Το Ελληνικό Δεν Πωλείται!

Αναδημοσιεύουμε κάλεσμα σε συζήτηση καθώς και ανοικτή επιστολή κινημάτων πόλης για το Ελληνικό.

Θεωρώντας ότι ο χώρος του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, πρέπει όντως να “αξιοποιηθεί”, αλλά κυρίως ως ελεύθερος χώρος πράσινου μητροπολιτικού χαρακτήρα, καλύπτοντας κοινωνικές ανάγκες εκατομμυρίων κατοίκων της Αττικής και όχι κερδοσκοπικές επιδιώξεις ιδιωτικών συμφερόντων, ελληνικών και ξένων,

ΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΖΩΝΗ, ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Αξιοποιούμε την εκδήλωση, που οργανώνει η “Δημοτική Συνεργασία Ελληνικού – Αργυρούπολης”, την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου, στις 6 μ.μ., στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού (πρώην Αμερικάνικη βάση, πρόσβαση από Λεωφ. Βουλιαγμένης), για μια πρώτη συνάντηση ανταλλαγής απόψεων και συντονισμού δράσεων.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ, ΤΟΥΣ ΕΜΙΡΗΔΕΣ

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ:

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ!

«Η Αθήνα δεν έχει ανάγκη τόσο πολύ πράσινο...το πράσινο το έχουν ανάγκη άλλες συνοικίες και όχι το Ελληνικό... το πάρκο κοστίζει πάρα πολύ και δεν έχουμε να το πληρώσουμε».

Αυτά ήσαν τα επιχειρήματα τους χρόνια τώρα. Τα ίδια έλεγαν o Κ. Σημίτης, o Κ. Καραμανλής, o Γ. Παπανδρέου! Αυτά αναμασούσαν τρεις κυβερνήσεις και οι υπουργοί τους, αυτά διέδιδαν τα “ντόμπερμαν της ενημέρωσης” στα τηλεπαράθυρα, αυτά ανέλυαν περισπούδαστα οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι και οι εισαγόμενοι από το εξωτερικό φωστήρες. Μην ανησυχείτε μας έλεγαν, θα κτίσουμε το Ελληνικό αλλά θα σας γεμίσουμε την υπόλοιπη Αθήνα με πλατείες και πάρκα!

Οι πραγματικοί αριθμοί έδειξαν άλλα. Η μελέτη του Πολυτεχνείου απέδειξε πόσο κοστίζει, πώς μπορεί να κατασκευαστεί το πάρκο πρασίνου στο Ελληνικό. Με λίγα χρήματα και με ρεαλιστικό τρόπο. Το πάρκο δηλαδή κοστίζει όσο το ένα τέταρτο ενός γερμανικού υποβρυχίου που γέρνει! Το πάρκο θα μπορούσε να έχει γίνει ήδη αν δεν σπαταλούσαν ή δεν χάριζαν στις εταιρείες που λυμαίνονται τον χώρο, τα 80 εκατομμύρια ευρώ των συμβάσεων που οι ίδιοι υπέγραψαν από το 2005, που οι ίδιοι εισέπραξαν. Το πάρκο του Ελληνικού και πολλά άλλα πάρκα, στο Γουδί, στον Ελαιώνα, στη Δραπετσώνα, στον Πειραιά, στο Χαϊδάρι, στη Δάφνη, τα έχει ανάγκη όλη η Αθήνα.

Όμως τώρα ήλθε η τρόϊκα, ήταν ωμή και δήλωσε στα ίσια, αυτό που επιμελώς κρύβει η κυβέρνηση ενώ διαπραγματεύεται στη σκιά με τους εμίρηδες του Κατάρ: Το Ελληνικό πωλείται.

Το Ελληνικό πωλείται, πρώτο αυτό, και ακολουθεί η ελληνική γη, οι ακτές, τα νησιά, τα δάση, τα δημόσια κτήματα! Όχι για να καλυτερέψουν τα πράγματα αλλά για να φάνε τα χρήματα έλληνες και ευρωπαίοι τραπεζίτες. Όχι για να γίνουν πάρκα αλλά για να ανοίξει ο δρόμος της συνολικής λεηλασίας του δημόσιου πλούτου.

Ε, λοιπόν σας ενημερώνουμε ότι το Ελληνικό δεν θα πουληθεί! Δεν θα πουληθεί γιατί δεν σας ανήκει, ανήκει σε όλους μας. Δεν θα πουληθεί γιατί έχει γίνει σύμβολο του αγώνα για το περιβάλλον και το πράσινο της Αθήνας, δεν θα πουληθεί γιατί αν συμβεί αυτό, δεν θα μείνει τίποτε πλέον όρθιο, θα πουληθεί η γη μας, τα σχολεία μας και τα νοσοκομεία μας, το νερό που πίνουμε και η θάλασσα που κολυμπάμε.

Το Ελληνικό, δεν θα πουληθεί γιατί θα μας βρείτε απέναντί σας, να το φυλάμε εμείς οι ίδιοι!

Tην “Ανοιχτή Επιστολή” συνυπογράφουν μέλη των ακόλουθων φορέων:

Δεκάλογος για 25 δισ. στο «Μνημόνιο 4»

Αναδημοσιεύουμε από το χτεσινό "Έθνος" άρθρο για το "Μνημόνιο 4". Ιδιαίτερη αξία έχει το πρώτο σημείο που προαναγγέλει μείωση μισθών στο Δημόσιο (1 δις ετησίως) μέσω πλαφόν στα επιδόματα (σήμερα για έναν δημόσιο υπάλληλο μηχανικό αποτελούν το 40-100 % του βασικού μισθού ο οποίος είναι περίπου 1100 €) και αλλαγή στα μισθολογικά κλιμάκια (στα 4 αντί των 2 ετών).

Ενα ογκώδες πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής ύψους άνω των 25 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 περιλαμβάνει το «Μνημόνιο Νο4».   Σε αυτό τίθεται ο στόχος για μείωση του ελλείμματος από το 9,5% του ΑΕΠ πέρυσι σε μόλις 1% ύστερα από πέντε χρόνια, ώστε να δημιουργηθούν πλεονάσματα και να αποκλιμακωθεί το χρέος.

Από χθες ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ξεκίνησε επαφές με συναδέλφους του στην κυβέρνηση για να καθορισθούν οι άξονες του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Πλαισίου Προσαρμογής 2012-2015.

Οπως σημειώνεται στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, η κυβέρνηση εξετάζει δέσμη μέτρων που κατά κύριο λόγο θα στοχεύει στη μείωση των κρατικών δαπανών. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη δέσμη αυτή παίζουν τα ακόλουθα 10 μέτρα:

• Ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο για την εξοικονόμηση 1 δισ. ευρώ κατ' έτος. Βασικά του στοιχεία θα είναι ο περιορισμός της αναλογίας των επιδομάτων προς τον βασικό μισθό και η σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα. Επίσης θα προβλέπεται και αύξηση των ετών που ισχύουν σήμερα για την αλλαγή μισθολογικών κλιμακίων (από 2 χρόνια σε 3 με 4 έτη). Μάλιστα στο μνημόνιο γίνεται αναφορά σε «αποσυμπίεση μισθών» και σε «αυστηρότερη πολιτική για τους συμβασιούχους». Το μισθολόγιο πιθανότατα θα εφαρμοστεί από τον ερχόμενο Ιούλιο.
• Νέες αυξήσεις σε εισιτήρια και τιμολόγια ΔΕΚΟ.
• Μείωση αμυντικών δαπανών στα επίπεδα του μέσου όρου της ΕΕ.
• Περαιτέρω μείωση κρατικών επιδοτήσεων για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων δημόσιων οργανισμών.
• Πρόσθετες περικοπές λειτουργικών και μισθολογικών δαπανών στις ΔΕΚΟ. Παράλληλα η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο εισόδου ιδιωτών σε κρατικές επιχειρήσεις.
• Κλείσιμο δημόσιων φορέων χωρίς αντικείμενο.
• Μετάταξη προϊόντων και υπηρεσιών από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ 13% στον υψηλό συντελεστή 23%.
• Περικοπή ή και κατάργηση φοροαπαλλαγών.
• Σύνδεση κοινωνικών επιδομάτων με εισοδηματικά κριτήρια, κάτι που θα «κόψει» πολλούς δικαιούχους επιδομάτων.
• Περιορισμός των προσλήψεων μέσω της διεύρυνσης του κανόνα της μίας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις.

Θα πρέπει να τονιστεί πως, σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο, για το τρέχον έτος θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα της τάξης των 1,7 δισ. ευρώ ή ή «της μονάδας του ΑΕΠ», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Χωρίς, όπως είπε χθες ο κ. Παπακωνσταντίνου, να πειραχτούν μισθοί και συντάξεις.

Για την περίοδο 2012-2014 αναζητούνται μέτρα που αντιστοιχούν στο 8% του ΑΕΠ και προσεγγίζουν τα 18,3 δισ. ευρώ.

Στη συνέχεια το 2015 το έλλειμμα θα πρέπει να πέσει, όπως είπε ο υπουργός, κοντά στο 1% του ΑΕΠ και υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν νέα μέτρα άνω των 5 δισ. ευρώ.

Το συνολικό δημοσιονομικό «κοστούμι» ξεπερνά τα 25 δισ. ευρώ. Χθες ο υπουργός Οικονομικών συζήτησε το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πλαίσιο με τον Γιάννη Ραγκούση και την Αννα Διαμαντοπούλου. Σήμερα έχουν κλειστεί ραντεβού με τους Δημήτρη Ρέππα και Κώστα Σκανδαλίδη.

ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Ρίχνει τον «πήχη» στα 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2013

78 δις Κρατική Ενίσχυση στις Τράπεζες: Η Εφικτότητα της Εθνικοποίησης!

Αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα Δρόμος έρευνα του Χρ. Καραμάνου

Τα λεφτά για την εθνικοποίηση των τραπεζών έχουν ήδη πληρωθεί!

Παρουσιάζουμε εδώ ένα μεγάλο σκάνδαλο που βρίσκεται σε εξέλιξη και για το οποίο έχει επιβληθεί πέπλο σιωπής: την προικοδότηση των τραπεζών με τεράστια, μυθώδη κεφάλαια από το κράτος. Προικοδότηση η οποία, σε τελική ανάλυση, βαρύνει όχι τους μεγαλομετόχους των τραπεζών, αλλά κυριολεκτικά πνίγει, χρεοκοπεί, τον ίδιο το λαό και το δημόσιο. Αναφερόμαστε στην κορύφωση του σκανδάλου, γιατί η αιμοδότηση των τραπεζών με κρατικά κεφάλαια, δημόσιο πλούτο και χαριστικές ρυθμίσεις αποτελεί μια διαχρονική ιστορία.

Όμως, τα τελευταία δύο χρόνια, με διαδοχικές αποφάσεις των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και κάτω από την απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας, οι ελληνικές τράπεζες αποκτούν το δικαίωμα να βάλουν χέρι σε 78 δισ. ευρώ –έχουν δε ήδη καταβροχθίσει τα 38 δισ.

Την ίδια στιγμή, εξελίσσεται εξίσου προκλητικά η τεράστια τραπεζική κερδοφορία (40 δισ. ευρώ κέρδη την τελευταία δεκαετία), η οποία επιπρόσθετα συνοδεύεται από προκλητική φορολογική ασυλία (μόλις στο 17% είναι ο μέσος πραγματικός φορολογικός συντελεστής).

Απέναντι σε αυτήν τη συμπαιγνία κράτους και μεγάλου κεφαλαίου, το να πάνε τα πράγματα σε εντελώς διαφορετική και ανταγωνιστική κατεύθυνση, σε μια φιλολαϊκή κατεύθυνση, αποδεικνύεται ότι δεν είναι μόνο αναγκαίο αλλά και αντικειμενικά απολύτως εφικτό!

οι τράπεζες με μια ματιά:

• Μπορούν να λάβουν συνολικά 78 δισ. κρατική ενίσχυση.
• Έχουν λάβει μέχρι στιγμής σε μετρητά 8,4 δισ. ευρώ από το κράτος.
• Έχουν λάβει μέχρι στιγμής σε δάνεια με κρατική εγγύηση 29,9 δισ. ευρώ.
• Άνετα θα μπορούσαν να έχουν αγοραστεί από το κράτος: Η κρατική ενίσχυση με μετρητά των τριών πλήρως ιδιωτικών τραπεζών (Alpha, Eurobank και Πειραιώς) υπερβαίνει το 100% της χρηματιστηριακής τους αξίας.
• Είχαν τεράστια πραγματικά κέρδη την τελευταία δεκαετία: 41 δισ. και φορολογήθηκαν με συντελεστή 17%.
• Συνεχίζουν να έχουν μεγάλα κέρδη: 6,1 δισ. το 2009, 3,9 δισ. στο εννεάμηνο του 2010.
• Αν στα πραγματικά τραπεζικά κέρδη επιβαλλόταν φορολογικός συντελεστής 45%, τότε το κράτος θα εισέπραττε το ίδιο ποσό με αυτό που γλυτώνει κόβοντας τις συντάξεις.
• Η νόμιμη λειτουργία τους: Συγκεντρώνουν τη λαϊκή αποταμίευση και τη λαϊκή αφαίμαξη (πληρωμή δανείων με ληστρικά επιτόκια) για να χρηματοδοτήσουν το συντριπτικό ποσοστό των μεγάλων ιδιωτικών (τάχα) επενδύσεων.

Α) Η προκλητική προίκα των 78 δισ. ευρώ

Πώς πήραν 28 δισ. από τη Ν.Δ. και 50 δισ. από το ΠΑΣΟΚ

Παρουσιάζουμε συνοπτικά τις ρυθμίσεις οι οποίες, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση της εισηγήθηκε, υπερψηφίστηκαν στη Βουλή από το νεοφιλελεύθερο μέτωπο ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ

28 δισ. από τη Ν.Δ. το 2008 (νόμος 3723/2008)

Με το νόμο αυτό δόθηκε η δυνατότητα να λάβουν οι τράπεζες από το κράτος τις ακόλουθες ενισχύσεις:

• 5 δισ. ευρώ σε μετρητά. Σε αντάλλαγμα το Ελληνικό Δημόσιο (Ε.Δ.) παίρνει τις επονομαζόμενες «προνομιούχες» μετοχές, ίσου ποσού. Οι μετοχές αυτές δεν έχουν καν δικαίωμα ψήφου στη Γενική Συνέλευση των μετόχων. Η ετήσια απόδοση των μετοχών καθορίστηκε μεν στο 10% -μέγεθος αρκετά υψηλό- αλλά και πάλι οι τράπεζες διαθέτουν αρκετούς τρόπους για να αποφύγουν την επιβάρυνση (είτε διευρύνοντας την φοροασυλία τους, είτε μέσω μετακύλισης με νέα δάνεια κ.λπ.).
• 8 δισ. ευρώ σε ομόλογα του Ε.Δ., τα οποία στην πραγματικότητα ισοδυναμούν με μετρητά. Άλλωστε και τα μετρητά, που προαναφέρθηκαν, δόθηκαν με ομόλογα του Ε.Δ. Το Ε.Δ. εκδίδει ομόλογα, τα παραδίδει στις τράπεζες και αυτές με τη σειρά τους τα καταθέτουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και λαμβάνουν ισόποση χρηματοδότηση, με πολύ χαμηλό επιτόκιο της τάξης του 1%. Στην ουσία πρόκειται για παροχή σε μετρητά με εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο. Το πιο προκλητικό είναι ότι εν συνεχεία οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα να δανείσουν το ελληνικό δημόσιο με επιτόκια της τάξης του 5%-6%, αποκομίζοντας ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κέρδος, το οποίο ισοδυναμεί με αντίστοιχη ληστεία του λαού
• 15 δισ. ευρώ σε δάνεια που μπορεί να συνάψει η τράπεζα με τρίτους, δάνεια, όμως, που έχουν εγγύηση του Ε.Δ. Αν σε κάποια στιγμή η τράπεζα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, τότε «πέφτει» η εγγύηση και το Ε.Δ. υποχρεούται να πληρώσει το δάνειο. Κάθε άλλο παρά πρόκειται για απίθανο ενδεχόμενο –δύο «φουρνιές» προβληματικών εταιριών ζήσαμε ήδη στην Ελλάδα στις δεκαετίες του ’70 και του ’80.

50 δισ. από το ΠΑΣΟΚ μέσω του Μνημονίου

Το Μνημόνιο (νόμος 3845/2010) δεν αφορά μόνο την επίθεση σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικό κράτος. Η τρόικα και η κυβέρνηση δεν παρέλειψαν να κατοχυρώσουν μια νέα μεγάλη και προκλητική αιμοδότηση των τραπεζών από το κράτος, ως εξής:

• 10 δισ. ευρώ σε μετρητά από το νεοϊδρυόμενο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ο σκοπός του οποίου (σελ. 1375) είναι «να διατηρήσει τη σταθερότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, χορηγώντας ίδια κεφάλαια με τη μορφή των προνομιούχων μετοχών». Τα 10 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τα 110 δισ. της χρηματοδότησης της Ελλάδας από την τρόικα. Καθορίζεται, όμως, ότι «ο κίνδυνος ζημιών αναλαμβάνεται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση». Δηλαδή, αν κάποια τράπεζα που έχει λάβει ενίσχυση δεν έχει τα κεφάλαια να την αποπληρώσει, τότε η ζημία βαρύνει το Ε.Δ.
• 15 δισ. ευρώ σε δάνεια από τρίτους με εγγύηση του Ε.Δ. (άρθρο 4 παρ.8). Πρόκειται για επαύξηση των αρχικών 15 δισ. που προβλέπονταν από το νόμο 3723/2008 της Ν.Δ., τα οποία πλέον γίνονται 30 δισ. ευρώ.
• 25 δισ. ευρώ επιπλέον σε δάνεια από τρίτους με εγγύηση του Ε.Δ. Πρόκειται για επέκταση των προαναφερθέντων 30 δισ. -που αρχικά ήταν 15 δισ.- και με νόμο που ψηφίστηκε στη σημαδιακή ημερομηνία 3 Σεπτέμβρη 2010 (ν3872/2010, άρθρο 7) γίνονται πλέον 55 δισ. ευρώ.

Με μια απλή πρόσθεση όλων των παραπάνω ποσών προκύπτει το άθροισμα των 78 δισ. ευρώ. Έχει σημασία ότι εξ αυτών τα 23 δισ. δίνονται σε μετρητά ή εξομοιούμενα μετρητά ομόλογα του Ε.Δ., ενώ τα υπόλοιπα 55 δισ. δίνονται με τη μορφή εγγυήσεων του Ε.Δ. σε δάνεια που μπορούν να συνάψουν οι τράπεζες με τρίτους.

Διαρκής επέκταση των ρυθμίσεων

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι έχουμε διαδοχικές ρυθμίσεις, που αυξάνουν συνεχώς τα παρεχόμενα κεφάλαια προς τις Τράπεζες. Ξεκινήσαμε το 2008 με 28 δισ. και είμαστε πλέον στα 78 δισ. Παράλληλα με την υπ. αριθμ. 29850 Β 1465 απόφαση του υπουργού Οικονομικών, Γ Παπακωνσταντίνου, της 19/7/2010 παρατείνεται η προθεσμία για ένταξη στις ρυθμίσεις μέχρι 31/12/2010. Είναι δε πολύ πιθανό ότι θα υπάρξει και νέα παράταση. Όπως είναι πολύ πιθανό να υπάρξει και νέα προικοδότηση, αυξάνοντας τα σημερινά 78 δισ. Προχωρώντας η κρίση και αντιμετωπίζοντας προβλήματα οι τράπεζες θα έχουμε σειρά από νέες επεκτάσεις του προγράμματος, χρονικές και ποσοτικές.

 

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Συγκέντρωση Μηχανικών έξω από το ΥΕΘΑ

Πραγματοποιήθηκε χτες Πέμπτη 24/2, 3ωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση των μηχανικών του Υπουργείου Άμυνας στην πύλη του "Πενταγώνου" στη Μεσογείων. Το κείμενο της ομόφωνης απόφασης της συνέλευσης των μηχανικών που αποφάσισε την κινητοποίηση αναφέρει :

Διεκδικούμε

• Άμεση καταβολή από το ΥΕΘΑ στο Ε.Τ.Α.Α. / ΤΣΜΕΔΕ των εργοδοτικών εισφορών του Κλάδου Κύριας Σύνταξης
• Άμεση έναρξη της διαδικασίας αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου για τα δημόσια έργα στο ΥΕΘΑ, ώστε αυτό να είναι σύμφωνο με την ισχύουσα νομοθεσία
• Στήριξη των Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου με προσλήψεις Διπλωματούχων Μηχανικών, για την αναπλήρωση συναδέλφων που συνταξιοδοτούνται
• Αναμόρφωση του Οργανισμού Πολιτικού Προσωπικού του Υπουργείου και των εποπτευομένων ΝΠΔΔ, σύμφωνα με τις θέσεις που έχουμε καταθέσει στην πολιτική ηγεσία του ΥΕΘΑ και επίλυση του ζητήματος νομοθέτησης των οργανικών θέσεων υπαλλήλων στον ΑΟΟΑ
• Μισθολογική αναβάθμιση στο επίπεδο των αποδοχών των Διπλωματούχων Μηχανικών του τ.ΥΠΕΧΩΔΕ και καθιέρωση κλαδικού μισθολογίου της Κατηγορίας Π.Ε. Μηχανικών, σύμφωνα με την πρόταση της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

Αγωνιζόμαστε για την προάσπιση

• του ρόλου μας στις διαδικασίες μελέτης και εκτέλεσης των δημοσίων έργων και του εν γένει τεχνικού αντικειμένου του ΥΕΘΑ
• της προσωπικής και επαγγελματικής αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων των Διπλωματούχων Μηχανικών σε ένα υπουργείο που στρατιωτικοποιείται καθημερινά όλο και πιο πολύ

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σε πρωτοφανή κίνηση αυταρχισμού απαγόρεψε την πραγματοποίηση συγκέντρωσης εντός του Υπουργείου. Αναδημοσιεύουμε Δελτίο Τύπου της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για το θέμα :

Αθήνα, 25 / 2 /2011

Αρ. Πρωτ. : 6061

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Χθες 24/02/2011 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η 3ωρη στάση εργασίας των Διπλ. Μηχανικών του ΥΕΘΑ που είχε αποφασιστεί από το Τμήμα ΥΕΘΑ της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής στα πλαίσια των αποφάσεων της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ.

Δυστυχώς κατά τη συγκεκριμένη κινητοποίηση υπήρξαν ενέργειες από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, που συνιστούν έλλειψη στοιχειώδους δημοκρατικής λειτουργίας και παραπέμπουν σε εποχές αυταρχισμού και απαγορεύσεων του μακρινού παρελθόντος που δεν θέλουμε να θυμόμαστε !!!

Συγκεκριμένα :

α) Απαγόρευσαν την είσοδο στο Υπουργείο σε περίπου 40-50 Μηχανικούς υπαλλήλους του ΥΕΘΑ που εργάζονται σε άλλες Υπηρεσίες εκτός της κεντρικής Υπηρεσίας.

β) Απαγόρευσαν την είσοδο σε μικρό αριθμό εκλεγμένων συνδικαλιστών (4-5) προκειμένου να συναντηθούν με τα μέλη τους και να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη ενημέρωση.

γ) Κάλεσαν αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια που οι Μηχανικοί ήταν συγκεντρωμένοι έξω από την εξωτερική πύλη του Υπουργείου.

δ) Αρνήθηκαν συνάντηση με αντιπροσωπεία από τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας, τον Πρόεδρο της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής και τρία μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του Τμήματος ΥΕΘΑ για να εκθέσει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Μηχανικοί.

Όλα τα παραπάνω εκτιμούμε ότι εκθέτουν ανεπανόρθωτα την πολιτική ηγεσία του Υπ. Εθνικής Άμυνας.

Τέλος δηλώνουμε ότι παρά την σκληρή αντιμετώπιση από την Κυβέρνηση θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανάδειξη και επίλυση των σοβαρών οικονομικών, εργασιακών, θεσμικών και ασφαλιστικών προβλημάτων που απασχολούν τον Κλάδο.

Ξεκίνησε η εποχή των ταραχών...

Αναδημοσιεύουμε κείμενο που μοιράστηκε στη χτεσινή διαδήλωση στην Αθήνα

Ξεκίνησε η εποχή των ταραχών...  

Τίποτα δεν εκρήγνυται όπως μια πετρελαιοπηγή και οι εξεγερμένοι έχουν την τάση να καίνε... 

(δήλωση οικονομικού αναλυτή στο aljazeera) 

Το μεταβατικό στάδιο της κρίσης: από την αναδιάρθρωση στην εξέγερση Μέρα με τη μέρα γίνεται ολοένα και πιο αισθητός ο άνεμος της εξέγερσης που σαρώνει την ευρύτερη περιοχή της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Η μία χώρα μετά την άλλη μπαίνουν στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου, με το ίδιο θέμα: συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία ή (και) τους παρακρατικούς του κάθε τοπικού, κατά κανόνα ολοκληρωτικού, καθεστώτος. Όσο κι αν το παγκόσμιο θέαμα προσπαθεί να κρύψει τον προλεταριακό χαρακτήρα των ταραχών και να υπερτονίσει τις εσωτερικές αντιφάσεις τους, παρουσιάζοντας τα γεγονότα απλά σαν πολιτικό «κίνημα για τη δημοκρατία», ή σαν πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ οπαδών του τάδε και του δείνα πολιτικάντη της περιοχής, το πράγμα δε μαζεύεται με τίποτα: η μία τάξη είναι απέναντι στην άλλη. Οι προλετάριοι κρατούν πέτρες, μολότοφ και μαδέρια, οι μπάτσοι είναι πάνοπλοι και πυροβολούν φοβισμένοι στο ψαχνό δολοφονώντας αδιακρίτως. Οι προλετάριοι καταλαμβάνουν κτίρια, μπλοκάρουν δρόμους και πυρπολούν αυτοκίνητα, κάνουν ντου στις φυλακές, απελευθερώνουν κρατούμενους και κάνουν σαμποτάζ στις υποδομές και το κεφάλαιο προετοιμάζεται για την επιβολή ακόμη σκληρότερης δικτατορίας. Τα μεταβατικά καθεστώτα δεν θα είναι εύκολο να σταθεροποιηθούν καθώς, εκ των πραγμάτων, δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν κανένα από τα σημαντικά αιτήματα που αφορούν το βιοτικό επίπεδο των εξεγερμένων. Η Αίγυπτος και η Λιβύη είναι, μέχρι στιγμής, οι πιο σοβαρές εκφάνσεις αυτής της εξεγερτικής φάσης της κρίσης. Η πρώτη λόγω της οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας της στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό, η δεύτερη, πέρα από τον κίνδυνο για το πετρέλαιο, λόγω της ραγδαίας απώλειας ελέγχου της κατάστασης από το κράτος, γεγονός το οποίο έχει προκαλέσει τον πανικό διεθνώς. 
Η κρίση του σύγχρονου καθεστώτος συσσώρευσης, το οποίο είναι αποτέλεσμα της πρώτης αναδιάρθρωσης που έλαβε χώρα στις δεκαετίες του '70 και του '80, είναι η άλλη όψη της επιτυχίας αυτής της αναδιάρθρωσης. Είναι η ίδια η εμβάθυνση του νεοφιλελευθερισμού που παρήγαγε την ιστορική κρίση, ακριβώς επειδή ο καπιταλισμός είναι ένα αντιφατικό σύστημα σχέσεων. Κάθε μοντέλο συσσώρευσης που φαίνεται σταθερό επιφανειακά, εμπεριέχει την ανάπτυξη της εσωτερικής αντιφατικής του δυναμικής, η οποία οδηγεί στην έκρηξη της κρίσης. Το επίτευγμα του αναδιαρθρωμένου καπιταλισμού, δηλαδή, ο θρίαμβος της υπαγωγής ολόκληρης της ζωής του προλεταριάτου στο κεφάλαιο έκανε την αναπαραγωγή του προλεταριάτου (και μαζί του ολόκληρου του καπιταλισμού) απελπιστικά εξαρτημένη από την πορεία της οικονομίας, δηλαδή, πιο ευάλωτη στην κρίση από κάθε προηγούμενη ιστορική περίοδο. Στην παρούσα ιστορική στιγμή βρισκόμαστε στο μεταβατικό στάδιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξεκίνησε το 2008 και συνεχίζεται ακόμη. Σ'αυτή τη μεταβατική φάση το παγκόσμιο χρηματιστικό κεφάλαιο προσπαθεί να αποφύγει την άμεση απαξίωσή του μέσω της επιβολής της δρακόντειας δεύτερης φάσης της αναδιάρθρωσης σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι συνέπειες αυτής της προσπάθειας είναι ορατές παντού αλλά είναι διαφορετική η ένταση και η ποιότητα της επίθεσης που δέχεται το προλεταριάτο ανάλογα με: α) τη θέση του κάθε κράτους στην παγκόσμια καπιταλιστική ιεραρχία, β) το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η πρώτη φάση της αναδιάρθρωσης και προπαντός γ) την ιστορία της ταξικής πάλης σε κάθε περιοχή. Σε ολόκληρο τον κόσμο (εκτός από την Κίνα) η αναδιάρθρωση σημαίνει μείωση του άμεσου και έμμεσου μισθού (μη χρηματικές παροχές σε μορφή υπηρεσιών από το κράτος), σημαίνει την απαγόρευση, ουσιαστικά, της μισθολογικής διεκδίκησης, σημαίνει επίσης και αύξηση των τιμών των βασικών αγαθών, η οποία οφείλεται αφενός στον αντικειμενικό μηχανισμό της κρίσης και αφετέρου στο γεγονός ότι φράξιες του κεφαλαίου σπεκουλάρουν ξεκάθαρα πάνω στις τιμές των βασικών τροφίμων, εκμεταλλευόμενες, μεταξύ άλλων, και τη μείωση της παγκόσμιας παραγωγής σιτηρών φέτος. Αποτέλεσμα αυτού ειδικά του τζόγου είναι ότι το πιο υποτιμημένο κομμάτι του προλεταριάτου δεν έχει πια κυριολεκτικά να φάει: “Οι τιμές έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που αν αγοράσω μερικά λεμόνια για τον κρυωμένο μου λαιμό, θα βρεθώ χρεοκοπημένος για όλο τον μήνα.” είπε εργαζόμενος στο Υπουργείο Μεταφορών της Αιγύπτου. 
Μέσα στη θύελλα της οικονομικής κρίσης, εξαφανίζεται κάθε κρατική βοήθεια για την επιβίωση της εργατικής δύναμης που περισσεύει, με αποτέλεσμα την εξάπλωση της μαύρης εργασίας και της εξαθλίωσης. Οι προλετάριοι για να ζήσουν είναι αναγκασμένοι να εργαστούν (κυρίως μαύρα) και ταυτόχρονα, λόγω της κρίσης, είναι αδύνατο να εργαστούν ή να πληρωθούν την εργατική τους δύναμη όσο χρειάζεται για τη στοιχειώδη αναπαραγωγή της. Το προλεταριάτο απαιτεί να ζήσει, ζητά να μειωθούν οι τιμές των τροφίμων, να αυξηθούν οι μισθοί πείνας που του πετάνε, να έχει δουλειά. Με τα αιτήματά του ζητάει απεγνωσμένα από τους καπιταλιστές να διασώσουν τον ίδιο τον καπιταλισμό. Οι προλετάριοι όταν ζητάνε σταθερή δουλειά και “αξιοπρεπή” μισθό λένε στους καπιταλιστές: μας χρειάζεστε, χωρίς εμάς, δεν υπάρχει άντληση υπεραξίας, δεν υπάρχει κεφάλαιο. Το κεφάλαιο, από την άλλη πλευρά, με τις πράξεις του απαντά ότι δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει το προλεταριάτο να ζήσει, κάνει με όλους τους τρόπους ξεκάθαρο ότι ένα (σημαντικό) μέρος του προλεταριάτου περισσεύει, και το κυριότερο, ότι η επιδιωκόμενη ανάκαμψη δε συμπεριλαμβάνει την εκ νέου ενσωμάτωσή του, ότι είναι πλεονάζον πληθυσμός σε δομικό επίπεδο. Ιστορικά, λοιπόν, παράγεται ως αναγκαία και ταυτόχρονα αδιέξοδη (δομικά και όχι συγκυριακά) η μισθολογική διεκδίκηση του προλεταριάτου. Η εξέγερση αυτού του πλεονάζοντος, και άρα χωρίς μέλλον προλεταριάτου, αντιμετωπίζεται με την πιο ξεκάθαρη, την πιο ωμή μορφή της κυριαρχίας του κεφαλαίου, την αστυνομία. Ακριβώς, λοιπόν, το γεγονός ότι η έξοδος από την κρίση που επιδιώκουν οι καπιταλιστές δεν περιλαμβάνει αυτόν τον πλεονάζοντα προλεταριακό πληθυσμό καθιστά την αστυνομία τη σύγχρονη γενική μορφή του καπιταλισμού. 
Οι προλετάριοι, σ' ολόκληρο τον κόσμο, βιώνουν την επισφαλή τους κατάσταση ως ασφυξία. Φτώχεια και γκετοποίηση ορίζουν το πλαίσιο αυτής της ασφυκτικής κατάστασης. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της επιβαλλόμενης ασφυξίας είναι η Frontex (συνοριακή αστυνομία της ΕΕ), η αντίστοιχη στρατιωτικο-αστυνομική δύναμη των ΗΠΑ που έχει αναπτυχθεί στα σύνορα με το Μεξικό, το τείχος της Παλαιστίνης, οι φυλασσόμενοι από το στρατό καταυλισμοί εργατών στην Κίνα, τα gated communities της λατινικής Αμερικής και το αντίστοιχο τους, οι φαβέλες, οι απέραντες παραγκουπόλεις, αλλά και η ελληνική έκδοση αυτής της κατάστασης με το φράχτη των 12,5 χιλιομέτρων στον Έβρο. Ολόκληρος ο πλανήτης αποκτά σιγά σιγά, αλλά σταθερά ένα καθεστώς απαρτχάιντ. Τα σύγχρονα bantustan προορίζονται για την εργατική τάξη. Αυτή η πολεοδομική δυναμική της καταστολής κάνει τους προλετάριους να ασφυκτιούν και ταυτόχρονα αμφισβητεί μια βασική καπιταλιστική συνθήκη, αυτή της ελευθερίας πώλησης της εργατικής δύναμης. Στο Κάιρο αυτή η πολεοδομία υλοποιήθηκε με ταχύτατους ρυθμούς (αντίστοιχους με τους ρυθμούς ανάπτυξης) την τελευταία δεκαετία. Η δικτατορία της αξίας και της οικονομίας στο σύνολο της, σε όλες τις περιοχές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής που εξεγείρεται το προλεταριάτο, έχει και την πολιτική μορφή δικτατορικής δημοκρατίας. Ο λόγος που οι εξεγέρσεις αυτές σημαίνουν συναγερμό για τις αστικές τάξεις σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ότι η δημοκρατική δικτατορία, ο ολοκληρωτισμός, αποτελεί πλέον την φαντασίωση των σύγχρονων αστικών τάξεων και στα πιο ανεπτυγμένα κράτη καθώς φαντάζει ο μόνος τρόπος επιβολής της δεύτερης φάσης της αναδιάρθρωσης. 
Οι διαδηλώσεις και οι ταραχές ξεκινούν σε όλες αυτές τις χώρες από το πεδίο της αναπαραγωγής και το ζήτημα είναι αν θα περάσουν και στο πεδίο της παραγωγής της αξίας, τη μήτρα του καπιταλισμού. Οι απεργίες, που ακολούθησαν την πτώση του σοσιαλιστή δικτάτορα Μουμπάρακ, φαίνεται να δείχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση και οι καπιταλιστές σε ολόκληρο τον κόσμο κοιτούν με αγωνία εκείνη τη γωνιά του κόσμου έχοντας το δάχτυλο στη σκανδάλη, δεδομένου ότι τα "El Dorados" έχουν ξαφνικά μετατραπεί σε παγίδες κεφαλαίου, σε ασταθείς περιοχές των οποίων το μέλλον είναι εξαιρετικά αβέβαιο. Τα "τεράστια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα" έχουν γι'αυτούς, σχεδόν εν μία νυκτί, γίνει "ανεξέλεγκτος κίνδυνος". Οι υπεργολαβίες, ο τουρισμός, οι κατασκευές υποδομών, η βιομηχανία υφασμάτων αλλά πάνω από όλα το πετρέλαιο και οι εμπορικοί οδοί (Σουέζ, Περσικός κόλπος) είναι πλέον μέσα στη φωτιά του προλεταριακού ξεσηκωμού. Μετά την Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, στις οποίες η εξέγερση είναι ακόμη σε εξέλιξη, το Μπαχρέιν, η Υεμένη, το Ιράν και η Αλγερία προσπαθούν να λειτουργήσουν προληπτικά δολοφονώντας. 
Προληπτικά, απέναντι στην επερχόμενη εξέγερση, προσπαθεί να λειτουργήσει και το καθεστώς στην Ελλάδα με δύο τρόπους: από τη μία πλευρά προετοιμάζεται για την επίσημη επιβολή κάποιας μορφής δικτατορίας (ίσως και μέσα από εκλογές) και από την άλλη, μέσα στην αντίφαση των εσωτερικών του ανταγωνισμών, προσπαθεί να κατευθύνει τις αντιδράσεις προς μια λαϊκιστική-εθνικιστική κατεύθυνση δεξιάς ή (σαν δεύτερο σενάριο για τα πιο δύσκολα) αριστερής απόχρωσης. Οι υπάλληλοι του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου, που έχουν προσωρινά την εξουσία στο ελληνικό κράτος, προσπαθούν, μετά την επιτυχία τους να μειώσουν τους μισθούς, να προλάβουν να ξεπουλήσουν την κρατική περιουσία. Το ξεπούλημα αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί το ενδυνάμει κεφάλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στο ελληνικό και ευρωπαϊκό (κυρίως) χρηματοπιστωτικό σύστημα και είναι έτοιμο για μαζική απαξίωση. Από την άλλη πλευρά οι προλετάριοι αρνούνται αυτό το ξεπούλημα γιατί καταλαβαίνουν ότι θα σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη μείωση του έμμεσου μισθού τους και υποβάθμιση των συνθηκών της ζωής τους γενικά, αρνούνται να πληρώσουν τα εισιτήριά τους και τα διόδια, κάνουν καταλήψεις, προσπαθούν να μειώσουν τις συνέπειες της κρίσης κάνοντας όση φασαρία μπορούν, μέχρι στιγμής, όμως, μόνο στη σφαίρα της κυκλοφορίας και της αναπαραγωγής. Οι απεργίες που έγιναν και γίνονται στους κλάδους που θίγονται από την αναδιάρθρωση δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος της επίθεσης, πρόκειται για το ξόδεμα των τελευταίων δυνάμεων διαμεσολάβησης του συνδικαλισμού. 
Η Ιστορία εγκυμονεί. Κάθε στρατηγική που προσπαθεί να ακολουθήσει το κεφάλαιο στην Ελλάδα κόβει κι απ' τις δύο πλευρές. Η επιβολή δικτατορίας στην Ελλάδα ενέχει τον κίνδυνο να διασχίσει τη Μεσόγειο ο ιός της εξέγερσης και ο Δεκέμβρης του 2008 να μοιάζει με παιδική χαρά, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Από την άλλη πλευρά, η επιβράδυνση της αναδιάρθρωσης ενέχει τον κίνδυνο να χάσει το ελληνικό κράτος το τραίνο της ενσωμάτωσης στην πολιτικά ενοποιημένη Ευρώπη και να υποβιβαστεί στην τρίτη ζώνη του κεφαλαίου με συνέπεια να κινδυνεύσουν σοβαρά τα συμφέροντα μιας σημαντικής φράξιας του πιο ισχυρού ελληνικού κεφαλαίου. 
Για το προλεταριάτο όμως που ζει στην Ελλάδα ο δρόμος είναι ένας, οποιοδήποτε από τα δύο σενάρια υλοποιηθεί: οι ολοένα και δυναμικότεροι ταξικοί αγώνες. Ίσως να μην ξαναυπάρξει σύντομα μια απεργία-πυροτέχνημα σαν τη σημερινή, τα μέτωπα όμως θα πολλαπλασιάζονται καθημερινά και η έκρηξη της εξέγερσης δε θα μπορεί να αναβάλλεται για πολύ ακόμη. Οι διεκδικητικοί αγώνες του προλεταριάτου με επίκεντρο την ύπαρξη του μισθού και γενικότερα την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, μέσα από την εξέλιξη τους και την αντικειμενική αποτυχία τους, οδηγούνται σε ρήξη με το διεκδικητικό τους περιεχόμενο. Αυτή η ρήξη προαναγγέλλεται ήδη σε περιπτώσεις σαν αυτή της Κερατέας και θα εμφανίζεται σαν ξεχωριστό γεγονός σε κάθε εντοπισμένη σύγκρουση. Το περιεχόμενο των ρήξεων θα καθιστά αδύνατο να υπάρξει πολιτική ενοποίηση και συνεπώς δυνατότητα αποτελεσματικής διαμεσολάβησης των συγκρούσεων. Για παράδειγμα η καταστολή που πιθανώς θα αντιμετωπίσει το κίνημα που δηλώνει ότι “δεν πληρώνουμε την κρίση” θα μπορούσε να οδηγήσει τη σύγκρουση σε σημείο να τεθεί σε κίνδυνο η ίδια η ύπαρξη και των μέσων μεταφοράς. Αυτή η δυναμική εξέλιξη των ρήξεων δεν μπορεί ποτέ να ολοκληρωθεί και να σταθεροποιηθεί σε κεκτημένα για την εργατική τάξη, μπορεί μόνο να αποτελέσει την απαρχή της ιστορικής επαναστατικής διαδικασίας. 

πράκτορες του χάους

Εισβολή αστυνομικών χτες στη είσοδο του ΤΕΕ και συλλήψεις

Αναδημοσιεύουμε από http://sakakp.blogspot.com/

Όπως γράφει η παρακάτω ανακοίνωση αλλά και μας μεταφέρθηκε από εργαζόμενους στο Επιμελητήριο, χτες το μεσημέρι κατά τη διάρκεια της απεργιακής πορείας, αστυνομικοί επιτέθηκαν σε ομάδες διαδηλωτών και τους εγκλώβισαν στην είσοδο του ΤΕΕ (Νίκης 4) όπου και συνέλαβαν μία διαδηλώτρια. Οι αστυνομικοί μάλιστα εισέβαλαν εντός του ΤΕΕ. Συζήτηση και μαρτυρίες από το γεγονός και τη σκευωρία που πήγε να στήσει η αστυνομία εδώ :

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1265652

Έχουμε καλέσει τη ΔΕ του ΤΕΕ καθώς και τον Πρόεδρο να βγάλουν ανακοίνωση καταγγελίας της αστυνομικής εισβολής καθώς και συμπαράστασης στη διαδηλώτρια που παραπέμπεται με τον κουκουλονόμο (ναι αυτόν που "καταργήθηκε" όπως και τα χημικά).

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της απεργιακής διαδήλωσης, δικαστήρια Ευελπίδων: 24 Φλεβάρη 10 π.μ.

 Η απεργιακή πορεία της 23/2 αποτέλεσε άλλη μια εκδήλωση της μαζικής εναντίωσης και οργής ενάντια στην αντικοινωνική και αντεργατική επίθεση του κράτους και των αφεντικών. Η κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στο κέντρο της Αθήνας και η διάθεση τους να απαντήσουν αγωνιστικά στους δρόμους προκάλεσε την άγρια καταστολή της διαδήλωσης. Η αθρόα χρήσηχημικών, οι συνεχείς επιθέσεις σε μπλοκ των διαδηλωτών, οι ξυλοδαρμοί, οιπροσαγωγές και οι συλλήψεις στόχο είχαν να εμποδίσουν την συγκροτημένη παρουσία της διαδήλωσης στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά στο κοινοβούλιο, και τη διάλυση του πλήθους των διαδηλωτών.

Η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης-Πατησίων που συμμετείχε με συγκροτημένο μπλόκ στην απεργιακή πορεία (όπως και σε αυτήν της 15ηςΔεκέμβρη) δέχθηκε απρόκλητα, όπως και άλλα απεργιακά μπλοκ, την άγρια επίθεση των δυνάμεων καταστολής φτάνοντας από την Σταδίου στην πλατεία Συντάγματος. Αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν η προσωρινή διάλυση του μπλόκ και η βίαιη απώθηση μέρος διαδηλωτών καθώς και συντρόφων/ισσών της συνέλευσης προς τις οδούς Ερμού και Νίκης. Σε αυτό το σημείοαστυνομικές ομάδες Δέλτα και Δίας επιτέθηκαν και συνέλαβαν τη συντρόφισσά μας Λ.Σ. τραβώντας την βίαια στην είσοδο του υπουργείου οικονομικών. Εκεί επιχείρησαν να πάρουν την τσάντα της, στην οποία είχε κείμενα της συνέλευσης, και να βάλουν σε αυτή μια μολότοφ, το οποίο αποφεύχθηκε λόγο της έντονης αντίδρασής της και της άμεσης διαμαρτυρίας άλλων παρευρισκόμενων.

Μετά τη μεταφορά της συντρόφισσας στην ΓΑΔΑ η αστυνομία παρουσίασε ένα καινούργιοσενάριο με βάση το οποίο κατηγορείται πως επιτέθηκε με καδρόνι και φορώντας κουκούλα στους αστυνομικούς. Οι κατηγορίες είναι απολύτως ψευδείς και κατασκευασμένες, αφού η συντρόφισσα σε όλη τη διάρκεια της πορείας αυτό που κρατούσε ήταν το πανό της συνέλευσης, ενώ τη στιγμή της σύλληψής της ήταν ανάμεσα σε πλήθος διαδηλωτών που οι ίδιοι δέχονταν επίθεση από αστυνομικούς με καλυμμένα τα πρόσωπά τους!

Η σφοδρή καταστολή συνολικά της απεργιακής διαδήλωσης όπως και οι κατασκευασμένες μεθοδεύσεις εναντίων αγωνιστών και αγωνιστριών έχουν στόχο τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση όλων όσοι αντιστέκονται στους δρόμους αλλά και τον παραδειγματισμό ολόκληρης της κοινωνίας. Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!  Καμία κατασταλτική επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων της απεργιακής πορείας της 23/2 Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ/ΠΑΤΗΣΙΩΝ

sakakp@gmail.com

Video από τη χτεσινή διαδήλωση στην Αθήνα

Αναδημοσιεύουμε 14λεπτο video από το blog ΕΟΣ (που πάντα μαγνητοσκοπεί τις διαδηλώσεις) με τη χτεσινή πορεία, τραβηγμένη από τη διασταύρωση Σταδίου & Βουκουρεστίου. Αν και το Video δεν πιάνει όλο το μέγεθος της διαδήλωσης είναι ενδεικτικό του μεγάλου της μεγέθους και του πλήθους των σωματείων που κατέβηκαν. Είναι οι εικόνες που δε θα δούμε στα σημερινά δελτία ειδήσεων.

Φωτογραφίες από τη σημερινή συγκέντρωση

Σήμερα σίγουρα τους τρομάξαμε

Οι δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν πλησίασαν σε μέγεθος την πορεία της 5ης Μάη. Η αποφασιστικότητα πολλών χιλιάδων διαδηλωτών να παραμείνουν στο Σύνταγμα μέχρι πριν από λίγο, παρά το βομβαρδισμό από χημικά (πέντε τουλάχιστον φορές στο Σύνταγμα) στέλνει μήνυμα ότι κάτι αλλάζει.Ή αυτοί (κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ) ή εμείς. Μέχρι το τέλος.

Live ενημέρωση από τις διαδηλώσεις

Στο παραπάνω πλαίσιο θα αναμεταδίδονται νέα και σχόλια ζωντανά από τις απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες.

Ολοι στην απεργία, όλοι στους δρόμους

Αναδημισιεύουμε από το Βαθύ Κόκκινο

Η σημερινή πανεργατική απεργία πρέπει να αποτελέσει ένα ορόσημο. Να γίνει η μέρα όπου η λαϊκή οργή και αγανάκτηση θα σηματοδοτήσει το ξεκίνημα για την ανατροπή της πιο αντιλαϊκής, αντεργατικής κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος της τελευταίες δεκαετίες. Δεν χωρούν πια αυταπάτες. Ή θα αντιδράσουμε δυναμικά ή θα μας εξαθλιώσουν εντελώς. Ο θυμός, η αγανάκτηση η οργή πρέπει να μετατραπούν σε δυναμική δράση.

