συσπειρωση αριστερων μηχανικων
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΔΕΝ ΣΦΙΓΓΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ
Κυβέρνηση, τρόικα, αγορές και διεθνείς τοκογλύφοι, ληστεύουν καθημερινά το λαό μας. Ετοιμάζονται να εκποιήσουν κάθε υποδομή που έχτισε με το υστέρημά του, να ξεπουλήσουν όσο – όσο κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου, για να εισπράξουν διπλά και τρίδιπλα τα δάνεια που έφαγαν Βιομήχανοι και Τραπεζίτες.
Οι εργαζόμενοι καθημερινά ακούμε για όλο και πιο σκληρά, αντικοινωνικά μέτρα που ισοπεδώνουν δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών και τους σπρώχνουν με βίαιο τρόπο στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εξαθλίωση. Ό,τι είχαν εχέγγυο για τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους σμπαραλιάζεται. Ό,τι τους έδινε στοιχειώδη αξιοπρέπεια καταδικάζεται ως έγκλημα ενάντια στις «αγορές» και κηρύσσεται εκτός νόμου. Η σταθερή δουλειά, ο αξιοπρεπής μισθός, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία βάλλονται καθημερινά με πυρ ομαδόν από Κυβέρνηση, ΝΔ, ΣΕΒ και ΜΜΕ, που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας. Κι όσο μεγαλώνει η απόγνωση των εργαζομένων, τόσο περισσεύει το θράσος των αρπακτικών.
Κάθε φορά, οι χορτάτοι μας ζητούν ο ελληνικός λαός να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, οι ίδιοι που συμμετείχαν στα φαγοπότια των μεγαλοεργολάβων του Δημοσίου και των κρατικοδίαιτων «επενδυτών» του Πάγκαλου και του Παμπούκη.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΖΟΥΝ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ’ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, ΚΗΡΥΣΣΟΥΝ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
Ο κος Πάγκαλος, στυλοβάτης των απελευθερώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και κάθε αντιλαϊκού μέτρου, δηλώνει «όλοι μαζί τα φάγαμε», αλλά είναι γνωστό ότι τα τελευταία 40 χρόνια, από τη Χούντα μέχρι τον Γ. Α. Παπανδρέου, όλοι καλούσαν τους εργαζόμενους σε μόνιμη λιτότητα:
Για την «εξυγίανση» της χώρας, για να περάσουμε τις «στενωπούς» της ΝΔ το ’70 και να μπει η χώρα στην ΕΟΚ, όπου «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια», για να «εξυγιανθεί» το 1985 ξανά η χώρα, με το «0+0=14» του Μητσοτάκη και του Μάνου το 1993, για να γίνουμε «ανταγωνιστικοί» και να «προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις», με τη λιτότητα Σημίτη για να γίνει «η Ελλάδα ισχυρή με ευρώ στην ΟΝΕ», με την «απογραφή» Αλογοσκούφη για να μειωθεί το έλλειμμα και τέλος σήμερα για να μην «χρεοκοπήσει» η χώρα.
Στην ίδια περίοδο με τη λιτότητα, είχαμε τις ιδιωτικοποιήσεις, τη Ντόϊτσε Τέλεκομ, τη Ντόϊτσε Μπανκ, τη Χόχτιφ, τη Ζήμενς, τους μεγαλοεργολάβους των δρόμων, τις «μεταρρυθμίσεις» και τις «αναδιαρθρώσεις».
Φτάνει πια!
Οι Κυβερνήσεις μας έβαλαν στην ΕΕ, και όλοι μαζί, Κυβέρνηση, ΕΕ και ΣΕΒ έφεραν στη χώρα το ΔΝΤ, το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση. Οι απελευθερώσεις των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι παραχωρήσεις, οι επιδοτήσεις, τα κίνητρα και οι πάσης φύσης «μεταρρυθμίσεις» υπέρ του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, οδήγησαν τη χώρα σε παραγωγική υποβάθμιση και υπερχρέωση. Η τρόικα ομολογεί κυνικά ότι τα απανωτά μνημόνια δεν στοχεύουν στον περιορισμό του χρέους που αυξάνεται αλματωδώς, ούτε στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Στόχος είναι η συντριβή κάθε εργατικού και κοινωνικού δικαιώματος. Η καταλήστευση του πλούτου και των υποδομών, η γενικευμένη εκποίηση της χώρας προκειμένου να συντηρηθεί στη ζωή το Ευρώ και να μη χάσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι.
Δεν υπάρχει τέλος στα Μέτρα
Εκτός από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τις ιδιωτικοποιήσεις υγείας και παιδείας, επίκεινται επιχειρησιακές συμβάσεις με μείωση μισθών και δικαιωμάτων, επιπλέον μειώσεις στις συντάξεις με βάση τις αναλογιστικές μελέτες των επικουρικών ταμείων και λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος μέσα από την φορολογία και την απελευθέρωση των τιμών και υπηρεσιών.
Και οι μηχανικοί
Μέσα σε ένα μόλις χρόνο χάσαμε το 25% του ετήσιου εισοδήματος μας, μας κατήργησαν το 13ο και 14ο μισθό, περιέκοψαν τα επιδόματα, πάγωσαν επ' αόριστον τις όποιες αυξήσεις. Δε θα σταματήσουν εδώ, όσο δεν αντιδρούμε και υποτασσόμαστε στα κομματικά φερέφωνα, θα μας σφάξουν και άλλο. Ήδη ετοιμάζουν σιγά-σιγά το έδαφος για νέες περικοπές, κατάργηση των επιδομάτων, νέα μισθολόγια κλπ. Οι πουλημένοι συνδικαλιστές ήδη φτιάχνουν το κλίμα, “δε θα πειράξουν εμάς”, “θα κόψουν από τους άλλους”, “εμείς θα ανεβούμε με το νέο μισθολόγιο” και άλλα ηχηρά. Κι όμως υπάρχουν συνάδελφοι που τους πιστεύουν, λες και δεν τις ζήσαμε μαζί τις περυσινές οριζόντιες περικοπές, λες και οι παλιότεροι δεν έζησαν το ενιαίο τη δεκαετία του '80. Μην έχουμε καμιά αμφιβολία, αν δε ματώσουμε στον αγώνα τα επιδόματα μας 6 και 7 %0 να τα ξεχάσουμε, θα τα καταργήσουν όλα σταδιακά και θα δημιουργήσουν νέα “πριμ αποδοτικότητας” και “παραγωγικότητας” για τους κολλητούς τους, τους μεγαλοσυνδικαλιστές, αυτούς που σκύβουν το κεφάλι, τις προνομιούχες Υπηρεσίες. Τα πρώτα δείγματα τα είδαμε πρόσφατα με την περικοπή των επιδομάτων στους υποχρεωτικά μεταταχθέντες συναδέλφους.
Ταυτόχρονα, σε πρωτοφανή επίπεδα φτάνει η διάλυση των Δημόσιων Τεχνικών Υπηρεσιών. Ο Καλλικράτης δίνει το τελειωτικό χτύπημα στις, πάντα προβληματικές, πολεοδομίες, η ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ αναλαμβάνει δημόσια έργα σε ολόκληρη τη χώρα, οι συμβάσεις παραχώρησης και τα Fast Track ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας σε ντόπιους και ξένους επενδυτές είναι η εικόνα από το, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον. Ο στόχος του να τα αναλάβουν όλα οι ιδιώτες, χωρίς περιττούς ελέγχους νομιμότητας με μόνο κριτήριο την κερδοφορία, είναι πολύ κοντά. Ο δε Υπουργός “Δημοσίων” Έργων αρχιτζαμπατζής σε βάρος μας, έχει αναδειχθεί στον καλύτερο υπάλληλο των κατασκευαστικών εταιριών. Μόλις του τραβήξανε το αυτάκι, έσπευσε να καταθέσει ρύθμιση ποινικοποίησης της άρνησης πληρωμής των διοδίων της κλοπής.
Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό, νέα ληστεία στο ασφαλιστικό, τη στιγμή που χαρίζουν δις € στις τράπεζες – και μέσα από τα Ταμεία μας, παράταση της δουλειάς μέχρι τα 65 και βάλε, 40ωρο και κατάργηση υπερωριών, απολύσεις των συμβασιούχων συναδέλφων, κατάργηση του κώδικα ελαχίστων αμοιβών για τους αυτοαπασχολούμενους, των συλλογικών συμβάσεων για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους.
Υπάρχει και άλλος δρόμος
Όχι, όσο και αν απογοητευόμαστε από την παθητικότητα και την ιδιοτέλεια πολλών συναδέλφων μας, δεν το βάζουμε κάτω, δεν ιδιωτεύουμε. Οι πρόσφατες εξεγέρσεις σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, δείχνουν – για άλλη μια φορά - τη τεράστια δύναμη που έχουν οι λαϊκές μάζες, όταν αυτοοργανώνονται και δεν κάνουν πίσω. Οι απεργίες των γιατρών και των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, τα κινήματα “δεν πληρώνω” στα διόδια, στα εισιτήρια των συγκοινωνιών και των νοσοκομείων, δείχνουν έναν άλλο δρόμο, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αγώνα. Η κυβέρνηση και η τρόϊκα φοβούνται ακριβώς το υπαρκτό ενδεχόμενο, για μια ασήμαντη αφορμή να κληθούν να αντιμετωπίσουν πραγματικές λαϊκές εξεγέρσεις και όχι τη συνηθισμένη κοινοβουλευτική αντιπολίτευση ή τις απεργίες μία στο τρίμηνο, που περισσότερο εκτονώνουν παρά ανοίγουν δρόμους ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Οι εργαζόμενοι, και εμείς σαν κομμάτι τους, δεν έχουμε κανένα λόγο να αποδεχτούμε τη θηλιά που μας σφίγγει το λαιμό. Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμιά υποχρέωση να αναγνωρίσει τα χρέη τους. Υπάρχει διέξοδος για το λαό και τους εργαζόμενους.
ΠΟΛΕΜΟΣ για να μην περάσει η βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για τα έργα, τις συγκοινωνίες, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Παρατεταμένος και πολύμορφος αγώνας για να φύγουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και να ακυρωθούν όλοι οι νόμοι και οι συμβάσεις κατ' επιταγήν του μνημονίου
ΑΡΝΗΣΗ της αναγνώρισης και της πληρωμής του χρέους, ΟΧΙ στο ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ,
που οργανώνουν το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ των Πρωτοβάθμιων Σωματείων
την ΤΕΤΑΡΤΗ 23-2-2011
Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων – όχι στον υποταγμένο συνδικαλισμό
ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ – ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου