Αλληλεγγύη και δύναμη στο Β. Δημάκη

Ανάρτηση της δικηγόρου του κρατούμενου απεργού πείνας και δίψας Β. Δημάκη

Electra Leda Koutra: Ο Βασίλης #Dimakis σταματά την απεργία δίψας. Μεταφέρεται στο Νοσοκομείο. Του δόθηκαν από τον εκπρόσωπο του Υπουργείου ΔΙκαιοσύνης Δουλάμη διαβεβαιώσεις ότι θα έχει άμεσα πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο. Μόλις εκτιμηθεί η κατάστασή του και είναι καλύτερα, θα κάνει δηλώσεις. (3:08μμ)
19:52 Ενημερώθηκα από το ΝΚΦΚ ότι ο #Dimakis υπέγραψε 3 δηλώσεις, μια ότι «δεν δέχομαι μεταφορά σε Νοσοκομείο και καμία ιατρική ενέργεια», μια ότι «δεν δέχομαι κανένα επισκεπτήριο» και μια με ευχαριστίες που δεν μου διευκρινίστηκαν.

Δεν νομίζω ότι θα μου τηλεφωνήσει πια, ούτε σε μένα, ούτε σε κάποιον άλλον.

Electra Leda Koutra

19:28 Οι εξελίξεις είναι συγκλονιστικές για τον Βασίλη #Dimakis, ο οποίος, μετά το νέο (και τελευταίο) εμπαιγμό του από το Υπ. Δικαιοσύνης δια του Συμβουλίου Φυλακής, μας ευχαρίστησε όλους κι όλες και ζήτησε ν’ αποσυρθεί.

Μας χαιρέτησε κουρασμένος, σχεδόν τρεκλίζοντας, δηλώνοντας ότι, πάντως, τον σεβασμό που κέρδισε για τον εαυτό του, τον οποίον προσπαθεί επίμονα να «σπάσει» το Υπουργείο Δικαιοσύνης, την ίδια την αξιοπρέπειά του, που προσκαλείται ν’ απεμπολήσει, δεν τα απεμπολεί, «για κανένα λόγο».

Δεν θα δεχθεί, είπε, πλέον, επισκεπτήρια ούτε από την οικογένειά του, γιατί του ‘χει μείνει ελάχιστος χρόνος και θέλει να κάνει τον απολογισμό του ως άνθρωπος που κλείνει τον κύκλο της ζωής του -η όποια παραπάνω συγκίνηση θεωρεί πως θα τον «στείλει» αμέσως.

Ζήτησε να τον επισκεφθούμε οι δικηγόροι του μόνο, και αυτό μόνον αν υπάρξει κάποια θετική διαβεβαίωση όσο ακόμα ζει.

Του ήταν εντελώς ξεκάθαρο, όσο και αναμενόμενο, πως το Συμβούλιο Φυλακής χρησιμοποιήθηκε για άλλη μια φορά ως φερέφωνο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ρίχνοντάς του, μετά την απόρριψη της ζωής, της αξιοπρέπειας και την εκπαίδευσής του, ως «καροτάκι» την ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ εξέτασης της αίτησής του για έκτακτες άδειες με την διατυπωθείσα λογική: «από Δευτέρα να δούμε αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις».

«Αρκετό εμπαιγμό πήρα», απαντά ο Βασίλης, «από Δευτέρα δεν θα ‘μαι εκεί να πάρω άλλον».

Στην Πολιτεία δόθηκε κάθε δυνατή ευκαιρία να δώσει λύση, ακόμα και με «νέο αίτημα», «με νέα στοιχεία», «άλλο είδος άδειας» («έκτακτη»), η αποδοχή κάποιου από τα οποία θα είχε χαμηλότερο πολιτικό κόστος, αφού δεν θα συνιστούσε ευθεία παραδοχή της στοχευμένης εξευτελιστικής μεταχείρισης του Βασίλη που έλαβε χώρα.

Αλλά η Πολιτεία, όπως εκφράζεται εν προκειμένω με άκρατο κυνισμό, δεν ξέρει να παραδέχεται τα λάθη της, και μας «ξεπέρασε» όλους κι όλες μας σήμερα, στο πρόσωπο του Βασίλη, δίνοντάς μας το μήνυμα που νομίζει ότι πρέπει να πάρουμε: ότι οι αγώνες για τα θεμελιωδέστερα των δικαιωμάτων είναι μάταιοι.

Το Συμβούλιο Φυλακής, προεδρευόμενο από τον Επόπτη Εισαγγελέα Σαββαΐδη, τον Διευθυντή Γιαννακόπουλο και την κοινωνική λειτουργό Φραγκαθούλα, απέρριψε ομόφωνα το αίτημα του Βασίλη ν’ ακουστεί, αν όχι εκείνος, τότε η κοινωνία.

Προσκομίστηκαν αποδεικτικά όλων των προσπαθειών που έγιναν να δοθεί μια λύση: επιστολές και ανακοινώσεις καθηγητών του, δασκάλων του, εκατοντάδες υπογραφές εκπαιδευτικών, δικηγόρων, επιστημόνων του ψυχοκοινωνικού χώρου, καλλιτεχνών, χιλιάδων πολιτών.

Προσκομίστηκαν αποδεικτικά της θέσης πληθώρας φορέων της κοινωνίας των πολιτών (εκπαιδευτικών, υποστήριξης υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Ελληνική Ένωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ιατρικών κλπ).

Ως προς τη διαμαρτυρία της κοινωνίας, ο Βασίλης τη θεωρεί δεδομένη, δίκαιη και αυτονόητη συνέπεια μιας φασιστικής προσέγγισης του κράτους που, έχοντας κραυγάσει όλην της την ασχήμια, αποτελεί καίριο πλήγμα στην ίδια τη Δημοκρατία.

Στις 8 υπάρχει κάλεσμα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ως ύστατη ενέργεια για την προστασία της ζωής του Βασίλη και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στο πρόσωπο εκείνου και όσων ζήτησαν να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά του, θα πραγματοποιήσουμε διάβημα προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης με την Ζωή Κωνσταντοπούλου – Zoe Konstantopoulou, με την οποία συμπαρασταθήκαμε στο Συμβούλιο σήμερα, ζητώντας να δώσει ΣΗΜΕΡΑ διαβεβαίωση ότι το ζήτημα θα λυθεί άμεσα, για να μπορέσει και ο Βασίλης να λύσει την απεργία.

Διαφορετικά, σε χώρα του Συμβουλίου της Ευρώπης, το 2018, θα υπάρχει νεκρός επειδή διεκδικούσε ανθρώπινα δικαιώματα του ίδιου και άλλων.

Electra Leda Koutra

Από τη Σούδα ξεκίνησε το πλοίο που βομβάρδισε τη Συρία

Κατά τα λοιπά δε συμμετέχουμε στην επέμβαση...

Από τη Σούδα ξεκίνησε το πλοίο που βομβάρδισε τη Συρία (pics&vid)

Πηγή: U.S. Naval Support Activity Souda Bay, Crete/FACEBOOK

Στη Σούδα βρισκόταν μέχρι πριν από λίγες ημέρες το αμερικανικό πλοίο USS Porter με διακριτικά DDG 78, που εξαπέλυσε πυραυλική επίθεση με Τόμαχοκ στη Συρία και συγκεκριμένα σε αεροπορική βάση που χρησιμοποιούν οι δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ, στην πόλη Χομς, δείχνοντας έτσι την «στροφή» της πολιτικής των ΗΠΑ .

Ο ρόλος της Σούδας και των βάσεων στην Κύπρο σε ενδεχόμενο πόλεμο στη Συρία

Η βάση της Σούδας έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε αρκετούς πολέμους στις χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου και στην ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτές

Κομβικός αναμένεται ο ρόλος της αμερικανικής βάσης της Σούδας, αλλά και των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο σε μια ενδεχόμενη ενέργεια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στη Συρία.

Ας δούμε πρώτα το ρόλο της Σούδας: Σύμφωνα με στρατιωτικά site, αλλά και τα ενσωματωμένα με το Αμερικανικό Πεντάγωνο ειδησεογραφικά δίκτυα, αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος τύπου RS 135 V απογειώθηκε τη Δευτέρα του Πάσχα από τη Σούδα και πέταξε πάνω από την ακτογραμμή της Ανατολικής Μεσογείου συλλέγοντας στοιχεία για λογαριασμό των υπηρεσιών πληροφοριών.

Επιπλέον όμως το αμερικανικό κατασκοπευτικό, φέρεται να συνέλεξε στοιχεία και για τις κινήσεις σε Κυπριακή ΑΟΖ αλλά και το Νοτιοανατολικό Αιγαίο. Η βάση της Σούδας έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε αρκετούς πολέμους στις χώρες της νοτιοανατολικής Μεσογείου και στην ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτές. Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της στον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1973.

Ο κόλπος της Σούδας απεδείχθη ζωτικής σημασίας για το αμερικανικό Ναυτικό σε ό,τι αφορά τον ανεφοδιασμό του Έκτου Στόλου. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας η βάση της Σούδας εξυπηρέτησε τις επιχειρησιακές ανάγκες του ΝΑΤΟ είτε ως κατασκοπευτικό κέντρο, είτε ως κέντρο για τις επιχειρήσεις των Νατοϊκών αεροπορικών επιθέσεων. Παρόμοιο ρόλο έπαιξε και στην επίθεση των ΗΠΑ στη Λιβύη το 1986.

Όπλα μαζικής παραπληροφόρησης

23.03.2018, 20:18 | Ετικέτες:  όπλα, πόλεμος, ΝΑΤΟ

Συντάκτης: 

Άρης Χατζηστεφάνου

Καθώς οι σχέσεις Λονδίνου - Μόσχας οδηγούνται στην άβυσσο, με αφορμή τη δηλητηρίαση του Ρώσου διπλού κατασκόπου Σεργκέι Σκρίπαλ, ένας άνθρωπος θα μπορούσε να διαλευκάνει όσα πραγματικά συνέβησαν. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι βρέθηκε νεκρός, κοντά στο σπίτι του, πριν από 15 χρόνια. Είχε κάνει το λάθος να αποκαλύψει ότι η βρετανική κυβέρνηση ψευδόταν για τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ

Είναι μια προσεκτικά σκηνοθετημένη παράσταση, στο πλαίσιο της μακροχρόνιας εκστρατείας προπαγάνδας που δικαιολογεί τις πράξεις του ΝΑΤΟ, της Βρετανίας και των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία

Τζον Πίλγκερ, ερευνητής δημοσιογράφος

Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από μια υπόθεση που θα έκανε και τα πιο συναρπαστικά μυθιστορήματα κατασκοπίας του Τζον λε Καρέ να θυμίζουν ανιαρές, υπηρεσιακές αναφορές κάποιου χαμηλόβαθμου διπλωμάτη. Τον Ιούλιο του 2003 ο Βρετανός επιστήμονας και σύμβουλος του υπουργείου Αμυνας, Ντέιβιντ Κέλι, εντοπίζεται νεκρός στο Οξφορντσάιρ της Αγγλίας.

Η Αστυνομία ανακοινώνει ότι ο καρπός του ήταν χαραγμένος και δίπλα στο σώμα του υπήρχε ένα κουτί με παυσίπονα Co-proxamol. Ο φάκελος κλείνει με τη σημείωση «αυτοκτονία» ενώ οι εισαγγελικές αρχές αποφασίζουν αρχικά να απαγορεύσουν την πρόσβαση στα στοιχεία για 70 χρόνια –κίνηση που πέφτει σαν λάδι στη φωτιά των θεωριών συνωμοσίας που θέλουν τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες να εμπλέκονται στον θάνατο του επιστήμονα.

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα ο Ντέιβιντ Κέλι, μιλώντας σε δημοσιογράφο του BBC, είχε αμφισβητήσει τα στοιχεία για τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, με τα οποία οι κυβερνήσεις του Τζορτζ Μπους και του Τόνι Μπλερ προχώρησαν στην εισβολή και κατάληψη του Ιράκ.

Αν και οι συνάδελφοί του τον θεωρούσαν «ιέρακα» και ο ίδιος δεν έκρυβε το μίσος του για το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, φαίνεται ότι δεν άντεξε να αναμασά την προβοκάτσια του Τόνι Μπλερ -όπως έκανε, δηλαδή, σχεδόν το σύνολο του κρατικού μηχανισμού.

Αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν ακόμη και τότε είναι ότι ο Ντέιβιντ Κέλι είχε στήσει την καριέρα του (και τη συνεργασία του με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες) στην παρακολούθηση των ρωσικών προγραμμάτων βιολογικού και χημικού πολέμου.

Το 1989, η υπηρεσία αντικατασκοπίας MI6 θα τον προσεγγίσει για να του αναθέσει μία από τις σημαντικότερες αποστολές της καριέρας του: να ανακρίνει τον Ρώσο επιστήμονα Βλαντιμίρ Πασέτσνικ που είχε αυτομολήσει στη Δύση.

Ο Πασέτσνικ υποτίθεται ότι αποκαλύπτει την ύπαρξη μυστικού προγράμματος βιολογικού πολέμου της πρώην ΕΣΣΔ και ο Κέλι έχοντας κερδίσει τα εύσημα των βρετανικών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών ετοιμάζεται για την επόμενη αποστολή του: μαζί με Αμερικανούς και Βρετανούς επιστήμονες πραγματοποιεί μια άκρως απόρρητη επίσκεψη σε πρώην σοβιετικά εργαστήρια της Σιβηρίας, όπου σύμφωνα με πληροφορίες πραγματοποιούνταν πειράματα με ιό ευλογιάς.

Αντιπολεμική Αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στην αμερικάνικη πρεσβεία

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΑΠΡΙΛΗ 6 μμ

Προσυγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου

Όταν ο πόλεμος μας χτυπά την πόρτα, κανείς δεν μπορεί να σιωπά.

Όλοι την Παρασκευή 13 Απρίλη στις 6:00 το απόγευμα, στην Αμερικανική πρεσβεία, στην αντιπολεμική συγκέντρωση, για να καταγγείλουμε τους ιμπεριαλιστές που ετοιμάζουν νέα σφαγή των λαών.

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΙ ΣΤΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΟΥΔΑΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Στη συγκέντρωση καλούν

ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΚΑΡ, ΛΑΕ, ΟΚΔΕ, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»

Μπούμερανγκ για το Δημόσιο οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα

Σε μάστιγα για τον κατασκευαστικό κλάδο τείνει να εξελιχθεί το φαινόμενο των υπερβολικών εκπτώσεων, το οποίο, όπως φαίνεται και από τη σοβαρή καθυστέρηση που καταγράφεται στην αντιμετώπιση, φαίνεται πως «βολεύει» την ηγεσία του υπ. Υποδομών, παρότι όπως αποδεικνύεται στην πράξη πολλά από τα έργα που έχουν ανατεθεί με μεγάλες εκπτώσεις συχνά επαναπροκηρύσονται λόγω της κατάρρευσης των αναδόχων. Το αποτέλεσμα είναι, τελικά, πολύ υψηλότερο κόστος για το ελληνικό Δημόσιο.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με στοιχεία του ΣΑΤΕ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιρειών), κατά την περίοδο 2009-2014, η μέση έκπτωση που δινόταν σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων διαμορφώθηκε στο 40%, αλλά το σχετικό ποσοστό έχει εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια, δεδομένης και της έλλειψης νέων έργων. Συγκεκριμένα, την περίοδο 2015-2017, η μέση έκπτωση άγγιξε το 56%, σε μια απέλπιδα προσπάθεια ορισμένων κατασκευαστών να διατηρηθούν ενεργοί και να εξασφαλίσουν κάποιες ροές εσόδων.

Βασικός λόγος για την εξέλιξη αυτή είναι ασφαλώς η μεγάλη υποχώρηση στην παραγωγή δημόσιων έργων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το διάστημα 2015-2017 οι δημοπρατήσεις έργων αξίας άνω των 2 εκατ. υποχώρησαν κατά 60% σε ετήσια βάση σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετία. Η εικόνα αυτή επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη μελέτη της PwC, βάσει της οποίας οι επενδύσεις σε έργα υποδομής ως ποσοστό επί του ΑΕΠ υποχώρησαν από το 3,7% το 2006 σε μόλις 1,1% το 2017, κάμψη που ισοδυναμεί με απώλειες 67 δισ. ευρώ συνολικά.

Σύμφωνα με τη διοίκηση του ΣΑΤΕ, το βασικό αποτέλεσμα της ανυπαρξίας νέων έργων είναι η επικράτηση έντονου και οξύτατου ανταγωνισμού στις ελάχιστες δημοπρατήσεις έργων, με συνέπεια αυτά να κατακυρώνονται από 10% έως 25% κάτω του κόστους, δηλαδή με ζημία για τις εταιρείες, με αποτέλεσμα χρονοβόρες διαδικασίες αποπεράτωσης και αμφιλεγόμενη ποιότητα κατασκευής των έργων, χρήση φθηνών εισαγόμενων υλικών κι εξοπλισμού». Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό το φαινόμενο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση των υγιών επιχειρήσεων, οι οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν προσφορές κάτω του κόστους.

Χαρακτηριστικό και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο άξονας της Αμβρακίας Οδού, ο οποίος, παρότι ανατέθηκε το 2009 στην ΑΕΓΕΚ, εντούτοις μέχρι σήμερα δεν έχει παραδοθεί ούτε μισό χιλιόμετρο από τα 48,5 συνολικά, καθώς η εταιρεία έχει εν τω μεταξύ καταρρεύσει. Για το έργο είχαν δοθεί εκπτώσεις της τάξεως του 50%-51% και σήμερα δρομολογείται νέα δημοπράτηση για να ολοκληρωθεί. Ανάλογη ανησυχία επικρατεί και για το «σαλαμοποιημένο» έργο του άξονα Πάτρα – Πύργος, για το οποίο επίσης δόθηκαν μεγάλες εκπτώσεις άνω του 50% και στις οκτώ επιμέρους εργολαβίες. Οι πρώτες τέσσερις έχουν ανατεθεί στον όμιλο Καλογρίτσα με μέση έκπτωση 53,4% κι ενώ μέχρι σήμερα το έργο ακόμη δεν έχει συμβασιοποιηθεί, ο τελευταίος φέρεται να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, σύμφωνα τουλάχιστον με καταγγελίες απλήρωτων εργαζομένων του.

ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΣΑΝΟΓΛΟΥ

«Το μέλλον μας δεν είναι για τα σκουπίδια – Γι’ αυτό και δεν θα το κάψουμε»

Θάνατο σημαίνει η καύση σκουπιδιών από τις μεγάλες βιομηχανίες

του Κώστα Γαργάλα*

Ποιος να φανταζόταν πως την Κυριακή των Βαΐων, καλά οργανωμένη επιχείρηση μη καλυμμένων φορτηγών, φορτωμένα με μη αριθμημένους σάκους, χωρίς σήμανση ή barcode, θα μετέφεραν το σκουπίδι της Νότιας Ιταλίας για να καεί και να μετατραπεί σε άρωμα θανατηφόρο στους κλιβάνους της Lafarge-Holcim στον Βόλο!

Και καθώς ένα απ’ αυτά τα φορτηγά «αίφνης» ακινητοποιήθηκε, αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο του φορτίου από συνδημότες και ακτιβιστές που ήταν υποψιασμένοι και είχαν τελικά δίκιο. Σκουπίδι, με περιεκτικότητα 90% τουλάχιστον σε πλαστικό και από πρώτη ματιά ούτε καν RDF.

Είναι καιρός που η άδεια που δόθηκε στην ΑΓΕΤ το 2014 επί υπουργίας Μανιάτη για καύση «δευτερογενών» (εύηχος όρος) καυσίμων μεταξύ αυτών και υπολείμματα επεξεργασίας σκουπιδιών με ποικίλη ονομασία (όσο πιο πολλά ονόματα τόσο πιο δύσκολη η κατανόηση) βρισκόταν σε μια ήπια κατανάλωση αφού φυσικά καιγόταν μια χαρά το πετ-κοκ και το φυσικό αέριο υπήρχε για τα μάτια του κόσμου. Ήρθε όμως, το 2017, ο σημερινός υπουργός Φάμελλος (ακόμα αναμένουμε την επίσκεψή του) και νομοθέτησε εξυπηρετώντας πολύ καλύτερα του Μανιάτη τις τσιμεντοβιομηχανίες, επιτρέποντας η μεταφορά, της όποιας μορφής σκουπιδιών προς καύση, να γίνεται και με πλοία! Κι έτσι μ’ ένα σμπάρο τρία τρυγόνια. Μικρό το κόστος μεταφοράς, μεγάλη η ποσότητα και έλεγχος ανά χίλιους τόνους στο πλοίο αντί των εκατό τόνων στα φορτηγά. Με δεδομένη επίσης την προ μηνών αύξηση ορίων συγκεκριμένων ρύπων, το παιχνίδι φαίνεται να είναι καλά στημένο αφού οι έλεγχοι που προβλέπονται είναι ελάχιστοι, προσυνεννοημένοι και δειγματοληπτικοί. Κυρίως όμως με ανύπαρκτο κοινωνικό έλεγχο, ανύπαρκτες μετρήσεις από ανεξάρτητο φορέα κι όχι την επιχείρηση, ανύπαρκτη την on line καταγραφή και ενημέρωση για όλους τους ρύπους, ανύπαρκτες επιδημιολογικές μελέτες στην περιοχή, με πρόσθετη την εκκωφαντική αφωνία της Περιφέρειας Θεσσαλίας, η κατάσταση εύκολα γίνεται αντιληπτό πως ξεφεύγει από μια συνήθη πολιτική διαχείριση της δραστηριότητας μιας εταιρίας και περνάει στον χώρο της αναγκαιότητας υπεράσπισης της Δημόσιας Υγείας από τους ίδιους τους πολίτες αφού όλοι οι άλλοι αδιαφορούν. Αυτό γίνεται αυτή τη στιγμή και στον Βόλο.

Αν ανοίξει ο δρόμος για την Lafarge θ’ ανοίξει και για όλους τους άλλους. Κι αν ανοίξει ο δρόμος στον Βόλο τότε ανοίγει για όλη την Ελλάδα. Και υπερήφανα πια θα μπορούμε να φέρουμε σαν χώρα ακόμα έναν ατιμωτικό τίτλο. Αυτόν της «Miss Χωματερή της Ευρώπης»

Θ’ αφήσουν να χάσει τη ζωή του ο απεργός πείνας;

Από Γ.Α. 

Αυτό το ερώτημα απασχολεί όλο και πιο επίμονα χιλιάδες ανθρώπους που ανησυχούν για την εξέλιξη της υπόθεσης του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη, που μετά από πολυήμερη απεργία πείνας και δίψας βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του και για την ίδια του τη ζωή.

Ένας νέος άνθρωπος που από τα δεκαεννιά του χρόνια γνώρισε τη φυλακή και επί δεκαεφτά χρόνια η φυλακή είναι το “σπίτι” του -με πολύ μικρά διαστήματα ελευθερίας- απέδειξε με τις επιδόσεις του στα μαθήματα τόσο του σχολείου όσο και του πανεπιστημίου, την αποφασιστικότητά του στην επιδίωξη μιας άλλης ζωής. Ε, και; Κέρβερος η γραφειοκρατία του κατ’ όνομα “σωφρονιστικού” συστήματος, του αρνείται το δικαίωμα να συνεχίσει τις σπουδές του, στερώντας του τις αναγκαίες εκπαιδευτικές άδειες.

Κι αν η γραφειοκρατία των φυλακών και μιας “δικαιοσύνης” της οποίας η αξιοπιστία έχει φτάσει στο ναδίρ, μετά από τις αλλεπάλληλες απαλλαγές μεγαλοαπατεώνων και μεγαλοεγκληματιών, και τις απάνθρωπα εξοντωτικές ποινές σε φτωχοδιαβόλους, αδιαφορούν για την όποια έννοια δικαίου, ακριβώς ανάλογη είναι η στάση και της κυβέρνησης Τσίπρα και ιδιαίτερα των αρμόδιων υπουργών Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, και Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου.

Οι κύριοι αυτοί δείχνουν να μην έχουν κανένα πρόβλημα σχετικά όχι μόνο με το δικαίωμα ενός ανθρώπου σε μια καλύτερη ζωή, αλλά και για τη διατήρησή του στη ζωή. Οι κύριοι αυτοί εξωθούν συνειδητά έναν άνθρωπο στον θάνατο. Οι κύριοι αυτοί -ο υπάλληλος των τραπεζιτικών συμφερόντων, εμπνευστής των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, Κοντονής, και ο αχυράνθρωπος του Λάτση, Γαβρόγλου- αναλαμβάνουν τεράστια πολιτική και ηθική ευθύνη. Και μαζί τους και ο Τσίπρας που τους κρατάει στις θέσεις τους.

29η μέρα απεργίας πείνας. 7η μέρα απεργίας δίψας.

Δήλωση #vdimakis:

Λένε ότι είναι θαύμα που ζω ακόμα, μετά από τόσες μέρες απεργίας πείνας και δίψας. "Τρώω τους μυες μου", μεταξύ των οποίων κι η αθλητική καρδιά, κατά τους γιατρούς. Για παν ενδεχόμενο, που μάλλον είναι πιθανό, αν όχι βέβαιο πια.

ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Αναγνώριση της προϋπηρεσίας Διπλωματούχων Μηχανικών εκτός του Δημοσίου Τομέα

Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

ΕΝΩΣΕΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

Μαυρομματαίων 17, 104 34 ΑΘΗΝΑ

τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: www.emdydas.gr

Αθήνα, 11-04-2018

Αρ. Πρωτ. : 7341

Προς: 1. Υπ. Οικονομικών κ. Τσακαλώτο

2. Αναπλ. Υπ. Οικον. κ. Χουλιαράκη Γ.

2. Ε’ Υπηρεσιακό Συμβ. Υπ. Οικ.

Κοιν.: 1. Υπ. Διοικητικής Ανασυγκρότησης

κα Γεροβασίλη Όλγα

2. Γεν. Γραμματέα Διοικητικής Ανασυγκρότησης

κ. Θεοδωράκη Γρ.

3. Πρόεδρο και Δ.Ε. του ΤΕΕ

Θέμα : Αναγνώριση της προϋπηρεσίας Διπλωματούχων Μηχανικών εκτός του Δημοσίου Τομέα – Ε΄ Υπηρεσιακό συμβούλιο Υπ. Οικονομικών.

Κύριοι Υπουργοί,

1. Στο σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης της χώρας (Υπουργεία, ΝΠΔΔ, Δήμοι, Περιφέρειες, Ανεξάρτητες Αρχές, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις κλπ.), τα Υπηρεσιακά Συμβούλια έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας εκτός Δημοσίου τομέα των συναδέλφων Μηχανικών, βασιζόμενοι στο Π.Δ.69/2016 και στις πολλαπλές διευκρινιστικές εγκυκλίους που εκδόθηκαν κατόπιν, λαμβάνοντας υπ’ όψη τη βεβαίωση του ΤΕΕ για την έκδοση θετικών γνωμοδοτήσεων.
2. Τα πρόσθετα έγγραφα που ζητεί το Ε’ Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Υπουργείου σας να προσκομιστούν, στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν μιας και, όπως γνωρίζετε, η πλειονότητα των μηχανικών πριν το διορισμό τους στο Δημόσιο, ασκούσε ελεύθερο επάγγελμα και κατά το διορισμό τους έκλεισε τα σχετικά βιβλία, οπότε είναι αδύνατο να βρεθούν δελτία ή αποδείξεις παροχής υπηρεσιών μετά από 10, 20 ή και παραπάνω χρόνια. Για το λόγο αυτό εκδόθηκε και η σχετική διευκρινιστική εγκύκλιος (με αρ. πρωτ. ΔΙΔΑΔ/Φ.31.58/2490/704,17168/12.6.2017) του Υπ. Διοικητικής Ανασυγκρότησης για τα μέλη Επιμελητηρίων, όπως το ΤΕΕ.
3. Σε συνέχεια εγγράφων σχετικών με το θέμα του ΤΕΕ και εγκυκλίων του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, σας αναφέρουμε ότι η βεβαίωση του ΤΕΕ και μόνο, αρκεί ως αποδεικτικό στοιχείο για την αναγνώριση προϋπηρεσίας εκτός δημοσίου τομέα για τους Διπλ. Μηχανικούς. Τυχόν λοιπά στοιχεία που έχουν κατατεθεί από τους ενδιαφερόμενους Π.Ε. Μηχανικούς (βρίσκονται ήδη στους υπό εξέταση φακέλους) δεν χρειάζεται να λαμβάνονται υπ’ όψη από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και προφανώς δεν απαιτείται από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο να ζητούνται ή ζητηθούν στο μέλλον.

Σας καλούμε να συνδράμετε στην προσπάθεια μας να υλοποιηθεί η νομιμότητα και στο Υπουργείο σας και να προχωρήσουν οι αναγνωρίσεις προϋπηρεσίας, σύμφωνα με το ΠΔ 69/2016 και με τις σχετικές εγκυκλίους επί του θέματος.

Είμαστε στη διάθεση σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση και με αφορμή αυτό σας υπενθυμίζουμε το αίτημα μας από 19/3/2018, για συνάντηση και διάλογο για τα θέματα που αφορούν τους Διπλ. Μηχανικούς.

Οι χρυσές ευκαιρίες της Κατοχής

ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

Οι χρυσές ευκαιρίες της Κατοχής

Εκτός από την Ανάσταση του Κυρίου, τούτες τις μέρες γιορτάζουμε και την 69η επέτειο της γερμανικής Κατοχής. Μιας εποχής γεμάτης ευκαιρίες για τους τολμηρούς, όπως αποδεικνύει η ξεχασμένη σελίδα της ανθηρής αγοράς ακινήτων της περιόδου.

Η στάση της γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στη δημοσιονομική κρίση του ελληνικού κράτους κι οι ρατσιστικές αθλιότητες μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ ανακάλεσαν συνειρμικά σε πολλούς συμπατριώτες μας την εμπειρία της Κατοχής του 1941-44. 

Οσο κι αν η επίκληση των γερμανικών επανορθώσεων φαντάζει κομματάκι προσχηματική (άλλωστε η κυβέρνηση του «εθνάρχη» Καραμανλή ήταν αυτή που τις αποποιήθηκε πανηγυρικά), όσο κι αν το κέντρισμα των αντιγερμανικών ανακλαστικών από μερίδα των ΜΜΕ αποσκοπεί εμφανώς στη μετάθεση ευθυνών για τη δεκατετράχρονη λεηλασία του δημόσιου πλούτου (εκδίδοντας επί της ουσίας συγχωροχάρτι για τους ντόπιους επιχειρηματίες και λοιπά λαμόγια στο όνομα της «εθνικής ενότητας»), είναι γεγονός πως η τρομακτική εποχή στην οποία εισέρχεται η ελληνική κοινωνία παρουσιάζει κάποιες οφθαλμοφανείς αναλογίες με το δράμα του 1941-44.

Οι αναλογίες αυτές δεν αφορούν τόσο το ρόλο του ξένου παράγοντα (η επικυριαρχία του οποίου στην παρούσα φάση υλοποιείται όχι με τη δύναμη των όπλων αλλά μέσω της συμμαχίας του με τους ντόπιους καπιταλιστές), όσο τις ευκαιρίες που η «κρίση» δημιουργεί για μια δραστική αναδιανομή πλούτου, προς όφελος των «δυναμικών» επιχειρηματικών κύκλων και σε βάρος των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. 

Γιατί η ιταλογερμανική Κατοχή του 1941-44, πέρα από λιμός, βομβαρδισμοί, μπλόκα, αντιστασιακές πράξεις και κτηνώδη αντίποινα, υπήρξε και κάτι άλλο: μια πελώρια οικονομική ευκαιρία οικονομικής αποκατάστασης και κοινωνικής ανόδου για χιλιάδες έλληνες πολίτες, που για τον ένα ή τον άλλο λόγο βρέθηκαν σε θέση να εκμεταλλευτούν τη «συγκυρία» (και τη διάχυτη γύρω τους πείνα, δυστυχία κι ανασφάλεια) για να «φτιαχτούν» ή να αυξήσουν τον πλούτο που ήδη διέθεταν. 

Βιομήχανοι που έκαναν χρυσές δουλειές χάρη στις παραγγελίες της Βέρμαχτ ή την παραγωγή ειδών πρώτης ανάγκης, υπεργολάβοι δημοσίων έργων που άνοιγαν δρόμους κι έφτιαχναν λιμάνια ή αεροδρόμια για λογαριασμό του στρατού κατοχής, μικροί και μεγάλοι μαυραγορίτες, «διαμεσολαβητές» κάθε λογής που έσωζαν (ή «προσπαθούσαν να σώσουν») ζωές με αντάλλαγμα χρυσές λίρες – όλοι αυτοί αποτέλεσαν τους κερδισμένους των ημερών, τη σπονδυλική στήλη της εθνικοφροσύνης και τη μαγιά του «αναπτυξιακού θαύματος» των επόμενων δεκαετιών. 

Ορισμένοι απ’ αυτούς τους κερδισμένους ήταν κλασικοί τυχοδιώκτες, που ζούσαν τη ζωή τους χωρίς να πολυλογαριάζουν το μέλλον. Με την παροιμιώδη ευθύτητά της, η Μελίνα Μερκούρη μας έχει αφήσει π.χ. μια χαρακτηριστική -άκρως υποκειμενική αλλά ανατριχιαστικά οικεία- περιγραφή του μαυραγορίτη εραστή της εκείνων των χρόνων: «Ο Αλέξης μισούσε τους Γερμανούς γιατί ήταν δυνατοί. Περιφρονούσε τους Ελληνες γιατί ήταν αδύνατοι. Ελυσε το ζήτημα του ίδιου του του αντρισμού εκμεταλλευόμενος και τους δυο. Οι Ελληνες που είχαν ιδανικά γελοιοποιήθηκαν. Οι Γερμανοί που είχαν τα όπλα και τα τανκς νικιόνταν με την εξυπνάδα. Το να τους ξεπεράσεις σε εξυπνάδα σήμαινε να τους πάρεις χρήματα. Το να κάνεις να σωπάσει η φωνή της συνείδησης σήμαινε να πετάξεις τα χρήματα. Ηταν εικοσιέξι χρονών κι έλεγε πως θα σκοτωνόταν πριν απ’ το τέλος του πολέμου. Η ζωή έπρεπε λοιπόν να είναι διασκέδαση» («Γεννήθηκα Ελληνίδα», Αθήνα 1995, σ.79).

Υποδιπλάσιο το ωριαίο κόστος εργασίας στην Ελλάδα από την Ευρωζώνη

Στα 14,5 ευρώ ανήλθε στην Ελλάδα το κόστος εργασίας ανά ώρα το 2017, όπως προκύπτει από στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (EUROSTAT), την ώρα που στην ευρωζώνη το κόστος ήταν κατά μέσο όρο στα 30,3 ευρώ

Το ανά ώρα κόστος της εργασίας ανήλθε στην Ελλάδα το 2017 στα 14,5 ευρώ, ενώ στην Ευρωζώνη ήταν κατά μέσο όρο στα 30,3 ευρώ.

Μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το μικρότερο εργατικό κόστος είχαν η Βουλγαρία με 4,9 ευρώ, η Ρουμανία με 6,3 ευρώ, η Λιθουανία με 8 ευρώ, η Λετονία με 8,1 ευρώ, και η Ουγγαρία με 9,1 ευρώ.

Στη Δανία, στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο, στη Σουηδία και στη Γαλλία συναντάμε το μεγαλύτερο ανά ώρα κόστος εργασίας στην ΕΕ για το 2017 με 42,5 ευρώ, 39,6 ευρώ, 37,6 ευρώ και 36,6 ευρώ αντιστοίχως.

Σύμφωνα με την EUROSTAT, οι εν λόγω εκτιμήσεις προέρχονται από επιχειρήσεις που απασχολούσαν κατ' ελάχιστον 10 εργαζόμενους, ενώ δεν λαμβάνονται υπόψη οι εργαζόμενοι στη Δημόσια Διοίκηση.

Όσον αφορά το 2008, το κόστος εργασίας ανά ώρα στην Ελλάδα ήταν στα 16,8 ευρώ, το 2015 στα 14,1 ευρώ ενώ το 2016 14,2 ευρώ. Το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, κυρίως για ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ήταν το 2017 στην Ελλάδα στο 25,7% του συνολικού κόστους, δηλαδή περίπου όσο ήταν κατά μέσο όρο και στο σύνολο της Ευρωζώνης (25,9%).

Όπως αναφέρει επίσης η EUROSTAT, το μεγαλύτερο ωριαίο κόστος εργασίας σημειώνεται στον βιομηχανικό τομέα με 15,3 ευρώ, στον τομέα των υπηρεσιών ήταν στα 14,3 ευρώ, ενώ στον τομέα των κατασκευών ήταν στα 10,2 ευρώ.

Πηγή

Αντισυνταγματική η ένταξη των μηχανικών στον ΕΦΚΑ και ο υπολογισμός των εισφορών;

Πηγή

Βόμβα μεγατόνων θα τραντάξει συθέμελα τον νέο ασφαλιστικό φορέα, τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματικές «ζωτικές» διατάξεις της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης ξηλώνοντας ουσιαστικά τον νόμο Κατρούγκαλου.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του newmoney.gr στη διάσκεψη της Ολομέλειας του ΣτΕ την Παρασκευή, παραμονή του Λαζάρου, οι σύμβουλοι με ψήφους 17 υπέρ, 8 κατά δικαίωσαν τους κλάδους των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων που προσέφυγαν στο ανώτατο δικαστήριο κρίνοντας αντισυνταγματική:

α) Την ένταξη των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων (μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι) αλλά και των αγροτών στον ΕΦΚΑ. Αντίθετα, κρίθηκε σύννομη η ένταξη στον φορέα των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.

β) Τον υπολογισμό της εισφοράς του ΕΦΚΑ με βάση το εισόδημα που δηλώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες (26,95% επί του εισοδήματος).

Κύριος εισηγητής ήταν ο σύμβουλος Σπυρίδων-Κωνσταντίνος Μαρκάτης, συνεπικουρούμενος από τους συναδέλφους του Γεώργιο Τσιμέκα και Αννα Καλογεροπούλου. Να σημειώσουμε ότι την εισήγηση στήριξαν δυναμικά, σύμφωνα με πληροφορίες, ο αντιπρόεδρος Γεώργιος Παπαγεωργίου και η σύμβουλος Αικατερίνη Χριστοφορίδου.

Ο πλέον όμως μαχητικός και ένθερμος υπερασπιστής της άποψης περί αντισυνταγματικότητας του ΕΦΚΑ όσον αφορά την ένταξη σε αυτόν των ελεύθερων επαγγελματιών και του ύψους της εισφοράς ήταν ο σύμβουλος Γεώργιος Ποταμιάς, ο οποίος μάλιστα κάποια στιγμή αποχώρησε από την αίθουσα της διάσκεψης, για να επανέλθει λίγο αργότερα, επειδή ο πρόεδρος δεν του έδινε τον λόγο προκειμένου να αναπτύξει πλήρως τις απόψεις του.

Το μπαράζ προσφυγών κατά του νόμου Κατρούγκαλου των επιστημονικών φορέων, των εμπόρων και της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ) άρχισε από πέρυσι τον Φεβρουάριο και κορυφώθηκε τον Οκτώβριο. Φορείς αλλά και ιδιώτες σε κάποιες περιπτώσεις ζητούσαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρωθεί ως αντίθετα και αντισυνταγματικά στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του ΟΗΕ και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο επίμαχος ασφαλιστικός νόμος 4387/2016, καθώς και οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί.

Το λεγόμενο «χαράτσι» που συνεχώς φουσκώνει (εισφορές υπέρ επικούρησης και εφάπαξ, καθώς και αναδρομικές κρατήσεις) οδηγεί σε εξοντωτική επιβάρυνση τους ελεύθερους επαγγελματίες, καταρρίπτοντας, όπως υποστηρίζουν, την αρχή της αναλογικότητας, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι αποδημητικές ροές προς το εξωτερικό ικανών και ταλαντούχων νέων ανθρώπων.

Θάνατος στη Μεσόγειο

Στο Αγαθονήσι καταφτάνουν συνεχώς βάρκες µε πρόσφυγες. Αυτός ο κόλπος φιλοξενεί για χρόνια τα συντρίμµια από τις βάρκες, τα σωσίβια και τα πράγµατα που άφησαν οι ναυαγοί | Spigel Online

05.04.2018, 13:30 | Ετικέτες:  πρόσφυγες, ναυάγιο, Σάμος, ανθρώπινα δικαιώματα

To efsyn.gr αναδημοσιεύει σήμερα στα ελληνικά, έπειτα από ευγενική παραχώρηση του Spiegel Online, το αναλυτικό ρεπορτάζ του γερμανικού περιοδικού για το τραγικό ναυάγιο στο Αγαθονήσι στα μέσα Μαρτίου.

Οι τρεις δημοσιογράφοι του ανασυνθέτουν λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα στις 16 και 17 Μαρτίου από τη στιγμή που ξεκίνησε από τα τουρκικά παράλια η βάρκα με τους 19 πρόσφυγες και τους δύο οδηγούς που δούλευαν για τον διακινητή.

Στη θάλασσα, η τραγική προσπάθεια των ναυαγών να κρατήσουν στη ζωή τα παιδιά τους και να μείνουν και οι ίδιοι ζωντανοί, καθώς περνούσαν οι ώρες και δεν ερχόταν βοήθεια από πουθενά. Στη στεριά, η αγωνιώδης προσπάθεια του συγγενή τους να ενημερώσει τις αρχές και να τις κινητοποιήσει να δράσουν – μάταια.

Το επόμενο πρωί, όταν βρέθηκαν οι τρεις επιζώντες που είχαν καταφέρει να βγουν στη στεριά αποβραδίς, το Λιμενικό ξεκίνησε μια εντυπωσιακή επιχείρηση με πλοία, αεροσκάφη και ελικόπτερα. Ήταν βέβαια επιχείρηση περισυλλογής των νεκρών παρά επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.

Για μέρες, όλοι γνωρίζαμε την επίσημη εκδοχή του Λιμενικού, που ταυτίζει την ημερομηνία της επιχείρησης διάσωσης του Σαββάτου, 17 Μαρτίου, με το ναυάγιο.

Η φωνή των επιζώντων και των συγγενών τους δεν κατάφερνε να ακουστεί έξω από το θάλαμο του νοσοκομείου της Σάμου, ακόμα και όταν τους επισκέφτηκε ένας υπουργός μαζί με δημοσιογράφους.

Χρειάστηκε να τους επισκεφτεί δυο μέρες μετά, σε μη προγραμματισμένη επίσκεψη στις 25 Μαρτίου, ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, για να διαφανεί ότι οι επιζώντες έχουν μια διαφορετική εικόνα για τα πράγματα από τους λιμενικούς.

Ήταν βέβαια γνωστό ότι την υπόθεση την ερευνούσαν οι δημοσιογράφοι του Spiegel και ότι τα γεγονότα δεν θα έμεναν κρυφά για πολύ ακόμα.

Ύστερα ήρθαν τα δημοσιεύματα του Spiegel και ο πόλεμος των διαρροών και των ανακοινώσεων, με εμφανή σκοπό να συγκαλυφθεί η υπόθεση, πριν γίνει έρευνα σε βάθος, ανοιχτή στους ενδιαφερόμενους. Υπάρχει άλλωστε παράδοση στη χώρα μας στη μέθοδο της αρχειοθέτησης των ενοχλητικών καταγγελιών.

Είναι κατανοητή η συντεχνιακή λογική που τα υπαγορεύει όλα αυτά. Είναι όμως αστεία και προδίδει ενοχή η προσπάθεια ορισμένων να βιαστούν να μιλήσουν για ανυπόστατα δημοσιεύματα, πριν γίνει ανεξάρτητη και ανοιχτή έρευνα σε βάθος. Ο πόνος των επιζώντων και των συγγενών τους δεν είναι ανυπόστατος. Δεν είναι ανυπόστατη η αγωνία τους να μάθουν και να καταλάβουν.

Καθόλου δεν απαξιώνεται το συνολικό έργο του Λιμενικού από την αλήθεια. Το μόνο που απαξιώνει το Λιμενικό, το μόνο που το αδικεί, είναι η υποψία της συγκάλυψης.

Δημήτρης Αγγελίδης

Παράταση ασφαλιστικής ικανότητας μέχρι 30-6-2018

Για μια ακόμη φορά η διοίκηση του ΕΦΚΑ αποφασίζει να παρέχει περιορισμένη ασφαλιστική ικανότητα, ενώ γνωρίζει πως χιλιάδες ασφαλισμένοι είναι εκτός συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, μόνο σε όσους ήταν ενήμεροι στις 31-03-18 και μόνο έως τις 30-06-18. Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν τον προσωπικό τους Γολγοθά.

Ακολουθεί ανακοίνωση από το ΔΣΑ:​

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΝΩΣΗ: Παράταση ασφαλιστικής ικανότητας μέχρι 30-6-2018

Μετά την απόφαση της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της 3.4.2018, αλλά και των συνεχών παρεμβάσεων του Προέδρου Δημήτρη Κ. Βερβεσού και του Συμβούλου του ΔΣΑ Ανδρέα Κουτσόλαμπρου, αναφορικά με το πρόβλημα της παράνομης και χωρίς καμία προηγούμενη ακρόαση ή ενημέρωση, αφαίρεσης ασφαλιστικής ικανότητας από χιλιάδες δικηγόρους και λοιπούς ασφαλισμένους, οι περισσότεροι των οποίων πληρούσαν τις προϋποθέσεις του άρθρου 23 του Ν.4529/2018, η Διοίκηση του ΕΦΚΑ αποφάσισε να χορηγήσει ασφαλιστική ικανότητα υγειονομικής περίθαλψης μέχρι 30.6.2018, σε όλους τους ασφαλισμένους που ήταν ενήμεροι στο σύστημα μέχρι τέλος Μαρτίου 2018.

Με δεδομένο ότι η ως άνω παράνομη μαζική αφαίρεση ασφαλιστικής ικανότητας, και δη χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση και ακρόαση των ασφαλισμένων συμβαίνει για δεύτερη φορά, με αποτέλεσμα την έκθεση σε κίνδυνο υγείας και ζωής σοβαρά πασχόντων συναδέλφων, το Δικηγορικό Σώμα παραμένει σε εγρήγορση και θα παρεμβαίνει σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο αυτό απαιτηθεί με κάθε πρόσφορο και νόμιμο μέσο.

Νέες αμερικανικές βάσεις σε Σύρο και Κάλυμνο!

Τα καλύτερα παιδιά του αμερικάνικου παράγοντα...

Οι ΗΠΑ, με δεδομένη την επιδείνωση των σχέσεων με τη Τουρκία και τη γεωστρατηγική στροφή της Άγκυρας προς την Ρωσία, προσανατολίζεται στην αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Η δημιουργία νέων βάσεων στη χώρα μας, που θα λειτουργήσουν ως αντιστάθμισμα στη διαφαινόμενη απώλεια της νατοϊκής βάσης στο Ινστιρλίκ της Τουρκίας, βρίσκεται στο ραντάρ της Ουάσιγκτον.

Ήδη σε πρώτη φάση και αφού έχει καταστεί σαφές από την Τουρκία, ότι η βάση του Ιντσιρλίκ «αποκόπτεται» από τον νατοϊκό κορμό και την αμερικανική χρήση, η Ουάσιγκτον καταδεικνύει την πρόθεσή της για αναβάθμιση της παρουσία της, στις υπάρχουσες βάσεις στην Ελλάδα (Σούδα, Ανδραβίδα, Λάρισα κτλ.)

Στο αμερικανικό ραντάρ Σύρος και Κάλυμνος

Το επόμενο βήμα των ΗΠΑ είναι η δημιουργία δύο νέων βάσεων σε νησιά του Αιγαίου, που βρίσκονται σε στρατηγικό σημείο και θα αποτελούν κόμβο και σημείο επισκευής και ανεφοδιασμού μονάδωντου Πολεμικού Ναυτικού τους.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Εστία», η πρώτη βάση θα βρίσκεται σε νησίδα πλάι στην Κάλυμνο, όπου οι Αμερικανοί σκοπεύουν να δημιουργήσουν ένα μεγάλο ελικοδρόμιο, που θα χρησιμοποιείται για τη στάθμευση και τον ανεφοδιασμό ελικοπτέρων. Η νησίδα βρίσκεται πλησίον των Ιμίων και η αμερικανική παρουσία στην περιοχή, θα έχει ισχυρό γεωστρατηγικό αντίκτυπο, τόσο για την Ελλάδα που θα φιλοξενεί τη βάση όσο και για τη Τουρκία, με τις διατυπωμένες θέσεις-διεκδικήσεις, αναφορικά με τα Ίμια και άλλες βραχονησίδες.

Οι ΗΠΑ έχουν «βάλει στο μάτι» τα ναυπηγεία αλλά και το λιμάνι της Σύρου. Η Ουάσιγκτον επιθυμεί την αναβάθμιση του λιμανιού της Ερμούπολης, ώστε να είναι δυνατή η πρόσδεση μεγάλων πλοίων των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Μόνο ως τυχαία δεν εκλαμβάνεται η προ ημερών αναφορά του Αμερικανού πρεσβευτή Τ.Πάιατ, για το ναυπηγείο της Σύρου. Ο Αμερικανός πρεσβευτής τόνισε ότι τα ναυπηγεία στο Νεώριο πρέπει να αγοραστούν από επιχείρηση που ανήκει σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και γι’ αυτό επιδεικνύεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ.

Πηγή

«Γκλάντιο» - «Κόκκινη Προβιά»

«Γκλάντιο» - «Κόκκινη Προβιά»

Τη διετία 1990 - 1991, η Δυτική Ευρώπη συγκλονίστηκε από την αποκάλυψη της υπόθεσης «Gladio». Το κουβάρι άρχισε να ξετυλίγεται το 1990, όταν ένας Ιταλός δικαστής αποφάσισε να προχωρήσει σε βάθος τις έρευνες, σχετικά με μια τρομοκρατική επίθεση στην ιταλική πόλη Γκορίτσια το 1972. Μέσα σε λίγους μήνες αποκαλύφθηκε ένας εφιαλτικός μηχανισμός, που δημιουργήθηκε το 1947, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, δρούσε σε όλες σχεδόν τις χώρες - μέλη της συμμαχίας με σκοπό την αποτροπή ενδεχόμενης ανόδου της Αριστεράς στην κυβερνητική εξουσία. Η υπόθεση «Gladio», γνωστή και ως «Κόκκινη Προβιά» στην Ελλάδα, ήταν η πιο ισχυρή απόδειξη για τις στενές σχέσεις των μυστικών υπηρεσιών, κυρίως των αμερικανικών, με την τρομοκρατία.

Στην τρομοκρατική επίθεση στην Γκορίτσια το 1972 είχαν χάσει τη ζωή τους τρεις Ιταλοί αστυνομικοί. Αρχικά, οι έρευνες στράφηκαν προς την κατεύθυνση ακροαριστερών οργανώσεων, στη συνέχεια, μετά το αδιέξοδο των ερευνών, ο δικαστής Φελίτσε Κασόν έστρεψε την προσοχή προς την κατεύθυνση των νεοφασιστικών οργανώσεων. Σε σύντομο διάστημα εντοπίστηκαν οι τρομοκράτες, που ήταν μέλη νεοφασιστικής οργάνωσης. Ο Κασόν συνέχισε επίμονα τις έρευνές του σχετικά με την προέλευση του οπλισμού των τρομοκρατών. Το 1990, μετά από δεκαοκτώ χρόνια ερευνών, αποκαλύφθηκε ότι τα όπλα προέρχονταν από μια αποθήκη της οργάνωσης με την επωνυμία «Gladio».

Στις αρχές Νοέμβρη του 1990, υπό το βάρος των αποκαλύψεων, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζούλιο Αντρεότι υποχρεώνεται να ομολογήσει στη Βουλή ότι «από το 1950 οργανώθηκε μια παράνομη υπηρεσία πληροφοριών με τη βοήθεια της CIA και των Βρετανών πρακτόρων, για να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη ανατρεπτική δραστηριότητα ή επίθεση από μέρους των Σοβιετικών... Το δίκτυο παραμένει»!

Η ομολογία Αντρεότι συντάραξε ολόκληρη την Ευρώπη. Η μία μετά την άλλη, οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ ανακοίνωναν την ύπαρξη και τη δραστηριότητα τέτοιων οργανώσεων - δικτύων στο έδαφός τους. Στην Ελλάδα ο υπουργός Αμυνας Γιάννης Βαρβιτσιώτης αναγκάστηκε, στις 9 Νοέμβρη του 1990, να παραδεχτεί δημόσια ότι «Ελληνες κομάντος (ΛΟΚ) και η CIA οργάνωσαν ένα βραχίονα του δικτύου, το 1955, για να προβληθεί αντάρτικη αντίσταση σε οποιονδήποτε κομμουνιστή εισβολέα. Το εν λόγω δίκτυο, ήταν γνωστό με την κωδική ονομασία "Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά"».

Στις 14 Νοέμβρη του 1990, ο Ανδρέας Παπανδρέου προέβη στο πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες» στην εξής δήλωση: «Η παρακρατική οργάνωση Κόκκινη Προβιά δημιουργήθηκε το 1955, ως αποτέλεσμα ενός μυστικού τμήματος της συμφωνίας, με βάση την οποία εγκαταστάθηκαν οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα».

Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή, με βάση το υλικό που συγκεντρώθηκε τα επόμενα χρόνια.

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ για να διασφαλίσουν την αποτροπή ενδεχόμενης συμμετοχής της Αριστεράς στις κυβερνήσεις των χωρών της Δυτικής Ευρώπης οργάνωσαν ένα παράνομο δίκτυο «αποσταθεροποιητικής δραστηριότητας» με την κωδική ονομασία «Stay Behind». Το εν λόγω δίκτυο απλώθηκε σε διάφορες χώρες με διαφορετικές ονομασίες. Στην Ιταλία «Gladio», στην Ελλάδα «Κόκκινη Προβιά», στη Βρετανία «Operation Stay Behind», στη Γερμανία «Schwert», στην Ελβετία «Ομάδα Πληροφοριών και Ασφάλειας»...