Είναι μεγάλο στοίχημα για τα λαϊκά στρώματα, για τον κόσμος της δουλειάς η επιτυχία της σημερινής απεργίας. Όχι για να κάνουμε πορείες –παρελάσεις όπως θέλουν οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά πέρα από κάθε υποταγμένη αντίληψη στην λογική της αστικής νομιμότητας να κάνουμε καθαρό ότι ούτε ο χημικός πόλεμος και οι τραμπουκισμοί που πιθανός να εξαπολύσουν οι πραιτοριανοί του καθεστώτος μπορεί να ανακόψουν την ορμή μας για να αντισταθούμε στα σχέδια τους που προβλέπουν παραπέρα περικοπή μισθών και συντάξεων, και το γενικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου για να θησαυρίσουν οι ξένοι και ντόπιοι τοκογλύφοι, και να υλοποιηθούν τα σχέδια της «μνημονιακής χούντας» κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα και

Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!/

*

Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις

Οπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!/

*

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!/

*

Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη

Την αλληλεγγύη!».

(Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Το τραγούδι της απεργίας» (1929 - 1930)

Νέο Φορονομοσχέδιο: Μείωση φορολογίας για τις επιχειρήσεις

Αναδημοσιεύουμε από το www.iskra.gr παρουσίαση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου το οποίο και κατατέθηκε στη βουλή. Από τη μία μειώνει τη φορολογία για τις μεγάλες και πολυεθνικές επιχειρήσεις, από την άλλη προβλέπει εξοντωτικές ποινές και αυτόφωρο για τους μικροοφειλέτες. Σε άρθρο του δε, προβλέπει και τη δημιουργία Α.Ε. για το ξεπούλημα του Ελληνικού.

 

Το νέο φορονομοσχέδιο της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επιταχύνει με πρωτοφανή αυταρχικότητα τη διαδικασία αναδιανομής του πλούτου σε βάρος του κόσμου της εργασίας.

Η διαδικασία αυτή - που ξεκίνησε με πρόσχημα και όχημα το μνημόνιο - βρίσκει τη συμπύκνωση και την κορύφωσή της στις διατάξεις του εν λόγω νομοσχεδίου, καθώς από τη μια πλευρά χαρίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στις πολυεθνικές και στις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας ενώ από την άλλη επιβάλλει ποινές φυλάκισης και ενεργοποιεί τη διαδικασία του αυτοφώρου για τους μικροοφειλέτες!

Βεβαίως, το κυβερνητικό επιχείρημα για την πρωτοφανή σκλήρυνση της φορολογικής νομοθεσίας είναι η καταπολέμηση του υπαρκτού και γιγάντιου προβλήματος της φοροδιαφυγής. Η εκτεταμένη όμως φοροδιαφυγή στην Ελλάδα – που αποτελεί δομικό στοιχείο του ελληνικού καπιταλισμού τις τελευταίες δεκαετίες και κοστίζει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στο δημόσιο ταμείο προς χάριν της ενίσχυσης του κεφαλαίου – δεν είναι «αυτοφυής» αλλά είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων του δικομματισμού να την αντιμετωπίσουν. Έλλειψη πολιτικής βούλησης χαρακτηρίζει και την τωρινή κυβέρνηση (βλ. περαίωση και διατήρηση ανυπαρξίας «πόθεν έσχες» για αγορά μετοχών και ομολόγων»), η οποία με το παρόν νομοσχέδιο στοχοποιεί τη «μαρίδα» και χαρίζει φόρους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στις μεγάλες επιχειρήσεις και στις πολυεθνικές εταιρείες. Και βεβαίως να τονίσουμε ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας αυστηρών νόμων στα πλαίσια του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (αυστηρότατοι νόμοι ήδη υπάρχουν) αλλά της μη εφαρμογής τους.

Αναλυτικότερα, το απαράδεκτο φορολογικό νομοσχέδιο προβλέπει:

1) Μείωση της φορολογίας των αδιανέμητων κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων (ΑΕ) από το 24% στο 20%. Μόνο από αυτό το μέτρο το Δημόσιο θα χάσει 300 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ίδιου του προϋπολογισμού!

2) Μείωση της φορολογίας των διανεμόμενων κερδών για τις θυγατρικές των πολυεθνικών αλλά και για τις μεγάλες εγχώριες επιχειρήσεις από το 40% στο 20%. Βέβαια, το σχέδιο νόμου αναφέρει ότι θα υπάρχει φορολόγηση των μερισμάτων με 25% (πλέον του 20% των αδιανέμητων). Όμως αυτό το 25% στην πράξη δεν θα εφαρμόζεται, λόγω των απαράδεκτων συμβάσεων αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει υπογράψει η χώρα μας.

3) Αναβολή (για μια ακόμα φορά) του φόρου υπεραξίας επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, ο οποίος υποτίθεται ότι θα ισχύσει από 1-1-2012. Προς το παρόν, για να διασωθούν τα προσχήματα αυξάνεται ό φόρος επί των πωλήσεων μετοχών από το 1,5 τοις χιλίοις στο 2 τοις χιλίοις.

Οι παραπάνω ρυθμίσεις αποτελούν τα σημαντικότερα «δώρα» της κυβέρνησης προς το μεγάλο κεφάλαιο.

Σε ότι αφορά τώρα στην αυταρχικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας προβλέπονται τα εξής:

4)  Το αδίκημα της φοροδιαφυγής χαρακτηρίζεται διαρκές για μέχρι 20 μήνες από την τέλεση του αδικήματος σε περίπτωση πλημμελήματος και 5 χρόνια για κακούργημα. Η ποινική δίωξη (αυτόφωρο) ασκείται αυτεπάγγελτα και η μηνυτήρια αναφορά υποβάλλεται:

Ανακοίνωση συσπείρωσης για αυριανή απεργία

αναρτούμε την ανακοίνωση της συσπείρωσης στην ΕΜΔΥΔΑΣ για την αυριανή απεργία

συσπειρωση αριστερων μηχανικων

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΔΕΝ ΣΦΙΓΓΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ

Κυβέρνηση, τρόικα, αγορές και διεθνείς τοκογλύφοι, ληστεύουν καθημερινά το λαό μας. Ετοιμάζονται να εκποιήσουν κάθε υποδομή που έχτισε με το υστέρημά του, να ξεπουλήσουν όσο – όσο κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου, για να εισπράξουν διπλά και τρίδιπλα τα δάνεια που έφαγαν Βιομήχανοι και Τραπεζίτες.

Οι εργαζόμενοι καθημερινά ακούμε για όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και τους σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση. Ό,τι είχαν εχέγγυο για τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους σμπαραλιάζεται. Ό,τι τους έδινε στοιχειώδη αξιοπρέπεια καταδικάζεται ως έγκλημα ενάντια στις «αγορές» και κηρύσσεται εκτός νόμου. Η σταθερή δουλειά, ο αξιοπρεπής μισθός, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία βάλλονται καθημερινά με πυρ ομαδόν από Κυβέρνηση, ΝΔ, ΣΕΒ και ΜΜΕ, που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας. Κι όσο μεγαλώνει η απόγνωση των εργαζομένων, τόσο περισσεύει το θράσος των αρπακτικών.

Κάθε φορά, οι χορτάτοι μας ζητούν ο ελληνικός λαός να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, οι ίδιοι που συμμετείχαν στα φαγοπότια των μεγαλοεργολάβων του Δημοσίου και των κρατικοδίαιτων «επενδυτών» του Πάγκαλου και του Παμπούκη.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

Ο κος Πάγκαλος, στυλοβάτης των απελευθερώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και κάθε αντιλαϊκού μέτρου, δηλώνει «όλοι μαζί τα φάγαμε», αλλά είναι γνωστό ότι τα τελευταία 40 χρόνια, από τη Χούντα μέχρι τον Γ. Α. Παπανδρέου, όλοι καλούσαν τους εργαζόμενους σε μόνιμη λιτότητα:

Για την «εξυγίανση» της χώρας, για να περάσουμε τις «στενωπούς» της ΝΔ το ’70 και να μπει η χώρα στην ΕΟΚ, όπου «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια», για να «εξυγιανθεί» το 1985 ξανά η χώρα, με το «0+0=14» του Μητσοτάκη και του Μάνου το 1993, για να γίνουμε «ανταγωνιστικοί» και να «προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις», με τη λιτότητα Σημίτη για να γίνει «η Ελλάδα ισχυρή με ευρώ στην ΟΝΕ», με την «απογραφή» Αλογοσκούφη για να μειωθεί το έλλειμμα και τέλος σήμερα για να μην «χρεοκοπήσει» η χώρα.

Στην ίδια περίοδο με τη λιτότητα, είχαμε τις ιδιωτικοποιήσεις, τη Ντόϊτσε Τέλεκομ, τη Ντόϊτσε Μπανκ, τη Χόχτιφ, τη Ζήμενς, τους μεγαλοεργολάβους των δρόμων, τις «μεταρρυθμίσεις» και τις «αναδιαρθρώσεις».

Φτάνει πια!

Οι Κυβερνήσεις μας έβαλαν στην ΕΕ, και όλοι μαζί, Κυβέρνηση, ΕΕ και ΣΕΒ έφεραν στη χώρα το ΔΝΤ, το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση. Οι απελευθερώσεις των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι παραχωρήσεις, οι επιδοτήσεις, τα κίνητρα και οι πάσης φύσης «μεταρρυθμίσεις» υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οδήγησαν τη χώρα σε παραγωγική υποβάθμιση και υπερχρέωση. Η τρόικα ομολογεί κυνικά ότι τα απανωτά μνημόνια δεν στοχεύουν στον περιορισμό του χρέους που αυξάνεται αλματωδώς, ούτε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στόχος είναι η συντριβή κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος. Η καταλήστευση του πλούτου και των υποδομών, η γενικευμένη εκποίηση της χώρας προκειμένου να συντηρηθεί στη ζωή το Ευρώ και να μη χάσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.

Δεν υπάρχει τέλος στα Μέτρα

Εκτός από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις ιδιωτικοποιήσεις υγείας και παιδείας, επίκεινται επιχειρησιακές συμβάσεις με μείωση μισθών και δικαιωμάτων, επιπλέον μειώσεις στις συντάξεις με βάση τις αναλογιστικές μελέτες των επικουρικών ταμείων και λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος μέσα από την φορολογία και την απελευθέρωση των τιμών και υπηρεσιών.

Και οι μηχανικοί

Μέσα σε ένα μόλις χρόνο χάσαμε το 25% του ετήσιου εισοδήματος μας, μας κατήργησαν το 13ο και 14ο μισθό, περιέκοψαν τα επιδόματα, πάγωσαν επ' αόριστον τις όποιες αυξήσεις. Δε θα σταματήσουν εδώ, όσο δεν αντιδρούμε και υποτασσόμαστε στα κομματικά φερέφωνα, θα μας σφάξουν και άλλο. Ήδη ετοιμάζουν σιγά-σιγά το έδαφος για νέες περικοπές, κατάργηση των επιδομάτων, νέα μισθολόγια κλπ. Οι πουλημένοι συνδικαλιστές ήδη φτιάχνουν το κλίμα, “δε θα πειράξουν εμάς”, “θα κόψουν από τους άλλους”, “εμείς θα ανεβούμε με το νέο μισθολόγιο” και άλλα ηχηρά. Κι όμως υπάρχουν συνάδελφοι που τους πιστεύουν, λες και δεν τις ζήσαμε μαζί τις περυσινές οριζόντιες περικοπές, λες και οι παλιότεροι δεν έζησαν το ενιαίο τη δεκαετία του '80. Μην έχουμε καμιά αμφιβολία, αν δε ματώσουμε στον αγώνα τα επιδόματα μας 6 και 7 %0 να τα ξεχάσουμε, θα τα καταργήσουν όλα σταδιακά και θα δημιουργήσουν νέα “πριμ αποδοτικότητας” και “παραγωγικότητας” για τους κολλητούς τους, τους μεγαλοσυνδικαλιστές, αυτούς που σκύβουν το κεφάλι, τις προνομιούχες Υπηρεσίες. Τα πρώτα δείγματα τα είδαμε πρόσφατα με την περικοπή των επιδομάτων στους υποχρεωτικά μεταταχθέντες συναδέλφους.

Ταυτόχρονα, σε πρωτοφανή επίπεδα φτάνει η διάλυση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών. Ο Καλλικράτης δίνει το τελειωτικό χτύπημα στις, πάντα προβληματικές, πολεοδομίες, η ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ αναλαμβάνει δημόσια έργα σε ολόκληρη τη χώρα, οι συμβάσεις παραχώρησης και τα Fast Track ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας σε ντόπιους και ξένους επενδυτές είναι η εικόνα από το, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον. Ο στόχος του να τα αναλάβουν όλα οι ιδιώτες, χωρίς περιττούς ελέγχους νομιμότητας με μόνο κριτήριο την κερδοφορία, είναι πολύ κοντά. Ο δε Υπουργός “Δημοσίων” Έργων αρχιτζαμπατζής σε βάρος μας, έχει αναδειχθεί στον καλύτερο υπάλληλο των κατασκευαστικών εταιριών. Μόλις του τραβήξανε το αυτάκι, έσπευσε να καταθέσει ρύθμιση ποινικοποίησης της άρνησης πληρωμής των διοδίων της κλοπής.

Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό, νέα ληστεία στο ασφαλιστικό, τη στιγμή που χαρίζουν δις € στις τράπεζες – και μέσα από τα Ταμεία μας, παράταση της δουλειάς μέχρι τα 65 και βάλε, 40ωρο και κατάργηση υπερωριών, απολύσεις των συμβασιούχων συναδέλφων, κατάργηση του κώδικα ελαχίστων αμοιβών για τους αυτοαπασχολούμενους, των συλλογικών συμβάσεων για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους.

Υπάρχει και άλλος δρόμος

Όχι, όσο και αν απογοητευόμαστε από την παθητικότητα και την ιδιοτέλεια πολλών συναδέλφων μας, δεν το βάζουμε κάτω, δεν ιδιωτεύουμε. Οι πρόσφατες εξεγέρσεις σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, δείχνουν – για άλλη μια φορά - τη τεράστια δύναμη που έχουν οι λαϊκές μάζες, όταν αυτοοργανώνονται και δεν κάνουν πίσω. Οι απεργίες των γιατρών και των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, τα κινήματα “δεν πληρώνω” στα διόδια, στα εισιτήρια των συγκοινωνιών και των νοσοκομείων, δείχνουν έναν άλλο δρόμο, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αγώνα. Η κυβέρνηση και η τρόϊκα φοβούνται ακριβώς το υπαρκτό ενδεχόμενο, για μια ασήμαντη αφορμή να κληθούν να αντιμετωπίσουν πραγματικές λαϊκές εξεγέρσεις και όχι τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση ή τις απεργίες μία στο τρίμηνο, που περισσότερο εκτονώνουν παρά ανοίγουν δρόμους ανατροπής αυτής της πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι, και εμείς σαν κομμάτι τους, δεν έχουμε κανένα λόγο να αποδεχτούμε τη θηλιά που μας σφίγγει το λαιμό. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσει τα χρέη τους. Υπάρχει διέξοδος για το λαό και τους εργαζόμενους.

ΠΟΛΕΜΟΣ για να μην περάσει η βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για τα έργα, τις συγκοινωνίες, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Παρατεταμένος και πολύμορφος αγώνας για να φύγουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και να ακυρωθούν όλοι οι νόμοι και οι συμβάσεις κατ' επιταγήν του μνημονίου

ΑΡΝΗΣΗ της αναγνώρισης και της πληρωμής του χρέους, ΟΧΙ στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας.

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ,

που οργανώνουν το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ των Πρωτοβάθμιων Σωματείων

την ΤΕΤΑΡΤΗ 23-2-2011

Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων – όχι στον υποταγμένο συνδικαλισμό

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

Καταζητούνται...

Οι περήφανοι εργολάβοι μας...

Θαυμάστε θράσος των περήφανων ελλήνων εργολάβων μας. Πρόθυμοι υπηρέτες της πολιτείας του μνημονίου θέτουν εαυτούς, υπαλλήλους και εξοπλισμό στην υπηρεσία του κράτους για να φτιάξουν φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γιατί μας θυμίζει κάτι σε συλλόγους εκδοροσφαγέων, εμάς πάλι; Τους υπαλλήλους τους ρώτησαν; Το επόμενο βήμα θα είναι να αναλάβουν οι ίδιοι τη φύλαξη; Μπα απλή ταξική συνείδηση είναι, πως θα κρατήσουν χαμηλά τα μεροκάματα, μέσω της καταστολής, του φόβου της απέλασης, της υποτίμησης της εργασίας των μεταναστών εργατών που τόσο εκμετελλεύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Το επίσημο έγγραφο είναι εδώ :

https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0B2iPq8AkxUHGYTJkYzlhNDYtMzA3Zi00ZDQ5LThhYzAtMDg0NGM1MzFmMDVm&hl=en

Αριθ. Πρωτ. 431
Προς
Τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη
κ. Χρήστο Παπουτσή
Θέμα : Επισκευή στρατοπέδων για υποδοχή μεταναστών.
Κύριε Υπουργέ,
Η Πανελλήνια Ένωση Διπλωματούχων Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (Π.Ε.Δ.Μ.Ε.Δ.Ε.) μετά τις αναγγελίες σας για την άμεση ανάγκη επισκευής στρατοπέδων για την υποδοχή μεταναστών, καθώς και για την κατασκευή τείχους προστασίας συνόρων, λόγω του επείγοντος της κατάστασης, επιθυμεί να θέσει τα μέλη της, μικρές και μεγάλες εργοληπτικές επιχειρήσεις σε όλη τη χώρα, στην υπηρεσία της Πολιτείας προκειμένου να συνδράμουν με όσα μέσα μπορούν στην επίτευξη του δύσκολου αυτού έργου.
Όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, η Διοίκηση της Ένωσης καθώς και τα μέλη της, με την αδιαμφισβήτητη τεχνογνωσία που διαθέτουν (μηχανικό εξοπλισμό - έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό) τίθενται στη διάθεσή σας προκειμένου να συνδράμουν στους στόχους του Υπουργείου σας για την καλύτερη και ταχύτερη ολοκλήρωση των ως άνω έργων.
Με εκτίμηση,

Για την ΠΕΔΜΕΔΕ,

Ο Πρόεδρος                                                                 Ο Γεν. Γραμματέας

Συνέλευση Ανέργων και Προσωρινά Απασχολούμενων Τεχνικών

Αναδημοσιεύουμε από το ΣΜΤ :

ΟΛΟΙ στην ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των ΑΝΕΡΓΩΝ και ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ τεχνικών

ΔΕΥΤΕΡΑ 21 / 2 / 2011, 7.00 μμ - Κτίριο Γκίνη - Πολυτεχνείο Πατησίων

ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ

Στις 23 Φλεβάρη μέρα πανελλαδικής –πανεργατικής απεργίας συμμετέχουμε στη συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στις 10.30 στο Μουσείο - Πολυτεχνείο

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Η επίθεση της οικονομικής «χούντας» κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΕΕ – ΔΝΤ– ελληνικού κεφαλαίου και η εφαρμογή της πολιτικής του μνημονίου δείχνει τα αποτελέσματά της: Τεράστια εκτίναξη της ακρίβειας και της φτώχειας και κατεδάφιση των δημόσιων πυλώνων, της εκπαίδευσης, της υγείας, της ασφάλισης, των συγκοινωνιών. Βασική συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι η εφιαλτική αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας, ειδικά για τους νέους. Τα ποσοστά είναι τρομακτικά. Τα στοιχεία μιλούν για 16%, χωρίς να υπολογίζονται οι νέοι που αναζητούν για πρώτη φορά δουλειά, οι εργαζόμενοι της μαύρης εργασίας, οι μισοεργαζόμενοι-μισοάνεργοι, που δουλεύουν λίγες ώρες την εβδομάδα, οι εποχικοί, οι εργαζόμενοι με το κομμάτι. Τα όρια ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία γίνονται όλο και περισσότερο ασαφή. Στον κλάδο μας η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο»!  Είναι χιλιάδες οι συνάδελφοι και οι οικογένειές τους που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τα 450 ευρώ του ΟΑΕΔ., ενώ οι εργαζόμενοι τεχνικοί που αμείβονται με δελτίο δεν δικαιούνται καν αυτό το πενιχρό επίδομα. Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι που σκέφτονται την προοπτική της μετανάστευσης.

Το ατομικό όραμα...

Η κατάσταση στις επιχειρήσεις τα χρόνια που πέρασαν ήθελε τους εργαζόμενους να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση του υπευθύνου για την πορεία της επιχείρησης όχι όμως και του «αποδέκτη των κερδών. Το κεφάλαιο με κυκλωτικές κινήσεις και με τη βοήθεια των κυβερνήσεων προσπαθούσε να πείσει τους εργαζόμενους για την ανταποδοτικότητα στους χώρους εργασίας, με το δόγμα ότι «η σκληρή δουλειά ανταμείβεται». Η πραγματικότητα όμως κρυβόταν καλά κάπου αλλού-στους χαμηλούς μισθούς, στην απλήρωτη εργασία, στην απλήρωτη υπερωρία, στην έλλειψη συνθηκών Υγιεινής και Ασφάλειας στα εργοτάξια, στα θανάσιμα εργατικά ατυχήματα. Αυτή η αλήθεια κρύβεται ακόμα και τώρα στα κέρδη των επιχειρηματιών, στη χαμηλή φορολόγηση τους, στα έργα της Ολυμπιάδας και στον κλείσιμο επιχειρήσεων και εργοστασίων .

...και η ατομική εξαθλίωση.

Σήμερα, για μία ακόμα φορά, μας λένε ότι οι απολύσεις και η ανεργία είναι θέμα οργάνωσης της εργασίας, ότι “περισσεύουν” πολλοί από εμάς λόγω κρίσης και άρα, η μερική, η διευθετούμενη, η ελαστική εργασία μπορεί να λύνει το θέμα της ανεργίας και να συγκρατεί τις απολύσεις. Αξιοποιούν και βαθαίνουν τη διαίρεση των εργαζομένων (προσωπικό υπεργολαβιών, συμβασιούχοι, μετανάστες, αορίστου, δημόσιοι) για περισσότερη ελαστική εργασία και εύκολες, γρήγορες και «αναίμακτες» απολύσεις. Για χρόνια και με συνέπεια ..ελβετικού ρολογιού, είτε σε περιόδους κρίσης είτε σε περιόδους «ανάπτυξης», επιτίθενται σε κάθε μέτρο ασφάλειας και προστασίας στην εργασία περιφρουρώντας με κάθε τρόπο τα κέρδη τους. Θέλουν να συναινέσουμε στη νέα κανονικότητα που εξυπηρετεί το κεφάλαιο, αυτή της ελαστικής, φτηνής ακόμα και της  δουλειάς «ήλιο με ήλιο» και της μισής ζωής.

Κυβέρνηση, Ε.Ε., κεφάλαιο μας εκβιάζουν και μας εκφοβίζουν.

Όλους. Εργαζόμενους και ανέργους. Με διλήμματα τύπου: «συνολικό κλείσιμο ή μερικές απολύσεις-διαθεσιμότητες», «απολύσεις ή αυξήσεις» που δικαιολογούνται στο όνομα της κρίσης, της πτώσης των πωλήσεων και του κερδών, της ανάγκης για «εξορθολογισμό των λειτουργικών εξόδων». Ο εργαζόμενος είναι υποψήφιος προς απόλυση είτε γιατί «η εταιρεία δεν πάει καλά», είτε γιατί δεν δέχεται τη μείωση του μισθού και δεν υποκύπτει στον εκβιασμό της ελαστικής και διευθετούμενης εργασίας, είτε γιατί απεργεί. Με την λιτότητα και την ακρίβεια που οι ίδιοι επιβάλλουν με τη φορολογία, τον προϋπολογισμό, τις περικοπές, τον Καλλικράτη.

Η προσπάθεια αυτή βέβαια της κυβέρνησης θα έμενε άκαρπη αν στο πλευρό του δεν είχε την πολύτιμη βοήθεια των ΜΜΕ. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με επιχειρήματα δήθεν δημοσιογράφων ενάντια σε κάθε κινητοποίηση, αντίσταση  και διεκδίκηση των εργαζομένων. Ως άξιοι συνεργάτες της κυβέρνησης προβάλλουν την πολεμική που δέχονται όλα τα κομμάτια της κοινωνίας ως αναγκαία συνθήκη για την έξοδο από την κρίση χωρίς να βγάζουν λέξη για τις κατακτήσεις του εργατικού και του ευρύτερου λαϊκού κινήματος που διαλύονται. Οι «υπάλληλοι» των καναλιών, καταδεικνύουν ως ενόχους τους αθώους και σπεύδουν να λοιδορήσουν κάθε κοινωνική αντίσταση. Καταστέλλοντας ιδεολογικά κάθε κίνημα από τη γέννηση του δίνουν τη χρησιμότερη χείρα βοηθείας στους φυσικούς καταστολείς που φτάνουν μέχρι και στα σκαλιά του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Να απαντήσουμε με αγωνιστική, ταξική ενότητα και αλληλεγγύη, αποφασιστικούς αγώνες, δυναμικές μορφές πάλης. Σε αυτή τη μάχη κανείς να μη μείνει μόνος!

·         Με κάλυψη των απολυμένων. Όλοι οι άνεργοι που απολύονται, εξακολουθούν να ανήκουν, να υποστηρίζονται και να καλύπτονται, να εκλέγουν και να εκλέγονται στο σωματείο. Η αλληλεγγύη δεν είναι ηθικό ζήτημα. Προϋποθέτει κάθε μορφής στήριξης σε απολυμένους αλλά και εργαζόμενους που απειλούνται ενώ βρίσκονται στην εργασία.

·         Οι εργαζόμενοι στις υπεργολαβίες, οι επινοικιαζόμενοι και οι μερικά απασχολούμενοι να ανήκουν στο κλαδικό σωματείο, αλλά και όταν απασχολούνται επαναλαμβανόμενα σε μια επιχείρηση, για το διάστημα αυτό, να καλύπτονται αυτοδίκαια και πλήρως  και από το επιχειρησιακό σωματείο.

·         Οργάνωση των ανέργων και καταγραφή τους καθώς και των νεο-εισερχόμενων άνεργων (που δεν έχουν δουλέψει ποτέ).

·         Κοινό μέτωπο αγώνα σε επιχειρήσεις και κλάδους (π.χ. οικοδομή, μεταλλουργία), με αγωνιστικό συντονισμό των σωματείων τους.

·         Παράλληλο κίνημα αλληλεγγύης στην κοινωνία. Καταλήψεις των επιχειρήσεων που κλείνουν ή απολύουν μαζικά.

Χρειαζόμαστε ένα εργατικό κίνημα ενιαίο, ταξικό, εργαζομένων-ανέργων, σταθερά -ελαστικά απασχολούμενων, Ελλήνων-μεταναστών, νέων-μεγαλύτερων, Ελλήνων-εργαζομένων στις γειτονικές χώρες που θα αναμετριέται υπέρ όλων και όχι απλώς ένα κίνημα συμπαράστασης στους κάθε φορά πληττόμενους. Με πολιτική κατεύθυνση ανατροπής της επίθεσης, των νόμων της ΕΕ και των κυβερνήσεων, των νέων μνημονίων και από τη σκοπιά της διεύρυνσης των δικαιωμάτων μας. Κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που με τις θέσεις και την πρακτική του συναινεί στα μέτρα, σπέρνει την απογοήτευση και που κινείται στη λογική του «κοινωνικού εταίρου», των κινήτρων και των επιδοτήσεων προς τους επιχειρηματίες. Που θα κάνει κάθε μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς που κλείνει ή απολύει μαζικά υπόθεση όλου του εργατικού κινήματος.

Δεν θα πληρώσουμε το χρέος και την κρίση τους. Διεκδικούμε :

·        Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων.

·        Επίδομα ανεργίας, για όλο το διάστημα της ανεργίας, ίσο με τον προτεινόμενο βασικό μισθό για όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις (παλιοί ή νεοεισερχόμενοι). Δικαίωμα επιδόματος ανεργίας σε όσους δουλεύουν με «μπλοκάκι» και απολύονται, απαλλαγή τους από τις εισφορές. Να δηλωθούν τώρα όλοι οι άνεργοι μηχανικοί στο ΤΣΜΕΔΕ. Για να ζει ο άνεργος με αξιοπρέπεια, αλλά και ως αντικίνητρο στην απόλυση.

·        Μείωση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς μείωση των αποδοχών. 35ωρο, πενθήμερο, εφτάωρο, με σταθερή εργασία και πλήρεις αποδοχές. Κανονικές προσλήψεις στους συμβασιούχους, απασχολούμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και γενικά κατάργηση επισφαλούς εργασίας.

·        Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή κλείνει για να καλυφθούν αποζημιώσεις και τα επιδόματα ανεργίας των απολυμένων. Κατά περίπτωση κρατικοποίηση, με δήμευση της περιουσίας τους και εργατικό έλεγχο.       

·        Κατάργηση της οδηγίας Μπολκενστάιν της Ε.Ε. καθώς και των πρόσφατων αποφάσεων της για το 65ωρο κλπ.

·        Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων των ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια.

·        Πάγωμα όλων των χρεών –δανείων των ανέργων. Μείωση των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου, δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους.