Στο ράφι 21 περιφερειακά αεροδρόμια

Ερωτήματα θέτουν οι τρεις διεκδικητές τουλάχιστον για τα 4 από τα 21 που είναι στον κατάλογο του ΤΑΙΠΕΔ προς ιδιωτικοποίηση.

 

Της Χαράς Τζαναβάρα από την ΕφΣυν

Στα… αζήτητα είναι ακόμη και αεροδρόμια που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του ΤΑΙΠΕΔ με τις προς ιδιωτικοποίηση περιφερειακές εγκαταστάσεις. Οι προσφορές των τριών διεκδικητών δεν έχουν ακόμη ανοίξει, αλλά ενημερωμένη πηγή θεωρεί βέβαιο ότι από το πακέτο των 21 περιφερειακών αεροδρομίων έχουν μπει ερωτηματικά τουλάχιστον σε τέσσερα. «Εχουν ενστάσεις ακόμη και για τη Μυτιλήνη», είπε στην «Εφ.Συν.».

Θεωρούν ότι η επιβατική κίνηση είναι μικρή και χρειάζονται μεγάλες επενδύσεις σε κτιριακές εγκαταστάσεις, που σήμερα μόλις φτάνουν τα 3.000 τετραγωνικά, για να φέρει τα κέρδη που αναμένουν. Στην ίδια κατηγορία βρίσκεται και η Χίος, η οποία όμως διαθέτει «ελεύθερη ζώνη» 120 στεμμάτων, με απαλλοτριώσεις που έγιναν το 2003 και το 2012, όπου μπορεί να «ξεφυτρώσει» εμπορικό κέντρο και έτσι δεν τη θεωρούν τόσο προβληματική.

Οι διεκδικητές των περιφερειακών αεροδρομίων είναι φανερό ότι ενδιαφέρονται μόνο για εννέα αεροδρόμια (Θεσσαλονίκη, Κέρκυρα, Χανιά, Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, Μύκονος, Κεφαλονιά και Ζάκυνθος), που εξυπηρετούν πάνω από το 80% της επιβατικής κίνησης και ετοιμάζουν τους όρους τους για να δεχθούν κάποια από τα υπόλοιπα 12.

Ο «κεφαλικός» φόρος

Σημείο αιχμής είναι ο νέος «κεφαλικός» φόρος, που μπορεί να διαμορφωθεί έως τα 14,5 ευρώ ανά επιβάτη για την περίοδο κατασκευής των υποδομών και στη συνέχεια να φτάσει έως και τα 20 ευρώ. Η επιβάρυνση είναι σημαντική και γι’ αυτό έχουν ξεσηκωθεί οι τοπικές κοινωνίες, με πρωταγωνιστές τους 88 φορείς από τα Ιόνια νησιά και την Κρήτη. Φοβούνται ότι τα ακριβά αεροδρόμια θα πλήξουν τον τουρισμό αλλά και τις παραγωγικές δυνάμεις.

«Το κράτος πρέπει να διαδραματίζει ρυθμιστικό, εποπτικό και ελεγκτικό ρόλο για να διασφαλιστεί η λειτουργία των αγορών σε ένα καθεστώς υγιούς ανταγωνισμού», επισημαίνει το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, που εμμέσως κάνει λόγο για δημιουργία καρτέλ το οποίο θα διαμορφώνει τιμές εισιτηρίων και τέλη.

Οι διεκδικητές των αεροδρομίων έχουν επίσης ζητήσει να αυξηθεί ο χρόνος παραχώρησης από τα 30 στα 40 χρόνια, με δυνατότητα επέκτασης, αίτημα που φαίνεται να αποδέχεται κατ’ αρχήν το ΤΑΙΠΕΔ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση έχει πέσει και το Καστέλι, το νέο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, που θα κατασκευαστεί με χωριστό διαγωνισμό. Το δεύτερο σε επιβατική κίνηση αεροδρόμιο της χώρας, μετά το «Ελ. Βενιζέλος», είναι έξω από το πακέτο των 21 περιφερειακών αεροδρομίων που περιλαμβάνει ο κατάλογος του ΤΑΙΠΕΔ.

Οι «εθνικοί εργολάβοι», που έχουν καθοριστικό ρόλο και στους τρεις ομίλους που συμμετέχουν στην τελική φάση του διαγωνισμού, επιθυμούν να το περιλάβουν στο «παιχνίδι». Δεν είναι τυχαίο ότι πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν να ματαιωθούν οι νέες εγκαταστάσεις στο Καστέλι, αλλά να εκσυγχρονιστεί το «Νίκος Καζαντζάκης» με επέκταση σε γειτονικούς χώρους που ανήκουν σε φορείς του Δημοσίου, κυρίως στον Στρατό.

Ετοιμάζουν ανώμαλη προσγείωση σε 16 «μικρά»
Κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ προεξοφλούν το κλείσιμό τους.
Με λουκέτο απειλούνται τα περισσότερα από τα 16 μικρά αεροδρόμια που σήμερα συντηρούνται από τα έσοδα του «σπατόσημου» που προέρχονται από το «Ελ. Βενιζέλος» και τα 7 μεγαλύτερα περιφερειακά αεροδρόμια.
Επισήμως τα σχέδια του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών προβλέπουν την ένταξή τους σε ενιαίο φορέα του Δημοσίου, ο οποίος και θα αναλάβει τη διαχείρισή τους. Την ίδια στιγμή, στελέχη της κυβέρνησης και του ΤΑΙΠΕΔ υποστηρίζουν ότι «η χώρα μας έχει μεγάλο αριθμό αεροδρομίων», προεξοφλώντας το κλείσιμο τουλάχιστον των περισσότερων.
Οι υποδομές, όπως το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, είναι βασικοί παράγοντες για την ανάπτυξη μιας περιοχής. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ηπειρος εντάσσεται στις πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Διαθέτει σημαντικές παραγωγικές πηγές, αλλά στην ουσία βρίσκεται σε «καραντίνα».
Η Ιόνια οδός είναι υπό κατασκευή και η ολοκλήρωση του σημαντικού οδικού άξονα έχει μετατεθεί για το 2017. Ειδικά στο κομμάτι κοντά στο Αντίρριο, όπου προστέθηκε πριν από λίγους μήνες σήραγγα, η ταλαιπωρία θα συνεχιστεί ώς το 2020! Επιπλέον, δεν προβλέπεται σιδηροδρομική σύνδεση, έτσι η μόνη διέξοδος είναι η Εγνατία οδός και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας που καλύπτουν όμως μόνον ορισμένες ανάγκες.
Το αεροδρόμιο Ιωαννίνων, που θα αναβαθμίσει όλους τους παραγωγικούς τομείς της περιφέρειας, βρίσκεται από το 2006 υπό εκσυγχρονισμό και δεν προβλέπεται να τελειώσει πριν από το 2016! Δεν είναι τυχαίο ότι οι κτιριακές εγκαταστάσεις «ψαλιδίστηκαν», υποσκάπτοντας το μέλλον του μοναδικού αεροδρομίου της Ηπείρου, που άλλωστε δεν περιλαμβάνεται στο «καλάθι» του ΤΑΙΠΕΔ.
Στα «ορφανά» περιλαμβάνονται τα αεροδρόμια της Πάρου και της Σύρου. Στην πρώτη περίπτωση, οι χώροι υποδοχής των επιβατών και διοίκησης μόλις καλύπτουν 400 τετραγωνικά, ενώ τα έργα στον διάδρομο προσγείωσης/απογείωσης προχωρούν με ρυθμούς… χελώνας. Το μήκος του προβλέπεται να φτάσει τα 1.400 μέτρα, αλλά θα εξασφαλίσει μικρή βελτίωση αφού θα καλύπτει αεροσκάφη 80 θέσεων, έναντι 30 σήμερα.
Τα «θα» προς τους φορείς του νησιού έχουν ξεκινήσει εδώ και 60 χρόνια, ενώ πρόσφατα ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης υποσχέθηκε ότι ο διάδρομος θα λειτουργήσει τον Απρίλιο. Μικρές είναι οι δυνατότητες και του δημοτικού αεροδρομίου της Σύρου που εγκαινιάστηκε το 1991. Γίνονται μελέτες για επέκταση του διαδρόμου, όσο για τα έργα είναι στα πολύ…προσεχώς.
Τα δύο νησιά, όπως και η Νάξος, εξυπηρετούνται από πλοία αλλά θα άλλαζαν κατηγορία αν είχαν τη δυνατότητα να εξυπηρετήσουν πτήσεις τσάρτερ από το εξωτερικό. Με τα σημερινά δεδομένα, τα αεροδρόμια που διαθέτουν έχουν περιθωριακό ρόλο και κυρίως αβέβαιο μέλλον.

Της Χαράς Τζαναβάρα