Ευτυχώς που το διώξαμε το ΔΝΤ...

Ευτυχώς που το διώξαμε το ΔΝΤ...

Εστάλη η επιστολή-πρόσκληση προς το ΔΝΤ, ώστε κλιμάκια να έλθουν στην Αθήνα για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας μέσω ESM ώστε κλιμάκια να έλθουν στην Αθήνα για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για το τρίτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας μέσω ESM.  Το ζήτημα με το ΔΝΤ ανέκυψε γιατί, όπως ενημέρωσε και ο εκπρόσωπός του, το ελληνικό αίτημα για την επιστροφή των θεσμών επί ελληνικού εδάφους δεν απευθύνθηκε ξεχωριστά στο Ταμείο, αλλά με κοινή επιστολή σε όλους τους εμπλεκόμενους θεσμούς.

Η επιστολή που εστάλη:

Αγαπητή Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,

Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευθεί να εφαρμόσουν μία σειρά από πολιτικές, οι οποίες θα ενδυναμώσουν τη δημοσιονομική βιωσιμότητα, θα ενισχύσουν τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και, κυρίως, θα κατανείμουν το κόστος της οικονομικής προσαρμογής με τρόπο δίκαιο,  διορθώνοντας έτσι τις αδικίες του παρελθόντος.

Βεβαίως, κάποια από αυτά τα μέτρα έχουν ήδη νομοθετηθεί. Εκτιμούμε, όμως, ότι θα χρειαστεί αρκετός χρόνος πριν η ελληνική οικονομία μπορέσει να ανταποκριθεί και να επιστρέψει σε ένα δυναμικό και βιώσιμο δρόμο ανάπτυξης με δικαιοσύνη και κοινωνική συνοχή.

Με βάση τα παραπάνω και με στόχο να ανταποκριθούμε σε αυτές τις προκλήσεις, έχουμε αιτηθεί  μίας νέας τριετούς δανειακής σύμβασης,  η οποία έχει ήδη γίνει κατ’ αρχήν δεκτή,  και οι όροι της οποίας είναι σήμερα υπό διαπραγμάτευση.

Ως εκ τούτου, και κατ’ εφαρμογή της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της 12ης Ιουλίου 2015, σας ενημερώνουμε ότι αιτούμεθα μίας νέας δανειακής διευκόλυνσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Προσδοκούμε τη συνέχιση της συνεργασίας μας με το Ταμείο.

Βροχή δικογραφιών για το Δημοκρίτειο

Κώστας Ζαφειρόπουλος

 

Τον δρόμο της Δικαιοσύνης έχει πάρει η υπόθεση των προβληματικών συμβάσεων σίτισης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, την οποία ανέδειξε η «Εφ.Συν.», καθώς συνολικά πέντε δικογραφίες σε διάστημα 6 ετών, από το 2009 μέχρι και σήμερα, έχουν σχηματιστεί για την οικονομική διαχείριση του Πανεπιστημίου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, σε απάντηση ερώτησης 5 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τις αδιαφανείς επιχειρηματικές δραστηριότητες των πρυτανικών αρχών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, γίνεται γνωστό πως εκκρεμούν οι εκδόσεις 4 πορισμάτων για τη διαχείριση κονδυλίων, τόσο για τη σίτιση όσο και για τη φύλαξη του ΔΠΘ την τελευταία δεκαετία, κατόπιν σχετικών παραγγελιών του εισαγγελέα Πρωτοδικών Ροδόπης.
Η πέμπτη δικογραφία σχηματίστηκε, όπως ενημερώνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, ύστερα από διαβίβαση δημοσιευμάτων και επωνύμων καταγγελιών μελών ΔΕΠ περί κακοδιαχείρισης και τέλεσης αξιοποίνων πράξεων ετέρων μελών ΔΕΠ διαχρονικά και ιδίως κατά τα έτη 2013 έως 2015.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με πληροφορίες, ξεχωριστό έλεγχο -ύστερα από επώνυμες καταγγελίες- έχει διατάξει η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς Ελένη Ράικου αποκλειστικά για το πρόσωπο του νυν πρύτανη Αθανάσιου Καραμπίνη. Παράλληλη διερεύνηση του θέματος έχει διατάξει από την πλευρά του και ο επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, ενώ αναμένεται η επίσημη τοποθέτηση για το θέμα του υπουργού Παιδείας, Α. Μπαλτά.

Ανω-κάτω

Το να κυβερνάς με ιδεοληψίες δεν είναι απλώς καταστροφικό, είναι τελικά εγκληματικό

Ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος έγραψε μια εύστοχη κριτική στις ιδεοληψίες του Τσίπρα και του Βαρουφάκη. Του ΚΜ*

Αφορμή για το σχόλιο αυτό έδωσε ο καταιγισμός άρθρων, συνεντεύξεων και χρησμών, συχνά αντιφατικών, που κατά ριπές (η μεταφορά δεν είναι δική μας) εξαπολύει ο κ. Βαρουφάκης τις τελευταίες μέρες. Θέλουμε εδώ να δούμε τις κεντρικές ιδέες που προβάλλονται από τον, ας μην το ξεχνάμε, κεντρικό διαπραγματευτή της Ελληνικής κυβέρνησης, παρά την παραίτησή του στο παρά πέντε.

O κ. Βαρουφάκης εξακολουθεί να ταξιδεύει στα πέλαγα του ιδεαλισμού (χρησιμοποιώ τον όρο αυστηρά φιλοσοφικά και όχι με την τρέχουσα χρήση).

