Νεοφιλελεύθερος προϋπολογισμός που διαιωνίζει τη φτώχεια για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, είναι ο προϋπολογισμός που ψηφίσθηκε με 154 ψήφους υπέρ στις 18 Δεκεμβρίου (εδώ η εισηγητική έκθεση).
Η κυβέρνηση από τη μεριά της, προς άγρα εντυπώσεων επικαλέστηκε το κοινωνικό μέρισμα, την οριακή μείωση του ΕΝΦΙΑ, τη σταδιακή μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων κατά 1% ετησίως μέχρι να φτάσει στο 25% από 29% που είναι σήμερα κι άλλα τέτοια μέτρα. Ωστόσο, όχι απλώς ωχριούν μπροστά στην υπερφορολόγηση, αλλά είναι και προϊόν της, καθώς προέρχονται από το υπερπλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού. Την υπέρβαση με άλλα λόγια του στόχου του «ματωμένου» πλεονάσματος ύψους 3,5% που είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους πιστωτές. Η κυβέρνηση απομυζά περαιτέρω τους φορολογούμενους οδηγώντας το πλεόνασμα στο 4,1% του ΑΕΠ κι ό,τι επιπλέον μάς αφαιρεί (γύρω στα 900 εκ.) μάς το ξαναμοιράζει εμφανίζοντάς το ως κοινωνική πολιτική. Μάχη εντυπώσεων…
Πολύ περισσότερο να λάβουμε υπ’ όψη μας ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη του ελληνικού δημοσίου προς πολίτες κι επιχειρήσεις ανέρχονται σε 2,5 δισ. ευρώ, όπου συμπεριλαμβάνονται συντάξεις που αυθαίρετα δε δίνονται, επιστροφές που αδικαιολόγητα παρακρατούνται, κ.λπ.
Ο προϋπολογισμός του 2019 είναι ταξικός και αντιλαϊκός, επειδή:
Αυξάνει κατά 1 δις. ευρώ τη φορολογία το 2019 στα 45,4 δισ. ευρώ από 46,4 δισ. το 2018.
Αυξάνει το λόγο έμμεσων φόρων προς άμεσους στο 1,5 από 1,15 που ήταν το 2014. Η διεύρυνση μάλιστα της φορολογικής επιβάρυνσης συντελείται σε μια περίοδο που οι 4 στους 5 οικονομικά ενεργούς πολίτες χρωστούν στην εφορία και τα ληξιπρόθεσμα χρέη από τις αρχές του 2019 έχουν αυξηθεί κατά 9 δις. ευρώ φθάνοντας τον Σεπτέμβριο συνολικά στα 103 δις. ευρώ.
Μειώνει το κονδύλι των συντάξεων κατά 300 εκ. ευρώ (από 28,8 σε 28,5 δισ. ευρώ), την ίδια στιγμή που 1,142 εκ. συνταξιούχοι ζουν με σύνταξη μικρότερη των 500 ευρώ (μικτά). Η κατάργηση επομένως του νόμου για την μείωση των συντάξεων που ψήφισε η ίδια η κυβέρνηση αρχές καλοκαιριού δεν ισοδυναμεί με αύξηση των συντάξεων.
Ιδιωτικοποιεί παραπέρα το δημόσιο πλούτο με στόχο τα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις το 2019 να φτάσουν τα 350 εκ. ευρώ, όπου περιλαμβάνονται έσοδα από την πώληση του Ελληνικού, περιφερειακών αεροδρομίων και περιοχών σπάνιας ομορφιάς (Αφάντου Ρόδος, Κασιώπη, Καστέλο Μπιμπέλι Κέρκυρας, κ.α.).
Κρατάει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στο απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο των 6,7 δισ. ευρώ όταν το 2009 και 2010 ήταν 9,6 και 8,4 δισ. αντίστοιχα.
Ανησυχία ωστόσο προκαλεί και η εξέλιξη του δημόσιου χρέους, το οποίο συνεχίζει να μεγεθύνεται. Το 2019 θα φτάσει τα 323,5 δισ. ευρώ όταν μόλις το 2016 ανερχόταν σε 315 δισ. ευρώ. Επίπεδο που δεν προκαλεί κανένα εφησυχασμό αν μάλιστα πάρουμε υπ’ όψη μας τον τερματισμό του προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που σημαίνει ότι εισερχόμαστε σε περίοδο ανόδου των επιτοκίων, όπως και τη συνεχή πτώση των τιμών των μετοχών στα χρηματιστήρια που προοιωνίζεται ευρύτερη οικονομική αναταραχή. Ένα οικονομικό περιβάλλον εν ολίγοις που απειλεί με εκτροχιασμό ασθενείς κι ευάλωτες οικονομίες όπως η ελληνική.
Πηγή: Εφημερίδα Kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου