μόνο δεν αναζήτησε τρόπο να εκφράσει τα συμφέροντα των νέων μηχανικών και να κοιτάξει κατάματα τον τρόπο με τον οποίο στις σημερινές συνθήκες εντάσσονται στο επάγγελμα, αλλά δείχνει διαρκώς στους νέους συναδέλφους την πλήρη αδιαφορία του έως και εχθρότητα. Κάθε πρόταση που εξέφρασε τα προηγούμενα χρόνια ως δήθεν αντίσταση στα μνημόνια αφορούσε την «διάσωση» συγκεκριμένων ελιτ μερίδων μηχανικών και κατά κύριο λόγο μεγαλύτερων σε ηλικία συναδέλφων εις βάρος των νεότερων. Τα επαγγελματικά δικαιώματα και το ασφαλιστικό είναι δύο ζητήματα στα οποία οι προτεραιότητες αυτές είναι ανάγλυφες στις αποφάσεις τους. Όλα αυτά με την σειρά τους ,αντικειμενικά, οδηγούν στην αποστροφή ενός δυναμικού από την εγγραφή και την παρακολούθηση των τεκταινόμενων στο επιμελητήριο και εν τέλει την αδυναμία παρέμβασης στην πορεία των πραγμάτων.

Ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα ποια είναι η κατάσταση στους εργαζόμενους νέους μηχανικούς τα τελευταία χρόνια:

Παγίωση του μοντέλου συνεργάτη-ελεύθερου απασχολούμενου, ο οποίος όμως μόνο συνεργάτης δεν είναι. Το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών ή κοινώς «μπλοκάκι», έχει γίνει ο κανόνας, φέρνοντας την μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια και αφανίζοντας κάθε εργασιακό δικαίωμα του μισθωτού(ασφάλιση, άδειες, κτλ). Δίνεται έτσι στις επιχειρήσεις του κλάδου ένα άλλοθι, που μαζί με την γενικότερη κρίση, οδηγεί σε ένα σπιράλ συνεχών μειώσεων μισθών, εντατικοποίηση της εργασίας και γενικότερης ασυδοσίας προς τον εργαζόμενο.

Ο συνδυασμός του ΔΠΥ και των χαμηλότερων μισθών για τους νέους μηχανικούς, δημιουργεί μια ασφυκτική οικονομικά κατάσταση για την μεγάλη πλειοψηφία των νέων συναδέλφων μας. Κομβικό ρόλο σε αυτή την πραγματικότητα, παίζουν και οι ισχύουσες διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό αλλά και ο νόμος για το φορολογικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά καθιστούν τις απολαβές μηδαμινές και οδηγούν πολλούς στην ¨λύση¨ της ανασφάλιστης εργασίας.