Σύμφωνα με όσα είπε σε χθεσινή (21/7) συνέντευξή του στο CNN: «Η αλήθεια είναι ότι η ισχυρή τρόικα των πιστωτών δεν ενδιαφερόταν να βρεθεί λογική, έντιμη, αμοιβαία αποδεκτή λύση», [1] δηλαδή, ακόμη και τώρα θεωρεί ότι η Ελληνική Κυβέρνηση όφειλε να "διαπραγματεύεται" σύμφωνα με τις ιδέες της "λογικής" και της "εντιμότητας" ή, όπως τόχε πει γλαφυρά τότε, σύμφωνα με τον "Ορθό Λόγο" του Καντ. Για να καταλήξει στο ...«Τι έχει κάνει η Ευρώπη στον εαυτό της;», υπονοώντας ότι η συμφωνία με την Ελλάδα είναι καταστροφική για την …Ευρώπη, μια φαντασιακή Ευρώπη, που όπως θα δούμε, υπάρχει μόνο στο μυαλό των Ευρωπαϊστών της «αριστεράς παντός καιρού», όπως πετυχεμένα χαρακτηρίστηκαν πρόσφατα.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Πριν ακριβώς δύο χρόνια, σε άρθρο με τίτλο «Πόσο ευσταθούν οι θέσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, όταν αναλάβει την κυβέρνηση;» [2], είχα ασχοληθεί με την ουσία των ιδεών περί διαπραγμάτευσης της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να αποδειχτεί ότι «η κατά Α. Τσίπρα διαπραγμάτευση δε στέκεται από την άποψη της στρατηγικής θεωρίας και επομένως δεν πρόκειται να γίνει». Ειδικότερα, είχα ασχοληθεί με τις δύο αντιφατικές αφετηρίες-όρους της «διαπραγμάτευσης» κατά ΣΥΡΙΖΑ, αφενός της κατάργησης των μνημονίων και αφετέρου της παραμονής στην Ευρωζώνη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Αρχικά, είχα καταπιαστεί με το ερώτημα που από τη ΔΕΘ το 2012, είχε κληθεί να απαντήσει ο Τσίπρας: Αν η ΕΕ αρνηθεί τα Ελληνικά αιτήματα, θα αποχωρήσει η ΕΕ από την Ευρωζώνη; Είχε απαντήσει τότε (2012) ο Τσίπρας ότι η ΕΕ αποκλείεται να μη δεχτεί τα Ελληνικά αιτήματα, επειδή η Ελλάδα κρατά την …τύχη της Ευρωζώνης στα χέρια της. Όμως οκτώ μήνες αργότερα, η ΕΕ δεν ενέδωσε στην Κύπρο και αποδείχτηκε ότι εδώ η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ είχε σοβαρά κενά. Ο μόνος που μέχρι τέλους τότε επέμεινε ότι η Κύπρος δεν έπρεπε να ενδώσει, διότι η ΕΕ …μπλόφαρε(!) ήταν ο κ. Βαρουφάκης. Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» τον Ιούλιο του 2013, πρόβαλε την επόμενη ιδεοληψία που μας ταλανίζει τα τελευταία χρόνια. Ότι δηλαδή η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει το τοπίο της Ευρώπης ριζικά, ώστε να προκύψει νέα δομή και λειτουργία των οργάνων της ΕΕ και να δικαιωθούν τα αιτήματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρενθετικά εδώ να σημειώσουμε ότι η θεωρία αυτή, που διαδίδεται εμφατικά ακόμα και τώρα, συνυπάρχει με την αντίθετη Βαρουφάκεια αφήγηση, σύμφωνα με την οποία το Eurogroup είναι 99% όργανο του Σόιμπλε με κάποια ψήγματα ανεξαρτησίας των Γάλλων. Αλλά αυτό είναι το χαρακτηριστικό των ιδεοληψιών, ότι ενσωματώνονται σε συστήματα με τυπικές αντιφάσεις, χωρίς να διαρρηγνύεται η ικανότητα τους να διαδίδονται από τα ΜΜΕ και τους υπόλοιπους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο 2013. Είχε υπαινιχθεί τότε ο Τσίπρας ότι σε περίπτωση που η Ευρώπη τον αναγκάσει, θα απαντήσει με μονομερείς ενέργειες, υπονοώντας την στάση πληρωμών. Είχα αποδείξει τότε ότι η απειλή (με τη στρατηγική έννοια του όρου) που επέσειε ο Τσίπρας προς τους εταίρους δεν επρόκειτο να γίνει πιστευτή όσο η Ελλάδα δεν είχε ως εναλλακτική την έξοδο από την Ευρωζώνη. Το δίδαγμα από την περίπτωση της Κύπρου ήταν ότι θα έπρεπε να έχουμε απάντηση στην περίπτωση που η ΕΚΤ διέκοπτε τη ρευστότητα των Ελληνικών τραπεζών. Η μόνη δυνατή απάντηση σε μια τέτοια περίπτωση είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη, αλλά ο Τσίπρας a priori και εμφατικά απέρριπτε σε κάθε περίπτωση τέτοιο ενδεχόμενο. Άρα η απειλή των μονομερών ενεργειών ήταν μια κούφια απειλή και τέτοιες απειλές είναι μη χρησιμοποιήσιμα χαρτιά στις διαπραγματεύσεις.

10ήμερο αντίστασης στις Σκουριές

Πηγή

10ήμερο αντίστασης

Ενάντια σε κάθε λογική ανάθεσης.

Δεν αναμένουμε καμία ελπίδα την

πραγματώνουμε μόνοι μας.

ΣΚΟΥΡΙΕΣ

24 ΙΟΥΛΙΟΥ-2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ,

ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ,ΠΡΟΒΟΛΕΣ,ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ,

ΜΟΥΣΙΚΗ,ΦΑΓΗΤΟ,ΔΡΑΣΕΙΣ.

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ

Μ.ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΟΥΡΑΝΟΥΠΟΛΗΣ

Ν.ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ

ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μετατραυματικό σύνδρομο, «αριστερή παρένθεση» και βήματα για την προωθητική επούλωση

του Σερ. Σεφεριάδη από εδώ

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ολόκληρο το κομμάτι της κοινωνίας -οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα λαϊκά στρώματα- που το προηγούμενο διάστημα ακούμπησε στoν ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντάς τον στην εξουσία, δίνοντάς του εντολή και δύναμη ρήξης (πρώτα με τα αυθόρμητα συλλαλητήρια του «ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!» και -βεβαίως- με το συγκλονιστικό 62% ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ της 5ης Ιούλη), βιώνει σήμερα ένα βαθύ τραύμα, ένα σοκ.

Για να περιγράψει κανείς αυτό που μπροστά στα μάτια μας συνέβη (και εξακολουθεί να συμβαίνει), δε χρειάζεται να επινοήσει λέξεις δραματικές, φορτισμένες και «άγριες» -να επικαλεστεί προδοσίες, μυστικά σχέδια και παλατιανές συνωμοσίες. Αρκούν μόνο δυο: πολιτικό έλλειμμα. Το μόνο «αδίκημα» (αν θα μπορούσαμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε) όσων υποχώρησαν στην οπτική "ΤΙΝΑ", είναι πως νόμισαν ότι με λίγη βερμπαλιστική μαρξολογία θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις ύαινες. Δεν είναι όμως ότι υπερτίμησαν τον εαυτό τους, όπως κατά κόρον λέγεται. Το πρόβλημα δεν ήταν η υπερτίμηση, αλλά -το ακριβώς- αντίθετο, η υποτίμηση: η υποτίμηση της πολιτικής, ειδικά της κινηματικής πολιτικής και των φορέων της -όλων όσων αντιλαμβάνονται την πολιτική ως αγώνα, και την προσεγγίζουν με βασική μέριμνα την εξασφάλιση της λειτουργικότητας όσων επαγγέλλονται.

Οι ιδέες, βέβαια, βρίσκονται πάντοτε στη βάση. Είναι, όπως λέγεται, παράγοντας εκ των ων ουκ άνευ: Προκειμένου να χειριστεί κάποιος μια μάχη, πρέπει, λ.χ., να ξέρει ότι η ύαινα είναι ύαινα -αλλιώς δεν υπάρχει εγχείρημα (αρκεί, για του λόγου το αληθές, να αναλογιστούμε την άποψη ότι «ακόμα κι αν δεν υπήρχε Μνημόνιο, θα έπρεπε να το εφεύρουμε εμείς»!). Όμως αυτό, προφανώς, δεν αρκεί: για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η ύαινα, χρειάζεται και στρατηγική σύγκρουσης. Αν εκείνος που ξεκινά τον αγώνα φαντάζεται ότι θα τον φέρει εις πέρας με επιτυχία απλώς με τα λόγια και η δύναμη της πειθούς, τότε είτε η ύαινα θα τον κατασπαράξει, είτε θα τον καθυποτάξει υποχρεώνοντάς τον να μεταλλαχθεί. Αυτές είναι και οι συντεταγμένες της τραγωδίας που συλλογικά βιώνουμε. Με κύριο όπλο τη βερμπαλιστική μαρξολογία (με την έμφαση στο «βερμπαλιστική»), η ομάδα Τσίπρα επιχείρησε να αντιμετωπίσει την ύαινα και υπέκυψε. Τόσο πριν, όσο και -κυρίως- μετά την υποταγή, όμως, γίναμε μάρτυρες και μιας σειράς επιπτώσεων. Κύρια ανάμεσά τους ήταν το κανονικοποιημένο και ιστορικά επαναλαμβανόμενο όνειδος της γραφειοκρατικοποίησης. Την ώρα που συντάσσονται αυτές οι γραμμές, η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ (109 από τα 201 μέλη της) απορρίπτουν το 3ο Μνημόνιο το οποίο υπέγραψε η ηγετική ομάδα, αλλά η τελευταία κωφεύει, αρνούμενη να προβεί καν σε σύγκλιση του οργάνου. Η πρακτική και τα επιχειρήματα των απολογητών της είναι τόσο ανερμάτιστα, που δε χρειάζεται καν να σχολιαστούν -το μόνο που προκαλούν είναι η επίταση του τραύματος.
Και η έμφαση είναι ακριβώς εδώ: στο τραύμα. Σ' αυτό πρέπει, τούτες τις κρίσιμες ώρες, να στραφεί η προσοχή μας, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ηρεμία και νηφαλιότητα. Άλλωστε όλοι (ακόμα και κάποιοι από εκείνους που κραυγάζοντας -όχι πάντοτε ευγενικά- μας καλούν να σωπάσουμε) βιώνουμε ένα μετατραυματικό σύνδρομο: συναισθηματική διαταραχή που προκαλείται εξαιτίας ενός τρομακτικού γεγονότος, που απείλησε (στιγμιαία ή περισσότερο εξακολουθητικά) τη ζωή ατόμων ή συλλογικοτήτων, και το οποίο ξεπερνά τα όρια των συνηθισμένων ανθρώπινων εμπειριών. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, τονίζουν οι επιστήμονες της ψυχικής υγείας, ελλοχεύει ο κίνδυνος σοβαρών περαιτέρω παθογενέσεων.

Η Ολλανδία βοηθάει πολυεθνικές επιχειρήσεις να αποφεύγουν φόρους απο την Ελλάδα

Η Ολλανδία βαηθάει πολυεθνικές επιχειρήσεις να αποφεύγουν φόρους και να βγάζουν τα κέρδη τους απο την ελλάδα αφορόλογητα σε κράτη φορολογικού παραδείσου, όπως στην Καραιβικη.
Αυτό ειναι το αποτελεσμα μελετης που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα από το Κέντρο Ερευνών για τις Πολυεθνικές Εταιρείες (Somo)..
Σύμφωνα με την μελετη SoMo η καναδική μεταλλευτική εταιρεία Eldorado Gold σε συνεργασία με την θυγατρική της Hellas Gold, την Ολλανδική κυβέρνηση και τον Ευρωπαικό οικονομικό υπουργό Νταισελμπλουμ, μέσα από μια περίπλοκη δομή εκμετάλλευσης μετατοπίζει στην πολυεθνική έσοδα από τόκους από την ελληνική θυγατρική της Hellas Gold μέσα από γραμματοκιβώτια στις Κάτω Χώρες στα Μπαρμπάντος.
Σύμφωνα με το SoMo πολλοί ξένοι επενδυτές στην Ελλάδα, κάνουν φοροδιαφυγή μεσω «εικονικών εταιρειών» στην Ολλανδία και μεταφέρουν τα «κέρδη» τους στα νησιά Μπαρμπάντος
Σύμφωνα με το το SoMo το 80% των επενδύσεων της ολλανδίας στην νοτια ευρώπη (ιδιως ελλάδα) ειναι σε πολυεθνικές (εικονικές εταιρείες), που λόγω αυτης της οδού κανουν φοροδιαφυγή, με τις ευλογιες του κ. Νταισελμπλουμ, και αυτο εκτος απο υποκριτικό και άδικο ειναι και εγκληματικό.

Φωτογραφική εξαίρεση των "μεγάλων συγχρηματοδοτούμενων έργων του άρθρου 100 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου" από το άρθ.1 παρ.10 ν.4281/14 περί «Μη επιβολής ΦΠΑ σε τεχνικά έργα»

Πηγή

Στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου "Αδειοδότηση παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης - Ίδρυση συνδεδεμένης εταιρίας παρ.4 άρθρου 1 του Ν. 4324/2015 (ΦΕΚ Α’ 44/2015) - Ρύθμιση θεμάτων Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ), τροποποίηση διατάξεων Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ Α΄ 82/2012) και άλλες διατάξεις", στο άρθρο 20 εισάγεται προφανής φωτογραφική εξαίρεση από το άρθ.1 παρ.10 ν.4281/14 περί «Μη επιβολής ΦΠΑ σε τεχνικά έργα», ΜΟΝΟ των "μεγάλων συγχρηματοδοτούμενων έργων του άρθρου 100 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου". Βλ. εδώ το σχέδιο νόμου.

Συγκεκριμένα στο άρθρο 20 του υπ' όψη σχεδίου νόμου εισάγεται:

"Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 39α του Ν.2859/00 (ΦΕΚ 248Α΄) «Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας», όπως αυτή προστέθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 1 του Ν.4281/2014 (ΦΕΚ 160Α) και ισχύει, προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Από την ανωτέρω ρύθμιση, εξαιρούνται από την έναρξη ισχύος της παραγράφου 10 του άρθρου 1 του Ν.4281/2014, τα μεγάλα συγχρηματοδοτούμενα έργα του άρθρου 100 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2013»"

Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι:

"Με το άρθρο 20, η εν λόγω ρύθμιση επιβάλλεται δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός έργων που αφορούν τις υποδομές της Χώρας υλοποιούνται από φορείς που υπάγονται στο ΦΠΑ και κατά συνέπεια ο εν λόγω φόρος επί της δαπάνης κατασκευής των έργων είναι μη επιλέξιμος. Εκτός αυτών είχε διαπιστωθεί ότι η πλειονότητα των φορέων δεν διέθετε τα απαραίτητα ταμειακά διαθέσιμα προκειμένου να καταβάλουν στους αναδόχους τους τον αναλογούντα ΦΠΑ και αρκούνταν να πληρώσουν σε αρκετές περιπτώσεις μόνο την αξία των τιμολογίων χωρίς τον φόρο αυτό. Αυτό είχε ως συνέπεια να μειωθεί ακόμη περισσότερο η έτσι και αλλιώς μικρή ταμειακή ρευστότητα των αναδόχων. Εξ' αιτίας του τελευταίου αυτού γεγονότος πολλά έργα που είχαν αναδόχους χαμηλής χρηματοοικονομικής ρευστότητας καθυστερούσαν την εξόφληση των τιμολογίων με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η ολοκλήρωση μεγάλου αριθμού έργων και να μην απορροφώνται πόροι του ΕΣΠΑ. Ωστόσο από την εφαρμογή του ανωτέρω μέτρου μέχρι σήμερα διαπιστώθηκαν αντίθετα σχετικώς αποτελέσματα, δηλαδή φορείς μεγάλων συγχρηματοδοτούμενων έργων ενώ είχαν τη δυνατότητα καταβολής του ΦΠΑ δεν τον κατέβαλαν σύμφωνα με την ανωτέρω παρ. 10 του άρθρου 1 του ν. 4281/2014 με άμεσες συνέπειες την οφθαλμοφανή μείωση της απορροφητικότητας των πόρων του ΕΣΠΑ λόγω περαιτέρω μείωσης της χρημοτοοικονομικής ρευστότητας των αναδόχων. Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται η υιοθέτηση της συγκεκριμένης διάταξης ώστε να διαφυλαχθεί η συνέχιση και ολοκλήρωση των έργων για την εξυπηρέτηση των πολιτών και της ανάπτυξης της οικονομίας.". Βλ. εδώ την αιτιολογική έκθεση για το σχέδιο νόμου.

Υπενθυμίζουμε ότι η ΠΕΣΕΔΕ έχει καταγγείλει πολλάκις τις παρενέργειες της παρ. 10, άρθ.1 ν.4281/14, η εφαρμογή της οποίας επιβάλλει απροκάλυπτα (και μάλιστα αναδρομικά) την μετακύλιση χρέους από το Δημόσιο στον Ιδιωτικό τομέα και στραγγαλίζει τις εργοληπτικές εταιρείες, οι οποίες παίζουν σημαίνοντα ρόλο στην απορρόφηση των πόρων του ΕΣΠΑ.

Βλ. σχετική από 02/03/2015 επιστολή της ΠΕΣΕΔΕ προς τον Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Kον Γεώργιο Σταθάκη και τον Αναπληρωτή Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Κον Χρήστο Σπίρτζη με θέμα: "Aναγκαιότητα άμεσης ανάκλησης – κατάργησης σειράς αντιαναπτυξιακών νομοθετημάτων που οδηγούν σε εξανδραποδισμό τις μικρομεσαίες κατασκευαστικές επιχειρήσεις στα Δημόσια έργα".

http://www.pesede.gr/

Ένα «εναλλακτικό σχέδιο» για το οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήξερε και δεν άκουσε τίποτα

Πηγή

Ο κ.Τσίπρας το πρωί της Δευτέρας 13 Ιουλίου, ακολουθώντας τους προκατόχους του, συμφώνησε σε νέο μνημόνιο. Έθεσε το γνωστό δίλημμα "μνημόνιο ή χρεοκοπία". Τις επόμενες ώρες και μέρες, τόσο ο Α. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και των αστικών πολιτικών κομμάτων, επιδόθηκαν σε μια ακατάσχετη τερατολογία για την έξοδο από την Ευρωζώνη. Με αρλούμπες, συνειδητά ψέματα και ανακρίβειες επιχείρησαν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι και το τρίτο μνημόνιο αποτελεί μονόδρομο, ακριβώς όπως τα δύο προηγούμενα. Από τον ίδιο τον κ.Τσίπρα που μας πληροφόρησε ότι "ο συνταξιούχος με τη σύνταξή του σε δραχμές θα έβγαζε τρεις μέρες και όχι ένα μήνα", μέχρι τον κ.Μάρδα που μας διαβεβαίωσε ότι σε περίπτωση δημόσιου ελέγχου των συναλλαγματικών διαθέσιμων της ΤτΕ, η ΕΚΤ θα έβγαζε πλαστά το σύνολο των χαρτονομισμάτων του ευρώ που κυκλοφορούν παγκοσμίως. Οι τερατολογίες για τη δραχμή εκτοξεύονται χωρίς λογική, συνειρμό ή απόδειξη.
Σε αυτή την προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγετική του ομάδα επιστράτευσε ένα αήθες ψέμα. Επαναλάμβανε 24 ώρες το 24ωρο ότι δεν υπάρχει κάποιο άλλο σχέδιο και δεν έχει κατατεθεί κάποια εναλλακτική πρόταση. Ακόμη χειρότερα, ταύτιζε την έξοδο από το ευρώ με το σχέδιο Σόιμπλε για Grexit (που σημειωτεον ήταν η μία από τις δύο εκδοχές, καθώς την πρώτη εκδοχή την υπέγραψε φαρδιά πλατιά ο Έλληνας πρωθυπουργός).
Το ψέμα που επαναλάμβανε διαρκώς η κυβερνητική ομάδα του Μαξίμου και τα μεγάλα ΜΜΕ ήταν αήθες, επειδή έκαναν ότι αγνοούν μελέτες, βιβλία, αρθρογραφία, επιστημονικές δημοσιεύσεις που συντείνουν στην αναγνώριση των θετικών, ευεργετικών συνεπειών μιας αποχώρησης από την ευρωζώνη. Είναι άλλο πράγμα ο κ.Τσίπρας να διαφωνεί με αυτό το σχέδιο και να προτιμά την παιδική χαρά της "εντός ευρώ διαπραγμάτευσης" στην οποία νομίζει ότι επιδόθηκε επί 5 μήνες, και άλλο πράγμα να εμφανίζει ως ανύπαρκτες εδώ και χρόνια κατατεθειμένες προτάσεις για την έξοδο από την Ευρωζώνη και την παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους ως δύο αναπόσπαστα και επειγόντως αναγκαία μέτρα για την έξοδο από την κρίση.
Παραθέτουμε παρακάτω κείμενα οικονομολόγων, επιστημόνων, αλλά και πολιτικών φορέων που επιχειρούν να θέσουν την αναγκαιότητα ρήξης με την Ευρωζώνη και να περιγράψουν κατά το μέτρο του δυνατού ένα σχέδιο μετάβασης. Είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για ολοκληρωμένες προσεγγίσεις. Συγκρινόμενες βέβαια με το κυβερνητικό σχέδιο σύμφωνα με το οποίο "θα πειστεί η Μέρκελ", "θα αλλάξει η Ευρώπη", "μπλοφάρει ο Σόιμπλε", "δεν θα κόψει τη ρευστότητα ο Ντράγκι" κλπ, αποτελούν μνημείο επιστημονικής αρτιότητας.

Ανακοίνωση της Συνέλευσης της 17ης Ιούλη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνέλευση της 17^ης Ιούλη, 21/7/2015

e-mail: protovoulia17iouli@gmail.com

τηλ.επικοινωνίας: 697 6436302

 

Θέμα: Ανακοίνωση της Συνέλευσης της 17^ης Ιούλη

Όσοι και όσες συμμετείχαμε στη μαζική και πετυχημένη συνέλευση της 17^ης Ιουλίου στην Αθήνα, θέλουμε να απευθύνουμε ένα δημόσιο κάλεσμα αγώνα ενάντια στην ψήφιση και εφαρμογή νέων μνημονίων και για την κατάργηση όλων των μνημονίων και βάρβαρων μέτρων. Να στείλουμε μήνυμα ελπίδας, προοπτικής στους εργαζόμενους, άνεργους, νέους και φτωχά λαϊκά στρώματα, στους αγωνιστές και αγωνίστριες, που αγωνιούν για το παρόν και μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, των αγώνων, του κινήματος και της αριστεράς, ιδιαίτερα όσο διαπιστώνουν τη μνημονιακή μετάλλαξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Επιδιώκουμε να συμβάλλουμε ώστε να ενωθεί, να οργανωθεί και να εκδηλωθεί έμπρακτα, αγωνιστικά η μεγάλη κοινωνική/ταξική δυναμική που διαμορφώθηκε από το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5^ης Ιουλίου. Να υπερασπίσουμε αυτό το ΟΧΙ από κάθε προσπάθεια παραχάραξής του.

Να χαραχτεί διέξοδος και όραμα, σε αντίθεση με τα Μνημόνια, τις πολιτικές λιτότητας, φτώχειας, εξαθλίωσης και ταπείνωσης του ελληνικού λαού.

Έχει σημασία στο πλαίσιο αυτό να διατρανώσουμε μια απλή αλήθεια, που πρέπει άμεσα να διαδοθεί όσο πιο πλατιά γίνεται: Εναλλακτική υπάρχει! Βρίσκεται στην ενότητα, οργάνωση και αγώνα μας παντού, για να εφαρμοστούν αιτήματα όπως:

-          ΟΧΙ σε κάθε Μνημόνιο, παλιό και νέο.

-          Άμεση στάση πληρωμών στους τοκογλύφους. Μονομερής διαγραφή του χρέους. Το δημόσιο χρέος δεν το δημιουργήσαμε εμείς, αλλά το κεφάλαιο και οι πλούσιοι – Δεν το αναγνωρίζουμε, δεν δεχόμαστε να συνεχιστεί η αποπληρωμή του που καταστρέφει την κοινωνία.

-          Εθνικοποίηση των τραπεζών

-          Έξοδο από την ευρωζώνη – δρομολόγηση μετάβασης σε εθνικό νόμισμα. Ρήξη με κάθε εκβιασμό, κηδεμονία, επιτροπεία που ασκείται στον ελληνικό λαό από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

-          Έλεγχος του εξωτερικού εμπορίου.

-          Σχεδιασμός της παραγωγής, με την κινητοποίηση και οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων, των οργανώσεών τους, επιτροπών και συνελεύσεων.

-          Κοινωνικός έλεγχος των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.

-          Υπεράσπιση και διασφάλιση των πολιτικών, δημοκρατικών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Για να ξηλωθεί το «μαύρο» κράτος έκτακτης ανάγκης, που είχε δημιουργηθεί όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια και απειλεί να επανακάμψει πιο άγριο, ενάντια στους αγώνες μας.

Attica bank και συνεταιριστικές τράπεζες χρειάζονταν 604 εκατ και θα χρειαστούν τουλάχιστον 780 εκατ ευρώ

Το βαρέλι δίχως πάτο (Άττικα), ζητάει κι άλλο χρήμα, ουστ...

Οι πιθανότητες δεν ευνοούν ούτε την Attica bank, ούτε τις συνεταιριστικές τράπεζες......

Η νέα η τρίτη κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών, υποχρεώνει ξεκάθαρα τις εποπτικές αρχές να επαναξιολογήσουν τις κεφαλαιακές ανάγκες της Attica bank και συνεταιριστικών τραπεζών.
Με βάση τον σχεδιασμό προ των capital controls
1)η Attica bank χρειαζόταν ΑΜΚ 434 εκατ ευρώ
2)οι συνεταιριστικές τράπεζες χρειάζονταν από 160-180 εκατ
Για την Attica bank η μόνη εναλλακτική λύση θα ήταν να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής ενώ για τις συνεταιριστικές τράπεζες να συμμετάσχει στην ανακεφαλαιοποίηση τους το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή η νέα Αναπτυξιακή τράπεζα.
Όμως όλα αυτά τα σχέδια έχουν καταρρεύσει.
Η νέα ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών υποχρεωτικά οδηγεί στην επαναξιολόγηση των κεφαλαιακών αναγκών της Attica bank.
Τα 434 εκατ δεν επαρκούν αυτό είναι 100% σίγουρο και εκτιμάται ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες θα φθάσουν στα 560 εκατ ευρώ.
Για τις συνεταιριστικές τράπεζες είναι 100% δεδομένο ότι τα 160  με  180 εκατ δεν επαρκούν και οι κεφαλαιακές ανάγκες θα μπορούσαν να φθάσουν στα 220 εκατ ευρώ.
Άρα 560 εκατ από την Attica bank και 220 εκατ από τις συνεταιριστικές περίπου 780 εκατ ευρώ.
Υπό τις παρούσες συνθήκες τα 780 εκατ ευρώ είναι αδύνατο να βρεθούν από ιδιώτες.
Attica bank και συνεταιριστικές είναι υποψήφιες για resolution, ωστόσο αν υπάρξει ευρύτερη πολιτική κινητοποίηση και οι εποπτικές αρχές αποφασίσουν να στηρίξουν μια υγιή ανακεφαλαιοποίηση με στόχο και την αυτονομία των τραπεζών αυτών….τότε θα μπορούσαν να επιβιώσουν.
Οι πιθανότητες δεν ευνοούν ούτε την Attica bank, ούτε τις συνεταιριστικές τράπεζες.
Το ρίσκο αρχίζει να αυξάνεται πολύ σοβαρά πλέον και ο χρόνος κυλάει αμείλικτα και τελειώνει περίπου μαζί με των συστημικών τραπεζών για το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης.

www.bankingnews.gr

Για Ένα Μαζικό Λαϊκό «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ» (Υπογραφές)

---

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ, ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ»

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ, ΠΙΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Όλοι εμείς που υπογράφουμε,

εκτιμούμε ότι η οικονομική επιβίωση των εργαζόμενων και λαϊκών στρωμάτων, η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία, βρίσκονται μπροστά σε μια θανάσιμη απειλή! Απειλή που προέρχεται από το κοινοβουλευτικό και κυβερνητικό πραξικόπημα που οργανώθηκε από τους οικονομικούς δολοφόνους της ΕΕ και του ΔΝΤ, από τους εγχώριους τραπεζίτες και καπιτα-ληστές, από τους ιδιοκτήτες των συστημικών μέσων ενημέρωσης, με την υποταγή και τελικά την συμμετοχή και προώθησή του από την κυβέρνηση, με τη συμμετοχή και τη συναίνεση των μνημονιακών κομμάτων ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ, για να ταπεινώσουν και να μετατρέψουν το μεγάλο και περήφανο «Όχι» του λαού, στο ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, σε ένα «Ναι» στο επερχόμενο, ακόμη πιο βάρβαρο, τρίτο Μνημόνιο.

Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, «έντιμος συμβιβασμός» με όλους αυτούς! Το «Όχι» στη λιτότητα, στα μνημόνια, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, ακόμη και η αντιμετώπιση της κοινωνικής – ανθρωπιστικής καταστροφής, δεν συμβαδίζουν με το «ναι στο ευρώ και την ΕΕ».

Τίποτα δεν τελείωσε με την ψήφιση της νέας συμφωνίας! Ο λαός αγωνίστηκε επίμονα ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές της φτώχειας για πεντέμισι χρόνια. Αλλά τώρα είναι επιτακτική ανάγκη να ξανάρθουν οι αγώνες στο προσκήνιο. Δεν μπορούμε να αφήσουμε να κυριαρχήσει η απογοήτευση και  ηττοπάθεια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη φτώχεια και την κοινωνική αδικία να επιβληθούν. Δεν μπορούμε να αφήσουμε  τις αντιδραστικές δυνάμεις, το νεοφασισμό, το ρατσισμό και τον κανιβαλισμό κατά των μεταναστών να σηκώσουν ξανά κεφάλι.

Αν το δίλημμα που μας θέτουν είναι «ρήξη ή υποταγή», καλούμε το λαό, τους εργάτες και εργαζόμενους, τη νεολαία, τη μαχόμενη διανόηση και τους καλλιτέχνες του «ΟΧΙ», να κάνουν ένα ακόμη βήμα, διαλέγοντας τη ρήξη!

Να οικοδομήσουμε μια νέα λαϊκή ενότητα «της ρήξης μέχρι το τέλος» ενάντια στην «εθνική ενότητα» της «υποταγής μέχρι το τέλος» των κυρίαρχων τάξεων, της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης και του φθαρμένου πολιτικού συστήματος, που νοιάζεται μόνο για τη σωτηρία της ευρωζώνης και του κέρδους των τραπεζιτών και των επιχειρηματικών ομίλων.

Να πάρουμε στα χέρια μας την υπεράσπιση της δημοκρατίας ενάντια στην κατάλυσή της, την υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας ενάντια στην αποικιοκρατική επιτροπεία και την υποτέλεια στους τραπεζίτες και την ΕΕ.

Απέναντι στην τρομοκρατία της καταστροφής που δήθεν θα φέρει η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ, απέναντι στο «δεν υπάρχει εναλλακτική», οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία μπορούμε να δημιουργήσουμε το δικό μας εναλλακτικό σχέδιο, που θα περιλαμβάνει:

Νέες ρυθμίσεις και επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ

Ακάλυπτοι από τη διετή αναστολή των αυξήσεων παραμένουν οι "νέοι", μετά το 93, συνάδελφοι που δεν έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους. Αυτοί δηλαδη που κυρίως χρειάζονται τη μείωση.

Ποιοι ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ έχουν το δικαίωμα επιλογής κατώτερης ασφαλιστικής κατηγορίας ώστε να πληρώνουν χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές κοινοποιεί με εγκύκλιο της, η Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων Με το άρθρο 39 του ν.4331/2015 (ΦΕΚ 69/Α΄/2-7-2015) θεσπίζονται ρυθμίσεις για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, οι οποίες αφορούν τη δυνατότητα επιλογής κατώτερης ασφαλιστικής κατηγορίας για τους από 1/1/1993 ασφαλισμένους (νέοι ασφαλισμένοι) και τη μη καταβολής της πρόσθετης εισφοράς του ν.3986/2011 για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισμένους (παλαιοί ασφαλισμένοι), ενώ λαμβάνεται μέριμνα για τη ρύθμιση οφειλών που έχουν προκύψει από την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 44 παρ. 14 – 17 του ν.3986/2011.

Ειδικότερα, εισάγονται ανά κατηγορία ασφαλισμένων οι εξής ρυθμίσεις:

Νέοι Ασφαλισμένοι – Επιλογή κατώτερης ασφαλιστικής κατηγορίας Οι νέοι ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ που ασκούν ελεύθερο επάγγελμα αποκτούν δικαίωμα υπαγωγής σε κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία και δύνανται να παραμείνουν σε αυτή μέχρι 31/12/2016. Κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 44 παρ. 15 του ν.3986/2011, οι νέοι ασφαλισμένοι του ΕΤΑΑ υπάγονται σήμερα υποχρεωτικά, βάσει του χρόνου ασφάλισής τους, στην 1η, 2η ή 3η ασφαλιστική κατηγορία, ενώ στις λοιπές ανώτερες ασφαλιστικές κατηγορίες (4η έως 14η ασφαλιστική κατηγορία) έχουν υπαχθεί προαιρετικά κατόπιν σχετικής αίτησης. Ως εκ τούτου με τη νέα ρύθμιση όσοι βρίσκονται στη 2η ασφαλιστική κατηγορία μπορούν να επιλέξουν την υπαγωγή τους στην 1η ασφαλιστική κατηγορία, ενώ όσοι βρίσκονται στη 3η ασφαλιστική κατηγορία μπορούν να επιλέξουν την υπαγωγή τους στην 1η ή στην 2η ασφαλιστική κατηγορία.  Για την άσκηση του δικαιώματος υποβάλλεται σχετική αίτηση από τους ενδιαφερόμενους, ενώ η υπαγωγή στην επιλεγείσα κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία αρχίζει από την πρώτη του επομένου έτους εντός του οποίου υποβλήθηκε η αίτηση. Συνεπώς, για αιτήσεις που υποβάλλονται μέχρι 31/12/2015 η κατάταξη σε κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία θα γίνει από 1/1/2016 και θα ισχύει μέχρι 31/12/2016. Κατ’ εξαίρεση, οι ασφαλισμένοι που επιθυμούν να υπαχθούν σε κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία αναδρομικά από 1/1/2015 θα υποβάλλουν σχετική αίτηση εντός του 2015. Σε περίπτωση που οι ασφαλισμένοι επιλέξουν την αναδρομική τους υπαγωγή σε κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία από 1/1/2015, έχουν όμως καταβάλλει ήδη ασφαλιστικές εισφορές υπολογιζόμενες επί της υποχρεωτικής ασφαλιστικής κατηγορίας, οι Υπηρεσίες των Τομέων θα προχωρούν σε συμψηφισμό της προκύπτουσας διαφοράς με μελλοντικές ασφαλιστικές εισφορές. Ευνόητο είναι ότι η υπαγωγή σε κατώτερη ασφαλιστική κατηγορία θα αφορά το σύνολο του έτους και όχι ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα προκειμένου να μην προκύψει ζήτημα κατά τον υπολογισμό της σύνταξης για το έτος αυτό.

Υπάρχει εναλλακτική πρόταση στο σχέδιο της διαπραγμάτευσης

 

Συντάκτης: Ερίκ Τουσέν* από εδώ

Στις 5 Ιουλίου του 2015, μετά το δημοψήφισμα που προώθησε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και η Βουλή των Ελλήνων, ο ελληνικός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία τη συνέχιση της λιτότητας που ήθελαν να επιβάλουν οι θεσμοί, παλαιότερα «τρόικα». Αποτελεί μια σπουδαία νίκη για τη δημοκρατία. Ωστόσο, εάν τεθεί σε εφαρμογή, η συμφωνία της Δευτέρας 13 Ιουλίου 2015, θα σημάνει τη συνέχιση της λιτότητας, στο πλαίσιο μιας νέας πολυετούς συμφωνίας. Κάτι που είναι σε πλήρη αντίθεση με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Αυτή η συμφωνία περιλαμβάνει την εγκατάλειψη μιας σειράς πολύ σημαντικών δεσμεύσεων από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική εκστρατεία που του επέτρεψαν να αποκτήσει μια νίκη ιστορικής σημασίας, στις 25 Ιανουαρίου 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε απέναντι στον Ελληνικό λαό και θα ήταν τραγικό να μην το σεβαστεί, ιδιαίτερα όταν  ο λαός του πρόσφερε μια πολύ σαφή υποστήριξη τόσο στις 25 Ιανουαρίου, όσο και στις 5 του Ιούλη 2015.
Οι παραχωρήσεις που έγιναν προς τους πιστωτές από την ελληνική κυβέρνηση αφορούν στις συντάξεις, με περαιτέρω μείωση (ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί για την αποκατάσταση του 13ης σύνταξης για τους χαμηλοσυνταξιούχους μέχρι € 700 το μήνα) και επιμήκυνση της ηλικίας συνταξιοδότησης, στους μισθούς που θα παραμείνουν μειωμένοι, στις εργασιακές σχέσεις που θα είναι πιο επισφαλείς, στην αύξηση των έμμεσων φόρων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που πλήττουν τα χαμηλά εισοδήματα, στη συνέχιση και στην επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, στη συσσώρευση νέων αθέμιτων χρεών για την εξόφληση των προηγούμενων, στη μεταβίβαση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων αξίας σε ένα ανεξάρτητο ταμείο, στη συνεχιζόμενη εγκατάλειψη σημαντικών στοιχείων του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, στον περιορισμό της νομοθετικής εξουσίας προς όφελος των πιστωτών...
Σε αντίθεση με αυτούς που λένε ότι σε αντάλλαγμα για αυτές τις επιζήμιες παραχωρήσεις, η Ελλάδα θα έχει τρία χρόνια ανάπαυλας και θα ενισχυθεί σημαντικά η οικονομική δραστηριότητα, η πραγματικότητα θα αποδείξει ότι με τη συνεχή συμπίεση της ζήτησης από τα νοικοκυριά και των  δημόσιων δαπανών, θα είναι αδύνατο να προκύψει το πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα που ανακοινώθηκε στο πρόγραμμα.
Οι αρνητικές συνέπειες θα είναι αναπόφευκτες: σε μερικούς μήνες ή στις αρχές του επόμενου έτους το αργότερο, οι πιστωτές θα επιτεθούν στις ελληνικές αρχές για την αποτυχία να συμμορφωθούν με τις δεσμεύσεις τους όσον αφορά την πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού και θα προωθήσουν νέες απαιτήσεις. Δεν θα υπάρξει καμία ανάπαυλα για τον λαό και για την ελληνική κυβέρνηση. Οι πιστωτές θα  απειλήσουν ότι δε θα καταβάλουν τα προβλεπόμενα ποσά, αν δεν ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας. Οι ελληνικές αρχές θα εμπλακούν στα γρανάζια συνεχών παραχωρήσεων. 
Η Επιτροπή Αλήθειας για το δημόσιο χρέος, που ιδρύθηκε από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, έχει καταδείξει στην προκαταρκτική έκθεση που δημοσίευσε στις 17 και 18 Ιουνίου 2015 ότι το χρέος που απαιτείται από τους πιστωτές σήμερα, πρέπει να θεωρηθεί παράνομο και απεχθές. Η Επιτροπή απέδειξε επίσης ότι δεν είναι βιώσιμο. Με βάση τα επιχειρήματα που βασίζονται στο διεθνές και το εθνικό δίκαιο, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αναστείλει με κυρίαρχο τρόπο την πληρωμή του χρέους, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί ο έλεγχος του χρέους. Μια τέτοια αναστολή των πληρωμών είναι εφικτή. Από τον Φεβρουάριο του 2015, η Ελλάδα κατέβαλε 7 δις€ στους πιστωτές χωρίς αυτοί να έχουν καταβάλει τα 7,2 δισ. €, την τελευταία δόση που προέβλεπε το πρόγραμμα, το οποίο έληξε στις 30 Ιουνίου 2015. Κι άλλα ποσά έπρεπε να καταβληθούν στην Ελλάδα και δεν καταβλήθηκαν: oι τόκοι των ελληνικών ομολόγων οι οποίοι παρακρατούνται από την Κεντρική Ευρωπαϊκή  Τράπεζα, η προβλεπόμενη έκπτωση για την ανακεφαλαίωση των Τραπεζών κ.ο.κ
 

Περί κατεργασίας του αριστερού κριτηρίου (Νο 2*)

Το Μέγαρο Μαξίμου και ο χειρισμός μιας ταπείνωσης

Του Τάσου Βαρούνη από εδώ

Μια σειρά επιχειρήματα κατασκευάζονται και εκπορεύονται καθημερινά από το Μέγαρο Μαξίμου για να υποστηρίξουν τη μνημονιακή επιλογή της κυβέρνησης. Ένας αριθμός ανθρώπων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ τα αναπαράγει με κάθε τρόπο. Είναι σίγουρο ότι αρκετοί σύντροφοι μπορεί να τα πιστεύουν. Είναι όμως επίσης σίγουρο ότι αρκετοί θα έλεγαν οτιδήποτε για να παραμένουν κοντά στην εξουσία, δεν είναι δα και πρωτάκουστο φαινόμενο. Καταγράψαμε τα σημαντικότερα από αυτά, συνοδεύοντάς τα με έναν σύντομο σχολιασμό:

«Έγινε πραξικόπημα. Βρεθήκαμε μπροστά σε αμείλικτο εκβιασμό». Είναι προφανές ότι αυτό αντιμετώπισε η ελληνική αντιπροσωπεία. Ας παρακάμψουμε το ζήτημα ότι είναι ασυγχώρητο για μια ηγεσία το να πιάνεται τόσο απροετοίμαστη. Το ερώτημα είναι τι στάση κράτησε και όχι αυτό καθ’ αυτό το γεγονός. Η προτροπή χιλιάδων ανθρώπων «γυρίστε τώρα πίσω» μοιάζει αφελής και ρομαντική μόνο σε όσους δεν αντιλαμβάνονται τη δύναμη που κρύβει το λαϊκό αισθητήριο. Επιπλέον: αν θεωρείς ότι έγινε πραξικόπημα, καλείς τον λαό να το ανατρέψει. Δεν εφαρμόζεις τα αποτελέσματά του, δεν θεωρείς συμμάχους τους φορείς του, δεν χτυπάς όσους αντιδρούν σε αυτό.

«Ο συσχετισμός δύναμης ήταν πολλαπλά αρνητικός». Τώρα το κατάλαβε η κυβέρνηση; Τόσο καιρό υπήρχε η σιγουριά και το δούλεμα ότι καθαρογράφεται μια καλή συμφωνία. Ότι κάποιοι θα πειστούν με επιχειρήματα. Ότι τώρα αρχίζει η «πραγματική διαπραγμάτευση». Εδώ και μήνες κυριάρχησε επικοινωνιακά ο καθησυχασμός του κόσμου. Η απάντηση σε έναν δυσμενή συσχετισμό θα ήταν πρώτα απ’ όλα η κατανόηση του τι εστί «συσχετισμός δύναμης». Εδώ επιλέχτηκαν οι πανηγυρισμοί για την «Πρώτη Φορά Αριστερά» και τίποτα δεν οικοδομούσε την πραγματική ισχύ που είχαμε ανάγκη. Σε επίπεδο διακυβέρνησης και κράτους και πρωτίστως στην ίδια την κοινωνία.

«Ναι αλλά η Ευρώπη δε θα ’ναι ποτέ ίδια μετά απ’ αυτό». Σωστό. Έγιναν εμφανείς οι αντιθέσεις, τα ρήγματα αλλά και οι ευκαιρίες. Μόνο που όλα αυτά δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από έναν χρεοκοπημένο λαό. Η αυτοθυσία δεν είναι πάντα η λύση. Το παράδειγμα που εμπνέει είναι η αντιστασιακή στάση και όχι η υποταγή και η συμμόρφωση. Το μήνυμα στους λαούς όλου του κόσμου όφειλε να είναι αυτό μιας αγωνιζόμενης χώρας, ηγεσίας, λαού μα τελικά κυριάρχησε η συνθηκολόγηση.

Ποιος ηλεκτροδοτεί τη χώρα στις ημέρες των capital controls;

Αν η ΔΕΗ δεν ήταν υπό δημόσιο έλεγχο, αυτή τη στιγμή δε θα είχαμε μόνο περιορισμούς ανάληψης στα ΑΤΜ αλλά και περιορισμούς στις ώρες ηλεκτροδότησης

 

Η επιβολή ελέγχου ροής κεφαλαίων έχει προκαλέσει αναστάτωση σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.

Στον τομέα των εισαγωγών/εξαγωγών και στο λιανικό εμπόριο υπάρχουν συνθήκες πλήρους ασφυξίας.

 

Παρόλα αυτά, διέφυγε της προσοχής των ΜΜΕ το γεγονός ότι η χώρα ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΩΣ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΔΟΤΗΣΗΣ. Που οφείλεται αυτό;

 

Το παρακάτω διάγραμμα δίνει το αθροιστικό πρόγραμμα ΗΕΠ (κατανομή μονάδων παραγωγής) για την περίοδο 29 Ιουνίου (επιβολή των capital controls) μέχρι και 20 Ιουλίου (λήξη τραπεζικής αργίας).

 

 

Τα αποτελέσματα, συνοψίζονται στον πίνακα :

	MWH	%
Φορτίο	3,270,021
Απώλειες	65,883
ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ	401,829	12.05%
ΔΕΗ	2,197,100	65.86%
ΑΠΕ	582,430	17.46%
Ιδιώτες	151,328	4.54%

 

Τις κρίσιμες αυτές ημέρες, το 83% των αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια καλύφθηκε από τη ΔΕΗ και τις ΑΠΕ.

Αντίθετα, η συνεισφορά των ιδιωτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής ήταν μόλις 4,5 % (λίγο μικρότερη από το μέσο όρο των έξι πρώτων μηνών του 2015), ενώ οι εισαγωγές περιορίστηκαν στο 12% (είχαν υπερβεί το 23% το προηγούμενο 6-μηνο).

 

Κανείς ιδιώτης δε δέχεται να αναλάβει το ρίσκο των κεφαλαιακών περιορισμών στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής.

Μόνο η ΔΕΗ το έπραξε και οι ΑΠΕ οι οποίες, όμως, δεν έχουν μεταβλητά κόστη (προμήθεια καυσίμου, εργατικά κλπ).

Με βάση τον τελευταίο ισολογισμό της ΔΕΗ, το ρίσκο που επωμίστηκε είναι της τάξεως των 20εκ. ευρώ την ημέρα.

 

Αν η ΔΕΗ δεν ήταν υπό δημόσιο έλεγχο, αυτή τη στιγμή δε θα είχαμε μόνο περιορισμούς ανάληψης στα ΑΤΜ αλλά και περιορισμούς στις ώρες ηλεκτροδότησης.

 

ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ

 

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥΣ