Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Στους Νηογνώμονες του ΣΑΜΙΝΑ και δεκάδων ναυαγίων μεταφέρει η κυβέρνηση τις αρμοδιότητες ελέγχου πλοίων



Δώρο των ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ στις Α.Ε. που ευθύνονται για εκατοντάδες θύματα.

Η Οικολογική καταστροφή του ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ σαν πρόσχημα για ένα τεράστιο Πολιτικό και Οικονομικό Σκάνδαλο.
Σε έκτακτη σύσκεψη που έγινε στο Μαξίμου, ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε εντολή για «την άμεση μεταφορά της αρμοδιότητας ελέγχου και επιθεωρήσεων πλοίων, από τον Κλάδο Επιθεώρησης εμπορικών πλοίων στους Νηογνώμονες, για την έκδοση πιστοποιητικών αξιοπλοΐας»!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, εκμεταλλευόμενη την οικολογική καταστροφή του ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ έρχεται να διαλύσει τον Κλάδο της Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ) του υπουργείου Ναυτιλίας. Καταργεί τον μοναδικό κρατικό μηχανισμό ελέγχου των πλοίων, ενώ θα έπρεπε να τον ενισχύσει, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή στους ελέγχους των εκπροσώπων των ναυτεργατών, πρόταση που προβάλλει το ναυτεργατικό κίνημα, για να περιοριστούν τα όποια «στεγανά» και οι διασυνδέσεις με τους εφοπλιστές.
Mόνο που, παρά τη προσπάθεια που καταβάλουν τα επικοινωνιακά «παπαγαλάκια» τα κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης (καθώς στα κρίσιμα ζητήματα λειτουργούν ενιαία), η αλήθεια είναι άλλη.
Η απόφαση για την ιδιωτικοποίηση του ελέγχου είχε ήδη παρθεί από το Μάιο. Και αποτελεί δώρο στις Α.Ε. που ευθύνονται για δεκάδες ναυάγια ελληνικών πλοίων. Και εκατοντάδες θύματα.
Το Μάιο του 2017 ένα χρόνιο ζητούμενο (από το 2004) του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου, «πέρασε» από την Ολομέλεια της Βουλής. Ήταν το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας το οποίο αφορούσε την εγκατάσταση στα πλοία των νέων συστημάτων της «διαχείρισης έρματος και ιζημάτων», σύμφωνα με τις προδιαγραφές και προϋποθέσεις που έθετε η σχετική Διεθνής Σύμβαση του 2004 (BWMC 2004).
Στο άρθρο 9, του νομοσχεδίου επιβεβαιώθηκε η εκχώρηση των δικαιωμάτων επιθεώρησης πλοίων από τον Κλάδο Επιθεώρησης του υπουργείου Ναυτιλίας σε μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς.
Όπως για παράδειγμα τον ιδιωτικό οργανισμό «Ελληνικός Νηογνώμονας», ο οποίος είναι καταδικασμένος για πολύνεκρα ναυάγια, αφού με τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του στα συρτάρια τους, ναυάγησε το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ με 82 νεκρούς ή το ΔΥΣΤΟΣ με 20 νεκρούς.
Στη περίπτωση του ΔΥΣΤΟΣ ο εισαγγελέας είχε ζητήσει τη καταδίκη για τα δύο ανώτερα στελέχη του «Ελληνικού Νηογνώμονα», Δ. Μελισσινό και Τ. Λυσιμάχου, εκτιμώντας ότι με τη στάση τους «βοηθούσαν» στη χορήγηση πιστοποιητικών κλάσης του πλοίου, χωρίς να έχουν πραγματοποιηθεί οι αντίστοιχες επιθεωρήσεις. Μεταξύ των κατηγορουμένων ήταν και ο τότε πρόεδρος του «Ελληνικού Νηογνώμονα», Π. Παναγόπουλος, για ηθική αυτουργία στην έκδοση ψευδών βεβαιώσεων που χορήγησε ο Ελληνικός Νηογνώμονας στο πλοίο ένα χρόνο πριν από το ναυάγιο.
Στη περίπτωση του ΣΑΜΙΝΑ η Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ) κατέθεσε στοιχεία για 17 ναυάγια πλοίων που ήλεγχε ο Ελληνικός Νηογνώμονας τα οποία καταδείκνυαν ότι τα πλοία αυτά δεν ήταν αξιόπλοα.
Και για όσους νομίζουν ότι αυτό αφορά μόνο τις ελληνικές Α.Ε. Το κρουαζιερόπλοιο «SEA DIAMOND» που ακόμα ρυπαίνει τη θάλασσα της Σαντορίνης και αγνοούνται 2 επιβάτες, ναυάγησε έχοντας πιστοποιητικά αξιοπλοΐας από το Νορβηγικό Νηογνώμονα.



Σε επιστολή του προς το zougla.gr, o Χαράλαμπος Λιβαδάς, Πλοίαρχος Α τάξεως Εμπορικού Ναυτικού με τεράστια εμπειρία στη ναυσιπλοΐα αλλά και στα ναυτικά ατυχήματα, διερωτάται για τους λόγους που οδήγησαν στη βύθιση του δεξαμενοπλοίου «Αγία Ζώνη 2», αναφέροντας ορισμένες λεπτομέρειες που θα προκαλέσουν ανατριχίλα στους αρμόδιους και τις Αρχές...

Διαβάστε προσεχτικά τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει ο έμπειρος ναυτικός:
«Αξιότιμοι κύριοι αισθάνομαι επιτακτικά την ανάγκη να εκφράσω κ εγώ την άποψή μου γύρω από το πλέον μυστήριο κατ΄ άλλους ναυάγιο, αλλά όχι για μένα! Άκουσα σε τηλεοπτική εκπομπή την απολογητική ομιλία του πλοιοκτήτη κ. Κουντούρη. Σημείωσα ορισμένα στοιχεία τα οποία μου χτύπησαν έντονα και ως εκ τούτου κατέληξα στο ότι λείπουν κάποιοι κρίκοι από το ιστορικό του πλοιοκτήτη, αν και θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν άκουγα τον πρώτο μηχανικό του πλοίου να μας έλεγε κάτω από ποιες συνθήκες βούλιαξε το πλοίο. 
Σκοπός αυτής της παρέμβασής μου είναι να βοηθήσω με την εμπειρία μου τις ανακριτικές αρχές στο δύσκολό τους έργο, έτσι ώστε να ρίξω άπλετο φως κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε να βουλιάξει το πλοίο στα καλά καθούμενα στο αγκυροβόλιο. 
Εμένα προσωπικά δεν με απασχολεί το γεγονός αυτό ως ατύχημα. Με απασχολεί μόνον η περίπτωση αν θα μπορούσε να υπάρχει δολιοφθορά από κάποιους, οι οποίοι βέβαια θα πρέπει να είχαν σοβαρό κίνητρο και μεγάλο κέρδος, διότι αν δεν υπάρχουν αυτά τα δύο συστατικά, δεν υπάρχει και έγκλημα. 
Άκουσα τον πλοιοκτήτη να λέει κλαίγοντας ότι το πλοίο δεν ήταν ασφαλισμένο και για αυτό καταστράφηκε, υπονοώντας ότι δεν θα εισπράξει την ασφάλεια του πλοίου! Αυτό εγώ προσωπικά το θεώρησα μεγάλη υποκρισία εκ μέρους του πλοιοκτήτη, διότι περίμενα ότι στη συνέχεια θα μας έλεγε και κάτι άλλο πολύ πιο ενδιαφέρον για την ανάκριση από το ότι το πλοίο ήταν ανασφάλιστο, δηλαδή θα προτιμούσα να μας έλεγε αν το φορτίο ήταν ασφαλισμένο και σε ποιους ‘’Underwriters’’ (Ασφαλιστές του φορτίου) και επιπρόσθετα (όχι με μεγάλο ενδιαφέρον βέβαια) και σε ποιο (P&I clamp) ήταν ασφαλισμένος και ως προς τι ήταν ασφαλισμένος! 
Την υπόθεση αυτή θα την διαχωρίσω σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος θα αφορά το σενάριο της κομπίνας, δηλαδή το εξαιρετικά μεγάλο κίνητρο με το επίσης εξαιρετικά μεγάλο κέρδος! Και το δεύτερο μέρος αφορά τον τρόπο καταβύθισης του πλοίου! 
Βάσει των ανωτέρω θα σας παρομοιάσω την κομπίνα ως μια ληστεία τράπεζας με ένα αυτοκίνητο κάποια αξίας. Πιστεύετε λοιπόν ότι αυτοί οι οποίοι λήστεψαν την τράπεζα και σήκωσαν 5.000.000 Ευρώ ότι θα δίσταζαν να έκαιγαν το αυτοκίνητο προκειμένου να εξαλείψουν τα στοιχεία; 
Επομένως η αξία του πλοίου ήταν αμελητέα συγκριτικά με το φορτίο του πλοίου, κι έτσι αποδεικνύεται ότι το κίνητρο υπάρχει και είναι η αξία του φορτίου η οποία είναι σκέτο χρυσάφι! Και τότε τίθεται το ερώτημα: Καλά αφού το φορτίο έφυγε και πήγε στην θάλασσα και βρώμισε και τις ακτές, πως θα κέρδιζαν λεφτά από αυτό;
Απάντηση: Το φορτίο πουλήθηκε κρυφώς και πιθανόν μεταφορτώθηκε σε άλλο πλοίο ‘’Μάνα’’ πριν το πλοίο αγκυροβολήσει στην Σαλαμίνα. Έτσι όλοι πίστευαν ότι στα αμπάρια του πλοίου βρισκόταν φορτίο πετρελαίου, ενώ στην πραγματικότητα τα αμπάρια του πλοίου ήταν φορτωμένα με 2500 ΜΤ θαλασσινό νερό αναμεμειγμένο με 100 ΜΤ περίπου φορτίου πετρελαίου! Ενώ το πραγματικό φορτίο είχε κάνει φτερά και ήταν στις τσέπες αυτών οι οποίοι έστησαν την κομπίνα! Όποιοι κι αν είναι αυτοί. 
Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως απομακρύνονται όλοι από το πλοίο, πλοίαρχος, Α’ μηχανικός και Β’ μηχανικός, προκειμένου να μην έχουν ευθύνη! Έτσι στο πλοίο παρέμειναν οι πλέον έμπιστοι -1 ή 2 άτομα-, οι οποίοι ύστερα από υποδείξεις των Α ή Β μηχανικών, ή οποιονδήποτε άλλων γνώριζαν την διαδικασία αυτήν, οι οποίοι ενημερώθηκαν ποιες είναι οι συγκεκριμένες αυτές στρόφιγγες (Βάρδουλες) οι οποίες συγκοινωνούν απευθείας την θάλασσα τόσο με το μηχανοστάσιο όσο και με τα αμπάρια του πλοίου. Από εκεί και ύστερα η καταβύθιση του πλοίου ήταν δεδομένη. Δηλαδή πριν αρχίσει το τελευταίο στάδιο της καταβύθισης του πλοίου, είχαν προηγηθεί οι εξής εργασίες:
Γέμισαν όλα τα διπύθμενα του πλοίου με θάλασσα! Γέμισαν όλα τα αμπάρια του πλοίου με νερό, τόσο αυτά που είχαν υπολείματα φορτίου, όσον και αυτά τα οποία δεν είχαν φορτίο, επιπρόσθετα είχαν γεμίσει και όλες τις δεξαμενές έρματος με θαλασσινό νερό. Οι ενέργειες αυτές θα είχαν σαν αποτέλεσμα να εξαντλήσουν τη μεταφορική ικανότητα του πλοίου σε βάρος και το πλοίο πλέον να επιπλέει μόνον βασιζόμενο στην εφεδρική ευστάθεια του πλοίου, η οποία προερχόταν από τις καμπίνες του πλοίου, αίθουσες ενδιαίτησης, κυρίως όμως από το μηχανοστάσιο του πλοίου. 
Έτσι το πλοίο περίμενε τη χαριστική βολή, η οποία ήταν να συγκοινωνήσουν την θάλασσα με το μηχανοστάσιο. Την κίνηση αυτή την έκαναν τουλάχιστον μια ώρα πριν ειδοποιήσουν ότι το πλοίο βυθίζεται, έτσι ώστε να μην χαθεί χρόνος έως τη στιγμή της καταβύθισής του, από την στιγμή που θα ειδοποιούσαν τι αρχές, μέχρι και την στιγμή της τελικής βύθισης του πλοίου...

Μετά τιμής 

Πλοίαρχος Α τάξεως ΕΝ 

Λιβαδάς Χαράλαμπος».


Ηταν θέμα χρόνου το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» στη Σαλαμίνα και η τεράστια ρύπανση του Σαρωνικού να «αλεστούν» στο μύλο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, για το ποιος είναι «ικανότερος» διαχειριστής, προκειμένου να κρυφτεί το κύριο: Οτι το μαζούτ στις ακτές της Σαλαμίνας και του Πειραιά είναι ο καθρέφτης της ανάπτυξης για το κεφάλαιο, που υπηρετούν μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα.


Η ανάπτυξη αυτή έχει για κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Στο βωμό του δε διστάζει να θυσιάσει το περιβάλλον, την υγεία του λαού, ακόμα και τη ζωή των εργαζομένων, όπως μαρτυράνε οι δύο ναυτεργάτες που είχαν απομείνει να φυλάνε το ναυαγισμένο πλοίο και γλίτωσαν την τελευταία στιγμή.


Η μυρωδιά του πετρελαίου που αναπνέουν αυτές τις μέρες οι κάτοικοι της Νότιας Αττικής και η αποκαρδιωτική εικόνα που αντικρίζουν στο παραλιακό μέτωπο, είναι η μπόχα και η μαυρίλα ενός συστήματος σάπιου, που στο όνομα της καπιταλιστικής κερδοφορίας καταστρέφει το περιβάλλον, συνθλίβει τα λαϊκά δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες.

Σε μια περιοχή με πυκνή διέλευση πλοίων, με διαφορετικά και επικίνδυνα πολλές φορές φορτία, όπως είναι η ευρύτερη περιοχή του λιμανιού του Πειραιά, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τη διαχείριση ναυτικών ατυχημάτων, πόσο μάλλον για την αντιμετώπιση περιστατικών θαλάσσιας ρύπανσης. Η καθυστερημένη αντίδραση των αρμόδιων κρατικών αρχών μετά το ναυάγιο το επιβεβαιώνει.

Δεν πρέπει, επίσης, να περάσει απαρατήρητο ότι ο εφοδιασμός του δεξαμενόπλοιου έγινε στα ΕΛΠΕ, οι εγκαταστάσεις των οποίων βρίσκονται σε μια επιβαρυμένη από κάθε άποψη περιοχή, με άναρχη εγκατάσταση βιομηχανιών και άλλων επιχειρήσεων, με ανεξέλεγκτη ρύπανση του εδάφους και του αέρα, που κάνει ανυπόφορη τη ζωή των κατοίκων στη Δυτική Αττική.

Η ζοφερή αυτή κατάσταση προεκτείνεται και στη θάλασσα, με επίκεντρο τον εμπορευματικό σταθμό του Πειραιά και τα διαλυστήρια της ευρύτερης περιοχής. Εκεί όπου κινούνται χιλιάδες καράβια όλων των ηλικιών, τύπων και μεγεθών, με ναυτεργάτες που δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, με μειωμένες συνθέσεις και χαμηλούς μισθούς, με σαπάκια που ταξιδεύουν με αμφίβολα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας, από ιδιωτικούς νηογνώμονες, χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης μεγάλης έκτασης ατυχημάτων από το κράτος.

Η επέκταση της δραστηριότητας στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων και η λειτουργία χιλιάδων επιχειρήσεων στο Θριάσιο, η απουσία οποιουδήποτε σχεδίου από την πλευρά του κράτους για την αποσυμφόρηση της περιοχής, προϊδεάζουν για μεγαλύτερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος τα επόμενα χρόνια. Οπως προμηνύεται και παραπέρα επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, με τους νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση.

Το ίδιο θα συμβεί και με την αντίστοιχη δραστηριότητα στη θάλασσα. Ηδη, τα δεδομένα που αφορούν στο τελευταίο «ατύχημα», χτυπούν καμπανάκι: Πρόκειται για πλοίο υπέργηρο, με μειωμένη σύνθεση στο πλήρωμα, με τους ναυτεργάτες να καταγγέλλουν άθλιες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης, ακόμα και μπαλώματα σε κρίσιμα σημεία του μηχανοστασίου. Σε αυτό το πλοίο, όπως αποκάλυψε χτες ο «902.gr», το υπουργείο Ναυτιλίας έδινε παρατάσεις στο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας!

Να πώς «χτίζεται» λοιπόν η ανάκαμψη της οικονομίας! Αποδεικνύεται πως οι μηχανισμοί του υπουργείου Ναυτιλίας είναι «απίκο» όταν πρόκειται να ενεργήσουν για τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Το ίδιο κάνουν και τώρα, κρύβοντας το μέγεθος της καταστροφής και τις τεράστιες ευθύνες της εταιρείας και της κυβέρνησης στην αντιμετώπισή της.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι πρόκληση να διαφημίζει η κυβέρνηση την «ετοιμότητά» της, όταν η ρύπανση είναι ανεξέλεγκτη και χιλιάδες μικροεπαγγελματίες και ψαράδες έχουν ήδη καταστραφεί. Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ, που καταλογίζει στην κυβέρνηση «ανικανότητα» και «αδιαφορία», αθωώνοντας την πολιτική θωράκισης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την καπιταλιστική ανάπτυξη που μαζί υπηρετούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου