Kύπρος και Ισλανδία , ο μονόδρομος της σωτηρίας

Αναδημοσίευση από το Μέτωπο, του Παπουλή Κώστα

Πριν από μερικά χρόνια, ένα  μικρό νησί ψαράδων όρθωσε το ανάστημα του απέναντι στο παγκόσμιο κεφάλαιο. Οι τράπεζές του, είχαν «επενδύσει» σε χρηματοπιστωτικά παράγωγα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και προσέλκυσαν ξένους επενδυτές-καταθέτες. Όταν η αμερικάνικη φούσκα έσκασε, η Ισλανδία βρέθηκε στο δίλημμα, ή να σκλαβωθεί στους  δανειστές της και να αποζημιώσει τους ξένους καταθέτες, ή να αφήσει τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Οι Ισλανδοί -και το δήλωσαν- είπαν ότι τίθεται (πάνω από το οικονομικό ζήτημα) το βασικό θέμα της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Επέλεξαν να χρεοκοπήσουν τις τράπεζες, να προστατεύσουν τους δικούς τους καταθέτες και να πάρουν τον δρόμο της εθνικής ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας. Έκαναν μια μεγάλη υποτίμηση κατά 40%, ανέκαμψαν και προστάτευσαν το κοινωνικό τους κράτος.   Η Κύπρος εξ αιτίας της γερμανικής επίθεσης, που είχε προετοιμαστεί με το κούρεμα  των ελληνικών ομολόγων και σε μια στιγμή αδυναμίας του τραπεζικού της συστήματος, λόγω της έκθεσής του στην ελληνική οικονομία, αλλά και στην γενική φούσκα ακινήτων, βρίσκεται στον ίδιο δίλημμα με την Ισλανδία. Οι Κύπριοι, συνειδητοποίησαν επίσης τι σημαίνει πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και πόσο γερμανοντυμένο  είναι. Ο κ. Προβόπουλος, αφού τους φόρτωσε το ελληνικό κούρεμα, αρνήθηκε να μετατραπούν οι  κυπριακές τράπεζες σε θυγατρικές, να ανακεφαλοποιηθούν με κόστος του ελληνικού δημοσίου και έτσι να ελαφρυνθεί η Κύπρος κατά 2 δις ευρώ. Συγχρόνως, η τράπεζα της Ελλάδας ψήφισε υπέρ της διακοπής της παροχής ρευστότητας προς τις κυπριακές τράπεζες στο συμβούλιο της κεντρικής ευρωπαϊκής τράπεζας. Ο δε Στουρνάρας, τους κουνάει το δάκτυλο θέλει με να τους κλέψει τις τράπεζες. Πρόκειται για νέο  1974, για πισώπλατο κτύπημα, για νέα προδοσία της Κύπρου. Τι μπορεί να κάνει τώρα η Κύπρος, όταν και οι Ρώσοι δεν θέλουν να επέμβουν ανοικτά, σε χώρα μέλους της Ε.Ε.; Καταρχάς,  να καταλάβουν οι Κύπριοι ότι πρέπει να βρουν ένα τρόπο να επιβιώσουν, μέχρι να αρχίσουν οι επενδύσεις και η εξόρυξη των πετρελαίων που θα φέρουν, όχι μόνο κρατικά έσοδα, αλλά και   χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η επιστροφή στην Λίρα, θα έφερνε το μοιραίο μέτρο για ένα χρηματοπιστωτικό κέντρο, του ελέγχου στην κίνηση των κεφαλαίων. Όμως αυτό ήδη θα γίνει με το ευρώ. Για μεγάλο διάστημα, ακόμη και οι μικρές καταθέσεις θα είναι δεσμευμένες εντός και εκτός Κύπρου, ενώ ήδη  μεγάλες καταθέσεις εξανεμίζονται. Καταπατιέται κάθε ευρωπαϊκή συνθήκη. Σύμφωνα με το άρθρο 17 της συνθήκης της Λισσαβώνας, οποιαδήποτε κούρεμα καταθέσεων θεωρείται δήμευση περιουσίας και απαγορεύεται, ενώ η ιερή αγελάδα της Ε.Ε., είναι η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός δεν σέβεται τους ίδιους του, τους νόμους, γιατί απλούστατα μόνος νόμος του, είναι το συμφέρον του και η κυριαρχία του.  Η πτώση της Κύπρου, ως  χρηματοπιστωτικού κέντρου θα φέρει βαθιά ύφεση. Η ύφεση και το τραπεζικό βάρος που θα μεγαλώνει από την ύφεση, θα δημιουργήσει χρέος πιο δυσανάλογο σε σχέση με το ΑΕΠ και από την Ελλάδα. Οι γερμανοί θα βάλουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο, ενώ ένα νέο σχέδιο Ανάν θα εκμηδενίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Κύπρος μέσα στο ευρώ δεν σώζεται. Πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις. Να το κάνει όπως η Ισλανδία. Αποχώρηση από το ευρώ και επιστροφή στην Λίρα. Ελέγχους στην έξοδο κεφαλαίων και χρεοκοπία τραπεζών, με προστασία μόνο για τους  εγχώριους καταθέτες. Η ευθύνη για αυτήν την εξέλιξη δεν είναι δικιά της, είναι της Γερμανίας και της Ε.Ε.. Έξοδο από την Ε.Ε., στροφή για επενδύσεις στα πετρέλαια από την Ρωσία, αλλά και στρατιωτική βάση στην Ρωσία, ώστε να προστατεύονται. Τα επόμενα λίγα, αλλά  δύσκολα  χρόνια, μέχρι να αρχίσουν οι επενδύσεις για το αέριο, χρειάζεται  υποτίμηση της λίρας, ώστε να ανεβεί σημαντικά, η δεύτερη βιομηχανία του νησιού, ο τουρισμός. Η Κύπρος σε αυτή την φάση, μπορεί να στηριχτεί μόνο στον τουρισμό, αλλά χρειάζεται υποτίμηση, χρειάζεται εθνικό νόμισμα. Μεγάλη αύξηση του τουρισμού, θα τροφοδοτήσει τις κατασκευές, η οικονομία  θα αναπνεύσει.  Αργότερα, με τις πλάτες του φυσικού αερίου, μπορεί να ξαναγίνει και χρηματοπιστωτικό κέντρο. Η Κύπρος μπορεί να γίνει και γρήγορα, η βασίλισσα της Μεσογείου, να εξασφαλίσει ένα υποδειγματικό κοινωνικό κράτος, και ένα δημοκρατικό μέλλον με αξιοπρέπεια για τον κυπριακό λαό. Αρκεί να ηττηθεί οι ευρωπαϊσμός, οι ψευδαισθήσεις, ότι υπάρχει κάποιο μέλλον μέσα στην ζώνη του ευρώ. Αρκεί η Κύπρος, το πιο νοτιανατολικό σημείο της Ευρώπης, να παραδειγματιστεί από την περήφανη και δημοκρατική Ισλανδία το πιο Βορειανατολικό. Αυτή η χάραξη της επαναστατικής διαγώνιου στον χάρτη της Ευρώπης, θα δημιουργήσει και οριζόντιο σεισμό στον ευρωπαϊκό νότο με πρώτη την Ελλάδα. Στην Ελλάδα, καθώς ο ελληνικός παρασιτικός αστισμός είναι γερμανοντυμένος και έχει συνδέσει την τύχη του και τα συμφέροντα του με το ευρώ, οι εξελίξεις θα πάρουν χαρακτήρα κοινωνικού μετασχηματισμού. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να «περικυκλωθεί» και να συντριβεί. Η Κύπρος μπορεί να γίνει το νέο Στάλινγκραντ για την Γερμανία.