Μια Ανάμνηση: Το Επάγγελμα του Μηχανικού

του Γρηγόρη Χατζηδημητρίου

Αναδημοσιεύουμε από : arages.gr

Η συνάντηση της ΑΡΑΓΕΣ την Δευτέρα 31/10/2016, ήταν, ασφαλώς όχι άστοχα, μονοθεματική. Αντικείμενο ενημέρωσης – προβληματισμού – προτάσεων – ενεργειών, ήταν το ασφαλιστικό.

Όμως παραλήφθηκε, αλλά πρέπει να προγραμματισθεί για μια επόμενη συνάντηση, είτε πριν είτε μετά τις εκλογές του ΤΕΕ, η συζήτηση για την ανάγκη να συνδεθεί η καταβολή εισφορών για ασφαλιστική κάλυψη έναντι μελλοντικών κινδύνων (ασθένεια, αδυναμία δραστηριοποίησης και βιοπορισμού ύστερα από ορισμένο ηλικιακό όριο) με την πραγματική επαγγελματική δραστηριότητα και τα πραγματικά αντιστοίχως εισοδήματα.

Πρέπει να αναδειχθεί ακόμη και ως σύνθημα, ότι οι επικείμενες εκλογές του ΤΕΕ, θα είναι εκλογική διαδικασία όπου θα προσέλθουν επιστήμονες διπλωματούχοι Πολυτεχνικών Σχολών, αλλά όχι επαγγελματίες μηχανικοί, οι οποίοι πλέον δεν έχουν δυνατότητα να ασκήσουν επάγγελμα αφού, τουλάχιστον για όσους ασχολούνταν με τα κτιριακά έργα, αυτό έχει καταργηθεί.

Ας σημειωθεί ότι το ελευθέριο επάγγελμα του μηχανικού ήταν νομικά κατοχυρωμένο επί δύο χιλιάδες χρόνια, από την εποχή εφαρμογής του ρωμαϊκού δικαίου, και διατήρησε την ισχύ του και στις νεωτερικές κοινωνίες, μετά την οργάνωση τους σε κράτη (ας επισημανθεί η διαφορά ανάμεσα στο ελευθέριο επάγγελμα και το ελεύθερο επάγγελμα).

Ήδη, κατά την φορολογική νομοθεσία των μνημονιακών χρόνων, οι μηχανικοί δεν ασκούν πλέον ελευθέριο επάγγελμα, αλλά αναγνωρίζονται μόνον ως επιχειρηματίες.

Εάν αναζητηθούν οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ στο τέλος της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, θα διαπιστωθεί ότι η σταθερά επαναλαμβανόμενη ενόχληση τους από την Ελλάδα ήταν :

α. το υπερβολικό ποσοστό ιδιωτικής ιδιοκτησίας,

β. ο υπερεπαγγελματισμός (γραφεία αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, μικρού μεγέθους και οικογενειακού χαρακτήρα καταστήματα, επιχειρήσεις, αγροτικές καλλιέργειες)

γ. η υπερβολική (κατ’ αυτούς) παραγωγή επιστημόνων

Δηλαδή ό,τι ακριβώς διαλύεται και εξοβελίζεται σήμερα.

Πρέπει να τους πιστωθεί η επιτυχία ότι καθιέρωσαν στον καθημερινό λόγο τη λέξη «κρίση». «Στο μυαλό είναι ο Στόχος».

Καμία κρίση. Ένα σχέδιο, με πληρότητα μελετημένο επί δεκαετίες, για το οποίο βρήκαν τους πρόθυμους να το εφαρμόσουν. Και πρόθυμοι αποδείχθηκαν πολλοί. Τόσοι που πια δεν το πιστεύεις. Ανήκει στο πεδίο της γελοιότητας η φράση «το πρόγραμμα δεν βγαίνει». Αμφίβολο αν στην Ιστορία υπήρξε πρόγραμμα περισσότερο μελετημένο και εφαρμοσμένο, με επιτυχία 100%. Το πρόγραμμά τους.

Από την Τρόικα και τους εδώ σφουγγοκωλάριους τους, έχουν τεθεί με ιδιαίτερο πείσμα :Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος του μηχανικού, δηλαδή η εξαφάνιση του επαγγέλματος.

Η κατάργηση του ελευθέριου επαγγέλματος και η υπαλληλοποίηση των μηχανικών, σε μεγάλα εταιρικά σχήματα ξένων συμφερόντων, ίσως και κάποιων ελληνικών.

Η εξουθένωση, όσων τολμούν να επιμένουν, μέσω των φορολογικών και ασφαλιστικών διατάξεων, κατά τις οποίες : για εργασία μηχανικού, την αμοιβή της οποίας το ίδιο το κράτος έχει προσδιορίσει σε εκατό (100) δραχμές ο μεν εργοδότης (πελάτης) πληρώνει εκατό + 24% ΦΠΑ = 124 δραχμές, ενώ στις 100 δραχμές επιβάλλονται :

• Φόρος εισοδήματος 29 %
• Προκαταβολή φόρου 29 %
• Ασφαλιστική εισφορά 27 %
• Εισφορά αλληλεγγύης 6 %
• Τέλος επιτηδεύματος 1 %
• Σύνολο: 93 %

Δηλαδή από το σύνολο των εκατόν είκοσι τεσσάρων δραχμών (124) στον μηχανικό (και κάθε άλλο επαγγελματία) απομένουν επτά (7) δραχμές.

Τουλάχιστον είμαστε πια επιχειρηματίες.

Όλως τυχαίος, αλλά λογικός συλλογισμός :

Ο «Μπόμπολας» είναι Έλληνας

Ο «Μπόμπολας» έβγαλε το Πολυτεχνείο

Ο «Μπόμπολας» είναι επιχειρηματίας

Ο «Γρηγόρης» είναι Έλληνας

Ο «Γρηγόρης» έβγαλε το Πολυτεχνείο

Ο «Γρηγόρης» είναι επιχειρηματίας

Όπερ εδει δειξαι : Ο «Γρηγόρης» είναι το ίδιο με τον «Μπόμπολα».

Καλή ψήφο. Ψυχή βαθειά.

Με συναδελφικούς και συντροφικούς χαιρετισμούς