Να γιατί πλημμυρίζουμε!

Από εδώ

Για άλλη μια φορά με την πρώτη σταγόνα της βροχής, πλημμύρισε η Αθήνα. Αυτή τη φορά, ευτυχώς, χωρίς να υπάρξουν ανθρώπινα θύματα – μόνο πάρα πολλές υλικές ζημιές. Για άλλη μια φορά είδαμε τους διάφορους κυβερνητικούς εκπροσώπους και αρμόδιους της Τοπικής Διοίκησης να εκφράζουν τη λύπη τους και να τα ρίχνουν όλα στα φυσικά φαινόμενα, δηλαδή στον …κακό μας τον καιρό! Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Ή μήπως έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη φαινόμενο κοροϊδίας, αναισθησίας και της εφαρμογής μιας πολιτικής που ικανοποιεί μόνο κάποια μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, χωρίς να υπολογίζει τη ζωή και την περιουσία των απλών ανθρώπων.

Το επαναλαμβανόμενο σχεδόν κάθε χρόνο σκηνικό της καταστροφής καταδεικνύει ότι οι θάνατοι και οι καταστροφές δεν είναι μοιραίο αποτέλεσμα μιας μεγάλης βροχής, αλλά το φυσικό επακόλουθο μιας πολιτικής που δεν έχει στο επίκεντρό της τις πραγματικές ανάγκες του λαού και που δεν δίνει διάρα για την αντιπλημμυρική θωράκιση, ούτε της πρωτεύουσας, ούτε πολλών άλλων περιοχών της χώρας, που μετατρέπονται σε λιμνοθάλασσες κάθε φορά που βρέχει. Και η πολιτική αυτή έχει ονοματεπώνυμο. Την εφάρμοσαν επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ξεχωριστά η κάθε μια και εξακολουθούν να την εφαρμόζουν και τώρα ως συγκυβέρνηση.

«Εξαφανίστηκαν» 850 χιλιόμετρα ρεμάτων!

Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυβερνήσεις αυτές:

• Προώθησαν και προωθούν την αλόγιστη επέκταση των πόλεων προς όφελος κάποιων κερδοσκόπων, χωρίς την εξασφάλιση των αναγκαίων έργων υποδομής.
  
• Επέτρεψαν οι όποιοι, ελάχιστοι στα μεγάλα αστικά κέντρα, ελεύθεροι δημόσιοι χώροι να καταπατούνται από μεγαλοεπιχειρηματίες, ή να παραχωρούνται σ” αυτούς για να εκτελέσουν χρυσοφόρες επενδύσεις.
  
• Επέτρεψαν και στη συνέχεια νομιμοποίησαν την κάλυψη των ρεμάτων και το κτίσιμο σε αυτά.
  
• Νομιμοποιούν συνεχώς την αυθαίρετη δόμηση.
  
• Νομοθετούν επιπλέον μια δασοκτόνα νομοθεσία, που οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών, καταστρέφοντας τα δάση, γεγονός που εντείνει τα πλημμυρικά φαινόμενα.
  

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, ενώ παλιότερα το 80% του νερού της βροχής πήγαινε στο έδαφος και το 20% στη θάλασσα, τώρα τα ποσοστά αυτά να έχουν αντιστραφεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Αττικής, όπου 70 από τα 700 ρέματα που προϋπήρχαν δεν μπορούν πια ούτε να …εντοπιστούν! Σύμφωνα επίσης με τους επιστήμονες, τα ανοιχτά ρέματα στην Αττική έχουν σήμερα μειωθεί από το 1945 κατά 66%, και συγκεκριμένα από 1.280 χιλιόμετρα που ήταν έχουν φτάσει στα 434 χιλιόμετρα. Έχουν, δηλαδή «εξαφανιστεί» κοντά στα 850 χιλιόμετρα ρεμάτων! Αλλά και από τα ρέματα που παραμένουν ανοιχτά, τα περισσότερα έχουν υποστεί τόσες παρεμβάσεις, που δύσκολα πια μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους, δηλαδή να κατευθύνουν τα νερά προς τη θάλασσα ή σε άλλους μεγαλύτερους αποδέκτες.

Χαρακτηριστικές είναι και οι περιπτώσεις της Ανατολικής Αττικής, που διαθέτει το 70% των ρεμάτων της Αττικής: Η πίεση για τσιμεντοποίηση που ασκείται, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων, στις παραρεμάτιες περιοχές είναι τέτοια, που στις δύο από τις μεγαλύτερες σε έκταση λεκάνες απορροής της Ανατολικής Αττικής, αυτές του ρέματος της Ραφήνας και της Ραπεντώσας, η δασική βλάστηση μειώθηκε από το 40% και 60% το 1995, στο 4% και 10% αντίστοιχα σήμερα…

Ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδιασμού

Αναταραχής εγκώμιο (ή συνηγορία στην αναταραχή ή ενάντια στην «ομαλότητα») με αφορμή τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική

του Τάσου Κεφαλά από εδώ

Για την ομαλότητα που κινδυνεύει ολοφύρονται οι εκπρόσωποι του συντηρητικού, καθεστωτικού μπλοκ στην κεντρική πολιτική σκηνή. Σε μια μικρότερη κλίμακα, αυτήν της περιφέρειας Αττικής, οι ομοϊδεάτες τους, με κυριότερο εκπρόσωπό τους τον απελθόντα περιφερειάρχη κ. Σγουρό, προσπαθούν να στήσουν το ίδιο σκηνικό. Με αφορμή πρόσφατη επιστολή της κ. Δούρου στους δημάρχους και στα δημοτικά συμβούλια της Αττικής για το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, καλλιεργούν ένα πολεμικό κλίμα με αιχμές για διατάραξη της ομαλότητας, για ανατροπές πολύχρονων σχεδιασμών, για απώλειες πολύτιμων κονδυλίων, για μετατροπή της Αττικής σε Νάπολη και άλλα τέτοια φοβερά και δυσώδη.

Αλλά τι είναι αυτό, που κατά τον κ. Σγουρό και τους ομοφρονούντες με αυτόν αποτελεί την ομαλότητα και την κανονικότητα; Τι είναι αυτό που κινδυνεύει να ανατραπεί από τις «ρηξικέλευθες» επιλογές της διαδόχου του στο θώκο της περιφέρειας; Μα τίποτε άλλο από ένα εξώφθαλμα φιλοεργολαβικό, αντιπεριβαλλοντικό, αντιοικονομικό και αντικοινωνικό σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων, που προσπάθησαν και προσπαθούν να επιβάλουν, ασχολούμενοι με ζήλο ιεραπόστολου και συστηματικότητα προθύμων υπαλλήλων. Ένα σύστημα διαχείρισης, στηριγμένο στη λογική της ελάχιστης προδιαλογής υλικών και στη διατήρηση των αποβλήτων, σχεδόν στο σύνολό τους, σε σύμμεικτη μορφή, ώστε να αποτελέσουν επαρκή πρώτη ύλη τεσσάρων νέων συγκεντρωτικών, φαραωνικών εργοστασίων επεξεργασίας, προσανατολισμένων στην ενεργειακή αξιοποίηση - καύση. Την κατασκευή των οποίων είχαν δρομολογήσει, με διαγωνισμούς ΣΔΙΤ, διάρκειας 25-27 ετών και με δημόσια συμμετοχή στην κατασκευή, που θα μπορεί να φτάσει στο 60% του κόστους. Συμμετοχή που ενδέχεται να φτάσει και στο 80%, αν συνυπολογίσουμε τη δυνατότητα που δίνεται να χρηματοδοτηθεί και η ιδιωτική συμμετοχή με δημόσιο χρήμα, από άλλα προγράμματα (π.χ. JESSICA).

Και τι είναι αυτό, που απειλεί την ομαλότητα και αντιπροσωπεύει την «αναταραχή» και το «χάος»; Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από ένα εναλλακτικό μοντέλο αποκεντρωμένης, ήπιας διαχείρισης, προσανατολισμένο στην πρόληψη, στη μεγιστοποίηση της προδιαλογής ξεχωριστών υλικών και στο δραστικό περιορισμό της σύμμειξής τους. Έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι ανάγκες περαιτέρω επεξεργασίας και ταφής επιμολυσμένων αποβλήτων. Ένα μοντέλο στηριγμένο, αφενός στην απλή διαπίστωση ότι, περίπου, το 90% των αστικών στερεών αποβλήτων είναι, θεωρητικά, ανακτήσιμα υλικά και αφ’ ετέρου στην τεκμηριωμένη πεποίθηση ότι αυτά έχουν αξία. Ώστε, βάσιμα, να εκτιμούμε ότι αποτελούν μέσο μείωσης του σημερινού κόστους διαχείρισης και όχι αιτία εκτόξευσής του.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ας το πούμε, λοιπόν, από την αρχή. Όσοι/ες έχουμε μια στοιχειώδη συμβολή στο να αποκτήσει υπόσταση και κύρος η δεύτερη αντίληψη, δεν έχουμε κανένα απολύτως ενδοιασμό: επιλέγουμε την «αναταραχή», που αντιστοιχεί στο συμφέρον της κοινωνίας και αγωνιζόμαστε να καταρρεύσει η «ομαλότητα», που διασφαλίζει τα κέρδη των εργολάβων και αποσαθρώνει τις δημόσιες υποδομές και λειτουργίες.

Αντιπαράθεση με περιεχόμενο ή «σικέ» αναμέτρηση

Λάρισα: Καθημερινές διαγραφές μηχανικών

Από εδώ

Στην ραγδαία αύξηση των διαγραφών των Λαρισαίων μηχανικών αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιάννης Βαρνάς, σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε σήμερα το μεσημέρι.

Συγκεκριμένα ο κ. Βαρνάς ανέφερε τα εξής: “Κάθε εβδομάδα υπογράφω τουλάχιστον ένα έγγραφο αποστολής στοιχείων στα κεντρικά του ΤΕΕ για την διαγραφή κάποιου συναδέλφου από τα μητρώα

Οι διαγραφές είναι αθρόες. Πρωτοφανές, ποτέ δεν είχαν υπάρξει στο παρελθόν αιτήσεις διαγραφής. Το φαινόμενο φαίνεται να ξεκίνησε δειλά-δειλά το 2011. Μόλις 2 αιτήσεις διαγραφής υποβλήθηκαν από μέλη του τοπικού Τμήματος κατά το 2012. Οι αιτήσεις σχετίζονται με οικονομικούς λόγους και την αδυναμία πληρωμής ασφαλιστικών εισφορών. Και πληθαίνουν θεαματικά. Πέρυσι, το 2013, υπήρξαν 30 αιτήσεις διαγραφής. Και εντός του 2014 μέχρι στιγμής, σε εννέα μήνες, τα αιτήματα διαγραφής έφτασαν ήδη τον ίδιο αριθμό, 30. Η αυξητική τάση είναι σαφής. Μοναδικός λόγος για την υποβολή αιτήματος διαγραφής από το ΤΕΕ αποτελεί η προσπάθεια απεμπλοκής των μηχανικών, ιδίως των νέων με πενιχρό έως ανύπαρκτο εισόδημα και η αποφυγή της δημιουργίας οφειλών στο ασφαλιστικό ταμείο.

Σήμερα, από τους 4.076 ασφαλισμένους του τμήματος κεντρικής και δυτικής Θεσσαλίας, οι 1.371 οφείλουν στο ΕΤΑΑ (ΤΣΜΕΔΕ) τις εισφορές του τρέχοντος έτους, πολλοί εξ αυτών κουβαλούν στην πλάτη τους και οφειλές παλαιοτέρων ετών. Σημειωτέον ότι οι 1.187 ασφαλισμένοι είναι μισθωτοί, του ιδιωτικού ή του δημοσίου τομέα, και άρα οι ασφαλιστικές εισφορές τους παρακρατούνται από τον μισθό και αποδίδονται στο ταμείο από τον εργοδότη τους. Από τους 2.857 ελεύθερους επαγγελματίες λοιπόν, οι 1.371 χρωστούν στο Ταμείο, ποσοστό 48%. Ένας στους δύο αδυνατεί να πληρώσει.

Οι αντίστοιχοι αριθμοί για το ν. Λάρισας είναι 2.266 ασφαλισμένοι, 662 μισθωτοί, 1.586 ελεύθεροι επαγγελματίες, με οφειλές στο ταμείο οι 738, ποσοστό 47%.

Αντιστοίχως σε Τρίκαλα και Καρδίτσα, 1.039 και 771 ασφαλισμένοι, 305 και 220 μισθωτοί, 724 και 547 ελεύθεροι επαγγελματίες, με οφειλές στο Ταμείο 382 και 251 μέλη, ποσοστά 53% και 46%.

Η υπόθεση των ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί βραχνά για όλους μας. Χωρίς δουλειά οι περισσότεροι, όταν αδυνατούν να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα των γραφείων τους, πως θα πληρώσουν κάθε εξάμηνο τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές; Ραγδαία είναι η επιδείνωση του καθεστώτος ασφάλισης των μηχανικών. Εντούτοις η κυβέρνηση εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κλάδο ως ελίτ και το ταμείο μας ως ευγενές παρά την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια.

Η αναλογία συνταξιούχων-ασφαλισμένων από 1 προς 7 έχει μειωθεί μέσα σε λίγα χρόνια στο 1 προς 4,5.

Είναι πολλοί οι νέοι μηχανικοί που μετά την αποφοίτησή τους αποφεύγουν να εγγραφούν στο ΤΕΕ και δεν αποκτούν άδεια άσκησης επαγγέλματος καθώς αυτό συνεπάγεται αυτόματη συμμετοχή στο ασφαλιστικό ταμείο και άρα έναρξη δυσβάσταχτων εισφορών που οδηγούν σε οφειλές.

Ο μοναδικός κλάδος που ασφαλίζεται με βάση την επαγγελματική ιδιότητα και όχι την δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται με οφειλές στο ταμείο ακόμη κι αν είναι άνεργοι. Ακόμη και εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ καλούνται να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές.

Μετά τις υπέρογκες αυξήσεις της τάξης του 80%, που επιβλήθηκαν με τον νέο ασφαλιστικό νόμο το 2011, οι νέοι μηχανικοί, κάτω της πενταετίας, υποχρεώνονται σε μηνιαία καταβολή 300 ευρώ και οι παλαιότεροι στο επάγγελμα, άνω της πενταετίας, πληρώνουν ασφαλιστική εισφορά 500 περίπου ευρώ μηνιαίως. Κι όλα αυτά σε συνθήκες επαγγελματικής ανυδρίας.

Οι μόνοι που πληρώνουν ανελλιπώς τις εισφορές είναι οι μηχανικοί που εργάζονται ως υπάλληλοι στον δημόσιου ή τον ιδιωτικό τομέα καθώς αυτές παρακρατούνται από τον εργοδότη και αποδίδονται στο Ταμείο.

Προβληματισμοί προς αναποφάσιστους αριστερούς

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ από εδώ

Είναι βέβαιο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αριστερών έχει αποφασίσει να ψηφίσει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ . Είναι επίσης βέβαιο ότι αυτό το ρεύμα θα ισχυροποιείται όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές από την εντεινόμενη πόλωση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, η οποία αντικειμενικά καλλιεργείται και από τον ισχύοντα απαράδεκτο, αντιδημοκρατικό, εκλογικό νόμο .

Παράλληλα εκτός των πιστών ψηφοφόρων των υπόλοιπων αριστερών σχηματισμών, οι οποίοι παρά τις ραγδαίες δεξιόστοφες μετακυλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες διενεργούνται σε παγκόσμια πρώτη πριν ακόμη αυτός κατακτήσει την κυβερνητική εξουσία, τείνουν να συρρικνωθούν, σε βαθμό που σε λίγο θα μιλάμε για ορισμένους από αυτούς για στρατηγούς δίχως στρατό, υπάρχουν και αρκετοί αριστεροί, οι οποίοι είτε έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν τους εν λόγω σχηματισμούς με κρύα καρδιά, είτε παραμένουν ακόμη αναποφάσιστοι .

Καταθέτω λοιπόν ορισμένους προβληματισμούς που με βασανίζουν καιρό τώρα, και οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μια τεκμηριωμένη λήψη αυτής της απόφασης , και κυρίως να συμβάλουν στη στάση που κατά την ταπεινή μου γνώμη οφείλουμε να τηρήσουμε την κρίσιμη μετά τις εκλογές περίοδο.

- Όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάω από την εκτίμηση ότι και η πλέον αυστηρή κριτική απέναντι του δεν θα πρέπει να οδηγεί στην ισοπεδωτική θέση ότι το αν θα πρωτεύσει αυτός ή η ΝΔ στις εκλογές, δεν έχει καμία σημασία.

Αν μη τι άλλο θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ότι μια πρωτιά της ΝΔ θα σηματοδοτήσει την επιβράβευση της μέχρι τώρα ακολουθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής και συνεπώς θα οδηγήσει στη συνέχιση της και μάλιστα προς το χείριστο. Από την άλλη είναι βέβαιο ότι μια πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ αν μη τι άλλο θα αναταράξει τη σημερινή τελματώδη κατάσταση.

Επιπροσθέτως θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας και το πώς θα ερμηνευθεί από τους ξένους δυνάστες μας το ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα με δεδομένο ότι τα κριτήρια τους είναι παντελώς διαφορετικά από τα δικά μας.

Έτσι ο Τσίπρας φαντάζει για αυτούς κάτι σαν νέος Γκεβάρα, όπως άλλωστε το 1967 ο άνθρωπος των Ιγγλέζων Γεώργιος Παπανδρέου αντιμετωπίστηκε σαν κομμουνιστικός κίνδυνος, επειδή αρνήθηκε την πλήρη υποταγή του στα μέσω των ΗΠΑ βασιλικά κελεύσματα.

Υπό αυτό το πρίσμα η πλήρης υποταγή της σημερινής κυβέρνησης η οποία έχει δώσει στην πράξη τα διαπιστευτήρια της, είναι σαφώς προτιμότερη απ' ότι ένας αμφιβόλων αντιδράσεων ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό παρά τις προσπάθειες του τελευταίου να αποσπάσει ένα έξωθεν πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης στην επικρατούσα τάξη πραγμάτων.

Προκύπτει το ερώτημα. Αυτά τα δεδομένα τεκμαίρουν την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ ως το μη χείρον βέλτιστο και ως μια πιθανότητα αυτός να βελτιώσει την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων;

Καταρχάς θα πρέπει να είναι σαφές ότι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει και επιδοκιμασία της συνεχούς προς τα δεξιά υποχωρητικότητας του από την έτσι κι' αλλιώς εντός των τειχών αρχική του πρόταση διεξόδου από την κρίση, επιδοκιμασία των ανίερων συμμαχιών που συνάπτει και των ακόμη χειρότερων που προαναγγέλλει. Και όλα αυτά κάθε άλλο παρά μπορούν να αντισταθμιστούν από την ύπαρξη στους κόλπους του της αριστερής πλατφόρμας, στο βαθμό που αυτή αρκείται να διατυπώνει και να καταγράφει ως μειοψηφικές τις αριστερότερες θέσεις της.

Εξίσου σημαντικό όμως είναι να λάβουμε υπόψη μας ότι μια εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ από μόνη της, όχι μόνον δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά μπορεί και να οδηγήσει σε βάθος χρόνου σε μια οδυνηρή ήττα και την επιστροφή της δεξιάς κάτω από ακόμη χειρότερους από τους σημερινούς όρους.

Κοινή ανακοίνωση σωματείων Φυσικού Αερίου

Αριθ.πρωτ. 8233 Ημερομηνία 21/10/2014
ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΟΕ & ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕΛΩΝ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ
Διανύουμε μια περίοδο ριζικής συρρίκνωσης των δημοσίων κοινωνικών αγαθών και δικαιωμάτων. Υγεία, παιδεία, νερό, ενέργεια «απελευθερώνονται», «αναδιαρθρώνονται», ιδιωτικοποιούνται με τις ίδιες σαθρές δικαιολογίες ότι δήθεν θα ωφεληθεί η κοινωνία από τον «ελεύθερο ανταγωνισμό» και την πτώση τιμών.
Γνωρίζουμε καλά ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των ιδιωτικοποιήσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε.. Ειδικότερα στο χώρο της ενέργειας η σταδιακή ιδιωτικοποίηση εταιρειών στρατηγικής σημασίας έχει αποδεδειγμένα αυξήσει την τιμή διάθεσης των προϊόντων εις βάρος μικρομεσαίων επιχειρήσεων και καταναλωτών.
Βάσει στοιχείων της Eurostat σε χώρες που απελευθερώθηκε η αγορά του φυσικού αερίου αντί της μείωσης επήλθε αύξηση τιμών. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Μεταξύ 2002 και 2007 (έτος βάσης το 2002) - για οικιακούς καταναλωτές για ένα Gj συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων που καταβάλλονται στην Ε.Ε.- υπήρξε αύξηση στην Μεγάλη Βρετανία 68,72%, στην Γερμανία 55,96%, στην Αυστρία 35,05% κλπ.
Μεταξύ 2010 και 2013 (έτος βάσης το 2010) - για οικιακούς καταναλωτές για ένα Gj μη συμπεριλαμβανομένων των φόρων που καταβάλλονται στην Ε.Ε. - υπήρξε αύξηση στην Μεγάλη Βρετανία 35,12%, στην Γερμανία 21,45% , στην Αυστρία 27,55% κλπ.
Τα «οφέλη» των ιδιωτικοποιήσεων για τους εργαζόμενους σε μια σειρά από κλάδους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε., είναι ήδη γνωστά σε όλους. Μείωση προσωπικού, ελαστικές και προσωρινές μορφές απασχόλησης, εκ περιτροπής και ανασφάλιστη εργασία, μείωση εισοδήματος κλπ.
Η άποψη ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και το χρήμα «που θα εισρεύσει» είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων στον κλάδο, με σκοπό να μην αντιδράσουν γιατί θα «ωφεληθούν», αποτελεί ανυπόστατο ψεύδος.
Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε ποτέ έως σήμερα μία ενιαία ενεργειακή στρατηγική πολιτική υπό δημόσιο έλεγχο και κοινωνικό πρόσημο. Αντιθέτως η ακολουθούμενη πολιτική αποτελούσε μέρος ενός σχεδίου για την πλήρη και άνευ όρων εκποίηση της δημόσιας ενεργειακής περιουσίας για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών ομίλων.

Όλοι οι μηχανικοί θέλουμε αντιμετώπιση από το Ταμείο μας σαν του Αργ. Ντινόπουλου

Τα άρθρα που ακολουθούν από την ΕφΣυν. Δε ζητάμε τίποτα λιγότερο από αυτό που πέτυχε ο Αργύρης, εισφορές ανέργου (χωρίς να είμαστε βουλευτές).

Ντινόπουλος ο… αλχημιστής της ασφάλισης

Με δύο απανωτές αιτήσεις του στο Ταμείο των δημοσιογράφων ο υπ. Εσωτερικών, προκειμένου να κερδίσει πολλές χιλιάδες ευρώ εισφορών, ζήτησε να σταματήσει η αυτασφάλιση και να πληρώνει ως άνεργος.

Του Νίκου Σβέρκου

Νέα στοιχεία έρχονται στην επιφάνεια, επιβεβαιώνοντας ότι ο Αργύρης Ντινόπουλος, υπουργός Εσωτερικών και βουλευτής της Ν.Δ., επιχείρησε να απαλλαχθεί από το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών του στον φορέα περίθαλψης των δημοσιογράφων, τον ΕΔΟΕΑΠ. Ο ίδιος με ανακοίνωσή του (βρίσκεται αναρτημένη και στο efsyn.gr) αρνείται ότι κατέθεσε αίτημα να λογίζεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες ως «άνεργος» και να πληρώνει μόλις 43 ευρώ ασφάλιστρα, επισημαίνοντας ότι το σχετικό μηχανογραφημένο αίτημα δεν φέρει τη δική του υπογραφή.

Από την εικόνα 1 βλέπουμε ότι η επίμαχη αίτηση περί της «ανεργίας» του είναι πρωτοκολλημένη με αριθμό 11.153 και είναι υπογεγραμμένη από εκπρόσωπό του με την ένδειξη «Αντ’ αυτού». Η αίτηση έχει κατατεθεί στις 27 Ιουνίου 2013, την ίδια ημερομηνία με άλλη αίτησή του, με αριθμό πρωτοκόλλου 11.149, με την οποία ζητούσε την αναίρεση παλαιότερης απόφασης του Οργανισμού με την οποία είχε υπαχθεί στο καθεστώς «προαιρετικής ασφάλισης». Αυτή την αίτηση αναγνωρίζει μόνον ο Αργύρης Ντινόπουλος και ζητά τον διακανονισμό των οφειλών του.

εικόνα 1: η επίμαχη αίτηση περί της «ανεργίας» του είναι πρωτοκολλημένη με αριθμό 11.153 και είναι υπογεγραμμένη από εκπρόσωπό του με την ένδειξη «Αντ’ αυτού»

Ούτε ένα ευρώ

Πόσες είναι όμως οι οφειλές του; Εδώ ξεκινά μια άλλη ιστορία η οποία φαίνεται ότι έχει προεκτάσεις στο εσωτερικό του ΕΔΟΕΑΠ. Οπως διαβάζουμε από τον κανονισμό του Οργανισμού που αφορά την προαιρετική ασφάλιση, ο ασφαλισμένος μπορεί να απολαμβάνει αυτό το δικαίωμα «διαδοχικά στη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου, ωστόσο δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 5 χρόνια συνολικά».

Ο Αργύρης Ντινόπουλος εντάχθηκε επισήμως σε αυτή στις 23 Μαρτίου 2009 και δεν κατέβαλε ποτέ ούτε ένα ευρώ για τις υπηρεσίες που απολάμβανε.

Επειτα από πολλές οχλήσεις του προς τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ, οι αρμόδιες νομικές υπηρεσίες του Οργανισμού εισηγήθηκαν να γίνει δεκτό το αίτημά του να λογίζεται ως άνεργος. Και πρότειναν «σενάρια» υπολογισμού των οφειλών του για το διάστημα από 1η Αυγούστου 2008 μέχρι 31 Οκτωβρίου 2014. Σύμφωνα με τον κανονισμό για την προαιρετική ασφάλιση, ο Αργύρης Ντινόπουλος θα έπρεπε να καταβάλλει κάθε μήνα «ποσοστό 6% επί του μέσου όρου των αποδοχών του μέλους της τελευταίας διετίας». Με αυτό το δεδομένο, αν ο άλλοτε γνωστός και μαχητικός τηλεοπτικός δημοσιογράφος λάμβανε κατά τα τελευταία δύο έτη εργασίας του μισθό 3.000 ευρώ (συντηρητική εκτίμηση), θα έπρεπε να καταβάλλει κάθε μήνα 180 ευρώ, δηλαδή για πέντε χρόνια συνολικά 10.800 ευρώ.

Αντ’ αυτού οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ υπολόγισαν ότι, αν ακυρωθεί η προαιρετική ασφάλισή του, όπως ζητά ο ίδιος, θα οφείλει συνολικά 5.552,18 ευρώ, βάσει του υπολογισμού που προβλέπει το άρθρο 3 του καταστατικού του οργανισμού. Επιπρόσθετα αν γίνει δεκτή και η δεύτερη αίτησή του περί ανεργίας, τότε η οφειλή του μειώνεται ακόμα πιο δραστικά και διαμορφώνεται σε 3.269 ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση ο Αργύρης Ντινόπουλος θα παραμένει ασφαλισμένος καταβάλλοντας, εκτός των δόσεων αποπληρωμής, μόνο 43 ευρώ τον μήνα.

Ερώτημα

Το γιατί υπάρχει η γνωμοδότηση να γίνει αποδεκτό το αίτημα για ακύρωση της προαιρετικής ασφάλισης ύστερα από έξι χρόνια αδιάλειπτης ισχύος της, είναι ένα ερώτημα που αφορά τις αρμόδιες υπηρεσίες. Ωστόσο το γεγονός ότι ο διατελών υπουργός και βουλευτής της Ν.Δ. ζητά να ανακληθούν αποφάσεις εκ των υστέρων και να μειωθεί δραστικά η οφειλή του σε έναν οργανισμό που μαστίζεται από οικονομικά προβλήματα, εκθέτει τον ίδιο πολιτικά και ηθικά.

Τέλος εποχής για τη Γενική Γραμματεια Νέας Γενιάς

Αναρτούμε μήνυμα που λάβαμε. 

 Κι όμως. Η Γενική Γραμματεια Νέας Γενιάς από την ερχόμενη Τριτη 28 Οκτωβρίου 2014 (ωραια ημερομηνια, ε! Του ΟΧΙ!), περνάει στην ιστορία. Με το ΠΔ 114 (!!!) του 2014 καταργείται. Θύμα των κυβερνήσεων των μνημονίων κι αυτή (ουσιαστικά ξεδοντιασμενη και απενεργοποιημενη πάνω από 10 χρόνια τωρα...) με γνωστη και προδιαγεγραμμένη πορεία ήδη από τον περασμένο Αυγουστο του 2014, μας αφήνει γεια. Με το ΠΔ 114/2014 "Οργανισμός Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων" μετά τον βελούδινο και αθόρυβο θάνατο της (βασική ευθύνη για τον οποίο φέρουν και οι τρέχουσες συνδικαλιστικές διοικησεις της ίδιας και της ΠΟΣΥΠ), αφήνεται πίσω (με το ΠΔ) ένα μόρφωμα που, με ενα πρωτότυπο είδος υβριδικής ψευδοαυτοτέλειας, αλλά ταυτόχρονα ενσωματωμένο στο ΥΠαιΘ, θα επιγράφεται ως "Γενική Γραμματεια δια Βιου Μαθησης και Νέας Γενιάς". Ήδη στο αρθρο 1 του ΠΔ 114/2014 δεν γινεται η παραμικρη αναφορα για αρμοδιότητες νέας γενιάς. Όλα τα ενδεχομενα πλεόν ειναι ανοιχτά και τα δικαιωματα των Νέων αλλά και για την ζωη των μεχρι σήμερα υπαλληλων της πάλαι ποτέ γγνγ. Κι όταν λέμε όλα, εννοούμε όλα.
Άντε και καλή τυχη μάγκες!

Η ανείπωτη τραγωδία των «ανταρτόπληκτων» του Εμφυλίου Πολέμου

Από τον Ημεροδρόμο. Ο ξεριζωμός 700.000 Ελλήνων για τη δημιουργία «ζωνών ασφαλείας» και την απομόνωση του Δημοκρατικού Στρατού

Μια από τις πιο τραγικές πλευρές του Εμφυλίου Πολέμου αποτελεί ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων χωρικών από τις εστίες τους. Περίπου 700.000 έλληνες ( το 10% του πληθυσμού τότε) ανεξαρτήτως ηλικίας εκτοπίσθηκαν για να φτιάξει Εθνικός Στρατός «νεκρές ζώνες» ώστε να απομονωθούν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, να μην μπορούν να ανεφοδιάζονται , ούτε να κάνουν στρατολογίες. Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο ξεκλήρισμα ελληνικών πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.  Η κυβερνητική προπαγάνδα τους χαρακτήριζε «συμμοριόπληκτους» παρουσιάζοντας τα θύματα της δικής της πολιτικής σαν θύματα των αντιπάλων της, Σε μια πιο «ήπια» μορφή της προπαγάνδας της κυβέρνησης των Αθηνών οι εκτοπισθέντες χαρακτηρίζονταν «ανταρτόπληκτοι». Όμως ο όρος που ανταποκρίνεται στην αλήθεια είναι  «Στρατόπληκτοι». Ο Στρατός τους εκτόπισε βίαια με τη δύναμη των όπλων  . Ο Στρατός τους μετέφερε στις πόλεις σε μακρυές σειρές καραβανιών τραγικών ανθρώπων. Και ο Στρατός τους μετέφερε πάλι στα χωριά τους μετά το τέλος των συγκρούσεων. Και το σχέδιο βασίστηκε σε βρετανική «πατέντα» με βάση ανάλογες μετακινήσεις ιθαγενών πληθυσμών στις βρετανικές αποικίες.

Φωτογραφία του Dmitri Kessel (γνωστού Αμερικανού φωτογράφου που τράβηξε και τις συγκλονιστικές φωτογραφίες των γεγονότων του Δεκέμβρη του 1944 στην Αθήνα). Απεικονίζεται τμήμα του κάστρου των Ιωαννίνων (περιοχή Κουρμανιό),  όπου σε αυτοσχέδιες τρύπες εγκαταστάθηκαν «ανταρτόπληκτοι»…

Ένας συνδυασμός των στοιχείων  του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, των αμερικανικών υπηρεσιών στην Ελλάδα και του ραδιοφωνικού σταθμού των ανταρτών δίνει του παρακάτω αριθμούς για τον αριθμό των προσφύγων στις διάφορες περιόδους του Εμφυλίου Πολέμου:

Ιανουάριος 1947   19.000
Μάιος 1947           65.000
Σεπτέμβριος 1947 238.000
Νοέμβριος 1947   500.000
Μάρτιος 1948      600.000
Μάιος 1949           684.000

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι , νέοι ηλικιωμένοι , παιδιά, άνδρες και γυναίκες υποχρεώθηκαν να ζήσουν επί χρόνια μέσα σε άθλιες συνθήκες σε τενεκεδομαχαλάδες ή και τσαντήρια σε άθλιους πρόχειρους οικισμούς στο περιθώριο των πόλεων.

Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα « 680.000 γυμνητεύοντες και πεινώντες ανταρτόπληκτοι εβεβαίωσαν δια της φυγής των ότι παρ’ όλας τας υποσχέσεις του συμμοριτισμού δια καλυτέραν αύριον και δημοκρατικήν ελευθερίαν , δεν δύνανται να ζήσουν υπό το κομμουνιστικόν καθεστώς…».

Πορεία κατά των βΑΠΕ, Ρέθυμνο 15-10-2014

ΨΗΦΙΣΜΑ Επιτροπών Αγώνα κατά των βΑΠΕ Αγίου Βασιλείου
15 Οκτωβρίου 2014

Ο λαός που σύρθηκε μεθοδευμένα στην ανεργία και στην φτώχια, εκβιάζεται να αποδεχθεί ως «ανάπτυξη» την μεγαλύτερη λεηλασία γης, νερού, περιβάλλοντος που έγινε ποτέ στην ιστορία του τόπου μας.

Όλες οι κορυφογραμμές, ακόμα και προστατευόμενες περιοχές, σχεδιάζεται να καταληφθούν από ανεμογεννήτριες, αντλησιοταμιευτήρες και άλλες ΑΠΕ.

Συστηματικά, χιλιάδες στρέμματακτηνοτροφικής και αγροτικής γης αλλάζουν χρήση: χαρακτηρίζονται δασικά ή χορτολιβαδικά και περνούν στην δικαιοδοσία του κράτους που τα παραχωρεί στις εταιρείες ΑΠΕ.

Χιλιάδες στρέμματα πολύτιμης βλάστησης, αποψιλώνονται για να καλυφθούν με εκατομμύρια κυβικά μπετόν και σίδερα. Η συρρίκνωση της διαθέσιμης γης θα εξαναγκάσει κτηνοτρόφους και αγρότες να μεταναστεύσουν. Η αλλοίωση του τοπίου και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος θα πλήξουν τον τουρισμό όπως συμβαίνει παντού σε περιοχές με αιολικά πάρκα.

Ο τόπος μας θα μετατραπεί σε νεκρή βιομηχανική περιοχή καθώς τα αιολικά δεν προσφέρουν θέσεις εργασίας.

Κι όμως, με φόβητρο τις αναπόδειχτες θεωρίες για υπερθέρμανση του πλανήτη και δούρειο ίππο την «Πράσινη Ανάπτυξη», οι πολιτικοί που υποστηρίζουν τις πολυεθνικές – αυτοί που παραχώρησαν την εθνική μας κυριαρχία στη Τρόικα και στο λόμπι των τραπεζιτών- ψηφίζουν και εφαρμόζουν αντισυνταγματικά νομοθετήματα που ευνοούν ως “εθνική προτεραιότητα” την ληστρική επιδρομή των εταιρειών ΑΠΕ.

Τις επιδοτούν υποχρεωτικά με χρήματα των φορολογουμένων, μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων ( ΕΤΜΕΑΡ, ΝΕΡΙΤ κλπ) και υποχρεώνουν τη ΔΕΗ, με νόμο, να αγοράζει πανάκριβα το όποιο ρεύμα παράγουν μετακυλώντας το κόστος στον καταναλωτή.

Οι κυβερνώντες, που τόσο υποστηρίζουν τα αιολικά πάρκα, θα έπρεπε να γνωρίζουν (ή κάνουν πως δεν ξέρουν;) ότι οι ανεμογεννήτριες δεν παράγουν ρεύμα συνεχώς. Η ενέργεια που παράγουν εξαρτάται από το αν και πόσο φυσάει, ενώ τα συστήματα ηλεκτροδότησης λειτουργούν μόνο όταν υπάρχει ισορροπία, κάθε στιγμή, ανάμεσα στην παραγωγή και τη ζήτηση αλλιώς καταρρέουν (black out). Ετσι, τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής που καίνε συμβατικά καύσιμα, συνεχίζουν υποχρεωτικά να λειτουργούν ώστε να εξασφαλισθεί η παραγωγή συνεχόμενης σταθερής ενέργειας για κάθε στιγμή που την χρειαζόμαστε.Η όποια διαλείπουσα ενέργεια παράγεται από τις ανεμογεννήτριες (ελάχιστη σε σχέση με αυτήν που υπόσχονται οι εταιρείες) δύσκολα αποθηκεύεται όταν πλεονάζει λόγω αέρα ή μειωμένης κατανάλωσης.

Οι ανασφάλιστοι να περάσουν από την εφορία

Από εδώ

Τι πραγματικά συμβαίνει με τους ανασφάλιστους; Μια εγκύκλιος που εστάλη σε νοσοκομείο της περιφέρειας και συγκεκριμένα της Καστοριάς ξεκαθαρίζει ότι οι ανασφάλιστοι θα πληρώνουν τις εξετάσεις τους στο νοσοκομείο. Σε περίπτωση που δεν έχουν χρήματα το ποσό οφειλής θα βεβαιώνεται στην αρμόδια ΔΟΥ.

«Όλοι οι ασθενείς που προέρχονται στα ΤΕΠ (σ.σ. Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών) και τυγχάνουν βασικής ιατρονοσηλευτικής φροντίδας υποχρεούνται να πληρώσουν για τις παρακλινικές εξετάσεις τους, βάσει του ασφαλιστικού τους φορέα. Εξαίρεση αποτελούν τα βαριά περιστατικά που είναι ασυνόδευτα» αναφέρει η εγκύκλιος με ημερομηνία 16 Οκτωβρίου 2014 της Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας Μακεδονίας που φέρνει στο φως το Ράδιο Καστοριά.

«Ο ασθενής ή ο συνοδός του ή ο νοσηλευτής των επειγόντων (σε περίπτωση αδυναμίας του ασθενή και έλλειψης συνοδού) παραδίδουν τα παραπεμπτικά εξετάσεων (μαζί και το ασφαλιστικό βιβλιάριο) στη Γραμματεία Εξωτερικών Ιατρείων προς τιμολόγηση, βάσει του ασφαλιστικού τους φορέα ή σε περίπτωση των ανασφάλιστων ασθενών προς πληρωμή των εξετάσεων». {...}«Στις περιπτώσεις που οι ασθενείς προσέρχονται στα επείγοντα χωρίς το βιβλιάριο ασθενείας τους (για τους ασφαλισμένους) ή χωρίς χρήματα για την πληρωμή (για ανασφάλιστους), ο ασθενής ή ο συνοδός του υπογράφουν Δήλωση Αναδοχής Χρέους, με καταχώρηση όλων των ατομικών στοιχείων τους (Α.Δ. Ταυτότητας, ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, Α.Φ.Μ, αρμόδια Δ.Ο.Υ) και με την υποχρέωση να προσκομίσουν το βιβλιάριο ασθενείας τους ή τα χρήματα εντός τακτής οριζόμενης προθεσμίας. Για Δηλώσεις Αναδοχής Χρέους που δεν τακτοποιούνται εντός εύλογου χρονικού διαστήματος ακολουθείται η διαδικασία βεβαίωσης της οφειλής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ».

Μάλιστα στις περιπτώσεις που οι ασθενείς «προέρχονται στα επείγοντα σε ώρες που δεν λειτουργεί η Γραμματεία Εξ. Ιατρείων, παρακρατείται το βιβλιάριο ασφάλισης του ασθενούς από τα ΤΕΠ, όταν πρόκειται για ασφαλισμένο ασθενή ή συμπληρώνεται η Δήλωση Αναδοχής Χρέους, όταν πρόκειται για ανασφάλιστο και παραδίδεται στην Γραμματεία Εξωτερικών Ιατρείων». Στην εγκύκλιο συμπεριλαμβάνεται και υπεύθυνη δήλωση για το πως γίνεται η αναδοχή του χρέους:

Αποτελέσματα εκλογών ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής 2014

Αναρτούμε τα πρώτα ανεπίσημα αποτελέσματα των εκλογών της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής για το ΔΣ και το Συνέδριο της Ομοσπονδίας. Μεγάλη πτώση συμμετοχής, ξανά άνοδος της αριστεράς (στις τρεις πρώτες θέσεις), πτώση των υπολοίπων. Ευχαριστούμε θερμά όλους τους συναδέλφους που μας στήριξαν και μας έφεραν για πρώτη φορά στη δεύτερη θέση. Θα επανέλθουμε με νεότερα και εκτιμήσεις μόλις έχουμε το οριστικά αποτελέσματα.

για ΔΣ ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής
	2014			2012			2010
	Ψήφοι	Ποσοστό	Έδρες	Ψήφοι	Ποσοστό	Έδρες	Ψήφοι	Ποσοστό	Έδρες	Μεταβολή
Ψήφισαν	748			1397			2201			-36,53%
Άκυρα	3			13			36
Λευκά	13			25			40
Αγων. Συνεργασία	274	37,43%	4	404	29,73%	3	509	23,95%	3	7,70%
συσπειρωση	143	19,54%	2	204	15,01%	2	222	10,45%	1	4,52%
ΔΕΜ	100	13,66%	2	143	10,52%	1	233	10,96%	1	3,14%
ΕΔΑΚ	94	12,84%	2	326	23,99%	3	809	38,07%	4	-11,15%
ΔΑΚΜη	91	12,43%	1	223	16,41%	2	262	12,33%	2	-3,98%
Αρ. Παρέμβαση	30	4,10%	0	59	4,34%	0	90	4,24%	0	-0,24%
για Συνέδριο ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ
	2014			2012			2010
	Ψήφοι	Ποσοστό	Σύν.	Ψήφοι	Ποσοστό	Σύν.	Ψήφοι	Ποσοστό	Σύν.	Μεταβολή
Ψήφισαν	749		30	1395		56	2188		88
Άκυρα	1			13			36
Λευκά	14			25			40
Αγων. Συνεργασία	257	35,01%	11	406	29,92%	17	509	24,10%	21	5,09%
συσπειρωση	159	21,66%	7	215	15,82%	9	225	10,65%	10	5,84%
ΔΕΜ	102	13,90%	4	141	10,38%	6	220	10,42%	9	3,52%
ΕΔΑΚ	93	12,67%	4	308	22,66%	13	789	37,36%	33	-9,99%
ΔΑΚΜη	87	11,85%	3	226	16,63%	9	271	12,83%	11	-4,78%
Αρ. Παρέμβαση	36	4,90%	1	58	4,27%	2	98	4,64%	4	0,64%

Μία έδρα για το Συνέδριο θα κριθεί μάλλον στην κλήρωση μεταξύ συσπείρωσης και ΔΚΜ. Για να έχουν μια εικόνα οι αναγνώστες μας οι παραπάνω παρατάξεις αντιστοιχούν περίπου: 
Αγων. Συνεργασία: (ΣΥΡΙΖΑ)
συσπείρωση (ανένταχτοι αριστεροί, μέλη από ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σχέδιο Β)
ΔΕΜ (ΚΚΕ)
ΕΔΑΚ (πρώην ΠΑΣΟΚ)
ΔΑΚΜη (ΝΔ)
Αρ. Παράμβαση (μέλη από ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΛ-ΚΚΕ)

update Παρασκευής: Στην κλήρωση αποδειχθήκαμε τυχεροί, κερδίζοντας και τον 7ο Σύνεδρο

Τρεις στους τέσσερις ασφαλισμένους χρωστούν στα Ταμεία

Σχεδόν στο 50% των ετήσιων εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων έχουν φτάσει σήμερα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς αυτά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι διοικητές των τεσσάρων μεγαλύτερων Ταμείων του ιδιωτικού τομέα, τα χρέη έχουν ξεπεράσει τα 17,7 δισ. ευρώ, τη στιγμή που τα έσοδά τους από τον κρατικό Προϋπολογισμό, τις ασφαλιστικές εισφορές και τις εισπράξεις Δημοσίου υπέρ τρίτων ανέρχονται σε 35 δισ. ευρώ. Σε σχέση, μάλιστα, με τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι σχεδόν 1,5 φορά μεγαλύτερες από αυτές (17,7 δισ. ευρώ, έναντι 11,9 δισ. ευρώ).

Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει πως εκείνοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες που χρωστούν στο ΙΚΑ για λογαριασμό των εργαζομένων τους οποίους απασχολούν ή στον... εαυτό τους, δηλαδή στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), τον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) ή το Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητων Απασχολούμενων (ΕΤΑΑ), έχουν προσεγγίσει τα 1,2 εκατομμύρια! Υπενθυμίζεται πως το σύνολο των επιχειρήσεων που ασφαλίζουν το προσωπικό τους και των αυταπασχολουμένων ανέρχεται –χωρίς τον ΕΤΑΑ– σε 1,6 εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, σχεδόν τρεις στους τέσσερις «ασφαλισμένους», ενεργούς (δηλαδή, από όσους συνεχίζουν την οικονομική δραστηριότητά τους) ή μη, χρωστούν στα Ταμεία. 

Από αυτούς, μόνο το 7% έχει ενταχθεί σε κάποια από τις ρυθμίσεις («Νέα Αρχή», «Πάγια Ρύθμιση»), αποφέροντας μικρά ποσά στα Ταμεία και οδηγώντας στην αυξημένη πίεση του υπουργείου Εργασίας για αύξηση των δόσεων για την εξόφληση των ληξιπροθέσμων (από τις 48 στις 100 ή τις 108). Την ίδια στιγμή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιέζει να ενταχθούν και όσοι χρωστάνε κάτω από 5.000 ευρώ στο Κέντρο Είσπραξης Ανεξόφλητων Οφειλών (ΚΕΑΟ) προς τα Ταμεία. Έως τώρα εντάσσονταν μόνο όσοι χρωστούσαν πάνω από 5.000 ευρώ. Αν περάσει η «γραμμή» του ΔΝΤ για να ενταχθούν και οι μικροοφειλέτες στο ΚΕΑΟ, τότε επιπλέον 364.500 άτομα (297.155 από το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων και 116.170 από τον ΟΑΕΕ) θα περάσουν το «κατώφλι» της... bad bank του ασφαλιστικού συστήματος. Υπενθυμίζεται πως μέχρι τον Ιούλιο του 2014 ο αριθμός των οφειλετών που χρωστούσαν στο ΚΕΑΟ και που είχαν ενταχθεί στο ΚΕΑΟ ανερχόταν μόλις σε 213.234. Σημειώνεται πως η ένταξη στο ΚΕΑΟ όσων χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Για παράδειγμα, από τον ΟΑΕΕ έχουν ενταχθεί, μέχρι τον Ιούλιο του 2014, 99.140 οφειλέτες, ενώ το σύνολο όσων χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ ανέρχεται στο... αστρονομικό πλήθος των 459.264! Έτσι, το ΚΕΑΟ μετατρέπεται στον μεγαλύτερο φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους μετά τις τράπεζες («κόκκινα δάνεια») και το κράτος (ληξιπρόθεσμες οφειλές προς Εφορία). Πιο αναλυτικά, η κατάσταση έχει ως εξής:

ΟΑΕΕ

-Στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (δηλαδή πρώην ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ κ.λπ.), σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία που υπήρχαν μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2013, τα οποία δεν έχουν αλλάξει προς το καλύτερο το 2014, με βάση τις ανακοινώσεις της διοίκησης του Ταμείου, οι οφειλέτες του ανέρχονταν σε 575.000 σε σύνολο 770.000 ασφαλισμένων. Με άλλα λόγια, τρεις στους τέσσερις αυτασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ δεν πληρώνουν κανονικά τις ασφαλιστικές εισφορές τους. Το χρέος που έχει συσσωρευτεί στον ΟΑΕΕ ανέρχεται στα 7,4 δισ. ευρώ και αποτελεί διπλάσιο ποσό εκείνου που δίδεται ετησίως για τις συντάξεις των μικρομεσαίων (3,2 δισ. ευρώ) και... επταπλάσιο των ετήσιων ασφαλιστικών εισφορών του!

ΙΚΑ

Στο ΙΚΑ (όπου ασφαλίζονται κυρίως οι μισθωτοί εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα), σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουλίου του 2014 τα οποία έχει στη διάθεσή του το «Κ», οι εργοδότες οι οποίοι χρωστούσαν ξεπερνούσαν τους 441.000. Να σημειωθεί πως τον Ιανουάριο του 2014, οπότε έχουν δημοσιευτεί και τα τελευταία μηνιαία στοιχεία απασχόλησης, οι επιχειρήσεις οι οποίες ήταν περασμένες στα «μητρώα» του ΙΚΑ ως ενεργές ξεπερνούσαν μόλις τις... 210.000. Με άλλα λόγια, οι επιχειρηματίες που χρωστάνε στο ΙΚΑ είναι τουλάχιστον διπλάσιοι σε σχέση με εκείνους που δεν χρωστάνε. Το χρέος προς το ΙΚΑ ανέρχεται σε 8,9 δισ. ευρώ και αποτελεί σχεδόν το 90% της συνταξιοδοτικής δαπάνης του Ταμείου (10,2 δισ. ευρώ) και στα δύο τρίτα των ετήσιων εσόδων από ασφαλιστικές εισφορές.

ΟΓΑ

Στον ΟΓΑ (όπου ασφαλίζονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι), σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου του 2014, οι οφειλέτες φτάνουν τους 200.000 σε σύνολο 625.000 και πλέον ασφαλισμένων. Συνεπώς, ένας στους τρεις περίπου γεωργούς δεν πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές του. Το χρέος προς τον ΟΓΑ (342 εκατ. ευρώ) ανέρχεται μόλις στο 6% της συνταξιοδοτικής δαπάνης του Ταμείου, με τη διαφορά, όμως, πως αυτό χρηματοδοτείται κατά 90% από το κράτος.

ΕΤΑΑ

Στο ΕΤΑΑ (όπου ασφαλίζονται γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι) δεν είναι διαθέσιμος ο αριθμός των οφειλετών. Ωστόσο, το χρέος προς το Ταμείο ξεπερνά τα 846 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο σχεδόν 100% της ετήσιας δαπάνης του Ταμείου για συντάξεις (842 εκατ. ευρώ).