«Στρατηγικές» επενδύσεις 600 εκατ. στον τουρισμό

Πρώτη φορά...δίπλα σε περιοχές NATURA...

Πηγή

Δύο σύνθετα τουριστικά συγκροτήματα που προωθούνται από αραβικά και ρωσικά κεφάλαια εντάχθηκαν στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων του Enterprise Greece. Είναι προϋπολογισμού 600 εκατ. ευρώ και σχεδιάζονται σε Εύβοια και Κρήτη.

Δύο νέες ξένες άμεσες επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού αξιολογήθηκαν από την Enterprise Greece (Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου Α.Ε.) και εντάχθηκαν από τη Διυπουργική Επιτροπή στη διαδικασία στρατηγικών επενδύσεων.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, πρόκειται για δύο σύνθετα τουριστικά συγκροτήματα, τα οποία περιλαμβάνουν ξενοδοχειακές υποδομές, μαρίνα, ειδικού τύπου τουριστικές υποδομές και παραθεριστική κατοικία, εκ των οποίων το πρώτο είναι στην Εύβοια (Δήμος Καρύστου) και το δεύτερο στην Κρήτη (Δήμος Αγ. Νικολάου), συνολικού προϋπολογισμού 600 εκατ. ευρώ. Τα δύο έργα προβλέπεται να δημιουργήσουν περίπου 600 άμεσες νέες θέσεις εργασίας καθώς και πολλαπλάσιες έμμεσες.

Σύμφωνα με την Enterprise Greece αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην εθνική αλλά και την τοπική οικονομία, αναβαθμίζοντας το παρεχόμενο τουριστικό προϊόν και εμπλουτίζοντάς το με νέες υπηρεσίες, εφαρμόζοντας διεθνούς κύρους βέλτιστες πρακτικές και οικολογικά πρότυπα κατασκευής και διαχείρισης, επαυξάνοντας το δίκτυο των μαρίνων της χώρας μας, επιτυγχάνοντας εισροή ξένων κεφαλαίων κατά την περίοδο της αρχικής επένδυσης καθώς και ξένου συναλλάγματος κατά την περίοδο λειτουργίας καθώς και σημαντικών δημοσίων εσόδων από άμεσους και έμμεσους φόρους που θα προκύψουν.

Παράλληλα, οι δύο επενδυτές, αραβικών και ρωσικών συμφερόντων, έχουν δεσμευθεί να παράσχουν προσυμφωνημένα και μετρήσιμα ανταποδοτικά οφέλη στην τοπική και ευρύτερη περιοχή, όπως χορηγίες σε κοινωφελείς υποδομές, υποτροφίες και πρακτική εκπαίδευση νέων της τοπικής κοινωνίας, καθώς και αξιοποίηση υπηρεσιών τοπικών επιχειρήσεων, εργατικού δυναμικού της περιοχής και προμήθεια τοπικών προϊόντων στον μέγιστο δυνατό βαθμό.

Στο πλαίσιο αυτό, νέα επενδυτικά σχέδια στρατηγικού ενδιαφέροντος για τη χώρα αξιολογούνται από τον Οργανισμό Enterprise Greece.

22 Ιουλίου 1943. Η μεγαλύτερη αντιστασιακή διαδήλωση

Το καλοκαίρι του 1943, η είδηση περί επέκτασης της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στην Κεντρική Μακεδονία και ο κίνδυνος εισόδου Βουλγάρων στη Θεσσαλονίκη κινητοποίησε τις αντιστασιακές οργανώσεις. Το ΕΑΜ προκήρυξε γενική απεργία και διαδήλωση στις 22 Ιουλίου 1943.

Εκείνο το πρωί χιλιάδες διαδηλωτές κατέκλεισαν την οδό Πανεπιστημίου, κινούμενοι από την πλατεία Ομονοίας προς το Σύνταγμα. Στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Ομήρου αντίκρισαν οδόφραγμα γερμανικών αρμάτων μάχης, στρατού και ανδρών των ελληνικών Σωμάτων Ασφαλείας.

Παρά το γεγονός ότι ήταν δεδομένη η ένοπλη επέμβαση των κατακτητών, οι διαδηλωτές αποφάσισαν να σπάσουν τον κλοιό. Όταν η κεφαλή της διαδήλωσης έφτασε στο ύψος της Ομήρου, δέχτηκε πυρά από γερμανικό στρατιωτικό όχημα που έφερε πολυβόλο στην καρότσα του. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 15, όλοι τους μέλη του ΕΑΜ, και οι τραυματίες τους 60. Η επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής δεν πραγματοποιήθηκε.

του Μενέλαου Χαραλαμπίδη

Σπάνια βλέπουμε την Αντίσταση κατά την περίοδο της Κατοχής ως ένα τεράστιο ηθικό, πολιτικό και ψυχολογικό δίλλημα που έθεσε τις επιλογές, διαμόρφωσε τις συνειδήσεις και καθόρισε τις ζωές των ανθρώπων: Αντίσταση ή υπακοή; Δράση ή αναμονή; Τον πρώτο χρόνο της Κατοχής, κάθε αντίσταση ενάντια στον κατακτητή φαινόταν μάταιη. Ο αήττητος στρατός της ναζιστικής Γερμανίας κατέλαβε αστραπιαία σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι υποστηρικτές της υπακοής απέναντι στους κατακτητές και της στάσης αναμονής έως τη λήξη του πολέμου δικαιώνονταν από τις εξελίξεις. Η κατάσταση επιδεινώθηκε με το ξέσπασμα του κατοχικού λιμού. Η τρομοκρατία της πείνας και των 50.000 περίπου νεκρών, διέγραψε το δίλλημα αυτό από τις σκέψεις των λιμοκτονούντων Αθηναίων. Τα λαϊκά στρώματα γνώρισαν την απόλυτη ανθρωπιστική κρίση της βιολογικής εξόντωσης, τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης εξανεμίζονταν από τον πληθωρισμό και η ακίνητη περιουσία της πωλούνταν στους μαυραγορίτες, ακόμη και μερίδα των μεγαλοαστών του Μεσοπολέμου έχασε τις επιχειρήσεις της που έκλειναν λόγω των τεραστίων ελλείψεων σε πρώτες ύλες και εμπορεύματα. Η πλήρης εξαθλίωση βύθιζε την ελληνική κοινωνία σε αδράνεια. Η καθημερινότητα αναλωνόταν στην προσπάθεια εξεύρεσης τροφίμων. Φαίνεται λοιπόν ότι είχε δίκιο ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, όταν έγραφε στο ημερολόγιό του: «Οι κάτοικοι των κατεχόμενων περιοχών είναι βουτηγμένοι στις υλικές έγνοιες. Η πείνα και το κρύο είναι στην ημερήσια διάταξη. Άνθρωποι που η μοίρα τους έχει χτυπήσει τόσο σκληρά, σε γενικές γραμμές δεν κάνουν επαναστάσεις».[1]

Συνεργασία ΤΕΕ - ΚΕΔΕ για ΕΣΠΑ?

Υπάρχουν τόσες πολλές ιδέες για την απασχόληση ελευθέρων επαγγελματιών μηχανικών, από τις κυρίαρχες όμως δυνάμεις υπάρχει εμμονή στην υπακατάσταση των δημόσιων τεχνικών υπηρεσιών με πρόσχημα την ελλεπιή στελέχωση πάντα. Τα ίδια και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα ίδια και η "αντιπολίτευση" ΤΕΕ - ΚΕΔΕ...

Η ΚΕΔΕ και Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ), αναζητούν λύση για την ταχύτερη ωρίμανση και υλοποίηση έργων με την αξιοποίηση ελευθέρων επαγγελματιών διπλωματούχων μηχανικών.

Για τα προβλήματα στην ωρίμανση και στην υλοποίηση έργων μέσω ΕΣΠΑ, συζήτησαν χθες οι πρόεδροι της ΚΕΔΕ και του ΤΕΕ Γιώργος Πατούλης και Γιώργος Στασινός, σε συνάντηση που είχαν στα γραφεία του κορυφαίου θεσμικού οργάνου της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Οι δύο πλευρές, στο πλαίσιο της Προγραμματικής Σύμβασης που έχουν υπογράψει συμφώνησαν να κατατεθούν συγκεκριμένες προτάσεις στα αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να υπάρξεινομοθετική πρόβλεψη που θα επιτρέπει στους ελεύθερους επαγγελματίες Διπλωματούχους Μηχανικούς να παρακολουθούν την υλοποίηση δημοτικών έργων και να συμβάλλουν στην ωρίμαση των έργων.

Όπως υπογράμμισε ο Γ. Πατούλης, η ΚΕΔΕ θα προωθήσει την ουσιαστική συνεργασία με το ΤΕΕ, στο πλαίσιο της Προγραμματικής Σύμβασης που έχουν συνάψει, με κύριο στόχο την ουσιαστική εξέλιξη και υλοποίηση έργων. «Σε πολλές περιπτώσεις εντοπίζονται προβλήματα, τόσο στην ωρίμανση των έργων, όσο και στην υλοποίηση των έργων. Συχνά δίδονται υπερβολικές εκπτώσεις οι οποίες στη συνέχεια δεν επιτρέπουν την υλοποίηση των έργων», σημείωσε ο Γ. Πατούλης και συμπλήρωσε ότι «η αξιοποίηση των ελεύθερων επαγγελματιών διπλωματούχων μηχανικών θα συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων ένταξης των έργων στο ΕΣΠΑ, ενώ θα μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικότερη παρακολούθηση και καλύτερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και των χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων». Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γ. Στασινός υπογράμμισε ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες Διπλωματούχοι Μηχανικοί μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στη λύση των προβλημάτων υλοποίησης έργων σε τοπικό επίπεδο.

Κοινή Παρέμβαση Αρχιτεκτόνων για τα Επαγγελματικά Δικαιώματα

ΑΠ 61521 

Αθήνα, 21 Ιουλίου 2016 

Προς: Την Επιτροπή Επιστημονικού Έργου του ΤΕΕ Νίκης 4, 10248 Αθήνα 

Κοινοποίηση: Πρόεδρο και Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ 

Θέμα: Κοινή Παρέμβαση Αρχιτεκτόνων για τα Επαγγελματικά Δικαιώματα 

Αξιότιμοι κύριοι / κυρίες 

Κατά την πολύμηνη διαδικασία επεξεργασίας του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τη Νομοθετική Κατοχύρωση των Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων και τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των ειδικοτήτων Μηχανικών, η ειδικότητα των ΑΜ τοποθετήθηκε, με τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις, για τις απαιτούμενες ρυθμίσεις στην άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού, που θα επικαιροποιούσαν και θα αναβάθμιζαν το υφιστάμενο πλαίσιο. 

Με επιστολές της Επιστημονικής Επιτροπής Ειδικότητας Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (ΕΕΕΑΜ) του ΤΕΕ καθώς και των Προέδρων και των Κοσμητόρων Τμημάτων και Σχολών Αρχιτεκτόνων των Ελληνικών ΑΕΙ στις 12/3, στις 17/4 και στις 25/4/2016, αναφέρθηκαν συγκεκριμένοι λόγοι που τελικά τους οδήγησαν να αποχωρήσουν από το διάλογο. Οι λόγοι αυτοί αφορούσαν και την ουσία και τη διαδικασία της εξέλιξης της συζήτησης. Πρόσθετοι λόγοι, που αναφέρονται στην απόρριψη των μνημονιακών απαιτήσεων, οδήγησαν τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ), να απέχει εξαρχής (αποφάσεις ΔΣ και Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ) από την διαδικασία που κίνησε το ΤΕΕ, στο πλαίσιο της από 15.10.2014 απόφασής του (8ο συνημμένο στο παρόν), με την οποία κάλεσε τους εκπροσώπους των μηχανικών να συνεργήσουν στην εφαρμογή των πάγιων κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το «άνοιγμα» των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων των μηχανικών, με στόχο τον κατακερματισμό και την υποβάθμισή τους, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. 

Όταν δεν μπορούν τα αφεντικά, μπορούμε εμείς

Από τον Ηλία Ιωακείμογλου

Η τάξη των κεφαλαιοκρατών διατηρεί το δικαίωμα να καταστρέφει τις υλικές προϋποθέσεις της ζωής μας, όταν αυτές δεν λειτουργούν ικανοποιητικά ως κεφάλαιο. Κλείνει τις επιχειρήσεις σε μια ατελείωτη σειρά, επειδή δεν αποδίδουν τα επιθυμητά κέρδη.

Τι να κάνουμε απέναντι στην παύση λειτουργίας των επιχειρήσεων;

Πρόσφατα, το φαινόμενο έγινε ιδιαίτερα αισθητό, επειδή έκλεισαν μεγάλες και πολύ γνωστές επιχειρήσεις και έτσι τίθεται με έμφαση το ερώτημα τι πρέπει να κάνουμε απέναντι σε αυτό. Χρειάζεται μια κεϊνσιανή πολιτική αύξησης της ζήτησης ή μια πολιτική κρατικής στήριξης των προβληματικών επιχειρήσεων, ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία τους; Μήπως πρέπει, όντας ρεαλιστές που γνωρίζουν τα περιορισμένα όρια των δυνατοτήτων μας εντός καπιταλισμού, να διεκδικούμε απλώς τις αποζημιώσεις για τους απολυμένους εργαζόμενους;

Η απάντηση δεν μπορεί να απορρέει από γενικές αρχές ή ιδεολογικές καθηλώσεις, αλλά από την ανάλυση της συγκυρίας της κρίσης στη συγκεκριμένη χώρα και στη συγκεκριμένη κατάσταση.

Τα χαρακτηριστικά της σημερινής συγκυρίας

Η παρατεταμένη κρίση του ελληνικού καπιταλισμού συνοδεύεται, ιδιαίτερα από το 2012, από εκκαθάριση των μη ανταγωνιστικών ή λιγότερο ανταγωνιστικών κεφαλαίων, ώστε η οικονομία να βρει, τελικά, έναν καινούργιο δρόμο αύξησης των κερδών μέσω μιας διαδικασίας «φυσικής επιλογής των ισχυροτέρων». Χάρη σε αυτή τη «φυσική επιλογή» των ανθεκτικότερων κεφαλαίων, σε συνδυασμό με τη μνημονιακή θεσμική κατοχύρωση της ριζικής μετατροπής του ταξικού συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος της εργασίας, οι αστικές κοινωνικές δυνάμεις θεωρούν, δικαίως, ότι είναι σχεδόν έτοιμο ένα νέο καθεστώς συσσώρευσης κεφαλαίου, με διατήρηση της κερδοφορίας σε ανεκτά, αν όχι ικανοποιητικά επίπεδα, και τις εργαζόμενες τάξεις πειθαρχημένες στις ορέξεις του αχαλίνωτου καπιταλισμού.

Αυτό ήταν ήδη ορατό κατά την περίοδο ανάμεσα στο καλοκαίρι του 2014 και του 2015, όταν η προσωρινή διακοπή λήψης πρόσθετων μνημονιακών μέτρων απάλλαξε την οικονομική δραστηριότητα από μια επιπλέον αύξηση της δημοσιονομικής πίεσης και των υφεσιακών αποτελεσμάτων της. Σε αυτή την περίοδο προστέθηκε και το φθινόπωρο του 2015, πριν προλάβει να εκδηλωθεί ο αρνητικός αντίκτυπος των πρώτων μέτρων του τρίτου μνημονίου επί του ΑΕΠ. Όμως, από το 2016, με τη νέα αύξηση της δημοσιονομικής πίεσης και τη νέα μείωση των εισοδημάτων των κυριαρχούμενων κοινωνικών τάξεων, οι υφεσιακές τάσεις επανεμφανίστηκαν και μαζί με αυτές οι εκκαθαρίσεις των ασθενέστερων τμημάτων του κεφαλαίου επανήλθαν και μάλιστα εντυπωσιακά, διότι οι νέες πιέσεις, που ασκούνται, σωρεύονται πλέον επί των παλαιοτέρων.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Συμψηφισμός για την επιστροφή των εισφορών της Ειδικής Προσαύξησης 2016

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αθήνα, 20/7/2016

Αρ. Πρωτ.: 6988

Προς: Α’βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ

Θέμα : Ενημέρωση για τη διαδικασία επιστροφής εισφορών της Ειδικής Προσαύξησης

Ενημερώνουμε τους συναδέλφους ότι, σε απάντηση του από 30/6/2016 εγγράφου μας (Αρ. Πρωτ. 6976) για τη διαδικασία επιστροφής εισφορών της Ειδικής Προσαύξησης του διαστήματος από 01/01/2016 έως και σήμερα, στους δικαιούχους μισθωτούς μηχανικούς, η ΔΕ του ΤΣΜΕΔΕ στη συνεδρίαση της στις 18/7, αποφάσισε το συμψηφισμό των ήδη παρακρατηθέντων εισφορών Ειδικής Προσαύξησης με τις επόμενες εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ μέσω συμψηφιστικής εγγραφής.

Μόλις η απόφαση επικυρωθεί από το ΤΣΜΕΔΕ θα αναρτηθεί (και στην ιστοσελίδα μας) ώστε να ενημερωθούν οι αρμόδιοι εκκαθαριστές μισθοδοσίας. Για τους μετά το 93 συναδέλφους, υπενθυμίζουμε ότι διεκδικούμε να μας επιστραφούν και οι εισφορές προ 2016 που έχουμε ήδη καταβάλλει ως “αχρεωστήτως καταβληθείσες” και υπογράφουμε ηλεκτρονικά στην παρακάτω διεύθυνση:

https://secure.avaaz.org/el/petition/Ypoyrgeio_Ergasias_Koinonikis_Asfalisis_kai_Pronoias_ETAA_TSMEDE_Epistrofi_eisforon_Eidikis_Prosayxisis/

Ενημέρωση για τους απλήρωτους συμβασιούχους στο ΤΕΕ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τον Κώστα Αβραμίδη, μέλος της Αγωνιστικής Ενότητας Εργαζόμενων στο ΤΕΕ

σύντροφοι καλημέρα,

την Τρίτη 12 Ιουλίου έγινε παρέμβαση στην Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ από την «Επιτροπή για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας & της απλήρωτης εργασίας στο ΤΕΕ», όπου τέθηκαν τα ζητήματα των απλήρωτων εδώ και 5μήνες συμβασιούχων και της άδειας λοχείας σε εργαζόμενη μητέρα με σύμβαση έργου.

Μετά την παρέμβαση έγιναν δεκτά από τον Πρόεδρο και τη Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ και τα δύο αιτήματα που τέθηκαν από τους εργαζόμενους, υπογράφηκαν άμεσα τα εντάλματα και δρομολογήθηκε η πληρωμή των εργαζόμενων.

Επίσης οι δύο μήνες που έλειψε από τη δουλειά η συμβασιούχος μητέρα για να γεννήσει, και η οποία εργάζονταν με σύμβαση έργου στο ΤΕΕ, αναγνωρίστηκαν σαν άδεια λοχείας.

Την Τρίτη 19 Ιουλίου οι εργαζόμενοι μετά από 5 μήνες πήρανε τα χρήματά τους.

Η δικαίωση των εργαζόμενων συμβασιούχων αποτελεί μέρος του συνολικού αγώνα για την πλήρη κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.

Η στήριξή της “Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών” στον αγώνα των απλήρωτων εργαζόμενων στο ΤΕΕ ήταν καθοριστική για την θετική έκβασή του.

συντροφικά

Αβραμίδης Κώστας

https://synelefsimixanikon.espivblogs.net

Δεν υπάρχει μέλλον στα τυφλά!

της Ελένη Πορτάλιου Ας εργαστούμε πάνω στις δυνατότητες που ανοίγει η εποχή μας

Η συνθηκολόγηση προκύπτει συνήθως ως αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης. Σύγκρουση, όμως, με τους λεγόμενους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν υπήρξε. Δεν προετοιμάστηκε ποτέ και δεν επιχειρήθηκε τους πρώτους μήνες μετά την ανάληψη της κυβέρνησης. Κι αυτό γιατί το άτυπο προεδρικό κέντρο, που καθόριζε ελέω προέδρου την πολιτική στα διάφορα στάδια της αντιπολιτευτικής περιόδου, ρυθμίζοντας τις ισορροπίες μεταξύ των τάσεων, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη δημιουργία ενός πολιτικού/κοινωνικού αντιμνημονιακού σχεδίου ρήξης. Αντίθετα, το προεδρικό κέντρο υπονόμευσε και τις ελάχιστες προσπάθειες δημιουργίας ενός τέτοιου σχεδίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απέκτησε ποτέ ένα πραγματικό σχέδιο A, πολύ περισσότερο ένα σχέδιο B. Γιατί τα σχέδια των μεγάλων ανατροπών, όπως αυτές που επαγγελλόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι γενικές ιδέες ούτε διακηρύξεις ομάδων επί χάρτου. Αποτελούν συλλογικό έργο του κόμματος, με βαθιά γνώση των πραγματικών οικονομικών/παραγωγικών δεδομένων της χώρας, των ταξικών συσχετισμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα, όπως και των άμεσων αποφάσεων τις οποίες θα πρέπει να λάβει η κυβέρνηση της αριστεράς τόσο στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων (έλεγχος του τραπεζικού συστήματος, αθέτηση πληρωμών κ.λπ.) όσο και στην περίπτωση εξόδου από την Ευρωζώνη (αλλαγή νομίσματος κ.λπ.).

Εξάλλου, τα σχέδια της κοινωνικής απελευθέρωσης από τα μνημόνια δεν μπορούν να συγκροτηθούν χωρίς να επιστρατευτεί η γνώση των πραγματικών παραγωγών του κοινωνικού πλούτου και η αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν και να οικοδομήσουν τις υλικές και ηθικές προϋποθέσεις της ζωής τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπασχε από το σύνδρομο του κυβερνητισμού και της εμπιστοσύνης στην ομαλή εναλλαγή κεντροδεξιών και κεντροαριστερών κομμάτων στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό συμβαίνει παγκόσμια όσον αφορά τα συστημικά κόμματα της μετα-δημοκρατίας, τα οποία υπακούουν στους υπερκείμενους αδιαφανείς και ανέλεγκτους θεσμούς του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.

Τούτων δεδομένων, το προεδρικό κέντρο, με τη συνέργεια ή την ανοχή βασικών ομάδων του κόμματος, έλεγξε και ενσωμάτωσε τον ΣΥΡΙΖΑ στις επιλογές του. Διεύρυνε τα ψηφοδέλτια με πειθήνιους υποψήφιους και στελέχη του παλαιού πολιτικού συστήματος, απέβαλε από την ενεργό πολιτική αξιόμαχα στελέχη και δημιούργησε το πρόπλασμα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Προς τιμήν τους, δεκάδες βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκαν να υπογράψουν την καταδίκη της χώρας ψηφίζοντας ΟΧΙ. Ήταν, όμως, μια ρήξη που ήρθε πολύ αργά.

H Mάφια των Δικαστών και Εισαγγελέων

του Ηλία Πετρόπουλου, από εδώ

Aπόσπασμα του άρθρου του Η. Πετρόπουλου. Γράφτηκε στις 20/22-4-2001.
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον τόμο Κουραδοκόφτης, εκδόσεις Νεφέλη, 2002.

Υποτίθεται πως το κράτος συγκροτείται απο τρεις Εξουσίες: την Νομοθετική, την Εκτελεστική, και τη Δικαστική – τουτέστιν, από τη Βουλή, την Κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη. Και υποτίθεται πως αυτές οι Εξουσίες είναι χωρισμένες και ανεξάρτητες. Ωστόσο, δεν υφίσταται παρά μόνο μία Εξουσία: η Κυβέρνηση. Είναι κάτι που το βλέπουμε πεντακάθαρα στην περίπτωση της όποιας Δικτατορίας, οπότε η Κυβέρνηση, αφού διαλύσει τη Βουλή, κατευθύνει σκαιώς τη Δικαιοσύνη.

Κληρονομήσαμε το σύστημα των Τριών Εξουσιών από την Αγγλική, την Αμερικάνικη και τη Γαλλική Επανάσταση. Μέχρι τότε, ο Ηγεμών ήτο ταυτοχρόνως Νομοθέτης και Κυβερνήτης και Δικαστής. Θα υποδείξω ότι, αυτή η γραμμική παρουσίαση είναι απλοϊκή. Στην πραγματικότητα, εμφανίστηκαν και λειτουργούν κάποιες διαφορετικές εκδοχές, π.χ. η διπλή Βουλή (με την καθιέρωση της Γερουσίας), η ιδιάζουσα Βρετανική δικαιοσύνη (όπου ο Δικαστής δημιουργεί Δίκαιο), η Αυτοδιοίκηση κτλ. Κυρίως, όμως, λειτούργησαν εντόνως δύο άλλες Εξουσίες: εκ νέου η Εκκλησία, και, ο Τύπος.

Η Εκκλησία ήτο, ανέκαθεν, μια καταπιεστική δύναμη, αλλά όχι μια αληθινή Εξουσία, αφού παρουσιαζότανε σαν μια δούλα (ακόμη και η Ιερή Εξέταση) του Ηγεμόνος. Τώρα πιά, η Εκκλησία είναι μια πραγματική Εξουσία, συνδεδεμένη συμφεροντολογικά και με τις Τρεις άλλες Εξουσίες, που έχουν ένα πολιτικό χρώμα. Η Εκκλησία αυτοπροσδιορίζεται σαν πνευματική οργάνωση. Αλλά, οι δεσποτάδες ζηλεύουν την πολιτική-κοσμική Εξουσία και γιαυτό κουρντίζουν στην κεφαλή τους μια χρυσή κορόνα. Οι απανταχού πατριάρχες ενισχύουν ποικιλοτρόπως τις Τρεις Εξουσίες. Οι πατριάρχες της Κωνσταντινούπολης αγόραζαν τον τίτλο τους από τον σουλτάνο, που τον υπηρετούσαν πιστά. Οι τσάροι είχανε ως παραστάτη τον ρώσο πατριάρχη, αν και διατηρούσαν ορισμένες αποστάσεις μαζί του. Λόγου-χάρη, ο πατριάρχης δεν εδικαιούτο να στέψει τον τσάρο και την τσαρίνα (όπερ εμιμήθη, με την αυτοστέψη του, ο Ναπολέων). Ο καισαροπαπισμός της Αγγλίας εκφράζει την απέχθεια του Ηγεμόνα προς τις κοσμικές φιλοδοξίες της Εκκλησίας. Σήμερα, στην Ελλάδα, ο Αρχιεπίσκοπος καταπολεμά την Κυβέρνηση. Δηλαδή, η Εκκλησία-Εξουσία χτυπάει τον Πρωθυπουργό-Εξουσία. Σιχαίνομαι τους παπάδες, αλλά βρίσκω τη στάση του Αρχιεπισκόπου αυτόχρημα φιλολαϊκή, παρά τη δημαγωγική μεθοδολογία της Εκκλησίας. Η διάσταση μεταξύ των Εξουσιών ενισχύει την Δημοκρατία.

Οι ομαδικές απολύσεις στον καιρό της κρίσης

Τι λέει η κοινοτική οδηγία και πώς εφαρμόζεται στην Ελλάδα –Τι ισχύει στις άλλες χώρες της ΕΕ

Στις 10 Ιουνίου 2016 ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με μια εισήγηση-βόμβα, ύστερα από προδικαστικό αίτημα του ΣΤΕ, έκρινε ασύμβατη με το ευρωπαϊκό δίκαιο την υποχρέωση ύπαρξης διοικητικής έγκρισης προκειμένου μια επιχείρηση να προχωρεί σε ομαδικές απολύσεις όπως προβλέπει ο νόμος 1387/1983. Η εισήγηση, η οποία εκτιμάται ότι θα αποτυπώνει και το πνεύμα της απόφασης που θα ακολουθήσει, καθορίζει τα δεδομένα στο πιο καυτό θέμα της ατζέντας των εργασιακών που έχει ήδη ανοίξει και θα κορυφωθεί το φθινόπωρο, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης.

Το θέμα των ομαδικών απολύσεων δεν έχει να κάνει μόνο με ζητήματα που άπτονται του ελεύθερου επιχειρείν και της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων, όπως περιγράφεται στην εισήγηση. Εχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα ενός νόμου που είναι αμφίβολο αν τελικά προστατεύει επιχειρήσεις και εργαζομένους, καθώς οι επιχειρήσεις που συνάντησαν την άρνηση του υπουργού και αργότερα, με την τροποποίηση του νόμου από την κυβέρνηση Σαμαρά, του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, οδηγήθηκαν σε περιπέτειες ή ακόμη και σε «λουκέτο».

Η κυβέρνηση και στο μέτωπο των ομαδικών απολύσεων αναζητεί, σύμφωνα με τις επιταγές του τρίτου Μνημονίου, τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ, προκειμένου να τροποποιήσει τον νόμο. Βρίσκεται όμως αντιμέτωπη με μια πραγματικότητα και ένα εύλογο ερώτημα. Η πραγματικότητα προκύπτει από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τα οποία από το 2008 ως σήμερα έχουν κλείσει 244.712 επιχειρήσεις και έχουν χαθεί 842.670 θέσεις εργασίας. Το ερώτημα το διατύπωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος: «Υπάρχουν βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων σε μια χώρα με 30% ανεργία;».

Αρνήσεις και πρώτη φορά ομαδικές απολύσεις

Η ιστορία της εισήγησης του γενικού εισαγγελέα είναι η ιστορία μιας από τις αρνήσεις σε αίτημα επιχείρησης να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις. Στο ΣτΕ, το οποίο ζήτησε τη σχετική γνωμοδότηση, είχε προσφύγει η ΑΓΕΤ Ηρακλής που ανήκει στον γαλλικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο Lafarge. Η εταιρεία είχε υποβάλει στις 16 Απριλίου 2013 αίτημα να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις, λόγω της απόφασής της να διακόψει τη λειτουργία του εργοστασίου της Χαλκίδας, που απασχολούσε πάνω από 200 εργαζομένους. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 24 Απριλίου του 2013 και η εταιρεία ζήτησε την ακύρωση της σχετικής απόφασης.

25 αιτήματα

Κρίσιμες ώρες για το λαό της Τουρκίας

ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ  

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ  

Το αποτυχημένο πραξικοπήμα στην Τουρκία θα έχει μεγάλες επιπτώσεις στην εσωτερική εξέλιξη της χώρας, στις σχέσεις της με τη Δύση- συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας- στο Συριακό και το Κουρδικό πρόβλημα, γενικότερα στην κρίση που μαστίζει την ήδη εκρηκτικά αποσταθεροποιημένη περιοχή της Ανατολικής Μεοσγείου και της Μέσης Ανατολής. Πολλά ερωτήματα σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη τη δραματική νύχτα της 15ης προς 16η Ιουλίου παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Είναι ωστόσο υποχρεωμένος κανείς να αποτολμήσει, με την επιφύλαξη που επιβάλλει η σοβαρότητα των εξελίξεων, κάποιες πρώτες υποθέσεις, βασισμένες σε αυτά που έχουν ήδη γίνει γνωστά.

-Ποιοι οργάνωσαν και γιατί την απόπειρα πραξικοπήματος; Η δημοφιλής, στο Διαδίκτυο και σε εθνικιστικούς κύκλους, "θεωρία" περί πραξικοπήματος- οπερέτα, μιας προβοκάτσιας που οργανώθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν για να ξεκαθαρίσει τους αντιπάλους του, δεν μπορεί να υποστηριχτεί στα σοβαρά. Το πραξικόπημα ήταν μια πολύ σοβαρή, μεγάλων διαστάσεων και από καιρό σχεδιασμένη κίνηση με στόχο την ανατροπή του Ερντογάν και του ΑΚΡ. Σ'αυτό συμμετείχαν στρατηγοί, διοικητές στρατιών, οι οποίοι κατέλαβαν αστραπιαία τα αεροδρόμια, κατέβασαν τανκς στο κέντρο της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης, εισέβαλαν στην κρατική τηλεόραση, βομβάρδισαν το κοινοβούλιο, τα αρχηγεία της αστυνομίας και της κεντρικής υπηρεσίας Πληροφοριών, σκότωσαν τον επικεφαλής της πολιτικής εκστρατείας του Ερντογάν και αποπειράθηκαν να σκοτώσουν τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, στη Μαρμαρίδα. Ήδη έχουν συλληφθεί 11 στρατηγοί, οι οποίοι είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν τη θανατική ποινή. Το να επιμένει κανείς ότι όλα αυτά σχεδιάστηκαν από τον Ερντογάν δεν φαίνεται και πολύ λογικό.

Από την άλλη, δεν φαίνεται να έχει βάση η εκδοχή ότι η απόπειρα πραξικοπήματος οργανώθηκε από τις ΗΠΑ. Όχι επειδή η απόπειρα απέτυχε- και άλλα πραξικοπήματα, που ξεκάθαρα υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ, από την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, στην Κούβα, μέχρι το στρατιωτικό κίνημα εναντίον του Τσάβες, στη Βενεζουέλα- απέτυχαν. Αλλά γιατί η Ουάσιγκτον, παρότι ασφαλώς δεν συμπαθεί καθόλου, για τους δικούς της λόγους, τον Ερντογάν, είχε πλήρη συνείδηση ότι ένα "επιτυχημένο" πραξικόπημα θα της δημιουργούσε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε. Η Τουρκία, μια στρατηγικής σημασίας χώρα του ΝΑΤΟ, θα βυθιζόταν σε ανοιχτό εμφύλιο πόλεμο, μπροστά στον οποίο το λουτρό αίματος στην Αίγυπτο μετά την ανατροπή του Μόρσι από τον στρατηγό Σίσι θα έμοιαζε με τρικυμία σε ένα ποτήρι νερό. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος που κατονομάζεται από τον Ερντογάν ως ιθύνων νους του πραξικοπήματος, ο Φετουλάχ Γκιουλέν, βρίσκεται αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ δεν αποτελεί απόδειξη. Άλλωστε, ο Γκιουλέν βρίσκεται στις ΗΠΑ από το 1999, κυνηγημένος όχι από τον Ερντογάν, με τον οποίο ήταν μέχρι πρόσφατα στενός σύμμαχος, αλλά από την Κεμαλική στρατοκρατία.

Επομένως; Τείνουμε να πιστέψουμε- χωρίς να μπορεί κανείς, αυτή τη στιγμή, να είναι απολύτως βέβαιος- ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα οργανώθηκε από μια ισχυρή, αλλά μειοψηφική, όπως αποδείχθηκε, μερίδα του στρατεύματος, σε συνεργασία με κύκλους της Δικαιοσύνης και των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίοι βεβαίως υπολόγιζαν ότι θα τύχουν της υποστήριξης ή τουλάχιστον της ανοχής των ΗΠΑ στο βαθμό που θα επικρατούσαν. Είναι πολύ πιθανό ότι το δίκτυο του Γκιουλέν, το Hizmet, έπαιξε βασικό ρόλο στον συντονισμό όλων των αντι- Ερντογάν στοιχείων και στην προετοιμασία του πραξικοπήματος. Οι ταπεινώσεις που υπέστη ο στρατός με τις υποθέσεις Εργκένεγκον και Βαρειοποούλα, αλλά και η καταπόνησή του λόγω των τυχοδιωκτισμών του Ερντογάν στο Συριακό μέτωπο και στο Κουρδικό, προφανώς δημιούργησαν ένα περιβάλλον εκτεταμένης δυσαρέσκειας στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεων, την οποία προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν οι πραξικοπηματίες. Οι επικείμενες κρίσεις για την ηγεσία του στρατού, στα τέλη Ιουλίου, ίσως να έδρασαν όντως ως ο καταλύτης που επιτάχυνε τις εξελίξεις.

-Γιατί απέτυχε το πραξικόπημα; Πρώτα απ' όλα, γιατί οι κινηματίες δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν την πειθαρχία όλων ή τουλάχιστον των περισσότερων κρίσιμων κρίκων στους κόλπους του στρατεύματος, όπως θα πρέπει να υπολόγιζαν. Ένα πρώτο, εξ όσων γνωρίζουμε, πλήγμα ήρθε από τον διοικητή της Α' Στρατιάς, στρατηγό Νουντάρ, ο οποίος ανακατέλαβε το αεροδρόμιο τηςΚωνσταντινούπολης. Το γεγονός ότι οι ειδικές δυνάμεις του στρατού, η στρατοχωροφυλακή και η ΜΙΤ τάχθηκαν από την πρώτη στιγμή εναντίον των κινηματιών έδωσε μια πολύ ισχυρή, κρίσιμη μάζα στο στρατόπεδο Ερντογάν.

Trenitalia: για επιβάτες τέταρτης κατηγορίας

Συντάκτης: 

Άρης Χατζηστεφάνου

Οι σιδηρόδρομοι αποτελούσαν ανέκαθεν καθρέφτη του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, η διαχείρισή τους αποτέλεσε μνημείο οικονομικής υποτέλειας αλλά και αποτυχίας των κυρίαρχων οικονομικών δογμάτων.

Αν φτάσεις να πεις σε κάποιους ανθρώπους ότι δεν μπορούν να ανέβουν στο τρένο, έχεις φτάσει στο σημείο διάλυσης της κοινωνίας

Μπρους Σπρίνγκστιν

Πριν από μερικά χρόνια η ιταλική Trenitalia (θυγατρική της κρατικής εταιρείας σιδηροδρόμων Ferrovie dello Stato Italiane S.p.A, που αγοράζει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ) παρουσίασε μια διαφήμιση στο Ιντερνετ που προκάλεσε σάλο στην Ιταλία.

Στόχος ήταν να ανακοινώσει ότι στο εξής δεν θα υπάρχει μόνο πρώτη και δεύτερη θέση επιβατών, αλλά τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες. Οσοι πλήρωναν το φτηνότερο εισιτήριο δεν θα είχαν πρόσβαση στην καφετέρια αλλά θα ήταν ουσιαστικά «κλειδωμένοι» για να μην μπορούν ούτε να διασχίσουν τα βαγόνια στα οποία κάθονταν τα ανώτερα… εισοδηματικά στρώματα.

Το πραγματικό πρόβλημα όμως ήταν ότι οι φωτογραφίες της διαφήμισης έδειχναν λευκούς καλοντυμένους επιβάτες να κάθονται στις τρεις πρώτες κατηγορίες, ενώ στην τέταρτη θέση καθόταν μια οικογένεια μαύρων.

Οι σιδηρόδρομοι είχαν πάντα μια μοναδική ικανότητα να εκφράζουν, έστω και σε συμβολικό επίπεδο, τους ταξικούς διαχωρισμούς που επιφύλασσε μια κυβέρνηση στους πολίτες της.

Σε χώρες με τρομακτικές εισοδηματικές ανισότητες -από το Μαρόκο του βασιλιά Μοχάμεντ Στ' μέχρι τη Ρωσία του Πούτιν- οι διαφορές ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη θέση παραπέμπουν στη διαφορά ανάμεσα σε ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων και έναν στάβλο.

Ιστορικά βέβαια η σιδηροδρομική… πάλη των τάξεων δεν αφορούσε μόνο τις διαφορές ανάμεσα στην ποιότητα της πρώτης και της δεύτερης θέσης, αλλά και το μοντέλο του κοινωνικού συμβολαίου που προωθούσε κάθε κυβέρνηση.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Επιμόρφωση και εκπαίδευση των διπλωματούχων μηχανικών

 Π.Ο.   Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ  ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

ΕΝΩΣΕΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ  ΔΗΜΟΣΙΩΝ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ  ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ  ΑΝΩΤΑΤΩΝ  ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17,  104 34  ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583  fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

                                                                            

	Αθήνα,  15 -7-2016  Αρ. Πρωτ. : 6985
	Προς : Πρόεδρο του ΕΚΔΔΑ, κα Ιφιγένεια Καμτσίδου, Αναπληρώτρια καθηγήτρια ΑΠΘ
	Κοιν :  Α΄ βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ                                                                   ΙΕΚΕΜ ΤΕ

                                                                

Θέμα :   Συνεργασία ανάμεσα στην ΕΜΔΥΔΑΣ και το ΕΚΔΔΑ σε θέματα επιμόρφωσης και εκπαίδευσης των διπλωματούχων μηχανικών

Κυρία Πρόεδρε,

          Σε συνέχεια της από 6/6/2016 επιστολής μας (Αριθ. Πρωτ. 6967) και κατόπιν επαφών με υπηρεσιακούς παράγοντες του Κέντρου, επανερχόμαστε στο αίτημα μας για συνάντηση μαζί σας με αντικείμενο τα εξής θέματα:

1.    Τη δυνατότητα των Α βάθμιων ΕΜΔΥΔΑΣ και της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ να συμμετέχουν στην Ηλεκτρονική Υπηρεσία Υποβολής Αιτημάτων Εκπαίδευσης για τα ήδη υφιστάμενα, αλλά και νέα, προγράμματα του Κέντρου.

2.    Την εξέταση της δυνατότητας υπογραφής Συμφώνου Τριμερούς Συνεργασίας ανάμεσα στο ΕΚΔΔΑ, στο ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ (το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης Μελών του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος ΑΕ είναι φορέας επιμόρφωσης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και εταιρεία του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα  που εποπτεύεται από τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων) και στην ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, για την αποτελεσματικότερη επίτευξη του στόχου της επιμόρφωσης των διπλωματούχων μηχανικών.

          Υπενθυμίζουμε ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Διπλωματούχων Μηχανικών του Δημοσίου (ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ), είναι δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση με μέλη Α΄βάθμιες ΕΜΔΥΔΑΣ σε όλη τη χώρα και καλύπτει περίπου 10.000 Διπλωματούχους Μηχανικούς που εργάζονται στα Υπουργεία, στα ΝΠΔΔ που εποπτεύονται από αυτά και στο σύνολο της Αυτοδιοίκησης.

          Η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ επισημαίνουμε ότι υπήρξε η πρώτη Ομοσπονδία η οποία στα πλαίσια των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο το 2000, υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση (ΦΕΚ 1627/Τεύχος Β/29-12-2000 - ΦΕΚ 1811/Τεύχος Β/31-12-2001 – ΦΕΚ1633/Τεύχος Β/31-12-2002) σχετική με τα θέματα της επιμόρφωση και σε συνεργασία με το ΕΚΔΔΑ, σχεδίασε και υλοποίησε μέσω ομάδων εργασίας, ένα σεβαστό αριθμό επιμορφωτικών προγραμμάτων, ανταποκρινόμενα στις επιμορφωτικές ανάγκες των διπλωματούχων μηχανικών, δημοσίων υπαλλήλων. Αρκετά από τα προγράμματα αυτά εξακολουθούν να πραγματοποιούνται μέχρι σήμερα. Περί τις 6.000 εκτιμώνται οι συμμετοχές διπλωματούχων μηχανικών, δημοσίων υπαλλήλων, σε επιμορφωτικά προγράμματα κατά την περίοδο 2011-2014, ενώ το 58% των μηχανικών που συμμετείχαν ήταν γυναίκες.

Η Κοινότητα μέσω του Αστικού Σχεδιασμού

http://new-compass.net/articles/community-through-urban-design του Yavor Tarinski στις 12.06.2016

Για να επιτευχθεί κοινωνική αλλαγή σε μια πιο συμμετοχική και συνεργατική κατεύθυνση, οι σύγχρονες πόλεις πρέπει να μετασχηματιστούν ριζικά. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την αλλαγή του αστικού σχεδιασμού και τη θέσπιση άμεσων δημοκρατικών θεσμών που θα ενθαρρύνουν την ιδιότητα του πολίτη και την ενίσχυση κοινοτιστικών σχέσεων.

Η κοινωνική αλλαγή είναι ένα σύνθετο πράγμα. Προϋποθέτει ριζική αλλαγή των βασικών κοινωνικών θεσμών και φαντασιακών σημασιών. Η επίτευξη του στόχου αυτού έχει πολλές εναλλακτικές στρατηγικών προσεγγίσεων: κάποιοι έχουν εκφράσει την άποψη ότι θα πρέπει να γίνει μέσω του κράτους και, συνεπώς, η κύρια πρόκληση είναι ποιος θα κάθεται στα καθίσματα της εξουσίας. Άλλοι υποστηρίζουν την αρνητική αντίσταση, δηλαδή την καταστροφή των σημερινών δομών, και στην βάση της καλής φύσης των ανθρώπων για να ξεκινήσουν εκ νέου.

Αλλά υπάρχει και η άποψη ότι για την ολοκληρωμένη χειραφετητική κοινωνική αλλαγή που θα πραγματοποιηθεί υπάρχει ανάγκη για ολιστική αλλαγή όλων των σφαιρών της ανθρώπινης ζωής. Αυτό συνεπάγεται την εισαγωγή νέων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων, τον πολιτισμό και ακόμη και πράγματα όπως η αρχιτεκτονική, που είχαν παραμεληθεί από τα παραδοσιακά επαναστατικά κινήματα.

Η καθηστικία κατάσταση αναπαράγεται σε πολλά μέτωπα. Η αντιπροσωπευτική πολιτική στο επίκεντρο της είναι σχεδιασμένη για να διατηρεί τα ίδια μοτίβα της σκέψης, χωρίς να έχει σημασία ποιο είναι το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τις καπιταλιστικές οικονομικές σχέσεις, την γραφειοκρατία κλπ.Οι μεγαλουπόλεις, στις οποίες σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της ανθρωπότητας έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τις κυριαρχικές αξίες και αντιλήψεις. Είναι disperced, οι κάτοικοί τους ζουν σε απομονωμένες ιδιωτικές πολυκατοικίες, αποστάσεις μακριά από τους χώρους εργασίας και τις συνοικίες της αγοράς, κάνουν βόλτες μόνοι τους στα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα. Αυτό το μοντέλο της αστικής κατάκλισης ταχέως εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Οι πόλεις οργανώνονται με τέτοιους τρόπους που η ανθρώπινη επαφή είναι πολύ μειωμένη. Έτσι, η επίτευξη της κοινωνικής αλλαγής στην πιο συμμετοχική και συνεργατική κατεύθυνση, θα ήταν συντριπτικά δύσκολο έργο που δεν το έχουμε στο μυαλό μας.

Κοινότητα μέσο του σχεδιασμού

75 χρόνια από την ίδρυση του εργατικού ΕΑΜ – Mία σπάνια συνέντευξη

Ήταν 16 Ιουλίου του 1941 όταν ιδρύθηκε το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ), δηλαδή νωρίτερα από την ίδρυση του ΕΑΜ, που ιδρύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου της ίδια χρονιάς. Πολλοί λένε ότι ήταν αναγκαία η συγκρότηση μιας συμπαγούς εργατικής βάσης για να μπορέσει το αντικατοχικό – απελευθερωτικό κίνημα να πατήσει γερά στα πόδια του, ειδικά στα πρώτα του βήματα και είχαν δίκιο.

Άλλωστε είχαν προηγηθεί χρόνια δύσκολα, με διώξεις, εξορίες, ιδιώνυμα, χτυπήματα απεργιών, δικτατορίες, που είχαν φορτώσει με εμπειρίες λειτουργίας σε συνθήκες παρανομίας ένα σημαντικό κομμάτι του συνδικαλιστικού κινήματος της περιόδου εκείνης και αυτές οι εμπειρίες χρειάστηκαν στις ακόμα πιο σκληρές συνθήκες της κατοχής.

Μαγιά για την ίδρυση του εργατικού ΕΑΜ, ήταν η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΕΓΣΕΕ), η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και τα Ανεξάρτητα Συνδικάτα που προσχώρησαν στο ΕΕΑΜ λίγο μετά την ίδρυση του, το Σεπτέμβρη του 1941. Το Ιδρυτικό του ΕΕΑΜ υπέγραψαν εκ μέρους της ΕΓΣΕΕ στην οποία είχε έντονη παρουσία το ΚΚΕ, ο Κώστας Λαζαρίδης, εκ μέρους της ΓΣΕΕ ο Γιάννης Καλομοίρης και εκ μέρους των Ανεξάρτητων Συνδικάτων ο Δ. Στρατής. Γενικός Γραμματέας του ΕΕΑΜ εκλέχτηκε ο Κ. Λαζαρίδης.

Οι βασικοί σκοποί του ΕΕΑΜ, όπως αναγράφτηκαν στο ιδρυτικό του ήταν:

«1. Να οργανώση την πάλη της εργατικής τάξεως για τις καθημερινές οικονομικές διεκδικήσεις. 

Να υπερασπισθή τα κεκτημένα συνδικαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης. 

Να παλαίψει ενάντια στη συστηματική ληστεία του τόπου μας, που γίνεται από τις δυνάμεις κατοχής. 

Να εργασθή για τη συννενόηση όλων των αριστερών δυνάμεων της χώρας (κομμουνιστών, σοσιαλιστών, αριστερών δημοκρατικών) σε ένα συνασπισμό της Αριστεράς που ύστερα από το διώξιμο των κατακτητών θα διεκδικήση την πλειοψηφία του ελληνικόύ λαού και τη διακυβέρνηση της χώρας με βάση ένα κοινό πρόγραμμα. 

Να παλαίψει ενάντια στην αισχροκέρδια και τη μαύρη αγορά. 

Να εργασθή για τη συγκρότηση του ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ από όλα τα κόμματα και τις κάθε είδους οργανώσεις που θέλουν να παλαίψουν για το διώξιμο του ξένου κατακτητή και την απελευθέρωση της χώρας μας από τον ξένο ζυγό. 

Να συντονίση την απελευθερωτική πάλη της εργατικής τάξεως καθώς και την πάλη για τις καθημερινές διεκδικήσεις, με την πάλη που διεξάγουν ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα οι εργατικές οργανώσεις της ΕΣΣΔ, της Αγγλίας, της Αμερικής και της Κίνας καθώς και οι εργατικές οργανώσεις των υποδουλωμένων στον Άξονα χωρών και ιδιαίτερα των αδελφών βαλκανικών λαών». 

Με την υγεία και τη ζωή των πολιτών της Δυτικής Αττικής δεν παίζουμε

Πηγή

Νέα μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε το απόγευμα της Κυριακής 17/7, στο ΧΥΤΑ Φυλής, η οποία συνεχίζονταν μέχρι αργά τη νύχτα. Ανάστατοι είναι οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, οι οποίοι τους τελευταίους μήνες βιώνουν τις συνέπειες μιας μόνιμης δυσοσμίας, προερχόμενης από την ίδια εγκατάσταση. Η κατάσταση αυτή τους έβγαλε στο δρόμο, πριν λίγες μέρες, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι οι αντιδράσεις τους θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν. Με αφορμή το νέο περιστατικό, η ΠΡΩΣΥΝΑΤ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

Με την υγεία και τη ζωή των πολιτών της Δυτικής Αττικής δεν παίζουμε

Πληγή που πρέπει να κλείσει άμεσα ο ΧΥΤΑ Φυλής

Μας χωρίζουν μόλις τέσσερις ημέρες από τη συγκέντρωση των κατοίκων της Φυλής, με αίτημα το άμεσο και οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής. Ήταν υπεραρκετές για να αποδειχτεί πόσο δίκαιο και πόσο επίκαιρο ήταν, καθώς μια νέα μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε το απόγευμα της Κυριακής 17/7 στο μέτωπο της απόθεσης σκουπιδιών στο ΧΥΤΑ της Φυλής. Καθώς είναι ακόμη σε εξέλιξη, δεν μπορεί να προβλεφθεί επακριβώς το καταστροφικό της έργο και τα αποτελέσματά της. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η κατάσβεση θα είναι δύσκολη, η διάρκειά της απροσδιόριστη και τεράστιες ποσότητες ιδιαίτερα τοξικών και επικινδύνων ρύπων θα διασπαρούν και πάλι στη Φυλή, στις γειτονικές περιοχές της Δυτικής Αττικής και της Δυτικής Αθήνας και, με τη βοήθεια του ανέμου, σε άλλες κατοικημένες περιοχές της Αττικής. Για την ώρα, είναι άγνωστο αν θα υπάρξουν επιπτώσεις στη λειτουργία του ΧΥΤΑ και στην αποκομιδή των σκουπιδιών.

Κυβέρνηση – ΕΕ – Εργοδοσία προωθούν αντιδραστικές τομές στα εργασιακά δικαιώματα

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Κυβέρνηση – ΕΕ – Εργοδοσία προωθούν αντιδραστικές τομές στα εργασιακά δικαιώματα 

Για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα νέο γύρο επιδρομής στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα στο πλαίσιο ενός νέου κύκλου βίαιων μετασχηματισμών υπέρ του κεφαλαίου. Μέσα στους επόμενους μήνες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα προωθήσει αλλαγές –αντίστοιχες με τον εργασιακό νόμο κόλαφο της Γαλλίας - που θα αφορούν καθολικής έκτασης και βάθους αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον πυρήνα των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί με χοντροκομμένα ψέματα να επαναφέρει τις γνωστές κοροϊδίες περί «κόκκινων γραμμών» και «σκληρής διαπραγμάτευσης», ενώ έχει συμφωνήσει και υπογράψει το τρίτο μνημόνιο και τις συμφωνίες των Eurogroup, όπου με σαφήνεια καταγράφονται οι δεσμεύσεις της.

Μάλιστα η «Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων» έπιασε ήδη… δουλειά, σε έναν δήθεν διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, σήριαλ που έχουμε δει τόσες και τόσες φορές πριν από κάθε βάρβαρη αντιλαϊκή μεταρρύθμιση.

Γίνεται σαφές πως προετοιμάζονται κομβικά μέτρα γενικευμένης και καθολικής παρέμβασης στην αγορά εργασίας με στόχο την αντιδραστική ανατροπή όλων όσων ίσχυαν μέχρι τώρα.

Συζητούν και σχεδιάζουν μέτρα για τον ιδιωτικό τομέα, όπως: 

Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα 

Θέσπιση και προώθηση της γενικευμένης ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις δηλαδή παραπέρα θεσμοθέτηση όλων των «νέων» μορφών φτηνής και απροστάτευτης εργασίας (πχ γενίκευση των συμβάσεων ενός μήνα, μίας μέρας, των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, του δελτίου παροχής υπηρεσιών κ.ά.) 

Μειώσεις στον κατώτατο μισθό, αποδοχές χαμηλότερες από τις Συμβάσεις Εργασίας (Γενική, κλαδική, οποιαδήποτε!) μέσα από ατομικές συμβάσεις εργασίες, δικαίωμα του εργοδότη για παράκαμψη των Συλλογικών Συμβάσεων. Κατάργηση της μετενέργειας όλων των ΣΣΕ. 

Τρεις ειδικοί αναλύουν τις επικείμενες αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο

Η «Εφ.Συν.» ανοίγει τον φάκελο «συνδικαλισμός». Χωρίς αξιοπιστία και εμπιστοσύνη από την πλευρά των εργαζομένων, ο συνδικαλισμός βρίσκεται στο στόχαστρο εδώ και χρόνια και από την ίδια την κοινωνία. Ωστόσο, είναι το μόνο όπλο και ως τέτοιο οφείλουμε να το υπερασπιστούμε.

«Χρειάζονται αλλαγές, αλλά όχι αυτές που απεργάζονται...»

Του Γιάννη Κουζή, καθηγητή Εργασιακών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου

Οι επιδιωκόμενες αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο και στην άσκηση της απεργίας από τους δανειστές και τους εν Ελλάδι εκφραστές τους ολοκληρώνουν το πλήγμα απέναντι στον θεσμό του συνδικάτου μετά την αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων με στόχο την πλήρη εξατομίκευση των όρων εργασίας.

Απορρέουν από την έκδηλη ή κρυφή αντιπαλότητα προς τον θεσμό των συνδικάτων, υπερτονίζοντας υπαρκτές παθογένειες και πρακτικές εκτροπής και δυσφήμισης του ρόλου τους, που, όμως, είναι διαχρονικά συνδεδεμένος με τις κοινωνικές κατακτήσεις.

Βάλλονται τα συνδικάτα ως αναχρονιστικά και αντιπαραγωγικά μορφώματα με λειτουργίες, συνήθως, στερούμενες δημοκρατικής νομιμοποίησης που πλήττουν το δημόσιο συμφέρον.

Θέση που προέρχεται από τους ίδιους κύκλους που επιβάλλουν τον ευτελισμό των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και την ισοπέδωση της κοινωνίας στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος υπηρετούμενου στο εξής από «επενδυτές» επωφελούμενους των εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων.

Από τους ίδιους που επιβάλλουν, από το 2011, την ελαστικοποίηση και νόμιμη παράκαμψη του 8ωρου με απλή συμφωνία του εργοδότη και του 15% των εργαζόμενων σε επιχείρηση έως 20 ατόμων, δεσμεύοντας το σύνολό τους χάριν της δημοκρατίας στους χώρους εργασίας!

Η βελτίωση της εικόνας των συνδικάτων, για όσους ειλικρινά την επιθυμούν, είναι, πρωτίστως, ζήτημα του κόσμου της εργασίας και των εσωτερικών λειτουργιών της συλλογικής τους εκπροσώπησης και όχι της νομοθεσίας.